Absurd Expedition 2008 - zapowiedź Piotr Milaniak inne oblicze Andów takie z potężnymi pustkowiami i bezkresnymi stepami dochodzącymi do 5500 m n.p.m o tak bardzo jałowej glebie..., iż żadna ludzka istota nie przetrwałaby dłuższego okresu życia w takich warunkach. [ ] spalone słońcem, strzaskane nocnymi mrozami oraz wystawione na działanie potężnych wiatrów [ ] gdzie Ziemia i Niebo spotykają się. Oto Puna de Atacama." Nelson de Sousa The Galactic Traveler Wstęp Planem ekspedycji będzie próba samotnego pokonania rowerem, bez wsparcia z zewnątrz andyjskiego płaskowyżu Puna de Atacama, zaliczanego po Tybecie do Strona 1/5
jednego z najbardziej niedostępnych miejsc na Ziemi. Celem jest dotarcie na rowerze z Santiago de Chile (Chile) do wioski Palo Blanco w Argentynie, skąd dalej będę kierował się na północ przez całkowicie bezludne tereny Puna de Atacama o względnej wysokości dochodzącej w niektórych jej częściach do ponad 5500 m n.p.m. Kolejny, a zarazem ostatni etap ekspedycji będzie wiódł przez potężny płaskowyż Altiplano, aż do osiągnięcia najbliższej cywilizacji, znajdującej się w boliwijskiej wiosce Tambo Quemado (Boliwia) na północnych obrzeżach tegoż płaskowyżu. Te dwa etapy wyprawy jako całość stanowią jeden z najdłuższych i najtrudniejszych szlaków na Ziemi. Uczestnik Piotr Milaniak Zaczynałem małymi krokami od jazdy rowerem po Europie, co było bodźcem do kolejnych wyjazdów, do jeszcze bardziej odległych miejsc. Dotychczas zrealizowane projekty: rok 2000 - Wielka Brytania (przez Niemcy, Holandię, Belgię oraz Francję) rok 2001 - Ukraina (Karpaty) rok 2002 - Austria (Alpy) rok 2004 - Kirgizja (Tien Shan) rok 2005 - Ukraina (Karpaty) rok 2006 - Indie (Ladakh, Himalaje) rok 2007 - Pakistan (Karakorum), Chiny (Tybet Zachodni) rok 2008 planowana wyprawa przez Chang Tang (przez północne rejony Tybetu) została przełożona na rok 2009 z powodu braku realnych szans na dotarcie do obrzeży Chang Tang w wyniku obecnej sytuacji w niektórych rejonach Tybetu. Strona promująca wyprawę: http://pedalrevolution.ovh.org/ Cele wyprawy oraz planowana trasa pierwsza polska ekspedycja rowerowa bez wsparcia z zewnątrz, której celem jest samotna próba jednoczesnego pokonania dwóch płaskowyżów: Puna de Atacama oraz Altiplano, które są zaliczane po Tybecie do jednych z największych i najbardziej niedostępnych miejsc na Ziemi; sporządzenie szczegółowej bazy informacyjnej pomocnej w realizacji kolejnych wypraw rowerowych w te regiony; utrwalenie wydarzeń wyprawy przy pomocy blogu wyprawowego oraz materiału zdjęciowego Całość trasy można podzielić na 3 etapy: Etap nr 1 Santiago de Chile-Palo Blanco (dystans: 2000 [km], czas: 30 dni + aklimatyzacja) Etap nr 2 Puna de Atacama (dystans: 1000 [km], czas: 35-40 dni) Etap nr 3 Altiplano (dystans: 1500 [km], czas: 35 dni) Strona 2/5
Po wylądowaniu w Santiago de Chile (Chile), a następnie dotarciu do wioski Palo de Blanco (Argentyna), ostatniego miejsca, gdzie istnieje możliwość zdobycia zapasów jedzenia, będę podążał w kierunku płaskowyżu Puna de Atacama. Po jego pokonaniu kolejnym etapem wyprawy będzie płaskowyż Altiplano. Jeśli wszystko przebiegnie zgodnie z planem, cała wyprawa zakończy się po ponad 3 miesiącach w wiosce Tambo Quemado (Boliwia). W zależności od typu nawierzchni dzienny dystans do pokonania będzie wynosił od 20 do 60 km. Rozległe, piaszczysto - żwirowe stepy, dodatkowo pokryte kamieniami, a także potężne wiatry o prędkość dochodzącej do 100 km/h mogą zdeterminować dzienny dystans nawet do 10 km. Najprawdopodobniej przez większą część terenów będę