PL 214153 B1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 214153 (13) B1 Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (21) Numer zgłoszenia: 386635 (22) Data zgłoszenia: 28.11.2008 (51) Int.Cl. D04H 1/46 (2006.01) D04H 1/48 (2006.01) D04H 1/64 (2006.01) D04H 5/00 (2006.01) D04H 5/02 (2006.01) (54) Kompozyt włókienniczy, sposób wytwarzania kompozytu włókienniczego oraz zastosowanie kompozytu włókienniczego (73) Uprawniony z patentu: INSTYTUT WŁÓKIEN NATURALNYCH I ROŚLIN ZIELARSKICH, Poznań, PL ZAKŁADY LENTEX SPÓŁKA AKCYJNA, Lubliniec, PL (43) Zgłoszenie ogłoszono: 07.06.2010 BUP 12/10 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 28.06.2013 WUP 06/13 (72) Twórca(y) wynalazku: RYSZARD KOZŁOWSKI, Poznań, PL MAŁGORZATA MUZYCZEK, Poznań, PL BOŻENA MIELENIAK, Poznań, PL ELŻBIETA DĄBROWSKA, Lubliniec, PL BOŻENA SOJKA, Lubliniec, PL JÓZEF IMIEŁOWSKI, Lubliniec, PL HENRYK DOMBEK, Lubliniec, PL HENRYK SOJKA, Lubliniec, PL (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Aleksandra Twardowska
2 PL 214 153 B1 Opis wynalazku Przedmiotami wynalazku są kompozyt włókienniczy, sposób wytwarzania kompozytu włókienniczego oraz zastosowanie kompozytu włókienniczego. Bardziej szczegółowo niniejszy wynalazek dotyczy biodegradowalnego, płaskiego i elastycznego kompozytu włókienniczego, wytwarzanego z mieszanek włókien celulozowych, dobieranych z włókien łykowych i wiskozowych, tak by jednocześnie zapewnić otrzymanemu kompozytowi wysoką wytrzymałość, dobre właściwości barierowe przed promieniowaniem UV, wysoki stopień adhezji oraz właściwości hydrofilowe w warunkach normalnych i w przypadku podwyższonej wilgotności. Polimery degradowalne to materiały wielkocząsteczkowe, które w odpowiednich warunkach ulegają biodegradacji, czyli rozkładowi biologicznemu na kompost, dwutlenek węgla (w warunkach tlenowych), metan (w warunkach beztlenowych) i wodę. Polimer, uważa się za biodegradowalny jeśli w ciągu 6 miesięcy w całości ulega rozkładowi przez mikroorganizmy (bakterie, grzyby, pleśnie) występujące naturalnie lub w wodzie. Polimery biodegradowalne mogą być wytwarzane zarówno z surowców odnawialnych, jak i petrochemicznych. Niezwykle istotne jest nie tylko ograniczenie zużycia naturalnych surowców Ziemi, ale także ograniczenie efektu cieplarnianego (zgodnie z protokołem z Kioto) - rośliny nie powodują zwiększenia zawartości ditlenku węgla w atmosferze oraz stwarzają możliwość rozwoju upraw roślin zielonych praktycznie w każdym zakątku Świata. Postępujący rozwój biotechnologii oraz możliwość wytwarzania biopolimerów, może w przyszłości doprowadzić do częściowego ograniczenia stosowania syntetycznych polimerów niedegradowalnych, szczególnie w przemyśle opakowań. Ze stanu techniki znane są sposoby wytwarzania płaskich kompozytów włókienniczych z mieszankowych włókien celulozowych o jednolitym efekcie dekoracyjnym z każdej strony. W opisie patentowym RU 2151064 (opubl. 2000-06-20) przedstawiono dekoracyjny materiał warstwowy oraz sposób jego wytwarzania. Materiał ten zaprojektowany jest do dekoracyjnych wykończeń, wózków dziecięcych, mebli, itp. Zawiera on osnowę o gęstości powierzchni 100 do 320 g/m 2, składającej się z włókien lnu lub mieszanek następujących włókien: len, bawełna i wiskoza w stosunku (10-50): (35-20): (55-30); len, wiskoza i poliester, (10-50): (50-30): (40-20); len, poliester (10-50):(90-50); len, poliester i bawełna, (10-50): (40-20): (50-30); len, wiskoza (10-50): (90-50); len, bawełna (10-50):(90-50); len, wełna i