VI. PROGRAM PRAC KONSERWATORSKICH: TYNKI I DETALE ARCHITEKTONICZNE - elewacja frontowa i boczna Wykonanie badań sondażowych tynku i detalu architektonicznego z rusztowania, celem określenia kolorystyki i ilości nawarstwień oraz rozpoznania materiałowego na wyższych kondygnacjach budynku, wcześniej niedostępnych. 1. Zdemontowanie ofasowań blacharskich znajdujących się na elewacjach oraz ekopików. 2. Ocena stanu zachowania sterczyn na attyce i gzymsu koronującego zakutych w blachę. Dalsze postępowanie określi komisja konserwatorska. 3. Wytypowanie zniszczonych tynków przeznaczonych do skucia i usunięcie ich; wytypowano ok. 30% tynków do skucia, głównie w partii przyziemia i za rynnami. 4. Usunięcie zabrudzeń i warstw farb elewacyjnych opcjonalnie metodą strumieniowo ścierną przez tzw. piaskowanie agregatem CePe lub chemicznie np. Sto Fassadenabbeitzer firmy StoIspo przy jednoczesnym zastosowaniu metody hydrodynamicznej agregatem Karcher, przy ciśnieniu i ilości wody regulowanych w zależności od potrzeb. 5. Doczyszczenie detali sztukatorskich ręcznie skalpelami i nożami szewskimi z ewentualnym wspomaganiem parownic ( ze względu na dużą ilość nawarstwień farb elewacyjnych). 6. Przygotowanie podłoża muru ceglanego do wysokości ok. 1 m od cokołu kamiennego, pod tynk szerokoporowy w technologii StoIspo: oczyszenie i odpylenie cegły, usunięcie zasolonych fug do ok. 3 cm wgłąb. 7. Dezynfekcja muru ceglanego preparatem Sto Prim Fungal dwukrotnie; impregnacja muru pod tynk renowacyjny dla zapobieżenia chłonności zgodnie z przyjętą technologią. 8. Założenie tynku renowacyjnego, szerokoporowego o następującym układzie warstw: - warstwa sczepna Sto Murisol VS w postaci szlamu o właściwościach wzmacniających zabytkowa cegłę i mającą właściwości sczepne, należy ją zakładać miejsco - wo, przemiennie tak, aby przykryć szlamem ok. 50 % powierzchni ścian - warstwa magazynująca sole Sto Porengrundputz, o wysokiej paroprzepuszczalności i niskim skurczu materiału ( jest to wapno trasowe i cement trasowy w odpowiedniej proporcji ) - tynk renowacyjny Sto Sanierputz - warstwy wykończeniowej Sto Faserputz, z mikrowłóknami, do lekkiego zatarcia (nie gładzić) Należy odtworzyć w tynku renowacyjnym boniowania i inne elementy dekoracyjne. 9. Wypełnienie szczelin i rys w tynku masą plastyczną Sto Rifuller Fein. 10. Gruntowanie zachowanych tynków gładkich i detali sztukatorskich preparatem wzmacniającym Sto Prim Grundex.