zmuszony do pchania roweru wraz z całym ekwipunkiem, gdyż jazda przy takim obciążeniu i po takim typie nawierzchni jest praktycznie niemożliwa. W skrajnym przypadku głęboki piach i duże kamienie, mogą zatrzymać mnie przed dalszym przemieszczaniem się. Na podstawie informacji, które udało się zgromadzić na temat tych regionów ustalono termin rozpoczęcia wyprawy w okresie przypadającym na koniec pory zimowej panującej w tym czasie na tej szerokości geograficznej. Konsekwencją takiej decyzji są stabilniejsze warunki atmosferyczne jakie panują na tej wysokości lecz związane jest to z niską temperaturą oraz utrudnionym dostępem do wody i tak już w ekstremalnie suchym terenie. Zdobycie i uzupełnienie zapasów wody nadającej się do picia będzie jedną z najważniejszych rzeczy każdego dnia podczas całego okresu trwania wyprawy. W Strona 3/5
normalnych warunkach zlokalizowanie jej na wysokości ponad 5000 m n.p.m. nie jest zwykle wielkim problemem można znaleźć zlodowaciałe obszary i tereny pokryte śniegiem. Biorąc pod uwagę fakt, iż Puna de Atacama zaliczana jest do jednego z najsuchszych obszarów na Ziemi oraz posiada najwyżej położoną granicę wiecznego śniegu na świecie (ponad 6000 m n.p.m.) zdobycie jej może być wielkim problemem. Jeśli już będzie możliwe znalezienie jakichkolwiek zasobów wody, to będą to zwykle wysokogórskie jeziora, lecz w większości przypadków jest ona niezdatna do picia z powodu zasolenia lub zawartości arszeniku. Dzienny zapas transportowanej wody będzie wynosił około 15 litrów, na specjalnie do tego celu przystosowanej przyczepce rowerowej co przy właściwej aklimatyzacji do dużych wysokości taka ilość jest dla mnie wystarczająca na pokrycie kilkudniowego zapotrzebowania organizmu. Zestawienie takich czynników jakimi są: niskie temperatury, powietrze o bardzo małej zawartości pary wodnej oraz potężne wiatry czyni to miejsce wyjątkowym do tego stopnia, iż jeśli jakiekolwiek żywe stworzenie umrze w takich warunkach jego ciało bardzo szybko ulega procesowi mumifikacji. Puna de Atacama Zaliczane do jednych z najbardziej niedostępnych i bezludnych miejsc na Ziemi. Znajdująca się na dużej wysokości względnej Puna de Atacama jest jednym z największych płaskowyżów na świecie po Tybecie. Jest ona zdominowana przez liczne czynne wulkany (m.in. najwyższy na Ziemi - Llullaillaco (6723 m n.p.m.). Wyłączając Azję, obszar ten charakteryzuje się również największą koncentracją szczytów powyżej 6000 m z których wiele do tej pory nie zostało zdobytych. Znajdujące się pasmo gór w tym terenie Incahuasi jest uznawane za najwyższe góry na Ziemi bez stałej pokrywy śniegowej. Od strony zachodniej dostępu do niej strzeże pustynia Atacama - jedno z najbardziej suchych miejsc na Ziemi. Przemieszczając się dalej w kierunku północnym przechodzi ona w płaskowyż Altiplano. Dane wyprawy liczba uczestników: 1 osoba uczestnicy: Piotr Milaniak termin: od września do grudnia 2008 czas trwania: ponad 3 miesiące państwa: Chile, Argentyna, Boliwia regiony: Puna de Atacama, Altiplano środek transportu: rower nocleg: namiot długość trasy: 4500 km Strona wyprawy www.absurd-expedition.com Blog wyprawowy www.hiver.pl(zakładka blog) Sponsorzy: Strona 4/5
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org) Sigma (http://www.sigma-foto.pl/) Larix (www.larix.home.pl) Ortlieb (www.ortlieb.de) Bikeman (www.bikeman.pl) Airbike (www.airbike.pl) Cyklotur (www.cyklotur.com.pl) Nordre (www.nordre.pl) Polana (www.polana.pl) Szumgum (www.szumgum.com) BikeWorld.pl jest oficjalnym patronem medialnym wyprawy Strona 5/5