OZNACZENIE NIERUCHOMOŚCI, KTÓREJ DOTYCZY WNIOSEK (numery działek lub inne określenie terenu objętego wnioskiem) DZIAŁKA (nr.)

Załącznik do Zarządzenia Nr 2973/2012 Prezydenta Miasta Krakowa z dnia 2012-10-17 WYKAZ I SPOSÓB ROZPATRZENIA WNIOSKÓW NA DZIEŃ 17.09.2012 r. DO MIEJSCOWEGO PLANU ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO OBSZARU Stare Podgórze - Limanowskiego ZŁOŻONYCH W WYNIKU PUBLIKACJI OGŁOSZENIA I OBWIESZCZENIA O PODJĘCIU UCHWAŁY W SPRAWIE PRZYSTĄPIENIA DO SPORZĄDZENIA PLANU Ogłoszenie o podjęciu uchwały w sprawie przystąpienia do sporządzania planu opublikowano w Gazecie Wyborczej w dniu 19 sierpnia 2011 r. Obwieszczenie o podjęciu uchwały w sprawie przystąpienia do sporządzenia planu rozmieszczono na tablicach ogłoszeń w Urzędzie Miasta Krakowa w dniu 19 sierpnia 2011 r. Termin składania wniosków do planu, określony w ogłoszeniu i obwieszczeniu upłynął z dniem 31 października 2011 r. W ww. terminie zostały złożone (wpłynęły) wnioski wyszczególnione w poniższym zestawieniu. Lp. DATA WNIESIENIA WNIOSKU IMIĘ I NAZWISKO lub NAZWA JEDNOSTKI ORGANIZA- CYJNEJ (w dokumentacji planistycznej) TREŚĆ WNIOSKU OZNACZENIE NIERUCHOMOŚCI, KTÓREJ DOTYCZY WNIOSEK (numery działek lub inne określenie terenu objętego wnioskiem) DZIAŁKA (nr.) OBRĘB PRZEZNA- CZENIE NIERUCHO MOŚCI W PROJEKCIE PLANU ROZSTRZYGNIĘCIE PREZYDENTA MIASTA KRAKOWA W SPRAWIE ROZPATRZENIA WNIOSKÓW DO PLANU WNIOSEK UWZGLĘDNIONY WNIOSEK NIEUWZGLĘDNIONY UWAGI (informacje i wyjaśnienia dotyczące rozpatrzenia wniosku w zakresie wniosków niech, ch częściowo lub ch z zastrzeżeniem) 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 1 03.11.2011 Izba Gospodarcza Reklamy Zewnętrznej [ ]* IGRZ pragnie działać na rzecz wysokich walorów informacyjnych przestrzeni publicznej. Uzyskanie tego jest możliwe poprzez symbolikę architektoniczną i urbanistyczną, ogólną estetykę, wyraz ideologiczny, warstwę poznawczą i instrumentalną (znaki, napisy, reklamy, plakaty) (patrz Jan M. Chmielewski, Teoria Urbanistyki, w-wa 1996, str. 101). IGRZ stoi również na stanowisku, iż charakter reklam, urządzeń terenowych i małej architektury winny kreować wysoki poziom estetycznych rozwiązań, kształtujących dobry gust i smak społeczeństwa, a w konsekwencji kulturę miejsca. W obecnym dyskursie publicznym nie dostrzega się innych funkcji reklamy, niż funkcja czysto komercyjna, jednak wcale nie mniej ważnych czy marginalnych. Możliwość poinformowania mieszkańców o zbliżających się wydarzeniach, możliwość rozwoju dla lokalnych przedsiębiorców, sterowaniem potrzebami, podnoszenie atrakcyjności regionu, uspołecznienie przestrzeni publicznej to funkcje o których nie wolno nam zapomnieć. W szczególności chodzi tutaj o tereny usługowe, ale i również o tereny dróg publicznych czy zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej. W ostatnim czasie z reklam na tzw. billbordach korzystają polskie miasta (Warszawa, Łódź, Wrocław, Poznań etc.), promując się, zachęcając do inwestowania, zwiedzania, a nawet osiedlania się. Wprowadzenie do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego zapisów o tym, iż dopuszcza się nośniki reklamowe o wysokim standardzie estetycznym oznaczać będzie, iż powstawać będą tzw. systemy nośników reklamowych, w które inwestować będą firmy reklamy zewnętrznej dbając o wysoką jakość ich wykonania, a następnie o ich należyte utrzymanie. Tym samym zanikać będą nośniki reklamowe nieestetyczne. W imieniu Izby Gospodarczej Reklamy Zewnętrznej w Warszawie, na podstawie załączonego pełnomocnictwa, wnoszę następujące wnioski do ww. projektu mpzp. Oznaczenie nieruchomości Teren głównych dróg publicznych i tereny przylegające Opis położenia terenu Obszar na który, składają się tereny oznaczone jako KD. oraz tereny przylegające do nich (np. tereny usługowe, zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej, etc.) Cały obszar planu 1

Projekt planu powinien przewidywać dopuszczenie : 1) urządzeń reklamowych (dwustronnych) o pow. reklamowej każdej ze stron do 3m² (np. citylighty) z zachowaniem minimalnej odległości między nimi ( np.10 m ), 2) urządzeń reklamowych o pow. do 9m² (np. cityscroll, superscroll) z zachowaniem minimalnej odległości między nimi (np. 30m) 3) słupy reklamowe 4) reklamę na meblach miejskich (np. stojaki na rowery) z zachowaniem minimalnej odległości między nimi ( np. 3m), Ad.3 Ad.1, 2, 4, 6, 7 nie Ad.1, 2, 4, 6, 7 Zapisy planu dotyczące wymagań wynikających z potrzeb kształtowania przestrzeni publicznych nie wykluczają możliwości lokalizacji nośników reklamowych. Plan nie ustala konkretnych lokalizacji reklam, natomiast definiuje wprowadzone podziały reklam i ustala zasady, poprzez dopuszczenia, nakazy i zakazy lokalizacji takich urządzeń. Obszar sporządzanego planu znajduje się w granicy Zespołu urbanistyczno - architektonicznego Starego Podgórza wpisanego do rejestru zabytków (nr rejestru A-608 z dnia 26.10.1981r), znajduje się również w obszarze uznanym za pomnik historii Kraków Historyczny Zespół Miasta, strefie buforowej dla obszaru wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego Ludzkości UNESCO. Obszar obejmuje zespoły i obiekty kulturowe o najwyższych i wysokich wartościach kulturowych. Z ww. względów należy go traktować wyjątkowo, a zwłaszcza jeśli chodzi o ochronę przestrzeni publicznych, które nie mogą być jak napisano w Studium: zaśmiecane przypadkowymi urządzeniami i reklamą. Propozycja umieszczania reklam nie tylko na budynkach, ale też na takich obiektach jak kioski, wiaty przystankowe, meble miejskie, powodowałoby chaos przestrzenny, co w konsekwencji byłoby wbrew zasadom kształtowania planem ładu przestrzennego. 5) reklamę w wiatach przystankowych 6) reklamę na kioskach Ad.5 7) reklamę na budynkach wraz z zachowaniem minimalnych odległości między nimi 1. Urządzenia reklamowe wolnostojące do 3 m² Proponowane zmiany są całkowicie zgodne ze Studium zagospodarowania Miasta Krakowa oraz z ładem przestrzennym wskazanego terenu. Studium w sekcji poświeconej głównym kierunkom zagospodarowania ulic śródmiejskich stanowi, iż jednym z celów zagospodarowania przestrzennego jest uporządkowanie małej architektury i reklam. Umieszczenie nowoczesnych urządzeń reklamowych o powierzchni do 3 m² jest wpisane w funkcjonowanie współczesnych miast. Nie zakłóca to ładu przestrzennego, co więcej uwzględnia potrzeby społeczne, gospodarcze, przyrodnicze i kulturowe. Należy również zauważyć, iż urządzenia zamieszczone w rejonie pasa drogowego, wymagają każdorazowo uzyskania opinii/zgody zarządcy drogi oraz służby ochrony zabytków ( w rejonach objętych ich ochroną/opieką). Mając to na uwadze, brak jest ryzyka, że przedmiotowe urządzenia reklamowe umieszczone będą bez żadnej kontroli w sposób naruszający ład przestrzenny. Istotnym jest również aby przy ustalaniu mpzp wyobrazić sobie rzeczywisty rozmiar urządzenia reklamowego. Rozmiar urządzenia reklamowego o powierzchni 3 m² ma tylko 1,2 m szerokości oraz 1,8 m wysokości, takie reklamy są powszechnie umieszczane w wielu miastach na całym świecie (w załączeniu zdjęcia w/w. nośników) 2. Urządzenia reklamowe wolnostojące do 9 m² Studium zagospodarowania przestrzennego dla Szczecina nie przewiduje zakazu dla tego typu reklam. IGRZ proponuje, aby miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dopuszczał lokalizacje wolnostojących urządzeń reklamowych o powierzchni do 9 m² o wysokim standardzie wykonania i ekspozycji reklamy. Taki standard prezentuje urządzenie reklamowe określane jako cityscroll/ superscroll. Największą arterią komunikacyjną na obszarze miejscowego planu jest ul. Limanowskiego, której rejon jest odpowiednim miejscem do umieszczenia tego typu reklam. 3. Reklama w formie słupów ogłoszeniowych, w wiatach przystankowych, na 2