11. Uzupełnienie brakujących fragmentów dekoracji sztukatorskiej gotową zaprawą Sto Deco Plan Fein do drobnych ubytków i StoDeco Reno lub Grob dla ubytków dużych. 12. Uzupełnienie pozostałych tynków zaprawą podkładową Machinerleichtputz łączoną na styku ze starą zaprawą za pomocą siatki zbrojącej Sto- Glasfasergewebe. 13. Założenie zaprawy wykończeniowej Sto Faserputz z mikrowłóknami. Na elewacji tylnej po usunięciu tynków, wykonaniu ocieplenia, kolejną warstwą będzie zaprawa wykończeniowa. Dalsze postępowanie jak w kolejnych punktach. 14. Gruntowanie całości elewacji pod malowanie preparatem Sto HydroGrund. 15. Malowanie dwa do trzech razy farbą silikonową StoSilco Color zgodnie z programem i ustaleniami komisji konserwatorskiej po wykonaniu prób na obiekcie. 16. Malowanie dwukrotne detali architektonicznych jak głowice, trzony i bazy pilastrów na kolor piaskowca w tonacji wybranej z kolornika Keim Natutstein i zatwierdzonej przez komisję konserwatorską po wykonaniu próbna obiekcie w technologii f-my Keim, farbą zolowo krzemianową o nazwie Keim Soldalit, po wstępnym gruntowaniu preparatem Keim Soldalit Fixativ prod. firmy Keim. 17. Konserwacja sterczyn i gzymsu wieńczącego po ustaleniu ich stanu zachowania i uzgodnieniu postępowania z komisją konserwatorską. 18. Wykonanie napraw tynkarskich i malowania murków przed elewacją frontową i w suterynie zgodnie z programem konserwatorskim. 19. Założenie nowych ofasowań blacharskich tytanowo cynkowych. 20. Zamocowanie zabezpieczeń przeciw ptakom zgodnie z założeniami konserwatorskimi. 21. Wykonanie naprawy ścian suteryny i murków tynkowanych w przyjętej technologii oraz naprawa betonowych schodów i posadzki suteryny zlokalizowanej na elewacji frontowej. KAMIENIARKA na elewacji frontowej, bocznej i tylnej elementy z piaskowca 1. Odczyszczenie przez piaskowanie agregatem CePe. 2. Odkucie wtórnych nawarstwień i betonowych uzupełnień -ręcznie. 3. Odsolenie metodą swobodnej migracji do rozszerzonego środowiska. 4. Impregnacja wstępna preparatem KSE 300 prod. f-my Remmers. 5. Uzupełnienie ubytków masą ze sztucznego kamienia Funcosil Restauriertmortel f-my Remmers. W przypadku głębszych ubytków należy zastosować drut nierdzewny do mocowania kitów.. W razie konieczności wykonania cienkich kitów użyć preparatu czepnego Aida Haftest firmy Remmers. 6. Opracowanie powierzchni do otoczenia oraz fugowanie zaprawą gotową lub wykonaną ręcznie wapienno piaskową. 7. W razie konieczności scalenie kitów na bazie spoiwa akrylowego i pigmentów w proszku używanych w konserwacji np. firmy Kremer. 8. Hydrofobizacja wszystkich konserwowanych powierzchni kamiennych preparatem SNL firmy Remmers.
9. Skucie cokołu kamiennego na elewacji tylnej i wykonanie imitacji cokołu i okładziny na schodach wejściowych do budynku przy użyciu kamienia plastycznego typu Guardi układ warstw przedstawiony w projekcie budowlanym ze względu na zastosowanie docieplenia. Kamień plastyczny stanowi rodzaj imitacji cokołu z piaskowca, nałożona warstwa dochodzi maksymalnie do grubości 1,5 cm i powierzchniowo jest opracowana na wzór usuniętego kamienia pierwotnego. Technologia kamienia plastycznego jest kompatybilna do technologii ocieplenia. 10. Położenie na podeście i stopniach schodów wejściowych na elewację tylną płytek antypoślizgowych z gresu. SCHODY, PODEST I MUREK Z GRANITU na elewacji frontowej 1. Umycie powierzchni wodą z detergentem. 2. Usunięcie niewłaściwych uzupełnień i obluzowanych fug. 3. Podklejenie na kleju odpadających płytek granitowych oraz nowych, wykonanych na wzór starych. 4. Szlifowanie płytek oraz pozostałych powierzchni z granitu do ujednoliconego połysku. 5. Założenie fug profilowanie na wzór pierwotnych ( fuga wklęsła). 6. Usunięcie skucie wylewki betonowej po prawej stronie drzwi wejściowych, utwardzenie terenu i położenie płytek granitowych. 7. Zabezpieczenie powierzchni granitowych preparatem firmy Akemi. 8. Powleczenie powierzchni podestu i schodów preparatem antypoślizgowym R9 firmy Akemi. 9. Usunięcie tynku na murku od strony trawnika, dezynfekcja preparatem Sto Prim Fungal, fugowanie i tynkowanie zaprawami w systemie StoIspo. Zaleca się zastosowanie tynku szerokoporowego w tym miejscu. Malowanie farbą StoSilco w kolorze płytek granitowych. PŁYTA BALKONOWA 1. Demontaż balustrady metalowej. 2. Usunięcie papy z powierzchni płyty. 3. Oczyszczenie konsol podtrzymujących płytę balkonową z nawarstwień farb ( należy poddać je konserwacji jak pozostałe detale architektoniczne na elewacji). 4. Naprawa spękań zgodnie z zaleceniami powołanego konstruktora. 5. Zabezpieczenie metalowych elementów konstrukcji preparatem antykorozyjnym. 6. Wykonanie uzupełnień w miejscach ubytków zaprawą naprawczą do betonu StoCrete SM i Sto Crete SM P f- my Sto Ispo. 7. Wykonanie warstwy wierzchniej ze spadkiem i odprowadzeniem wody zaprawą Sto Cryl V 100 możliwe barwienie w masie. 8. Zamontowanie nowych obróbek blacharskich oraz wykonanie izolacji poziomej z papy zgrzewalnej SBS modyfikowanej o grubości 5,2 mm krycie wierzchnie.
