Zginie wszystko oprócz Boga Ŝycie Hadhrat Nasir Begum Sahiby

W Imię Boga Miłosiernego, Litościwego. Zginie wszystko oprócz Boga Ŝycie Hadhrat Nasir Begum Sahiby Streszczenie Kazania Piątkowego Wygłoszonego przez Jego Świątobliwość Mirza Masroor Ahmad (aba), Przywódcę Światowej Muzułmańskiej Wspólnoty Ahmadiyya w meczecie Bait-ul-Futuh w Londynie. 5 sierpnia, 2011 r. W dniu dzisiejszym Hudhur rozpoczął Kazanie Piątkowe od recytacji wersetów koranicznych: Minie wszystko to, co jest na ziemi, I mieszkać tam będzie jedynie Osoba twego Pana, Pana Chwały i Zaszczytu. (55: 27-28) Wyjaśniając powyŝsze słowa Hudhur odwołał się do pism Obiecanego Mesjasza (as), który stwierdził, Ŝe wszystko jest skazane na zniszczenie, a na końcu pozostanie jedynie Bóg i Ŝe On ustanowił śmiertelnym wszystko poza Sobą. Jak powiedział Hudhur, w czasie ceremonii Ameen (ceremonia Khatmul Quran, czyli zakończenie przeczytania Koranu w całości przez jakiś okres) jego syna Syeddna Mahmooda (ra) Obiecany Mesjasz (as) napisał poemat zatytułowany " Ameen Mahmooda" składający się z wersów pełnych modlitw i rad. Kierował te słowa zarówno do Syeddna Mahmooda, jak i do swoich dalszych dwóch synów. W rzeczywistości zwracał się do całego Stowarzyszenia. Hudhur przytoczył kilka wersów tego poematu, które moŝna by przetłumaczyć w ten sposób: Świat jest jak zajazd, kogokolwiek tam spotkacie będzie odłączony Choćbyś został tam sto lat, to w końcu się oddzielisz 1/13

Nie ma miejsca na skargi, bo ten dom jest czymś chwilowym Hudhur wyjaśnił, Ŝe Imam Wieku, który przybył, aby doprowadzić człowieka bliŝej do Boga w ten sposób w czasie odczuwania wielkiej radości zwraca uwagę na fakt, Ŝe prawdziwe szczęście spoczywa w BoŜej bliskości. Tymczasem świat pozwala sobie na lenistwo, próŝność i nikczemności w czasie radowania się, a Obiecany Mesjasz (as) nauczał, Ŝe cała nasza uwaga powinna skupiać się na Bogu i dlatego wszystkie nasze czyny mają dąŝyć do osiągnięcia BoŜego zadowolenia. Kiedy juŝ raz to zrozumiemy, włókna naszego radosnego i smutnego czasu połączą się w jedno dąŝenie do uzyskania BoŜego zadowolenia. Obiecany Mesjasz (as) przybył, aby doprowadzić do końca dzieło Proroka (saw). Nic nie cieszyło go bardziej, niŝ to, Ŝe jego dzieci pielęgnują miłość do Boga, są przepełnione miłością Proroka (saw), czytają Koran i postępują zgodnie z jego słowami. Po tym, jak Syeddna Mahmood (ra) zakończył swoje pierwsze czytanie Koranu, Obiecany Mesjasz (as) wyprawił przyjęcie i z tej okazji napisał ów poemat. KaŜda jego strofa jest przepełniona płynącą z głębi serca modlitwą, BoŜą sławą i chwałą. Postępując zgodnie z błogosławionym wzorem Proroka (saw), Obiecany Mesjasz (as) powiedział swoim dzieciom i wyznawcom, aby nie ulegali miłości do tego świata, bo nadejdzie czas, kiedy będą musieli ten świat i wszystko, co do niego naleŝy opuścić. Bezcelowym jest więc miłowanie doczesności, gdyŝ nie jest ona wieczna. Nieprzemijającą korzyścią jest wytworzenie więzi z Istotą, która zawsze była i zawsze będzie, a jest nią Bóg, Pan Chwały i Honoru. Hudhur dodał, iŝ powyŝsze wersety wspominają o dwóch waŝnych zagadnieniach. Jednym jest to, Ŝe wszystko z czasem zanika i stopniowo ginie, a kaŝdy człowiek ostatecznie umiera. Drugie zwraca nam uwagę, Ŝe ci, którzy starają się osiągnąć BoŜe zadowolenie mogą być pełni nadziei. Szukający Boga, dbający o poboŝność swoich dzieci równieŝ bez wątpienia odejdą z tego świata, ale oni mają zapewnione Ŝycie wieczne i dostaną się w miłujące objęcia Boga, 2/13