kioskach Dopuszczenie urządzeń reklamowych w formie słupów reklamowych nie zagraża ładowi przestrzennemu. Ta forma urządzeń reklamowych jest powszechnie dopuszczana w wielu miastach np. we Wrocławiu, Warszawie czy Poznaniu, a urządzenia te dobrze komponują się w przestrzeni publicznej. Słupy reklamowe są najbardziej estetycznymi urządzeniami reklamowymi, a także najmniej inwazyjnie wpływają na kształtowanie ładu przestrzennego. Większość miejscowych planów na terenie polskich miast dopuszcza tą formę reklamy bez ustanawiania dodatkowych ograniczeń. W odniesieniu do wiat przystankowych, to coraz bardziej powszechnym zjawiskiem stają się wspólne przedsięwzięcia miast i firm outdoorowych, w ramach, których w zamian za możliwość instalowania reklam w wiatach przystankowych ww. firmy finansują zakup i utrzymanie wiat. Reklama może pozytywnie wpłynąć na utrzymanie wysokiego poziomu estetyki przystanków. Ponadto ta forma reklamy jest także jest bardzo mało inwazyjna i nie narusza ładu przestrzennego, gdyż nie wymaga instalowania żadnych dodatkowych budowli czy urządzeń budowlanych, a tylko wpisuje się w już istniejące obiekty, w sposób nie ograniczający widoczności oraz bez ryzyka naruszenia obiektów zabytkowych. Na terenie objętym planem są z pewnością tereny usługowe związane z bezpośrednim lub pośrednim zaspokojeniem potrzeb ludności lokalnej zapewne m.in. w postaci kiosków, dlatego też należy zwrócić uwagę na możliwość umieszczenia na nich urządzeń reklamowych. Zainstalowanie urządzeń reklamowych na kioskach nie tylko nie zakłóca porządku i estetyki terenu, ale zupełnie na niego nie wpływa, ze względu na bardzo zbliżoną kolorystykę i estetykę tworzyw, z których są wykonane. Kioski funkcjonować będą jednak nie tylko na terenach usługowych, ale i w pasie drogowym oraz na terenach zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej. 4. Reklamy na meblach miejskich Dużą część obszaru planu zajmuje zwarta zabudowa wielorodzinna i usługowa, czego skutkiem jest dużo natężenie ruchu pieszego na tym terenie. W rezultacie na całym obszarze widoczne jest zapotrzebowanie na meble miejskie w postaci koszy na śmieci, stojaków na rowery czy ławek. Meble takie są bardzo dobrym miejscem o instalowania reklam. Inwestycje w meble miejskie realizowane są w ramach partnerstwa publicznoprywatnego, w ramach, którego inwestor prywatny finansuje zakup mebli miejskich, a w zamian uzyskuje prawo do korzystania z paneli reklamowych zintegrowanych z ww. meblami. Z uwagi na to, że druga stroną umowy jest podmiot publiczny, wielkość i ilość urządzeń reklamowych wynika z zawartej umowy.\ Proponowane reklamy, a w szczególności urządzenia reklamowe na meblach miejskich o wysokim standardzie estetycznym nie spowodują dysharmonizacji przestrzennej i estetycznej terenu, a mogą pozytywnie wpłynąć na atrakcyjność inwestycyjną Miasta Krakowa, o ile podobne zapisy znajda się również w innych miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. Meble miejskie mogą również przyczynić się do stworzenia bardziej komfortowych warunków życia dla mieszkańców miasta Krakowa. 5. Reklama na budynkach Obszar planu będącego przedmiotem niniejszych wniosków charakteryzuje w dominującej części zwarta zabudowa wielorodzinna i usługowo-handlowa. Zdaniem Izby umieszczenie estetycznych reklam o wysokich walorach artystycznych daje szanse na ożywienie dość monotonnego krajobrazu osiedla. Umieszczenie reklam na ścianach pozbawionych okien nie zakłóci warunków bytowych mieszkańców i dostępu do światła słonecznego. Próba ożywienia osiedla przez zastosowanie urządzeń reklamowych tego typu może być szansą na przełamanie wszechogarniającej szarości zdominowanej przez wysoką zabudowę. Uwagi ogólne IGRZ pragnie zwrócić Państwa uwagę na znaczenie reklam dla rozwoju społeczności lokalnej. Rozwój lokalnych struktur, wspólnoty między 3

sąsiedzkiej jest pożądany z uwagi na rozwój miasta przez aktywny udział mieszkańców. Wspieranie społeczeństwa obywatelskiego w jego działaniach przez pomoc w realizacji postulatów zrównoważonego ekonomicznie, społecznego rozwoju, wydaje się wystarczającym uzasadnieniem na umożliwienie umieszczania reklam. Jednym ze środków do pobudzania społeczności lokalnej uznaje się poprawę systemu komunikowania się miedzy uczestnikami życia lokalnego. Wszystkie zgłoszone wnioski są zgodne ze Studium Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Krakowa. Wprowadzenie dopuszczenia wolnostojących urządzeń reklamowych wymaga uzupełnienia projektu planu o dodatkowe zapisy zapewniające zrównoważony rozwój przestrzenny: Urządzenia reklamowe i tablice informacyjne wolnostojące nie powinny być umieszczane: a. w miejscach i w sposób zastrzeżony dla znaków drogowych lub w sposób utrudniający ich odczytanie b. w miejscach i w sposób zastrzeżony dla istniejącego oznakowania miejskiego systemu informacji lub w sposób utrudniający jego odczytanie c. na pomnikach i miejscach pamięci narodowej d. w pasie dzielącym jezdnie oraz na barierkach oddzielających jezdnie i torowiska e. na budowlach o funkcji barier dźwiękochłonnych f. na mostkach, wiaduktach i kładkach g. na obiektach urzędów administracji rządowej i samorządowej, za wyjątkiem reklam remontowo budowlanych h. na ażurowych balustradach balkonów i tarasów, za wyjątkiem reklam remontowo budowlanych i. w parkach,, na cmentarzach i wydzielonych terenach zieleni miejskiej, a także na ich ogrodzeniach j. na pomnikach przyrody k. w sposób ograniczający widoczność z kamer systemu monitoringu miejskiego l. na budynkach mieszkalnych w sposób przesłaniający okna, za wyjątkiem reklam remontowo-budowlanych. Do niniejszego pisma załączone zostały zdjęcia nośników reklamowych, których powierzchnia ekspozycyjna wynosi 3 i 9 m² celem pokazania, iż możliwe jest funkcjonowanie proponowanych urządzeń reklamowych zgodnie z przedstawionymi propozycjami oraz zapisami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Krakowa. 2. 28.10.2011 [ ]* Na podstawie art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. nr 80 poz. 717 z późn. zm.) w odpowiedzi na zawiadomienie z dnia 19 sierpnia 2011 roku o podjęciu przez Radę Miasta Krakowa Nr XXI/279/11 z dnia 6 lipca 2011 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru Stare Podgórze-Limanowskiego składa w imieniu Krakowskich Zakładów Wyrobów Papierniczych Trefl sp. Z o.o. z siedzibą w Krakowie, 30-003 Kraków, ul. Słomnicka 4, wniosek do tego planu o następującej treści. Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku, składa się z działek gruntowych o nr 336/4, 336/6, 336/7 obręb: 13, jednostka ewidencyjna Podgórze przy ul. Krakusa. Zgodnie z ustaleniami obowiązującego Studium uwarunkowań i kierunków rozwoju przestrzennego Miasta Krakowa przedmiotowa nieruchomość położona jest na terenach o przeważającej funkcji mieszkaniowej wysokiej intensywności, gdzie główną jego funkcją jest zabudowa mieszkaniowa i mieszkaniowo - usługowa o wysokiej intensywności. Mając powyższy na 336/4; 336/6; 336/7; 13 Podgórze MW.3 4

uwadze, wnoszę o to, by: 1. nieruchomość wyżej opisana została przeznaczona w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego obszaru Stare Podgórze Limanowskiego pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną wraz z usługami o gabarycie dostosowanym do zabudowy sąsiedniej, 2. o wysokości nie mniejszej niż 4 kondygnacje naziemne i wskaźniku zabudowy działki na poziomie nie mniejszym niż 50%. Jednocześnie wnosi o uwzględnienie w ustaleniach planu miejscowego w stosunku do terenu, na którym znajduje się przedmiotowa nieruchomość: 3. dopuszczenie budowy garaży podziemnych 4. dopuszczenie lokalizacji zabudowy w środku istniejących kwartałów 5. dopuszczenia dachu płaskiego względnie wprowadzenia lukarn w dachu dwupołaciowym. 3. 31.10.2011 [ ]* Działając w oparciu o przepis art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zainteresowani składają wniosek do planu zagospodarowania przestrzennego obszaru Stare Podgórze - Limanowskiego. Mając na względzie, że celem planu jest zachowanie istniejącego układu urbanistycznego i jego ochrona, ale też jego modernizacja i aktywizacja, wnoszą by w ustaleniach planu dotyczących centralnej części starego Podgórza, w szczególności kwartału ulic Kalwaryjska, Legionów Piłsudskiego, Przy Moście, Staromostowa uwzględnić możliwość nadbudowy budynków celem nawiązania ich wysokości do wyższych budynków znajdujących się w ciągu ulicy Kalwaryjskiej. W tym celu należy dopuścić możliwość nadbudowy budynków do wysokości 5 kondygnacji nadziemnych. Możliwość nadbudowy budynków w tym kwartale uzasadniona jest szczególnym charakterem tego kwartału. Znajduję się on w zasadniczym centrum starego Podgórza. Bezpośrednio sąsiaduje z kwartałem zabudowy usytuowanym po drugiej stronie ulicy Kalwaryjskiej, pomiędzy Rynkiem Podgórskim, ul. Zamojskiego, ul. Kalwaryjską wymaga uzupełnienia również o wysokości kilku kondygnacji, celem nawiązania do zabudowy narożnego budynku przy ul. Kalwaryjskiej. Mając na uwadze powyższe, w szczególności usytuowanie zabudowy kwartału ulic Kalwaryjska Legionów Piłsudskiego, Przy Moście, Staromostowa w ścisłym centrum Podgórza wniosek o dopuszczenie w ustaleniach planu, możliwości nadbudowy budynków w tym kwartale do wysokości 5-ciukondygnacji z lukarnami, uznać należy za uzasadniony. 16,17,18, 19/1, 19/2, 20,21,22, 23,24,25,38 13 Podgórze MW/U.2 MW/U.4 Ad.1 Ad.3 Ad.4 Ad.5 Ad.2 nie Ad.2 Wniosek nie został, gdyż w projekcie planu miejscowego nie określono wskaźnika powierzchni zabudowy, a wysokość zabudowy określono w metrach, a nie ilości kondygnacji. W projekcie planu miejscowego określono intensywność zabudowy oraz powierzchnię biologicznie czynną, które dopuszczają wykonanie budynku, zgodnie z parametrem wskazanym we wniosku nie Obszar sporządzanego planu znajduje się w granicy Zespołu urbanistyczno - architektonicznego Starego Podgórza wpisanego do rejestru zabytków (nr rejestru A-608 z dnia 26.10.1981r), znajduje się również w obszarze uznanym za pomnik historii Kraków Historyczny Zespół Miasta, strefie buforowej dla obszaru wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego Ludzkości UNESCO. Zgodnie z uzyskanymi wytycznymi konserwatorskimi projekt planu zachowuje charakterystyczne dla Podgórza zróżnicowane wysokości zabudowy w pierzejach bez wyrównywania gabarytu istniejących obiektów do najwyższych. W projekcie planu określono maksymalną bezwzględną i względną wysokość zabudowy, nie określając ilości kondygnacji. Dla budynków znajdujących się w wymienionych we wniosku kwartałach zabudowy projekt planu dopuszcza roboty budowlane celem wykorzystania poddaszy z zakazem podnoszenia górnej krawędzi elewacji frontowej budynku oraz dopuszczenia zmiany kształtu dachu polegającej na podniesieniu kalenicy, pod warunkiem, że kąt nachylenia połaci dachowych nie przekroczy 45 0. 4. 31.10.2011 [ ]* CRACOVIA URBS EUROPAEA konfederacja na rzecz przyszłości Krakowa 1. Obszar Starego Podgórza na potrzeby sporządzania planów zagospodarowania przestrzennego został podzielony na poszczególne części, jednak zagadnienie dotyczy w istocie jednego organizmu ukształtowanego przez wspólne warunki przestrzenne i wspólną historię. Obszar ten, stanowiący spójną całość, rozpatrywany być musi według tych samych zasad planistycznych i konserwatorskich, a proponowany powyżej podział na obszary należy traktować wyłącznie jako zabieg techniczno organizacyjny a nie merytoryczny. Jednolite traktowanie obszaru Starego Podgórza jest zasadne także z uwagi na objęcie całego omawianego obszaru przez wspólny wpis do Rejestru Zabytków oraz lokalizację w granicach Krakowa Pomnika Historii. Przy rozważaniach dotyczących Starego Podgórza, uważamy za niezbędne uwzględnienie znaczenia historii miejsca czasu Zagłady. Teren Starego Podgórza, (którego części dotyczą poniższe wnioski) jest częścią śródmieścia historycznego Krakowa. Podgórze, stanowiące do czasu zaborów składnik miasta Kazimierza, rozłożyło się u stóp Krzemionek, wzgórz, które wraz z kościołem św. Benedykta i kopcem Cały obszar planu Ad.1 5

Krakusa, stanowią faktyczne i krajobrazowe zamknięcie (od południa) historycznego centrum Krakowa. Każde, zatem ustalenie dla omawianego obszaru będzie oddziaływało na wnętrze Wisły w centrum Krakowa i jego całą staromiejską część. Proces planistyczny wobec całości powinien mieć charakter ochronny, regulujący politykę przestrzenną w kierunku eliminowania zagrożeń i zachowywania tożsamości Podgórza wraz z jego wybitnymi walorami krajobrazu kulturowego. Walory te wynikają z cech urbanistyczno architektonicznych Podgórza i ich wkomponowanie w malowniczą przestrzeń Krzemionek Podgórskich, walory i specyfika Podgórza wyrażają się w: - odrębnym, dobrze czytelnym, bardzo wydłużonym kształcie zespołu miejskiego, ukształtowanego od średniowiecza do przełomu XIX/XX w. w wielorakiej relacji (m. im. przestrzennej i gospodarczej) z górą Lasoty (Krzemionkami Podgórskimi), przejawiającym się m. in. w charakterystycznym, zgeometryzowanym, barokowo klasycystycznym planie Podgórza z XVIII wiecznym traktem cesarskim, obiegającym Krzemionki, - wnętrzach urbanistyczno architektonicznych ulic i placów, kształtowanych z udziałem stylowej zabudowy józefińskiej (dwie kondygnacje, szerokie fronty, horyzontalna artykulacja elewacji) i różnych odcieni historyzmu, która zachowała w dużej mierze oryginalny, piętrowy gabaryt w pierzejach Rynku i głównych ulic oraz nieco wyższy, głównie dwupiętrowy, ew. trójpiętrowy w poprzecznicach, - dużej ilości niezwykle wartościowych przyrodniczo i krajobrazowo terenów ogólnodostępnych: łąk, błoń, skał i innych zasobów przyrodniczych Krzemionek; - znacznym udziale zieleni w strukturze zabudowy miejskiej, na stokach i na wysoczyźnie Krzemionek Podgórskich (Góra Lasoty) z Kopcem Krakusa oraz w obrębie cmentarzy, parku Bednarskiego i w rejonie bulwarów Wisły (m.in. Planty Nowackiego), - względnie ekstensywnej i kameralnej zabudowie, ze znaczną ilością przedogródków, ogrodów i budynków wolnostojących przy malowniczych ulicach tylnych np. Rękawka, Zamoyskiego), o przebiegu wywodzącym się zapewne z czasów średniowiecza, - wyrazistym charakterze miasta górniczego i przemysłowego, z wydzielonymi dzielnicami przemysłowymi, lecz nie pozbawionego malowniczości mniejszych obiektów przemysłowych w częściach o funkcji mieszkaniowej. Wydłużony kształt miasta sprawia, iż formy architektury przechodzą od typu zabudowy śródmiejskiej do kameralnej: -wzdłuż najdłuższego ciągu funkcjonalno kompozycyjnego (Wielicka- Limanowskiego- Kalwaryjska) przechodzą stopniowo na odległości rzędu ponad kilometra od Rynku; - w kierunku poprzecznym (np. Warneńczyka i inne poprzeczne) zaledwie nieco ponad stu metrów Ta swoista cecha wymaga starannego utrzymania, tym bardziej, że formy kameralne sąsiadują z obszarami zieleni ogólnodostępnej. 2. Zatem zdaniem wnioskujących, ani ulice główne ani Rynek, ani ulice tylne w żadnym wypadku nie mogą być traktowane jak rezerwuar przestrzeni dla nadbudów i rozbudów, ponieważ utraci się wówczas nie tylko tożsamość i urok Podgórza, ale zdominuje i odetnie widokowo tereny Krzemionek i zieleń nad Wisłą, w tym tutejsze zabytkowe parki. W ulicach bocznych zaś zmiany winny dotyczyć głównie działek niezabudowanych, lecz w taki sposób, by nie zdominować zabytkowych cech wnętrza. Ad.2 nie Ad.2 W celu ochrony tożsamości Podgórza plan przewidział 4 główne rodzaje działań, które mogą być realizowane na poszczególnych posesjach zgodnie z wytycznymi konserwatorskimi i są to: ochrona bryły i gabarytów obiektu, podniesienie kalenicy obiektu, w celu adaptacji poddasza, z zachowaniem wysokości krawędzi elewacji, nadbudowa z powtórzeniem geometrii dachu, budowa w przypadku posesji niezabudowanych. Pomimo dopuszczenia wymienionych wyżej działań plan zapewnia 6

ochronę widokową Podgórza wraz z jego wybitnymi walorami krajobrazowymi, zachowując jednocześnie zróżnicowanie wysokościowe poszczególnych pierzei ulicznych. 3. Podgórze jest wyjątkowo wrażliwe w zakresie ekspozycji czynnej i biernej najważniejsze relacje krajobrazowe Krakowa dotyczą Krzemionek, wnętrza Wisły, Wawelu, Zakrzówka jak i poszczególnych wnętrz ulicznych i placowych Podgórza i Kazimierza. Już obecnie widoczne jest zdominowanie nowszą (o znacznych rozmiarach architekturą pieczołowicie komponowanych (do początku XXw.) historycznych panoram we wnętrzu Wisły a rzecz dotyczy obszaru miasta pomnika, gdzie cechy historyczne, w tym ukształtowanego historycznego krajobrazu, powinny podlegać szczególnej ochronie. Szczególnie chronioną wartością krajobrazu Podgórza są więc powiązania widokowe z resztą Krakowa. W zakresie wymienić należy: a) panoramę na tle Krzemionek, widzianą od strony Wisły, dominantami jakie tworzy Kopiec Krakusa oraz zabytkowe kościoły: parafialny św. Józefa, klasztorny Redemptorystów i św. Benedykta oraz fort św. Benedykta i budynek TV w miejscu fortu Krzemionki. b) punkty i ciągi widokowe, umożliwiające najbardziej atrakcyjną ekspozycję Podgórza z lotu ptaka lokacyjnego Krakowa z Wawelem i Kazimierzem oraz wnętrza doliny Wisły w rejonie Bielańsko- Tynieckiego parku Krajobrazowego i zielonego zrębu Słowińca z kopcami Kościuszki i Piłsudskiego. Dla zachowania tych wartości decydujące znaczenie ma konsekwentna rezygnacja ze wznoszenia nowej wysokiej zabudowy lub nadbudowy obiektów istniejących na terenie Podgórza przewyższanie dotychczasowego gabarytu uważamy za niedopuszczalne. Ad.3 nie Ad.3 W ramach przygotowanych do planu uwarunkowań sporządzona została analiza widokowa, która sprecyzowała najważniejsze walory widokowe obszaru, wraz z analizą ekspozycji czynnej i biernej. Projekt planu zapewnia ochronę elementów widokowych określonych na Rysunku Planu m.in. osi i ciągów widokowych poprzez linie zabudowy i gabaryty obiektów. Miejsca, które mają wpływ na ponadlokalny odbiór krajobrazu Podgórza były traktowane bardzo szczegółowo i wszelkie nadbudowy i przemiany przestrzenne są ograniczane do niezbędnego minimum. W miejscach, które nie oddziaływają na odbiór sylwety Podgórza (szczególnie przy widokach zewnętrznych, dalekich) nadbudowy i budowy zostały dopuszczone w zgodzie z wytycznymi konserwatorskimi. 4. Za niezbędne uważamy zachowanie zabytkowego gabarytu detali i substancji zespołów dworków- zajazdów (Pod Lwem, Pod Jeleniem, Pod Białym orłem, Pod Czarnym Orłem, pod Kotwicą, Pod Lipkami i innych budynków tego typu). Są to najcenniejsze dla tożsamości Podgórza obiekty zabytkowe. Najlepiej obecnie zachowanym zespołem, (co do sylwety i gabarytu, niewykluczone również substancji) może być dworek zajazd Pod Kotwicą z zabudową całej działki (obszar Stare Podgórze Limanowskiego), zatem niedopuszczalne są naszym zdaniem zmiany tego zespołu i charakteru obiektów, co do cech zabytkowych. 5. Wnętrza zawierające pierzeje bardzo zróżnicowane (np. Plac Emila Serkowskiego obszar Kalwaryjska), powinny naszym zdaniem uwzględniać ten uzasadniony historycznie fakt (w tym konkretnym przypadku nawarstwienia wynikają z historycznej funkcji miejsca i kształtowania zabudowy), zatem i docelowa zabudowa powinna być odpowiednio zróżnicowana, bez wyrównywania do gabarytów budynków najwyższych, z zastosowaniem form odpowiednio dobranych do tradycji miejsca, szerokości działek i zastanych obiektów zabytkowych. 6. Miejsca gdzie niemożliwe jest przywrócenie historycznego kształtu pierzei (np. Zachodnia pierzeja ul. Legionów na odcinku od Kalwaryjskiej do Rejtana) wskazujemy potrzebę działań integrujących, jednak w nawiązaniu do historycznych cech miejsc (w tym konkretnym przypadku poprzez odpowiedzialną dla współczesności inspirację architekturą niegdyś tu istniejącej hali targowej), o podporządkowanej historycznemu otoczeniu formie (w omawianej lokalizacji odpowiednio niskiej, z urozmaiconym detalem, ponieważ miejsce znajduje się w świetnym widoku z Parku Bednarskiego na Wawel; z odpowiednią, publiczną funkcją). Ad.4 Ad.5 Ad.6 7. Dla cech pierzei zwłaszcza ulic bocznych i tylnych tradycyjne Ad.7 Ad.7 Plan nie umożliwia nadbudowy i równania kamienic do 7