poliester (10-50): (50-30): (40-20); len, wiskoza i polipropylen (10-50):(70-45): (20-5). Ponadto materiał obejmuje dalszą warstwę pośrednią składającą się w częściach wagowych: ulegający dyspersji w wodzie polimerowy środek wiążący 100, hypan 2-4, karboksymetyloceluloza sodu 2-5 i woda 120-220; lub ulegający dyspersji w wodzie polimerowy środek wiążący 100, karboksymetyloceluloza sodu 2-8 i woda 110-220. Warstwa polimeru nakładana jest na jedną stronę osnowy w ilości 20-60 g/m 2 w celu podwojenia poprzez zastosowanie podkładu papierowego w ilości 20-60 g/m 2. Stosunek wagowy trzech warstw wynosi (5-16): (1-4): (1-4), odpowiednio. Warstwa polimeru jest nakładana w temperaturze 15-40 C, po czym nakładany jest podkład papierowy z prędkością przepływu produktu pośredniego 10-20 m/min. Ostatecznie produkt jest suszony w temperaturze 100-125 C. Jedną z modyfikacji tego rozwiązania jest materiał zawierający dwie warstwy podstawowe i pośrednią warstwę środka wiążącego 25-32% kopolimeru etylen/octan winylu wykonaną w formie osobnych 200-250-mcm cząstek pokrywających 70-80% powierzchni warstw podstawowych. W tym wariancie druga warstwa podstawowa składa się z papieru, tworzywa, podłoża włókniny lub runa. W zgłoszeniu patentowym WO 9426965 (opubl. 1994-11-24) opisano włókninę z włókien lnu oraz sposób jej wytwarzania. Włókna lnu w tym wynalazku są w stanie silnego zdysocjowania, a środek wiążący zawiera naturalny klej lniany. Wskaźnik wytrzymałości dynamometrycznej wynosi 20 N/m.g. lub więcej. Sposób jej wytwarzania obejmuje tworzenie włóknistej wstęgi z lnu kolejno poprzez gręplowanie, matowanie, i jeśli możliwe igłowanie, poddanie włóknistej wstęgi działaniu roztworu wodnego w celu częściowego wyeliminowania naturalnych klejów lnianych, zaimpregnowanie roztworem wodnym, pomiędzy dwoma rolkami np. ciśnieniem 30 do 50 kg/m 2, i suszenie tak otrzymanego produktu lnianego. W zgłoszeniu patentowym P316042 (opubl. 1995-02-08) opisano sposób wytwarzania włókienek ulegających degradacji biologicznej z jednej lub więcej ulegających degradacji biologicznej żywic homopolimerowych lub kopolimerowych polegający na tym, że a) wytwarza się ciekłą mieszankę żywic poprzez solwatowanie żywicy lub żywic ulegających degradacji biologicznej; oraz b) wprowadza się ciekłą mieszankę żywic do nierozpuszczalnika, przy czym nierozpuszczalnik ten miesza się. Wynalazek dotyczy także ulegających degradacji biologicznej włókienek wytworzonych sposobami według
PL 214 153 B1 3 wynalazku, ponadto włóknin zawierających ulegające degradacji biologicznej włókienka według wynalazku oraz wyrobu absorpcyjnego jednorazowego użytku zawierającego przepuszczający wodę arkusz wierzchni, rdzeń absorpcyjny i nie przepuszczający wody arkusz spodni, który jako arkusz wierzchni zawiera włókninowe podłoże zawierające ulegające degradacji biologicznej włókienka według wynalazku. Wynalazek dotyczy także materiałów tekstylnych zawierających ulegającą degradacji biologicznej włókninę według wynalazku. W zgłoszeniu patentowym P372658 (opubl. 