Opis stanowisk tawuły kutnerowatej (Spiraea tomentosa L.) w obszarze Natura 2000 PLH Uroczyska Puszczy Drawskiej

Podobne dokumenty
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO

DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO

UCHWAŁA NR XXVI/117/2016 RADY MIEJSKIEJ W KOLUSZKACH. z dnia 29 listopada 2016 r. w sprawie uznania za użytek ekologiczny Mokradło Budy

Opracowanie: Lech Krzysztofiak Anna Krzysztofiak

DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO

Inwentaryzacja szczegółowa zieleni

Charakterystyka przejść dla zwierząt

DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO

DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO

Szczecin, dnia 1 czerwca 2015 r. Poz UCHWAŁA NR VIII/56/15 RADY GMINY KOBYLANKA. z dnia 30 kwietnia 2015 r.

DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO

Opole, dnia 14 września 2016 r. Poz ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W OPOLU. z dnia 13 września 2016 r.

Projekt Poznajemy Jezioro Bukowskie

Bydgoszcz, dnia 24 czerwca 2013 r. Poz ZARZĄDZENIE NR 0210/13/2013 REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W BYDGOSZCZY

OPIS ZADANIA. (każde zadanie jest opisywane oddzielnie) zastawka wzmocniona zastawka drewniano- kamienna

Projekty Klubu Przyrodników skierowane na ochronę torfowisk

Spiraea tomentosa; (fot. M. Rudy). Fot. 62. Łąki w kompleksie łąkowym Dzicze Bagno zdominowane są przez nawłoć wąskolistną

Opis Przedmiotu Zamówienia. dla zadań polegających na odtwarzaniu łąk oraz usuwaniu roślinności szuwarowych i zarośli wierzbowych

"Niepożądane gatunki roślin i możliwości ich zwalczania w poszczególnych typach siedlisk przyrodniczych Filip Jarzombkowski, Katarzyna Kotowska

Gorzów Wielkopolski, dnia 4 sierpnia 2016 r. Poz ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA w GORZOWIE WIELKOPOLSKIM

DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO

Anafalis perłowy Anaphalis margaritacea

Aster karłowy Jenny Aster dumosus Jenny

Warszawa, dnia 24 kwietnia 2015 r. Poz ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W WARSZAWIE. z dnia 15 kwietnia 2015 r.

DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO

BUDOWNICTWO SOCJALNE BUDOWA BUDYNKU SOCJALNEGO WRAZ Z INSTALACJAMI WEWNĘTRZNYMI ORAZ ZAGOSPODAROWANIEM TERENU I INFRASTRUKTURĄ ZEWNETRZNĄ.

Nachyłek wielkokwiatowy Coreopsis grandiflora H118

ZAGROŻENIA I ZADANIA OCHRONNE DLA SIEDLISK PRZYRODNICZYCH I GATUNKÓW ROŚLIN Ewa Jabłońska wraz z zespołem botanicznym

sierpnia 2006 roku w sprawie ustanowienia pomnika przyrody (Dz. Urz. z 2006 roku nr 104 poz. 2916)

ZAŁĄCZNIK DO PROGNOZY ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO PROJEKTU MIEJSCOWEGO PLANU ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO na terenie gminy Solec Kujawski w części

Załącznik aplikacyjny No 2

Azalia koreańska Poukhanense purpuroworóżowe

Koncepcja zagospodarowania gruntów leśnych pod liniami elektroenergetycznymi dla celów gospodarki leśnej i ochrony przyrody

Omawiana inwestycja leży poza wyznaczonym korytarzem ekologicznym (załącznik 1) tj. ok. 20 km od niego.

GRINER Wojciech Pytel ul. Wężowiec 4/4, Nowy Dwór Gdański tel NIP: REGON:

PLAN WYRĘBU DRZEW I KRZEWÓW Rozbudowa ul. Zdroje w Czerwonaku poprzez dobudowę chodnika od posesji nr 56 do ul. Źródlanej

Historia torfowisk Puszczy Drawskiej w świetle badań stratygraficznych

Stan i perspektywy ochrony żółwia błotnego na Polesiu

Z8. Inwentaryzacja zieleni

OPIS TECHNICZNY. Materiały wyjściowe Mapa sytuacyjno-wysokościowa z projektem budowy ul. Kadrowej w skali 1:500 wraz z naniesionym drzewostanem.

bylina Głowienka wielkokwiatowa Prunella grandiflora Głowienka wielkokwiatowa Prunella grandiflora Opis produktu

Załącznik nr 8 SŚ-1/2010 Klub Przyrodników Projekt ochrony i odtwarzania siedlisk hydrogenicznych w Sudetach Środkowych

dr inż. Elżbieta Dusza dr Michał Kupiec

DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO

Rozdział 5 - Szczegółowy opis powierzchni badawczych w sektorze III

Projekt Ochrona siedlisk in situ w Nadleśnictwie Kłodawa i Nadleśnictwie Rokita dofinansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

POMNIKI PRZYRODY W WOJ. WARMIŃSKO-MAZURSKIM

Gmina i Miasto Drzewica ul. Staszica Drzewica

Zmiany pokrywania torfowców na jednym z poletek monitoringowych na polderze 12 w sezonie wegetacyjnym 2013 (fotografie z czerwca, września i

PLAN WYRĘBU DRZEW. Wykonany na potrzeby budowy drogi gminnej obok elektrowni Siersza w miejscowości Czyżówka

Gdańsk, dnia 22 grudnia 2014 r. Poz ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W GDAŃSKU. z dnia 19 grudnia 2014 r.

