ALMA. Atacama Large (sub)millimeter Array

Podobne dokumenty
Wszechświat w mojej kieszeni. Wszechświat mgławic. Grażyna Stasińska. Nr. 1. Obserwatorium paryskie ES 001

Nasza Galaktyka

Liceum dla Dorosłych semestr 1 FIZYKA MAŁGORZATA OLĘDZKA

Zderzenie galaktyki Andromedy z Drogą Mleczną

Wszechświat na wyciągnięcie ręki

Budowa Galaktyki. Materia rozproszona Rozkład przestrzenny materii Krzywa rotacji i ramiona spiralne

Po co wymyślono ciemną materię i ciemną energię. Artykuł pobrano ze strony eioba.pl

CERRO TOLOLO INTER-AMERICAN OBSERVATORY

PROJEKT KOSMOLOGIA PROJEKT KOSMOLOGIA. Aleksander Gendarz Mateusz Łukasik Paweł Stolorz

Galaktyka. Rysunek: Pas Drogi Mlecznej

Gimnazjum klasy I-III

Metody badania kosmosu

Analiza spektralna widma gwiezdnego

Wszechświat w mojej kieszeni. Królestwo galaktyk. Grażyna Stasińska. Nr. 3. Obserwatorium paryskie ES 001

Wszechświat w mojej kieszeni. Królestwo galaktyk. Grażyna Stasińska. Nr. 3. Obserwatorium paryskie ES 001

Od Wielkiego Wybuchu do Gór Izerskich. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Ekspansja Wszechświata

Rozciągłe obiekty astronomiczne

Skala jasności w astronomii. Krzysztof Kamiński

Galaktyki i Gwiazdozbiory

ESO największe europejskie obserwatorium. Dorota Raiter

Wirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha


W poszukiwaniu nowej Ziemi. Andrzej Udalski Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego

Grawitacja - powtórka

Wszechświat nie cierpi na chorobę Alzheimera...

Wirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha

Pożegnania. Mapa nieba, miedzioryt, XIX w.

Co to jest promieniowanie grawitacyjne? Szymon Charzyński KMMF UW

Soczewki grawitacyjne narzędziem Kosmologii

ZOO galaktyk i odkrywanie egzoplanet poprzez EU-HOU w internecie. dr Krzysztof Rochowicz Zakład Dydaktyki Fizyki UMK

Ewolucja galaktyk. Agnieszka Pollo Instytut Problemów Jądrowych Warszawa Obserwatorium Astronomiczne UJ Kraków

Astronomia w mojej szkole

Oddziaływanie podstawowe rodzaj oddziaływania występującego w przyrodzie i nie dającego sprowadzić się do innych oddziaływań.

ASTRONOMIA Klasa Ia Rok szkolny 2012/2013

Fizyka i Chemia Ziemi

Konkurs Astronomiczny Astrolabium V Edycja 29 kwietnia 2019 roku Klasy IV VI Szkoły Podstawowej Odpowiedzi

To ciała niebieskie o średnicach większych niż 1000 km, obiegające gwiazdę i nie mające własnych źródeł energii promienistej, widoczne dzięki

Dr Tomasz Płazak. CIEMNA ENERGIA DOMINUJĄCA WSZECHŚWIAT (Nagroda Nobla 2011)

Astronomiczny elementarz

Budowa i ewolucja gwiazd I. Skale czasowe Równania budowy wewnętrznej Modele Diagram H-R Ewolucja gwiazd

Jaki jest Wszechświat?

Wstęp do astrofizyki I

Ewolucja w układach podwójnych

Tytuł: Podróż w kosmos Autor: Aleksandra Fudali

Wszechświat: spis inwentarza. Typy obiektów Rozmieszczenie w przestrzeni Symetrie

Diagram Hertzsprunga Russela. Barwa gwiazdy a jasność bezwzględna

Polska wstępuje do Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO)

Galaktyki aktywne II. Przesłanki istnienia,,centralnego silnika'' Dyski akrecyjne Czarne dziury

Współczesny obraz Wszechświata

Teleskopy w Edukacji

Jak daleko moŝemy popatrzeć z Ziemi - czyli w jaki sposób podglądać powstawianie Wszechświata? Katarzyna Małek Centrum Fizyki Teoretycznej PAN

Elementy astronomii w nauczaniu przyrody. dr Krzysztof Rochowicz Zakład Dydaktyki Fizyki UMK 2011

Lutowe niebo. Wszechświat Kopernika, De revolutinibus, 1566 r.