2003-06-12) przedstawiono sposób wytwarzania materiału włókninowego zawierającego włókna celulozowe i włókna syntetyczne, według którego to sposobu z włókien formuje się wstęgę, która jest wikłana hydraulicznie, gdzie do wstęgi włóknistej dodaje się środka zapobiegającego strzępieniu za pomocą, co najmniej jednej dyszy natryskowej w etapie następującym po wikłaniu hydraulicznym. Wynalazek dotyczy ponadto mat e- riału włókninowego w postaci wstęgi włóknistej lub materiału włóknistego zawierającego środek zapobiegający strzępieniu, w której to wstędze włóknistej znajduje się obszar wewnętrzny oraz pierwszy i drugi obszar zewnętrzny, usytuowane na obu stronach obszaru wewnętrznego, gdzie co najmniej w pierwszym obszarze zewnętrznym znajduje się więcej środka zapobiegającego strzępieniu niż w obszarze wewnętrznym. Pomimo wielu istniejących już rozwiązań, w których włókniny stanowią kompozyt włókienniczy wytwarzany z mieszanek włókien celulozowych istnieje ciągła potrzeba uzyskania kompozytu charakteryzującego się wysoką wytrzymałością podatnością na sklejanie, a także cechującego się właściwościami hydrofilowymi przy różnej wilgotności, zapewniającymi odpowiedni poziom biodegradacji, między innymi dlatego, że w przypadku wielu hydrofobowych polimerów syntetycznych znanych ze stanu techniki w przypadku ich degradacji wzrost mikroorganizmów ograniczony jest jedynie do cienkiej warstwy powierzchniowej. Celem niniejszego wynalazku było stworzenie biodegradowalnego, płaskiego i elastycznego kompozytu włókienniczego, wytwarzanego z mieszanek włókien celulozowych, dobieranych z włókien łykowych i wiskozowych, tak by jednocześnie zapewnić otrzymanemu kompozytowi wysoką wytrzymałość, wysoki stopień adhezji oraz właściwości hydrofilowe w warunkach normalnych i w przypadku podwyższonej wilgotności. Realizacja tak określonego celu i rozwiązanie problemów związanych z wytworzeniem biodegradowalnego dwustronnego materiału dekoracyjnego o właściwościach hydrofilowych i wysokiej wytrzymałości zostały osiągnięte w niniejszym wynalazku. Przedmiotem wynalazku jest kompozyt włókienniczy zawierający mieszankę włókien łykowowiskozowych i biodegradowalną żywicę termoplastyczną charakteryzujący się tym, że włókna łykowe w mieszankach z włóknem wiskozowym stanowią 60 do 90%, zaś włókna wiskozowe zawarte są w ilości 10-40%, przy czym w mieszance włókien uzyskanych w procesie zgrzeblenia i/lub czesania czystość włókien łykowych zawarta jest w przedziale 0-6% zanieczyszczeń, cienkość włókien zawarta jest w przedziale 0,17-2,70 tex, a długość włókien zawarta jest w przedziale 10 do 180 mm, przy czym włókna określonej długości zawarte są w określonych proporcjach względem siebie oraz, że włókno wiskozowe jest o 30-60% krótsze od średniej długości włókien łykowych, zaś udział procentowy żywicy wynosi 10-25% w kompozycie. Korzystnie, gdy włókna łykowe stanowią włókna lnu. Korzystnie, gdy w mieszance włókien uzyskanych w procesie zgrzeblenia i/lub czesania długość włókien łykowych zawarta jest w stosunku: włókna o długości 10 mm - 50 mm w ilości 32-49%, włókna o długości 50-100 mm w ilości 24-64%; 100-180 mm przy zawartości włókien łykowych 4-28%, zaś włókno wiskozowe jest o 40% krótsze od średniej długości włókien łykowych. Korzystnie, gdy rodzaj polimeru z jakiego są utworzone włókna, kształt przekroju i sztywność włókien, wpływają na sposób ich wzajemnego ułożenia w runie i gotowym kompozycie. Korzystnie, gdy dwustronny efekt dekoracyjny kompozytu zależny jest od dobranych surowców, rodzaju użytych włókien oraz ich składu ilościowego w mieszance, a także parametrów geometrycznych włókien. Korzystnie, gdy kompozyt jest biodegradowalny. Korzystnie, gdy kompozyt jest płaski i elastyczny. Korzystnie, gdy wartości wytrzymałości na rozrywanie w kierunku wzdłużnym w stanie suchym zawarte są w przedziale 100,0 do 170,0 N przy 6,0-9,0% wydłużeniu przy zerwaniu; 40,0-65,0 N poprzecznie przy 18,0-24,0% wydłużeniu przy zerwaniu.