Lindernia mułowa Lindernia procumbens (1725)

PROJEKT ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENI PUBLICZNEJ WE WSI FASZCZE

Inwentaryzacja barszczu Sosnowskiego Heracleum sosnowskyi na terenie gminy Raczki (powiat suwalski)

bylina Wiesiołek czworokątny B366 Wiesiołek czworokątny Oenothera tetragona Opis produktu

WYMAGANIA PROGRAMOWE - HODOWLA LASU - KLASA 3

Kalmia wąskolistna K229

OPIS TECHNICZNY. Materiały wyjściowe Mapa sytuacyjno-wysokościowa w skali 1:500 z naniesionym drzewostanem.

krzewy Pęcherznica kalinolistna Physocarpus opulifolius K90 H

NIECIERPEK GRUCZOŁOWATY W KAMPINOSKIM PARKU NARODOWYM OD INWENTARYZACJI DO STRATEGII ZWALCZANIA KAMPINOSKI PARK NARODOWY

Wspomaganie zarządzania zbiornikami zaporowymi

Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia

Spis treści. ARCHITEKTURA KRAJOBRAZU cz. 4 ROŚLINY OZDOBNE

bylina Kołotocznik wierzbolistny B165 Kołotocznik wierzbolistny Buphthalmum salicifolium

Typologia leśna. Dr hab. Paweł Rutkowski Mgr Monika Konatowska

O użytku Zaginione jezioro

Azalia wielkokwiatowa Feuerwerk ognistoczerwone

Rezerwaty przyrody czas na comeback!

SOSNA ZWYCZAJNA (Pinus sylvestris L.) BRZOZA BRODAWKOWATA (Betula pendula Ehrh.)

ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA w WARSZAWIE z dnia r.

Poznań, dnia 5 marca 2018 r. Poz ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W POZNANIU. z dnia 26 lutego 2018 r.

Chemizm soku brzozy jako indykator zanieczyszczenia środowiska wodno-glebowego. Dr Włodzimierz Łukasik

Badania realizowano na terenie rezerwatu wodno-florystycznego Jezioro Czarnówek oraz jeziora Leśniówek, położonych na północ od Złocieńca.

ROŚLINY 17 gatunków szkoły podstawowe

Śląski Ogród Botaniczny w Mikołowie perspektywy rozwoju. ul. Sosnowa Mikołów Tel sibg@sibg.org.pl

WYMAGANIA PROGRAMOWE - HODOWLA LASU - KLASA 3 (2018/2019)

DOKUMENTACJA FOTOGRAFICZNA ZAŁĄCZNIK NR 1 SZATA ROŚLINNA I GRZYBY (FOT. 1-57) UWARUNKOWANIA LOKALIZACYJNE I PRZYRODNICZE ORAZ ZAGROŻENIA (FOT.

Wykonały Agata Badura Magda Polak

Łanowo, gatunek częsty, dynamika rozwojowa na stałym poziomie

Inwentaryzacja drzew Stacja Uzdatniania Wody Nowy Otok

Ocena zagospodarowania leśnego zrekultywowanych terenów po otworowej eksploatacji siarki przekazanych pod administrację Nadleśnictwa Nowa Dęba

Klub Przyrodników Projekt ochrony i odtwarzania siedlisk hydrogenicznych w Sudetach Środkowych

Położenie rezerwatu Słone Łąki

Rododendron wielkokwiatowy Cheer

Gdańsk, dnia 7 grudnia 2015 r. Poz ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W GDAŃSKU. z dnia 13 listopada 2015 r.

Inwentaryzacja zieleni, działka nr 6-50/1 przy ul. Piaskowej w Iławie

Rozbudowa i przebudowa drogi powiatowej nr 2811W w Baniosze

ZIELONY NOTATNIK ARCHITEKTA ZIELNIK WOLNA KOMPOZYCJA ROŚLINNA

Przyrodnicze uwarunkowania gospodarki przestrzennej PUGP. Ćwiczenie 1 zagadnienia wprowadzające do informacji o środowisku przyrodniczym

Połączenie ul. Południowej w Gościcinie z ul. Sucharskiego w Wejherowie. Spis treści:

Azalia wielkokwiatowa Cecile łososioworóżowe

Pszczoły a bioróżnorodność

Rozdział IX Siedliska przyrodnicze obszary wskazane do pomocy finansowej z tytułu dopłat rolno środowiskowych.

Najlepsze praktyki w ochronie żółwia błotnego

Odetka wirginijska Physostegia virginiana

PROJEKT BUDOWLANO-WYKONAWCZY ZAGOSPODAROWANIE TERENU SIŁOWNI PLENEROWEJ

628 i 842, z 2014 r. poz. 805, 850, 1002, 1101 i 1863, z 2015 r. poz. 222.

INWENTARYZACJA ZIELENI

Historia Utworzony został w 1960 r. Wtedy zajmował obszar 4844 ha. Przez włączenie w 1996 r. do obszaru parku wód morskich i wód Zalewu

Ochrona torfowiska Pakosław

Transkrypt:

Opis stanowisk tawuły kutnerowatej (Spiraea tomentosa L.) w obszarze Natura 2000 PLH 320046 Uroczyska Puszczy Opis stanowisk tawuły kutnerowatej (Spiraea tomentosa L.) w obszarze Natura 2000 PLH 320046 Uroczyska Puszczy Zadanie zrealizowane w ramach projektu Kontynuacja ochrony ekosystemów mokradłowych w Puszczy, współfinansowanego przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego Magdalena Bregin 2014

Spis treści Wstęp... 2 Opis stanowisk tawuły kutnerowatej... 4 Literatura... 37 1

