RADA UNII EUROPEJSKIEJ Bruksela, 13 czerwca 2011 r. (18.06) (OR. en) Międzyinstytucjonalny nume r referencyjny: 2011/0152 (COD) 10690/1/12 REV 1 SOC 471 CODEC 1516 SPRAWOZDANIE Od: Prezydencja Do: Komitet Stałych Przedstawicieli (część I) / Rada (EPSCO) Nr dok. Kom.: 11951/11 SOC 598 CODEC 1075 - COM(2011) 348 final Dotyczy: Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (polami elektromagnetycznymi) (dwudziesta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) Sprawozdanie z postępów prac I. WPROWADZENIE Dyrektywa 2004/40/WE 1 w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (polami elektromagnetycznymi) została przyjęta w 2004 r. na podstawie dyrektywy ramowej 89/391/EWG 2. 1 2 Dyrektywa 2004/40/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (polami elektromagnetycznymi) (osiemnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG); Dz.U. L 159 z 30.4.2004, s. 1-26. Dyrektywa Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzania środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy; Dz.U. L 183 z 29.6.1989, s. 1 8. 10690/1/12 REV 1 dt 1
Wkrótce po przyjęciu dyrektywy, w 2004 r., pojawiły się jednak głosy ze strony środowiska medycznego korzystającego z techniki obrazowania magnetyczno-rezonansowego (MRI), że określone w dyrektywie surowe ograniczenia dopuszczalnego narażenia utrudnią temu środowisku wykonywanie pracy. W rezultacie Parlament i Rada postanowiły o przedłużeniu terminu transpozycji dyrektywy do 30 kwietnia 2012 r., ze względu na trudności w jej stosowaniu oraz w celu uzyskania czasu umożliwiającego wprowadzenie w dyrektywie zmian odzwierciedlających nowe informacje naukowe (między innymi w związku z opublikowaniem w 2009 i 2010 r. nowych wytycznych ICNIRP 3, modyfikujących wykorzystany w dyrektywie 2004/40/WE zakres częstotliwości niskich z wytycznych ICNIRP z 1998 r.). W 2012 r., z chwilą gdy stało się oczywiste, że dyskusji wokół nowej dyrektywy EMF nie uda się zakończyć przed 30 kwietnia 4, wejście dyrektywy 2004/40/WE w życie przesunięto po raz drugi, o kolejne 18 miesięcy (do 31 października 2013 r.). Po zakończeniu długotrwałych konsultacji ze wszystkimi zainteresowanymi stronami, kierując się ustaleniami przeprowadzonej przez Komisję oceny faktycznych skutków dyrektywy 2004/40/WE dla procedur medycznych, dnia 22 czerwca 2011 r. Komisja przedstawiła wniosek dotyczący dyrektywy Rady mającej na celu zmianę dyrektywy 2004/40/WE. W lipcu 2011 r., podczas polskiej prezydencji, do analizy wniosku przystąpiła Grupa Robocza do Spraw Społecznych. Wniosek omawiano sześciokrotnie w okresie duńskiej prezydencji, ostatni raz na posiedzeniu grupy roboczej (tylko na poziomie attaché) w dniu 8 czerwca. Delegacje DK, DE, FR, MT i UK podtrzymały zastrzeżenia parlamentarne, delegacja AT zastrzeżenie językowe. Parlament Europejski nie wydał jeszcze opinii w tej sprawie. Ponieważ proponowaną podstawą prawną jest art. 153 ust. 2 Traktatu, Rada zobowiązana jest stanowić większością kwalifikowaną zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą z Parlamentem Europejskim. 3 4 ICNIRP (International Commission on Non-Ionizing Radiation Protection) Międzynarodowa Komisja Ochrony przed Promieniowaniem Niejonizującym. Dyrektywa 2012/11/UE z dnia 19 kwietnia 2012 r., Dz.U. L 110/1 z 24.4.2012. 10690/1/12 REV 1 dt 2