4 PL 214 153 B1 Korzystnie, gdy kompozyt posiada wartość współczynnika barierowości przed promieniowaniem UV (UPF) nie mniej niż 20. Kolejnym przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania kompozytu włókienniczego zawierającego mieszankę włókien łykowo-wiskozowych oraz biodegradowalną żywicę termoplastyczną, obejmujący rozluźnienie i wymieszanie odważonych ilości włókien wchodzących w skład mieszanki, charakteryzujący się tym, że do wytwarzania kompozytu stosuje się włókna łykowe w ilości 60-90% w mieszankach z włóknem wiskozowym w ilości 10-40%, i że włókna łykowe w mieszankach z włóknem wiskozowym stanowią 60 do 90%, zaś włókna wiskozowe są w ilości 10-40%, przy czym w mieszance włókien uzyskanych w procesie zgrzeblenia i/lub czesania czystość włókien łykowych zawarta jest w przedziale 0-6% zanieczyszczeń, cienkość włókien zawarta jest w przedziale 0,17-2,70 tex, a długość włókien zawarta jest w przedziale 10 do 180 mm, przy czym włókna określonej długości zawarte są w określonych proporcjach względem siebie oraz, że włókno wiskozowe jest o 30-60% krótsze od średniej długości włókien łykowych, zaś udział procentowy żywicy wynosi 10-25% w kompozycie, i że sposób obejmuje w jednym procesie odważenie i ułożenie wymieszanych włókien na jednokierunkowym układaczu, przy czym runka układa się wzdłużnie, a następnie runo formuje się aerodynamicznie, i wstępnie uformowane runo wzmacnia się poprzez jednostronne igłowanie, po czym runo przesyca się biodegradowalną wodną dyspersją polimerową poprzez wprowadzenie do runa spienionej 12-18% dyspersji wodnej środka wiążącego, a wilgotne runo poddaje się procesowi obróbki termicznej w temperaturach w przedziale 135-150 C. Korzystnie, gdy jako włókna łykowe stosuje się włókna lnu. Korzystnie, gdy biodegradowalną wodną dyspersją polimerową stanowi polimer octanu winylu. Kolejnym przedmiotem wynalazku jest zastosowanie kompozytu włókienniczego zawierającego mieszankę włókien łykowo-wiskozowych i biodegradowalną żywicę termoplastyczną w którym włókna łykowe w mieszankach z włóknem wiskozowym stanowią 60 do 90%, zaś włókna wiskozowe zawarte są w ilości 10-40%, przy czym w mieszance włókien uzyskanych w procesie zgrzeblenia i/lub czesania czystość włókien łykowych zawarta jest w przedziale 0-6% zanieczyszczeń, cienkość włókien zawarta jest w przedziale 0,17-2,70 tex, a długość włókien zawarta jest w przedziale 10 do 180 mm, przy czym włókna określonej długości zawarte są w określonych proporcjach względem siebie oraz, że włókno wiskozowe jest o 30-60% krótsze od średniej długości włókien łykowych, zaś udział procentowy żywicy wynosi 10-25% w kompozycie, do wytwarzania wyrobów dekoracyjnych i opakowaniowych, korzystnie toreb, rolet, abażurów, czy worków opakowaniowych. Korzystnie, gdy włókna łykowe stanowią włókna lnu. Korzystnie, gdy w mieszance włókien uzyskanych w procesie zgrzeblenia i/lub czesania długość włókien łykowych zawarta jest w stosunku: włókna o długości 10 mm - 50 mm w ilości 32% - 49%, włókna o długości 50 mm - 100 mm w ilości 24% - 64%; 100 mm - 180 mm przy zawartości włókien łykowych 4% - 28%, zaś włókno wiskozowe jest o ok. 40% krótsze od średniej długości włókien łykowych. Korzystnie, gdy rodzaj polimeru z jakiego są utworzone włókna, kształt przekroju i sztywność włókien, wpływają na sposób ich wzajemnego ułożenia w runie i gotowym kompozycie. Korzystnie, gdy kompozyt ma dwustronny efekt dekoracyjny zależny od dobranych surowców, pod względem rodzaju użytych włókien, składu