Wstęp Tawuła kutnerowata (Spiraea tomentosa L.) należy do rzędu rożowców (Rosales), rodziny różowatych (Rosaceae), rodzaju Spiraea L., z którego kilkanaście gatunków jest uprawianych w Polsce. Pochodzi ze wschodniej Ameryki Północnej gdzie występuje na łąkach i wilgotnych wrzosowiskach. Do Europy została sprowadzona, jako ozdobny krzew, a pierwsza znana hodowla powstała w Anglii w 1736 roku. Natomiast w Polsce pierwsze wzmianki o jej uprawie pochodzą z 1806 roku, z kolekcji Krakowskiego Ogrodu Botanicznego. Najstarsze stanowisko poza hodowlą zostało opisane na Dolnym Śląsku w 1881 roku przez Fieka (Dajdok i in. 2011). Tawuła jest wyprostowanym krzewem, osiągającym wysokość do 3m (przeciętnie 0,8-1,5m), o nierozgałęzionych pędach oraz licznych podziemnych rozłogach. Pędy pokryte są wełnistym, rdzawym kutnerem, a liście jajowate (3-7 cm długości) z góry ciemnozielone, od dołu szarozielone, owłosione gęstym kutnerem. Kwiaty tworzą stożkowate wiechy (do 15 cm długości) koloru różowego, umiejscowione na końcach tegorocznych pędów. Owoce są drobne, typu mieszek, a nasiona są lekkie i posiadają skrzydełka; mieszki z nasionami mogą utrzymywać się na pędach również w zimie (Kujawa- Pawlaczyk 2009). Tawuła kutnerowata hodowana jest ze względu na swoje walory takie jak: ciekawy pokrój, jesienne zabarwienie, ozdobne kwiaty, a także atrakcyjność dla motyli, pszczół i innych owadów. Wykorzystywana przy założeniach naturalistycznych, żywopłotach, na rabatach w ogrodach wodnych i bagiennych (e-katalog roślin). Gatunek ten jest tolerancyjny dla różnych warunków siedliskowych i świetlnych, choć preferuje miejsca otwarte, nasłonecznione i wilgotne. Jest odporny na mrozy i ma niskie wymagania glebowe, rozmnaża się generatywnie i wegetatywnie przy pomocy rozłogów. Wszystkie te cechy, a także wysoka zdolność kiełkowania nasion (60-70%), wiatrosiewność oraz de facto brak naturalnych wrogów (jest niechętnie zgryzana przez leśne ssaki) powodują, że tawuła łatwo się rozprzestrzenia, a w miejscach już istniejących rozszerza zasięg występowania. Najczęściej pojawia się na torfowiskach niskich i przejściowych, wilgotnych wrzosowiskach, a rzadziej w olsach, łęgach, brzezinach bagiennych czy na porzuconych łąkach (Kujawa- Pawlaczyk 2009). Na obszarze Natura 2000 Uroczyska Puszczy tawuła Kutnerowata została odnotowana głównie w centralnej i zachodniej jego części (Mapa 1). Obecna jest głównie na zaburzonych torfowiskach przejściowych, a w mniejszym stopniu na nieużytkowanych wilgotnych łąkach, w mocno uwilgotnionych zagłębieniach terenu, nad brzegami zbiorników wodnych, w łęgach, olsach, a także przy drogach. Liczebność osobników na danym stanowisku była zmienna i kształtowała się od pojedynczych niewielkich kęp, do zwartych, dużych łanów. W towarzystwie tawuły występowały głównie trawy (przede wszystkim Molinia caerulea), sit rozpierzchły (Juncus effusus), trzcina pospolita (Phragmites autralis), a 2

także torfowce, turzyce, zarośla wierzbowe oraz drzewa i ich podrost (Pinus sylvestris, Alnus glutinosa, Betula pendula). Usuwanie tawuły z reguły jest trudne, najczęściej kłącza pozostają w gruncie, kruszą się i rwą. Nawet w przypadku pojedynczych kęp (niezależnie od podłoża) są one na tyle zwarte, że ich wyrwanie przysparza duże trudności. Innym utrudnieniem w usuwaniu tawuły może być wysoki poziom wody, która stagnuje na wielu opisywanych stanowiskach, a także przeplatanie się kłaczy tawuły z roślinnością towarzyszącą (np. sitem rozpierzchłym, trzciną czy trzęślicą modrą). Mapa 1. Rozmieszczenie tawuły kutnerowatej na obszarze Natura 2000 Uroczyska Puszczy 3

Opis stanowisk tawuły kutnerowatej (Spiraea tomentosa L.) 4

STANOWISKO NR 1 OPIS STANOWISKA: Stanowisko znajduje się w zagłębieniu terenu, otoczonym przez las z dominacją sosny zwyczajnej z domieszką brzozy brodawkowatej. Gleba jest mocno uwilgotniona gdyż zagłębienie okresowo jest zalewane wodą. Zbiorowisko roślinne tworzone jest głównie przez sit rozpierzchły Juncus effusus oraz pojedyncze kępki torfowców Sphagnum sp. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 700m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: zwarty, ale przeplatany inną roślinnością łan INNA ROŚLINNOŚĆ: Juncus effusus, Sphagnum sp. Fot.1. Tawuła kutnerowata przeplatająca się z sitem rozpierzchłym, na Stanowisku nr. 1 (M. Bregin) 5

STANOWISKO NR 2 OPIS STANOWISKA: Stanowisko znajduje się w obniżeniu terenu, na obszarze zalewanym przez wody cieku wpływającego do jeziora Mierzęckiego. Podłoże jest bardzo wilgotne, a poziom stagnującej wody może sięgać do 70 cm. Zbiorowiska roślinne są tworzone głównie przez Juncus effusus oraz trawy min. Molina caerulea. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 140m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźno rozrzucone osobniki i kępy INNA ROŚLINNOŚĆ: luźne trawy, Juncus effusus Fot.2. Stanowisko nr. 2 zalane wodą (M. Bregin) 6

STANOWISKO NR 3 OPIS STANOWISKA: Stanowisko znajduje się w obniżeniu terenu, na obszarze zalewanym przez wody cieku wpływającego do jeziora Mierzęckiego. Podłoże jest bardzo wilgotne, a poziom stagnującej wody może sięgać do 70 cm. Zbiorowiska roślinne są tworzone głównie przez Juncus effusus oraz trawy min. Molina caerulea. Tawuła porasta luźnym łanem brzegi zagłębienia. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 360m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźny łan INNA ROŚLINNOŚĆ: luźne trawy, Juncus effusus Fot. 3. Tawuła kutnerowata na brzegu zagłębienia zalanego wodą (M. Bregin) 7

