Technologia Informacyjna Oprogramowanie i licencje
Oprogramowanie Rodzaje oprogramowania System operacyjny Program komputerowy bądź zbiór programów, który zarządza sprzętem oraz aplikacjami komputera. Podstawą wszystkich systemów operacyjnych jest wykonywanie podstawowych zadań takich jak: kontrolowanie i przypisywanie pamięci, przydział czasu procesora, obsługa urządzeń, ustalanie połączeń sieciowych oraz zarządzanie plikami. Wiele systemów operacyjnych posiada środowiska graficzne ułatwiające ich obsługę. Programy użytkowe określają sposoby, w jakie zostają użyte zasoby systemowe do rozwiązywania problemów obliczeniowych zadanych przez użytkownika (kompilatory, systemy baz danych, gry, oprogramowanie biurowe), tworzone przez programistów
Przykłady systemów operacyjnych MS DOS WINDOWS 3.X, 95, 98, ME, XP, Vista, 7 WINDOWS NT, 2000, 2003 Server UNIX LINUX (darmowy UNIX - mnogość dystrybucji) MAC OS OS/2 inne
Interfejs użytkownika Część oprogramowania zajmującą się obsługą urządzeń wejścia/wyjścia przeznaczonych dla interakcji z użytkownikiem. W komputerach zwykle za obsługę większości funkcji interfejsu użytkownika odpowiada system operacyjny, który narzuca standaryzację wyglądu różnych aplikacji. Zwykli użytkownicy postrzegają oprogramowanie wyłącznie poprzez interfejs użytkownika, który musi być tworzony nie tylko przez informatyków, ale również grafików. Interakcja użytkownika z aplikacją musi być łatwa!!!
Kod źródłowy i wynikowy Plik z programem zapisanym w języku programowania to kod źródłowy. Plik ten po przekształceniu tzn. kompilacji zostaje przekształcony na kod maszynowy (ciąg zer i jedynek), który może być wykonywany przez procesor komputera. Istnieją więc dwie wersje programu: źródłowa (kod źródłowy), wynikowa (kod maszynowy). Program wymaga instalacji na danym komputerze, czyli wprowadzenia go do pamięci operacyjnej komputera.
Przykłady kodu źródłowego.code BEGIN: JMP MAIN PROC NEAR MOV AX,@DATA MOV DS,AX CALL B10CDR CALL C10SET CALL D10DISP MOV AX,4C00H INT 21H MAIN ENDP SHORT MAIN ; Main Procedure ;****************** void state_table::saveacodingresults() { int i,j; istates_best=istates; if (W_best) { for(i=0;i<=istates;i++) delete[] W_best[i]; delete[] W_best; } }
Etapy tworzenia oprogramowania wersja niestabilna (testowa) (wersja, w której dodajemy nowe funkcje), wersja robocza (dostępna zazwyczaj tylko twórcom programu), wersja alfa (autorzy doprowadzają do rzeczywistego działania całego programu nawet w ograniczonym zakresie), wersja beta (gdy program ma już pierwszych użytkowników tzw. betatesterów i wyłapane są błędy zawiązane z różnymi środowiskami), wersja stabilna, produkcyjna (wersja nadająca się do użytkowania zgodnie z założeniami autorów).
Oprogramowanie bezpłatne i komercyjne Oprogramowanie może być: bezpłatne lub komercyjne, z dostępem do kodu źródłowego (otwarte) lub nie. Oprogramowanie otwarte pozwala na: na możliwość jego rozbudowy, adaptacji i integracji z innymi programami, nawet wtedy gdy firma, która go wyprodukował przestała istnieć.
Jakość oprogramowania Oprogramowanie powinno więc być wysokiej jakości: użyteczne, łatwe w obsłudze (przyjazne użytkownikowi), funkcjonalne, niezawodne, efektywne i wydajne. Jakość - różne punkty widzenia: jakość to zgodność z wymaganiami, jakość to przydatność użytkowa, jakość jest tym, czego brak oznacza straty dla wszystkich, jakość jest to stopień, w jakim użytkownik wierzy, że wyrób lub usługa spełnia jego potrzeby i oczekiwania.
