Kaliski Maciej Akademia Górniczo-Hutnicza, Wydział Wier tnictwa Nafty i Gazu, Kraków Trzaskuś-Żak Beata Akademia Górniczo-Hutnicza, Wydział Górnictwa i Geoinżynierii, Kraków KSZTAŁTOWANE CEN GAZU ZEMNEGO W POLSCE W 2007 ROKU Streszczenie: Abstract: KpaTKoe coaepjkahhe: Artykuł przedstawia analizę kształtowania się średnich cen gazu w poszczególnych grupach taryfowych od W- do W -4 na przykładzie sześciu spółek dystrybucyjnych działających na polskim rynku gazowym. This artiele presents the analysis of estimation of gas medium prices in every of fourth tariff's groups in six distributing companies. The tariff's groups are distinct as CTaTbll peactabjler ahajh3 <popmhpobahlll ueh ra3a B OTAeJbHbX TapH<pHKaUHoHHbX rpyrmax OT W- 10 W-4 ):\Jl KalK,ll;OrO H3 rnecth paclpellejhtejbhbx 06l.\eCTB. TapH<pHKaUHOHHble rpynlb Grupy taryfowe zróżnicowane są pod względem rodzaju i ilości pobranego paliwa gazowego, jak również mocy umownej, czyli maksymalnej godzinowej możliwości odebrania paliwa gazowego w danym roku określonej w umowie. Analiza ta przeprowadzona została na podstawie cen i stawek opłat za paliwo gazowe zawartych w Taryfie dla paliw gazowych Nr 2 ze zmianami obowiązującymi w 2007 roku. a result of differences in delivering, species of gas and contracted pow er. Contracted power means maximum possibility of hour's gas withdrawal in particular year ineluded in gas contract. This analysis is based on information taking from Gas Tariff Nr 2 ratified by Director of Energy Regulation Department ineluding changes introduced in 2007r. lh<p<pepehuhpobahb OTHOCHTeJbHO BHla H KOJH'eCTBa OJyąeHHoro ra30boro TOJHBa, pabho KaK H 10roBOpHOH MOl.\HOCTH, TO ectb MaKCHMaJbHOH B03MOlKHOCTH 10rryąeHllll ra30boro TOJHBa B '1ac B lahhom rolly, onpellejehhoh B 10rOBope. 3TOT ahajh3 pobelleh Ha ochobahhh ueh H CTaBoK <:ljatb 3a ra30boe TOJHBO, 3aKJlOąeHHbX B TapucjJe OM 2a306020 mofu/u6a Ng 2, yrbeplk,ll;ehhom pernehllem TpellcellaTeJll YrrpaBJeHlll PeryJHpOBaHlll 3HeprerHKH. 1. Wprowadzenie Rynek gazu ziemnego w Polsce obejmuje następujące obszary działalności: wydobycie, magazynowanie, obrót, przesył i dystrybucję. Działalność wydobywcza realizowana jest przez jedno przedsiębiorstwo Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo (PGNiG) S.A., które odpowiada za 100% krajowego wydobycia. Działalność magazynowa PGNiG S.A. jest realizowana za pomocą sześciu podziemnych magazynów gazu - PMG (Wierzchowice, Brzeinica, Strachocina, Sworzów, Husów, Mogilno). Działalność przesyłowa jest wykonywana przez operatora systemu przesyłowego (OSP). Od 1 lipca 2005r. na mocy decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (URE), operatorem systemu przesyłowego jest przedsiębiorstwo OGP Gaz System Sp. z 0.0. działające jako jednoosobowa spółka Skarbu Państwa. PGNiG S.A. poza sprzedażą do pośredników w obrocie prowadzi także sprzedaż gazu do odbiorców końcowych,. 