STANOWISKO NR 4 OPIS STANOWISKA: Stanowisko znajduje się w obniżeniu terenu, na obszarze zalewanym przez wody cieku wpływającego do jeziora Mierzęckiego. Podłoże jest bardzo wilgotne, a poziom stagnującej wody może sięgać do 70 cm. Zbiorowiska roślinne są tworzone głównie przez Juncus effusus oraz trawy min. Molina caerulea. Tawuła porasta wąskim pasem obrzeża zagłębienia, przeplatając się z sitem rozpierzchłym. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 14m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźno rozrzucone osobniki kępy INNA ROŚLINNOŚĆ: Juncus effusus Fot. 4. Tawuła kutnerowata przeplatająca się z sitem rozpierzchłym (M. Bregin) 8

STANOWISKO NR 5 OPIS STANOWISKA: Stanowisko znajduje się w obniżeniu terenu, na obszarze zalewanym przez wody cieku wpływającego do jeziora Mierzęckiego. Podłoże jest bardzo wilgotne, a poziom stagnującej wody może sięgać do 70 cm. Zbiorowiska roślinne są tworzone głównie przez Juncus effusus oraz trawy min. Molina caerulea. Tawuła zajmuje niewielki fragment na obrzeżach zagłębienia, obecne są jedynie pojedyncze osobniki. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 0,5m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: Juncus effusus USUWANIE TAWUŁY: łatwo, ale kłącza kruszą się i rwa STANOWISKO NR 6 OPIS STANOWISKA: Stanowisko znajduje się w obniżeniu terenu, na obszarze zalewanym przez wody cieku wpływającego do jeziora Mierzęckiego. Podłoże jest bardzo wilgotne, a poziom stagnującej wody może sięgać do 70 cm. Zbiorowiska roślinne są tworzone głównie przez Juncus effusus oraz trawy min. Molina caerulea. Tawuła zajmuje niewielki fragment na obrzeżach zagłębienia, obecne są jedynie pojedyncze osobniki. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 25m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: Juncus effusus STANOWISKO NR 7 OPIS STANOWISKA: Stanowisko znajduje się w obniżeniu terenu, na obszarze zalewanym przez wody cieku wpływającego do jeziora Mierzęckiego. Podłoże jest bardzo wilgotne, a poziom stagnującej wody może sięgać do 70 cm. Zbiorowiska roślinne są tworzone głównie przez Juncus effusus oraz trawy min. Molina caerulea. Tawuła tworzy wąski, luźny łan porastający brzegi zagłębienia. 9

POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 153m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźny łan INNA ROŚLINNOŚĆ: Juncus effusus STANOWISKO NR 8 OPIS STANOWISKA: Stanowisko znajduje się w obniżeniu terenu, na obszarze zalewanym przez wody cieku wpływającego do jeziora Mierzęckiego. Podłoże jest bardzo wilgotne, a poziom stagnującej wody może sięgać do 70 cm. Zbiorowiska roślinne są tworzone głównie przez Juncus effusus oraz trawy min. Molina caerulea. Tawuła zajmuje niewielki fragment na obrzeżach zagłębienia, obecne są jedynie pojedyncze osobniki. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 0,5m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: Juncus effusus STANOWISKO NR 9 OPIS STANOWISKA: Stanowisko znajduje się w obniżeniu terenu, na obszarze zalewanym przez wody cieku wpływającego do jeziora Mierzęckiego. Podłoże jest bardzo wilgotne, a poziom stagnującej wody może sięgać do 70 cm. Zbiorowiska roślinne są tworzone głównie przez Juncus effusus oraz trawy min. Molina caerulea. Tawuła zajmuje niewielki fragment na obrzeżach zagłębienia, obecne są pojedyncze osobniki i kępy. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 10m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźno rozrzucone osobniki i kępy INNA ROŚLINNOŚĆ: Juncus effusus, Carex acutiformis, Typha latifolia 10

STANOWISKO NR 10 OPIS STANOWISKA: Stanowisko położone w niewielkim zagłębieniu terenu, otoczonym przez las z dominacją sosny zwyczajnej i domieszki brzozy brodawkowatej. Porośnięte głównie przez trawy (dominuje Molinia caerulea) oraz torfowce. Liczebność tawuły niewielka, obecne są tylko pojedyncze osobniki. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 0,5m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: torfowce, luźne trawy USUWANIE TAWUŁY: łatwo, ale kłącza kruszą się i rwą Fot. 5. Zagłębienie terenu z niewielkim udziałem Spiraea tomentosa (M. Bregin) 11

STANOWISKO NR 11 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane na obrzeżach jeziora Linkowo, porośniętych przez łęg, tworzony głównie przez Alnus glutinosa oraz zadrzewienia z dominacją Betula pendula. Podłoże jest silnie uwilgotnione, miejscami zalewane. W runie lasu dominują trawy (głównie Molinia caerulea), turzyce oraz Phragmites australis miejscami tworząca bardziej zwarte szuwary. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 1500m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: luźne trawy, szuwar trzcinowy STANOWISKO NR 12 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane na obrzeżach jeziora Linkowo, porośniętych przez łęg, tworzony głównie przez Alnus glutinosa oraz zadrzewienia z dominacją Betula pendula. Podłoże jest silnie uwilgotnione, miejscami zalewane. W runie lasu dominują trawy (głównie Molinia caerulea), turzyce oraz Phragmites australis miejscami tworząca bardziej zwarte szuwary. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 70m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: zwarty, ale przeplatany inną roślinnością łan INNA ROŚLINNOŚĆ: luźne trawy USUWANIE TAWUŁY: łatwo, ale kłącza kruszą się i rwa 12

