WOJEWODA POMORSKI Gdańsk, dnia 19-09-2014 r. BZK-XI.6310.51.2014.AW Szanowny Pan Cezary Rzemek Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia W odpowiedzi na pismo znak: MZ-OKR-RM-0212-3170-93/TM/14 z 19.08.2014 r. przesyłam w załączeniu uwagi do projektu z dnia z 19.08.2014 r. ustawy o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym (PRM) oraz niektórych innych ustaw. W załączeniu przekazuję również kopie pism z opiniami i uwagami do ww. projektu, przekazanymi przez Wojewodzie. Projektem ustawy planuje się nałożenie na wojewodów dodatkowych zadań w zakresie: - wydawania prawa wykonywania zawodu dla ratowników medycznych (konieczność wydania dokumentu potwierdzającego prawo wykonywania zawodu dla średnio 800 ratowników w każdym województwie do końca 2016 roku), - dokonywania wpisów oraz wykreśleń w rejestrze ratowników medycznych, - dokonywania wpisu na listę podmiotów uprawnionych do prowadzenia kursu doskonalącego po stwierdzeniu spełnienia przez wnioskodawcę określonych wymagań i uzyskaniu od wojewody zezwolenia na prowadzenie tego kursu, - dokonywania wpisu na listę podmiotów uprawnionych do prowadzenia kursu doskonalącego dla dyspozytorów medycznych po stwierdzeniu spełnienia przez wnioskodawcę określonych wymagań i uzyskaniu od wojewody zezwolenia na prowadzenie tego kursu, - zatrudniania przez wojewodów dyspozytorów medycznych albo zawieranie z nimi umów cywilnoprawnych oraz organizowanie i finansowanie realizację wykonywanych przez nich zadań, - przeprowadzania kontroli 4 dodatkowych rodzajów podmiotów tj. podmiotu prowadzącego kurs, kurs doskonalący, kurs doskonalący dyspozytorów medycznych i staż. W Ocenie Skutków Regulacji wprowadzono zapis: Szacuje się, że w każdym urzędzie wojewódzkim realizacja powyższych zadań będzie się wiązała z koniecznością utworzenia przynajmniej jednego dodatkowego etatu. W celu rzetelnego i skutecznego wykonywania ww. zadań, utworzenie jednego dodatkowego etatu jest w mojej ocenie wysoce niewystarczające. Z poważaniem, Wojewoda Pomorski Stachurski Ryszard W załączeniu: 1. Uwagi do projektu z dnia z 19.08.2014 r. ustawy o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz niektórych innych ustaw 2. Kopie 6 pism na 8 arkuszach
Załącznik do pisma BZK-XI.6310.51.2014.AW Uwagi do projektu z dnia z 19.08.2014 r. ustawy o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz niektórych innych ustaw 1. W art. 10h. ust. 1: Prawo wykonywania zawodu ratownika medycznego przyznaje wojewoda właściwy ze względu na zamierzone miejsce wykonywania zawodu ratownika medycznego. uszczegółowić zapis określający, w jaki sposób osoba składająca wniosek ma udokumentować zamierzone miejsce wykonywania zawodu. 2. Proponuje się następujące brzmienie art. 10h. ust. 7: Przyznanie prawa wykonywania zawodu ratownika medycznego albo odmowa przyznania tego prawa następuje nie później niż w terminie 30 dni, licząc od dnia otrzymania przez wojewodę wniosku i dokumentów, o których mowa w ust. 4. a w przypadku, o którym mowa w ustępie 5 okres ten ulega wydłużeniu o 14 dni. 3. Brzmienie art. 10h. ust. 11 zastąpić następującym zdaniem Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór dokumentu potwierdzającego prawo wykonywania zawodu ratownika medycznego, uwzględniając w szczególności dane dotyczące ratownika medycznego oraz posiadanych przez niego kwalifikacji. 4. W art. 10i ust. 3 pkt 6 po słowach: informacje dotyczące utraty albo wygaśnięcia prawa wykonywania zawodu ratownika medycznego wraz z podaniem przyczyny oraz daty utraty albo wygaśnięcia; należałoby doprecyzować, czy w przypadku utraty albo wygaśnięcia prawa wykonywania zawodu ratownika medycznego należy wykreślić taką osobę z rejestru ratowników, czy pozostawić wpis o niej w rejestrze z informacją dot. utraty albo wygaśnięcia prawa wykonywania zawodu ratownika medycznego wraz z podaniem przyczyny oraz daty utraty albo wygaśnięcia. Zasadnym jest jednoznaczne wskazanie sposobu dokonywania wykreślenia z rejestru w przypadku utraty albo wygaśnięcia prawa wykonywania zawodu ratownika medycznego. 5. W dodanym art. 10j ust. 1 pkt 6 należałoby dodać zapis, iż warunki odbywania stażu uzupełniającego powinny spełniać wymogi art. 10 a ust. 5 i 6. 