WSZYSTKIE MATERIAŁY PRZYTOCZONO W NINIEJSZEJ SPECYFIKACJI WYZNACZAJĄ STANDARD I MOGĄ BYĆ ZASTĄPIONE MATERIAŁEM RÓWNOWAśNYM. 1. Wstęp 1.1. Przedmiot ST Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru instalacji gazowej w budynku Domu Kultury zlokalizowanym w miejscowości Garzyn, ul. Jesionowa 2, działka nr 50/1, 61/6, gm. Krzemieniewo. 1.2. Określenia podstawowe 1.2.1. Instalację gazowa- zasilana z sieci gazowej stanowi układ przewodów za kurkiem głównym, prowadzonych na zewnątrz lub wewnątrz budynku, wraz z armatura, kształtkami i innym wyposaŝeniem, a takŝe urządzeniami do pomiaru zuŝycia gazu, urządzeniami gazowymi oraz przewodami spalinowymi lub powietrzno-spalinowymi, jeŝeli są one elementem wyposaŝenia urządzeń gazowych. 1.2.2. Konserwacja instalacji gazowej zespół czynności technicznych związanych z utrzymaniem odpowiedniego stanu technicznego instalacji gazowej bez wymiany jej elementów. 1.2.3. Kontrola instalacji gazowej zespół czynności mających na celu stwierdzenie czy instalacja gazowa lub jej część znajduje się w dobrym stanie technicznym i kwalifikuje się do dalszej bezpiecznej eksploatacji. 1.2.4. Kształtka instalacji gazowej element słuŝący do łączenia ze sobą odcinków przewodu gazowego, umoŝliwiający zmianę kierunku, zmianę przekroju, rozgałęzienie, a takŝe zaślepienie przewodu (kolanko, trójnik, odwadniacz itp.) 1.2.5. Kurek główny urządzenie do zamykania i otwierania przepływu paliwa gazowego z przyłącza do instalacji gazowej; element odcinający dopływ paliwa, za którym rozpoczyna się instalacja gazowa wewnętrzna. 1.2.6. Kurek odcinający urządzenie nie będące kurkiem głównym, montowane na przewodzie instalacji gazowej w celu odcięcia dopływu gazu do części instalacji, gazomierza lub urządzenia gazowego. 1.2.7. Odbiór instalacji gazowej zespół czynności mających na celu sprawdzenie czy instalacja gazowa została wykonana zgodnie z projektem, warunkami technicznymi i obowiązującymi normami stanowiącymi podstawę do przekazania instalacji gazowej do eksploatacji, podstawową czynnością związaną z odbiorem instalacji gazowej jest próba szczelności. 1.2.8. Odległość bezpieczna przewodów gazowych odległość usytuowania przewodów gazowych od przewodów lub urządzeń innych instalacji oraz elementów wyposaŝenia obiektu budowlanego, gwarantująca ich bezpieczne uŝytkowanie. 1.2.9. Próba szczelności instalacji gazowej czynność polegająca na utrzymaniu przez określony czas, w instalacji gazowej lub jej części, ciśnienia powietrza lub gazu obojętnego, odpowiednio wyŝszego od ciśnienia roboczego, w celu zakwalifikowania do eksploatacji w zakresie szczelności rur, armatury, połączeń oraz urządzeń. 1
1.2.10. Rura osłonowa przewód rurowy chroniący przed oddziaływaniem czynników zewnętrznych, wewnątrz którego umieszczony jest przewód instalacji gazowej. Określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi polskimi 2. Materiały. 2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów 2.1. Źródła uzyskania materiałów Wykonawca zobowiązany jest do kontroli i udokumentowania, Ŝe materiały uzyskane z dopuszczonego źródła w sposób ciągły spełniają wymagania Specyfikacji Technicznych w czasie postępu Robót. 