Komitet Regionów postanowił nie wydawać opinii. Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny wydał swą opinię w dniu 7 grudnia 2011 r. II. PRACE RADY PROWADZONE W TRAKCIE PREZYDENCJI DUŃSKIEJ Podczas prezydencji duńskiej wniosek był kilkakrotnie analizowany w ramach Grupy Roboczej do Spraw Społecznych 5. Uwaga prezydencji skupiła się na załącznikach i odstępstwach; dyskusje na temat tych zagadnień zainicjowano jeszcze podczas prezydencji polskiej (zob. sprawozdanie z postępów prac zamieszczone w dok. 17019/11), mając na względzie przygotowanie solidnych podstaw do sfinalizowania tekstu dyrektywy w okresie prezydencji cypryjskiej. W okresie pierwszych trzech miesięcy prezydencja duńska zapoznała się gruntownie ze stanowiskiem ekspertów wszystkich delegacji, a także przedstawicieli Komisji, oraz przeanalizowała wszystkie przedstawione przez nich propozycje. W oparciu o te dalece techniczne dyskusje, którym towarzyszyły prezentacje ekspertów krajowych, w kwietniu 2012 r. prezydencja przedstawiła pierwszą propozycję kompromisową (dok. 9080/12), która została następnie nieznacznie zmodyfikowana poprzez uwzględnienie uwag ze strony delegacji i Komisji (dok. 9617/12 i 10480/12). Tekst ostateczny kompromisowej propozycji prezydencji zamieszczono w załączniku do dokumentu końcowego z posiedzenia grupy roboczej w dniu 8 czerwca (zob. dok. 11151/12 REV 1). Na posiedzeniu grupy roboczej (tylko attaché) w dniu 8 czerwca osiągnięto ogólne porozumienie co do brzmienia tekstu załączników oraz art. 13 (praktyczny przewodnik Komisji), z zastrzeżeniem dalszych zmian redakcyjnych o charakterze niemerytorycznym (zob. sekcje 1 i 3 poniżej). Grupa robocza poparła ponadto co do zasady przedstawiony przez prezydencję projekt art. 3 (odstępstwa), przy założeniu, że konieczna jest kontynuacja prac nad tekstem podczas prezydencji cypryjskiej (zob. sekcja 2 poniżej). 5 Grupa robocza omawiała wniosek na sześciu posiedzeniach, w dniach: 20 stycznia, 9 lutego, 21 marca, 18 kwietnia, 24 maja i 8 czerwca (jedynie na poziomie attaché). 10690/1/12 REV 1 dt 3
Część delegacji podtrzymała zastrzeżenia (ogólne) i zastrzeżenia weryfikacji do odnośnych części propozycji kompromisowej prezydencji. Komisja wniosła zastrzeżenie ogólne do projektu propozycji kompromisowej oraz niektórych z zawartych w niej przepisów szczegółowych. Kompromisowa propozycja prezydencji zawiera następujące elementy główne: 1) ZAŁĄCZNIKI Główne pode jście Z odbytych posiedzeń wynika, że większość delegacji popiera stosowanie zalecanych przez ICNIRP (Międzynarodowa Komisja Ochrony przed Promieniowaniem Niejonizującym) wartości i poziomów granicznych we wszystkich możliwych przypadkach. Struktura załączników We wniosku Komisji załącznik II dotyczył narażenia na pola elektromagnetyczne o częstotliwościach z zakresu 0 100 khz 6, zaś załącznik III z zakresu 100 300 khz, bez zachodzenia na siebie. Stosownie do odbytych dyskusji, zgodnie ze stanowiskiem większości delegacji, strukturę załączników zmieniono w oparciu o kryterium efektów termicznych/nietermicznych, a częstotliwości zachodzą na siebie obecnie w regionie przejściowym 100 khz do 10 MHZ, tak jak uzgodniły delegacje. 6 100 khz: częstotliwość wynosząca 100 000 herców, czyli cykli na sekundę. Herc (symbol: Hz) jest międzynarodową jednostką miary częstotliwości. 10690/1/12 REV 1 dt 4