41,8% gazu trafia do odbiorców bezpośrednio z krajowego systemu przesyłowego lub ze złóż do odbiorców przemysłowych. Ponadto PGNiG S.A. sprzedaje do OSP gaz na potrzeby własne operatora i potrzeby bilansowania systemu. Pozostały gaz jest sprzedawany z systemu dystrybucyjnego poprzez spółki dystrybucyjne [31. Sześć spółek dystrybucyjnych zwanych spółkami gazownictwa wydzielonych zostało w ramach prac prywatyzacyjno-restrukturyzacyjnych od 1.01.2003r. z grupy kapitałowej PGNiG S.A., są to: Gazownictwa (DSG) sp. z 0.0., z siedzibą we Wrocławiu, Górnośląska Gazownictwa (GSG) sp. z 0.0., z siedzibą w Zabrzu, Gazownictwa sp. z 0.0., z siedzibą w Tarnowie, Mazowiecka Gazownictwa (MSG) sp. z 0.0., z siedzibą w Warszawie, Gazownictwa sp. z 0.0., z siedzibą w Gdańsku, Wielkopolska Gazowniczą (WSG) sp. z 0.0., z siedzibą w Poznaniu. Spółki dystrybucyjne gazu (zwane dalej mi Gazowymi), w których PGNiG S.A. ma 100% udziałów, prowadzą działalność w zakresie lokalnego obrotu gazem i obsłu- ŚWAT NERUCHOMOŚC
gi handlowej małych i średnich odbiorców oraz eksploatacji, remontów i rozbudowy sieci dystrybucyjnej na terenie poszczególnych województw. Działalność i funkcjonowanie Spółek Gazowych w tej formie będzie przebiegać do 1 lipca 2007 roku. Od 1 lipca 2007 roku ma nastąpić prawne rozdzielenie działalności handlowej od działalności dystrybucyjnej w wymienionych spółkach dystrybucyjnych. Przyjęty model rozdzielenia działalności technicznej i handlowej dystrybucji gazu zakłada połączenie (integrację) w ramach PGNiG SA działalności obrotu hurtowego i detalicznego oraz ukształtowanie 6 Spółek Gazownictwa jako 6 Operatorów Systemu DystJybucyjnego (OSD). Obowiązek rozdziału wynika z postanowień Dyrektywy 2003/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 roku dotyczącej wspólnych zasad wewnętrznego rynku gazu ziemnego. Każdy z OddZiałów Obrotu zostanie wniesiony do jednej z sześciu utworzonych przez PGNiG Tymczasowych Spółek Obrotu. Nowo utworzone podmioty będą miały charakter tymczasowy i w możliwie naj krótszym czasie zostaną włączone do PGNiG. Oznacza to, że spółki gazownictwa przekształcą się w operatorów systemu dystrybucyjnego, w konsekwencji detaliczny obrót gazem oraz obsługa klientów na terenie całego kraju zostaną przeniesione ze spółek gazownictwa do spółek obrotu gazem. Następnie przewiduje się zintegrowanie działalności obrotu gazem (hurtowego i detalicznego). W związku z tym w ostatnim etapie zmian strukturalnych i organizacyjnych nastąpi połączenie spółek obrotu gazem z PGNiG poprzez ich inkorporację. W ten sposób PGNiG oprócz działalności wydobywczej i magazynowej prowadzić będzie także całość działalności handlowej [1]. 2. System taryfowy Od października 2003r. spółki dystrybucyjne mają prawo ustalać własne ceny i stawki opłat dla grup taryfowych zawartych w tatyfach gazowych. Lokalny tynek gazu jest w całości rynkiem regulowanym, w związku z czym spółki te muszą przedstawiać do zatwierdzenia Prezesowi URE taryfy na usługi dystrybucyjne (sieciowe) oraz dotyczące obrotu. Według &5 Rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy [2], określone w taryfie ceny i stawki opłat różnicuje się dla poszczególnych grup taryfowych, odpowiednio do kosztów uzasadnionych. Taryfy te składają się z opłaty zasadniczej (opłaty stałej) oraz ceny za jednostkę zużycia. Przykładem może być taryfa gazowa, która zawiera następujące składniki cen i stawek opłat dla odbiorców zasilanych z sieci rozdzielczych o ciśnieniu do 0,5 MPa włącznie [11]: cena za pali o gazowe, [zł/m\ (stała) stawka opłat abonamentowych, [zł/m-cl, (stała) stawki opłat za usługi dystrybucji: stała, [zł/m-el, - stała, [zł/m3/h za h], - zmienna, [zł/m3]. Według &24.1 Rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy [21, przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się obrotem paliwami gazowymi kalkuluje ustalane w taryfie: ceny paliw gazovvych - na podstawie kosztów uzasadnionych pozyskania tych paliw oraz własnych kosztów uzasadnionych prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie obrotu paliwami gazowymi, stawki opłat abonamentowych - na podstawie uzasadnionych kosztów świadczenia usług obejmujących: odczytywanie wskazań układów pomiarowych, wystawianie faktur, obliczanie i pobieranie należności za dostarczane paliwo gazowe, a także za czynności związane z kontrolą układów pomiarowych, dotrzymywania warunków umów i prawidłowości rozliczeń, jako iloraz tych kosztów i liczby układów pomiarowo - rozliczeniowych. Można zatem napisać, że średnia cena sprzedaży gazu w grupach taryfowych od W-l do W-4 składa się ze składnika stałego ceny oraz składnika zmiennego [11l: gdzie: C i - średnia cena w grupie taryfowej i, Psi - stały składnik ceny, suma stawki opłat abonamentowych i stałej stawki opłat za usługi dystrybucji, Pzi - zmienny składnik ceny; suma ceny za paliwo gazowe w i-tej grupie taryfowej i zmiennej stawki opłat za Xpi usługi dystrybucji, - zakontraktowany zakup gazu w danym miesiącu w i-tej grupie taryfowej, [m3 m-c] Opłata abonamentowa jest częścią stałą, zależną podgrupy taryfowej, do której jest zakwalifikowany odbiorca. Pobierana jest pełnej wysokości za każdy miesiąc kalendarzowy. Opłata dotyczy handlowej obsługi klientów, m. in. odczytów, wystawiania faktur i doręczania faktur, pobierania należności itp. Opłata stała za usługę dystrybucji podobnie jak opłata abonamentowa pobierana jest za cały okres rozliczeniowy i nie dotyczy ilości zużytego, według wskazań gazomierza, paliwa liczonego w m3. Opłata za paliwo gazowe jest częścią zmienną, gdyż zależy od ilości zużytego, według wskazań gazomierza, paliwa liczonego w m3 20 ŚWAT NERUCHOMOŚC
Tablica 1. Grupy taryfowe o symbolu W, wydzielone na podstawie kryteriów podziału odbiorców ze względu na moc umowną i roczną ilość pobieranego gazu Tablica 2. Grupy taryfowe od W-5 do W-7B dla sieci gazowej o ciśnieniu do 0,5 MPa włącznie [5] Opłata zmienna za usługi dystybucji to opłata za dostarczenie odbiorcom paliwa gazowego w wymaganych ilościach i właściwych parametrach jakościowych. Odbiorcy za dostarczony gaz i usługi dystrybucji rozliczani są według cen i stawek opłat właściwych dla grup taryfowych, do któlych są zakwalifikowani. Według &8 Rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy [2] podział odbiorców na grupy talyfowe dokonywany jest według następujących kryteriów: przyłączenia do sieci przesyłowej lub rozdzielczej, rodzaju pobieranego paliwa gazowego, wielkości i charakterystyki odbioru paliwa gazowego, systemu rozliczeń, niezawodności i ciągłości świadczonych usług i ponoszonych z tego tytułu kosztów. 