Wybuch. Typowe energie [J]:

Podobne dokumenty
Niespokojne oblicze Wszechświata. 10 lat obserwacji teleskopem Chandra. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytet Wrocławski

Ewolucja gwiazd oczami teleskopów. Hubble, Spitzer i Chandra. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytet Wrocławski

Wykres Herzsprunga-Russela (H-R) Reakcje termojądrowe - B.Kamys 1

Ewolucja w układach podwójnych

Życie rodzi się gdy gwiazdy umierają

Diagram Hertzsprunga Russela. Barwa gwiazdy a jasność bezwzględna

Od Wielkiego Wybuchu do Gór Izerskich. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Sens życia według gwiazd. dr Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytet Wrocławski

Synteza jądrowa (fuzja) FIZYKA 3 MICHAŁ MARZANTOWICZ

I etap ewolucji :od ciągu głównego do olbrzyma

Teoria ewolucji gwiazd (najpiękniejsza z teorii) dr Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego

Wykłady z Geochemii Ogólnej

Cząstki elementarne z głębin kosmosu

Wszechświata. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

Następnie powstały trwały izotop - azot-14 - reaguje z trzecim protonem, przekształcając się w nietrwały tlen-15:

Rozdział 6 Oscylacje neutrin słonecznych i atmosferycznych. Eksperymenty Superkamiokande, SNO i inne. Macierz mieszania Maki-Nakagawy- Sakaty (MNS)

Tworzenie protonów neutronów oraz jąder atomowych

Promieniowanie jonizujące

GWIAZDY SUPERNOWEJ. WSZYSTKO WE WSZECHŚWIECIE WIECIE PODLEGA ZMIANOM GWIAZDY RÓWNIER. WNIEś. PRZECHODZĄ ONE : FAZĘ NARODZIN, WIEK DOJRZAŁY,

Budowa Galaktyki. Materia rozproszona Rozkład przestrzenny materii Krzywa rotacji i ramiona spiralne

Astronomiczny elementarz

ANALIZA OBSERWACYJNA GORĄCEJ PLAMY RADIOŹRÓDŁA PICTOR A W SZEROKIM ZAKRESIE WIDMA

Analiza spektralna widma gwiezdnego

Podstawy Fizyki Jądrowej

Fizyka jądrowa z Kosmosu wyniki z kosmicznego teleskopu γ

Galaktyki aktywne II. Przesłanki istnienia,,centralnego silnika'' Dyski akrecyjne Czarne dziury

Galaktyki aktywne I. (,,galaktyki o aktywnych jądrach'') (,,aktywne jądra galaktyk'') ( active galactic nuclei =AGN)

Budowa i ewolucja gwiazd I. Skale czasowe Równania budowy wewnętrznej Modele Diagram H-R Ewolucja gwiazd

FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych

To ciała niebieskie o średnicach większych niż 1000 km, obiegające gwiazdę i nie mające własnych źródeł energii promienistej, widoczne dzięki

Supernowe Brahe i Keplera

Teoria Wielkiego Wybuchu FIZYKA 3 MICHAŁ MARZANTOWICZ

Neutrina i ich oscylacje. Neutrina we Wszechświecie Oscylacje neutrin Masy neutrin

I. PROMIENIOWANIE CIEPLNE

Podstawy fizyki cząstek III. Eksperymenty nieakceleratorowe Krzysztof Fiałkowski

CTA - obserwatorium astronomii gamma najwyższych energii

NUKLEOGENEZA. Barbara Becker

Wszechświat w mojej kieszeni. Wszechświat mgławic. Grażyna Stasińska. Nr. 1. Obserwatorium paryskie ES 001

FIZYKA KLASA I LO LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO wymagania edukacyjne

Skala jasności w astronomii. Krzysztof Kamiński

41P6 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - V POZIOM PODSTAWOWY

Spełnienie wymagań poziomu oznacza, że uczeń ponadto:

Budowa i ewolucja gwiazd I. Skale czasowe Równania budowy wewnętrznej Modele Diagram H-R Ewolucja gwiazd

Opis założonych osiągnięć ucznia Fizyka zakres podstawowy:

Przyspieszanie cząstek w źródłach kosmicznych

Szczegółowe wymagania edukacyjne z fizyki do nowej podstawy programowej.

