Wojciech Filaber PSYCHOSKOK Konin 2014
Wojciech Filaber Sekretna hawajska metoda przebaczania i akceptacji. Huna i Ho oponopono Skład: Wydawnictwo Psychoskok Projekt okładki: Wydawnictwo Psychoskok Copyright by Wydawnictwo Psychoskok, 2014 Copyright by Wojciech Filaber, 2014 Zdjęcie okładki sundarananda Fotolia.com Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część niniejszej publikacji nie może być reprodukowana, powielana i udostępniana w jakiejkolwiek formie bez pisemnej zgody wydawcy. Skład: Wydawnictwo Psychoskok ISBN: 978-83-7900-125-5 Wydawnictwo Psychoskok ul. Chopina 9, pok. 23, 62 507 Konin tel. (63) 242 02 02, kom. 665 955 131 http://wydawnictwo.psychoskok.pl e mail: wydawnictwo@psychoskok.pl
Spis treści Wstęp 6 1. Historia Ho oponopono 7 2. Ho oponopono jako tradycyjna praktyka wysp Hawajów 8 3. Dlaczego studiować Hunę? 9 4. Koncepty Huny 12 5. Uwolnienie od długu karmicznego 13 6. Energia mana 15 7. Stworzenie stanu Zero 17 8. Oświetlenie swojej drogi do wewnętrznego spokoju i wolności 19 9. Ho oponopono jako metoda oczyszczania własnego wnętrza 20 10. Historia doktora Ihaleakala Hew Lena 25 11. Wewnętrzny spokój i stan Zero 26 12. Siła przebaczania 28 13. Cztery magiczne słowa 29 14. Ho oponopono i duchowe prawa 31 15. Ho oponopono jako metoda pojednania rodzinnego 39 16. Ho oponopono jako metoda wewnętrznego oczyszczania i pojednania 41 3
17. Ho oponopono i doktor Ihaleakala Hew Len 42 18. Wybór należy do Ciebie 47 19. Spokój oraz wolność rozpoczynają się od wewnątrz 48 20. Stan Zero według doktora Hew Lena 52 21. Miejscem na przemianę jest własne wnętrze 53 22. W jaki sposób przyczyniam się do tego, że jestem częścią własnych problemów? 56 23. Sam tworzysz swoją rzeczywistość 58 24. Zasada pełnej odpowiedzialności 60 25. W jaki sposób wykonywać oczyszczanie? 65 26. Huna i Ho oponopono według doktora Matthew Jamesa 68 27. Ho oponopono & Aloha według Aunty Mahealani 74 28. Koncepty Ho oponopono 78 29. Prawdziwa natura umysłu 85 30. Przywrócenie prawdziwej natury umysłu 90 31. Medytacja wewnętrznego dziecka 98 Bibliografia 105 4
W szczególny sposób pragnę podziękować Pani Katarzynie Prałat, która, mając ogromną wiedzę polonistyczną, pomogła mi dopracować tekst książki pod względem językowym.
