PRZEGLĄD ORZECZNICTWA Orzecznictwo sądów ma ogromne znaczenie dla wykładni i interpretacji powszechnie obowiązującego prawa w Polsce. Analiza uzasadnień uchwał, wyroków oraz postanowień wydawanych w ramach działalności orzeczniczej pozwala rozwiać wątpliwości, które mogą pojawić się podczas stosowania przepisów prawa, na przykład w toku prowadzenia działalności gospodarczej. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 sierpnia 2015 r. Roszczenie o wynagrodzenie za wykonanie ponadlimitowych świadczeń zdrowotnych w stanie nagłym III CSK 455/14 Podmiotowi leczniczemu, który zawarł z Narodowym Funduszem Zdrowia umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, przysługuje roszczenie o wynagrodzenie za wykonywanie ponadlimitowych świadczeń w stanie nagłym w wysokości uzasadnionych kosztów ich udzielania. Wynagrodzenie z tytułu opieki zdrowotnej udzielanej w trybie nagłym obejmuje koszty poniesione ze względu na zakres świadczeń udzielonych przez podmiot leczniczy. Z treści przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych wynika, że bez względu na to, czy została zawarta umowa pomiędzy Fundusze, a podmiotem leczniczym, w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych na podmiocie leczniczym ciąży obowiązek udzielenie świadczenia zdrowotnego. Obowiązek udzielania świadczenia zdrowotnego osobie w trybie nagłym jest obowiązkiem ustawowym zawartym w normie o charakterze bezwzględnie obowiązującym. Sąd Najwyższy podziela stanowisko, że źródłem obowiązku finansującego jest istnienie umowy. Jednakże udzielenie świadczenia zdrowotnego w stanie nagłym wiąże się z sytuacją, która powinna być załatwiona niezwłocznie to sformułowanie wynika wprost z art. 19 u.ś.o.z.. Obowiązek udzielenia świadczeń opieki zdrowotnej w stanie nagłym ciąży na wszystkich podmiotach kancelaria
leczniczych, niezależnie od czego czy zawarły umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej -uregulowane jest w art. 15 ustawy o działalności leczniczej oraz w/w przepisie art. 19 u.ś.o.z. Reasumując podmiotowi leczniczemu który zawarł umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, przysługuje roszczenie o wynagrodzenie z tytułu ponadlimitowych świadczeń w stanie nagłym w wysokości uzasadnionych kosztów ich udzielania. Wyrok z dnia 24 września 2015 r. Obowiązek informowania pacjenta o wprowadzanych metodach leczenia V CSK 738/14 1. Przewidziany w art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty - obowiązek informacji obejmuje nie tylko metody leczenia stosowane w jednostce, w której przebywa pacjent, ale odnosi się także do metod stosowanych w innych ośrodkach medycznych krajowych, a w szczególnych sytuacjach w wyjątkowo skomplikowanych przypadkach - także zagranicznych. 2. Jeżeli pacjent w czasie pobytu w szpitalu został podany kilku zabiegom operacyjnym, z których tylko pierwszy był zabiegiem planowanym, obowiązek informacyjny powinien być spełniony ponownie, stosownie do nowych okoliczności związanych z wystąpieniem komplikacji po pierwszym zabiegu. W sytuacji, gdy pacjent który jest podawany metodzie leczniczej niosącej ze sobą ryzyko niebezpieczeństwa dla życia lub zdrowia pacjenta, lekarz prowadzący ma obowiązek poinformowania pacjenta o ryzyku, jakie niesie możliwość trwałego inwalidztwa lub wymagająca dodatkowego zastosowania innego sposobu leczenia. W takim przypadku pacjent, który został poinformowany przez lekarza jest zobowiązany do podpisania oświadczenia o zapoznaniu się z możliwymi skutkami. Bywają sytuacje, w których rozpoznawane są różne metody leczenia i wtedy wybór ostateczny należy do zespołu operującego, który szczegółowo zapoznał się lub zapozna ze stanem zdrowia pacjenta. Nie jest możliwym uznanie wystąpienia powikłań po przeprowadzonym leczeniu za błąd medyczny, bowiem błąd medyczny zachodzi w sytuacji w której lekarz postępował wbrew standardom medycznym, natomiast jeżeli lekarz postępował zgodnie z kancelaria