jak napisano: Wejdź zatem pomiędzy wybrane sługi Moje i wejdź do Mojego Ogrodu. (89:30-31) Jak powiedział Hudhur, przyjście Obiecanego Mesjasza (as) miało na celu umocnienie więzi człowieka z Bogiem i wyjaśnienie mu znaczenia słów: Wejdź zatem pomiędzy wybrane sługi Moje. Dlatego w czasie odczuwania wielkiej radości podkreślał on w swoim poemacie, Ŝe poszukiwanie wiecznego Ŝycia wymaga odnalezienia Boga, bo bez tego człowiek nie odnajdzie nieśmiertelności. W Sura Al Qasas zapisano: I nie zwracaj się do Ŝadnego innego boga poza Allahem. Nie ma boga poza Nim. Wszystko zginie tylko nie On. Do Niego naleŝy sąd i do Niego wszyscy zostaniecie na powrót sprowadzeni. (28:89) Hudhur rzekł, iŝ to jest cel, jaki musimy osiągnąć, bo Bóg powiedział : I stworzyłem dŝinn i ludzi po to tylko, by Mnie czcili. (51:57) Powiedział teŝ, Ŝe jeśli raz pojmiemy znaczenie takiego oddawania czci Bogu, to nasza wiara w to, Ŝe nie ma Boga poza Nim stanie się niezłomna, a wszystko pozostałe zaniknie. Hudhur rzekł, Ŝe Bóg zwraca na te sprawy uwagę tych ludzi, którzy szczerze w Niego wierzą. Zapewnia im teŝ moŝliwości uzyskania wysokich standardów oddawania Mu czci. KaŜdego roku nadchodzi miesiąc Ramadan, który pozwala nam rozpoznać Boga i uchronić siebie samych przed zniszczeniem. Na szczęści ci, którzy tak uczynią i skorzystają z tej okazji dąŝą do tego takŝe przez resztę roku. W tym postanowieniu starają się wytrwać właśnie ci, którzy zrozumieli, Ŝe Wszystko zginie tylko nie On. Nie ma wątpliwości co do istnienia nauki, iŝ śmierć jest realna, ale ci, którzy zatracili się w Bogu otrzymają nowe Ŝycie. Kim są połączeni z Osobą twego Pana? To ci, którzy zrozumieli cel stworzenia. Zaprawdę, szczęśliwi są ci, którzy starali się ogarnąć ten temat i postępowali zgodnie z nim. Niech Bóg pozwoli go zrozumieć kaŝdemu z nas i postępować zgodnie z nim, i niech ten Ramadan zbliŝy nas do tego, o co usiłowali oraz modlili się nasi przodkowie i tchnie tego ducha w nowe pokolenie. 3/13

Kiedy z tego świata odchodzi ktoś bliski i starszy, to jeszcze intensywniej rozmyślamy nad tym zagadnieniem. Zaprawdę, w takiej chwili kaŝdy, kto ma silną wiarę i wierzy w Boga powinien się nad tym zastanowić. Hudhur poinformował, Ŝe właśnie zmarła jego matka. Inna lillahe ła inna illahe radŝi oon [do Allaha naleŝymy i do Niego powrócimy]. Kiedy rozmyśla nad jej Ŝyciem musi uznać, Ŝe było one wzorem oddawania czci Bogu. Jej wielogodzinne czytanie Koranu, rozwaŝanie jego słów i jej zaabsorbowanie Salat [Modlitwa codzienna] były dla niego przykładem. ChociaŜ nie doświadczyła czasów Obiecanego Mesjasza (as), to miała moŝliwość uczestniczenia w początkowych latach Stowarzyszenia i zaznała miłości oraz modlitw Hadhrata Khalifatul Masiha I (ra) i błogosławieństw towarzyszy Obiecanego Mesjasza (as). Doznała pozytywnego i charakterystycznego wpływu czasów bliskich Obiecanemu Mesjaszowi (as); była najstarszą córką i drugim dzieckiem Hadhrata Musleh Mauda (ra) [Obiecanego Reformatora]. Zachowywała się dostojnie tak, jak powinna się zachowywać osoba wierząca. Troszczyła się o kultywowanie miłości do Boga, a troska ta wypływała z głębi jej serca, co moŝna zauwaŝyć w jej poetycznych utworach. Jak powiedział Hudhur, oceniając to od strony zaangaŝowania z jakim odprawiała Salat jest pewien, Ŝe jej uczucia nie były powierzchowne, jak jest to w przypadku poetów błądzących po bezdroŝach. Treść jej utworu moŝna by przetłumaczyć słowami: Twojej miłości, Twojej łaski, Twego przebaczenia takŝe W kaŝdym momencie pragnę Twego zadowolenia Tracąc wszystko będąc Mu posłuszną Pragnę jedynie wsparcia mego Pana Obyś jedynie Ty był w mym sercu Pragnę schronienia pod płaszczem Twego miłosierdzia. 4/13