Fot. 6. Zwarty łan tawuły kutnerowatej na stanowisku nr. 12 (M. Bregin) STANOWISKO NR 13 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane na obrzeżach jeziora Linkowo, porośniętych przez łęg, tworzony głównie przez Alnus glutinosa oraz zadrzewienia z dominacją Betula pendula. Podłoże jest silnie uwilgotnione, miejscami zalewane. W runie lasu dominują trawy (przeważnie Molinia caerulea), turzyce oraz Phragmites australis miejscami tworząca bardziej zwarte szuwary. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 400m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźno rozrzucone osobniki i kępy INNA ROŚLINNOŚĆ: runo lasu USUWANIE TAWUŁY: łatwo, ale kłącza kruszą się i rwa 13

STANOWISKO NR 14 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane na obrzeżach jeziora Linkowo, otoczone przez łęg, tworzony głównie przez Alnus glutinosa oraz zadrzewienia z dominacją Betula pendula. Podłoże jest silnie uwilgotnione, miejscami zalewane. W bezpośrednim otoczeniu występuje dość zwarty szuwar trzcinowy. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 0,5m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: szuwar trzcinowy STANOWISKO NR 15 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane na obrzeżach jeziora Linkowo, otoczone przez łęg, tworzony głównie przez Alnus glutinosa oraz zadrzewienia z dominacją Betula pendula. Podłoże jest silnie uwilgotnione, miejscami zalewane. W bezpośrednim towarzystwie tawuły występuje Juncus effusus oraz luźne trawy, obecne są tylko pojedyncze osobniki Spiraea tomentosa. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 0,5m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: luźne trawy, Juncus effusus STANOWISKO NR 16 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane na obrzeżach jeziora Linkówko, otoczone przez łęg, tworzony głównie przez Alnus glutinosa oraz zadrzewienia z dominacją Betula pendula. Podłoże jest silnie uwilgotnione, w chwili obecnej stanowisko zalane (woda osiąga ok. 60cm wysokości). W bezpośrednim otoczeniu dominują trawy (przeważnie Molinia caerulea), miejscami Phragmites australis. Obecne są tylko pojedyncze osobniki tawuły. 14

POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 0,5m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: trawy STANOWISKO NR 17 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane na obrzeżach jeziora Linkówko, otoczone przez łęg, tworzony głównie przez Alnus glutinosa oraz zadrzewienia z dominacją Betula pendula. Podłoże jest silnie uwilgotnione, w chwili obecnej stanowisko zalane (woda osiąga ok. 60cm wysokości). W bezpośrednim otoczeniu dominują głównie turzyce, a także trawy (najczęściej Molinia caerulea), miejscami Phragmites australis. Obecne są tylko pojedyncze osobniki tawuły. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 1m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: turzyce STANOWISKO NR 19 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane na obrzeżach jeziora Linkówko, otoczone przez łęg, tworzony głównie przez Alnus glutinosa oraz zadrzewienia z dominacją Betula pendula. Podłoże jest silnie uwilgotnione, w chwili obecnej stanowisko zalane (woda osiąga ok. 60cm wysokości). W bezpośrednim otoczeniu dominują głównie turzyce oraz szuwar trzcinowy. Obecne są tylko pojedyncze osobniki tawuły. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 25m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: szuwar trzcinowy, turzyce 15

STANOWISKO NR 19 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane na obrzeżach jeziora Linkówko, otoczone przez łęg, tworzony głównie przez Alnus glutinosa oraz zadrzewienia z dominacją Betula pendula. Podłoże jest silnie uwilgotnione, miejscami zalewane. W bezpośrednim towarzystwie tawuły występują trawy oraz paprocie, obecne są tylko pojedyncze osobniki Spiraea tomentosa. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 4m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: trawy, paprocie STANOWISKO NR 20 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane na obrzeżach jeziora Linkowo, otoczone przez łęg, tworzony głównie przez Alnus glutinosa oraz zadrzewienia z dominacją Betula pendula. W bezpośrednim sąsiedztwie występują luźne trawy oraz szuwar trzcinowy, tawuła tworzy zwarty łan. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 500m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: zwarty i jednolity łan INNA ROŚLINNOŚĆ: luźne trawy USUWANIE TAWUŁY: łatwo, ale kłącza kruszą się i rwa 16

Fot. 7. Zwarty łan tawuły kutnerowatej na brzegach jeziora Linkowo (M. Bregin) STANOWISKO NR 21 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane na obrzeżach jeziora Linkowo, otoczone przez łęg, tworzony głównie przez Alnus glutinosa oraz zadrzewienia z dominacją Betula pendula. W bezpośrednim sąsiedztwie występują luźne trawy oraz szuwar trzcinowy, tawuła tworzy luźny łan. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 800m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźny łan INNA ROŚLINNOŚĆ: trawy, trzcina 17

STANOWISKO NR 22 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane na obrzeżach jeziora Linkowo, otoczone przez łęg, tworzony głównie przez Alnus glutinosa oraz zadrzewienia z dominacją Betula pendula. W bezpośrednim sąsiedztwie dominują trawy oraz szuwar trzcinowy, występują luźno rozrzucone kępy tawuły. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 400m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźno rozrzucone osobniki i kępy INNA ROŚLINNOŚĆ: trawy, szuwar trzcinowy STANOWISKO NR 23 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane na obrzeżach jeziora Linkowo, otoczone przez łęg, tworzony głównie przez Alnus glutinosa oraz zadrzewienia z dominacją Betula pendula. W bezpośrednim sąsiedztwie dominują trawy oraz szuwar trzcinowy, występują luźno rozrzucone kępy tawuły. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 50m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźno rozrzucone osobniki i kępy INNA ROŚLINNOŚĆ: trawy, szuwar trzcinowy STANOWISKO NR 24 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane na obrzeżach jeziora Linkowo, otoczone przez łęg, tworzony głównie przez Alnus glutinosa oraz zadrzewienia z dominacją Betula pendula. W bezpośrednim sąsiedztwie dominują luźne trawy oraz szuwar trzcinowy, występują luźno rozrzucone osobniki tawuły. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 100m 2 18

