Zadanie: Ku niepodległości Działanie 2 Szklaki wiodące ku wolności
Józef Piłsudski (1867 1935)
Józef Piłsudski to polski działacz socjalistyczny i niepodległościowy, polityk, Naczelnik Państwa w latach 1918 1922 i naczelny wódz Armii Polskiej od 11 listopada 1918, pierwszy marszałek Polski od 19 marca 1920; dwukrotny premier Polski(1926 1928 i 1930), twórca tzw. rządów sanacyjnych w II Rzeczypospolitej wprowadzonych w 1926 po przewrocie majowym, współzałożyciel i szef PPS (Frakcji Rewolucyjnej).
Ignacy Jan Paderewski (1860 1941)
Ignacy Jan Paderewski był polskim pianistą, kompozytorem, działaczem niepodległościowym i politykiem. W 1919 roku sprawował funkcje Premiera Polski i ministra spraw zagranicznych RP. Profesor konserwatorium w Warszawie. Kawaler Orderu Orła Białego i francuskiej Legii Honorowej.
Roman Dmowski (1864 1939)
Roman Dmowski był polskim politykiem, publicystą politycznym, Ministrem Spraw Zagranicznych, posłem na Sejm Ustawodawczy RP. Zagorzały przeciwnik polityczny Józefa Piłsudskiego i jego planów rozszerzenia granic II RP zbyt daleko na wschód. W okresie rewolucyjnym 1904 1906 wystąpił przeciw akcji rewolucyjnej polskich socjalistów. W lipcu 1904 udał się do Tokio, aby przekonać tamtejszy rząd, że polskie powstanie antyrosyjskie (propagowane przez Józefa Piłsudskiego) w Kongresówce byłoby dla Polaków szkodliwe, a Japończykom nic by nie dało. Zmarł 2 stycznia 1939 w Drozdowie pod Łomżą, gdzie spędził kilka ostatnich lat swojego życia. Do końca pozostał niekwestionowanym liderem Narodowej Demokracji.
Stanisław Sosabowski (1892 1957)
Stanisław Sosabowski był generałem brygady Wojska Polskiego. W styczniu tego roku, po przemianowaniu Armii Polskiej w Polskie Drużyny Strzeleckie, został mianowany dowódcą 24 Polskiej Drużyny Strzeleckiej w Stanisławowie i awansowany na podchorążego. Był to najwyższy stopień w organizacji, w czasie pokoju. W dowodzonej przez niego drużynie służył między innymi Stanisław Lityński. Równolegle, od 11 listopada 1911 organizował skauting. Do 1913 pełnił funkcję komendanta hufca w rodzinnym mieście. Z komendy hufca zrezygnował w następstwie konfliktu z miejscowymi władzami Sokoła, pod auspicjami którego organizowano skauting.
Józef Haller (1873 1960)
Józef Haller był generałem broni Wojska Polskiego, legionistą, harcmistrzem, Przewodniczącym ZHP, działaczem politycznym i społecznym, bratem stryjecznym gen. Stanisława Hallera von Hallenburga. Odznaczony orderami: Orła Białego i Virtuti Militari. W Jurczycach pod Krakowem (gmina Skawina), 13 sierpnia 1873 roku na świat przychodzi jeden z najwybitniejszych Polaków w historii Józef Haller von Hallenburg. Był on trzecim z kolei dzieckiem Henryka Hallera von Hallenburg i Olgi z Treterów. Przez 9 lat wychowywał się wraz ze swym rodzeństwem na wsi. Jego rodzina była bardzo religijna i patriotyczna, ojciec brał udział w Powstaniu Styczniowym, a dziadek ze strony matki był kapitanem Wojska Polskiego, stąd Józef też już od dziecka interesował się wojskowością.
Eugeniusz Kwiatkowski (1888 1974)
Eugeniusz Kwiatkowski był polskim wicepremierem, ministrem skarbu, przemysłu i handlu II Rzeczypospolitej. Stworzył 4-letni plan inwestycyjny przewidujący rozbudowę infrastruktury, zwiększenie potencjału obronnego kraju, przygotowanie fundamentów dla przyszłej rozbudowy przemysłu, łącznie z aktywizacją Staropolskiego Okręgu Przemysłowego. Zainicjował budowę portu i miasta w Gdyni. Znacznie przyczynił się do powstania Stalowej Woli miasta leżącego w woj. podkarpackim. Wniósł wielki wkład w rozwój polskiego przemysłu chemicznego: zakładów azotowych w Chorzowie i Tarnowie.
