Łódzki Wojewódzki Konserwator Zabytków 90-425 gjkgfhgjhkgfh Łódź, ul. Piotrkowska 99 \WUOZ WUOZ-R.5140.124.2012.PU Łódź, dnia 15 czerwca 2012 r. D E C Y Z J A w sprawie wpisania do rejestru zabytków nieruchomych Na podstawie art. 6 ust.1 pkt. 1 litera b, art. 7 pkt.1, art. 9 ust. 1, art. 89 ust. 2 oraz art. 94 ustawy O ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z dnia 23 lipca 2003 r. (Dz.U. z 2003 r. Nr 162, poz. 1568, z późn. zm.) oraz na podstawie art. 49, 104 i 108 1 Kodeksu postępowania administracyjnego z dnia 14 czerwca 1960 r. (Dz.U. z 2000 r. Nr 78, poz. 1071, z późn. zm.), w wyniku postępowania administracyjnego przeprowadzonego z urzędu o r z e k a m wpisać do rejestru zabytków województwa łódzkiego pod numerem rejestru A / 98 historyczny układ urbanistyczny ulicy Piotrkowskiej na odcinku od al. Piłsudskiego / al. Mickiewicza do ul. Pabianickiej. Granice obszaru wpisanego do rejestru zabytków: Granicę północną obszaru wyznacza linia biegnąca w obrębie geodezyjnym S-7, w kierunku wschodnim wzdłuż północnej granicy działek nr 1/16, 1/17, 1/18, 1/19, 1/20, 1/7, dalej w kierunku północnym wzdłuż zachodniej granicy działki drogowej nr 41/22 (ul. Piotrkowska) oraz zachodniej granicy działek nr 41/21, 41/20, 41/19, zachodniej i północnej granicy działki nr 41/27, następnie w kierunku wschodnim wzdłuż północnej granicy działki drogowej nr 41/22 (ul. Piotrkowska) oraz północnej granicy działki nr 41/24, dalej w kierunku południowym wzdłuż wschodniej granicy działek nr 41/24, 41/25, 41/16, 41/17, działki drogowej nr 41/22 (ul. Piotrkowska), a następnie w kierunku wschodnim wzdłuż północnej granicy działki nr 43/8. Granicę wschodnią obszaru wyznacza linia biegnąca w obrębie geodezyjnym S-7, w kierunku południowym, wzdłuż wschodniej i częściowo południowej granicy działki nr 43/8, wschodniej granicy działki nr 43/9, dalej obiegając od strony wschodniej działkę nr 46/11 i biegnąc wzdłuż wschodniej granicy działki nr 47/7, następnie obiegając od strony wschodniej działkę drogową nr 69/202, dalej biegnąc w kierunku południowym wschodnią granicą działek nr 69/201, 69/200, 69/196, 69/192, wschodnią i częściowo południową granicą działki nr 69/184, następnie wschodnią granicą działek nr 69/180, 69/179, 69/173, 69/170, 69/166, 69/158, dalej biegnąc wzdłuż północnej i wschodniej granicy działki drogowej nr 69/120, wschodniej granicy działki nr 67/3, dalej w kierunku wschodnim wzdłuż północnej granicy działek nr 42/13, 42/14, 42/15, 42/16, następnie wzdłuż zachodniej granicy działki nr 77/3, zachodniej i północnej granicy działki nr 77/6, następnie północnej i wschodniej granicy działki nr 78. Następnie, przechodząc na teren obrębu geodezyjnego S-8, granica biegnie w kierunku południowym wzdłuż wschodniej granicy działki drogowej nr 42/11 (ul. Wigury), wschodniej granicy działki nr 54/10, obiega od strony południowej działkę nr 54/8, dalej biegnie w kierunku zachodnim wzdłuż południowej granicy działek nr 52, 51/1, 50/1, 49/1, 48/25, następnie wzdłuż wschodniej i południowej granicy działki nr 48/43, południowej i zachodniej granicy działki nr 48/42, południowej granicy działki nr 48/32. Dalej granica biegnie w kierunku południowym wzdłuż wschodniej granicy działki nr 43/2, wschodniej i częściowo południowej granicy działki nr 44/10, wschodniej granicy działek nr 57/14, 46/8, ponownie 57/14, 47/3, 56/3, następnie wzdłuż wschodniej i częściowo 1