Graniczne wartości miar wewnętrznych narażenia We wniosku Komisji ustalono graniczne wartości miar wewnętrznych narażenia na stałe pola magnetyczne i zmienne w czasie pola elektryczne, magnetyczne i elektromagnetyczne o częstotliwościach w przedziale od 1 Hz do 300 GHz. Żaden pracownik nie może być narażony na działanie pola przekraczającego wskazane wartości, które ustalono na podstawie skutków zdrowotnych i względów biologicznych. Tak jak uzgodniła większość delegacji, graniczne wartości miar wewnętrznych narażenia dla pól stałych są zgodne z zaleceniem ICNIRP dotyczącym pól magnetycznych z 2009 r. W przypadku częstotliwości z przedziału 1 Hz 100 khz oparto je na podstawowych ograniczeniach ICNIRP z 2010 r. (parametry wewnętrzne przy współczynniku bezpieczeństwa wynoszącym 5), zaś dla częstotliwości od 100 khz do 300 GHz w dalszym ciągu zastosowanie mają wartości określone w dyrektywie 2004/40/WE. Graniczne wartości miar wewnętrznych narażenia dla częstotliwości 0 1 Hz We wniosku Komisji nie przewidziano granicznych wartości miar wewnętrznych narażenia dla częstotliwości 0 1 Hz. Stosownie do wniosku niektórych delegacji propozycja kompromisowa zawiera odniesienie do zaleceń ICNIRP dotyczących częstotliwości 0 1 Hz, aktualnie na etapie konsultacji, które powinno zostać umieszczone w nowej dyrektywie na jednakowych warunkach po przyjęciu tych zaleceń przez ICNIRP. Część delegacji zasugerowała obniżenie wartości granicznej z 1 Hz do 0 Hz ze względu na brak naukowego uzasadnienia dla progu 1 Hz w przypadku granicznych wartości miar wewnętrznych. 10690/1/12 REV 1 dt 5
Graniczne poziomy narażenia We wniosku Komisji określono graniczne i pośrednie poziomy narażenia dla pól zmiennych w czasie i stałych, które są bezpośrednio mierzalne i wskazują progi, po przekroczeniu których pracodawca musi podjąć działania przewidziane w dyrektywie. Mając na względzie obniżenie poziomu kosztów ponoszonych przez przedsiębiorstwa bez jednoczesnego ryzyka dla zdrowia i bezpieczeństwa pracowników, większość delegacji opowiedziała się za granicznymi poziomami narażenia, które są mniej rygorystyczne w stosunku do zaleceń ICNIRP, pod warunkiem jednak, że takie poziomy graniczne mają odpowiednie uzasadnienie naukowe. Stosownie do propozycji delegacji fińskiej 7 propozycja kompromisowa prezydencji określa w załączniku II podwójne poziomy graniczne dla pól elektrycznych zmiennych w czasie o częstotliwościach 1 Hz 10 MHz oraz pól magnetycznych zmiennych w czasie o częstotliwościach 1 300 Hz. Propozycja ta jest zgodna z wnioskiem Komisji z czerwca 2011 r. Wyższe poziomy graniczne narażenia w propozycji kompromisowej są jednak generalnie niższe od poziomów określonych we wniosku Komisji oraz nie ma podstaw naukowych dla wyższych poziomów granicznych narażenia dla pól magnetycznych zmiennych w czasie o częstotliwościach z przedziału 330 Hz 10 MHz. Ponieważ jednak w odpowiednim czasie mogą zostać opracowane normy i innego rodzaju wytyczne dotyczące konkretnych sytuacji w pracy, potrzeba określenia takich wyższych poziomów granicznych narażenia dla pól magnetycznych od 300 Hz do 10 MHz nie jest zasadniczym problemem z punktu widzenia przedmiotowej dyrektywy. Część delegacji miała wątpliwości co do obniżenia poziomów granicznych w stosunku do wniosku Komisji, ponieważ ich zdaniem będzie ono w większym stopniu powodować skutki dla przedsiębiorstw, oraz poprosiła o przeprowadzenie oceny ryzyka. 7 Dok. 7860/12. 10690/1/12 REV 1 dt 6