6. W art. 10j ust. 2 należałoby zdefiniować pojęcie pełnego wymiaru czasu pracy w ramach stażu uzupełniającego poprzez określenie minimalnej całkowitej liczby godzin stażu oraz maksymalnej tygodniowej liczny godzin. 7. W art. 11 ust. 1 pkt 2 należałoby zdefiniować na czym polega zabezpieczenie osób znajdujących się w miejscu zdarzenia. 8. Proponuje się następujące brzmienie art. 11 ust. 2: Ratownik medyczny wykonuje zadania zawodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie wolontariatu, umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej zawartej z podmiotem leczniczym tj. w ramach podmiotu leczniczego, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. 9. Art. 11 ust. 3 pkt 7: wykonywanie zadań z zakresu zabezpieczenia medycznego imprezy masowej, o której mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 611, z późn. zm.1) Pozostawienie zapisu w brzmieniu proponowanym w projekcie oznaczałoby, że zabezpieczenia medycznego imprezy masowej przez ratownika medycznego poza podmiotem leczniczym nie traktuje się jako wykonywania zawodu ratownika medycznego. Strona 2 z 6
10. W art. 11 ust. 3 należy dodać pkt 11 o brzmieniu: udzielanie świadczeń zdrowotnych w ramach jednostki współpracującej z systemem, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o PRM. 11. W art. 12c ust. 9 o treści: Każda zmiana programu kursu doskonalącego oraz warunków realizacji programu powoduje obowiązek ponownego uzyskania wpisu na listę podmiotów uprawnionych do prowadzenia kursu doskonalącego. należałoby doprecyzować jak w praktyce należy zrealizować obowiązek ponownego uzyskania wpisu na listę podmiotów uprawnionych do prowadzenia kursu doskonalącego. 12. W świetle zapisów art. 12 c ust. 11 należałoby uzupełnić zapis art.12 c ust. 12 o dane dot. terminu i miejsca prowadzenia kursu doskonalącego. 13. Zapis art. 13 ust. 1a w brzmieniu Lekarze, lekarze dentyści, pielęgniarki, położne, ratownicy medyczni, posiadający prawo wykonywania zawodu medycznego posiadają uprawnienia do wykonywania kwalifikowanej pierwszej pomocy w jednostkach współpracujących z systemem bez obowiązku ukończenia kursu. może sugerować, że ww. grupy zawodowe mogą udzielać w ramach jednostki współpracującej z systemem wyłącznie kwalifikowanej pierwszej pomocy, a nie mogą realizować swoich ustawowych zadań właściwych dla wykonywanego zawodu. Zasadnym jest doprecyzowanie ww. zapisu. 14. W art. 17 należałoby wprowadzić definicję gotowości do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy oraz minimalne kryteria (tj. rodzaj i liczba sprzętu, liczba ratowników oraz rodzaj środków łączności), które jednostka musi zapewnić, aby spełnić wymóg zapewnienia gotowości do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy. Brak definicji gotowości do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy skutkuje trudnościami w określeniu, czy dany podmiot kwalifikuje się do wpisania do rejestru jednostek współpracujących. 15. W art. 17 ust. 2 doprecyzować zapis, który wojewoda jest właściwy do wpisania do rejestru jednostki współpracującej z systemem. Proponuje się, aby był to wojewoda właściwy ze względu na lokalizację zasobów zapewniających gotowość do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy. 16. W art. 21 ust. 4 pkt 2 dot. umieszczenia w planie wykazu jednostek organizacyjnych szpitali wyspecjalizowanych w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa medycznego należałoby określić wykaz specjalności komórek organizacyjnych przedsiębiorstw podmiotu leczniczego (VIII część kodu resortowego), które mogą być zakwalifikowane jako jednostki organizacyjne szpitali wyspecjalizowane w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa medycznego, w celu ich ujednolicenia w całym kraju. W obecnym stanie prawnym istnieje dowolność wyboru specjalności oddziałów szpitalnych, które wprowadzane są do wojewódzkich planów działania systemu PRM jako jednostki organizacyjne szpitali wyspecjalizowane w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa medycznego. Wprowadzenie do ustawy o PRM wykazu specjalności takich oddziałów pozwoli na jednorodne określenie takich oddziałów na terenie całego kraju. 17. W art. 24 należałoby zdefiniować pojęcie: chwila przyjęcia zgłoszenia przez dyspozytora medycznego. Brak definicji pojęcia chwili przyjęcia zgłoszenia przez dyspozytora medycznego skutkuje tym, iż czasy dotarcia na miejsce zdarzenia dla zespołu ratownictwa medycznego sąw różny sposób wyliczane na terenie województw. Strona 3 z 6
