WESOŁE PRZEDSZKOLE MIESIECZNIK PRZEZNACZONY DLA DZIECI PRZEDSZKOLNYCH I RODZICÓW MIESIĄC LUTY 2015 r. PRZEDSZKOLE SAMORZĄDOWE W RAJSKU
ZGADNIJ, O CZYM MOWA? Lepi się go, lecz nie z gliny ani z plasteliny. Daje się mu miotłę w rękę, żeby nam wyglądał pięknie. (bałwan) Co to za woda, twarda jak kamień? Można na łyżwach ślizgać się na niej. (lód) Często w nim bywają jeszcze mrozy trzaskające. Za to jest w calutkim roku, najkrótszym miesiącem. (luty) Ze śniegu zrobiony, kapelusz na głowie. Zgadnij, kto to taki. Ja wiem, lecz nie powiem! (bałwan) Latem było tu boisko, a gdy zimą mróz ścisnął, wylano wodę czystą, to już jest (lodowisko) Wesoły dzwoneczek i sznur saneczek. (kulig) W jakiej stołówce za każde danie, goście dziękują nam - ćwierkaniem? (karmnik) Jest sroga pani na świecie, znasz ją dobrze miłe dziecię. Ma trzech synów: Pierwszy ostry, w uszy szczypie. Drugi miękki, w białe płatki, chociaż dobry w oczy sypie. Trzeci twardy, jak szkło gładki. Nazwij synów, nazwij matkę. I już całą masz zagadkę. (zima: mróz, śnieg, lód) Co to za żeberka przy ścianie wiszące, co latem są zimne, a zimą gorące? (kaloryfer) Z lodowych klocków - dom nie wysoki. Jego lokator jadł mięso foki. (igloo) Jaką porę roku mamy, gdy za morzem są bociany? (zima)
Połącz kreski, pokoloruj.
Pokoloruj zimową mandale
Połącz kropki bez odrywania ręki i bez zatrzymywania się. Następnie pokoloruj rysunki.
Dorysuj drugie połówki rysunków. Otrzymane rysunki pokoloruj.
KĄCIK DLA RODZICÓW Przyjaźnie dziecka. Jak pomóc je budować? Kiedy twoje dziecko nawiązuje pierwsze bliskie relacje z rówieśnikami, możesz sprawić, by już teraz odkryło, że przyjaźń jest cenną wartością! Przyjaźnie zawierane w dzieciństwie pamiętamy przez całe lata, podobnie jak pierwszą miłość. Przyjaciel to powiernik sekretów, ktoś, z kim można spędzić czas, dzielić pasje. Pierwsze doświadczenia z przyjaciółmi mają duże znaczenie. Jeśli teraz dziecko nauczy się dogadywać z rówieśnikami i rozwiązywać konflikty, to łatwiej zbuduje pozytywne relacje z ludźmi w dorosłym życiu. Pomóż mu w tym! Dziecko w wieku przedszkolnym nie ma jeszcze zdolności rozumienia przeżyć rówieśnika. Dlatego przyjaciel na tym etapie to dla niego tylko towarzysz zabaw. Takie przyjaźnie szybko się kończą. Świadome zaczynają być dopiero w wieku szkolnym. Ośmiolatek zaczyna już rozumieć, że przyjaciel to nie tylko ktoś, z kim można się bawić. Odkrywa, że przyjemne jest dzielenie się z kimś swoimi rzeczami, myślami, przeżyciami - i to, kiedy ktoś dzieli się z nim tym samym. Dzieci nie umieją przyjaźnić się na odległość. Dlatego najlepszym kumplem twojego syna lub córki będzie ktoś, kto chodzi z nimi do przedszkola, klasy lub mieszka blisko. Gdy dziecko uważa kogoś za swojego przyjaciela, chce z nim wszystko robić wspólnie. Dlatego dbaj o takie kontakty. Nie protestuj, gdy dziecko chce iść na te same zajęcia dodatkowe co przyjaciel lub wracać z nim ze szkoły o tej samej porze. W miarę możliwości ułatwiaj to. Zachęcaj, by twoje dziecko dzieliło się z ulubionym kumplem kanapką lub słodyczami. Może pożyczyć mu grę czy książkę. Poproś również np. o odpisanie lekcji od przyjaciela, gdy twoje dziecko jest chore. W ten sposób tworzy się bardzo ważna więź. Dzieci naśladują dorosłych. Dlatego jeśli chcesz pokazać dziecku, jak być dobrym przyjacielem, zrób to na własnym przykładzie. Niech zobaczy, jak pomagasz znajomym. Warto, by twoje dziecko wiedziało, że np. odwiedzasz chorą koleżankę w szpitalu albo opiekujesz się kotem przyjaciółki, która wyjechała. Powiedz, że ty sama możesz na niej polegać, gdy masz jakiś kłopot. Opowiedz też o swoich szkolnych przyjaźniach, przywołując różne historie i sytuacje - te zabawne, wstydliwe i te trudne. Pokaż, ile dobrego daje bliski kontakt z drugim człowiekiem. Dawaj dziecku swobodę wyboru - Często w trosce o pociechę podsuwamy jej kandydatów na przyjaciół - "może zaprzyjaźnisz się z Krzysiem, to taki grzeczny chłopiec, zaproś go do nas...". Ale tak naprawdę nie zastanawiamy się, czy syn, córka znajdą z nimi wspólny język. "Dobrą radę" mamy dziecko może też odczytać jako negatywny komunikat o sobie, że samo nie potrafi znaleźć sobie przyjaciela. Dlatego nigdy nie wybieraj dziecku znajomych. Pokaż, że mu ufasz! Gdy coś cię niepokoi, zaproś przyjaciela dziecka do domu, np. na obiad. Dowiesz się wtedy, dlaczego jest tak ważny dla twojego syna czy córki. Nie wypytuj o niego wprost, nie rób "przesłuchania". Gdy dziecko relacjonuje ci jakąś sytuację przeżywaną wspólnie z przyjacielem, pytaj: "co o tym sądzi Kasia"? Dowiesz się wówczas więcej niż pytając wprost. Gdy twoje dziecko jest samotnikiem - Widzisz, że twoja pociecha nie ma przyjaciół - nawet jeśli przebywa w grupie, wybiera samotne zabawy, unika kontaktów z rówieśnikami? Przyczyną może być nieśmiałość albo brak doświadczeń w relacjach (np. dziecko nie chodziło do przedszkola, jest jedynakiem, większość czasu spędzało w domu z rodzicami, zamiast na placu zabaw). Zachęcaj dziecko do kontaktów, ale rób to delikatnie. Raz na jakiś czas aranżuj kilkuosobowe spotkania, np. urodziny, wspólne odrabianie lekcji. Zapisz dziecko na jakieś zajęcia dodatkowe. Być może tam, poprzez wspólne zainteresowania, pociecha chętniej otworzy się na inne dzieci. Warto zabierać ją na spotkania ze znajomymi, którzy mają dzieci w podobnym wieku. W przyjaznych warunkach ma szansę zdobyć przyjaciela. Tekst: Olga Kamińska