XII KONFERENCJA OŚWIETLENIE DRÓG I MIEJSC PUBLICZNYCH Współpraca pomiędzy OSD a samorządem na terenie działania PGE Dystrybucja S.A. OdziałŁódź Miasto Jachranka, 19 20.04.2017r.
Grupa Kapitałowa PGE jest największym w Polsce przedsiębiorstwem sektora elektroenergetycznego pod względem przychodów i generowanego zysku. Dzięki połączeniu własnych zasobów paliwa i wytwarzania energii oraz posiadaniu sieci dystrybucyjnych, PGE gwarantuje bezpieczne i stabilne dostawy energii elektrycznej do ponad pięciu milionów klientów.
3 Obszar działania PGE Dystrybucja SA Obszar PGE Dystrybucja SA OŁM
4 Najważniejsze dane z obszaru funkcjonowania PGE Dystrybucja SA OŁM Powierzchnia 1523 km 2 OddziałŁódź Miasto: zarządza systemem dystrybucyjnym na obszarze obejmującym 3 powiaty Województwa łódzkiego : Łódzki Wschodni, Zgierski, Pabianicki obejmujące 29 gmin (20 gmin w pełnym zakresie obszarowym, 9 fragmentarycznie): Miasta: Łódź, Pabianice, Zgierz Miasta Gminy: Aleksandrów Łódzki, Głowno, Konstantynów Łódzki, Ozorków, Rzgów, Stryków, Tuszyn Gminy: Andrespol, Bielawy, Brójce, Brzeziny, Czarnocin, Dmosin, Dłutów, Dobroń, Domaniewice, Głowno, Ksawerów, Lutomiersk, Łęczyca, Nowosolna, Ozorków, Pabianice, Parzęczew Wodzierady, Zgierz
5 Historia oświetlenia ulic w Łodzi (1) W 1860 r. Łódź liczyła 33 000 mieszkańców i miała powierzchnię 2739 ha. Miasto oświetlały nieliczne lampy oliwne, nawet rewerberowe (z metalowym lustrem odblaskowym). W marcu 1864 r. zapadła uchwała Magistratu w sprawie zastąpienia olejowych latarń rewerberowych oświetleniem gazowym. Na ulicach Łodzi 200 latarń. Latarnie gazowe na ul. Piotrkowskiej zabłysły po raz pierwszy 13 lipca 1869 r. o godzinie 21.30. Przez kilka pierwszych godzin latarnie paliły sięświatłem przyćmionym i dopiero około godziny 2 zapaliły się jasnym płomieniem. Na Piotrkowskiej odległości pomiędzy kolejnymi latarniami wynosiły około 85 metrów z wyjątkiem 17 latarń na odcinku od ulicy Pustej (obecnie S. Wigury) do budynku bankowego przy Górnym Rynku (obecnie plac Władysława S. Reymonta), które stały w odległościach podwójnych 170 metrów, gdyż na tym odcinku Piotrkowskiej było niewiele domów i panował mniejszy ruch. W letnich miesiącach latarnie gazowe oświetlały ulice krócej, np. w lipcu od 21.10 do 0.45 zaś w zimowych dłużej, np. w grudniu od 18.00 do 2.00. Tylko latarnie na skrzyżowaniach Piotrkowskiej z jej przecznicami paliły się do świtu. Nazajutrz po włączeniu oświetlenia gazowego zaczęły się protesty mieszkańców tych ulic, na których nie umieszczono latarń. Mówiono, że zostały one rozdzielone niesprawiedliwie, że ulica Główna, przy której mieszkają tylko biedni rzemieślnicy ma aż 28 latarń, a na ulicach Południowej (ob. Rewolucji 1905 r.) i Cegielnianej (ob. S. Jaracza), gdzie właściciele placów zaczynają stawiać piętrowe murowane domy, nie ma ani jednej.