Jak rzekł Hudhur, w hadisach zapisano, Ŝe gdy przechodziła procesja pogrzebowa, to Towarzysze Proroka (saw) mówili dobrze o zmarłym. Prorok (saw) powiedział, Ŝe "stało się to obowiązującym". Towarzysze pytali, dlaczego stało się koniecznym. Prorok (saw) odpowiedział, iŝ dla tej osoby Raj stał się koniecznością, poniewaŝ gdy ludzie wychwalają zalety zmarłego, Bóg przygotowuje się, aby mu przebaczyć. Hudhur powiedział, iŝ ludzie znający jego matkę opisują w licznie nadsyłanych listach kondolencyjnych, jakie otrzymuje po jej śmierci, wiele jej zalet. Na podstawie tych listów i tego, co Hudhur sam zaobserwował ma nadzieję i modli się, aby wysłuchana została modlitwa jego matki Pragnę schronienia pod płaszczem Twego miłosierdzia, a Bóg otulił ją Swoją łaską i przebaczeniem. Hudhur modlił się:,, O Drogi BoŜe, potraktuj moją matkę lepiej niŝ prosiła o to w tej modlitwie i spraw, abyśmy my, jej dzieci równieŝ zrozumieli tą ideę. W tym świecie i po śmierci otocz nas osłoną Twego miłosierdzia. Obyśmy nigdy nie zawiedli oczekiwań, jakie pokładała w swoich dzieciach. Niech Bóg pozwoli, aby jej kolejni potomkowie wzbudzali Jego zadowolenie." Hudhur powiedział, iŝ jego matka była najstarszą córką Hadhrata Musleh Mauda (ra) i Syeddy Mahmood Begum sahiby urodzoną w 1911 roku. Jej matka była córką dr. Khalifa Rasheeduddina. Nikah [ogłoszenie zaślubin] rodziców jego matki odbyły się w 1902 roku, a ślub w październiku 1903. Obiecany Mesjasz (as) napisał do dr. Khalifa Rasheeduddina, Ŝe "Mian Mahmood" była zadowolona z tego związku i było to świadectwem, iŝ jest on zgodny z BoŜą wolą. Hudhur dodał, Ŝe jest to pewne skoro jej syn otrzymał płaszcz Kalifa. Nikah rodziców Hudhura odbyła się w 1934 roku, a Hadhrat Khalifatul Masih II (ra) wygłosił z tej okazji długie kazanie. W tym czasie ogłoszono dwie nikah - pierwszą była nikah Hadhrata Khalifatula Masiha III (ra), a drugą nikah rodziców Hudhura. Odczytał teŝ fragmenty kazania 5/13

