W Imię Boga Miłosiernego, Litościwego. Praktyczne zastosowanie i refleksja nad naukami Obiecanego Mesjasza (as) Streszczenie Kazania Piątkowego Wygłoszonego w Niemczech, przez Jego Świątobliwość Mirza Masroor Ahmad (aba), Przywódcę Światowej Muzułmańskiej Wspólnoty Ahmadiyya. 23 września, 2011 r. Hudhur wygłosił swoje kazanie piątkowe z Niemiec i powiedział, Ŝe w efekcie IdŜtima Khuddam i LaŜna z ostatniego tygodnia otrzymał od ludzi wiele listów, w których wyraŝali oni swoje podniecenie i poruszenie wykładami Hudhura, jakie wygłaszał z tych okazji. Tak jest i zaprawdę, tak być powinno, Ŝe osoby Ahmadi wyróŝnia to, iŝ przywiązują wagę do wszelkiego rodzaju upomnień i rad. Dlatego większość ludzi zareagowała pozytywnie na wykład Hudhura oparty o słowa Świętego Koranu: I ci, którzy, kiedy się im wspomina znaki ich Pana, nie stają naprzeciw nich głusi i ślepi (25:74). W IdŜtima uczestniczyła mniej więcej połowa członków z obu organizacji, a jeśli większość z nich dokona w sobie samych poboŝnych zmian, to staną się oni pomocnikami Obiecanego Mesjasza (as) we wprowadzaniu rewolucyjnych zmian, jakich chciał on dokonać na świecie. Ci, którzy są pod wraŝeniem wykładu Hudhura muszą nieustannie się nad sobą zastanawiać i to zarówno na poziomie indywidualnym, jak i odpowiednich organizacji wspomagających, które to powinny podjąć starania w celu dalszego poszerzania przez nich wiedzy. W przeciwnym wypadku ten entuzjazm będzie 1/8
wykazywał tendencje spadkową. Owe organizacje powinny wykorzystać panującą atmosferę i kuć Ŝelazo póki gorące oraz dąŝyć do ukształtowania członków zgodnie ze wzorem, w celu ustanowienia którego przybył Obiecany Mesjasz (as). Wiele osób poruszyły takŝe wykłady Hudhura transmitowane przez MTA. Jedna z matek napisała, iŝ jej dziecko słysząc jego słowa schowało twarz w poduszkę, bo poczuło, Ŝe Hudhur mówi właśnie do niego. Jest to przykład tego, jak czyste są dusze dzieci Stowarzyszenia, które wstydzą się swoich błędów i starają się poprawić. W wyniku wypowiedzi Hudhura niektóre dzieci rezygnują z telefonów komórkowych, z ciągłego grania na komputerach i innych bezsensownych przyzwyczajeń, które tracą dla nich swój urok. Jak powiedział Hudhur, od dorosłych wymaga się bezustannej samokontroli, a od rodziców ciągłego przypominania dzieciom o spełnianiu dobrych uczynków, które mają się stać nierozerwalnym elementem ich codziennego Ŝycia. Chwilowa radość jest bez znaczenia, a jeśli nie dokonamy w sobie stałych poboŝnych zmian, to nie moŝemy spocząć na laurach, ani stać się uczestnikami wielkiej rewolucji Obiecanego Mesjasza (as). Hudhur dodał, Ŝe był mile zaskoczony uwagą z jaką LaŜna i Nasirat [wewnętrzne organizacje odpowiednio kobiet i dziewcząt] wysłuchały jego przemówienia, które było dłuŝsze niŝ te, jakie zazwyczaj kieruje do kobiet. Pomimo to LaŜna nie powinna ulec samozadowoleniu z tego powodu, Ŝe miała udane IdŜtima i otrzymała pochwały. Zarówno przewodniczące, jak i inne członkinie LaŜna powinny uczynić z tego swój stały modus operandi i stać się wzorem spełniającym słowa Świętego Proroka (saw) o błogosławionym Umma[arab. naród] tak, aby nie istniały róŝnice pomiędzy dawnymi czasami, a czasem współczesnym. 2/8