ilościowego włókien w mieszance oraz parametry geometryczne włókien. Korzystnie, gdy kompozyt jest biodegradowalny. Korzystnie, gdy kompozyt jest płaski i elastyczny. Korzystnie, gdy wartości wytrzymałości na rozrywanie w kierunku wzdłużnym w stanie suchym zawarte są w przedziale 100,0 do 170,0 N przy 6,0-9,0% wydłużeniu przy zerwaniu; 40,0-65,0 N poprzecznie przy 18,0-24,0% wydłużeniu przy zerwaniu. Korzystnie, gdy wartość współczynnika barierowości przed promieniowaniem UV (UPF) wynosi nie mniej niż 20. Wynalazek ilustrują poniższe przykłady, w których do wytwarzania kompozytu stosowano mieszanki włókien lniano-wiskozowych o zróżnicowanych parametrach geometrycznych. P r z y k ł a d I Z włókien lnianych (odpowiednio przygotowanych w procesie zgrzeblenia i /lub czesania) o zawartości zanieczyszczeń 4.25%; cienkości 2,70 tex na urządzeniach rozluźniająco mieszających wytworzono włókno mieszankowe zawierające w swym składzie 90% włókien lnianych i 10% włókien wiskozowych. Mieszanka włókien zawierała w swym składzie długości włókien w przedziale: 10 mm -
PL 214 153 B1 5 50 mm 32%; 50 mm - 100 mm 64%; 100 mm - 180 mm 4%. Z uzyskanej mieszanki włókien (układanej na jednokierunkowym układaczu) formowano runo o masie powierzchniowej 95 g/m 2 przy zastosowaniu urządzeń pneumatycznych. Wzmacniano je wstępnie sposobem mechanicznym poprzez jednostronne igłowanie. Wzmocnione runo sklejano sposobem przesycania spienioną dyspersją wodną środka wiążącego w ilości 24% żywicy w stosunku do masy powierzchniowej kompozytu. Wilgotny kompozyt poddano obróbce termicznej celem usunięcia nadmiaru wilgoci i stworzenia mocnych i trwałych wiązań między środkiem wiążącym a włóknem. Kompozyt posiada wartość współczynnika barierowości przed promieniowaniem UV (UPF) 20. P r z y k ł a d II Z włókien lnianych (odpowiednio przygotowanych w procesie zgrzeblenia i /lub czesania) o zawartości zanieczyszczeń 1,50%; cienkości 2,34 tex na urządzeniach rozluźniająco mieszających wytworzono włókno mieszankowe zawierające w swym składzie 80% włókien lnianych i 20% włókien wiskozowych. Mieszanka włókien zawierała w swym składzie długości włókien w przedziale: 10 mm - 50 mm 48%; 50 mm - 100 mm 24%; 100 mm - 180 mm 28%. Z uzyskanej mieszanki włókien (układanej na jednokierunkowym układaczu) formowano runo o masie powierzchniowej 73 g/m 2 przy zastosowaniu urządzeń pneumatycznych. Wzmacniano je wstępnie sposobem mechanicznym poprzez jednostronne igłowanie. Wzmocnione runo sklejano sposobem przesycania spienioną dyspersją wodną środka wiążącego w ilości 12% żywicy w stosunku do masy powierzchniowej kompozytu. Wilgotny kompozyt poddano obróbce termicznej celem usunięcia nadmiaru wilgoci i stworzenia mocnych i trwałych wiązań między środkiem wiążącym a włóknem. Kompozyt posiada wartość współczynnika barierowości przed promieniowaniem UV (UPF) 22. P r z y k ł a d III Z włókien lnianych (odpowiednio przygotowanych w procesie zgrzeblenia i/lub czesania) o zawartości zanieczyszczeń 0%; cienkości 2,10 tex na urządzeniach rozluźniająco mieszających wytworzono włókno mieszankowe zawierające w swym składzie 70% włókien lnianych i 30% włókien wiskozowych. Mieszanka włókien zawierała w swym składzie długości włókien w przedziale: 10 mm - 50 mm 49%; 50 mm - 100 mm 45%; 100 mm - 180 mm 6%. Z uzyskanej mieszanki włókien (układanej na jednokierunkowym układaczu) formowano runo o masie powierzchniowej 81 g/m 2 przy zastosowaniu urządzeń pneumatycznych. Wzmacniano je wstępnie sposobem mechanicznym