2.1.1. Zgodnie z ustawą z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz. U. nr 92 poz. 881) wyrób budowlany nadaje się do stosowania przy wykonywaniu robót budowlanych, jeŝeli jest: a) oznakowany CE, co oznacza, Ŝe dokonano oceny jego zgodności z normą zharmonizowaną albo z europejską aprobatą techniczną bądź krajową specyfikacją techniczną państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego oznaczoną przez Komisje Europejską za zgodną z wymaganiami podstawowymi, albo b) umieszczony w określonym przez Komisję Europejską wykazie wyrobów mających niewielkie znaczenie dla zdrowia i bezpieczeństwa, dla których producent wydał deklarację zgodności z uznanymi regułami sztuki budowlanej, albo c) oznakowany, znakiem budowlanym z zastrzeŝeniem, Ŝe nie podlega on obowiązkowi oznakowania CE Dla jednostkowego zastosowania w obiekcie budowlanym dopuszcza się wyroby budowlane wykonane według indywidualnej dokumentacji technicznej, sporządzonej przez projektanta obiektu lub z nim uzgodnionej, dla których producent wydał oświadczenie, Ŝe zapewniono zgodność wyrobu budowlanego z tą dokumentacją oraz z przepisami. 2.1.2. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z 11 sierpnia 2004 (Dz. U. nr 195 poz. 2011) oznakowaniu CE powinny towarzyszyć między innymi następujące informacje: a) określenie, siedzibę i adres producenta oraz adres zakładu produkującego wyrób budowlany, b) ostatnie dwie cyfry roku, w którym umieszczono oznakowanie CE na wyrobie budowlanym, c) dane umoŝliwiające identyfikację cech i deklarowanych właściwości uŝytkowych wyrobu budowlanego, jeŝeli wynika to z zharmonizowanej specyfikacji technicznej wyrobu. 2.1.3. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z 11 sierpnia 2004r. (Dz. U. nr 198 poz. 2041) dla wyrobu budowlanego oznakowanego znakiem budowlanym producent jest obowiązany dołączyć informację zawierającą: a) określenie, siedzibę i adres producenta oraz adres zakładu produkującego wyrób budowlany, b) identyfikację wyrobu budowlanego zawierającą nazwę, nazwę handlową, typ, odmianę, gatunek i klasę według specyfikacji technicznej, 2
c) numer i rok publikacji Polskiej Normy wyrobu lub aprobaty technicznej z którą potwierdzono zgodność wyrobu budowlanego, d) numer i datę wystawienia krajowej deklaracji zgodności, e) inne dane jeŝeli wynika to ze specyfikacji technicznej, f) nazwę jednostki certyfikującej, jeŝeli taka jednostka brała udział w zastosowanym systemie oceny zgodności wyrobu budowlanego. Jakiekolwiek wyroby budowlane, które nie spełniają wymagań zapisanych w pkt. 2.1. będą odrzucone. 2.2. Materiały nie odpowiadające wymaganiom Wyroby budowlane (materiały) nie odpowiadające wymaganiom zostaną przez Wykonawcę wywiezione z terenu budowy i złoŝone w miejscu uzgodnionym z Inwestorem. Jeśli InŜynier zezwoli Wykonawcy na uŝycie tych wyrobów budowlanych do innych robót, niŝ te dla których zostały zakupione, to koszt tych wyrobów budowlanych zostanie odpowiednio przewartościowany (skorygowany) przez InŜyniera. W kaŝdym takim przypadku naleŝy spełnić wymagania ustawy z dnia 27.04.2001 r. o odpadach (tekst jednolity DZ.U. nr 39 poz.251 z 2007 r.). KaŜdy rodzaj robót, w którym znajdują się nie zbadane i nie zaakceptowane wyroby budowlane, Wykonawca wykonuje na własne ryzyko, licząc się z jego nieprzyjęciem, usunięciem i niezapłaceniem. 2.3. Wariantowe stosowanie materiałów Jeśli Dokumentacja Projektowa lub ST przewidują moŝliwość wariantowego zastosowania rodzaju materiału w wykonywanych Robotach, Wykonawca powiadomi InŜyniera o swoim zamiarze co najmniej 2 tygodnie przed uŝyciem tego materiału, albo w okresie dłuŝszym, jeśli będzie to potrzebne z uwagi na wykonanie badań wymaganych przez InŜyniera. Wybrany i zaakceptowany rodzaj materiału nie moŝe być później zmieniany bez zgody InŜyniera. 2.4. Przechowywanie i składowanie materiałów Wykonawca, zapewni, aby tymczasowo składowane wyroby budowlane (materiały), do czasu gdy będą one potrzebne do robót, były zabezpieczone przed zanieczyszczeniem, zachowały swoją jakość i właściwość do robót i były dostępne do kontroli przez InŜyniera. Miejsca czasowego składowania będą zlokalizowane w obrębie Terenu Budowy w miejscach uzgodnionych z InŜynierem i Inwestorem. 2.5. Inspekcja wytwórni materiałów Wytwórnie materiałów mogą być okresowo kontrolowane przez InŜyniera w celu sprawdzenia zgodności stosowanych metod produkcji z wymaganiami. Próbki materiałów mogą być pobierane w celu sprawdzenia ich właściwości. Wyniki tych kontroli będą stanowić podstawę do akceptacji określonej partii materiałów pod względem jakości. W przypadku, gdy InŜynier będzie przeprowadzał inspekcję wytwórni muszą być spełnione następujące warunki: 3
