BIOREZONANS Już w czasach prehistorycznych medycy używali prądu elektrycznego dla celów leczniczych. Najwcześniejsza wzmianka pochodzi z 46 n.e. - lekarz cesarza rzymskiego przepisał użycie ryby elektrycznej do leczenia reumatyzmu. W późniejszym czasie używano elektrycznych węgorzy, w celu pozbycia się niektórych dolegliwości. Pacjenci, którzy przeżyli taki zabieg, doznawali nie tylko poprawy stanu zdrowia ale też pozbywali się niektórych trapiących defektów kosmetycznych, poprawa wyglądu skóry czy ponowny wzrost włosów. W dzisiejszych czasach pole elektryczne i elektromagnetyczne jest powszechnie stosowane w łagodzeniu i usuwaniu wielu schorzeń (np. magnetronic, laser ). Terapia biorezonansowa została odkryta w Niemczech przez doktora F. Morela i inżyniera E. Rashe w 1976 roku. Jej idea całkowicie współgra z pojęciem człowieka jako spójnym, samoregulującym układzie, który wymaga uwzględnienia obecności mnóstwa wzajemnych powiązań pomiędzy jego komórkami, tkankami, narządami i układami. Podstawą funkcjonowania organizmu są procesy wymiany energoinformacyjnej. Biorezonans jest metodą częstotliwościowo rezonansową, u której podstaw leży aktywność elektryczna poszczególnych komórek oraz zmiana częstotliwości i amplitudy pół elektromagnetycznych. Istnieje możliwość oddziaływania zarówno na komórki człowieka, jak też wszystkie komórki znajdujące się w organizmie, ale nie należące do niego- np. drobnoustroje. Terapia przy pomocy zewnętrznych sygnałów, z którymi poszczególne mikroorganizmy lub ich układy wpadają w rezonans pozwala na skuteczne leczenie chorób wywołanych przez każdą formę czynnika chorobotwórczego, niezależnie od postaci, ulokowania w narządzie lub tkance, stadium rozwoju - bez szkody dla organizmu ludzkiego.
BIOREZONANS znajduje zastosowanie przede wszystkim w: problemach medycznych, problemach kosmetologicznych, problemach z zakresu medycyny sportowej, problemach z zakresu weterynarii i wielu innych BIOREZONANS jako metoda diagnostyczna i terapeutyczna Podstawowe źródła sygnałów elektrycznych i elektromagnetycznych u człowieka to: aktywność mięśniowa (np. skurcze mięśnia sercowego), aktywność bioelektryczna (przekazywanie impulsów elektrycznych od narządów czuciowych do mózgu i sygnałów z mózgu do narządów wykonawczych), aktywność metaboliczna narządów i układów (przemiana materii w organizmie) Podstawowe źródło sygnałów elektrycznych i elektromagnetycznych u mikroorganizmów (bakterie, wirusy, grzyby, pasożyty) ze względu na brak układów: mięśniowego i nerwowegostanowi wyłącznie aktywność metaboliczna. Metabolizm to powstawanie nowych związków ich łączenie oraz rozkład poprzednich związków, odróżniający żywą materię od martwej. W procesie metabolizmu uczestniczą naładowane cząstki jony, cząstki spolaryzowane, dipole wody. Ruch każdej naładowanej cząstki stwarza wokół niej pole magnetyczne, nagromadzenie naładowanych cząstek stwarza potencjał elektryczny o określonym znaku. W poprzednich dziesięcioleciach uczeni dowiedli, że wszystkie istoty żywe emitują fale elektromagnetyczne. Każda istota żywa emituje pola elektromagnetyczne w określonym spektrum częstotliwości. Zarejestrowano zakresy częstotliwości ponad 150 000 rodzajów form pasożytniczych, grzybów, bakterii, wirusów. Nowe częstotliwości są na bieżąco