FIZYKA IV etap edukacyjny zakres podstawowy

Astronomia galaktyczna

Wykład 10 - Charakterystyka podstawowych systemów gwiazdowych: otoczenie Słońca, Galaktyka, gromady gwiazd, galaktyki, grupy i gromady galaktyk

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych

Szczegółowe wymagania edukacyjne na poszczególne oceny śródroczne i roczne z przedmiotu: FIZYKA. Nauczyciel przedmiotu: Marzena Kozłowska

Słońce i jego miejsce we Wszechświecie. Urszula Bąk-Stęślicka, Marek Stęślicki Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego

FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych

GRAWITACJA I ELEMENTY ASTRONOMII

Metody wyznaczania masy Drogi Mlecznej

Cząstki elementarne z głębin kosmosu

1. Obserwacje nieba 2. Gwiazdozbiór na północnej strefie niebieskiej 3. Gwiazdozbiór na południowej strefie niebieskiej 4. Ruch gwiazd 5.

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

Promieniowanie 21 cm rys i narracja: Struktura nadsubtelna atomu wodoru Procesy wzbudzenia Widmo sygnału z całego nieba Tomografia 21 cm Las 21 cm

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

Plan Pracy Sekcji Astronomicznej w 2012/13 roku Cel główny: Poznajemy świat galaktyk jako podstawowego zbiorowiska gwiazd we Wszechświecie.

Budowa i ewolucja gwiazd I. Skale czasowe Równania budowy wewnętrznej Modele Diagram H-R Ewolucja gwiazd

ETAP II. Astronomia to nauka. pochodzeniem i ewolucją. planet i gwiazd. na wydarzenia na Ziemi.

Gwiazdy neutronowe. Michał Bejger,

Synteza jądrowa (fuzja) FIZYKA 3 MICHAŁ MARZANTOWICZ

Projekt π of the Sky. Katarzyna Małek. Centrum Fizyki Teoretycznej PAN

S C E N A R I U S Z L E K C J I. przeprowadzonej w X LO w Krakowie dla uczniów klasy drugiej o profilu matematyczno- fizycznym

Kalendarz PKO 13planszowy-fotki.indd :45

Sens życia według gwiazd. dr Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytet Wrocławski

Układ słoneczny, jego planety, księżyce i planetoidy

VIII POWIATOWY KONKURS ASTRONOMICZNY COPERNICUS REGULAMIN

Elementy astronomii w geografii

Odległość mierzy się zerami

PROGRAM WYKŁADÓW TORUOSKIEGO ZLOTU MIŁOŚNIKÓW ASTRONOMII sierpnia Barbarka k. Torunia

Jak w Toruniu zaobserwowano najbliższe zjawisko mikrosoczewkowania grawitacyjnego

KONKURS ASTRONOMICZNY

Pacôme Delva & Jean-Christophe Mauduit University Pierre Marie Curie FRANCJA

oraz Początek i kres

Wstęp do astrofizyki I

Opis założonych osiągnięć ucznia Fizyka zakres podstawowy:

Szczegółowe wymagania edukacyjne z fizyki do nowej podstawy programowej.

Wszechświat w mojej kieszeni. Układ Słoneczny. Gloria Delgado Inglada. 4 No. 4. Instytut Astronomii UNAM, Meksyk

Ciała drobne w Układzie Słonecznym

Wszechświat w mojej kieszeni. Układ Słoneczny. Gloria Delgado Inglada. 4 No. 4. Instytut Astronomii UNAM, Meksyk

Spełnienie wymagań poziomu oznacza, że uczeń ponadto:

Rozproszona korelacja w radioastronomii

Planety poza Układem Słonecznym

ENCELADUS KSIĘŻYC SATURNA. Wojciech Wróblewski Źródło: en.wikipedia.org

12.1 Słońce. Ogromna moc promieniowania Słońca to skutek zarówno ogromnych rozmiarów, jak i wysokiej temperatury powierzchni.

ROZKŁAD MATERIAŁU Z FIZYKI - ZAKRES PODSTAWOWY

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klas pierwszych

LVII Olimpiada Astronomiczna 2013/2014 Zadania zawodów III stopnia

Transkrypt:

Atacama Large (sub)millimeter Array

Największy na świecie Interferometr Radiowy - znajdujący się na płaskowyżu Chajnantor w Chilijskich Andach na wysokości ok. 5000 m n.p.m. 66 anten o średnicy 12m i 7m. Budowę rozpoczęto w 2003 roku, a oficjalne otwarcie nastąpiło 13 marca 2013 roku. Ostatnia antena zainstalowana została w październiku 2013 roku. Zakres roboczy częstotliwości: 31.3 GHz - 950 GHz, czyli fal o długościach 0.3 to 9.6 mm. Zakres nie eksploatowany głęboko w przeszłości młode obłoki gazu, powstawanie gwiazd na granicy obserwowanego Wszechświata (promień - 46 mld lat). Odpowiednik pojedynczego teleskopu o średnicy 14km. Rozstaw i konfiguracja anten jest dynamiczna odpowiada za zdolność rozdzielczą i pozwala sterować powiększeniem (ogniskową układu). Najmniejsza odległość między antenami to 150m, a największa = 16km. Szacowana maksymalna rozdzielczość: 10 ms łuku (5 x HST).