2.1. Kryteria podziału na grupy taryfowe Wśród Klientów użytkujących gaz ziemny wysokometanowy w ilościach do 10 nm3/h wyróżniamy cztery grupy taryfowe w każdej z sześciu spółek dystrybucyjnych, w zależności od ilości rocznego zużycia gazu, co obrazuje tablica 1. W grupie taryfowej W-l rozliczani są klienci pobierający do 300 m3 gazu rocznie. Są to przeważnie odbiorcy, wykorzystujący gaz do przygotowywania posiłków. Korzystający jedynie z kuchenki gazowej z piekarnikiem. Do grupy taryfowej W-2 zaliczani są klienci pobierający gaz ziemny w ilościach powyżej 301 m3 do 1200 m3 rocznie. Przeważnie są to klienci wykorzystujący gaz do przygotowywania posiłków (kuchnia gazowa z piekarnikiem) oraz podgrzewania wody użytkowej (bojler gazowy, przepływowy podgrzewacz wody). W grupie taryfowej W-3 mieszczą się klienci zużywający rocznie gaz ziemny w ilości powyżej 1201 m3 do 8000 m3, czyli najczęściej użytkujący gaz do sporządzania posiłków, podgrzewania ciepłej wody użytkowej oraz do ogrzewania pomieszczeń. W grupie taryfowej W-4 rozliczani są klienci pobierający rocznie ponad 8000 m3, czyli użytkujący gaz do sporzą- Tablica 3. Grupy taryfowe od W-8 do W-10 dla sieci gazowej o ciśnieniu do powyżej 0,5 MPa [5] dzania posiłków podgrzewania ciepłej wody użytkowej oraz do ogrzewania pomieszczeń o bardzo dużych powierzchniach użytkowych, jak również niewielkie zakłady rzemieślnicze czy produkcyjne. Tablice 2 i 3 ilustrują, na przykładzie Karpackiej Spółki Gazownictwa Sp. z 0.0. z siedzibą w Tarnowie, grupy taryfowe dla klientów użytkujących gaz ziemny wysokometanowy w ilościach powyżej 10 nm3/h. W Polsce,.w ramach kompleksowej gazyfikacji kraju, rozprowadzane są dwa rodzaje gazu ziemnego: gaz ziemny wysokometanowy - GZ 50 gaz ziemny zaazotowany - GZ 35 i GZ 41,5 Skład Gazu ziemnego musi być zgodny z parametrami jakościowymi określonymi w Polskiej Normie PN-C- 04750. Oznacza to, że musi on spełniać następujące wymagania (tablica A). 2.3. Składniki taryfowe poszczególnych spółek dystrybucyjnych Poszczególne składniki w grupach taryfowych od W-l do W-4 określa w roku 2007 Taryfa dla paliw gazowych Nr 2, uwzględniająca zmiany obowiązujące od stycznia 2007 roku, żatwierdzona decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Na podstawie informacji zawartych w wymienionej Taryfie sporządzone zostało zestawienie poszczególnych składników cen i stawek opłat w poszczególnych grupach taryfowych od W-l do W-4, w sześciu spółkach dystrybucyjnych, zamieszczone w tablicach 477. Zamieszczone w tabelach stawki opłat i ceny za gaz nie uwzględniają podatku od towarów i usług - VAT. W odniesieniu do nich podatek od towarów i usług nalicza się zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Tablica A. na podstawie [13J ŚWAT NERUCHOMOŚC
Tablica 4. Wartość poszczególnych składników taryfy W-i w sześciu spółkach dystrybucyjnych [3, 4, 5, 6, 7, 8] na podstawie {3, 4, 5, 6, 7, 8] Mazowiecka Gazownictwa Sp. za.o. W-2 4,00 0,4385 0,4040 0,4272 Tablica 5. Wartość poszczególnych składników taryfy W-2 w sześciu spółkach dystrybucyjnych [3, 4, 5, 6, 7, 8] na podstawie [3,4,5,6,7,8] Tablica 6. Wartość poszczególnych składników taryfy W-3 w sześciu spółkach dystrybucyjnych [3, 4, 5, 6, 7, 8] na podstawie [3, 4, 5, 6, 7, 8] Tablica 7. Wartość poszczególnych składników taryfy W-4 w sześciu spółkach dystrybucyjnych [3, 4, 5, 6, 7, 8] na podstawie {3, 4, 5, 6, 7, 8] 22 ŚWAT NERUCHOMOŚC