poprzez jednostronne igłowanie. Wzmocnione runo sklejano sposobem przesycania spienioną 15% dyspersją wodną środka wiążącego w ilości 15% żywicy w stosunku do masy powierzchniowej kompozytu. Wilgotny kompozyt poddano obróbce termicznej celem usunięcia nadmiaru wilgoci i stworzenia mocnych i trwałych wiązań między środkiem wiążącym a włóknem. Kompozyt posiada wartość współczynnika barierowości przed promieniowaniem UV (UPF) 25. Dzięki opracowanemu sposobowi według wynalazku uzyskuje się biodegradowalny, płaski i elastyczny kompozyt włókienniczy o dwustronnym efekcie dekoracyjnym, który uzyskuje się poprzez dobór surowców, pod względem rodzaju użytych włókien składu ilościowego włókien w mieszance oraz parametry geometryczne włókien. Równocześnie otrzymany kompozyt charakteryzuje się wysoką wytrzymałością podatnością na sklejanie (wysoki stopień adhezji) oraz wysokimi właściwościami hydrofilowymi w warunkach normalnych i podwyższonej wilgotności, dzięki zawartości włókien łykowych i wiskozowych odznaczających się wysoką higroskopijnością. Należy także nadmienić, że dwustronny charakter kompozytu zdecydowanie ułatwia nadruk zwłaszcza farbami wodorozcieńczalnymi. Na sposób wzajemnego ułożenia włókien w runie i gotowym kompozycie wpływa rodzaj polimeru z jakiego są utworzone włókna, jak również kształt przekroju i sztywność włókien. Po to by uzyskać większą jednokierunkową wytrzymałość runka (pojedyncze włókna) układane są wzdłużnie, dzięki czemu otrzymane włókninowe kompozyty charakteryzują się dużą elastycznością wysokimi wartościami wytrzymałości na rozrywanie w kierunku wzdłużnym w stanie suchym, wydłużenie przy zerwaniu; poprzecznie wydłużenie przy zerwaniu (pomimo niskiej grubości 0,60-0,75 mm), a także odpornością na przebicia oraz wysoką odpornością na ścieranie. Degradacja polimeru możliwa jest dzięki temu, że do sklejania wstępnie wzmocnionego runa stosuje się, biodegradowalną wodną dyspersję polimer octanu winylu. Polioctan winylu ma grupy podatne na hydrolizę w łańcuchu bocznym. Dzięki tym grupom możliwe jest zerwanie łańcucha bocznego przez hydrolizę, co ułatwia degradację tego polimeru. Końcowe wzmacnianie runa przez sklejanie sposobem przesycania polega na wprowadzeniu do runa spienionej dyspersji wodnej środka wiążącego, przez co uzyskuje się równomierne naniesienie żywicy na runie przy zmniejszonej ilości żywicy w porównaniu z klasyczną metodą napawania
6 PL 214 153 B1 roztworami wodnymi. Wilgotne runo poddawane jest procesowi obróbki termicznej w celu usunięcia nadmiaru wilgoci oraz stworzenia mocnych i trwałych wiązań między środkiem wiążącym a włóknem. Otrzymane sposobem wg wynalazku włókninowe kompozyty mogą mieć wielokierunkowe zastosowanie zwłaszcza do wytwarzania wyrobów dekoracyjnych i opakowaniowych np. jako torby, rolety, abażury, worki opakowaniowe. Zastrzeżenia patentowe 1. Kompozyt włókienniczy zawierający mieszankę włókien łykowo-wiskozowych i biodegradowalną żywicę termoplastyczną, znamienny tym, że włókna łykowe w mieszankach z włóknem wiskozowym stanowią 60 do 90%, zaś włókna wiskozowe zawarte są w ilości 10-40%, przy czym w mieszance włókien uzyskanych w procesie zgrzeblenia i/lub czesania czystość włókien łykowych zawarta jest w przedziale 0-6% zanieczyszczeń, cienkość włókien zawarta jest w przedziale 0,17-2,70 tex, a długość włókien zawarta jest w przedziale 10 do 180 mm, przy czym włókna określonej długości zawarte są w określonych proporcjach względem siebie oraz, że włókno wiskozowe jest o 30-60% krótsze od średniej długości włókien łykowych, zaś udział procentowy żywicy wynosi 10-25% w kompozycie. 