wykrywane i kodowane, co pozwala na badanie drobnoustrojów mutujących- jak np. wirus grypy czy bakterie paciorkowce. Gdy znamy częstotliwości aktywności metabolicznej określonych czynników chorobotwórczych, istnieje możliwość oddziaływania na nie wahaniami częstotliwości, zakłócającymi ich własne rytmy, blokować ich aktywność życiową, patrz tutaj. Zablokowaniu ulega praca enzymatycznych układów, a także procesy oddychania, co obniża patogenność (chorobotwórczość) i toksyczność drobnoustrojów. Dodatkowo w procesie terapii wspomagany jest układ immunologiczny organizmu tak, by rozpoznawał i eliminował mikroorganizmy patogenne na poziomie tkankowym i komórkowym. Plusem terapii biorezonasowej celowanej jest ochrona flory symbiotycznej, wspierającej ludzki organizm, która jest zwykle niszczona podczas stosowania antybiotykoterapii. Zasada BIOREZONANSU wykorzystywana jest zarówno w diagnostyce jak i w terapii - na ludzki organizm oddziałuje się polem elektromagnetycznym o częstotliwości określonego czynnika chorobotwórczego - jeśli występuje on w diagnozowanym ludzkim organizmie, wtedy występuje reakcja rezonansu lub nasilenie sygnału. W ludzkim organizmie, podczas procesu infekcyjnego, dochodzi do zmiany częstotliwości pól elektromagnetycznych komórek, niedoczynności - zamykania kanałów jonowych lub nadczynności - otwierania za dużej ilości kanałów jonowych. Występuje wtedy stan
chorobowy związany ze zmianą metabolizmu. Stymulując komórkę odpowiednią częstotliwością można przywrócić jej homeostazę i pobudzić procesy naprawcze. Do przeciwwskazań bezwarunkowych należy: obecność u pacjenta rozrusznika serca, ostre zaburzenia krążenia mózgowego i wieńcowego, stan ostrego pobudzenia psychicznego lub upojenia alkoholowego Do przeciwwskazań warunkowych należą: nowotwory łagodne i złośliwe ( w przypadku stosowania chemii) epilepsja, zaburzenia neurologiczne ciąża (do 5 miesiąca- bezwzględne przeciwskazanie) zaburzenia krzepliwości krwi, osobnicza nadwrażliwość na oddziaływanie elektromagnetyczne, choroby nerek uszkodzenia i choroby skóry w miejscach styku z elektrodami STYMULATORY i ZAPPERY STOSOWANE W TERAPII BIOREZONANSOWEJ ZAPPER to urządzenie wywierające wpływ na patogeny i ich toksyny, będące przyczynami wielu schorzeń i stanów patologicznych. Działa na zasadzie metody częstotliwościoworezonansowej.
Istnieje możliwość prowadzenia terapii: antypasożytniczej; antypierwotniakowej; przeciwgrzybicznej; antybakteryjnej; przeciwkleszczowej; antywirusowej. Konstrukcja urządzenia przewiduje techniczną możliwość zmiany intensywności sygnału terapeutycznego (amplituda oddziaływania) i jego formy. Generator częstotliwości pozwala wybrać dowolną częstotliwość i ustawić jej zakres oddziaływania. Proces doboru częstotliwości i amplitudy impulsu pozwala osiągać maksymalny efekt terapeutyczny bez nieprzyjemnych, subiektywnych doznań pacjenta, oraz prowadzić kompleksową terapię szerokiego spektrum stanów patologicznych. Hulda Clark - diagnoza drobnoustrojów i ich usuwanie Dr biologii Hulda Clark jako jedna z pierwszych pokazała praktyczne działanie BIOREZONANSU w usuwaniu schorzeń oraz udowodniła to naukowymi badaniami. Jest uważana za jedną z twórczyń metody częstotliwościowo-rezonansowej. W 1988 r. stworzyła elektroniczny sposób wglądu w narządy ciała wykorzystujący zasady radioelektroniki. Zewnętrzny obwód elektryczny nazywała fachowo generatorem akustycznym. Podczas badań nad generatorem uznała, że ciało ludzkie wysyła sygnały elektryczne podobnie jak stacja radiowa, z tym że jest to szeroki zakres częstotliwości przy bardzo niskich wartościach napięcia.