Rodzaje oprogramowania oprogramowanie systemowe (kontrola działania sytemu), oprogramowanie użytkowe (ułatwienie korzystania z komputerów np. archiwizujące, antywirusowe, sieciowe), oprogramowanie biurowe (do wykonywania prac biurowych np. edytory tekstu, edytory graficzne, arkusze kalkulacyjne), oprogramowanie CAD (do wspomagania procesu projektowania w wielu dziedzinach) oprogramowanie biznesowe (wspomagające prowadzenie działalności gospodarczej np. programy finansowo księgowe, kadrowe), oprogramowanie internetowe (np. oprogramowanie serwerów, przeglądarki, programy pocztowe) oprogramowanie narzędziowe (przeznaczone do tworzenia oprogramowania np. translatory, kompilatory) oprogramowanie rozrywkowe: gry, odtwarzacze audio i video, itp.
Licencje w informatyce Licencja - umowa na korzystanie z utworu jakim jest aplikacja komputerowa, zawierana pomiędzy podmiotem, któremu przysługują majątkowe prawa autorskie do utworu, a osobą, która zamierza z danej aplikacji korzystać. Prawa i obowiązki użytkownika i właściciela określają: w jaki sposób produkty będą rozpowszechniane (bezpłatnie czy nie), czy użytkownicy będą mogli modyfikować kod źródłowy, na ilu komputerach można zainstalować program, jak długo pobierać do niego poprawki.
Rodzaje oprogramowania ze względu na licencje WOLNE OPROGRAMOWANIE OPROGRAMOWANIE WŁASNOŚCIOWE PUBLIC DOMAIN SOFTWARE OPROGRAMOWANIE KOMERCYJNE
Wolne oprogramowanie Unix i projekt (manifest) GNU (1983 MIT) GNU to akronim od słów - GNU's Not Unix GNU to uniksopodobny system operacyjny złożony wyłącznie z wolnego oprogramowania. Free Software Foundation (FSF) - Richard M. Stallman organizacja, która stoi na straży ochrony i promocji wolności użytkowania, kopiowania, modyfikowania i rozprowadzania programów komputerowych oraz obrony praw użytkowników wolnego oprogramowania.
Oprogramowanie OpenSource Według Richarda M. Stallmana open source to oprogramowanie udostępniane na warunkach pozwalających użytkownikowi na jego swobodne: studiowanie, rozpowszechnianie, modyfikacje, które nie muszą być darmowe! Przeciwieństwem jest oprogramowanie własnościowe. Oprogramowanie półwolne określa zezwolenie do używania, kopiowania, rozpowszechniania, modyfikacji, ale tylko do celów niekomercyjnych.
Oprogramowanie copyleft Oprogramowanie copyleft Daje prawo do legalnego poprawiania i unowocześniania nakazując jednocześnie aby wszystkie zmienione wersje były również wolnym oprogramowaniem. Licencja nie pozwala na dodawanie jakichkolwiek nowych ograniczeń (jeśli było darmowe to musi takim pozostać). Przykładem takiej licencji jest GPL (General Public Licence), której programy są wolne i bezpłatne. Wolne oprogramowanie nie objęte copyleft (pełna dowolność) Istnieje możliwość nakładania dodatkowych ograniczeń na produkt, ale z koniecznością wspomnienia autora projektu wyjściowego gdy taki istnieje. Przykładem takiej licencji jest XFree86 i BSD.
Oprogramowanie własnościowe OPROGRAMOWANIE WŁASNOŚCIOWE (ang. proprietary) oprogramowanie, którego kod jest prawnie zastrzeżony, zwykle komercyjne, może być jednak: Freeware dostępne za darmo, Shareware dostępne za darmo czasowo (możliwa blokada niektórych funkcji). Oprogramowanie zamknięte (ang. closed)- oprogramowanie, którego kod źródłowy nie jest dostępny.
Public Domain Oprogramowanie będące dobrem publicznym, nie objęte prawem autorskim (brak licencji). Traktuje się je jednak jakby posiadał licencje wolnego oprogramowania nie będącą copyleft.
Oprogramowanie komercyjne Oprogramowanie tworzone lub przejmowane przez firmy, których celem jest zarabianie na jego sprzedaży użytkownikom końcowym. Komercyjne nie znaczy jednak prawnie zastrzeżone. Istnieje bowiem wolne oprogramowanie komercyjne z dostępem do kodu źródłowego.