a) InŜynier będzie miał zapewnioną współpracę i pomoc Wykonawcy oraz producenta materiałów w czasie przeprowadzania inspekcji, b) InŜynier będzie miał wolny dostęp, w dowolnym czasie, do tych części wytwórni, gdzie odbywa się produkcja materiałów przeznaczonych do realizacji robót. 2.6. Zastosowane materiały: 1. Rury stalowe czarne dla mediów palnych wg normy PN-EN 10208-1:2000 "Rury stalowe przewodowe dla mediów palnych - Rury o klasie wymagań A", 2. Zawór kulowy do gazu wg katalogu producenta wykonane zgodnie z normą PN-86/M- 75198 "Osprzęt przewodów gazowych niskiego ciśnienia - Kurki stoŝkowe - Wymagania i badania", 3. Filtr gazowy skośny gwintowany, 4. Podejście gazowe do kotła, 5. Gazomierz G16 6. Szafka gazowa naścienna. Wszystkie materiały, których Wykonawca uŝyje do wbudowania muszą odpowiadać warunkom określonym w art. 10 Ustawy Prawo Budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. (tj. z 2003 r. Dz. U. Nr 207, poz. 2016, z późn. zm.) i Ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz. U. Nr 92, poz. 881). Wykonawca dla potwierdzenia jakości uŝytych materiałów dostarczy świadectwa potwierdzające odpowiednią jakość materiałów. 3.Sprzęt. 3.1 Ogólne wymagania dotyczące sprzętu Wykonawca jest zobowiązany do uŝywania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych Robót. Sprzęt uŝywany do Robót powinien być zgodny z ofertą Wykonawcy i powinien odpowiadać pod względem typów i ilości wskazaniom zawartym w ST, PZJ lub projekcie organizacji Robót, zaakceptowanym przez InŜyniera; w przypadku braku ustaleń w wymienionych wyŝej dokumentach sprzęt powinien być uzgodniony i zaakceptowany przez InŜyniera. 3.2 Stosowany sprzęt powinien odpowiadać pod względem typów i ilości, być sprawny technicznie i przystosowany do stosowania przy występujących w technologii wykonania robót. W czasie obsługi i eksploatacji sprzętu naleŝy stosować przepisy BHP i szczegółowe instrukcje obsługi oraz przepisy dozoru technicznego. Sprzęt powinien mieć aktualne dokumenty eksploatacyjne. 4
4. Transport 4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu Wykonawca jest zobowiązany do uŝywania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych Robót. Sprzęt uŝywany do Robót powinien być zgodny z ofertą Wykonawcy i powinien odpowiadać pod względem typów i ilości wskazaniom zawartym w ST, PZJ lub projekcie organizacji Robót, zaakceptowanym przez InŜyniera; w przypadku braku ustaleń w wymienionych wyŝej dokumentach sprzęt powinien być uzgodniony i zaakceptowany przez InŜyniera. Liczba i wydajność sprzętu powinny gwarantować przeprowadzenie Robót, zgodnie z zasadami określonymi w Dokumentacji Projektowej, ST i wskazaniach InŜyniera. Sprzęt będący własnością Wykonawcy lub wynajęty do wykonania robót ma być utrzymywany w dobrym stanie i gotowości do pracy. Powinien być zgodny z normami ochrony środowiska i przepisami dotyczącymi jego uŝytkowania. Wykonawca dostarczy InŜynierowi kopie dokumentów potwierdzających dopuszczenie sprzętu do uŝytkowania i badań okresowych, tam gdzie jest to wymagane przepisami. Wykonawca będzie konserwować sprzęt jak równieŝ naprawiać lub wymieniać sprzęt niesprawny. JeŜeli dokumentacja projektowa lub ST przewidują moŝliwość wariantowego uŝycia sprzętu przy wykonywanych robotach, Wykonawca powiadomi InŜyniera o swoim