uzasadnienie ma pozostawienie pośród zabudowy przylegających do ulicy ogrodów, przedogrodów oraz zachowania lokalnych form, związanych z przemysłem, niezależnie od obecnej czy zakładanej funkcji tych ostatnich. Pozostawienie zabudowy zróżnicowanej wysokością, z widocznymi fragmentami murów ogniowych ma również swoją tradycję w Podgórzu. W naszym przekonaniu niezbędna jest rezygnacja z dążeń do wyrównywania wysokości pierzei poprzez równanie do pojedynczych, najwyższych w pierzei budynków ani poprzez wypośrodkowanie wysokości sąsiadującej z nimi zabudowy, nierzadko bowiem zdarzają się budynki przeskalowane, najmłodsze w rzędzie zabudowy, powstałe w czasie, gdy zaniechano konwencji tworzenia pierzei ulic o harmonizującym ze sobą charakterze i gabarycie. 8. Problemem jest stan zieleni ulicznej naszym zdaniem należy nakazać utrzymanie tradycji układów zieleni wysokiej, zwłaszcza w licznych wnętrzach, gdzie ona istnieje lub istniała (szczególnie tam, gdzie odgrywała ważną rolę kompozycyjną, np. Rynek, Limanowskiego), w tym ulice Parkowa, Krakusa, Józefińska, Krzemionki, Al. Dembowskiego, Al. Pod Kopcem, Zamoyskiego, Krasickiego, Rękawka i inne), w tym, w razie takiej konieczności, wymiany tej zieleni. 9. Podwórka wskazujemy konieczność zapobieżenia zabudowie i zacieśnianiu podwórek, zmianie obiektów oficynowych oraz swoistych obiektów gospodarczych w nowe, dużych rozmiarów budynki mieszkalne. Niezbędna jest naszym zdaniem ochrona cech podwórek (urozmaicenie formy i materiału np. kryte ganki komunikacyjne, drewniane przybudówki, bruk, zieleń). 10. Za niezbędne uważamy powstrzymanie niekorzystnej tendencji zmian funkcji, w tym wypierania funkcji mieszkaniowej przez biura, handel czy usługi Podgórze powinno pozostać żywą częścią śródmieścia Krakowa z jej stałymi mieszkańcami, obiektami i dogodną infrastrukturą dla codziennego życia. 11. Z drugiej strony wskazujemy potrzebę zapobiegania dogęszczaniu Podgórza tak zabudową jak coraz częstszymi nadbudowami (zwłaszcza znacznymi), ponieważ niezależnie od utraty tożsamości formalnej, prowadzi to do obniżenia poziomu życia (wobec przyrostu ludności istniałyby ograniczone możliwości wprowadzenia nowej infrastruktury usług powszechnych), wymiany (rotacji) ludności i wszystkich niekorzystnych zmian z tego wynikających. 12. W Podgórzu naszym zdaniem, nadal jest niedostatek instytucji kulturalnych. W porównaniu do okresu przed II wojną światową (dzielnica z licznymi placówkami kulturalnymi) to stan nielicujący z potrzebami tak dzielnicy jak i całego miasta. Wskazujemy potrzebę zabezpieczenia funkcji kulturalnej, zwłaszcza form kameralnych dla potrzeb lokalnych, w tym muzeum Podgórza, ze względu na wciąż niedocenianą i umniejszaną wagę dziejów tego miasta (dla funkcji kulturalnej wskazujemy m. in. Ratusz Podgórza, fort św. Benedykta i inne obiekty publiczne, zwłaszcza Ad.8 Ad.12 nie Ad.9 nie Ad.10 nie Ad.11 nie najwyższej, aczkolwiek zgodnie z wytycznymi konserwatorskimi dopuszcza nadbudowę niektórych budynków i uzupełnienia plombowe. Pomimo dopuszczenia ww. działań plan zapewnia ochronę zieleni (w tym ogrodów i przedogrodów) oraz zróżnicowanie wysokościowe poszczególnych pierzei ulicznych. Ad.9 Podwórka są chronione poprzez wskaźniki zagospodarowania terenu (wskaźnik intensywności oraz wskaźnik terenu biologicznie czynnego) oraz nakaz utrzymania mniejszego gabarytu zabudowy oficynowej od zabudowy frontowej. W niektórych lokalizacjach plan dopuszcza jednak zgodnie z wytycznymi konserwatorskimi roboty budowlane związane z zabudową oficynową. Ad.10 Projekt planu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy musi być zgodny z zapisami Studium, które wyznacza dla obszaru objętego planem Tereny o przeważającej funkcji Mieszkaniowo-Usługowej znajdujące się w strefie śródmiejskiej. Wzdłuż ulicy Kalwaryjskiej i Ronda Matecznego wyznaczony został ponadto główny ciąg miejski. Główne kierunki zagospodarowania ciągów miejskich to m.in. kształtowanie ciągów ulic o charakterze usługowym, jako wnętrz urbanistycznych o atrakcyjnej formie i wysokiej jakości architektury budynków, obiektów małej architektury, zieleni, nawierzchni, oświetlenia itp., dążenie do różnorodności funkcjonalnej związanej głównie z usługami o charakterze miejskim i administracją, Zgodnie z powyższym plan dla terenów wzdłuż ulicy Kalwaryjskiej wyznacza tereny o funkcji mieszkaniowo usługowej z zakazem lokalizacji mieszkań w parterach. W terenach oddalonych od ulicy Kalwaryjskiej w większości wyznaczona została jedynie funkcja mieszkaniowa i wypieranie tej funkcji zgodnie z zapisami planu nie będzie możliwe. Ad.11 Projekt planu przewidział 4 główne rodzaje działań, które mogą być realizowane na poszczególnych posesjach zgodnie z wytycznymi konserwatorskimi i są to: ochrona bryły i gabarytów obiektu, podniesienie kalenicy obiektu, w celu adaptacji poddasza, z zachowaniem wysokości krawędzi elewacji, nadbudowa z powtórzeniem geometrii dachu, budowa w przypadku posesji niezabudowanych. 8

wzniesione staraniem społeczeństwa Podgórza). 13. Z funkcją kulturalną powinien być w części związany sport zgodnie z tutejszą tradycją (m.in. KS Korona jest kontynuatorem podgórskiego Sokoła).W naszym przekonaniu warto zabezpieczyć możliwość tworzenia niewielkich zespołów rekreacyjno-sportowych dla dzieci i młodzieży. Paradoksalnie, mimo tak dużej ilości terenów zielonych, młodzież nie posiada odpowiednich, ogólnodostępnych miejsc sportu na wolnym powietrzu (niektóre obiekty i urządzenia powstałe na początku XX wieku zostały przekształcone lub zmieniono ich funkcję). 14. Komunikacja w naszym przekonaniu powinno się dążyć do zdecydowanego ograniczenia tranzytu kołowego poprzez Podgórze, za wykluczone uważamy wprowadzenie ogólnodostępnych parkingów zwłaszcza dla obsługi przylegających dzielnic (np. Kazimierza); zamiast niech wskazujemy potrzebę zabezpieczenia miejsc postojowych i garażowych (głównie w nowych budynkach) dla mieszkańców Podgórza (lecz nie w postaci dużych, uciążliwych parkingów). Ad.13 nie Ad.14 nie Ad. 13 Z uwagi na historyczne i kulturowe uwarunkowania poszczególne sporządzane plany na Starego Podgórza należy rozpatrywać jako jedną całość. Tereny zieleni związane ze sportem i rekreacją zostały wyznaczone w sąsiednich planach dla Podgórza. W projekcie planu dla obszaru Stare Podgórze Limanowskiego z uwagi na wysoki poziom zurbanizowania i zagęszczenia zabudowy brak możliwości wyznaczenia terenów o funkcji sportoworekreacyjnej. Ad.14 Plan nie przewiduje rozbudowy układu i tras komunikacyjnych a jedynie sankcjonuje stan istniejący. Z uwagi na niewystarczającą liczbę miejsc postojowych oraz ograniczenia związane z parkowaniem, projekt planu dopuszcza możliwość lokalizacji garaży nadziemnych i podziemnych, z możliwością budowy garaży wielokondygnacyjnych. 