Wady i zalety wolnego oprogramowania Otwartość kodu daje możliwość wykonania audytu, rozszerzenia, poprawek bez konieczności czekania na kolejną wersję programu. (ważne dla profesjonalistów czyli bardzo wąskiej grupy osób). Wolność dystrybucji zapewnia instalacje na dowolnej liczbie komputerów. Wolność wykorzystania zapewnia wolność celu w zastosowaniu. Wolne oprogramowanie nie zawiera wrogiego kodu (gdyż łatwo to sprawdzić). Daje gwarancje dobrej jakości (gdyż nikt nie opublikuje programu źródłowego z którego wynika brak wiedzy autora).
Prawa autorskie w informatyce Przedmiot: Grafika, tekst, audio, wideo, programy komputerowe
Prawa autorskie c.d. WNIOSKI Z USTAWY: Dla użytku osobistego wolno korzystać bez zgody twórcy utworu i nieodpłatnie z pojedynczych egzemplarzy utworu rozpowszechnionego, tzn. takiego, który za zezwoleniem twórcy został udostępniony publicznie (wyjątki: programy komputerowe). Zakres podmiotowy prywatnego użytku obejmuje krąg osób pozostających w związku osobistym, w szczególności pokrewieństwa, powinowactwa lub stosunku towarzyskiego. Oznacza to na przykład, że można swoim krewnym i znajomym pożyczać, bądź wykonywać kopie książek, filmów i albumów muzycznych. Nie jest to jednak dozwolone w przypadku programów komputerowych bądź gier. Niezgodna z prawem będzie również wymiana, jeśli nie wszyscy członkowie się znają i utrzymują ze sobą stały kontakt. Możliwe jest jednak podarowanie, bądź odsprzedaż również obcym osobom zakupionych wcześniej egzemplarzy utworów.
Edytor tekstu Narzędzia do edycji i modyfikacji tekstów - szeroko rozumianych a więc formatowanych dokumentów tekstowych z obiektami graficznymi i multimedialnymi Historia: Edytory liniowe DOS polecenie copy(z konsoli con do pliku) np. Copy con plik, piszemy tekst wiersz po wierszu CTRL+Z (koniec pliku) Edytory ASCII tekst czcionką systemową, nieformatowany (brak możliwości formatowania kroju znaków) Edit edytor DOS NC edytor vi (system UNIX) Notatnik w Windows Edytory tekstu formatowanego Chiwriter, Tag, Word Perfect, Write, WordPad, Microsoft WORD (2.0, 6.0, 7.0, 97, 2000, Profesjonalne np. VENTURA PUBLISHER, QUARK PRESS -dla składu graficznego firm wydawniczych, MICROGFAPHX
Cechy edytora tekstu (1) Interfejsy TEKSTOWE GRAFICZNE Ile dokumentów naraz? SDI Single Document Interface MDI Multiple Document Interface tekst o zmiennym kroju i rozmiarze czcionek łatwe pozycjonowanie tekstu na stronie (wcięcia, odstępy, wyrównania) WYSIWYG widzimy dokument w postaci takiej jak będzie na wydruku możliwość korekt (kopiowanie tekstu w ramach tego samego dokumentu i do innego, przeniesienie bloku tekstu w inne miejsce, usuwaniebloku tekstu) umieszczanie grafiki rysunki tabele wykresy równania matematyczne kolumny gazetowe
Cechy edytora tekstu (2) kontrola ortograficzna, Thesaurus(synonimy) wyszukiwanie i zamiana łańcucha znaków dzielenie wyrazów na końcu wiersza stopki i nagłówki automatyczna generacja spisów treści tworzenie korespondencji seryjnej kontrola parametrów wydruku rozmiar strony, marginesy łatwość obsługi i przyjazność środowiska
Jednostki tekstu fizyczne -plik logiczne -strona, wiersz, sekcja, % objętości redakcyjne -znak, słowo, zdanie, akapit, rozdział graficzne -rysunek, tabela, ramka, wykres, równanie AKAPIT jeden lub więcej wierszy stanowiących całość logiczną, zakończony znakiem końca akapitu. ŁAMANIE WIERSZY odbywa się AUTOMATYCZNE!!! Naciśnięcie ENTER wymusza zmianę wiersza a więc jest początkiem nowego akapitu. Nie dotyczy to wszystkich edytorów niektóre nie posiadają możliwości automatycznego łamania tekstu, trzeba stawiać znak ENTER po każdym wierszu. Np. w Notatniku trzeba włączyć opcję zawijania wierszy.