Naturalne źródła neutrin, czyli neutrina sa

fizyka w zakresie podstawowym

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klas pierwszych

Jak się tego dowiedzieliśmy? Przykład: neutrino

Wirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha

WPROWADZENIE DO GWIAZD ZMIENNYCH. Tadeusz Smela

Słońce i jego miejsce we Wszechświecie. Urszula Bąk-Stęślicka, Marek Stęślicki Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego

Czym są gwiazdy Gwiazdy

Gwiazdy neutronowe. Michał Bejger,

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 11 Pochodzenie pierwiastków

Supermasywne czarne dziury

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika

fizyka w zakresie podstawowym

Ekspansja Wszechświata

Co to jest promieniowanie grawitacyjne? Szymon Charzyński KMMF UW

Supermasywne czarne dziury

Liceum dla Dorosłych semestr 1 FIZYKA MAŁGORZATA OLĘDZKA

Metody badania kosmosu

Grawitacja + Astronomia

Ewolucja pod gwiazdami

Fizyka neutrin. Źródła neutrin Neutrina reliktowe Geoneutrina Neutrina z wybuchu Supernowych Neutrina słoneczne. Deficyt neutrin słonecznych

Podstawowe własności jąder atomowych

Poziom nieco zaawansowany Wykład 2

Czarne dziury. Grażyna Karmeluk

Metamorfozy neutrin. Katarzyna Grzelak. Sympozjum IFD Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych IFD UW. K.Grzelak (UW ZCiOF) 1 / 23

Grawitacja - powtórka

r. akad. 2012/2013 Wykład IX-X Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich Fizyka jądrowa Zakład Biofizyki 1

Oddziaływanie podstawowe rodzaj oddziaływania występującego w przyrodzie i nie dającego sprowadzić się do innych oddziaływań.

Zderzenia relatywistyczne

ETAP II. Astronomia to nauka. pochodzeniem i ewolucją. planet i gwiazd. na wydarzenia na Ziemi.

Wirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha

Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Neutrina i ich mieszanie

Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny, Uniwersytet Wrocławski Zakład Fizyki Słońca, Centrum Badań Kosmicznych PAN. Lekcje ze Słońcem w tle

FIZYKA IV etap edukacyjny zakres podstawowy

Galaktyki aktywne. (,,galaktyki o aktywnych jądrach'') (,,aktywne jądra galaktyk'') ( active galactic nuclei =AGN)

Energetyka konwencjonalna odnawialna i jądrowa

O aktywności słonecznej i zorzach polarnych część I

Konkurs Astronomiczny Astrolabium IV Edycja 26 kwietnia 2017 roku Klasy I III Gimnazjum Test Konkursowy

Lekcja 81. Temat: Widma fal.

A - liczba nukleonów w jądrze (protonów i neutronów razem) Z liczba protonów A-Z liczba neutronów

Wstęp do astrofizyki I

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego - - zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura

Neutrina. Źródła neutrin: NATURALNE Wielki Wybuch gwiazdy atmosfera Ziemska skorupa Ziemska

Po 1 mld lat (temperatura Wszechświata ok. 10 K) powstają pierwsze gwiazdy.

Magnetar to młoda, szybko wirująca gwiazda neutronowa o ogromnym polu magnetycznym, powstała z wybuchu supernowej. Na skutek ogromnych naprężeń

Fizyka współczesna. Jądro atomowe podstawy Odkrycie jądra atomowego: 1911, Rutherford Rozpraszanie cząstek alfa na cienkich warstwach metalu

Gdzie odległośd mierzy się zerami. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny, UWr Zakład Fizyki Słooca, CBK PAN

LX Olimpiada Astronomiczna 2016/2017 Zadania z zawodów III stopnia. S= L 4π r L

Budowa i ewolucja gwiazd II

Budowa i ewolucja gwiazd II

Fale elektromagnetyczne to zaburzenia pola elektrycznego i magnetycznego.

doświadczenie Rutheforda Jądro atomowe składa się z nuklonów: neutronów (obojętnych elektrycznie) i protonów (posiadających ładunek dodatni +e)

Odkrycie jądra atomowego - doświadczenie Rutherforda 1909 r.

Wszechświat czastek elementarnych

Transkrypt:

Supernowe

Wybuch Typowe energie [J]: - granat 4-8x10 5 - bomba konwencjonalna (1 t) 4x10 9 - bomba atomowa (Little Boy) 6x10 13 - bomba Car 2x10 17 - światowy arsenał atomowy 2x10 19 - wulkan Toba (Sumatra) 10 20 - rozbłysk słoneczny 10 26 - supernowa 10 44

Pierwsze obserwacje 185 r. w gwiazdozbiorze Centaura Widoczna przez około 20 miesięcy. Kolejne obserwacje w latach 386 i 392 W roku 1006 pojawiła się supernowa o jasności 1/10 Księżyca w pełni Ernst Hartwig, 20 sierpnia 1885 roku SN1885 pierwsza supernowa odkryta w innej galaktyce (M31).

Pierwsze obserwacje 1054 r. w gwiazdozbiorze Byka Wykorzystywane do dziś np. do planowania obserwacji ROSAT. W dniu Jisi, siódmym dniu miesiąca, wielka nowa gwiazda pojawiła się obok gwiazdy Ho (14 wiek p.n.e.) Ho - Antares

Klasyfikacja (stara) Typ I brak linii wodoru Typ Ia Linia krzemu (Si II) na 615.0 nm Typ Ib Typ Ic Typ IIP Typ IIL Linia helu (He I) na 587.6 nm brak linii absorpcyjnej krzemu w okolicy 615 nm Słabe lub brak linii helu, brak silnej absorpcji krzemu Typ II obecne linie wodoru Widoczne plateau na krzywej blasku Widoczna faza liniowego spadku jasności Credit: NASA/ESA irfu.cea.fr

Klasyfikacja (nowa) Istotny jest mechanizm wybuchu: - eksplodujące białe karły (Ia) - wybuchające gwiazdy masywne (Ib, Ic, II)

Subrahmanyan Chandrasekhar (Chandra) Górny limit na masę białego karła: ~ 1.4 M gwiazda neutronowa (6 km) biały karzeł (10000 km) 19.10.1910 r. 21.08.1995 r.

Supernowe Ia Eksplodujące białe karły, które mają masę prawie dokładnie równą granicy Chandrasekhara Podobne masy eksplodujących białych karłów > podobne jasności supernowych > świece standardowe Illustration credit: NASA, ESA and A. Feild (STScI) flash.uchicago.edu

Pozostałości po supernowych Ia 11 listopada 1572 r. Tycho Brahe 14.12.1546 r. 24.10.1601 r. (Oliver Krause, MPIA)

Pozostałości po supernowych Ia Dwie fale uderzeniowe wędrujące na zewnątrz i do wewnątrz pozostałości Front zewnętrznej fali powinien być oddalony o około 2 l. św., a obserwacje teleskopu Chandra pokazują, że jest w odległości jedynie 0.5 l. św. Wytłumaczeniem tego faktu może być transfer energii frontu fali uderzeniowej na przyspieszenie cząstek do wysokich energii. Obserwacje Chandra wskazują, że źródłem wysokoenergetycznego promieniowania kosmicznego mogą być wybuchy supernowych

Metody rejestracji promieniowania kosmicznego Wielkie pęki powstają kiedy cząstki pr. kosmicznego wpadają w atmosferę ziemską www-ik.fzk.de