Hadisy relacjonują, iŝ Święty prorok (saw) powiedział, Ŝe ludzie z jego czasów byli dobrzy, ale po nich nadejdą ludzie nieufni, bezboŝni i pobłaŝający osobistym zachciankom. Inny hadis mówi o tym, iŝ Święty Prorok (saw) rzekł, Ŝe ostatecznie nadejdzie czas, gdy ciemność ogarniająca muzułmański Ummah zostanie rozproszona, a Mesjasz wszędzie wzniesie kolumny ze światła. Czasy Świętego Proroka (saw) były erą uzyskania przewodnictwa, a współczesność, czyli era Mesjasza jest czasem osiągania szerzenia przewodnictwa ustanowionego przez Proroka (saw). Oba okresy są czasem błogosławionym, poniewaŝ oba są powiązane ze Świętym Prorokiem (saw). Jak powiedział Hudhur, na nas spoczywa ogromna odpowiedzialność osiągnięcia jak największego stopnia rozpowszechnienia tego przesłania. Towarzysze Proroka (saw) i inni pierwsi muzułmanie demonstrowali wspaniałe wzory więzi z Bogiem oraz wysokiej moralności, dzięki czemu zasłuŝyli na podziw całego świata. Później kupcy i kaznodzieje wywodzący się z ich szeregów zanieśli przesłanie Islamu nawet do Chin i wpływali na ludzi poprzez swoje doskonałe wzorce zachowań. Obecnie w Chinach są setki tysięcy muzułmanów. Ale dotarcie bezpośrednio do Chin z posłaniem Obiecanego Mesjasza (as) jest trudne. PoniewaŜ jednak jest to epoka dąŝenia do propagowania przewodnictwa, Bóg otwiera nowe drogi. Niemiecki DŜama at [arab. wspólnota] dostąpił zaszczytu przedstawienia Ahmadiyyat przy okazji wystawy odbywającej się w Chinach. Przygotowano równieŝ literaturę w języku chińskim, bez której to zadanie byłoby niemoŝliwe do wykonania. Sekcja chińska działa w Londynie, a prowadzi ją Usman Chini sahib i dzięki jej pracy niemieckiemu DŜama at zostało umoŝliwione zaniesienie przesłania do tego kraju. Podobnie dzieje się w przypadku innych odległych krajów, gdy Święty Koran i inne ksiąŝki są tłumaczone na lokalne języki. To wszystko jest moŝliwe, bo ta epoka jest błogosławiona i błogosławieni są ci, którzy uczestniczą w tych 3/8
przedsięwzięciach starając się odnowić czasy Świętego Proroka (saw). Chwilowy entuzjazm nie wystarczy. W tym przypadku potrzebny jest skrajny wysiłek. Niemieckiemu DŜama at została umoŝliwiona słuŝba w Chinach, jak i w innych sąsiadujących z tym państwem krajach. Wcześniej zadanie to wykonywało kilka setek ludzi. W oparciu o wylewność listów kierowanych do Hudhura powinny do nich dołączyć tysiące, które poprowadzą rewolucję przepowiadaną przez Świętego Proroka (saw). Przekazał nam on tą radosną nowinę, Ŝe takŝe współczesne nam czasy będą błogosławione. Razem z innymi radosnymi nowinami dotyczącymi jego Ummah w przepowiedniach Proroka (saw) pojawiło się teŝ przesłanie o Kalifacie [arab. instytucja przewodnictwa duchowego]. Mówi ono o Kalifacie będącym centralnym aspektem, od którego zaleŝy rozwój Ummah. W dniu dzisiejszym róŝni muzułmańscy uczeni wspominają od czasu do czasu, Ŝe Ummah potrzebuje Kalifatu, poniewaŝ stwierdzili, iŝ jej stałość i jedność bez niego są niemoŝliwe do zrealizowania. Pomimo to są ślepi i nie rozpoznają tego, który został wybrany przez Boga, a poprzez którego został w obecnym czasie ustanowiony Kalifat oparty o prorocze nauki. W dniu dzisiejszym wewnętrzna sytuacja kaŝdego kraju muzułmańskiego wymaga, aby ludzie zatrzymali się choć na chwilę i zastanowili, co tak naprawdę się dzieje. Kalifat wzywa ich do wstąpienia na drogę Boga i Jego Proroka (saw), bo jedynie to stanowi rozwiązanie wszystkich niepokojów i panujących wśród nich obaw. Jak powiedział Hudhur, musimy zanieść to przesłanie całemu światu, a zwłaszcza krajom muzułmańskim. Pomimo tego, iŝ nas za to prześladują, Ahmadi stale głoszą przesłanie Mesjasza (as) Ummah (ludowi), okazując mu w ten sposób swoje wielkie współczucie. W rzeczywistości jest to przesłanie Świętego Proroka (saw) mówiące, aby przyłączyli się do współczesnego Kalifatu i stali się błogosławionymi członkami Ummah. 4/8