Czynności edycyjne Tworzenie (pisanie) tekstu Poprawki i modyfikacje Usuwanie: Delete znak po prawej stronie kursora Backspace znak po lewej stronie kursora Zaznaczenie wycinka + Delete lub Backspace Kopiowanie i przenoszenie wycinków w inne miejsce dokumentu lub do innego dokumentu Formatowanie tekstu Umieszczanie dodatkowych elementów (grafika, tabele, wykresy, równania, zakładki, przypisy, nagłówki, stopki, numeracja stron itp.) Sprawdzenie poprawności ortograficznej
Arkusz kalkulacyjny Arkusz kalkulacyjny - program komputerowy służący do wykonywania obliczeń i wizualizacji otrzymanych wyników. Microsoft Excel Quattro Pro Lotus 1-2-3 Gnumeric KSpread OpenOffice.org Calc Framework
Budowa arkusza kalkulacyjnego A2 Arkusz składa się z siatki kolumn i wierszy tworzącej zespół komórek Adres danej komórki jest określany literą kolumny i numerem wiersza
Zasada działania Program arkusz kalkulacyjny wykorzystuje przestrzenne związki pomiędzy wielkościami. Strona arkusza podzielona jest na komórki, które pełnią rolę zmiennych. Komórki mogą zawierać nie tylko wartości, lecz również formuły służące do obliczeń. Formuły mogą korzystać z wartości umieszczonych w innych komórkach oraz ze zmiennych zewnętrznych, np. czas, data. Komórka
Możliwości Arkusz kalkulacyjny umożliwia: tworzenie zestawień, filtrowanie danych, wykonywanie obliczeń, przetwarzanie danych, wizualizację wyników. Pozwala m.in. na badanie scenariuszy: co się stanie, jeżeli...? W związku z tym ma duże znaczenie w biznesie
Adresowanie względne i bezwzględne Względne A2 Adres komórki będzie się zmieniał przy kopiowaniu Bezwzględne $A$2 Adres komórki nie będzie się zmieniał przy kopiowaniu Mieszane $A2 lub A$2 Część adresu komórki nie będzie się zmieniać
Kopiowanie formuł To się nie zmieniło Względne =A6+B6 Mieszane =A2+$B$2 =A6+$B$2 Bezwzględne =$A$2+$B$2
Operacje matematyczne - funkcje Excel posiada ok. 200 wbudowanych funkcji, które używa się stosowanie do zapotrzebowania. Obejmują one podstawowe zagadnienia matematyki, statystyki i logiki, operacje na tekstach i bazach danych. Dodatkowo istnieje możliwość rozbudowywania zbioru funkcji o nowe funkcje, zdefiniowane przez użytkownika.
Prezentacje multimedialne
Przygotowanie prezentacji - etapy Działania wstępne: Określenie tematu i celu prezentacji Określenie głównych myśli, które należy przekazać Przygotowanie planu prezentacji Sprawdzenie przygotowanego planu prezentacji: Sprawdzenie czy prezentacja jest spójna Pomijanie zbędnego materiału
Jak rozpocząć prezentację? Rozpoczęcie: Przywitanie słuchaczy Przedstawienie się Następnie: Krótko o czym będzie mowa Zrób prezentację krótkie przypomnienie o czym była mowa
Jak to robić? Mów wyraźnie Nie spiesz się, ale i nie mów zbyt wolno Przerwij na chwilę w kluczowych punktach Zmieniaj ton głosu Używaj rąk do podkreślenia swoich wypowiedzi Staraj się patrzeć na widownię Sprawiaj wrażenie, że jesteś pewny tego co mówisz
Na co zwracać uwagę? Nie stać na drodze pomiędzy słuchaczami a ekranem Nie zgubić jakiegoś slajdu Starać się za dużo nie ruszać Uważać na zachowanie się widowni
Planowanie Warto postarać się dowiedzieć czegoś o: pomieszczeniu, w którym będzie prezentacja dostępnym sprzęcie oprogramowaniu, czy są zainstalowane odpowiedzenie dodatki (plug-in) do kogo będzie to wygłaszane
Przygotowanie prezentacji Zasady ogólne: - Jeden, konkretny problem na jednej stronie - Nie więcej niż 6 linii na stronie - Nie używać fontów mniejszych niż 24
Zasady przygotowania prezentacji Do rzutowania: - Jasny tekst na niezbyt ciemnym tle lub ciemny tekst na jasnym tle - Wzrok jest przyciągany do światła Ważny jest kontrast!!!!! Do drukowania: - najlepiej to zrobić w wersji czarnobiałej
Zasady przygotowania prezentacji Trzymanie się tego samego tła - Tło jest tylko płaszczyzną do prezentacji - Należy ustawić tło i zostawić je w spokoju