INNA ROŚLINNOŚĆ: trawy, Phragmites australis STANOWISKO NR 25 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane jest na brzegu jeziora Piaski, w niewielkiej odległości od tafli wody. Podłoże jest piaszczyste, jednak usuwanie tawuły jest trudne, gdyż kłącza tkwią głęboko w gruncie. Od wschodniej strony stanowisko sąsiaduje z drzewostanem sosnowym, a w bezpośrednim otoczeniu występują kępowe trawy. Jezioro Piaski wykorzystywane jest w celach rekreacyjnych (wędkarstwo, pole biwakowe, kąpielisko), w wyniku, czego jest dość silnie penetrowano przez ludzi, co może przyczyniać się do rozprzestrzeniania się tawuły. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 6m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźno rozrzucone osobniki i kępy INNA ROŚLINNOŚĆ: kępy traw STANOWISKO NR 26 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane jest na brzegu jeziora Piaski, w niewielkiej odległości od tafli wody. Podłoże jest piaszczyste, jednak usuwanie tawuły jest trudne, gdyż kłącza tkwią głęboko w gruncie. Od wschodniej strony stanowisko sąsiaduje z drzewostanem sosnowym, a w bezpośrednim otoczeniu występują kępowe trawy. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 2m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: kępy traw 19

STANOWISKO NR 27 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane jest na brzegu jeziora Piaski, w niewielkiej odległości od tafli wody. Podłoże jest piaszczyste, jednak usuwanie tawuły jest trudne, gdyż kłącza tkwią głęboko w gruncie. Od wschodniej strony stanowisko sąsiaduje z drzewostanem sosnowym, a w bezpośrednim otoczeniu występują kępowe trawy. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 50m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: kępy traw STANOWISKO NR 28 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane jest na brzegu jeziora Piaski, w niewielkiej odległości od tafli wody. Podłoże jest piaszczyste, jednak usuwanie tawuły jest trudne, gdyż kłącza tkwią głęboko w gruncie i przeplatają się z otaczającą roślinnością. Od wschodniej strony stanowisko sąsiaduje z drzewostanem sosnowym, a w bezpośrednim otoczeniu występują kępowe trawy oraz podrost sosny i olszy. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 110m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźno rozrzucone osobniki i kępy INNA ROŚLINNOŚĆ: podrost sosny, olszy, kępy traw (Molinia caerulea) 20

Fot. 8. Tawuła kutnerowata nad jeziorem Piaski (M. Bregin) STANOWISKO NR 29 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane jest na brzegu jeziora Piaski, w niewielkiej odległości od tafli wody. Od wschodniej strony stanowisko sąsiaduje z drzewostanem sosnowym, a w bezpośrednim otoczeniu występują kępowe trawy (głównie Molinia caerulea). POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 3m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: kępy traw (Molinia caerulea) USUWANIE TAWUŁY: łatwo, ale kłącza kruszą się i rwą 21

STANOWISKO NR 30 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane niedaleko wsi Radachowo, tuż przy drodze gruntowej przebiegającej pod linią energetyczną. Tawuła tworzy trzy duże, zwarte i wysokie kępy, którym gdzieniegdzie towarzyszą trawy. Prawdopodobnie została nasadzona, gdyż w pobliżu jednej z kęp znajdują się ruiny domu. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 15m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźno rozrzucone osobniki i kępy INNA ROŚLINNOŚĆ: trawy STANOWISKO NR 31 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane jest na brzegu jeziora Piaski, w niewielkiej odległości od tafli wody. Od wschodniej strony stanowisko sąsiaduje z drzewostanem sosnowym, a w bezpośrednim otoczeniu występują kępowe trawy, szuwar trzcinowy oraz Alnus glutinosa. Podłoże jest piaszczyste, jednak usuwanie tawuły jest trudne, gdyż kłącza tkwią głęboko w gruncie i przeplatają się z otaczającą roślinnością. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 175m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźno rozrzucone osobniki i kępy INNA ROŚLINNOŚĆ: trawy, szuwar trzcinowy, Alnus glutinosa STANOWISKO NR 32 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane jest na brzegu jeziora Piaski, w niewielkiej odległości od tafli wody. Od wschodniej strony stanowisko sąsiaduje z drzewostanem sosnowym, a w bezpośrednim otoczeniu występują kępowe trawy, szuwar trzcinowy miejscami torfowce oraz Alnus glutinosa. Podłoże jest piaszczyste, jednak usuwanie tawuły jest trudne, gdyż kłącza tkwią głęboko w gruncie i przeplatają się z otaczającą roślinnością. Tawuła tworzy dość luźny łan, rozciągający się długim pasem wzdłuż jeziora. 22

POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 2100m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźny łan INNA ROŚLINNOŚĆ: trawy, szuwar trzcinowy, miejscami torfowce, Alnus glutinosa STANOWISKO NR 33 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane jest na brzegu jeziora Piaski, w niewielkiej odległości od tafli wody. Od wschodniej strony stanowisko sąsiaduje z drzewostanem sosnowym, a w bezpośrednim otoczeniu występują kępowe trawy, szuwar trzcinowy miejscami torfowce oraz Alnus glutinosa. Podłoże jest piaszczyste, jednak usuwanie tawuły jest trudne, gdyż kłącza tkwią głęboko w gruncie i przeplatają się z otaczającą roślinnością. Tawuła tworzy dość luźny łan, rozciągający się długim pasem wzdłuż jeziora. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 700m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźny łan INNA ROŚLINNOŚĆ: trawy, szuwar trzcinowy, miejscami torfowce, Alnus glutinosa 23