Wstęp H o oponopono to starożytna nauka, która jest częścią Huny tajemniczej wiedzy kultywowanej przez Hawajczyków. Hu to wiedza, natomiast na mądrość. Owa nauka wywodzi się z czasów starożytnych, najprawdopodobniej z okresu Atlantydy i oparta jest na miłości i przebaczeniu. Ho oponopono jest duchowym procesem uzdrawiania, której efektem jest rozwiązywanie własnych problemów, oczyszczanie siebie i swojego otoczenia oraz odkrycie prawdziwej tożsamości i esencji bycia. Proces Ho oponopono polega na uwolnieniu z pamięci treści, które osoba odbiera jako problem w celu uzyskania harmonii własnego wnętrza. Metoda ta została stworzona i opracowana przez Morrnah Nalamaku Simeone hawajską uzdrowicielkę Kahuna Lapa au. Ho oponopono znane jest również jako prastara hawajska metoda wybaczania i pojednania, stanowiąca część leczniczych praktyk stosowanych na wyspach południowego Pacyfiku. Podstawę Ho oponopono stanowi założenie, że jednostka jest twórcą własnej rzeczywistości i tym samym odpowiedzialna jest za wszystkie zdarzenia, które pojawiają się w jej życiu. 6
1. Historia Ho oponopono N a wyspach Polinezji wierzono, że choroby spowodowane są przez wewnętrzne konflikty rodzące się na skutek braku umiejętności radzenia sobie z powstałymi w umyśle wyobrażeniami i urojeniami. W większości przypadków, w celu wyleczenia pacjenta stosowano rytuał oczyszczenia go od nieświadomie nagromadzonych treści. Według miejscowej ludności, jeśli osoba obrażona była na kogoś przez kilka dni, wytwarzała w ten sposób w swoim organizmie wewnętrzną chorobę. Za najlepszą terapię uważano wówczas spowiedź. Ponadto ludność ta wierzyła, iż osoba, która nie jest w stanie wyjawić swoich win, może nawet umrzeć od nadmiaru nieświadomie nagromadzonych zaburzeń. Ludność Vanuatu wyznaje, że skrytość powoduje nasilenie infekcji. Choroba nie może zawładnąć osobą, która ujawni swoje błędy i ukrywane treści. Wiele osób, między innymi Hawajczycy, ludność z wysp Salomona i wysp Cooka, twierdzi, że winy rodziców spadają na dzieci, a w przypadku, gdy dziecko jest chore, rodzice obwiniani są za jego cierpienie. Wewnętrzna harmonia umysłu może być przywrócona poprzez oczyszczenie własnego wnętrza, przyznanie się do błędu oraz przeprosiny. 7
2. Ho oponopono jako tradycyjna praktyka wysp Hawajów H o oponopono jest objaśnione w słowniku hawajskim jako mentalne oczyszczanie. Proces ten odbywał się to w formie rodzinnych spotkań, podczas których naprawiane były relacje między członkami rodziny. Ho oznacza rozpocząć działanie. Pono określane jest jako: dobroć, sprostowanie, moralność i poprawa. Ho oponopono natomiast oznacza uporządkowanie, sprostowanie. Wyspiarze wierzyli, że choroby spowodowane są łamaniem kapu, czyli łamaniem prawa duchowego. Wyleczenie choroby mogło nastąpić tylko wtedy, kiedy osoba chora odpokutuje i oczyści własne wnętrze z wszelkich szkód i urojeń umysłu. Osobą, która asystowała w tym procesie był zazwyczaj uzdrawiający kapłan. W trakcie procesu oczyszczania proszono o wybaczenie Boga i osoby, z którymi chory pozostawał w wewnętrznym konflikcie. Proces oczyszczania miał na celu pozbycie się wszelkich umysłowych ograniczeń i skrupułów oraz naprawienie utraconych więzi rodzinnych. Spotkania te odbywały się regularnie, codziennie lub też raz na tydzień, a wszystko po to, by zapobiec problemom, spowodowanym wzajemnymi oskarżeniami, gniewem i brakiem zrozumienia. Celem Ho oponopono było sprostowanie oraz przywrócenie i utrzymanie zdrowych relacji między członkami rodziny. Technika ta pomagała w dotarciu do źródła 8
zaistniałych problemów i umożliwiała oczyszczenie wewnętrznej przestrzeni pośród członków rodziny. Proces oczyszczania zazwyczaj prowadzony był przez najstarszą osobę w rodzinie, a w przypadkach, w których osoba ta nie była w stanie sprostać temu zadaniu, ktoś spoza kręgu najbliższych proszony był, by naprawić rodzinne więzy. Proces oczyszczania rozpoczynał się od modlitwy. Następnie próbowano rozpoznać problem oraz jego przyczyny, i określany był sposób, w jaki można było zaistniałą sytuację rozwiązać. W trakcie procesu oczyszczania wymagana była współpraca wszystkich, którzy zgromadzili się w celu oczyszczenia wspólnej przestrzeni z wszelkich negatywnych emocji oraz urazów. Końcowym etapem było oczyszczenie osób zgromadzonych, w którym każdy uwalniał każdego (kala), wybaczając mu. Następnie osoby zapominały o wszelkich urazach i świętowały zakończenie procesu oczyszczania ich przestrzeni. 9