Zasady przygotowania prezentacji Staraj się nie przytłoczyć słuchaczy formą prezentacji... Obraz jest środkiem do przekazu informacji Informacja jest najważniejsza
Zasady przygotowania prezentacji Justowanie tekstu Nie centrować wypunktowań Tekst staje się trudny do odczytu i śledzenia
Zasady przygotowania prezentacji Justowanie Najlepiej jak tekst jest wyjustowany do lewej strony Takie ustawienie jest przejrzyste i łatwe do śledzenia
Zasady przygotowania prezentacji Ustawienie elementów Centrowana grafika pozostawia mało miejsca dla tekstu
Zasady przygotowania prezentacji Centrowanie elementów Umieść grafikę z boku Więcej miejsca dla tekstu Przyjemniejsze dla oka Ustawienie grafiki z lewej strony kieruje wzrok na tekst
Zasady przygotowania prezentacji Łączenie kolorów Czerwień i niebieski znajdują się na przeciwstawnych krańcach widma. Oczom jest trudno równocześnie zogniskować się na obydwu barwach Unikaj łączenia ze sobą kolorów z przeciwstawnych granic widma
Zasady przygotowania prezentacji Ilość informacji Jednym z najczęściej popełnianych błędów jest umieszczanie na jednej stronie zbyt dużej ilości informacji. Przyswajanie takiej ilości informacji może odciągnąć czytającego od osoby prezentującej... tak jak to ma miejsce w tym momencie. Większość ludzi łatwiej przyswaja mówiony tekst i lepiej, żeby słuchali wypowiedzi prezentującego
Zasady przygotowania prezentacji Wypunktowania Należy starać się używać prostych punktorów Tekst powinien być łatwy do zrozumienia To prezentujący powinien wyjaśniać Tekst powinien mieć znaczne rozmiary, zależne od wielkości pomieszczenia (nie mniej niż 24)
Zasady przygotowania prezentacji Używanie grafiki Dla prezentacji ekranowych obrazki powinny mieć rozdzielczość 72 dpi Dla wydruków i transparencji rozdzielczość obrazków powinna być 300 dpi Im mniejszy rozmiar obrazka, tym animacja pójdzie szybciej Grafikę i tekst można animować
Animacje Są bardzo efektywne w przekazie informacji o przebiegu dynamicznych zjawisk Animowane pliki *.gif Animacje Flash *.swf Video *.avi, *.mpg, *.wmv (bardzo duże pliki)
Programy do tworzenia prezentacji MS PowerPoint OpenOffice.org Impress Macromedia Director CorelDraw Adobe Flash
Bazy danych Baza danych jest to zbiór danych powiązanych między sobą pewnymi zależnościami. Baza danych składa się z danych oraz programu komputerowego wyspecjalizowanego do gromadzenia i przetwarzania tych danych. Program taki lub zestaw programów nazywany jest Systemem zarządzania bazą danych SZBD (ang. DataBase Management System, DBMS) System zarządzania bazą danych (SZBD) to oprogramowanie bądź system informatyczny służący do zarządzania komputerowymi bazami danych. Wyróżniamy: SZBD działające w architekturze klient-serwer Bezserwerowe SZBD
SZBD typu klient-serwer Większość obecnie spotykanych systemów działa w trybie klient-serwer, gdzie baza danych jest udostępniana klientom przez SZBD będący serwerem. Serwer baz danych może udostępniać dane klientom bezpośrednio lub przez inny serwer pośredniczący (np. serwer WWW lub serwer aplikacji). Systemy bazy danych w architekturze klient-serwer to m.in.: DB2 Informix Dynamic Server Firebird Microsoft SQL Server MySQL Oracle PostgreSQL
SZBD bezserwerowe Czasem jednak stosowanie serwera nie jest konieczne. Istnieją bazy danych, które nie muszą być współdzielone przez wielu użytkowników w tym samym czasie. Do takich zastosowań używane są bezserwerowe bazy danych takie jak: Microsoft Access (część pakietu Microsoft Office) OpenOffice.org Base (część pakietu OpenOffice.org) UWAGA: Obecna wersje powyższych programów mogą również współpracować z bazami danych typu klient-serwer
Funkcje baz danych Podstawowe funkcje bazy danych to: projektowanie rekordów: nazwa pola, długość pola. rodzaj pola (tekstowe, liczbowe, logiczne) edycja danych: dopisywanie, poprawianie, usuwanie rekordów, sortowanie, wyszukiwanie i selekcja danych, tworzenie zapytań, tworzenie raportów.