Wartości progowe Prezydencja wprowadziła nowe określenia, tj. wartości progowe w odniesieniu do zagrożeń dla bezpieczeństwa oraz wartość progowa w odniesieniu do skutków słuchowych. Pojęcie wartości progowych w odniesieniu do zagrożeń dla bezpieczeństwa stanowi odzwierciedlenie proponowanego we wniosku Komisji pojęcia granicznych wartości miar wewnętrznych narażenia dotyczących skutków dla bezpieczeństwa. Nowe określenia wprowadzono w celu uściślenia, że wartości te jako takie nie są tożsame z granicznymi wartościami miar wewnętrznych narażenia, lecz mogą zostać przekroczone, pod warunkiem że przedsięwzięto środki zapobiegawcze. Nie są one również granicznymi poziomami narażenia, ponieważ takie poziomy narażenia wyrażone są polami zewnętrznymi. Na ostatnim posiedzeniu grupy roboczej kilka delegacji zakwestionowało jednak takie nowe określenie i poprosiło o dalsze wyjaśnienia; część z nich zaproponowała użycie określenia wartości orientacyjne. Prezydencja wprowadziła przedmiotowe określenie jako modyfikację czysto redakcyjną, bez zmiany istoty swej propozycji. Mimo to w trakcie prac redakcyjnych nad załącznikami podczas prezydencji cypryjskiej można rozważyć zastąpienie tego określenia właściwszym, o ile delegacje uznają to za wskazane. Wartości skuteczne / wartości szczytowe i metoda oceny narażenia dla pól niesinusoidalnych W propozycji kompromisowej graniczne wartości miar wewnętrznych narażenia dla niskich częstotliwości przedstawione są w odróżnieniu od wniosku Komisji jako wartości szczytowe, co uzasadnione jest względami biologicznymi. Graniczne poziomy narażenia są natomiast ze względów praktycznych przedstawione bez zmiany jako wartości skuteczne 8 dla całego przedziału częstotliwości. 8 Wartość skuteczna stanowi miarę statystyczną rzędu wielkości dla danej wielkości zmiennej. 10690/1/12 REV 1 dt 7
Stosownie do wniosku części delegacji jako zasadniczą metodę oceny narażenia dla pól niesinusoidalnych przyjęła metodę opartą na wartości szczytowej ważonej; dopuszcza się jednak nadal stosowanie metod opartych na bardziej ostrożnej ocenie (załącznik II). Niektóre delegacje były jednak zdania, że graniczne poziomy narażenia również muszą być wyrażone jako wartości szczytowe, ponieważ pomiar sygnałów niesinusoidalnych (w szczególności impulsowych lub krótkich) może skutkować znacznym niedoszacowaniem wielkości narażenia pracowników, a tym samym ryzykiem w przypadku zastosowania wartości skutecznych. Współczynnik bezpieczeństwa Zgodnie z zaleceniami ICNIRP oraz stosownie do przeprowadzonych dyskusji technicznych, w załączniku II przyjęto współczynnik bezpieczeństwa o wartości 5, co odpowiada wartości współczynnika bezpieczeństwa we wniosku Komisji. Niektóre delegacje zaproponowały koncepcję kontrolowanych warunków pracy ze współczynnikiem bezpieczeństwa obniżonym do 2, do stosowania obok koncepcji normalnych warunków pracy według ICNIRP ze współczynnikiem równym 5. Próg zagrożenia balistycznego We wniosku Komisji podniesiono graniczną wartość dotyczącą pól magnetostatycznych w przypadku zagrożenia balistycznego ze strony przedmiotów ferromagnetycznych (lecących) z 3 mt (wartość z dyrektywy 2004/404/WE) do 30 mt 9. Zdaniem części delegacji wartość taka może skutkować niedoszacowaniem ryzyka dla osób pracujących z urządzeniami. Dlatego przywrócono graniczny poziom narażenia na zagrożenie balistyczne wynoszący 3 mt, z istotnym zastrzeżeniem, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku stosunkowo silnych magnesów, gdy występuje zagrożenie balistyczne. 9 Tesla (symbol T) to jednostka pochodna układu SI (Międzynarodowego Układu Jednostek Miar) wyrażająca indukcję pola magnetycznego; 1 mt = 10 3 T. 10690/1/12 REV 1 dt 8