Pierre Auger Observatory Pierre Auger Observatory składa się z 1600 zbiorników z wodą (12 000 litrów) rozmieszczonych co 1.5 kilometra Cząstki z wielkich pęków wpadające do zbiornika poruszają się z prędkością większą niż prędkość światła w wodzie. Emitowane wtedy promieniowanie Czerenkowa jest rejestrowane przez fotopowielacze

Pierre Auger Observatory Oct 30 11:14:14 2007 (41 EeV) Mar 5 15:54:48 2005 (37 EeV)

Pierre Auger Observatory Czerwone gwiazdki położenia AGN do odległości 75 Mps Odcienie Błękitu pole widzenia dla obserwatorium Biała gwiazdka Centaur A Kontury kierunki dla 27 najbardziej energetycznych zdarzeń (powyżej 57 x 10 18 ev )

Pozostałości po supernowych Ia 9 października 1604 r. Green i Stephenson 2003, Lecture Notes in Physics 598, 7 Jan Kepler

Pozostałości po supernowych Ia Obserwacje HST pokazują miejsca gdzie front fali uderzeniowej spotyka gęsty ośrodek. Spitzer pokazuje promieniowanie podczerwone pochodzące od pyłu podgrzanego przez front fali uderzeniowej. Najgorętszy ośrodek (kolor niebieski) znajduje się tuż za frontem fali uderzeniowej. Związany jest z cząstkami przyspieszonymi na froncie fali uderzeniowej, które wirują dookoła linii sił pola magnetycznego. Nieco chłodniejsze obszary (kolor zielony) pochodzą od podgrzanej plazmy eksplodującej gwiazdy. Dokładna analiza obfitości pierwiastków w pozostałościach (Chandra) wskazuje, że była to supernowa typu Ia

Supernowe Ib, Ic, II Źródło energii Główny produkt Temperatura [K] Gwiazda o masie 25 M gęstość (g/cm 3 ) trwanie palenie wodoru hel 7 10 7 10 10 7 lat reakcja 3α węgiel, tlen 2 10 8 2000 10 6 lat palenie węgla Ne, Na, Mg, Al 8 10 8 10 6 10 3 lat palenie neonu palenie tlenu O, Mg 1.6 10 9 10 7 3 lata Si, S, Ar, Ca 1.8 10 9 10 7 0.3 roku palenie krzemu nikiel (rozpadajacy się do żelaza) 2.5 10 9 10 8 5 dni Author: R. J. Hall

Supernowe Ib, Ic, II Author: R.J. Hall Po utworzeniu jądra żelazowego reakcje w centrum ustają. Jądro zapada się do gwiazdy neutronowej lub czarnej dziury. Powstaje olbrzymi strumień neutrin napędzających reakcje termojądrowe w zewnętrznych warstwach. Credit: NASA/McGill/V.Kaspi et al.

Pozostałości po supernowych Ib, Ic, II SN2006GY Jedna z najjaśniejszych supernowych kiedykolwiek obserwowanych Obserwacje rentgenowskie pozwoliły stwierdzić, że eksplodowała bardzo masywna gwiazda, a nie biały karzeł (świeciła zbyt słabo w zakresie rentgenowskim) Masa ok. 150 M typ supernowych, które były bardziej powszechne w młodym Wszechświecie NGC1260 w podczerwieni Słabe źródło to centrum galaktyki, a jasne to supernowa

Eta Carinae Masa od 100 do 150 M Bardzo podobna do gwiazdy, która eksplodowała jako SN2006GY Credit: X-ray: NASA/CXC/GSFC/M.Corcoran et al.; Optical: NASA/STScI Niebieski HST Żółty - Chandra

Pozostałości po supernowych Ib, Ic, II Wybuch masywnej gwiazdy, który nastąpił ok. 300 lat temu Kolory: czerwony Spitzer (~280 K) żółty HST (10 000 K) zielony i niebieski Chandra (10 6 K) Credit: X-ray: NASA/CXC/SAO; Optical: NASA/STScI; Infrared: NASA/JPL-Caltech/Steward/O.Krause et al.