15. Niezbędne jest tworzenie i rozbudowa ścieżek rowerowych (a tym wykorzystania kanionu linii kolejowej z 1884r.; obszar cmentarza Podgórskiego, czyli Pod Bogiem Ojcem) Ad.15 Pozostała cześć pisma dotyczy obszarów, dla których sporządzane są inne plany miejscowe. 16. Obszar Góry Lasoty (Krzemionek Podgórskich) winien być szczególnie chroniony pod względem zasobu kulturowego, przyrodniczego i krajobrazowego. Wskazujemy wyniki badań, przygotowanych specjalnie dla potrzeb planu zagospodarowania przestrzennego: Geologicznoprzyrodnicze rozpoznanie terenów pogórniczych krzemionek podgórskich dla potrzeb ochrony ich wartości naukowo-dydaktycznych I ekologicznych, oprac. zbiorowe, te. Małgorzata Szczepańska i Elż bieta Pilecka, Kraków 2005. 17. Ustalenia planów jw. powinny przybliżyć możliwość powołania parku kulturowego w planowanym dotąd zakresie (tj. na obydwu częściach Krzemionek, przeciętych torami kolei i ul. Powstańców Sląskich). 18. W zakresie całej Góry Lasoty (Krzemionek Podgórskich) niezbędne jest odsłonięcie kościoła św. Benedykta i wapiennych skał, tworzących specyfikę i piękno krajobrazu. Zabudowa i zieleń przy Rękawce, Zamoyskiego i innych ulicach, przebiegających w pobliżu dawnych kamieniołomów powinna umożliwiać widok skał. Widoczność kościoła św. Benedykta powinna być przedmiotem bardzo starannego zbadania i odpowiedniego ograniczenia gabarytów budynków i zieleni w całym obszarze widoczności - tak z Krzemionek, jak i z terenu Podgórza. 19. Obszar planu Góra Lasoty zabudowa nie powinna tu być dogęszczana ani nadbudowywana; niezbędne jest uwzględnienie i zabezpieczenie obszaru jako przedpola widoków z kopca Krakusa na Kraków oraz widoku tej części Podgórza od zachodu, północy, wschodu, w tym w panoramach Krakowa z wymienionych kierunków. Fort św. Benedykta, kościół św. Benedykta (z cmentarzem przykościelnym) i otoczenie błonie i zbocza za całkowicie wykluczone uważamy dodawanie tu nowych obiektów, nadbudowy oraz wprowadzanie parkingu. Problem dostępu i parkowania samochodów musi zostać rozwiązany poza otwartą przestrzenią łaki, użytkowanej jako błonie (będącej nb. przekształconym fragmentem historycznego błonia, związanym m. in. z częścią obchodów Rękawki). 20. Obszar planu Krzemionki wskazujemy konieczność zabezpieczenia zabytkowych walorów kompozycyjnych Parku Bednarskiego, z Ad.16 Ad.18 Ad.19 Ad.20 Ad.16 Ad.17 nie Ad.18 Ad.19 Ad.20 Ad. 16 Wniosek dotyczy obszaru, dla którego sporządzany jest Ad.17 Powołanie parku kulturowego wynika z przepisów odrębnych i nie może być przedmiotem ustaleń planu miejscowego. Ad. 18 Wniosek dotyczy obszaru, dla którego sporządzany jest Ad. 19 Wniosek dotyczy obszaru, dla którego sporządzany jest Ad.20 Wniosek dotyczy obszaru, dla którego sporządzany jest 9

5. 31.10.2011 [ ]* Stowarzyszenie Podgórze.pl wykluczaniem odłączania zeń jakichkolwiek części i obiektów, oraz zespołu KS Korona, a także - co do ogólnej zasady - wykluczenia rozwoju zabudowy i uszczuplania terenów zieleni. 21. Zabudowa obszaru planu Czyżówka, naszym zdaniem, powinna zostać ograniczona do uzupełnień plombowych w istniejącej historycznej strukturze urbanistycznej; niezbędne jest utrzymanie skali drobnej zabudowy mieszkalnej ulicy Czyżówka i również nie powinna uszczuplać istniejących terenów zielonych (w tym użytkowanych jeszcze w 2.poł. XX w.jako rolne). 22. W obszarach planów Krzemionki, Czyżówka i na granicy obszarów planów Krzemionki i Góra Lasoty za niezbędne uważamy przejścia dla pieszych ponad ul. Powstańców Śląskich, a nadto wskazanie możliwości prowadzenia tu połączeń ekologicznych i zabezpieczenia po temu miejsca. 23. Przy rozpatrywaniu obszaru planu Góra Lasoty prosimy uwzględnić potrzebę dokończenia przejścia pod torami kolejowymi przystanku Krzemionki (chodzi o przejście przy Pl. Przystanek), tym bardziej, że planuje się tu znaczne przekształcenia przebiegu torów. 24. Obszar planu Rejon Cmentarza Podgórskiego ma od dawna swoją historyczną nazwę Pod Bogiem Ojcem ta nazwa powinna być stosowana. 25. Zabudowa tu, co do ogólnej zasady, nie powinna być dogęszczana czy nadbudowywana na działkach już zabudowanych; uzupełnienia plombowe na niezabudowanych działkach powinny być o charakterze zabudowy spójnym z daną ulicą, przy czym zdecydowanie niezbędne jest uwzględnienie i zabezpieczenie ekspozycji kopca Krakusa oraz całej tej części Podgórza, w tym w panoramach Krakowa od zachodu, północy oraz widoków Krzemionek z kopcem od strony Zabłocia, Płaszowa. 26. Wnosimy o zabezpieczenie przebiegu ścieżki rowerowej i ciągu pieszego (w aranżacji zielonej) śladem dawnego toru kolei z 1884 r. (malowniczy wąwóz wykuty w skałach). 1. Obszar Starego Podgórza na potrzeby sporządzania planów zagospodarowania przestrzennego został podzielony na poszczególne części, jednak zagadnienie dotyczy w istocie jednego organizmu ukształtowanego przez wspólne warunki przestrzenne i wspólną historię. Obszar ten, stanowiący spójną całość, rozpatrywany być musi według tych samych zasad planistycznych i konserwatorskich, a proponowany powyżej podział na obszary należy traktować wyłącznie jako zabieg techniczno organizacyjny a nie merytoryczny. Jednolite traktowanie obszaru Starego Podgórza jest zasadne także z uwagi na objęcie całego omawianego obszaru przez wspólny wpis do Rejestru Zabytków oraz lokalizację w granicach Krakowa Pomnika Historii. Przy rozważaniach dotyczących Starego Podgórza, uważamy za niezbędne uwzględnienie znaczenia historii miejsca czasu Zagłady. Teren Starego Podgórza, (którego części dotyczą poniższe wnioski) jest częścią śródmieścia historycznego Krakowa. Podgórze, stanowiące do czasu zaborów składnik miasta Kazimierza, rozłożyło się u stóp Krzemionek, wzgórz, które wraz z kościołem św. Benedykta i kopcem Krakusa, stanowią faktyczne i krajobrazowe zamknięcie (od południa) historycznego centrum Krakowa. Każde, zatem ustalenie dla omawianego obszaru będzie oddziaływało na wnętrze Wisły w centrum Krakowa i jego całą staromiejską część. Proces planistyczny wobec całości powinien mieć charakter ochronny, regulujący politykę przestrzenną w kierunku eliminowania zagrożeń i zachowywania tożsamości Podgórza wraz z jego wybitnymi walorami krajobrazu kulturowego. Walory te wynikają z cech urbanistyczno architektonicznych Podgórza i ich wkomponowanie w malowniczą Cały obszar planu Ad.21 Ad.22 Ad.23 Ad.24 Ad.25 Ad.26 Ad.1 Ad.21 Ad.22 Ad.23 Ad.24 Ad.25 Ad.26 Podgórze Krzemionki Ad.21 Wniosek dotyczy obszaru, dla którego sporządzany jest Podgórze Czyżówka Ad.22 Wniosek dotyczy obszaru, dla którego sporządzane są miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego obszaru Stare Podgórze - Czyżówka, Stare Podgórze-Krzemionki, Stare Podgórze - Wzgórze Lasoty Ad. 23 Wniosek dotyczy obszaru, dla którego sporządzany jest Ad. 24 Wniosek dotyczy obszaru, dla którego sporządzany jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obszaru Rejon Cmentarza podgórskiego Ad. 25 Wniosek dotyczy obszaru, dla którego sporządzany jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obszaru Rejon Cmentarza podgórskiego Ad. 26 Wiosek dotyczy obszaru, dla którego sporządzany jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obszaru Rejon Cmentarza podgórskiego 10