zamiarze wyboru i uzyska jego akceptację przed uŝyciem sprzętu. Wybrany sprzęt, po akceptacji InŜyniera, nie moŝe być później zmieniany bez jego zgody. Jakikolwiek sprzęt, maszyny, urządzenia i narzędzia nie gwarantujące zachowania warunków umowy, zostaną przez InŜyniera zdyskwalifikowane i nie dopuszczone do Robót. Uznaje się, Ŝe wszelkie koszty związane z wypełnieniem wymagań określonych powyŝej nie podlegają odrębnej zapłacie i są uwzględnione w cenie kontraktowej. Załadunek, transport i rozładunek materiałów do wykonania instalacji powinny odbywać się tak aby zachować ich dobry stan techniczny. Do wykonania zawartych w ST prac naleŝy stosować następujące środki transportu: Samochód dostawczy 0,9 t, bądź inny, o ile zostanie zatwierdzony przez InŜyniera. 5. Wykonanie robót 5.1. Ogólne zasady wykonania robót Wykonanie robót naleŝy wykonać zgodnie z Dokumentacją Projektową i ST, względnie inaczej, o ile zatwierdzone zostanie przez InŜyniera. Roboty instalacyjne naleŝy wykonywać zgodnie z Dz.U.2002.075.0690 "Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie" z późniejszymi zmianami. 5
5.2. Roboty przygotowawcze - Wytyczenie tras prowadzenia przewodów na ścianach i pod stropem pomieszczeń budynku, 5.3. Roboty montaŝowe Wszystkie przewody oraz pion gazowy naleŝy układać z rur stalowych czarnych bez szwu łączonych przez spawanie na ścianach i pod stropem pomieszczeń budynku w odległości 2 cm od nich. Przejścia przewodów przez ściany i stropy naleŝy prowadzić w tulejach ochronnych. Odległości pomiędzy punktami mocowania rur Dn25 32 mm: 2,0 m. Minimalne odległości przewodu gazowego od innych instalacji wewnętrznych: - Poziome przewody wod-kan: 150 mm, - Poziome przewody instalacji c.o.: 150 mm, - Pionowe równoległe przewody wod-kan i c.o.: 100 mm, - Pionowe i poziome przewody telefoniczne: 200 mm, - Puszki instalacji elektrycznej: 100 mm. Armatura stosowana w instalacji powinna odpowiadać warunkom pracy, ciśnienie max. 0,6 MPa, temperatura +5ºC do +55ºC. Zawory odcinające naleŝy montować 0,2 0,3 m przed odbiornikiem. Zawory odcinające z odbiornikami łączyć połączeniami gwintowanymi uszczelnionymi taśmą teflonową lub odpowiednią pastą uszczelniającą. 5.4. Zabezpieczenie przed korozją Przewody stalowe oraz konstrukcje wsporcze naleŝy oczyścić z rdzy do drugiego stopnia czystości i zabezpieczyć antykorozyjnie zgodnie z PN-ISO 8501-1:1996/AD1:1998/AP1:2002 "Przygotowanie podłoŝy stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów - Wzrokowa ocena czystości powierzchni - Stopnie skorodowania i stopnie przygotowania niezabezpieczonych podłoŝy stalowych oraz podłoŝy stalowych po całkowitym usunięciu wcześniej nałoŝonych powłok". Rurociągi naleŝy pomalować dwukrotnie emalią antykorozyjna i dwukrotnie nawierzchniową w kolorze Ŝółtym. 6. Kontrola jakości robót 6.1 Ogólne zasady kontroli jakości robót. Wykonawca jest zobowiązany opracować i przedstawić do akceptacji InŜyniera programu zapewnienia jakości. W programie zapewnieni jakości Wykonawca powinien określić zamierzony sposób wykonywania Robót, moŝliwości techniczne, kadrowe i plan organizacji robót gwarantujący wykonanie Robót zgodnie z Dokumentacją Projektową, ST oraz ustaleniami. 6.2. Materiały Badanie materiałów uŝytych do wykonania robót zgodnych z ST następuje poprzez porównanie cech materiałów z wymogami Dokumentacji Projektowej i odpowiednich norm materiałowych. 6
Wykonawca powinien przedłoŝyć InŜynierowi wszystkie próby i atesty gwarancji producenta dla stosowanych materiałów i urządzeń, Ŝe zastosowane materiały spełniają wymagane normami warunki techniczne. 6.3. Kontrola jakości wykonanych robót Przy kontroli jakości robót naleŝy przeprowadzić następujące badania: sprawdzenie zgodności z projektem kontrola materiałów kontrola robót zanikających kontrola połączeń kontrola sprawności działania całej instalacji przestrzeganie zasady transportu i składowania oraz montaŝu urządzeń instalacji w sposób uniemoŝliwiający ich uszkodzenie lub zniszczenie zabezpieczanie wykonanej instalacji przed uszkodzeniem do czasu odbioru końcowego przez inne ekipy budowlane NiezaleŜnie od powyŝszych naleŝy kontrolować zgodność wykonania robót ogólnobudowlanych z projektem architektury i konstrukcji w celu moŝliwości wykonania robót instalacyjnych zgodnie z projektem. Odbiór robót zanikających (ocena złączy i szczelności przewodu przed izolacją cieplną) naleŝy zgłaszać InŜynierowi z odpowiednim wyprzedzeniem, aby nie spowodować przestoju w realizacji pozostałych robót Realizacja kontroli jakości na budowie powinna odbywać się w postaci kontroli bieŝącej (wykonywanej zespołowo lub jednoosobowo zawsze z udziałem InŜyniera) lub odbioru, który powinien być dokonany zawsze komisyjnie, z obowiązkiem sporządzenia odpowiedniego protokółu i wniesienia odpowiedniego wpisu do dziennika budowy. 6.4. Odbiór robót zanikających Odbiór robót zanikających / częściowy / powinien być dokonany przed wykonaniem następnych elementów robót lub następnych elementów instalacji oraz w czasie umoŝliwiającym wykonanie korekt i poprawek, bez hamowania ogólnego postępu robót. JeŜeli wszystkie te badania dadzą wynik dodatni, wykonane roboty naleŝy uznać za zgodne z wymaganiami. JeŜeli choć jedno z badań da wynik ujemny całość robót odbieranych lub ich część naleŝy uznać za niezgodne z wymaganiami i nie mogą być przyjęte. W tym celu naleŝy poprawić wykonanie niezgodne z wymaganiami roboty w celu doprowadzenia do zgodności ze ST, a po poprawieniu przedstawić do ponownego badania. 7
7. Obmiar robót Jednostkami obmiarowymi robót są: - [szt] - ilość zamontowanych urządzeń, - [mb] - ilość ułoŝonego przewodu Obmiar robót określa się na podstawie rzeczywistych ilości w powiązaniu z wytycznymi projektowymi z uwzględnieniem zmian zaaprobowanych przez Zamawiającego i sprawdzonych w naturze. 8. Odbiór robót 8.1 Ogólne zasady odbioru robót. Przy odbiorze robót powinny być dostarczone następujące dokumenty: Dokumentacja Projektowa z naniesionymi zmianami i uzupełnieniami Dziennik Budowy, dokumenty uzasadniające uzupełnienia i zmiany wprowadzone w trakcie wykonywania robót, protokoły częściowych odbiorów poprzednich faz robót /jeśli występują/, protokół odbioru próbnego urządzeń wentylacyjnych dokumentacja techniczno-ruchowa i karty gwarancyjne urządzeń. 8.2 Odbiór techniczny końcowy instalacji Przed podłączeniem instalacji gazowej do sieci rozdzielczej musi zostać przeprowadzony odbiór techniczny. Odbioru robót dokonuje wykonawca instalacji w obecności przedstawiciela dostawcy gazu oraz Inwestora. Przyjęcie robót moŝe nastąpić tylko w przypadku pozytywnego wyniku przeprowadzonych prób i pomiarów, jak równieŝ wykonania prac zgodnie z dokumentacją projektową i obowiązującymi normami oraz przepisami. 8.3 Badania odbiorcze Odbiór techniczny instalacji gazowej polega na wykonaniu szeregu czynności, do których zalicza się przede wszystkim sprawdzenie: - Zgodności wykonania instalacji gazowej z projektem technicznym i z ewentualnymi zapisami w dzienniku budowy, a dotyczącymi zmian i odstępstw od dokumentacji technicznej, - Jakości wykonania instalacji gazowej, - Szczelności wszystkich elementów instalacji gazowej. 8.3.1. Kontrola zgodności wykonania Instalacja gazowa musi być wykonana zgodnie z dokumentacją techniczną, z odpowiednimi normami i przepisami szczególnymi oraz wiedzą techniczną. W trakcie odbioru technicznego instalacji gazowej naleŝy przedstawić następujące dokumenty: 8
- Dokumentację techniczną z naniesionymi ewentualnymi zmianami i uzupełnieniami dokonanymi w trakcie budowy, czyli tzw. dokumentację powykonawczą, - Dziennik budowy, - Protokoły wykonania prób szczelności instalacji, - Protokół kontroli przewodów odprowadzających spaliny z urządzeń gazowych, które wymagają takiego odprowadzenia, - Dokument określający prawidłowość funkcjonowania kanałów spalinowych i wentylacyjnych (tzw. protokół kominiarski), - Atesty i zaświadczenia wydawane przez dostawców urządzeń i materiałów podlegających specjalnym odbiorom technicznym, - Instrukcje obsługi urządzeń gazowych, opracowane przez producentów tych urządzeń. W oparciu o powyŝsze dokumenty odbierający stwierdza poprawność wykonania instalacji gazowej i dopuszcza do eksploatacji. 8.3.2. Kontrola jakości wykonania Podczas przeprowadzania kontroli jakości wykonania instalacji gazowej oraz jej zgodności z projektem naleŝy sprawdzić: - Wbudowanie właściwych materiałów i urządzeń, przewidzianych projektem i posiadających atesty dopuszczające do stosowania w instalacjach gazowych, - Prawidłowość wykonania wszystkich połączeń skręcanych i spawanych pomiędzy elementami instalacji gazowej, - Sposób prowadzenia przewodów gazowych, w tym przede wszystkim: trwałość zamocowań rurociągów, rozstaw podpór, odwodnienie przewodów itp., - Poprawność wykonania izolacji antykorozyjnej na elementach stalowych, - Odległość przewodów od innych instalacji, szczególnie od instalacji elektrycznej, z uwagi na zagroŝenie bezpieczeństwa uŝytkowników budynku, - Poprawność wykonania przejść przewodów przez ściany i stropy budynku, ze zwróceniem szczególnej uwagi na niedopuszczenie do powstania w przewodach napręŝeń wywoływanych odkształceniami konstrukcji, - Spełnienie ewentualnych, dodatkowych zaleceń projektanta z ich naniesieniem na dokumentacji powykonawczej instalacji, - Usytuowanie urządzeń gazowych w pomieszczeniach w stosunku do otworów okiennych i drzwiowych oraz kratek wentylacyjnych. 8.3.3. Kontrola szczelności przewodów Próbie szczelności podlegają wszystkie odcinki instalacji od kurka głównego do urządzeń gazowych. W zaleŝności od rozwiązań technicznych zastosowanych w instalacji gazowej, próby mogą być wykonane częściami, szczególnie wówczas, gdy jest kilka przyłączy zakończonych kurkami głównymi. Próbę szczelności instalacji naleŝy wykonać za pomocą spręŝonego powietrza lub gazu obojętnego pod ciśnieniem 0,2 MPa. Instalację gazową uwaŝa się za szczelną, JeŜeli manometr w ciągu 30 minut nie wykazuje spadku ciśnienia. 9
Do wykonania próby szczelności niedopuszczalne jest stosowanie gazów palnych. Do próby szczelności instalacji nie naleŝy przystępować bezpośrednio po napełnieniu instalacji powietrzem lub gazem obojętnym, poniewaŝ temperatura spręŝonego powietrza jest wyŝsza od temperatury otoczenia. Stabilizacja temperatury następuje po pewnym okresie czasu, zaleŝnym od objętości przewodów poddawanych próbie oraz temperatury otoczenia. Ze względu na moŝliwość wystąpienia wahań temperatury powietrza wewnątrz przewodów i tym samym zmian ciśnienia, prób szczelności nie moŝna teŝ wykonywać w warunkach, gdy część instalacji podlega wpływom promieniowania słonecznego. Przeprowadzenie próby jest moŝliwe wówczas, gdy urządzenie do pomiaru ciśnienia będzie wykazywało stabilność ciśnienia. Pomiar ciśnienia podczas próby naleŝy wykonać z zastosowaniem manometru posiadającego aktualne świadectwo legalizacji i wymaganą dla tego typu badania dokładność pomiaru. W przypadku, gdy podczas próby instalacja gazowa nie będzie szczelna, naleŝy usunąć przyczyny i próbę wykonać powtórnie. Trzykrotnie wykonana próba szczelności instalacji z wynikiem negatywnym kwalifikuje ją do rozebrania i powtórnego wykonania. 