południowej granicy działki nr 57/14, wschodniej granicy działki nr 142/3, następnie wzdłuż północnej i wschodniej granicy działki nr 59/57, z wyłączeniem usytuowanego na tejże działce południowo-zachodniego narożnika budynku przy ul. Piotrkowskiej 204/210. Następnie granica biegnie w kierunku wschodnim północną granicą działek nr 61/19, 61/24, 61/23, 61/21, 61/26, 61/20, 87/18 i dalej w kierunku południowym zachodnią granicą działki drogowej nr 87/22 (ul. Sienkiewicza). Następnie, przechodząc na teren obrębu geodezyjnego S-9, granica biegnie w kierunku południowym wzdłuż wschodniej granicy działek nr 71/4, 76/16, 76/21, 75/2, 77/28, dalej wzdłuż północnej i zachodniej granicy działki drogowej nr 76/19 (ul. Sienkiewicza), następnie przecina działkę drogową nr 103/24 (ul. Tymienieckiego) linią prostą łączącą południowo-zachodni narożnik działki nr 76/19 i północno-wschodni narożnik działki nr 158/9 położonej w obrębie W-25. Dalej granica biegnie w kierunku zachodnim wzdłuż fragmentu południowej granicy działki drogowej nr 103/24 (ul. Tymienieckiego), następnie w kierunku południowym wzdłuż wschodniej granicy działki nr 87/4. Następnie, przechodząc na teren obrębu geodezyjnego G-3, granica biegnie w kierunku wschodnim wzdłuż północnej granicy działki nr 28/38 i 28/41, dalej w kierunku południowym wzdłuż wschodniej granicy działki nr 28/41, wschodniej i częściowo południowej granicy działki nr 28/23, wschodniej granicy działki drogowej nr 30/5 (ul. Milionowa), wschodniej i częściowo południowej granicy działki nr 33/10, wschodniej granicy działek nr 33/16, 66/6, dalej w kierunku zachodnim wzdłuż południowej granicy działek nr 66/6 i 66/8, następnie w kierunku południowym wzdłuż północno-wschodniej granicy działki nr 67/1, dalej w kierunku wschodnim wzdłuż zachodniej i północnej granicy działki nr 66/7, dalej wzdłuż północnej i wschodniej granicy działki nr 76, następnie obiega od strony wschodniej działkę nr 79, dalej biegnie w kierunku zachodnim wzdłuż fragmentu południowej granicy działki nr 67/1, następnie biegnie w kierunku południowym wzdłuż zachodniej granicy działki drogowej nr 74/4 (ul. Rzgowska) do wysokości południowej granicy działki nr 133/24. Granicę południową obszaru wyznacza linia biegnąca w obrębie geodezyjnym G-3, w kierunku wschodnim wzdłuż południowej granicy działki drogowej nr 22/16 (ul. Piotra Skargi), dalej w kierunku południowym wzdłuż zachodniej granicy działki nr 177/10. Następnie granica biegnie w kierunku wschodnim wzdłuż południowej granicy działki nr 177/10, działki drogowej nr 23/23 (ul. Piotrkowska), części południowej granicy działki nr 133/24, południowej i wschodniej granicy działki nr 133/1, w końcu wzdłuż fragmentu południowej granicy działki nr 133/24 do działki drogowej nr 74/4 (ul. Rzgowska). Granicę zachodnią obszaru wyznacza linia biegnąca w obrębie geodezyjnym S-7 w kierunku południowym wzdłuż zachodniej i częściowo południowej granicy działki nr 1/16, dalej wzdłuż zachodniej granicy działek nr 20 i 21/1, 24/28, następnie w kierunku wschodnim wzdłuż południowej granicy działki nr 24/28, fragmentem południowej granicy działki nr 23/44, następnie w kierunku południowym zachodnią i częściowo południową granicą działki nr 25/7, zachodnią granicą działki 26/1, częściowo północną i zachodnią granicą działki nr 27/3, zachodnią granicą działek nr 27/1 i 28/3, częściowo północną i zachodnią granicą działki nr 29/4, częściowo północną i zachodnią granicą działki nr 30/1, dalej w kierunku zachodnim wzdłuż północnej granicy działki nr 31/2, obiegając od strony zachodniej działkę nr 31/4, dalej