6 Historia oświetlenia ulic w Łodzi (2) W 1886 roku latarń gazowych było 467, a w 1891 643, w 1904 r. na ulicy wówczas Mikołajewskiej zainstalowanych było ich tutaj 198, zaś w całej Łodzi 1907. (utrzymywanie latarni ulicznych należały do obowiązków mieszkańców oświetlanych ulic, w 1897 r., gdy w Łodzi ustanowiono szacunkowy podatek od nieruchomości, wydatkami tymi obciążono Kasę Miejską) Od 1908 r. w Łodzi istniała możliwość powszechnego instalowania oświetlenia elektrycznego. We wrześniu 1907 r. rozpoczęła pracę elektrownia przy ul. Targowej 1, a i wcześniej (od 1887 r.) instalowano np. w Pasażu Meyera i Grand Hotelu dynamo elektryczne maszyny z motorem gazowym. Początkowo jednak około 90% energii wytwarzanej przez łódzką elektrownię służyło do napędu silników, a tylko 10% do oświetlenia. Pierwsze 4 publiczne latarnie elektryczne pojawiły się w 1908 r. na Rynku Nowego Miasta. W 1909 roku świeciło w Łodzi 2313 latarni gazowych. W 1913 r. na ulicach Łodzi paliły się 163 latarnie elektryczne, rozmieszczone głównie w Śródmieściu. Przeważająca część miasta, jeśli była w ogóle oświetlana, nadal była oświetlana gazem. W roku 1934 latarń gazowych zainstalowano 2181. W tym samym czasie było prawie 5 tysięcy lamp elektrycznych o ogólnej mocy ponad 1 MW. W 1964 r. zlikwidowano gazowe oświetlenie ulic i placów miasta, oświetlały je już tylko lampy elektryczne, głównie żarowe, choć także lampy sodowe. Tym samym zniknął ostatecznie zawód latarnika, który rano i wieczorem chodząc z drabiną po przydzielonych sobie ulicach i wieczorami zapalał latarnie a rano je gasił (właściwie latarnie paliły się cały czas a latarnik wieczorem tylko zwiększał dopływ gazu, a rano zmniejszał do minimum).
7 Początki zasilania elektrycznego lamp ulicznych w Łodzi 1. Oświetlenie uliczne w mieście Łodzi powstało w 1923r., jako instalacja niezależna od sieci zasilającej mieszkańców. 2. Zasilanie oświetlenia odbywało się z Głównej Rozdzielnicy Oświetlenia Ulicznego, usytuowanej w centrum miasta, gdzie znajdował się jeden licznik mierzący energię. 3. Załączanie i wyłączanie oświetlenia odbywało się z Głównej Rozdzielnicy, taki sposób sterowania oświetleniem został nazwany centralno kaskadowym.
8 Lata 1930 1940
9 Lata 1950 1960
10
11 Lata 1960 1970
12 Lata 1960 1970
13 Lata 1970 1980
14 Stan obecny Prowadzimy eksploatację, modernizację oraz konserwację oświetlenia drogowego na terenie 25 gmin województwa łódzkiego. Zajmujemy się eksploatacją i konserwacją: opraw oświetlenia drogowego 87 947 szt., kabli elektroenergetycznych nn o łącznej długości 2 632 km, sieci napowietrznej nn o łącznej długości 1 928 km, kabli elektroenergetycznych SN 15kV o łącznej długości 75 km, rozdzielnic oświetlenia drogowego 2051 szt., stacji transformatorowe 15/0,4kV 41 szt., W zdecydowanej większości jest to oświetlenie sodowe choć również metalohalogenkowe oraz LED.
15 Ulica Piotrkowska w Łodzi
16 Przystanek przesiadkowy Stajnia Jednorożców w Łodzi
17 Współpraca (1) W ramach zawartych umów zajmujemy się konserwacją urządzeń należących do PGE Dystrybucja S.A. oraz znajdujących się na majątku Gmin. Zawarcie umów zawsze poprzedzone jest: rozeznaniem konkretnych potrzeb gminy, analizą bieżących potrzeb eksploatacyjnych, analizą stanu bezpieczeństwa instalacji względem osób trzecich, analizą możliwości związanych z koniecznością wywiązania się z obowiązków wynikających z przepisów prawa.
18 Współpraca (2) Umowy funkcjonujące w oddziale składają się z zadań ryczałtowych oraz czynności dodatkowych. W ramach zadań ryczałtowych wykonujemy: wymianęźródełświatła, wymianę, naprawę opraw, wymianę wyeksploatowanych słupów, naprawę wnęk słupowych malowanie słupów i konstrukcji wsporczych, zabezpieczanie, likwidacja szkód powstałych w ramach kolizji drogowych, naprawa instalacji zasilającej, naprawa rozdzielnic oświetlenia ulicznego. opiniowanie projektów technicznych nowego oświetlenia, pomiary uziemień i skuteczności ochrony przeciwporażeniowej
19 Współpraca (3) W ramach zadań dodatkowych objętych umową wykonujemy: czyszczenie słupów z ulotek oraz graffiti, czyszczenie malowanie szaf oświetlenia ulicznego, dobudowa punktów oświetleniowych, modernizację punktów oświetleniowych, konserwację punktów oświetlenia okazjonalnego, załączanie, wyłączanie punktów świetlnych na żądanie gmin w związku z imprezami okolicznościowymi. Wyżej wymienione czynności objęte są oddzielną kalkulacją kosztów. W przypadku nagłych potrzeb gmin dopuszczamy możliwość zawarcia aneksu do umów.
20 Współpraca (4) Stawiamy na pełną współpracę z Gminami wychodząc z założenia, że razem możemy zrobić więcej dla lepszego funkcjonowania oświetlenia. Naszym priorytetem zawsze jest bezpieczeństwo użytkowników dróg.
21 Dziękuję za uwagę