przestrzeń Krzemionek Podgórskich, walory i specyfika Podgórza wyrażają się w: - odrębnym, dobrze czytelnym, bardzo wydłużonym kształcie zespołu miejskiego, ukształtowanego od średniowiecza do przełomu XIX/XX w. w wielorakiej relacji (m. im. przestrzennej i gospodarczej) z górą Lasoty (Krzemionkami Podgórskimi), przejawiającym się m. in. w charakterystycznym, zgeometryzowanym, barokowo klasycystycznym planie Podgórza z XVIII wiecznym traktem cesarskim, obiegającym Krzemionki, - wnętrzach urbanistyczno architektonicznych ulic i placów, kształtowanych z udziałem stylowej zabudowy józefińskiej (dwie kondygnacje, szerokie fronty, horyzontalna artykulacja elewacji) i różnych odcieni historyzmu, która zachowała w dużej mierze oryginalny, piętrowy gabaryt w pierzejach Rynku i głównych ulic oraz nieco wyższy, głównie dwupiętrowy, ew. trójpiętrowy w poprzecznicach, - dużej ilości niezwykle wartościowych przyrodniczo i krajobrazowo terenów ogólnodostępnych: łąk, błoń, skał i innych zasobów przyrodniczych Krzemionek; - znacznym udziale zieleni w strukturze zabudowy miejskiej, na stokach i na wysoczyźnie Krzemionek Podgórskich (Góra Lasoty) z Kopcem Krakusa oraz w obrębie cmentarzy, parku Bednarskiego i w rejonie bulwarów Wisły (m.in. Planty Nowackiego), - względnie ekstensywnej i kameralnej zabudowie, ze znaczną ilością przedogródków, ogrodów i budynków wolnostojących przy malowniczych ulicach tylnych np. Rękawka, Zamoyskiego), o przebiegu wywodzącym się zapewne z czasów średniowiecza, - wyrazistym charakterze miasta górniczego i przemysłowego, z wydzielonymi dzielnicami przemysłowymi, lecz nie pozbawionego malowniczości mniejszych obiektów przemysłowych w częściach o funkcji mieszkaniowej. Wydłużony kształt miasta sprawia, iż formy architektury przechodzą od typu zabudowy śródmiejskiej do kameralnej: -wzdłuż najdłuższego ciągu funkcjonalno kompozycyjnego (Wielicka- Limanowskiego- Kalwaryjska) przechodzą stopniowo na odległości rzędu ponad kilometra od Rynku; - w kierunku poprzecznym (np. Warneńczyka i inne poprzeczne) zaledwie nieco ponad stu metrów Ta swoista cecha wymaga starannego utrzymania, tym bardziej, że formy kameralne sąsiadują z obszarami zieleni ogólnodostępnej. 2. Zatem zdaniem wnioskujących, ani ulice główne ani Rynek, ani ulice tylne w żadnym wypadku nie mogą być traktowane jak rezerwuar przestrzeni dla nadbudów i rozbudów, ponieważ utraci się wówczas nie tylko tożsamość i urok Podgórza, ale zdominuje i odetnie widokowo tereny Krzemionek i zieleń nad Wisłą, w tym tutejsze zabytkowe parki. W ulicach bocznych zaś zmiany winny dotyczyć głównie działek niezabudowanych, lecz w taki sposób, by nie zdominować zabytkowych cech wnętrza. 3. Podgórze jest wyjątkowo wrażliwe w zakresie ekspozycji czynnej i biernej najważniejsze relacje krajobrazowe Krakowa dotyczą Krzemionek, wnętrza Wisły, Wawelu, Zakrzówka jak i poszczególnych wnętrz ulicznych i placowych Podgórza i Kazimierza. Już obecnie widoczne jest zdominowanie nowszą (o znacznych rozmiarach architekturą pieczołowicie Ad.2 nie Ad.3 nie Ad.2 W celu ochrony tożsamości Podgórza plan przewidział 4 rodzaje działań, które mogą być realizowane na poszczególnych posesjach zgodnie z wytycznymi konserwatorskimi i są to: ochrona bryły i gabarytów obiektu, podniesienie kalenicy obiektu, w celu adaptacji poddasza, z zachowaniem wysokości krawędzi elewacji, nadbudowa z powtórzeniem geometrii dachu, budowa w przypadku posesji niezabudowanych. Pomimo dopuszczenia wymienionych wyżej działań plan zapewnia ochronę widokową Podgórza wraz z jego wybitnymi walorami krajobrazowymi, zachowując jednocześnie zróżnicowanie wysokościowe poszczególnych pierzei ulicznych. Ad.3 W ramach przygotowanych do planu uwarunkowań sporządzona została analiza widokowa, która sprecyzowała najważniejsze walory widokowe obszaru, wraz z analizą ekspozycji czynnej i biernej. Projekt planu zapewnia ochronę elementów widokowych określonych na Rysunku Planu m.in. osi i ciągów widokowych poprzez linie 11

komponowanych (do początku XXw.) historycznych panoram we wnętrzu Wisły a rzecz dotyczy obszaru miasta pomnika, gdzie cechy historyczne, w tym ukształtowanego historycznego krajobrazu, powinny podlegać szczególnej ochronie. Szczególnie chronioną wartością krajobrazu Podgórza są więc powiązania widokowe z resztą Krakowa. W zakresie wymienić należy: c) panoramę na tle Krzemionek, widzianą od strony Wisły, dominantami jakie tworzy Kopiec Krakusa oraz zabytkowe kościoły: parafialny św. Józefa, klasztorny Redemptorystów i św. Benedykta oraz fort św. Benedykta i budynek TV w miejscu fortu Krzemionki. d) punkty i ciągi widokowe, umożliwiające najbardziej atrakcyjną ekspozycję Podgórza z lotu ptaka lokacyjnego Krakowa z Wawelem i Kazimierzem oraz wnętrza doliny Wisły w rejonie Bielańsko- Tynieckiego parku Krajobrazowego i zielonego zrębu Słowińca z kopcami Kościuszki i Piłsudskiego. Dla zachowania tych wartości decydujące znaczenie ma konsekwentna rezygnacja ze wznoszenia nowej wysokiej zabudowy lub nadbudowy obiektów istniejących na terenie Podgórza przewyższanie dotychczasowego gabarytu uważamy za niedopuszczalne. zabudowy i gabaryty obiektów. Miejsca, które mają wpływ na ponadlokalny odbiór krajobrazu Podgórza były traktowane bardzo szczegółowo i wszelkie nadbudowy i przemiany przestrzenne są ograniczane do niezbędnego minimum. W miejscach, które nie oddziaływają na odbiór sylwety Podgórza (szczególnie przy widokach zewnętrznych, dalekich) nadbudowy i budowy zostały dopuszczone w zgodzie z wytycznymi konserwatorskimi. 4. Za niezbędne uważamy zachowanie zabytkowego gabarytu detali i substancji zespołów dworków- zajazdów (Pod Lwem, Pod Jeleniem, Pod Białym orłem, Pod Czarnym Orłem, pod Kotwicą, Pod Lipkami i innych budynków tego typu). Są to najcenniejsze dla tożsamości Podgórza obiekty zabytkowe. Najlepiej obecnie zachowanym zespołem, (co do sylwety i gabarytu, niewykluczone również substancji) może być dworek zajazd Pod Kotwicą z zabudową całej działki (obszar Stare Podgórze Limanowskiego), zatem niedopuszczalne są naszym zdaniem zmiany tego zespołu i charakteru obiektów, co do cech zabytkowych. 