Hudhur, jak zawsze przypomniał o autorefleksji. Pytał, jak wielu z nas raz dziennie, raz w tygodniu, czy raz w miesiącu zastanawia się nad odpowiedzialnością jaka spoczywa na nas z tytułu przynaleŝności do Stowarzyszenia Obiecanego Mesjasza (as)? Jak jest nasza moralność i jak czcimy Boga? W jakim stopniu wspomagamy Kalifat w jego działalności? Przyjście Obiecanego Mesjasza (as) miało miejsce dzięki BoŜej łasce i to Bóg pozwolił nam go zaakceptować. Czy złoŝenie bai at [arab. ślubowanie wierności] tak wspaniałemu człowiekowi samo o sobie jest wystarczające? Zaprawdę, gdy Święty Prorok (saw) powiedział, Ŝe współczesna era będzie błogosławiona tak, jak pierwsze dni islamu oznaczało to, Ŝe wyznawcy Mesjasza staną się uczestnikami rewolucji, dla realizacji której został posłany. W dniu dzisiejszym celem kaŝdego Ahmadi jest jak najlepsze wypełnienie przeznaczonej mu części tego zadania. Zastanawianie się nad przykazaniami koranicznymi oraz wynikającym z tego stosowaniem ich w praktyce, domaga się przeprowadzenia rewolucyjnych zmian. W ten sposób świat zostanie przetransformowany w raj, a wówczas podąŝy za nami równieŝ reszta ludzkości. Dziś jesteśmy być moŝe słabi i prześladowani w kaŝdym zakątku ziemi. Ale jeśli powstaniemy ze świadomością tego, co niesie z sobą bai at, to moŝe nie nam współcześni, ale ich potomkowie na pewno się do nas przyłączą. Hudhur nakazał, abyśmy nie zatracili się w pełnym przyjemności świecie Zachodu. Wszelkie duchowe zmiany, jakie przynosi IdŜtima lub DŜelsa [coroczny konferencja] nie mogą być chwilowe. Naprawdę są wśród nas ludzie (młodzieŝ, męŝczyźni i kobiety), którzy to rozumieją. Hudhur przyznał, iŝ wcześniej martwił się o Łaaqfeen-e-Nau [program poświęcania Ŝycia dla pracy na rzecz Wspólnoty]. Niektórzy sądzili, iŝ wystarczy, Ŝe ktoś z młodych członków Łaqf e Nau udaje się na studia do DŜamia [ Uniwersytet Ahmadiyya, w którym studiują przyszli misjonarze]. Jednak centrum nie było świadome 5/8
szczegółów bycia Łaaqfeen. Teraz ci Łaaqfeen-e-Nau, którzy studiują na uniwersytetach postępują tak po konsultacji z Hudhurem lub DŜama at i oświadczają, iŝ po zakończeniu studiów będą do dyspozycji DŜama at. Co do darów pienięŝnych, to jedynie wczoraj pewna kobieta przekazała Hudhurowi duŝo złota. Pomimo tego, Ŝe prosił ją, aby zatrzymała coś dla siebie odmówiła twierdząc, iŝ zobowiązała się przekazać to wszystko DŜama at i teraz byłoby to z jej strony grzechem. Tak więc Obiecany Mesjasz (as) dokonał juŝ w pewnym stopniu rewolucyjnych zmian wśród swoich wyznawców. Wszyscy oni przestrzegają równieŝ innych przykazań Szariat [prawo islamskie]. Zapoczątkowanie poboŝności, a potem modlenie się o wytrwałość w tak materialistycznym świecie, w jakim Ŝyjemy czyni z człowieka obiekt wywołujący zadowolenie Boga. W DŜama at są ludzie, którzy tak postępują, ale taka powinna być większa część ludzkości. Koran mówi : Kiedy Ogród będzie przybliŝony (81:14), a Hudhur wyjaśnił, Ŝe dotyczy to czasów Obiecanego Mesjasza (as) i szczęśliwi są ci, którzy korzystają z tego błogosławieństwa. Obiecany Mesjasz (as) rzekł, iŝ Bóg nie powiedział, Ŝe