9. Podstawa płatności 9.1 Płaci się za ustaloną ilość metrów bieŝących ułoŝonych przewodów rurowych oraz sztuk zamontowanych urządzeń i armatury wg cen jednostkowych robót. 9.2 Wykonawca celem skalkulowania wartości jednostkowej robót moŝe się posłuŝyć własnymi bazami cenowymi, rynkowymi cenami jednostkowymi robót lub publikowanymi w ogólnie dostępnych wydawnictwach Sekocenbud, Intercenbud, E-bistyp lub dokonać wyceny w oparciu o istniejące bazy normatywne KNR, KNNR, na bazie własnych lub publikowanych składników cenotwórczych. 10. Przepisy związane 10.1. Katalogi - Katalog armatury zaporowej kulowej. - Katalogi wyrobów branŝy instalacji gazowej. 10.2. Normy - PN-90/C-96004.01 "Gazownictwo. Terminologia. Postanowienia ogólne i zakres normy", - PN-92/M-34503 "Gazociągi i instalacje gazownicze - Próby rurociągów", - PN-86/M-75198 "Osprzęt przewodów gazowych niskiego ciśnienia - Kurki stoŝkowe - Wymagania i badania", - PN-EN 10208-1:2000 "Rury stalowe przewodowe dla mediów palnych - Rury o klasie wymagań A", - PN-EN 12732:2004 "Systemy dostawy gazu. Spawanie stalowych układów rurowych. Wymagania funkcjonalne", 10
- PN-EN 14141:2005 (U) "Armatura stosowana w rurociągach do przesyłu gazu ziemnego. Wymagania eksploatacyjne i badania", - PN-EN ISO 3834-1:2006 (U) "Wymagania jakości dotyczące spawania materiałów metalowych - Część 1: Kryteria wyboru odpowiedniego poziomu wymagań jakości", - PN-EN ISO 3834-2:2006 (U) "Wymagania jakości dotyczące spawania materiałów metalowych - Część 2: Pełne wymagania jakości", - PN-EN ISO 3834-3:2006 (U) "Wymagania jakości dotyczące spawania materiałów metalowych - Część 3: Standardowe wymagania jakości", - PN-EN ISO 3834-4:2006 (U) "Wymagania jakości dotyczące spawania materiałów metalowych - Część 4: Podstawowe wymagania jakości", - PN-EN ISO 12944-4:2001 "Farby i lakiery. Ochrona przed korozją konstrukcji stalowych za pomocą ochronnych systemów malarskich. Część 4: Rodzaje powierzchni i sposoby przygotowania powierzchni", - PN-ISO 8501-1:1996/AD1:1998/AP1:2002 "Przygotowanie podłoŝy stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów - Wzrokowa ocena czystości powierzchni - Stopnie skorodowania i stopnie przygotowania niezabezpieczonych podłoŝy stalowych oraz podłoŝy stalowych po całkowitym usunięciu wcześniej nałoŝonych powłok". 10.3. Przepisy związane - Dz.U.1994.089.0414 "Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane" z późniejszymi zmianami. - Dz.U.1999.074.0836 "Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych uŝytkowania budynków mieszkalnych". - Dz.U.2001.072.0747 "Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków" z późniejszymi zmianami. - Dz.U.2002.075.0690 "Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie" z późniejszymi zmianami. - Dz.U.2002.166.1360 "Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności" z późniejszymi zmianami. - Dz.U.2003.120.1133 "Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego". - Dz.U.2004.019.0177 "Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych" z późniejszymi zmianami. - Dz.U.2004.092.0881 "Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych". - Dz.U.2004.198.2041 "Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie sposobów deklarowania zgodności wyrobów budowlanych oraz sposobu znakowania ich znakiem budowlanym". - Dz.U.2004.249.2497 "Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 8 listopada 2004 r. w sprawie aprobat technicznych oraz jednostek organizacyjnych upowaŝnionych do ich wydawania". 11
- Dz.U.2005.098.0825 "Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 20 maja 2005 r. w sprawie wymagań dotyczących dokumentacji technicznej, stosowania etykiet i charakterystyk technicznych oraz wzorów etykiet dla urządzeń". 12