Kompresja Stratna i Bezstratna Przegląd Najważniejszych Formatów Graficznych
Idea Kompresji Kompresja danych - polega na zmianie sposobu zapisu informacji w taki sposób, aby zmniejszyć redundancję czyli nadmiarowość w stosunku do tego, co konieczne, nie zmieniając przy tym przenoszonych informacji. Innymi słowy chodzi o wyrażenie tego samego zestawu informacji, lecz za pomocą mniejszej liczby bitów.
Zastosowanie kompresji Kompresja znajduje zastosowanie wszędzie tam, gdzie przetwarzane są spore ilości danych między innymi w multimediach (dźwięk i obraz), przy przesyle danych (modemy), a także ich archiwizowaniu (np. składowanie danych geograficznych).
Rodzaje kompresji Wyróżnia się dwa typy kompresji: bezstratną - w której z postaci skompresowanej można odzyskać identyczną postać pierwotną, stratną - w której takie odzyskanie jest niemożliwe,
Kompresja bezstratna Kompresja bezstratna (lossless compression) jest metodą przedstawiania danej informacji w postaci zawierającej mniejszą liczbę bitów tak, aby całą informację można było z tej postaci dokładnie odtworzyć. Najczęściej stosowane metody kompresji bezstratnej dzielą się na słownikowe i statyczne, przy czym wiele metod korzysta z obydwu technik. Metoda słownikowa polega na zamianie często powtarzającego się w danych źródłowych słowa (ciągu znaków) na specjalne, krótsze słowo, w metodzie statystycznej zaś używa się mniejszej liczby bitów dla częściej występujących symboli.
Zastosowanie kompresji bezstratnej Kompresję bezstratną wykorzystuje się między innymi w następujących algorytmach: BZIP2, Deflate, Huffman, GIF, Kodowanie arytmetyczne, LZ-77, LZW, Move To Front, PCX, PNG, RLE, Transformata Burrowsa-Wheelera.
Kompresja stratna Kompresja stratna (loosy compression) opiera się na zmniejszeniu liczby bitów niezbędnych do wyrażenia danej informacji w sposób nie gwarantujący odtworzenia informacji identycznej z oryginalną. Metoda ta jest możliwa dzięki odrzuceniu prze zmysły najmniej istotnych danych o dźwięku, obrazie, pozostawiając dane o wyższej wartości, potrzebne do rozpoznania informacji. W tym celu wykorzystywane są specjalne modele psychozmysłowe.
Zastosowanie kompresji stratnej Metoda stratna wykorzystywana jest do kompresji: obrazu (np. format JPEG, kompresja fraktalna), obrazu ruchomego (DivX, MPEG, Real Video), dźwięku (MP3, OGG Vorbis, Real Audio).
Oszukać mózg Widzimy to, na co jesteśmy przygotowani.
Jak algorytmy oszukują nasze oko Rys. 1 Rys. 1a Rys. 1 przedstawia dwukrotnie powiększony środek spirali. Na Rys. 2a widzimy nałożony na niego efekt "wykrywanie krawędzi". Filtr wykrywa krawędzie tylko na przejściach między kolorami. Rys. 2 Rys. 2a Rys. 2 przedstawia dwukrotnie powiększony środek spirali, która wcześniej została silnie skompresowana. Na Rys. 2a nałożony zostaje na niego efekt "wykrywanie krawędzi". Filtr zaczyna się gubić, wykrywa krawędzie wszędzie tam, gdzie zachodzi podział na kwadraty, działanie filtra ujawnia także zwiększoną liczbę przekłamań w kolorach.
Podstawowe formaty grafiki rastrowej JPG GIF PNG BMP TIF PCX
Kolor 1 bit - kolor czarnobiały, 8 bitów - pseudokolor (256 kolorów), 16 bitów - kolor pełny (32768 kolorów), 24 bity - kolor wierny, prawdziwy (16.8 M barw), 32 i 48 bitów - spotyka się w zastosowaniach profesjonalnych.