Fot. 9. Zwarty łan tawuły na brzegach jeziora Piaski (M. Bregin) STANOWISKO NR 34 OPIS STANOWISKA: Stanowisko zlokalizowane jest na brzegu jeziora Piaski, w niewielkiej odległości od tafli wody. Od wschodniej strony stanowisko sąsiaduje z drzewostanem sosnowym, a w bezpośrednim otoczeniu występują kępowe trawy, szuwar trzcinowy miejscami torfowce oraz Alnus glutinosa. Podłoże jest piaszczyste, jednak usuwanie tawuły jest trudne, gdyż kłącza tkwią głęboko w gruncie i przeplatają się z otaczającą roślinnością. Tawuła tworzy dość luźny łan, rozciągający się długim pasem wzdłuż jeziora. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 3000m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźny łan INNA ROŚLINNOŚĆ: trawy, szuwar trzcinowy, miejscami torfowce, Alnus glutinosa 24

STANOWISKO NR 35 OPIS STANOWISKA: Stanowisko położone w zagłębieniu terenu otoczonym przez drzewostan sosnowy, z domieszką brzozy. Jest to zdegenerowane, zarastające brzozą torfowisko przejściowe na obszarze, którego dominuje Juncus effusus oraz wysokie, kępowe turzyce i Molinia caerulea. Podłoże jest silnie wilgotne, a w chwili obecnej stagnuje woda (ok. 60 cm głębokości). POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 1000m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźno rozrzucone osobniki i kępy INNA ROŚLINNOŚĆ: kępy traw, turzyce, Juncus effusus, sosna, brzoza STANOWISKO NR 36 OPIS STANOWISKA: Stanowisko położone w zagłębieniu terenu otoczonym przez drzewostan sosnowy, z domieszką brzozy. Podłoże jest silnie wilgotne, a w chwili obecnej stagnuje woda (ok. 60 cm głębokości). W towarzystwie tawuły występują trawy, Juncus effusus oraz podrost sosny zwyczajnej i brzozy brodawkowatej. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 200m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: zwarty i jednolity łan INNA ROŚLINNOŚĆ: trawy, Juncus effusus, sosna, brzoza 25

Fot. 10. Łan tawuły w zagłębieniu terenu na stanowisku nr 36 (M. Bregin) STANOWISKO NR 37 OPIS STANOWISKA: Stanowisko położone w zagłębieniu terenu otoczonym przez drzewostan sosnowy, z domieszką brzozy. Podłoże jest silnie wilgotne, a w chwili obecnej stagnuje woda (ok. 60 cm głębokości). W towarzystwie tawuły występują trawy, Juncus effusus oraz podrost sosny zwyczajnej i brzozy brodawkowatej. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 600m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźny łan, luźno rozrzucone osobniki i kępy INNA ROŚLINNOŚĆ: Juncus effusus, sosna, brzoza 26

STANOWISKO NR 38 OPIS STANOWISKA: Stanowisko znajduje się na obrzeżach Jeziora Suchego, w jego zlądowiałej zatoce. Luźno rozrzucone osobniki tawuły występują w zaroślach wierzbowych, którym towarzyszy Juncus effusus. Podłoże jest silnie wilgotne, a w chwili obecnej stagnuje woda (ok. 60 cm głębokości). POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 100m2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźno rozrzucone osobniki i kępy INNA ROŚLINNOŚĆ: zarośla Salix sp., Juncus effusus STANOWISKO NR 39 OPIS STANOWISKA: Stanowisko znajduje się w rowie odwadniającym zagłębienie terenu, w którym znajduje się torfowisko przejściowe (mocno zdegenerowane). Kępy tawuły porastają dno rowu przeplatając się wraz z sitem rozpierzchłym. Podłoże jest silnie wilgotne, a w chwili obecnej stagnuje woda (ok. 40 cm głębokości). POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 150m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźno rozrzucone osobniki i kępy INNA ROŚLINNOŚĆ: Juncus effusu 27

Fot. 11. Tawuła kutnerowata w rowie, na stanowisku nr 39 (M. Bregin) STANOWISKO NR 40 OPIS STANOWISKA: Na tym stanowisku tawuła otacza luźnym pierścieniem zagłębienie, w którym znajduje się mocno zdegenerowane torfowisko przejściowe, porośnięte zaroślami Salix sp. Cały obiekt otoczony jest przez drzewostan sosnowy z domieszką brzozy, a podłoże jest mocno wilgotne (miejscami stagnuje woda). Bezpośrednio tawule towarzyszą sit rozpierzchły, podrost brzozy oraz wierzba. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 300m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźno rozrzucone osobniki i kępy 28

INNA ROŚLINNOŚĆ: zarośla Salix sp., Juncus effusus, brzoza Fot. 12. Spiraea tomentosa na stanowisku nr 40 (M. Bregin) STANOWISKO NR 41 OPIS STANOWISKA: Stanowisko znajduje się na obrzeżach Jeziora Rakowiec, porośniętych drzewostanem sosnowo brzozowym. Tawuła zajmuje niewielką powierzchnią na podłożu o mocnym uwilgotnieniu, gdzie miejscami stagnuje woda. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 1m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: runo lasu 29