wcześniej ustaloną taktyką leczenia, nie ma mowy o wystąpieniu błędu medycznego. Jak wyżej wskazano - zastosowanie metody leczenia lub diagnostyki stwarzających podwyższone ryzyko dla pacjenta zgodnie z art. 18 ust. 1 i 2 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta wymaga uzyskiwania zgody pacjenta wyrażonej w formie pisemnej. Działanie lekarza bez,,poinformowanej świadomej zgody pacjenta jest zachowaniem bezprawnym, powodującym odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę. Informacja udzielana pacjentowi przed zabiegiem, powinna zawierać takie informację, które pozwolą pacjentowi na w pełni świadome podjęcie decyzji o zgodzie na zastosowaniu określonej metody. W stanowisku Sądu Najwyższego, lekarz zobowiązany jest do określenia prawdopodobieństwa wystąpienia przewidywalnych następstw. Jeżeli zatem w ramach przewidywalnych, choćby nawet występujących rzadko, następstw zabiegu operacyjnego mieszczą się komplikacje, które mają szczególnie niebezpieczny charakter dla zdrowia lub zagrażają życiu pacjent powinien być poinformowany. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2016 r. Ustalenie zdarzenia medycznego III CZP 13/16 Podmiot leczniczy, który nie przedstawił stanowiska odnoszącego się do wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego, może po wydaniu orzeczenia w wyniku żądania ponownego rozpatrzenia sprawy przedstawić propozycję odszkodowania i zadośćuczynienia w wysokości innej niż wskazana we wniosku. Po wydaniu orzeczenia podmiot leczniczy może przedstawić propozycje odszkodowania i zadośćuczynienia w wysokości innej niż wskazana, jednak nie wyższej niż określona. kancelaria
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2016 r. Kształtowanie umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych IV CSK 550/15 Dopuszczalne jest ukształtowanie umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych przez włączenie do jej treści bezpośrednio lub przez odesłanie zarządzeń Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia wydanych na podstawie art. 146 ustawy z dnia z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. W razie odesłania, zarządzenia te stanowią kwalifikowany, zewnętrzny wzorzec umowy, podlegający kontroli na podstawie art. 384 i nast. KC. Art. 146 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych wskazuje kompetencję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia do określenia przedmiotu postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, kryteriów oceny ofert, warunków wymaganych od świadczeniodawców, zatem dotyczy tylko i wyłącznie etapu przygotowywania konkursu. Nie można od razu wykluczyć samodzielnego oznaczenia przez strony kontraktu zasad rozliczeń, w tym uznania kilku udzielonych świadczeń za jedno świadczenie z zakresu opieki zdrowotnej, wprowadzenia minimalnego okresu hospitalizacji czy sumowania świadczeń udzielonych w trakcie kilku hospitalizacji w oznaczonym terminie. Na podstawie Orzecznictwo Sądu Najwyższego opracowała Kinga Sarowska. kancelaria
Zespół Adwokat Adwokat Radca prawny Aplikant radcowski Alicja Bień Dorota Dzięgielewska Agnieszka Nowak- Maciejewska Martyna Czapska a.bien d.dziegielewska a.nowakmaciejewska m.czapska Aplikant adwokacki Aplikant adwokacki Stażysta Stażysta Alicja Tarkowska Katarzyna Więcek Jakub Tomes Kinga Sarowska a.tarkowska k.wiecek j.tomes k.sarowska Stażysta Agata Michalak Dyrektor Biura Ewa Duda Asystentka Marta Wójcik a.michalak e.duda m.wojcik kancelaria kancelaria
kancelaria