Format JPG JPG, JPEG - jest skrótem od organizacji, która po raz pierwszy przedstawiła jego definicję, Joint Photographic Experts Group. Jego podstawową zaletą jest duży stopień kompresji - nawet 150%. Jednak kompresja ta jest stratna, oznacza to, że po otworzeniu pliku JPEG otrzymamy obraz o jakości gorszej od oryginału. Pogorszenie jakości jest wprost proporcjonalne do stopnia kompresji, czym bardziej skompresujemy grafikę, tym większe będzie pogorszenie jej jakości. Jednak format JPEG pozwala na zapisanie pełnej gamy kolorów RGB. Wadą tego formatu jest to, że nie można w nim zachować animacji, ani też zdefiniować kolorów przezroczystych. Rozszerzenie: *.jpe, *.jpg, *.jpeg,
Kompresja stratna JPEG, to w istocie stworzenie pochodnego obrazu, który jest uproszczony w tak wyszukany sposób, by dla ludzkiego oka owo uproszczenie było niezauważalne lub nieznaczne, stanowiąc jednak znaczną oszczędność z punktu widzenia komputerowego zapisu. 81,8 KB 56,1 KB
Kompresja JPG dzieli obraz na kwadraty różnej wielkości i układu - zależnie od lokalnego zróżnicowania pikseli. Różne stopnie kompresji JPG oryginału o objętości 47 KB 50% 85% 95% 99% Powiększenie twarzy 99% 3,96 KB 2,17 KB 1,23 KB 0,96 KB
Format GIF Format GIF (Graphics Interchange Format) jest dość szeroko stosowany. Został stworzony na zamówienie CompuServe INC. w 1987 roku (GIF87a). Format GIF był opracowany, z myślą o przesyłaniu na duże odległości za pomocą urządzeń transmisyjnych. Powoduje on stopniowe wyświetlanie linii poziomych obrazka (co ósmej, co czwartej, co drugiej i pozostałych). Dzięki czemu można się zorientować, co się na nim znajduje bez konieczności oczekiwania, aż wczyta się cały. Rozszerzenie: *.gif,
Zalety i wady formatu GIF Zalety: umożliwia zapis w jednym pliku wielu obrazów GIF w celu późniejszym ich prezentacji w postaci animacji, możliwość ustawienia dla każdego piksela przezroczystości (jedynie dwie wariancje - albo jest, albo nie jest przezroczysty), obsługiwany przez większość dobrych programów, Wady: nie obsługuje trybów o 24-bitowych kolorze.
Porównanie formatów JPEG i GIF rys 1. ilustracja zapisana w formacie JPG o małym stopniu kompresji. Widoczne są nieznaczne przekłamania kolorów. Plik ma dużą objętość. Wielkość pliku: 9 474 KB rys 2. ilustracja zapisana w formacie JPG o znacznym stopniu kompresji. Widoczne są wyraźne przekłamania kolorów. Wielkość pliku: 7 979 KB rys 3. ilustracja zapisana w formacie GIF duże jednokolorowe płaszczyzny prezentują się idealnie, wielkość pliku jest trzy razy mniejsza niż pliku JPG o podobnej jakości. Wielkość pliku: 3 135 KB
Porównanie formatów JPEG i GIF Rys. 1 - obrazek JPG o słabej jakości prezentuje się zupełnie dobrze jako miniaturka, zajmuje jednak aż 7 355 KB. Rys. 2 - ten sam obrazek zapisany w formacie GIF jest praktycznie takiej samej jakości, lecz zajmuje znacznie mniej: 6 762 KB. Rys. 1 Rys. 2
Format PNG Format PNG (Portable Network Graphics) został opracowany jako następca GIF w 1995 roku, po ogłoszeniu przez Unisys oraz CompuServe roszczeń patentowych dotyczących kompresji LZW używanej w formatach GIF oraz TIFF. Grupa ekspertów poleca metodę PNG, jako alternatywę dla formatu GIF, dla którego stosowania producenci oprogramowania muszą posiadać licencję. Specyficzna budowa PNG spowodowała, że nadaje się on znacznie lepiej do użytkowania w sieci niż inne istniejące formaty (m.in. GIF, JPEG). Rozszerzenie: *.png,