Rezonans występuje w ludzkim organizmie w przedziale od 1 562 000 do 9 457 000 Hz. Badaczka upatrywała źródeł wielu współcześnie trapiących cywilizację chorób w dwóch elementach: Wszechobecne w przyrodzie organizmy zakażające człowieka (jak bakterie, wirusy, grzyby, pasożyty). Postępujące zanieczyszczenie ziemskiego środowiska naturalnego przez różnorakie toksyny (jak związki organiczne czy metale ciężkie). Według dr Clark, nałożenie się tych dwóch czynników powoduje, że normalne funkcje fizjologiczne ludzkiego ustroju ulegają zaburzeniu, a układ odpornościowy staje się bezradny wobec intruzów. W zależności od tego, gdzie w organizmie ma miejsce kumulacja toksyn oraz z jakim czynnikiem zakaźnym mamy do czynienia, schorzenie przyjmuje odpowiedni obraz. Uznała przy tym, iż chcąc osiągnąć pełnię zdrowia, należy usunąć z ludzkiego organizmu nieproszonych gości i oczyścić organizm z toksyn. W 1989r Dr Clark postanowiła określić pasmo radiowe dla zwierząt ich jak pchły, chrząszcze, muchy czy mrówki. Zaskoczeniem dla badaczki było, iż martwy owad również miał swoje pasmo emisji - co prawda dużo węższe i przesunięte w stronę górnego krańca zakresu odpowiadającego żywemu osobnikowi, ale jednak obecne. Zatem zjawisko nie było wyłącznie domeną świata ożywionego. To umożliwiło jej stworzenie bazy danych częstotliwości próbek - które mogłyby wchodzić w rezonans i tym samym potwierdzać obecność drobnoustrojów w ciele. Początkowo swoją uwagę skupiła na pasożytach, nieco później na bakteriach i wirusach. Tak stworzyła nieinwazyjną metodę diagnostyki drobnoustrojów w ciele. Następnie wykryte częstotliwości pozwoliły jej na usuwanie obciążeń, nawet w przeciągu 3 minut. Raymond Rife - mikroskop optyczny i rezonans Raymond Rife (16 maja 1888-05 sierpnia 1971). to amerykański wynalazca, który już w 1930 roku, twierdził, że za pomocą specjalnie zaprojektowanego mikroskopu optycznego, może
obserwować szereg drobnoustrojów, które były zbyt małe, aby dostrzec je w poprzednich badaniach. Rife uznał, że urządzenie może również osłabić lub zniszczyć patogeny przez destrukcyjny wpływ na ich związki chemiczne. Badania zostały zdyskredytowane w 1950 przez związek lekarzy. Prace Rifa zostały reaktywowane w niektórych alternatywnych kręgach medycznych w 1987r, dzięki książce "wyleczyć raka, w której badacze udowodnili skuteczność terapii BIOREZONANSOWEJ w leczeniu chorób nowotworowych. W stronę badaczy zostały wysunięte oskarżenia, że jest mało prawdopodobne, aby tak niskie natężenia elektryczne przenikały przez skórę i docierały do tkanek. BIOREZONANS został uznany jako metoda terapeutyczna z pogranicza medycyny naturalnej i biofizyki. Obecnie trwają liczne badania nad skutecznością terapii. Raymond Rife razem z zespołem również eksperymentował na częstotliwościach wytwarzanych przez ludzki organizm, a także mikroorganizmy. Zauważył że częstotliwości zmieniają się w zależności od tego w jakim stadium życia są pasożyty: larwa, postać dorosła etc. Podobnie zasada istnieje w przypadku częstotliwości związanych z bakteriami, wirusami i grzybami. To spostrzeżenie umożliwiło badania drobnoustrojów, które posiadają