Wartość progowa w odniesieniu do skutków słuchowych W następstwie odbytych dyskusji i po zapoznaniu się z uwagami delegacji zmieniono sposób sformułowania zalecenia dotyczącego wartości granicznej zapobiegającej wystąpieniu skutków słuchowych, wprowadzając określenie wartości progowej, która może zostać przekroczona, jeżeli przedsięwzięte zostaną odpowiednie środki ostrożności. Sformułowanie to jest zgodne ze sformułowaniem stosowanym w przypadku ochrony innych narządów zmysłu (np. siatkówki). Po ostatnim posiedzeniu grupy roboczej panowało szerokie poparcie dla poziomu ochrony i systemu ochrony określonych w załącznikach II i III w aktualnej wersji (dok. 11151/12 REV 1), niemniej konieczne mogą jeszcze być zmiany redakcyjne o charakterze niemerytorycznym. 2) ARTYKUŁ 3 (Odstępstwa) W aktualnej wersji art. 3 zawiera jasny opis systemu granicznych wartości miar wewnętrznych narażenia, wartości progowych i granicznych poziomów narażenia oraz jaśniejsze odniesienia do załączników w kwestii warunków stosowania poszczególnych wartości, a także warunków szczegółowych dotyczących metod pomiaru; jest on dostosowany do aktualnej wersji załączników. Odstępstwo dotyczące MRI (art. 3 ust. 5 kompromisowej propozycji prezydencji) Wniosek Komisji przewiduje w art. 3 ust. 4 odstępstwo dotyczące granicznych wartości miar wewnętrznych narażenia w przypadku obrazowania techniką rezonansu magnetycznego (MRI) w medycynie oraz działalności powiązanej, które w dalszym ciągu podlegać będzie wszelkim innym wymogom; ma to na celu wykluczenie nieproporcjonalnego ograniczenia stosowania i rozwoju urządzeń MRI, uznawanych obecnie za podstawowe narzędzie w diagnostyce i terapii szeregu chorób. 10690/1/12 REV 1 dt 9
Część delegacji wyraziła poparcie dla utrzymania odstępstwa w przypadku MRI w celu wykluczenia ryzyka dla zastosowań tej techniki obrazowania z korzyścią dla chorych; kilka delegacji wyraziło jednak wątpliwości związane z kwestiami równego traktowania pracowników i zakłócenia konkurencji. Niektóre delegacje zwróciły uwagę, że możliwość odstępstwa od granicznych wartości miar wewnętrznych narażenia powinna obejmować także inne sektory, takie jak przemysł metalowy; inne delegacje zakwestionowały odstępstwo sektorowe, sugerując objęcie MRI odstępstwem ogólnym. Stosownie do wyniku dyskusji prezydencja wprowadza w propozycji kompromisowej zmienione odstępstwo dotyczące MRI, o zawężonym zakresie ograniczonym do określonych zastosowań MRI, przy założeniu, że problem przekroczenia granicznych wartości miar wewnętrznych narażenia zawartych w kompromisowej propozycji prezydencji nie dotyczy całego sektora MRI. Taki alternatywny system ochrony miałby zastosowanie wyłącznie w przypadkach, w których wyczerpano wszelkie możliwości zmniejszenia narażenia do poziomu poniżej granicznych wartości miar wewnętrznych narażenia. Po ostatnim posiedzeniu grupy roboczej panowało szerokie poparcie dla odstępstwa dla MRI w aktualnej wersji (dok. 11151/12 REV 1). Odstępstwo ogólne (w tym dotyczące sił zbrojnych) (art. 3 ust. 6 i 7 kompromisowej propozycji prezydencji) Wniosek Komisji przewiduje (art. 3 ust. 5) prawo sił zbrojnych do używania równoważnego systemu ochronnego dostosowanego do ich specyficznych warunków pracy. Przepis ten wprowadzono na wniosek NATO, stosującego system ochrony oparty na zaleceniach IEEE 10 w celu zapewnienia interoperacyjności między członkami NATO z UE i spoza UE. Wniosek Komisji przewiduje także (art. 3 ust. 6) czasowe odstępstwo (o ogólnym charakterze) w kontrolowanych warunkach, w których prawdopodobne jest przekroczenie granicznych wartości narażenia. 10 Institute of Electrical and Electronics Engineers Instytut Inżynierów Elektryki i Elektroniki 10690/1/12 REV 1 dt 10