9. Wykonanie nowej wylewki zbrojonej siatką stalową z pretów i zatarcie na gładko z dodatkiem polimerowej lub lateksowej emulsji modyfikującej. 10. Zabezpieczenie powierzchni od góry PŁYTKI GRES, od dołu gruntem krzemianowym. ELEMENTY METALOWE Elewacja frontowa i boczna 1. Zdemontowanie balustrady balkonu i przewiezienie jej do pracowni : wykonanie badań sondażowych w celu ustalenia pierwotnej kolorystyki; odczyszczenie z nawarstwień metodami chemicznymi lub przez piaskowanie; wykonanie napraw i rekonstrukcji brakujących elementów; zabezpieczenie preparatem antykorozyjnym np. minią ; malowanie w ustalonym komisyjnie kolorze, ponieważ jednak kolor krat na elewacji był brązowy, proponuje się powtórzenie takiego koloru zgodnie z założeniami konserwatorskimi. 2. Zabezpieczenie otworów okiennych przed zabiegiem piaskowania. 3. Odczyszczenie pozostałych elementów metalowych na elewacjach metodą piaskowania przy wspomaganiu preparatami do usuwania powłok lakierniczych jak Scansol i Vitaf, co należy ustalić drogą prób. 4. Wykonanie koniecznych napraw i uzupełnień metalu. 5. Zabezpieczenie powierzchni środkiem antykorozyjnym np. minią. 6. Malowanie farbą do metalu do wymalowań zewnętrznych zgodnie z założeniami konserwatorskimi. Elewacja tylna Usunięcie wszystkich krat z okien ( kraty są wtórne, nie przedstawiają wartości historycznej). STOLARKA DRZWIOWA 1. Wymontowanie krat z przeszkleń w skrzydłach drzwiowych. 2. Odczyszczenie lub w razie konieczności wymiana szyb. 3. Wykonanie konserwacji krat z przeszkleń drzwiowych i malowanie ich z powtórzeniem kolorystyki. 4. Usunięcie warstw lakieru na wszystkich drewnianych drzwiach budynku. 5. Uzupełnienie ubytków kitem akrylowym do drewna o identycznej kolorystyce, ze względu na to, że będą pokryte lakierem bezbarwnym. 6. Odczyszczenie i naprawa galanterii drzwiowej tj. klamek, szyldów i zawiasów. 7. Lakierowanie lakierem bezbarwnym wysokiej klasy, do wymalowań zewnętrznych. 8. Zamontowanie krat ( po ich uprzednim odnowieniu)w przeszkleniach drzwiowych. 9. Drzwi do kotłowni wymienić na nowe aluminiowe antywłamaniowe.
PŁYTY CHODNIKOWE przed elewacja frontową. 1. Zdemontowanie starych płyt. 2. Wykonanie nowej podsypki. 3. Założenie nowych płyt na podłożu. Wykonanie dokumentacji konserwatorskiej powykonawczej fotograficznej i opisowej.