Władysław Grabski (1874-1938)
Władysław Grabski był polskim politykiem i historykiem, autorem reformy walutowej. W 1920 roku wyprowadził Polskę z kryzysu gospodarczego, zamieniając marki polskie na złotego, gdzie 1,8mln marek = 1 złoty, wtedy za 1 dolara trzeba było zapłacić 5,18 złotego. Przeprowadzona bez pomocy finansowej ta działalność z zewnątrz była wielkim sukcesem rządu, a przede wszystkim Grabskiego.
Walery Sławek (1879 1939)
Walery Sławek był jednym z najważniejszych polityków międzywojennej Polski. Trzykrotnym premierem Polski, marszałkiem Sejmu. Był oficerem Legionów Polskich 1914 1915. Jeden z głównych twórców założeń Konstytucji Kwietniowej (1935).Konstytucja Kwietniowa zapoczątkowała okres rządów autorytarnych w Polsce. Zginął poprzez samobójstwo.
Wincenty Witos (1874 1945)
Wincenty Witos był polskim politykiem, działaczem ruchu ludowego, trzykrotnym premierem Rzeczypospolitej Polskiej. Jego działalność polityczna była ściśle związana z początkiem ruchu ludowego w Polsce. 1908-18 był posłem na Sejmie Galicyjskim, a od 1911 r. także w parlamencie austriackim. W 1913 r. doszło do rozłamu PSL i stanął na czele PSL Piast. W czasie I wojny światowej ściśle współpracował z galicyjskim Naczelnym Komitetem Narodowym. W 1918 r. stanął na czele utworzonej w Krakowie Polskiej Komisji Likwidacyjnej. W 1931 r. udało się doprowadzić do zjednoczenia ruchu ludowego, został nawet prezesem Rady naczelnej Stronnictwa Ludowego. 1939 r. wydał odezwę wzywającą do walki o niepodległość Polski. W 1944 roku został pojmany przez NKWD i zaproponowano mu udział w moskiewskich rozmowach dotyczących utworzenia Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej, lecz odrzucił tę propozycję i do śmierci pozostał prezesem PSL. Uchodzi za najwybitniejszego działacza ludowego Polski międzywojennej.
Wojciech Korfanty (1873 1939)
Wojciech Korfanty był polskim przywódcą narodowym Górnego Śląska, związanym z chrześcijańską demokracją. Ukończył studia prawnicze oraz ekonomiczne na uniwersytecie we Wrocławiu. W 1898 r. rozpoczął działalność w organizacji Zet związanej z Ligą Narodową. W latach 1903-18 był posłem do Reichstagu, a także do sejmu pruskiego, gdzie aktywnie działał na rzecz Polaków. Walczył o polskość Śląska. W czasie I wojny światowej współpracował z endecją i był rzecznikiem przyłączenia Górnego Śląska i Wielkopolski do państwa polskiego. W 1918 r. wyjechał do Poznania i rozpoczął działalność w Naczelnej Radzie Ludowej, walczy też w powstaniu Wielkopolskim. Był zdecydowanym przeciwnikiem Piłsudskiego i dlatego uwięziono go w 1930 r. w Brześciu. 4 lata później wyjechał z Polski do Szwajcarii. Powrócił do Polski w 1939 r. i został aresztowany przez władze na kilka miesięcy. Zmarł wkrótce po wyjściu z więzienia.
Edward Rydz-Śmigły (1886 1941)
Edward Rydz Śmigły był politykiem, marszałkiem Polski, Generalnym Inspektor Sił Zbrojnych, Naczelnym Wodzem w Wojnie obronnej 1939r. Formalnie przez 17 dni następca prezydenta RP. Rozpoczął karierę jako dowódca III batalionu Legionów Polskich. 1 września 1939, w pierwszym dniu kompanii wrześniowej, Ignacy Mościcki mianował go Wodzem Naczelnym. W Październiku 1941 wrócił potajemnie do okupowanej Polski, gdzie przebywał w konspiracji do śmierci w Grudniu 1941.
Władysław Sikorski (1881 1943)
Władysław Sikorski był generałem broni Wojska Polskiego, premierem rządu na Uchodźstwie Podczas II wojny światowej. Podczas I wojny światowej był jednym ze współzałożycieli i członków kilku nielegalnych organizacji niepodległościowych. Wkrótce potem, po przewrocie majowym Józefa Piłsudskiego w 1926r. Został odsunięty od pełnienia eksponowanych stanowisk. Walczył w Legionach Polskich w trakcie I wojny światowej potem w nowo utworzonej armii polskiej podczas wojny polsko-bolszewickiej 1923-1924r.
Uczniowie biorący udział w projekcie: 1. Porada Joanna 2. Wiśniewska Patrycja 3. Kolanek Paweł 4. Kempa Mateusz 5. Szelest Kamil 6. Dobek Bartosz Nauczyciel odpowiedzialny: Wiesław Sobolewski