Część delegacji była przeciwna przyznawaniu szczególnego odstępstwa dla sił zbrojnych, twierdząc, że może to prowadzić do nierównego traktowania, w szczególności w odniesieniu do personelu wojskowego i cywilnego, oraz że państwa członkowskie mogą przecież stosować prawo krajowe, w którym zazwyczaj określone są szczegółowe przepisy dotyczące współpracy wojskowej. Te same delegacje twierdziły ponadto, że skoro powołana we wniosku Komisji aktualnie stosowana norma STANAG 2345 nie obejmuje niskich częstotliwości, nie stanowi ona normy równoważnej wobec dyrektywy. We wniosku kompromisowym odstępstwo dotyczące sił zbrojnych oraz odstępstwo ogólne zostały połączone w ramach jednego przepisu, przewidującego możliwość odstępstwa czasowo. Odstępstwo takie powinno przewidywać potrzebę specyficznego rozwiązania dla NATO oraz jednocześnie umożliwiać użycie alternatywnych systemów ochrony w przypadku zastosowań MRI innych niż do celów medycznych i naukowych, o ile spełnione zostaną warunki takiego użycia. Kilka delegacji zwróciło się jednak o przywrócenie odrębnego odstępstwa dla sił zbrojnych bez ograniczeń czasowych, przy jednoczesnym utrzymaniu czasowego odstępstwa ogólnego dla przedsiębiorstw. Delegacje te zakwestionowały w szczególności czasowy charakter takiego odstępstwa w odniesieniu do sił zbrojnych, ponieważ ich zdaniem konieczne jest zapewnienie interoperacyjności sił zbrojnych przez nieograniczony czas. Stosownie do ostatniego posiedzenia grupy roboczej konieczna jest dalsza modyfikacja ustępu 6. W szczególności należy dodatkowo przeanalizować kwestię czasowego charakteru odstępstwa w odniesieniu do sił zbrojnych. 3) ARTYKUŁ 13 (Praktyczny przewodnik Komisji) Artykuł 13 we wniosku Komisji odnosi się on do potrzeby opracowania praktycznego przewodnika ułatwiającego wdrażanie dyrektywy. 10690/1/12 REV 1 dt 11
Artykuł ten został dostosowany do załączników II i III w kompromisowej propozycji; zawiera on aktualnie wykaz kwestii, odnośnie do których Komisja powinna przygotować praktyczne przewodniki w celu uniknięcia zamieszczania w załącznikach elementów o bardzo technicznym charakterze lub powołań norm i standardów. Po ostatnim posiedzeniu grupy roboczej panowało szerokie poparcie dla art. 13 w jego aktualnej wersji (dok. 11151/12 REV 1). Co się tyczy pilnego charakteru przedmiotowego dossier oraz dużych wysiłków poczynionych przez prezydencję i wszystkie delegacje w celu osiągnięcia porozumienia co do technicznych elementów tego złożonego dossier, prezydencja uważa, że w załącznikach II i III oraz art. 13 (w odniesieniu do aspektów wchodzących w zakres załączników), w wersji w załączniku do dok. 11151/12 REV 1, nie należy wprowadzać zmian z wyjątkiem czysto redakcyjnych modyfikacji o charakterze niemerytorycznym. Prezydencja odnotowuje ponadto, że po ostatnim posiedzeniu grupy roboczej większość delegacji poparła propozycję prezydencji odnośnie do art. 3 jako dobrą podstawę dla ostatecznego kompromisu, przy czym pozostają pewne elementy wymagające modyfikacji, w szczególności charakter odstępstwa dotyczącego sił zbrojnych. Propozycja kompromisowa, poparta przez większość delegacji, stanowi więc dobrą podstawę do sfinalizowania dyskusji dotyczących zasadniczego tekstu dyrektywy podczas prezydencji cypryjskiej, co pozwoliłoby rozpocząć negocjacje z Parlamentem Europejskim przed końcem 2012 r. IV. PODSUMOWANIE Komitet jest proszony o przyjęcie do wiadomości niniejszego sprawozdania i przekazanie go Radzie EPSCO, która zbierze się w dniu 21 czerwca 2012 r. 10690/1/12 REV 1 dt 12