Zalety i wady formatu PNG Zalety: umiejętność zapisu grafiki truecolor (aż do 48 bitów na piksel) oraz grafiki grayscale (aż do 16 bitów na piksel), uwzględnianie współczynnika przezroczystości (alpha channel) na każdy piksel, efektywna, bezstratna kompresja (o ok. 10-30 proc. bardziej wydajna niż stosowana w GIF-ie), Wady: Efekt ziarnistości przy dużej kompresji,
Kompresja PNG Przy użyciu 24-bitowej kompresji PNG, wzdłuż krawędzi pojawiają się zniekształcenia "schodkowe". Pogarsza to znacznie jakość zdjęcia, a oszczędność pamięci o 53%, nie jest robi zbyt dużego wrażenia. Efekt ziarnistości jest jeszcze wyraźniejszy przy zastosowaniu 256 kolorów (8-bitowa kompresja). Dodatkowo, na obszarach o jednorodnych kolorach, pojawiają się punkty o odmiennych barwach. Rozmiar pliku zmniejszony jest o 77%, ale obraz zyskuje wygląd plakatowy.
Format BMP Format BMP to jeden z popularniejszych formatów przechowywania obrazu w pamięci komputera. Format obecnie jest używany w systemie Windows. Pliki formatu bmp mogą zawierać obrazy o głębi kolorów do 32 bitów, a więc ok. 22,2 milionów kolorów. Obraz jest przechowywany w pliku bmp jako bitmapa. Nie jest on w żaden sposób skompresowany, co powoduje duży rozmiar pliku w standardzie BMP w porównaniu do formatów takich jak GIF czy JPG. Rozszerzenie: *.bmp,
Porównanie formatów BMP i JPEG Obraz bitowy 1,37 MB Obraz JPEG 36,0 KB
Format TIFF TIFF (Tagged Image File Format) - to jeden z najbardziej rozpowszechnionych i uniwersalnych formatów plików graficznych. Został on opracowany w 1986r. z myślą o programach służących do składu publikacji, tak by mógł być obsługiwany przez wszystkie aplikacje do edycji grafiki. Obraz zapisany w tym formacie może być modyfikowany i drukowany niemal ze wszystkich programach służących do obróbki grafiki. Jest on niezależny od platformy sprzętowej i może być używany w systemach MS-DOS, MAC, Windows, Unix. Rozszerzenie: *.tif, *.tiff,
Porównanie formatów TIFF i JPEG Obraz TIF 918 KB Obraz JPEG 59,0 KB
Format PCX PCX to format przechowywania i kompresji obrazków, używający algorytmu kompresji bezstratnej RLE. PCX był dość popularny we wczesnych latach DOS i Windows, lecz współcześnie jest już rzadki, zastąpiony przez formaty oferujące lepszą kompresje i dodatkowe możliwości - GIF, JPEG i PNG. Rozszerzenie: *.pcx,
Porównanie formatów PCX i JPEG Plik PCX 1 MB Plik JPEG 86,7 KB
Podsumowanie: Kompresja danych innymi słowami to wyrażenie tego samego zestawu informacji, lecz za pomocą mniejszej liczby bitów. Wyróżniamy kompresję stratną i bezstratną. Podstawowe formaty grafiki rastrowej to: JPG, GIF, PNG, BMP, TIF, PCX.
Bibliografia: http://www.ii.uni.wroc.pl/~grazyna/aldlapraktykow/sa dp-wdkd.pdf http://netdesign.wroclaw.pl/graf_format.shtml http://www.phys.uni.torun.pl/~duch/wykłady/komput/ w10/grafika.html http://pl.wikipedia.org/wiki/jpeg http://www.bg.pwr.wroc.pl/download/rozszerzenie.htm http://www.e-graphic.net/articles.php?id=107 http://www.juliusz.lozywiec.pl/pliki/lepik/grafika_www/strony/formaty.html