SYSTEM INFORMACJI O LASACH Bank Danych o Lasach, http://www.bdl.lasy.gov.pl/portal/ dr inż. Robert Łuczyński r.luczynski@gik.pw.edu.pl
Program : Gospodarka leśna Plan urządzenia lasu Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe Podstawy leśnictwa Prace geodezyjne i dokumentacja geodezyjna sporządzana dla obszarów leśnych System informacji przestrzennej w Lasach Państwowych Leśna mapa numeryczna Opisowa baza danych Mapy tematyczne i analizy przestrzenne na obszarach leśnych Zaliczenie: 1. Poprawne wykonanie zadań wynikających z programu: - wykonanie leśnej mapy numerycznej wraz z częścią opisową (opis taksacyjny). 2. Sprawdzian.
USTAWA z dnia 28 września 1991 r. o lasach Lasem w rozumieniu ustawy jest grunt: 1) o zwartej powierzchni co najmniej 0,10 ha, pokryty roślinnością leśną (uprawami leśnymi) - drzewami i krzewami oraz runem leśnym - lub przejściowo jej pozbawiony: a) przeznaczony do produkcji leśnej lub b) stanowiący rezerwat przyrody lub wchodzący w skład parku narodowego albo c) wpisany do rejestru zabytków; 2) związany z gospodarką leśną, zajęty pod wykorzystywane dla potrzeb gospodarki leśnej: budynki i budowle, urządzenia melioracji wodnych, linie podziału przestrzennego lasu, drogi leśne, tereny pod liniami energetycznymi, szkółki leśne, miejsca składowania drewna, a także wykorzystywany na parkingi leśne i urządzenia turystyczne.
Rozporządzenie w sprawie ewidencji gruntów i budynków, 2001
USTAWA z dnia 28 września 1991 r. o lasach Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) gospodarka leśna - działalność leśną w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania - z wyjątkiem skupu - drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów oraz realizację pozaprodukcyjnych funkcji lasu; 2) klasa bonitacji drzewostanu - wskaźnik możliwości produkcyjnej siedliska leśnego i drzewostanu; 6) plan urządzenia lasu - podstawowy dokument gospodarki leśnej opracowywany dla określonego obiektu, zawierający opis i ocenę stanu lasu oraz cele, zadania i sposoby prowadzenia gospodarki leśnej; 7) uproszczony plan urządzenia lasu - plan opracowywany dla lasu o obszarze co najmniej 10 ha, stanowiącego zwarty kompleks leśny, zawierający skrócony opis lasu i gruntów przeznaczonych do zalesienia oraz podstawowe zadania dotyczące gospodarki leśnej;
USTAWA z dnia 28 września 1991 r. o lasach Użyte w ustawie określenia oznaczają: 8) drogi leśne - drogi położone w lasach niebędące drogami publicznymi w rozumieniu przepisów o drogach publicznych; 9) etat cięć - ilość drewna do pozyskania określoną w planie urządzenia lasu lub uproszczonym planie urządzenia lasu, wynikającą z potrzeb odnowienia, pielęgnowania i ochrony lasu oraz zasady trwałości i ciągłości użytkowania; 10) rozmiar pozyskania drewna - wielkość (miąższość) drewna do pozyskania wynikającą z planów gospodarczo-finansowych; Słowniczek >>>
Dla podziału gruntów leśnych na rodzaje użytków gruntowych przyjmuje się zgodnie z zasadami ewidencji gruntów w Lasach Państwowych następujące definicje i określenia: 1) grunty leśne zalesione: a) drzewostany, b) plantacje drzew; 2) grunty leśne niezalesione: a) w produkcji ubocznej, b) do odnowienia, to jest przejściowo pozbawione drzewostanu i przewidywane do odnowienia w najbliższych latach, c) pozostałe powierzchnie leśne niezalesione; 3) grunty związane z gospodarką leśną.
Klasa wieku drzewostanu - umowny okres, zwykle 20-letni, umożliwiający zbiorcze grupowanie drzewostanów według ich wieku. Drzewostany: uprawy (w tym plantacyjne uprawy nasienne i rejestrowane uprawy pochodne) oraz młodniki o zadrzewieniu 0,5 i wyższym; do upraw zalicza się odnowienia i zalesienia od chwili ich powstania do osiągnięcia zwarcia, a do młodników od osiągnięcia zwarcia do osiągnięcia przez gatunek panujący wymiarów grubizny; drzewostany II klasy wieku o zadrzewieniu 0,4 i wyższym; drzewostany III i starszych klas wieku o zadrzewieniu 0,3 i wyższym; drzewostany w klasie odnowienia i w klasie do odnowienia. Drzewostan zespół większej liczby drzew rosnących na pewnej powierzchni leśnej w odpowiednim zagęszczeniu i zwarciu koron, wzajemnie na siebie oddziałujących.