5. Wnętrza zawierające pierzeje bardzo zróżnicowane (np. Plac Emila Serkowskiego obszar Kalwaryjska), powinny naszym zdaniem uwzględniać ten uzasadniony historycznie fakt (w tym konkretnym przypadku nawarstwienia wynikają z historycznej funkcji miejsca i kształtowania zabudowy), zatem i docelowa zabudowa powinna być odpowiednio zróżnicowana, bez wyrównywania do gabarytów budynków najwyższych, z zastosowaniem form odpowiednio dobranych do tradycji miejsca, szerokości działek i zastanych obiektów zabytkowych. 6. Miejsca gdzie niemożliwe jest przywrócenie historycznego kształtu pierzei (np. Zachodnia pierzeja ul. Legionów na odcinku od Kalwaryjskiej do Rejtana) wskazujemy potrzebę działań integrujących, jednak w nawiązaniu do historycznych cech miejsc (w tym konkretnym przypadku poprzez odpowiedzialną dla współczesności inspirację architekturą niegdyś tu istniejącej hali targowej), o podporządkowanej historycznemu otoczeniu formie (w omawianej lokalizacji odpowiednio niskiej, z urozmaiconym detalem, ponieważ miejsce znajduje się w świetnym widoku z Parku Bednarskiego na Wawel; z odpowiednią, publiczną funkcją). 7. Dla cech pierzei zwłaszcza ulic bocznych i tylnych tradycyjne uzasadnienie ma pozostawienie pośród zabudowy przylegających do ulicy ogrodów, przedogrodów oraz zachowania lokalnych form, związanych z przemysłem, niezależnie od obecnej czy zakładanej funkcji tych ostatnich. Pozostawienie zabudowy zróżnicowanej wysokością, z widocznymi fragmentami murów ogniowych ma również swoją tradycję w Podgórzu. W naszym przekonaniu niezbędna jest rezygnacja z dążeń do wyrównywania wysokości pierzei poprzez równanie do pojedynczych, najwyższych w pierzei budynków ani poprzez wypośrodkowanie wysokości sąsiadującej z nimi zabudowy, nierzadko bowiem zdarzają się budynki przeskalowane, najmłodsze w rzędzie zabudowy, powstałe w czasie, gdy zaniechano konwencji tworzenia pierzei ulic o harmonizującym Ad.4 Ad.5 Ad.6 Ad.7 nie Ad.7 Plan nie umożliwia nadbudowy i równania kamienic do najwyższej, aczkolwiek dopuszcza nadbudowę niektórych budynków i uzupełnienia plombowe. Pomimo dopuszczenia ww. działań plan zapewnia ochronę ogrodów i zieleni oraz zróżnicowanie wysokościowe poszczególnych pierzei ulicznych. 12

ze sobą charakterze i gabarycie. 8. Problemem jest stan zieleni ulicznej naszym zdaniem należy nakazać utrzymanie tradycji układów zieleni wysokiej, zwłaszcza w licznych wnętrzach, gdzie ona istnieje lub istniała (szczególnie tam, gdzie odgrywała ważną rolę kompozycyjną, np. Rynek, Limanowskiego), w tym ulice Parkowa, Krakusa, Józefińska, Krzemionki, Al. Dembowskiego, Al. Pod Kopcem, Zamoyskiego, Krasickiego, Rękawka i inne), w tym, w razie takiej konieczności, wymiany tej zieleni. 9. Podwórka wskazujemy konieczność zapobieżenia zabudowie i zacieśnianiu podwórek, zmianie obiektów oficynowych oraz swoistych obiektów gospodarczych w nowe, dużych rozmiarów budynki mieszkalne. Niezbędna jest naszym zdaniem ochrona cech podwórek (urozmaicenie formy i materiału np. kryte ganki komunikacyjne, drewniane przybudówki, bruk, zieleń). Ad.8 Ad.9 nie Ad.9 Podwórka są chronione poprzez wskaźniki zagospodarowania terenu (wskaźnik intensywności oraz wskaźnik terenu biologicznie czynnego) oraz nakaz utrzymania mniejszego gabarytu zabudowy oficynowej od zabudowy frontowej. W niektórych lokalizacjach plan dopuszcza jednak roboty budowlane związane z zabudową oficynową. Zakres ochrony podwórz i poszczególnych elementów architektonicznych został uzgodniony z Miejskim Konserwatorem Zabytków. 10. Za niezbędne uważamy powstrzymanie niekorzystnej tendencji zmian funkcji, w tym wypierania funkcji mieszkaniowej przez biura, handel czy usługi Podgórze powinno pozostać żywą częścią śródmieścia Krakowa z jej stałymi mieszkańcami, obiektami i dogodną infrastrukturą dla codziennego życia. 11. Z drugiej strony wskazujemy potrzebę zapobiegania dogęszczaniu Podgórza tak zabudową jak coraz częstszymi nadbudowami (zwłaszcza znacznymi), ponieważ niezależnie od utraty tożsamości formalnej, prowadzi to do obniżenia poziomu życia (wobec przyrostu ludności istniałyby ograniczone możliwości wprowadzenia nowej infrastruktury usług powszechnych), wymiany (rotacji) ludności i wszystkich niekorzystnych zmian z tego wynikających. 12. W Podgórzu naszym zdaniem, nadal jest niedostatek instytucji kulturalnych. W porównaniu do okresu przed II wojną światową (dzielnica z licznymi placówkami kulturalnymi) to stan nielicujący z potrzebami tak dzielnicy jak i całego miasta. Wskazujemy potrzebę zabezpieczenia funkcji kulturalnej, zwłaszcza form kameralnych dla potrzeb lokalnych, w tym muzeum Podgórza, ze względu na wciąż niedocenianą i umniejszaną wagę dziejów tego miasta (dla funkcji kulturalnej wskazujemy m. in. Ratusz Podgórza, fort św. Benedykta i inne obiekty publiczne, zwłaszcza wzniesione staraniem społeczeństwa Podgórza). 13. Z funkcją kulturalną powinien być w części związany sport zgodnie z tutejszą tradycją (m.in. KS Korona jest kontynuatorem podgórskiego Sokoła).W naszym przekonaniu warto zabezpieczyć możliwość tworzenia niewielkich zespołów rekreacyjno-sportowych dla dzieci i młodzieży. Paradoksalnie, mimo tak dużej ilości terenów zielonych, młodzież nie Ad.12 Ad.10 nie Ad.11 nie Ad.13 nie Ad.10 Projekt planu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy musi być zgodny z zapisami Studium, które wyznacza dla obszaru objętego planem Tereny o przeważającej funkcji Mieszkaniowo-Usługowej znajdujące się w strefie śródmiejskiej. Wzdłuż ulicy Kalwaryjskiej i Ronda Matecznego wyznaczony został ponadto główny ciąg miejski. Główne kierunki zagospodarowania ciągów miejskich to m.in. kształtowanie ciągów ulic o charakterze usługowym, jako wnętrz urbanistycznych o atrakcyjnej formie i wysokiej jakości architektury budynków, obiektów małej architektury, zieleni, nawierzchni, oświetlenia itp., dążenie do różnorodności funkcjonalnej związanej głównie z usługami o charakterze miejskim i administracją, Zgodnie z powyższym plan dla terenów wzdłuż ulicy Kalwaryjskiej wyznacza tereny o funkcji mieszkaniowo usługowej z zakazem lokalizacji mieszkań w parterach. W terenach oddalonych od ulicy Kalwaryjskiej w większości wyznaczona została jedynie funkcja mieszkaniowa i wypieranie tej funkcji zgodnie z zapisami planu nie będzie możliwe. Ad.11 Projekt planu przewidział 4 rodzaje działań, które mogą być realizowane na poszczególnych posesjach zgodnie z wytycznymi konserwatorskimi i są to: ochrona bryły i gabarytów obiektu, podniesienie kalenicy obiektu, w celu adaptacji poddasza, z zachowaniem wysokości krawędzi elewacji, nadbudowa z powtórzeniem geometrii dachu, budowa w przypadku posesji niezabudowanych. Ad. 13 Z uwagi na historyczne i kulturowe uwarunkowania poszczególne sporządzane plany na Starego Podgórza należy rozpatrywać jako jedną całość. Tereny zieleni związane ze sportem i rekreacją zostały wyznaczone w sąsiednich planach dla Podgórza. W projekcie planu dla obszaru Stare Podgórze Limanowskiego z 13