CONTROL ROOM

W DRODZE NA CHAJNANTOR PLATEAU

CHAJNANTOR PLATEAU 5050m npm CHAJNANTOR WZNOSZĄCY-SIĘ-DO-NIEBA

GRAWITACJA MALEJE WRAZ Z WYSOKOŚCIĄ

Detektory są chłodzone do 4 K. Zdjęcie obok przedstawia detektory FE dla pasma 4: 125-163 GHz, oraz dla pasma 8: 385-500 GHz. W sumie całość zakresu roboczego podzielono na 10 pasm. IF (częstotliwość pośrednia) <15GHz. Światłowody przesyłające informację na odległości 15km do korelatora. Największym wyzwaniem jest zapewnienie jednakowych opóźnień czasowych wymagana precyzja to 1/10 12 s. Anteny mają własne agregaty zapewniające 2h pracy w czasie awarii zasilania głównego.

- WARSZTAT

KONSERWACJA ANTEN W OSF

TRANSPORTERY ANTENOWE

AOS (ARRAY OPERATIONS SITE)

Dlaczego tak wysoko i akurat tam: 1:

Dlaczego tak wysoko i akurat tam: 2:

LOKALNA LAMA - VICUÑA

LIS ANDYJSKI

Korelator jest jednym z największych superkomputerów na świecie: składa się z 134 milionów procesorów wykonujących 17 kwadrylionów operacji na sekundę.

MY NIESTETY WIDZIELIŚMY MARTWĄ MASZYNĘ

BADANIA NAUKOWE: ALMA dopiero co rozpoczęła pracę pierwsze testy w 2011, pierwsze publikacje w 2014. 6 stycznia 2014 ALMA odkryła supernową fabrykę kurzu - SN 1987A w LMC w odległości 160 tys lat świetlnych. Najbliższa supernova od czasów Keplera (1604 r.). WA 1/2014. 11 sieprnia 2014 roku astronomowie z ALMA opublikowali badania opisujące szczegółowe rozłożenie (iso)cyjanków wodoru, formaldehydu i pyłu w ogonach komet C/2012 F6 Lemmon i C/2012 S1 ISON. 6 listopada 2014 roku opublikowano również zdjęcia dysku protoplanetarnego gwiazdy HL Tau podobnej do Słońca gwiazdy odległej od nas o ok. 450 lat świetlnych, znajdującej się w konstelacji Byka.

Za pomocą Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) zaobserwowano po raz pierwszy pozostałości po niedawnej supernowej, pełne świeżo utworzonego pyłu. Jeżeli odpowiednio dużo tego pyłu przemieści się do przestrzeni międzygwiazdowej, może to stanowić wytłumaczenie sposobu w jaki wiele galaktyk uzyskało swój pyłowy, mroczny wygląd. Galaktyki mogą być bardzo zapylonymi miejscami, a supernowe są uważane za główne źródło pyłu, szczególnie we wczesnym Wszechświecie. Ale bezpośrednie dowody zdolności wytwarzania pyłu przez supernowe były do tej pory dość słabe i nie były wstanie wytłumaczyć wielkich ilości pyłu wykrywanych w młodych, odległych galaktykach. Obserwacje wykonane za pomocą ALMA właśnie to zmieniają. Znaleźliśmy znacząco dużą masę pyłu skoncentrowaną w centralnej części wyrzutu materii ze względnie młodej i bliskiej supernowej powiedział Remy Indebetouw, astronom w National Radio Astronomy Observatory (NRAO) i University of Virginia w Charlottesville w USA. Po raz pierwszy byliśmy w stanie naprawdę zobrazować miejsce, w którym powstał pył, co jest ważne dla zrozumienia ewolucji galaktyk. Międzynarodowy zespół astronomów wykorzystał ALMA do obserwacji świecących pozostałości po supernowej SN 1987A, w Wielkim Obłoku Magellana, galaktyce karłowatej okrążającej Drogę Mleczną w odległości około 160 tysięcy lat świetlnych od Ziemi. SN 1987A jest najbliższą zaobserwowaną eksplozją supernowej od czasów obserwacji supernowej wewnątrz Drogi Mlecznej przez Johannesa Keplera w 1604 roku.

KONIEC Przygotował: Marek Pacuk Data: 03-03-2015 Żródła: ALMA, ESO, NASA, Wikipedia, zdjęcia z wyprawy PTMA Szczecin do Chile 08-22/02/2015