2. Kompozyt według zastrz. 1, znamienny tym, że włókna łykowe stanowią włókna lnu. 3. Kompozyt według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że w mieszance włókien uzyskanych w procesie zgrzeblenia i/lub czesania długość włókien łykowych zawarta jest w stosunku: włókna o długości 10 mm - 50 mm w ilości 32-49%, włókna o długości 50-100 mm w ilości 24-64%; 100-180 mm przy zawartości włókien łykowych 4-28%, zaś włókno wiskozowe jest o 40% krótsze od średniej długości włókien łykowych. 4. Kompozyt według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że rodzaj polimeru z jakiego są utworzone włókna, kształt przekroju i sztywność włókien, wpływają na sposób ich wzajemnego ułożenia w runie i gotowym kompozycie. 5. Kompozyt według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że dwustronny efekt dekoracyjny kompozytu zależny jest od dobranych surowców, rodzaju użytych włókien oraz ich składu ilościowego w mieszance, a także parametrów geometrycznych włókien. 6. Kompozyt według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że jest biodegradowalny. 7. Kompozyt według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że jest płaski i elastyczny. 8. Kompozyt według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że wartości wytrzymałości na rozrywanie w kierunku wzdłużnym w stanie suchym zawarte są w przedziale 100,0 do 170,0 N przy 6,0-9,0% wydłużeniu przy zerwaniu; 40,0-65,0 N poprzecznie przy 18,0-24,0% wydłużeniu przy zerwaniu. 9. Kompozyt według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że posiada wartość współczynnika barierowości przed promieniowaniem UV (UPF) nie mniej niż 20. 10. Sposób wytwarzania kompozytu włókienniczego zawierającego mieszankę włókien łykowowiskozowych oraz biodegradowalną żywicę termoplastyczną obejmujący rozluźnienie i wymieszanie odważonych ilości włókien wchodzących w skład mieszanki, znamienny tym, że do wytwarzania kompozytu stosuje się włókna łykowe w ilości 60-90% w mieszankach z włóknem wiskozowym w ilości 10-40%, i że włókna łykowe w mieszankach z włóknem wiskozowym stanowią 60 do 90%, zaś włókna wiskozowe są w ilości 10-40%, przy czym w mieszance włókien uzyskanych w procesie zgrzeblenia i/lub czesania czystość włókien łykowych zawarta jest w przedziale 0-6% zanieczyszczeń, cienkość włókien zawarta jest w przedziale 0,17-2,70 tex, a długość włókien zawarta jest w przedziale 10 do 180 mm, przy czym włókna określonej długości zawarte są w określonych proporcjach względem siebie oraz, że włókno wiskozowe jest o 30-60% krótsze od średniej długości włókien łykowych, zaś udział procentowy żywicy wynosi 10-25% w kompozycie, i że sposób obejmuje w jednym procesie odważenie i ułożenie wymieszanych włókien na jednokierunkowym układaczu, przy czym runka układa się wzdłużnie, a następnie runo formuje się aerodynamicznie, i wstępnie uformowane runo wzmacnia się poprzez jednostronne igłowanie, po czym runo przesyca się biodegradowalną wodną dyspersją polimerową poprzez wprowadzenie do runa spienionej 12-18% dyspersji wodnej środka wiążącego, a wilgotne runo poddaje się procesowi obróbki termicznej w temperaturach w przedziale 135-150 C. 11. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że jako włókna łykowe stosuje się włókna lnu. 12. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że biodegradowalną wodną dyspersją polimerową stanowi polimer octanu winylu.