Pozostałości po supernowych Ib, Ic, II Obraz wykonany w szerokim zakresie widma jest najbardziej symetryczny widoczna emisja to promieniowanie synchrotronowe Krzem: wyraźny dżet (górny lewy róg) i słabe strugi po przeciwnej stronie wskazują na asymetrię eksplozji Obraz wapniowy jest podobny Żelazo kierunek ruchu prawie prostopadły do kierunku dżetu widocznego w linii krzemu i wapnia szerokopasmowy Cassiopeia A krzem wapń żelazo Credit: NASA/GSFC/U.Hwang et al.

SN 1987A pierwsza detekcja neutrin od supernowej 23 lutego 1987 w Wielkim Obłoku Magellana Najjaśniejsza od prawie 400 lat Gwiazda miała masę 35±5 R

Neutrina Rozpad beta Ponieważ widmo elektronów powstających w rozpadzie beta ma rozkład ciągły więc musi istnieć cząstka unosząca pozostałą energię "Zrobiłem straszną rzecz. Zapostulowałem istnienie cząstek, które nie mogą być odkryte..." - W. Pauli http://www.fuw.edu.pl/~neutrina/ Fred Reines i Clyde Cowan (1955) http://www.fuw.edu.pl/~neutrina/

Neutrina metody detekcji Metoda radiochemiczna Odwrotna przemiana β: e n p e Przykłady wykorzystania: Ice Cube Observatory e e 37 71 Cl Ga 37 71 Ar e Ge e minimalna energia: 0.81 MeV minimalna energia: 0.23 MeV W wyniku otrzymujemy liczbę reagujących cząstek. Brak informacji o energii, czasie zjawiska i kierunku.

Neutrina - obserwacje Podziemne Fermilab, SNO, FREJUS, HELLAZ, NOE, BOREXINO,DAMA, GALLEX, ICARUS, LVD, MACRO, Homestake, IMB, SAGE, SOUDAN-2, SuperKamiokande Podwodne NESTOR, BAIKAL, DUMAND Podlodowe AMANDA, RAND Słońce SN 1987A

Pozostałości po supernowych Ib, Ic, II Cassiopeia A Obserwacje atmosfery gwiazdy neutronowej: - zbudowana z węgla - temperatura 2 mln K - ciśnienie 10 x ciśnienie wewnątrz Ziemi - grubość 10 cm - przyspieszenie grawitacyjne 10 11 g - gęstość porównywalna z gęstością diamentu

Mgławica Krab (M1) rentgenowskie widzialne podczerwone radiowe Supernowa obserwowana w 1054 r. przez astronomów arabskich i chińskich W centrum widoczny jest pulsar

Mgławica Krab (M1) Niebieski Chandra Czerwony HST Rozmiar wewnętrznego kręgu ~ 1 rok św. X-ray: NASA/CXC/SAO/;Optical: NASA/ESA/ASU/

Mgławica Krab (M1) Szybko rotujący pulsar jest bardzo efektywnym akceleratorem cząstek Wewnętrzny krąg wskazuje miejsce, w którym rozpędzone cząstki zderzają się z ośrodkiem otaczającym pulsara

Inne pulsary PSR B1509-58 powstał około 1700 lat temu odległość od Ziemi 17000 lat św. Vela pulsar podobne struktury jak w przypadku M1 Credit: NASA/CXC/SAO/P.Slane, et al. Credit: NASA/PSU/G.Pavlov et al.

Czy są groźne? Silne supernowe: czas 44 000 110 37 000 180 32 000 160 22 000 250 odległość w parsekach Betelgeza (α Ori): - czerwony nadolbrzym - 14-15 M ʘ - 430 +/-95 lat. św