STANOWISKO NR 42 OPIS STANOWISKA: Stanowisko znajduje się na obrzeżach Jeziora Rakowiec, na małym torfowisku przejściowym. Tawuła zajmuje niewielką powierzchnią na podłożu o mocnym uwilgotnieniu, gdzie miejscami stagnuje woda. W bezpośrednim otoczeniu występują torfowce oraz trzcina, wnikająca na obszar torfowiska. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 1m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: torfowce, trzcina STANOWISKO NR 43 OPIS STANOWISKA: Stanowisko znajduje się na obrzeżach Jeziora Rakowiec, porośniętych drzewostanem sosnowo brzozowym. Tawuła zajmuje niewielką powierzchnią na podłożu o mocnym uwilgotnieniu, gdzie miejscami stagnuje woda. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 2,5m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: luźne trawy, paprocie STANOWISKO NR 44 OPIS STANOWISKA: Stanowisko położone na zdegenerowanym torfowisku przejściowym, zajmującym dość dużą powierzchnię w obniżeniu terenu, otoczonym lasem z dominacją Pinus sylvestris z domieszką Betula pendula. Tawuła występuje w rozproszeniu na całej powierzchni, tworząc luźne łany lub rozrzucone kępy. Przeplata się z dużymi turzycami (głównie Carex acutiformis), torfowcami, niskimi turzycami oraz zaroślami wierzbowymi i brzozą brodawkowatą. Podłoże jest silnie uwilgotnione, w chwili obecnej stagnuje woda (miejscami do 70cm). POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 3,5 ha 30

GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźno rozrzucone osobniki i kępy, luźny łan INNA ROŚLINNOŚĆ: zarośla Salix sp., Carex acutiformis, torfowce Fot. 13. Tawuła kutnerowata na stanowisku nr. 44 (M. Bregin) STANOWISKO NR 50 OPIS STANOWISKA: Stanowisko położone na zdegenerowanym torfowisku przejściowym, położonym w obniżeniu terenu, otoczonym lasem z dominacją Pinus sylvestris z domieszką Betula pendula. Tawuła tworzy pojedyncze kępki, w najbardziej zaburzonej części torfowiska, porośniętej łanowo trzęślicą modrą oraz sitem rozpierzchłym. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 25m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: Juncus effusus, Molinia caerulea, torfowce 31

STANOWISKO NR 52 OPIS STANOWISKA: Stanowisko znajduje się na wilgotnej łące, zewsząd otoczonej drzewostanem sosnowym z domieszką brzozy. Dominującym zbiorowiskiem jest Molinietum caeruleae, a trzęślica modra tworzy zwarty łan. W chwili obecnej łąka nie była koszona, występują rowy melioracyjne przebiegające przez jej środek. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 1m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: Molinia caerulea STANOWISKO NR 53 OPIS STANOWISKA: Stanowisko znajduje się na wilgotnej łące, zewsząd otoczonej drzewostanem sosnowym z domieszką brzozy. Dominującym zbiorowiskiem jest Molinietum caeruleae, a trzęślica modra tworzy zwarty łan. W chwili obecnej łąka nie była koszona, występują rowy melioracyjne przebiegające przez jej środek. Luźno rozrzucone, pojedyncze kępy tawuły zajmują niewielki pas pod lasem. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 200m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: Molinia caerulea, Juncus effusus 32

Fot.14. Pojedyncza kępa tawuły kutnerowatej występująca na wilgotnej łące (M. Bregin) STANOWISKO NR 54 OPIS STANOWISKA: Stanowisko położone w zagłębieniu terenu, na zdegenerowanym torfowisku przejściowym, otoczonym przez drzewostan sosnowy. Tawuła zajmuje całą powierzchnię obniżenia, przenikając się z sitem rozpierzchłym, wysokimi, kępowymi turzycami oraz zaroślami wierzbowymi. Podłoże jest silnie uwilgotnione, w chwili obecnej stagnuje woda (ok. 60 cm głębokości). POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 600m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: luźno rozrzucone osobniki i kępy, luźny łan INNA ROŚLINNOŚĆ: Juncus effusus, turzyce 33

STANOWISKO NR 55 OPIS STANOWISKA: Stanowisko położone w zagłębieniu terenu, otoczonym przez drzewostan sosnowy. Podłoże jest silnie uwilgotnione, w chwili obecnej stagnuje woda (ok. 60 cm głębokości). Pojedyncze kępy tawuły przeplatają się z sitem rozpierzchłym oraz kępowymi turzycami. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 400m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: Juncus effusus, turzyce STANOWISKO NR 56 OPIS STANOWISKA: Stanowisko położone w zagłębieniu terenu, na zdegenerowanym torfowisku przejściowym, otoczonym przez drzewostan sosnowy oraz uprawy leśne. Podłoże jest silnie uwilgotnione, w chwili obecnej stagnuje woda (miejscami do 80 cm głębokości). Obecne są pojedyncze kępki tawuły przeplatające się z kępowymi turzycami oraz sitem rozpierzchłym. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 100m 2 INNA ROŚLINNOŚĆ: Juncus effusus, turzyce 34

Fot. 15. Zalane torfowisko z niewielkim udziałem tawuły kutnerowatej (M. Bregin) STANOWISKO NR 57 OPIS STANOWISKA: Stanowisko położone w przy drodze nr. 22 w miejscowości Przesieki. Tawuła tworzy zwarty, wysoki łan na obrzeżach podmokłego terenu. W otoczeniu stanowiska występują zadrzewienia Alnus glutinosa, zarośla wierzby oraz nieużytki porośnięte trawami. POWIERZCHNIA ZAJĘTA PRZEZ TAWUŁĘ: 100m 2 GĘSTOŚĆ TAWUŁY: zwarty i jednolity łan INNA ROŚLINNOŚĆ: brak 35

Fot. 16. Zwarty, wysoki łan tawuły kutnerowatej przy drodze nr. 22 36

Literatura E-katalog roślin. http://www.e-katalogroslin.pl/plants/6885 Dajdok Z., Nowak A., Danielewicz W., Kujawa-Pawlaczyk J., Bena W. 2011. NOBANIS Invasive Alien Species Fact Sheet Spiraea tomentosa. Online Database of the North European and Baltic Network on Invasive Alien Species NOBANIS Kujawa-Pawlaczyk J. 2009. Tawuła kutnerowata Spiraea tomentosa L. W: Dajdok Z. i Pawlaczyk P. (red.) Inwazyjne gatunki roślin ekosystemów mokradłowych Polski. s. 105-112. Wyd. Klubu Przyrodników, Świebodzin 37