PL 214 153 B1 7 13. Zastosowanie kompozytu włókienniczego zawierającego mieszankę włókien łykowo-wiskozowych i biodegradowalną żywicę termoplastyczną, w którym włókna łykowe w mieszankach z włóknem wiskozowym stanowią 60 do 90%, zaś włókna wiskozowe zawarte są w ilości 10-40%, przy czym w mieszance włókien uzyskanych w procesie zgrzeblenia i/lub czesania czystość włókien łykowych zawarta jest w przedziale 0-6% zanieczyszczeń, cienkość włókien zawarta jest w przedziale 0,17-2,70 tex, a długość włókien zawarta jest w przedziale 10 do 180 mm, przy czym włókna określonej długości zawarte są w określonych proporcjach względem siebie oraz, że włókno wiskozowe jest o 30-60% krótsze od średniej długości włókien łykowych, zaś udział procentowy żywicy wynosi 10-25% w kompozycie, do wytwarzania wyrobów dekoracyjnych i opakowaniowych, korzystnie toreb, rolet, abażurów, czy worków opakowaniowych. 14. Zastosowanie według zastrz. 13, w którym włókna łykowe stanowią włókna lnu. 15. Zastosowanie według zastrz. 13 albo 14, w którym w mieszance włókien uzyskanych w procesie zgrzeblenia i/lub czesania długość włókien łykowych zawarta jest w stosunku: włókna o długości 10 mm - 50 mm w ilości 32% - 49%, włókna o długości 50 mm - 100 mm w ilości 24% - 64%; 100 mm -180 mm przy zawartości włókien łykowych 4% - 28%, zaś włókno wiskozowe jest o ok. 40% krótsze od średniej długości włókien łykowych. 16. Zastosowanie według zastrz. 13 albo 14, w którym rodzaj polimeru z jakiego są utworzone włókna, kształt przekroju i sztywność włókien, wpływają na sposób ich wzajemnego ułożenia w runie i gotowym kompozycie. 17. Zastosowanie według zastrz. 13 albo 14, w którym kompozyt ma dwustronny efekt dekoracyjny zależny od dobranych surowców, pod względem rodzaju użytych włókien, składu ilościowego włókien w mieszance oraz parametry geometryczne włókien. 18. Zastosowanie według zastrz. 13 albo 14, w którym kompozyt jest biodegradowalny. 19. Zastosowanie według zastrz. 13 albo 14, w którym kompozyt jest płaski i elastyczny. 20. Zastosowanie według zastrz. 13 albo 14, w którym wartości wytrzymałości na rozrywanie w kierunku wzdłużnym w stanie suchym zawarte są w przedziale 100,0 do 170,0 N przy 6,0-9,0% wydłużeniu przy zerwaniu; 40,0-65,0 N poprzecznie przy 18,0-24,0% wydłużeniu przy zerwaniu. 21. Zastosowanie według zastrz. 13 albo 14, w którym wartość współczynnika barierowości przed promieniowaniem UV (UPF) wynosi nie mniej niż 20.
8 PL 214 153 B1 Departament Wydawnictw UP RP Cena 2,46 zł (w tym 23% VAT)