w kierunku południowym wzdłuż zachodniej granicy działki nr 32/2, następnie w kierunku zachodnim wzdłuż północnej granicy działek nr 33/8, 33/10, 33/4, obiegając tę ostatnią od strony zachodniej i biegnąc wzdłuż południowej granicy działek nr 33/4, 33/10 i fragmentem południowej granicy działki nr 33/11, dalej w kierunku południowym wzdłuż zachodniej granicy działek nr 34/7 i 34/8, następnie w kierunku zachodnim wzdłuż północnej granicy działek nr 39/5, 38/6, 37, 36, 35, a następnie w kierunku południowym wzdłuż zachodniej granicy działki nr 35. Następnie, przechodząc na teren obrębu geodezyjnego S-8, granica obiega od strony zachodniej działkę drogową nr 2/1 (ul. Żwirki), dalej biegnie w kierunku południowym wzdłuż zachodniej i częściowo południowej granicy działki nr 14, wzdłuż zachodniej i częściowo południowej granicy działki nr 19/6, zachodnią granicą działek nr 19/17, 19/18, następnie obiega od strony zachodniej działkę nr 21/17 pozostawiając poza granicami ochrony konserwatorskiej działki nr 21/5 i 21/15, dalej biegnie wzdłuż zachodniej granicy działek nr 22/1, 23/3, częściowo północnej i zachodniej granicy 2
działki nr 25/3, następnie fragmentem północnej granicy działki nr 28/66 i zachodnią granicą działek nr 28/66, 28/70, 28/65, dalej północną i zachodnią granicą działki nr 34/1. Następnie, przechodząc na teren obrębu geodezyjnego S-9, granica biegnie wzdłuż północnej i zachodniej granicy działki drogowej nr 1/4 (ul. Radwańska), następnie w kierunku południowym wzdłuż wschodniej i fragmentu południowej granicy działki drogowej nr 41/46 (ul. Wólczańska). Następnie, przechodząc na teren obrębu geodezyjnego G-3, granica biegnie w kierunku południowym wzdłuż wschodniej granicy działki drogowej nr 1/34 (ul. Wólczańska) do południowej granicy działki drogowej nr 22/16 (ul. Piotra Skargi). Granice wpisu do rejestru zabytków oznaczone zostały kolorem czerwonym na planie sytuacyjnym stanowiącym załącznik nr 1 do decyzji. Na mocy art. 108 1 Kpa niniejszej decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. U z a s a d n i e n i e Ulica Piotrkowska wytyczona została w wyniku regulacji historycznego Traktu Piotrkowskiego w latach 20. XIX w. wraz z powstaniem osady sukienniczej Nowe Miasto oraz osady liniano-bawełnianej Łódka. Stanowiła główną oś urbanistyczno-architektoniczną miasta, przy której koncentrowała się zmieniająca w miarę upływu lat zabudowa o charakterze mieszkalnym, przemysłowym, sakralnym, a także powstałe w mieście obiekty użyteczności publicznej. Układ urbanistyczny ulicy Piotrkowskiej jest jednym z najważniejszych świadectw historii rozwoju XIXwiecznej Łodzi oraz cennym w skali kraju zabytkiem reprezentującym myśl urbanistyczną doby Królestwa Kongresowego. Układ urbanistyczny północnej część ulicy Piotrkowskiej, na odcinku od pl. Wolności (dawny Rynek Nowego Miasta) do al. Mickiewicza / al. Piłsudskiego (dawne ulice św. Anny i Główna) wpisany został do rejestru zabytków nieruchomych decyzją z 20.01.1971 r., pod numerem rejestru A/48. Południowy odcinek ulicy jest integralną pod względem historycznym, urbanistyczno-architektonicznym i funkcjonalnym częścią całego historycznego założenia przestrzennego. Zakres obszarowy wpisu wyznaczony został w oparciu o analizę archiwalnej dokumentacji kartograficznej określającej historyczny zasięg założenia urbanistycznego oraz ocenę jego obecnego stanu zachowania, dokonaną w toku lustracji obszaru i analizę zgromadzonego materiału dowodowego. Układ urbanistyczny ulicy Piotrkowskiej na przedmiotowym odcinku, w zakresie historycznego układu drogowego, bloków zabudowy, a także historycznych podziałów parcelacyjnych, wytyczony został na planie osady rękodzielniczej Łódka sporządzonym w 1827 r. przez geometrę Jana Leśniewskiego. Zakres terytorialny postępowania określony został w oparciu o historyczny zasięg parceli bezpośrednio przylegających do ul. Piotrkowskiej. Nakreślona w 1827 r. siatka ulic do dnia dzisiejszego uległa nieznacznym zmianom, które w większości nie wpłynęły na zakłócenie pierwotnego układu drogowego. W jej skład wchodzi ulica Piotrkowska jako oś centralna, przecinające ją prostopadle ulice tworzące w części północnej regularne, prostokątne kwartały zabudowy, natomiast w części południowej bloki urbanistyczne o nieregularnych kształtach oraz ulice zamykające złożenie od strony zachodniej i wschodniej (ul. Wólczańska, ulice Sienkiewicza-Rzgowska). Zmiany w układzie drogowym takie jak połączenie z ul. Piotrkowską ulicy Milionowej, wytyczenie ulicy Sieradzkiej oraz ul. 10-go Lutego należy uznać za naturalną ewolucję założenia wynikającą z postępującej urbanizacji, które wpasowały się w istniejące założenie, a w konsekwencji nie obniżyły walorów zabytkowych historycznego układu urbanistycznego. Zmiany, które w istotny sposób wpłynęły na przekształcenie założenia przestrzennego ul. Piotrkowskiej, zarówno w kontekście pierwotnego układu drogowego jak i historycznej zabudowy, są nieliczne i zostały uwzględniono w zakresie wpisu do rejestru, poprzez znaczne wyłączenia obszaru w części północnej. Przedłużenie al. Kościuszki na odcinku od al. Mickiewicza do ul. Radwańskiej, ze względu na parametry arterii, w istotny sposób zmieniło historyczny kształt kwartału w północno-zachodniej części przedmiotowego układu urbanistycznego (wprowadzenie nowej pierzei, zmniejszenie historycznej wielkości bloku urbanistycznego, ahistoryczne podziały parcelacyjne, znaczna ingerencja w historyczną sieć uliczną). Podobnie, w 3
północno-wschodniej części założenia, powstanie osiedla Manhattan, wpłynęło na obniżenie walorów zabytkowych tej części układu urbanistycznego. Zabudowa osiedla dysharmonizuje z historyczną częścią założenia pod względem usytuowania, formy oraz gabarytów (sylwety) znajdujących się na tym obszarze obiektów, wprowadzono wtórne, ahistoryczne podziały parcelacyjne. Z uwagi na powyższe zmiany, w tej części układu urbanistycznego wpisem do rejestru zabytków objęto jedynie nieruchomości bezpośrednio przylegające lub usytuowane w pobliżu ul. Piotrkowskiej, z uwzględnieniem istniejących powiązań widokowych oraz zachowanych reliktów historycznych podziałów parcelacyjnych (na tym obszarze granicę wpisu do rejestru wyznaczono aktualnymi granicami działek geodezyjnych). W ramach przedmiotowego układu urbanistycznego zachowane są wszystkie historyczne place i rynki, wytyczone w ramach kolejnych etapów rozwoju układu przestrzennego ulicy (d. Rynek Górny, ob. pl. im. Wł. Reymonta; d. Rynek Fabryczny, ob. pl. im. Jana Pawła II; d. Plac Bielnikowy, ob. skwer bez nazwy u zbiegu ulic Piotrkowskiej i Tymienieckiego; d. pl. Leonhardta, ob. pl. Niepodległości). Historyczny układ urbanistyczny ul. Piotrkowskiej na odcinku od al. Mickiewicza / al. Piłsudskiego do ul. Pabianickiej, w granicach obszaru wpisanego do rejestru zabytków, cechuje znaczny autentyzm. Na przedmiotowym obszarze w dużym stopniu zachowane są historyczne podziały parcelacyjne (lub ich czytelne relikty), nakreślone na planie Leśniewskiego z 1827 r. Układ parcelacyjny w części północnej (między al. Mickiewicza / al. Piłsudskiego, a ul. Czerwoną i ul. Tymienieckiego) stanowi szereg obustronnie przylegających do ul. Piotrkowskiej, zwróconych do niej frontem, prostokątnych, wąskich i długich działek tkaczy (o szerokości od 17 do 22 m i długości ok. 280 m), tworzących regularne kwartały zamknięte od strony zachodniej ul. Wólczańską, od wschodniej ul. Sienkiewicza. W części południowej układu urbanistycznego parcele, pierwotnie przeznaczone dla zamożniejszych przedsiębiorców, wytyczono jako większe o nieregularnym kształcie, podporządkowanym przestrzennie linii, którą tworzyły posiadła wodno-fabryczne usytuowane wzdłuż rz. Jasień. Działki z biegiem czasu oraz postępującej urbanizacji uległy wtórnym podziałom (a także scaleniom), jednakże do dnia dzisiejszego w sposób czytelny w znacznej skali zachowany został charakterystyczny, prostopadły do ul. Piotrkowskiej układ parceli z pierwotną szerokością placów. Zachowane podziały własnościowe są cennym, często jedynym świadectwem historycznego sposobu zagospodarowania ulicy, odzwierciedlają pierwotny kształt posesji oraz lokalizację nie zachowanej do dnia dzisiejszego zabudowy. W końcu, istniejący układ parcelacyjny odzwierciedla także historyczny proces scalania sąsiednich posesji przez zamożniejszych właścicieli nieruchomości położonych przy ul. Piotrkowskiej (pod zabudowę fabryczną lub mieszkalną o charakterze wielkomiejskim. Zabudowa układu urbanistycznego południowego odcinka ulicy Piotrkowskiej tworzy zwarte kompleksy o charakterze mieszkalnym (domy, kamienice czynszowe, zespoły rezydencjonalne) oraz przemysłowym (zespoły fabryczne), zachowane w obrębie poszczególnych posesji w pierwotnym rozplanowaniu przestrzennym. Znaczny stopień zachowania historycznej zabudowy, a także harmonijne wkomponowanie zabudowy współczesnej pod względem usytuowania i gabarytów, stanowią o autentyczności historycznego układu urbanistycznego. Przeważa zabudowa o wysokości od dwóch do czterech kondygnacji, tworząca fragmentarycznie zwarte pierzeje, przerwane zabudową wolnostojącą (zespoły zabudowy rezydencjonalnej lub przemysłowej o indywidualnym rozplanowaniu), terenami zielonymi lub placami niegdyś pełniącymi funkcję rynków. Z wyłączeniem części północno-wschodniej obszaru, w której usytuowane jest osiedle Manhattan (poza granicami wpisu do rejestru), zachowane są historyczne ciągi zabudowy zarówno ulicy Piotrkowskiej jak i jej przecznic. Część północna przedmiotowego obszaru (od al. Piłsudskiego / al. Mickiewicza na północny do ulic Radwańskiej i Brzeźnej na południu) stanowi kontynuację regularnego układu zabudowy charakterystycznego dla odcinka północnego zespołu urbanistycznego ulicy Piotrkowskiej wpisanego do rejestru zabytków decyzją z 20.01.1971 r. Dominuje zabudowa o charakterze mieszkalnym, fasady budynków frontowych tworzą zwarte pierzeje. W obrębie poszczególnych posesji przeważa rozplanowanie zabudowy polegające na usytuowaniu kalenicowym budynku frontowego, natomiast wzdłuż północnych i południowych granic działek oficyn bocznych oraz budynków gospodarczych i fabrycznych. Jest to historyczny sposób zabudowy posesji ukształtowany na przestrzeni XIX wieku, podyktowany kształtem parceli. W południowej części przedmiotowego układu urbanistycznego przeważa zabudowa o charakterze rezydencjonalno-fabrycznym, o indywidualnym rozplanowaniu w obrębie poszczególnych posesji. Znajdujące się tu zabytków 4
świątynie rzym.-kat. kościół archikatedralny p.w. św. Stanisława Kostki oraz ewang.-augsb. kościół p.w. św. Mateusza, stanowią historyczną dominantę południowej części całego układu urbanistycznego ulicy Piotrkowskiej. Historyczny układ urbanistyczny południowego odcinka ul. Piotrkowskiej współtworzą liczne obiekty architektury, formy zaprojektowanej zieleni oraz zespoły budowlane, indywidualnie wpisane do rejestru zabytków, a także figurujące w ewidencji zabytków. Zabytkowe obiekty i zespoły budowlane prezentują kolejne fazy rozwoju zabudowy mieszkalnej i przemysłowej miasta od 1 poł. XIX w. do końca okresu międzywojennego (w pojedynczych przypadkach także po 1945 r.). Budynki tworzą nie tylko przekrój typologiczny zabudowy (w odniesieniu do obiektów mieszkalnych od parterowych domów tkaczy, przez piętrowe domy rezydencjonalne, pałace miejskie i trzy- oraz czterokondygnacyjne kamienice czynszowe), ale także w pełny sposób odzwierciedlają różnorodność następujących po sobie stylów architektonicznych, od epoki klasycyzmu po modernizm międzywojenny i socrealizm. W ramach przedmiotowego układu urbanistycznego znajduje się jeden z najstarszych w Łodzi obiektów o charakterze fabrycznym, tzw. Biała fabryka Ludwika Geyera, będący symbolem Łodzi przemysłowej oraz wyjątkowego znaczenia ulicy Piotrkowskiej jako osi rozwoju przestrzennego i ekonomicznego miasta. Liczne zabytki usytuowane na tym obszarze cechuje autentyzm formy i substancji, co stanowi zarówno o ich indywidualnej wysokiej wartości historycznej i naukowej, jak i wartości historycznego układu urbanistycznego, który współtworzą. Zabudowa historycznego układu urbanistycznego ulicy Piotrkowskiej odzwierciedla przemysłowy i wielokulturowy charakter Łodzi. Zgodnie z treścią art. 3 pkt 12 Ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami historycznym układem urbanistycznym nazywamy przestrzenne założenie miejskie, zawierające zespoły budowlane, pojedyncze budynki i formy zaprojektowanej zieleni, rozmieszczone w układzie historycznych podziałów własnościowych i funkcjonalnych, w tym ulic i sieci dróg. Obszar wyznaczony w decyzji o wpisie do rejestru zabytków spełnia kryteria podane w przytoczonej wyżej definicji, a mając na uwadze powyższą argumentację jednoznacznie kwalifikuje się do objęcia ścisłą ochroną konserwatorską. Decyzja w sprawie wpisania do rejestru zabytków historycznego układu urbanistycznego ulicy Piotrkowskiej na odcinku od al. Piłsudskiego / al. Mickiewicza do ul. Pabianickiej, została wydana w wyniku postępowania administracyjnego przeprowadzonego na skutek decyzji Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 19.07.2011 r., uchylającej decyzję Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia 26.10.2010 r. i przekazującej sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji. Postępowanie prowadzone było w trybie art. 94 Ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. W toku ponownego rozpoznania sprawy stronom zapewniono możliwość czynnego udziału w każdym stadium postępowania oraz przed wydaniem decyzji umożliwiono wypowiedzenie, co do zebranych materiałów i zgłoszenia żądań. Strony postępowania zostały poinformowane o prowadzonym postępowaniu (w wyniku przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia) oraz jego zakresie przedmiotowym i obszarowym, a także o zebraniu materiału dowodowego niezbędnego do rozstrzygnięcia sprawy oraz możliwości zapoznania się z nim i wypowiedzenia przed wydaniem decyzji, obwieszczeniami z dnia 2.09.2011 r. i z dnia 6.02.2012 r., zamieszczonymi w lokalnej prasie, na tablicach ogłoszeń Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Łodzi i Urzędu Miasta Łodzi oraz na stronie internetowej WUOZ w Łodzi. W toku postępowania ponownie przeanalizowano zebrany materiał dowodowy, m.in. archiwalną dokumentację kartograficzną, literaturę tematu i opracowania naukowe, a także dokumentację konserwatorską (m.in. karty ewidencyjne obiektów architektury i budownictwa dla zabytków występujących na terenie układu urbanistycznego, dokumentację ewidencyjną Parku im. Wł. Reymonta). Pozyskano aktualną dokumentację o charakterze geodezyjnym (m.in. plan dla obszaru postępowania sporządzony przez Miejski Ośrodek Geodezji i Kartografii w Łodzi z 18.10.2011 r.), którą załączono do akt sprawy jako materiał graficzny szczegółowo obrazujący przebieg granic wpisanego do rejestru zabytków układu urbanistycznego. Ponownie przeprowadzono lustrację przedmiotowego obszaru, a także przeanalizowano treść złożonych w toku postępowania wniosków, co znalazło odzwierciedlenie w treści decyzji oraz oznaczeniu granic historycznego układu urbanistycznego. Wpis do rejestru zabytków nieruchomych historycznego układu urbanistycznego ulicy Piotrkowskiej na odcinku od al. Mickiewicza / al. Piłsudskiego do ul. Pabianickiej następuje w myśl 5
art. 9 Ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, w związku z art. 3 pkt. 1, 2 i 12 tejże ustawy. Jest realizacją ustawowego obowiązku ciążącego na organie administracji publicznej, wykonywanego w ramach działań podejmowanych w związku ochroną zabytków, tj. zapewnienia warunków prawych, organizacyjnych i finansowych umożliwiających trwałe zachowanie zabytków oraz ich zagospodarowania i utrzymania, a także zapobiegania zagrożeniom mogącym spowodować uszczerbek dla wartości zabytku. Wpis do rejestru zabytków nieruchomych ma na celu pozyskanie instrumentów prawnych umożliwiających skuteczną ochronę konserwatorską elementów historycznego układu urbanistycznego, które nie podlegają prawnej ochronie konserwatorskiej w wyniku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla większej części przedmiotowego obszaru. Nadanie przedmiotowej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności podyktowane jest ważnym interesem społecznym, jakim jest ustanowienie prawnej ochrony konserwatorskiej nad całym historycznym układem urbanistycznym ulicy Piotrkowskiej. Umożliwi innym organom ponowne podjęcie postępowań administracyjnych zawieszonych do czasu rozstrzygnięcia przez WKZ zagadnienia wstępnego, jakim był wpis do rejestru zabytków (m.in. o wydanie warunków zabudowy dla inwestycji), tym samym nadanie przedmiotowej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności podyktowane jest ważnym interesem stron postępowania. Z uwagi na wyżej opisane wysokie walory zabytkowe historycznego układu urbanistycznego ulicy Piotrkowskiej na odcinku od al. Piłsudskiego / al. Mickiewicza do ul. Pabianickiej, należało orzec jak w sentencji. Od decyzji niniejszej przysługuje stronom - na podstawie art. 127 1 i art. 129 1 i 2 Kpa - odwołanie do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w terminie 14 dni od jej doręczenia, za moim pośrednictwem. Zgodnie z art. 49 Kpa, doręczenie decyzji w formie obwieszczenia uważa się za dokonane po upływie 14 dni od dnia jej publicznego ogłoszenia. Łódzki Wojewódzki Konserwator Zabytków Załączniki: 1. Plan sytuacyjny z oznaczeniem granic historycznego układu urbanistycznego (kolor czerwony). 2. Pouczenie o skutkach wpisu do rejestru zabytków 6