wygłoszonego wówczas do całego DŜama at, a w szczególności do rodziny Obiecanego Mesjasza (as), aby zdawali sobie sprawę ze swojej odpowiedzialności i do matki Hudhura, która zawsze starała się o wysoki poziom Tarbijjat [wychowanie] u kaŝdego, aby została nagrodzona przez Boga za skierowanie na ten temat jego uwagi poprzez swoją śmierć. Hadhrat Khalifatul Masih II (ra) w kazaniu tym przytoczył jeden z wersetów koranicznych: On teŝ powoła spośród nich tego, który jeszcze do nich nie dołączył. On jest PotęŜny, Mądry. (62:4) i powiedział, iŝ słowa te mówią o perfekcyjnej manifestacji duchowej (buruz) Proroka (saw). Rzekł, iŝ ze strony Proroka (saw) było to nie tylko proroctwo, ale przede wszystkim apel o to, aby ludzie perskiego pochodzenie powstali przeciw DaŜŜal (antychrystowi), gdy się pojawi. Przypominając pewne wydarzenie z Ŝycia Proroka (saw), Hadhrat Musleh Maud (ra) opowiadał, jak podczas wyprawy wśród muzułmanów zapanował nieład i to taki, Ŝe przy Proroku (saw) pozostało jedynie tuzin Towarzyszy. W tym czasie Święty Prorok (saw) ogłosił, Ŝe BoŜy Prorok wzywa muzułmanów. Towarzysze śpieszyli do niego depcząc wszystko, co stało na ich drodze. Hadhrat Musleh Maud (ra) stwierdził, iŝ wołanie Proroka (saw) z jakim zwrócił się do ludzi perskiego pochodzenia miało w sobie jeszcze więcej chwały, wiary, ufności, miłości i nadziei niŝ to, które skierował do swoich Towarzyszy. Wyjaśnił, Ŝe pewne szczególne słowo (riŝaal) uŝyte przez Proroka (saw) w jego proroctwie oznacza nie tylko ludzi pochodzenia perskiego, ale dotyczy teŝ ich dalszych pokoleń, na których spoczywa ta sama odpowiedzialność. W ten sposób Hadhrat Musleh Maud (ra) przekazał przesłanie i pokładał zaufanie w rodzinie tych, którzy "pochodzą z Persji". Dodał, Ŝe przekazuje odpowiedzialność następnym pokoleniom, czy to dzieciom swoim, czy teŝ jego braci. Hudhur modlił się, aby po wysłuchaniu tego płynącego z głębi serca przesłania Bóg sprawił, Ŝe poczujemy się odpowiedzialni i aby odejście wybitnej starszej 6/13

osoby z rodziny, pociągnęło cały DŜama at, a w szczególności rodzinę Obiecanego Mesjasza (as) w kierunku waŝnych obowiązków, jakie on sam ustanowił. Przedstawiając Ŝyciorys swojej matki Hudhur z perspektywy czasu stwierdził, iŝ jej ojciec kładł nacisk na jej religijne i świeckie kształcenie, w wyniku czego otrzymała wykształcenie na poziomie FA. 17 marca 1925 roku otwarto madraska [szkoła] dla dziewcząt, a matka Hudhura była jedną z pierwszych studentek. W 1929 roku uzyskała tam stopień maulwiego. Hadhart Musleh Maud (ra) napisał teŝ przepełniony modlitwami poemat z okazji Ameen swoich dzieci. O matce Hudhura, Hadhrat Sahibzadi Nasira Begum, ów poemat mówi: Moja Nasiro, cnotliwa gwiazdo Mądra, posłuszna, czysty klejnocie Hudhur powiedział, iŝ te zalety nie są jedynie efektem ojcowskiej miłości. Wiele przedstawicielek LaŜna [wewnętrzna organizacja kobiet w Ahmadiyyacie], które pracowały z jego matką podziela tą opinię. Poprzednia Sadr LaŜna napisała, Ŝe była ona pełna entuzjazmu w sprawach Tarbiyyat i zawsze miała związane z tym nowe pomysły oraz plany. Pragnęła, aby kaŝdą dziewczynę czy kobietę w Rabłah charakteryzował wysoki poziom Tarbijjat, aby zachowywały godność noszenia purdah oraz stosowne maniery. Gdy zauwaŝyła, Ŝe ktoś nie postępuje tak, jak naleŝy, szła do niego i z miłością tłumaczyła, dlaczego tak waŝne jest dbanie o godne zachowywanie się. Hudhur przypomniał, Ŝe w swoim przemówieniu na pierwszej DŜelsa, na której Hadhrat Khalifatul Masih IV (ra) był obecny jako Khalifatul Masih, mówił on o matce Hudhura. Powiedział, Ŝe ma siostrę, która surowo przestrzega zasady noszenia purdah i która we wszystkim bez wyjątku kierowała się wzorem Hadhrata Musleh Mauda (ra). Niektóre młode kobiety tamtych czasów uwaŝały, 7/13