3. Wyznaczenie średnich cen taryfowych sprzedaży gazu nych wielkości sprzedaży gazu w czterech grupach taryfowych Wyniki obliczeń dla sześciu spółek dystlybucyjnych Na podstawie danych cen i stawek opłat zawartych w przedstawiono poniżej w tablicach 8+11. Obliczenia te zostały zilustrowane na rysunkach tablicach 4+7, obliczono średnie ceny gazu dla poszczegól- 1+4. Pobór (DSG) Sp. z 0.0. Górnośląska półk "'>Ga owńicza (GSG) Gazownictwa S. z 0.0 Sp. z 0.0. :p. z 0.0. Srednie ceny gazu w taryfiew.1 [zł/m3] Sp. z 0.0. WielkoJ)9lska GazoWnic:za (WSG) S.zO.o. 2,5015 2,4381 1,9245 1,9211 24 25 1,6837 1,6226 1,5920 1,5670 1,5561 1,5462 1,5370 1,8283 1,8349 1,7322 1,7488 1,6681 1,6913 1,6360 1,6626 1,6098 1,6391 1,5984 1,6289 1,5879 1,6195. 1,5737. 1,5783 1,6109, 1,5645 1,6851 1,6201 1,5876 1,5610 1,5494 1,5389 M?91.. 1,7579 16613 1,5968 15646!!,5382 1,5268 1,5163 J @ Tablica 8. Wyznaczenie średnich cen gazu w taryfie W-1 dla każdej z sześciu spółek dystrybucyjnych gazu w roku 2007 2,4000 1, 2000 1,. 00 00 1.6000 KSG Sp. ZO.O. -GSG Sp.zo.o. Srednie ceny gazu w taryfie W-l. w sześ;ciu spółkach dysłrybucy,.ych "" - ilość zużytego gazu, iw/m-c W-2, cena gazu z rrrl 1,6300 średnie Geny gazu w taryfie w sześciu spółkach dystrybucyjnych 1,5800 1.5300 1.4800 1,4300 1.3800 OSGSp.zo.o. -GSGSP' ZO.Q. --tr-----ksg Sp. ZO,O. 1,3300 --ł-- MSG Sp. 1,2800 ZO.o: l PSG Sp,., --WSG Sp. zo.o.1 1.2300 20 40 60 80 100 łość zutytego gazu. rri'lm-c 120 Rys. 1. Kształtowanie się średnich cen gazu w taryfie W-1 Rys. 2. Kształtowanie się średnich cen gazu w taryfie W-2 (OSG) Tablica 9. Wyznaczenie średnich cen gazu w taryfie W-2 dla każdej z sześciu spółek dystrybucyjnych gazu w roku 2007 ŚWAT NERUCHOMOŚC
----' (DSG) Tablica 10. Wyznaczenie średnich cen gazu w taryfie W-3 dla każdej z sześciu spółek dystrybucyjnych gazu w roku 2007 ce na gazu zllrri' $radnie ceny gaw w taryfie W-3, w sześciu s h dystrybucyjnych 1.4000,--- ---, 1.0500 '---, '" 300 500 ilość zutytego gazu, rri'1m-c a2j1łj Sredniecerrygazuw taryf8w-4,w sześciusp6<achdyslrybucypych ----- '.3600,----, 1 '3100 ' 00 1 26 ---+- OSG Sp. ".,. 1,2100 -GSGSp.zo.o. -tl-msgsp.to. PSGSp zoo 1,1 6 00 ---r-ksg Sp zo o... 11100 of-'--- ws-2: -'OO- - -- 6 00 ----- OO -T--T-- _ -.. TT-. - 1ł- : 1000 1 2 00 1400 -- Rys. 3. Kształtowanie się średnich cen gazu w taryfie W-3 Rys. 4. Kształtowanie się średnich cen gazu w taryfie W-4 1600 (OSG) Tablica 11. Wyzn aczenie średnich cen gazu w taryfie W-4 dla każdej z sześciu spółek dystrybucyjnych gazu w roku 2007 ŚWAT NERUCHOMOŚC
Podsumowanie Z tablic 8+11, a także z rysunków 174 przedstawiających kształtowanie się średnich cen gazu w poszczególnych grupach taryfowych od W-l do W-4, w sześciu spółkach dystrybucyjnych w 2007r., nasuwa się oczywiste stwierdzenie o zmniejszaniu się średniej ceny gazu wraz ze wzrostem sprzedaży gazu. Podkreślić należy, że największy spadek cen za gaz występuje w taryfie W-l i W-2 w początkowych przedziałach sprzedaży, co widać na przykładzie tabeli 8 i 9 oraz na rysunku 1 i 2. W taryfie W-l największy spadek jest rzędu nawet 1 zł/m3, a w taryfie W-2 ok. 0,23 zł/m3. W grupach taryfowych W-3 i W-4 spadki średnich cen gazu w ustalonych przedziałach sprzedaży gazu są nieznaczne. W taryfie W-3 spadek ceny wynosił około 0,1 zi/m3, zaś w taryfie W-4 tylko 0,06 zł/m3. W taryfie W-l najniższ, obliczone wartości średniej ceny gazu występują w Wielkopolskiej Spółce Gazownictwa Sp. z 0.0. od 10 m3/m-c wielkości zużycia gazu i stanowią około 94% średnich cen gazu w Karpackiej Spółce Gazownictwa Sp. z 0.0., przy czym różnice te wartościowo wynoszą do 0,1 zł/m3. W taryfie W-2 najniższe