Rodzaje baz danych wg. struktury bazy proste każda tablica danych jest samodzielnym dokumentem i nie może współpracować z innymi tablicami, bazy relacyjne wiele tablic danych może współpracować ze sobą (są między sobą powiązane za pomocą relacji), bazy obiektowe dane przechowywane są w strukturach obiektowych zdefiniowanych jako klasy, bazy relacyjno obiektowe relacyjna baza danych zapisanych w strukturach obiektowych, strumieniowe bazy danych dane są przedstawione w postaci zbioru strumieni danych, temporalne bazy danych odmiana bazy relacyjnej, w której każdy rekord posiada stempel czasowy, określający czas w jakim wartość jest prawdziwa.
Proste bazy danych W prostych bazach każda tablica danych jest samodzielnym dokumentem i nie może współpracować z innymi tablicami. Bazy proste znajdują zastosowanie w jednym wybranym celu. Z baz tego typu korzystają liczne programy typu: książka telefoniczna, książka kucharska, spisy książek, kaset i inne.
Właściwości prostych baz danych Dane w prostych bazach można: sortować, przeszukiwać, stosować w nich filtry ograniczające zakres wyświetlanych informacji. Proste bazy danych można tworzyć: w dowolnym programie zarządzającym bazami danych, w arkuszach kalkulacyjnych, w prostych edytorach tekstów (pliki z wartościami oddzielanymi przecinkami CSV lub tabulatorami TSV). Dedykowane programy do tworzenia prostych baz danych umożliwiają: tworzenie bazy (tzn. tabeli z danymi), tworzenie graficznego interfejsu użytkownika,
Relacyjne bazy danych W bazach relacyjnych wiele tablic danych może współpracować ze sobą. Bazy relacyjne posiadają wewnętrzne języki programowania, (zwykle SQL ) do operowania na danych. Relacyjne bazy danych oparte są na następujących zasadach: wszystkie wartości danych oparte są na typach prostych, wszystkie dane przedstawiane są w formie dwuwymiarowych tabel, każdy wiersz składa się z jednakowych kolumn wypełnionych wartościami, możliwe jest porównywanie wartości z różnych kolumn i tabel oraz scalanie wierszy, gdy pochodzące z nich wartości są zgodne. wiersze w relacyjnej bazie danych przechowywane są w dowolnym porządku - nie musi on odzwierciedlać ani kolejności ich wprowadzania, ani kolejności ich przechowywania. każda tabela powinna zawierać przynajmniej jedną kolumnę o niepowtarzalnych wartościach (tzw. klucz podstawowy tabeli ).
Przykłady relacyjnych baz danych Dwie tabele zawierające takie samo pole Dwie tabele powiązane za pomocą tabeli łączącej
Typy relacji 1 1 - np. jednej osobie odpowiada jeden PESEL, 1 m - np. jeden autor może być autorem wielu książek, M m - np. wielu autorów i wiele książek (złożenie relacji 1 m - jeden autor dla wielu książek oraz relacji n 1 - jedna książka ma wielu autorów).
Proste bazy danych vs. relacyjne Proste bazy danych Relacyjne bazy danych równoczesny dostęp do danych sprawia kolizje Sekwencyjny dostęp do danych plik musi być czytany od początku do końca System nadawania uprawnień jedynie na poziomie systemu operacyjnego, wraz ze wzrostem liczby rekordów znacznie maleje szybkość wykonywania operacji, wyszukiwanie informacji w pliku prostym jest stosunkowo trudne wbudowany mechanizm wielodostępu swobodny (niesekwencyjny) dostęp do danych wbudowany system nadawania uprawnień szybki dostęp do danych oparty o kryteria zdefiniowane przez użytkownika obsługa wspólnych standardów przez wiele baz danych.