Ŝe takie idee obowiązywały w dawnych czasach. Wówczas Hadhart Khalifatul Masih IV (ra) dodał, iŝ rozumie, Ŝe pod sformułowaniem "dawne czasy" rozumie czasy Proroka (saw). Rzekł, Ŝe jego siostra z oddaniem podąŝa swoją prostą drogą będąc niezłomnie wytrwałą w Taqła [bojaźń Boga, sprawiedliwość]. Jak powiedział Hudhur jego matka przez długi czas słuŝyła jako Sadr LaŜna [przewodnicząca LaŜna] w Rabwah i w czasie piastowania tego stanowiska zawsze dąŝyła do tego oraz cięŝko pracowała, aby umocnić poczesną pozycję LaŜna z Rabwah w Pakistanie. I nie chodziło tu jedynie o to, aby uzyskać lepsze miejsce w rankingu, ale waŝne było to, iŝ Rabwah jako siedziba Khilafatu nie powinna stwarzać okazji, aby ktoś mógł powiedzieć, Ŝe,,najciemniej jest pod latarnią". Oczywiście jej głównym celem było zadowolenie Boga. Ktoś napisał do Hudhura, iŝ decyzje jego matki były dalekowzroczne. Zawsze konsultowała się z innymi i kaŝdemu z nich okazywała szacunek. Jednym z wymyślonych przez nią sposobów na podnisienie poziomu wykształcenia i wiedzy było poproszenie kaŝdego z członków o nauczenie się na kolejne spotkanie na pamięć dwóch dwuwierszów z ksiąŝek Durre Sameen i Kalaam e Mahmood. Spowodowało to nie tylko wzrost wiedzy duchowej, ale było wielce przydatne w uzyskaniu przez Rabwah pierwszego miejsca w konkursie Bait Bazi. Hudhur powiedział, Ŝe zdaje sobie sprawę, jak wiele strof poezji jego matka znała z pamięci. Do Hudhura napisała Ŝona Imam sahiba opowiadając, jak podczas podróŝy za miasto jego matka zamiast pogaduszek zachęcała kaŝdego do sesji Bait Bazi. Hudhur rzekł, Ŝe równieŝ jego ojciec Hadhrat Mirza Mansoor Ahmad przechowywał w pamięci kilka wierszy z Durre Sameen. Wyglądało na to, iŝ pamięta cały utwór Aye Khuda Aye Karsaz. Podczas ich rodzinnych podróŝy zawsze miała miejsce sesja Bait Bazi - jednej druŝynie przewodniczył ojciec Hudhura, a drugiej jego matka. Hudhur rzekł, Ŝe jego matka sercem 8/13

znała całą Qasiida [wiersz napisany przez Obiecanego Mesjasza (as) o Proroku (saw)]. Po śmierci jego ojca kaŝda wnuczka, która spała z jego matką miała za zadanie pomagać jej powtarzać Qaseeda. Do swoich ostatnich dni pamiętała fragmenty tego utworu. Z ogromną koncentracją czytała teŝ Koran. Kiedy tylko w czasie dnia znalazła chwilę wolną od prac domowych, jakie wykonywała chcąc pomóc w prowadzeniu gospodarstwa oraz tych, których podjęła się dla LaŜna, siadała i z głęboką refleksją pogrąŝała się w lekturze Koranu, a dodatkowo kaŝdego rana go recytowała. Nie miała w zwyczaju bez potrzeby mówić o swojej wiedzy pomimo, Ŝe bardzo duŝo czytała. Dobrze znała język arabski, co wynikało z posiadanych przez nią kwalifikacji jako maulwi. Była osobą pełną współczucia oraz zrozumienia; wspomagała ludzi datkami pienięŝnymi lub darowując im ziarno i przypominała innym o potrzebujących. Kilka dobrze sytuowanych osób przekazywało jej swoje dary charytatywne, aby przekazała je najbardziej potrzebującym. Jako długoletnia Sadr LaŜna w Rabłah dobrze znała mieszkających tam ludzi i ich sytuację materialną. Podczas piastowania tego stanowiska nie pełniła jedynie roli administracyjnej, ale była w bliskich kontaktach z wieloma rodzinami. Za jej czasów LaŜna z Rabłah cieszyła się znakomitą pozycją kaŝdego z oddziałów. Wielu jej znajomych pisze do Hudhura wspominając jej wspaniałą gościnność wobec odwiedzających i to, jak ich częstowała sezonowymi przekąskami. Charakteryzowała się wnikliwą naturą i potrafiła ocenić sytuację patrząc na twarz danej osoby, potem zadawała pytania i udzielała ludziom dobrych rad oraz modlitw. Zwracała uwagę na to, jak waŝny jest Tarbijjat wśród dzieci. PoniewaŜ przez długi czas była Sadr Lajna, wiele spotkań odbywało się w rodzinnym domu Hudhura. Wspomina on, Ŝe mieli duŝą werandę, na której odbywały się te spotkania. Natychmiast po modlitwie Asr[popołudniowa] wszyscy musieli opuścić dom, który zajmowała LaŜna. Zbierało się tam 150 lub 200 kobiet, a matka Hudhura osobiście troszczyła się o podawany poczęstunek. Hudhur wspomina, Ŝe jeśli ktoś pozostał wewnątrz musiał wytrzymać kilka godzin, gdyŝ dom był przejmowany przez LaŜna. Jeden z 9/13