wartości średniej ceny gazu posiada Gazownictwa Sp. z 0.0. i stanowią one około 96% średnich cen gazu obliczonych dla Górnośląskiej Spółki Gazownictwa. Różnica obliczona wartościowo, między wielkościami cen w tych wymienionych dwóch spółkach GSG Sp. z 0.0. i PSG Sp. z 0.0., wynosi średnio 0,005 zł/m3, jest więc jeszcze mniejsza niż w taryfie W-l. W taryfie W-3 widać wyraźne zróżnicowanie w średnich cenach gazu między dwiema spółkami dystrybucyjnymi o najwyższych i naj niższych wartościach tych cen. Różnica ta wynosi średnio 0,06 zł/m3. Najniższe wartości średniej ceny gazu występują w Mazowieckiej Spółce Gazownictwa Sp. z 0.0. i stanowią ok. 85% średniej ceny gazu w Dolnośląskiej Spółce Gazownictwa Sp. z 0.0. W taryfie W-4 zróżnicowanie między spółkami jest rzędu 0,065 zł/m3. Najniższe wartości średniej ceny gazu występują podobnie jak w taryfie W-3 w Mazowieckiej Spółce Gazownictwa Sp. z 0.0. i stanowią ok. 95% średniej ceny gazu w Górnośląskiej Spółce Gazownictwa Sp. z 0.0. przy sprzedaży do 1100 m3 gazu na miesiąc i Dolnośląskiej Spółce Gazownictwa Sp. z 0.0. przy sprzedaży gazu powyżej 1100 m3 na miesiąc. Praca została wykonana w ramach badań własnych. Bibliografia 1. Koncepcja funkcjonowania OddZiału Obrotu w PGNiG S.A., przyjęta przez Zarząd PGNiG S.A. w dniu 10 sierpnia 2006r. jako kierunkowe wytyczne dla Prac Zespołów Zadaniowych, Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo, Warszawa 10 sierpień 2006 2. Rozporządzenie Ministra Gospodarki i pracy z dnia 15 grudnia 2004r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie paliwami gazowymi (Dz. U. z 2004r. nr 277, poz. 2750) 3. Rynek paliw gazowych. Strukturalna charakterystyka rynku (2005r.), www.ure.gov.pl 4. Taryfa dla paliw gazowych Nr 2 ze zmianami w obowiązującymi w 2007r., Górnośląska Gazownictwa Sp. z 0.0. z siedzibą we Katowicach, Katowice 2006 5. Taryfa dla paliw gazowych Nr 2 ze zmianami obowiązującymi w 2007 roku, Gazownictwa Sp. z 0.0. z siedzibą we Wrocławiu, Wrocław 2006 6. Taryfa dla gazu ziemnego wysokornetanowego Nr 2 ze zmianami od l stycznia 2007 roku, Gazownictwa Sp. z 0.0., http://ksg.pl/klienundywidualny/taryfy/, Tarnów 2007 7. Taryfa dla paliw gazowych Nr 2 ze zmianami od 1 stycznia 2007 roku, Mazowiecka Gazownictwa Sp. z 0.0. z siedzibą we Wrocławiu, http://www.msgaz.pl/ 1024/ main/taryfa_dla_paliw_gazowych_nr_2_msg_ze...:zm_od_l_sty _2007.pdf, Warszawa 2007 8. Taryfa dla paliw gazowych Nr 2 ze zmianami obowiązującymi od 2007 roku, Wielkopolska Gazownictwa Sp. z 0.0. z siedzibą w Poznaniu, Poznań 2006 9. Taryfa dla gazu wysokornetanowego Nr 2 ze zmianami obowiąz\ljącymi od 2007 roku, Gazownictwa Sp. z 0.0., Tarnów 2006 10. Trzaskuś-Żak B., Kształtowanie się cen gazu grupach taryfowych od W-l do W-4, w sześciu spółkach dystrybucyjnych na polskim rynku paliw gazowych, Nafta Gaz Nr 3/2007, Wyd. nstytut Nafty i Gazu, s. 194-203, Kraków 2007 11. Trzaskuś-Żak B., Czopek K., Analiza zmian taryfowych i przychodu ze sprzedaży gazu w wybranych ch Gazowniczych, Nafta i Gaz, nr 3/2006, Wyd. nstytut Nafty i Gazu, s. l2ck-130, Kraków 2006 12. Trzaskuś-Żak B., Czopek K., Metoda wyznaczania progu rentowności w obrocie gazem, Szkoła Ekonomiki i Zarządzania w Górnictwie, Bukowina Tatrzańska 2003, s.71-79 13. www. gazownia.pl/gaz_ziemny az.php ŚWAT NERUCHOMOŚC 25