jednorazowe okazanie poboŝności będzie powodem Jego zadowolenia z ciebie, ale musisz wykazać się stałą poboŝnością. Musimy kontrolować wszelkie nasze postępowania. Zaakceptowaliśmy Imama wieku, który zwracał uwagę na wypełnianie obowiązków wobec Boga i wobec ludzkości. Zachęcał swoich wyznawców, aby stali się lepiej łali (świętymi) i pir (pustelnikami) niŝ mieliby popełnić bałwochwalczość. Hudhur stwierdził, Ŝe to powiedzenie, aby wszyscy sami stali się łali lub pir było wspaniałe. Trzeba jednak pamiętać, Ŝe nie chodzi tu o bycie współczesnym guru. Opowiedział historię siostry Hadhrata Khalifatula Masih I (ra), która słuchała pewnego człowieka uznawanego za świętego. Hadhrat Khalifatul Masih I(ra) 6/8
ostrzegał ją i prosił, a by stała się Ahmadi, ale ona stwierdziła, Ŝe tego nie potrzebuje i złoŝyła przyrzeczenie wierności temu człowiekowi. Ów święty powiedział jej, Ŝe skoro jest mu prawdziwie oddana, to przejmie jej wszystkie grzechy. Jak zauwaŝył Hudhur, wydaje się, Ŝe koncept odkupienia grzechów nie dotyczy jedynie chrześcijaństwa. Hadhrat Khalifatul Masih I(ra) poprosił siostrę, aby zapytała swojego świętego, czy zdaje sobie sprawę, Ŝe w Dniu Sądu, gdy wszystkie dusze będą rozliczane ze swoich przewinień on zostanie ukarany za cudze grzechy? Jego siostra powróciła z odpowiedzią, iŝ ten problem, któremu jej brat przypisywał tak wielkie znaczenie został rozwiązany przez jej świętego w minutę, bo stwierdził on, Ŝe w Dniu Sądu, gdy aniołowie zapytają ją o jej grzechy ma odpowiedzieć: " zapytajcie mego guru". Wówczas oni poprowadzą ją i natychmiast wejdzie do Raju. A kiedy aniołowie zapytają go o to samo, pokaŝe im nabiegłe krwią oczy i zapyta, czy ofiara złoŝona przez jego dziadka, Hadhrata Husseina (ra) nie była wystarczająca, Ŝe jeszcze pytają go o takie rzeczy. Wtedy aniołowie poczują się zawstydzeni i on równieŝ wkroczy do Raju. Hudhur powiedział, iŝ w rzeczywistości Raj, do którego wiedzie nas Obiecany Mesjasz (as) został przybliŝony ludziom w obecnych czasach, w oparciu o nauki Świętego Koranu. Do dziś, wiele osób z krajów muzułmańskich, zarówno wykształconych, jak i niewykształconych, a takŝe niektórzy przywódcy polityczni, których Hudhur nie che wymieniać, podąŝają za jakimiś świętymi i uznają ich modlitwy za wystarczające. Jak stwierdził Hudhur, gdyby do Raju moŝna było dostać się w ten sposób, to BoŜe wybacz, na co byłby nam Koran? Hudhur przypomniał, Ŝe wiele osób prosi go o modlitwy, a kiedy pyta ich, czy sami zachowują systematyczność w ofiarowywaniu Salat odpowiadają, Ŝe nie. Wówczas nakazuje im, aby się modlili i pomagali jemu swoimi modlitwami. Kiedyś jeden z Towarzyszy poprosił Świętego Proroka (saw), aby się za niego modlił, a ten odpowiedział, Ŝe tak uczyni o ile ten Towarzysz równieŝ 7/8
wspomoŝe go swoimi modlitwami. Hudhur powiedział, Ŝe kaŝdy, kto prosi o modlitwę powinien pomagać sobie i innym teŝ swoimi własnymi modlitwami. Bo zaakceptowane zostaną tylko te modlitwy, jakie są wykonywane zgodnie z Sunnah Proroka (saw), a w nich naleŝy dać pierwszeństwo wierze. Następnie Hudhur odczytał kilka fragmentów z pism Obiecanego Mesjasza (as), które objaśniały sposoby zreformowania własnej osoby. Hudhur modlił się, aby Bóg pozwolił nam kształtować nasze Ŝycie zgodnie z Ŝyczeniami Obiecanego Mesjasza (as), tak abyśmy mogli uczestniczyć w rewolucji, jaka nadejdzie poprzez Obiecanego Mesjasza (as). 8/8