kolegów szkolnych Hudhura napisał do niego przypominając, jak pewnego razu usłyszała ona głos Haji sahiba i poprosiła tego przyjaciela, aby poszedł i sprawdził, czy Haji sahib coś zjadł, bo był to właśnie czas posiłku. Kiedyś dowiedziała się o kłopotach pewnego człowieka, który pragnął posłać swoje dzieci za granicę. Posłała mu swój dywanik modlitewny z wiadomością, iŝ modliła się za nich na tym waśnie dywaniku i z BoŜą łaską wszystkie jego dzieci otrzymają szansę wyjazdu za granicę. Człowiek ten napisał do Hudhura, Ŝe potem sprawy przybrały niesamowity obrót i wszystkie jego dzieci mogły wyjechać. Napisał, iŝ otaczało go wiele współczujących mu ludzi, ale jej troska była wyjątkowa, bo najpierw pomodliła się w jego intencji, a potem przekazała mu wiadomość. Hudhur przypomniał sobie, jak kiedyś jego matka opowiedziała mu swój sen, w którym widziała Świętego Proroka (saw). Powiedziała mu teŝ o śnie, który dotyczył świetlanej przyszłości DŜama at w Niemczech. Kiedy niedawno odwiedzał ten kraj i widział rozwijające się układy i sieć komputerową DŜama at, przypomniał sobie jej sen. Inną jej zaletą była dokładność w sprawach wszelkich chanda [datek od dochodu]. Dopóki Hudhur by w Pakistanie prosiła go, aby je uregulował w jej imieniu i powtarzała, iŝ kwota powinna być odpowiednia. Miała róŝne źródła dochodów, a gdy przewidywany dochód róŝnił się od uzyskanego upewniała się, Ŝe ta róŝnica w chanda zostanie bezzwłocznie wyrównana. Dr Noori napisał do Hudhura i przekazał mu list, jaki jego matka posłała mu w 1999 roku odpowiadając na list doktora wysłany w następstwie uwolnienia Hudhura z więzienia, gdzie przebywał jako więzień polityczny. Pisała:,,Drogi Noori, Assalamoalaikum łarahmatullah łabarakatahu. Otrzymałam twój list, w którym wyraŝasz swoje zadowolenie z bezpiecznego uwolnienia drogiego Masroora. Jest to wielka łaska Allaha, bo wrogowie mieli ogromnie niebezpieczne plany. Swoim błogosławieństwem Bóg okazał Swoją potęgę. Nie 10/13

jesteśmy w stanie odwdzięczyć się Mu w wystarczający sposób. Prawie kaŝdy w Rabłah, jak i ludzie spoza tego miasta modlili się z głębi serca. Bóg zaakceptował ich modlitwy. Alhamdolillah, Thumma Alhamdolillah. Niechaj w przyszłości Bóg nadal ochrania wszystkich." Jak powiedział Hudhur, widać tu jej pokorę, gdy nie wspomina o modlitwach jakie sama musiała odmawiać jako matka. Za to mówi o modlitwach ludzi z DŜama at. Nie wypowiedziała teŝ słów, niech Bóg ochrania moje dzieci, ale modliła się za wszystkich. To właśnie wyróŝnia DŜama at Obiecanego Mesjasza (as), a jej sposób wypowiadania się wynikał z wysokich standardów Tarbijjat, jakie otrzymała od Hadhrata Musleh Mauda (ra). Hudhur stwierdził, Ŝe jego matka była bardzo opanowana, ale jego syn powiedział mu, Ŝe w czasie wizyty u niej przed kilkoma laty spotkał się z jej strony z bardzo emocjonalną reakcją na wspomnienie o Hudhurze. Hudhur dodał, Ŝe po wybraniu go nowym Kalifem jej stosunek do niego uległ całkowitej zmianie, co wyczuwał nawet w rozmowach telefonicznych. Zazwyczaj dzwonił do matki zanim wyruszał w podróŝ, a ona znając go dobrze, jak kaŝda matka swoje dziecko, wiedziała, Ŝe bywa cichy i małomówny, więc modliła się, aby Bóg pobłogosławił jego słowom i przemowom. Powiedziała mu, Ŝe ofiarowała w tej intencji Nałafil i błagała o to w specjalnych modlitwach. Kiedy Hudhur spotkał się z nią w Qadian w 2005 roku znalazł się w zaskakującej sytuacji i doświadczył czegoś wyjątkowego. Więź jego matki z poprzednim Kalifem, której świadkiem Hudhur by w przeszłości przeniosła się na niego, a nie było między nimi więzi charakterystycznej dla matki i syna. Została ona zastąpiona więzią z Kalifatem pełną powaŝania i szacunku. Wówczas w Qadian dr Ibrahim przeprowadził wywiad z jego matką, w którym wspominano teŝ Hudhura. Powiedziała ona w nim, iŝ respektuje i szanuje Hudhura, gdyŝ jest on Kalifem czasu. Hudhur powiedział, Ŝe jego droga matka 11/13

dawała pierwszeństwo tej więzi przed kaŝdą inną. Wspomina, Ŝe gdy spotkał ją w Qadian miała promienne oczy pełne szczęścia, a jej twarz tryskała radością. Kiedy tylko Hudhur miał czas wolny od programu DŜelsa spotykał się z matką, a ona okazywała mu miłość, siadywali razem i rozmawiali tak długo, jak pozwalał im na to czas. Ale tak było jedynie przez okres 15 dni. Kiedy matka zmarła, odeszła z modlitwą na ustach. Dr Furrukh napisał do Hudhura, Ŝe kiedy pojechał do jego matki, aby złoŝyć jej kondolencje z powodu śmierci Hadhrata Khalifatula Masiha IV(ra) ona poprosia go, aby modlił się, Ŝeby zostało mu pozwolone przyjęcie bai at kolejnego Kalifa, jak i wytworzenie z nim więzi emocjonalnej. Hudhur modlił się, aby Bóg pobłogosławił ją Rajem. W 1913 roku, kiedy to Hadhrat Musleh Maud (ra) chciał załoŝyć gazetę Al Fazl, jego Ŝona Hadhrat Umme Nasir w celu sfinalizowania tego projektu poświęciła swoją biŝuterię. Napisał wówczas, Ŝe Bóg zainspirował jego Ŝonę tak, jak Hadhrat KhadiŜę (ra), która pomogła Świętemu Prorokowi (saw). Jego Ŝona sprzedała dwa ze swych klejnotów, aby ufundować załoŝenie czasopisma. Jednym z nich były jej złote bransolety, a drugim jej dziecięce złote bransolety, które trzymała dla swojej córki Nasiry Begum. Dzięki ich sprzedaŝy moŝliwym stało się powołanie do Ŝycia gazety Al Fazl. Hudhur zaapelował do czytelników tej gazety, aby gdy ją czytają pamiętali o kochanej córce Hadhrata Musleh Mauda (ra), a jego matce w swoich modlitwach. ChociaŜ nieświadomie, ale teŝ przyczyniła się do powstania Al Fazl publikowanej w dniu dzisiejszym równieŝ jako Al Fazl International. Hudhur modlił się, aby Bóg wywyŝszył ją w Raju i aby dosięgały nas jej modlitwy. Poinformował, Ŝe poprowadzi modlitwę pogrzebową in absentia po Modlitwie Piątkowej. 12/13

Potem ogłosił dwie dalsze modlitwy pogrzebowe in absentia - jedną w intencji Chaudhry Nazir Ahmad sahiba, a drugą za szanownego Mirzę Rafiq Ahmad sahiba. 13/13