Zadrzewienie - cecha drzewostanu. Określa się poprzez porównanie masy drzewnej (miąższości) istniejącej rzeczywiście w drzewostanie danego gatunku na 1 hektarze, do podanej w tzw. tablicach zasobności, jaką mógłby ten sam drzewostan wykazywać w danym wieku i na danym siedlisku w najlepszym wypadku. Np. masa rzeczywista drzewostanu wynosi 240 m³ (metrów sześciennych), a wykazana w tablicach 300 m³. W takim wypadku zadrzewienie określa się poprzez podzielenie 240:300=0,80, czyli zadrzewienie wynosi 0,80.
Zwarcie drzewostanu oznacza rodzaj i stopień wypełnienia przestrzeni przez korony drzew w drzewostanie. Zwarcie, wynikające ze stopnia konkurowania koron drzew, określane jest w czterostopniowej skali: 1) zwarcie pełne (korony drzew stykają się brzegami lub częściowo zachodzą na siebie), 2) zwarcie umiarkowane (między koronami występują wąskie przerwy, w tym przerwy, w które mieści się jedno drzewo), 3) zwarcie przerywane (między koronami występują szerokie przerwy, w które łatwo mieści się jedno, a nawet dwa drzewa), 4) zwarcie luźne (w drzewostanie brak konkurencji między drzewami).
Plantacje drzew: plantacje nasienne, plantacje leśnych gatunków drzew szybko rosnących. Grunty leśne niezalesione: a) w produkcji ubocznej, to jest założone na gruntach zaliczonych do lasów: plantacje choinek, plantacje krzewów, poletka łowieckie; b) do odnowienia, to jest przejściowo pozbawione drzewostanu i przewidywane do odnowienia w najbliższych latach, w tym: zręby pozbawione drzewostanu w ciągu ostatnich 2 lat, halizny pozbawione drzewostanu dłużej niż 2 lata, płazowiny porośnięte drzewami II klasy wieku o zadrzewieniu do 0,3; c) pozostałe powierzchnie leśne niezalesione.
Grunty związane z gospodarką leśną, to jest: a) budynki i budowle wykorzystywane na potrzeby gospodarki leśnej b) urządzenia melioracji wodnych, c) linie podziału przestrzennego lasu, d) drogi leśne, e) tereny pod liniami energetycznymi (również telefonicznymi); f) szkółki leśne, czyli otwarte powierzchnie przeznaczone do produkcji sadzonek drzew i krzewów; g) miejsca składowania drewna, czyli składy i składnice drewna, h) parkingi leśne oraz inne urządzenia turystyczne.
USTAWA z dnia 28 września 1991 r. o lasach Lasami stanowiącymi własność Skarbu Państwa zarządza Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe, zwane dalej "Lasami Państwowymi". Nadzór nad gospodarką leśną sprawują: 1) minister właściwy do spraw środowiska - w lasach stanowiących własność Skarbu Państwa; 2) starosta - w lasach niestanowiących własności Skarbu Państwa. Starosta może, w drodze porozumienia, powierzyć prowadzenie w jego imieniu spraw z zakresu nadzoru, w tym wydawanie decyzji administracyjnych w pierwszej instancji, nadleśniczemu Lasów Państwowych, zwanemu dalej "nadleśniczym".
USTAWA z dnia 28 września 1991 r. o lasach Lasy Państwowe jako państwowa jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej reprezentują Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia. W skład Lasów Państwowych wchodzą następujące jednostki organizacyjne: 1) Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych; 2) regionalne dyrekcje Lasów Państwowych; 3) nadleśnictwa; 4) inne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.
USTAWA z dnia 28 września 1991 r. o lasach Zmiana lasu na użytek rolny jest dopuszczalna w przypadkach szczególnie uzasadnionych potrzeb właścicieli lasów. W stosunku do lasów stanowiących własność Skarbu Państwa decyzję wydaje dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, na wniosek nadleśniczego. W stosunku do lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa decyzję wydaje starosta na wniosek właściciela lasu.
USTAWA z dnia 28 września 1991 r. o lasach Powiększanie zasobów leśnych następuje w wyniku zalesienia gruntów oraz podwyższania produkcyjności lasu w sposób określony w planie urządzenia lasu. Do zalesienia mogą być przeznaczone nieużytki, grunty rolne nieprzydatne do produkcji rolnej i grunty rolne nieużytkowane rolniczo oraz inne grunty nadające się do zalesienia (...) Grunty przeznaczone do zalesienia określa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
USTAWA z dnia 28 września 1991 r. o lasach Starosta właściwy ze względu na położenie gruntu objętego zalesieniem dokonuje oceny udatności upraw w czwartym lub piątym roku od zalesienia gruntu rolnego oraz przekwalifikuje z urzędu grunt rolny na leśny, jeżeli zalesienia gruntu dokonano na podstawie przepisów o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej lub na podstawie przepisów o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich. Starosta może powierzyć, w drodze porozumienia, dokonanie oceny udatności upraw nadleśniczemu.