18. W art. 30 ust. 6 i 7 Medyczne czynności ratunkowe wykonane w ramach stanu podwyższonej gotowości są finansowane ze środków budżetu państwa z części, których dysponentami są poszczególni wojewodowie. Należałoby doprecyzować, czy środki na finansowanie medycznych czynności ratunkowych w ramach stanu podwyższonej gotowości mają pochodzić z dotacji celowej na zadania zespołów ratownictwa medycznego. Pozostawanie w stanie podwyższonej gotowości dysponentów ZRM wiąże się z koniecznością uruchomienia dodatkowych ZRM. Wojewoda nie może tworzyć rezerwy z dotacji celowej przeznaczonej na finansowanie zadań ZRM. Proponuje się, by uruchomienie dodatkowych ZRM w ramach pełnienia obowiązku pozostawania w stanie podwyższonej gotowości finansowane było ze środków NFZ. 19. Wprowadzić następujące brzmienie art. 31 ust. 2 Do przeprowadzania kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 3, stosuje się odpowiednio przepisy o działalności leczniczej dotyczące nadzoru i kontroli. Obecne brzmienie art. 31 skutkuje tym, iż kontrola dysponentów jednostek działających na obszarze województwa przeprowadzana jest w trybie i na zasadach określonych w art. 111, 112 i 113 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U.2013.217) natomiast kontrola jednostek współpracujących z systemem, oraz podmiotów prowadzących kursy prowadzona jest w trybie określonym w ww. ustawie w dziale dot. nadzoru i kontroli. Ujednolicenie trybu i zasad przeprowadzania ww. kontroli przyczyniłoby się do stosowania jednolitego trybu kontroli prowadzonych przez wojewodę, do których jest upoważniony w ramach nadzoru nad systemem PRM, określonego w dziale VI ustawy o działalności leczniczej pn.: Kontrola i nadzór. 20. W art. 36 ust. 1 pkt 2 określić skład zespołu podstawowego na co najmniej trzy osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych w tym kierowca. Zapis art. 36 ust. 1 pkt 2 nakłada obowiązek zapewnienia w składzie podstawowego ZRM co najmniej dwóch osób uprawnionych do wykonywania medycznych czynności ratunkowych, z których jedna może pełnić rolę kierowcy. W praktyce wymóg ten jest realizowany przez dysponentów ZRM przez zapewnienie minimalnych wymogów, co oznacza dwuosobowy skład ZRM typu podstawowego. Taki skład ZRM powoduje utrudnienia w udzielaniu medycznych czynności ratunkowych. 21. W art. 36. wprowadzić możliwość rozszerzenia składu zespołu ratownictwa medycznego o osobę poruszającą się na motocyklu. 22. W art. 36 ust. 4 należałoby rozszerzyć zapis o zakres e-konsultacji i warunki techniczne jakie dysponent powinien spełnić, aby zapewnić zespołom ratownictwa medycznego możliwości wykonywania całodobowych e-konsultacji przez dysponenta zespołów ratownictwa medycznego. 23. Należałoby pozostawić art. 43 ust. 1 ustawy i określić termin ogłoszenia przez ministra właściwego do spraw zdrowia standardów postępowania zespołu ratownictwa medycznego i kierującego. Stosowanie się do jednolitych standardów przez personel ZRM podczas akcji prowadzenia medycznych czynności ratunkowych, a zwłaszcza w czasie zdarzeń powodujących stan nagłego zagrożenia zdrowotnego znacznej liczby osób, ma na celu podniesienie poziomu jakości udzielanych świadczeń zdrowotnych. 24. Zapis art. 46 ust. 8, iż Wysokość środków na finansowanie zadań, o których mowa w ust. 1, dla danego województwa stanowi sumę środków na realizację zadań ratownictwa medycznego wynikających z umów międzynarodowych w tym województwie, kosztów realizacji zadań dyspozytorów medycznych oraz iloczynu ogólnej kwoty środków Strona 4 z 6
planowanych na zadania zespołów ratownictwa medycznego pomniejszonych o środki wydzielone zgodnie z ust. 5 na realizację zadań wynikających z umów międzynarodowych, kosztów realizacji zadań dyspozytorów medycznych i udziału procentowego, o którym mowa ust. 5 pkt 3. ; wskazuje na konieczność określania przez poszczególnych wojewodów wysokości udziału kosztów realizacji zadań dyspozytorów medycznych z ogólnej kwoty wysokości środków na zadania zespołów ratownictwa medycznego w województwie. Należałoby w ustawie określić jednolity w całym kraju, sposób określania wysokości udziału środków na zadania dyspozytorów medycznych w całkowitej kwocie dotacji celowej na zadania ZRM. Ma to szczególne znaczenie ze względu na proponowane zmiany w art. 26 ust. 1, iż wojewoda zatrudnia dyspozytora medycznego albo zawiera z nim umowę cywilnoprawną. W proponowanym kształcie ustawy, wskazane jest, aby wysokość środków na pokrycie kosztów realizacji zadań dyspozytorów medycznych była określana wg jednolitych kryteriów w całym kraju. 25. Definicja wysokości środków na finansowanie zadań zespołów ratownictwa medycznego, określona w art. 46 ust. 8 nie jest jednoznaczna. 26. Proponuje się następujące brzmienie art. 49 ust 1a: Powierzenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności wysokość środków finansowych na zadania zespołów ratownictwa medycznego, w podziale na poszczególne rejony operacyjne, przekazywane dyrektorowi właściwego oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w celu określenia warunków postępowania konkursowego w rodzaju ratownictwo medyczne w roku przeprowadzania ww. postępowania konkursowego. ; Należy doprecyzować zapisy art. 49 ustawy o PRM, tak by przepisy ustawy jednoznacznie określały nw. kwestie: - wskazywały podmiot odpowiedzialny (wojewoda lub właściwy oddział wojewódzki NFZ) za dokonanie podziału środków dotacji celowej na finansowanie umów z dysponentami ZRM, przed rozpoczęciem nowego okresu rozliczeniowego, w kolejnych latach trwania umowy, następujących po roku, w którym zostało przeprowadzone postępowanie konkursowe, - wskazywały sposób ustalania podziału dotacji celowej na zadania ZRM w kolejnych latach trwania umowy, następujących po roku, w którym zostało przeprowadzone postępowanie konkursowe zgodnie z zapisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Dyrektor POW NFZ wskazał, iż zarządzenia Prezesa NFZ dotyczące ratownictwa medycznego nie regulują cen oraz ich ewentualnej zmiany w kolejnych okresach rozliczeniowych następujących po okresie, na który zostały przewidziane środki finansowe zawarte w postępowaniu konkursowym, w związku z powyższym z przepisów obowiązującego prawa nie wynika jasno, czy sposób podziału dotacji celowej w kolejnych latach trwania umowy powinien być uzależniony od cen wynegocjowanych przez dysponentów ZRM podczas postępowań konkursowych, czy też nie. 27. W art. 2 projektu ustawy tj. art. 16a. 1. Ciała osób zmarłych w specjalistycznym środku transportu sanitarnego w trakcie udzielania medycznych czynności ratunkowych są transportowane przez zespół ratownictwa medycznego do podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217, z późn. zm.3)). Należałoby doprecyzować do jakiego podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne należy transportować ciała osób zmarłych. Strona 5 z 6
Dodatkowo proponuję wprowadzić następujące zmiany do ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym 1. Wprowadzić obowiązek funkcjonowania w dyspozytorni medycznej stanowiska lekarza dyżuru, którego zadania zostały określone w rozporządzeniu 3 rozporządzenia Ministra Zdrowia z 10 stycznia 2014 roku w sprawie ramowych procedur przyjmowania wezwań przez dyspozytora medycznego i dysponowania zespołami ratownictwa medycznego (Dz.U. z 2014 r. poz. 66). 2. W rozdziale 5 pn. Akcja prowadzenia medycznych czynności ratunkowych wprowadzić ustawową delegację do wydania rozporządzenia wykonawczego regulującego zasady prowadzenia segregacji medycznej przez ZRM na miejscu zdarzenia. 3. Wprowadzić do ustawy zapisy nadające uprawnienia wojewodzie lub Narodowemu Funduszowi Zdrowia do kontroli wydatkowania przez dysponentów ZRM środków pochodzących z dotacji celowej na zadania ZRM. Po przekazaniu środków finansowych przez Narodowy Fundusz Zdrowia dysponentom ZRM na realizację umów, nie stanowią one dotacji celowej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157 poz. 1240 ze zm.), tym samym nie mają tu zastosowania zapisy ww. ustawy w zakresie rozliczenia dotacji celowej. Zasadnym jest możliwość kontrolowania środków na zadania ZRM u dysponentów zespołów. 4. W ramach środków przewidzianych na finansowanie zadań ZRM, których dysponentami są poszczególni wojewodowie, wyodrębnić kwotę w wysokości do 1% ww. dotacji celowej, którą wojewodowie mogliby przeznaczyć na sfinansowanie lub dofinansowanie nakładów na inwestycje bądź zakupy nieinwestycyjne związane np. z działalnością ZRM oraz stanowisk dyspozytorów medycznych. Strona 6 z 6