zdolność mutacji a tym samym adaptacji do zmieniających się warunków, co zwiększa ich toksyczność i chorobotwórczość. Badacz zauważył, że niektóre leki, niegdyś powszechnie stosowane na różnego rodzaju infekcje, po pewnym czasie są całkowicie lub prawie całkowicie nieskuteczne. Np. działanie polopiryny na paciorkowce i gronkowce dziś jest w około 90% słabsze niż jeszcze przed 10 laty, (stąd tyle infekcji jamy gardłowo-nosowej u dzieci i nie tylko). Wraz ze zmianą otoczenia człowieka środowiska naturalnego, żywienia, stylu życia, zmieniają się również drobnoustroje wewnątrz organizmu człowieka. Ponadto, pojawiają się zakażenia oportunistyczne, które normalnie nie występują w ludzkim organizmie, z powodu braku odpowiednich warunków do przetrwania - np. tasiemiec psi (w dużej mierze jest to związane z obciążeniem metalami ciężkimi). Tak więc szczepionka na grypę stworzona w jednym roku może być już nieskuteczna w kolejnym roku. Tylko uaktualnianie wyników badań pozwala na skuteczne rozpoznanie, a następnie usunięcie ze 100% pewnością, ognisk choroby. Wykorzystanie odkryć badacza jest wyjątkowo ważne aktualnie w dobie chorób zakaźnych, szczepień masowych, lekomanii czy bioterroryzmu.
Metoda Rife pozwala stymulować tkanki, oraz dobierać pasma właściwe częstotliwości odpowiednie dla występujących w ludzkim organizmie drobnoustrojów, również mutujących. Dr Robert BECK - blood zapper Początki metody wiążą się z datą 30 marca 1991, gdy w amerykańskim magazynie Science News znalazł się artykuł dotyczący zappowania wirusa AIDS niskonapięciowym prądem elektrycznym. Artykuł wskazywał, że można wyeliminować zdolność infekowania białych ciałek, zakłócając proces odwrotnej transkryptazy (prąd uszkadza otoczkę proteinową wirusa). Odkrywcy tej metody, dr W. Lyman i dr S. Kaali z Akademii Medycznej im. Alberta Einsteina w Nowym Jorku zaprezentowali wcześniej wyniki swoich badań na sympozjum naukowym (an AIDS conference, Washington DC, March 14, 1991). Dr Robert Beck wykorzystał odkrycie Dr Kaali, jednak zamiast prądu stałego, użył przebiegu prostokątnego, przemiennego, przyjmując standardową częstotliwość 3,92 Hz (prąd przemienny eliminuje efekt elektrolizy). Metoda Becka umożliwia nieinwazyjną terapię - ciągłość skóry i tkanek nie zostaje przerwana. Elektrody mogą być usytuowane np. na nadgarstku na tętniczkach jednej ręki lub (znacznie skuteczniejsze) na tętniczkach promieniowych obu rąk. Pozwala czyścić również inne wirusy i bakterie. Aparat, do którego dołączone są te elektrody nazywany jest Beck Zapper lub Blood Cleaner. Najczęściej stosowane są dwie częstotliwości: 3,92 Hz i 100 Hz. Metoda Becka pozwala oczyszczać krew z drobnoustrojów oraz ich toksyn. Bibliografia: Clark H., Kuracja życia metodą dr Clark, Lowen A., Wstęp do bioenergetyki, Warszawa, 1992 Sieronia A. i wsp.,zastosowanie pół elektromagnetycznych w medycynie, Bielsko-biała, 2000, Zapper dr Becka - nadzieja na wyleczenie z AIDS, http://www.igya.pl/czynnikichorobotworcze/pasozyty/ciekawostki-parazytologiczne/471-zapper-becka-nadzieja-nawyleczenie-z-aids.html DIAGNOSTYKA EAV/EDT/Screening Voll'a http://centrum-zdrowia-volla.pl/