USTAWA z dnia 28 września 1991 r. o lasach Plan urządzenia lasu sporządza się na 10 lat. W przypadkach uzasadnionych stanem lasów, a w szczególności wystąpieniem szkód lub klęsk żywiołowych, plan urządzenia lasu może być opracowany na okresy krótsze niż 10 lat. Plany urządzenia lasu sporządza się dla lasów stanowiących własność Skarbu Państwa.
USTAWA z dnia 28 września 1991 r. o lasach Plan urządzenia lasu powinien zawierać w szczególności: 1) opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia, w tym: a) zestawienie powierzchni lasów, gruntów przeznaczonych do zalesienia oraz lasów ochronnych, b) zestawienie powierzchni lasów z roślinnością leśną (uprawami leśnymi) według gatunków drzew w drzewostanie, klas wieku, klas bonitacji drzewostanów oraz funkcji lasów; 2) analizę gospodarki leśnej w minionym okresie; 2a) program ochrony przyrody; 3) określenie zadań, w tym w szczególności dotyczących: a) ilości przewidzianego do pozyskania drewna, określonego etatem miąższościowym użytków głównych (rębnych i przedrębnych), b) zalesień i odnowień, c) pielęgnowania i ochrony lasu, w tym również ochrony przeciwpożarowej, d) gospodarki łowieckiej, e) potrzeb w zakresie infrastruktury technicznej.
W skład planu urządzenia lasu nadleśnictwa wchodzą: - dane inwentaryzacji lasu (część inwentaryzacyjna), - analiza gospodarki leśnej w minionym okresie, - program ochrony przyrody, - część planistyczna. W skład danych inwentaryzacji lasu wchodzą: - dokumentacja prac siedliskowych, - opis taksacyjny lasu, - mapy obrazujące wyniki inwentaryzacji lasu: mapa gospodarcza, mapy przeglądowe: - drzewostanów, siedlisk, funkcji lasu oraz mapa sytuacyjna, - zestawienia zbiorcze danych inwentaryzacyjnych (raporty w formie tabel i wykazów), - pierwsza część ogólnego opisu urządzanego nadleśnictwa, zawierająca ogólną charakterystykę lasów oraz zestawienia zbiorcze danych inwentaryzacyjnych.
Mapy wzorcowe
Wgląd do planu urządzania lasu dla Lasów Państwowych obejmujący obszar nadleśnictwa rzeczoznawca może uzyskać: 1) we właściwych nadleśnictwach 2) w regionalnych dyrekcjach Lasów Państwowych. Wgląd do uproszczonego planu urządzania lasu rzeczoznawca może uzyskać w urzędzie starosty oraz w nadleśnictwie, któremu starosta powierzył w drodze porozumienia prowadzenie w jego imieniu spraw z zakresu nadzoru nad gospodarka leśna (w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa). Uproszczony plan urządzania lasów stanowiących własność osób prawnych znajduje się: 1) u właściciela lasu oraz w urzędzie starosty, 2) we właściwych nadleśnictwach Lasów Państwowych.
USTAWA z dnia 28 września 1991 r. o lasach Uproszczone plany urządzenia lasu sporządza się dla lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa oraz dla lasów wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Dla lasów rozdrobnionych o powierzchni do 10 ha, niestanowiących własności Skarbu Państwa, zadania z zakresu gospodarki leśnej określa decyzja starosty wydana na podstawie inwentaryzacji stanu lasów. Dla lasów rozdrobnionych o powierzchni do 10 ha, wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, zadania z zakresu gospodarki leśnej na podstawie inwentaryzacji stanu lasów określa nadleśniczy.
USTAWA z dnia 28 września 1991 r. o lasach Plan urządzenia lasu lub uproszczony plan urządzenia lasu sporządzany jest: 1) dla lasów będących w zarządzie Lasów Państwowych - na zlecenie i koszt Lasów Państwowych; 2) dla lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa, należących do osób fizycznych i wspólnot gruntowych - na zlecenie starosty; 3) dla pozostałych lasów - na zlecenie i koszt właścicieli. Inwentaryzację stanu lasów przeprowadza się na zlecenie starosty.
USTAWA z dnia 28 września 1991 r. o lasach Wykonywanie prac z zakresu: 1) okresowych wielkoobszarowych inwentaryzacji stanu lasów, 2) aktualizacji stanu zasobów leśnych, 3) prowadzenia banku danych o zasobach leśnych i stanie lasów, - powierza się przedsiębiorstwu państwowemu pod nazwą Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej. http://www.buligl.pl/
USTAWA z dnia 28 września 1991 r. o lasach Minister właściwy do spraw środowiska zatwierdza plan urządzenia lasu dla lasów stanowiących własność Skarbu Państwa oraz uproszczone plany urządzenia lasu dla lasów wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Starosta, po uzyskaniu opinii właściwego terytorialnie nadleśniczego, zatwierdza uproszczony plan urządzenia lasu. Starosta nadzoruje wykonanie zatwierdzonych uproszczonych planów urządzenia lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa.