ZŁOTA KOLEKCJA POLSKIEGO JAZZU (2004) ZBIGNIEW NAMYSŁOWSKI Sprzedaj mnie wiatrowi Pomaton EMI, 2004 Zbigniew Namysłowski (ur. 1939 w Warszawie) saksofonista altowy i sopranowy, flecista, wiolonczelista, puzonista i pianista, lider licznych składów instrumentalnych, od kwartetu po orkiestrę, kompozytor klasycznych dzisiaj tematów polskiego jazzu, innowator odpowiedzialny za fascynujące mariaże jazzu z odmiennymi gatunkami.po zdobyciu wykształcenia w grze na fortepianie i wiolonczeli i po krótkotrwałej fascynacji jazzem tradycyjnym (w drugiej połowie lat 50.) Zbigniew Namysłowski miał szczęście terminować u Krzysztofa Komedy najwybitniejszego polskiego jazzmana tamtych lat. Razem z młodym Tomaszem Stańko wziął udział w nagraniu albumu Komedy, ASTIGMATIC (1965), do dziś uważanego przez melomanów za polską jazzową płytę wszech czasów. Nagrywał w kraju i poza jego granicami z plejadą muzyków, jak m.in. Urszula Dudziak i Michał Urbaniak, Deborah Brown, William Big Bill Ramsey,, Tomasz Szukalski (z którym stworzył niezapomnianą parę saksofonową alt i tenor), Czesław Bartkowski, Wojciech Karolak, Paweł Jarzębski, Janusz Stefański, Sławomir Kulpowicz, Krzysztof Ścierański, Dariusz Kozakiewicz, Kuba Stankiewicz, Dariusz Oleszkiewicz, Zbigniew Wegehaupt, Cezary Konrad, zespół wokalny NOVI, a w ostatnich latach: Leszek Możdżer, Krzysztof Herdzin, Sławomir Jaskółke, Krzysztof Pacan i Grzegorz Grzyb. Zbigniew Namysłowski (ur. 1939 w Warszawie) saksofonista altowy i sopranowy, flecista, wiolonczelista, puzonista i pianista, lider licznych składów instrumentalnych, od kwartetu po orkiestrę, kompozytor klasycznych dzisiaj tematów polskiego jazzu, innowator odpowiedzialny za fascynujące mariaże jazzu z odmiennymi gatunkami.po zdobyciu wykształcenia w grze na fortepianie i wiolonczeli i po krótkotrwałej fascynacji jazzem tradycyjnym (w drugiej połowie lat 50.) Zbigniew Namysłowski miał szczęście terminować u Krzysztofa Komedy najwybitniejszego polskiego jazzmana tamtych lat. Razem z młodym Tomaszem Stańko wziął udział w nagraniu albumu Komedy, ASTIGMATIC (1965), do dziś uważanego przez melomanów za polską jazzową płytę wszech czasów. Nagrywał w kraju i poza jego granicami z plejadą muzyków, jak m.in. Urszula Dudziak i Michał Urbaniak, Deborah Brown, William Big Bill Ramsey,, Tomasz Szukalski (z którym stworzył niezapomnianą parę saksofonową alt i 1 / 7
tenor), Czesław Bartkowski, Wojciech Karolak, Paweł Jarzębski, Janusz Stefański, Sławomir Kulpowicz, Krzysztof Ścierański, Dariusz Kozakiewicz, Kuba Stankiewicz, Dariusz Oleszkiewicz, Zbigniew Wegehaupt, Cezary Konrad, zespół wokalny NOVI, a w ostatnich latach: Leszek Możdżer, Krzysztof Herdzin, Sławomir Jaskółke, Krzysztof Pacan i Grzegorz Grzyb. Najważniejsze były zawsze składy firmowane nazwiskiem Namysłowskiego i to z nimi artysta zapisywał złote litery w historii polskiego jazzu. Pionierski w zakresie jazzu nowoczesnego ZBIGNIEW NAMYSŁOWSKI QUARTET (1967), genialne w warstwie rytmicznej i odważnym otwarciu na muzykę świata WINOBRANIE (1973) czy przebojowy wręcz KUJAVIAK GOES FUNKY (1975), nagrany z kwintetem w konwencji funk, wyznaczały milowe kroki artysty, za którym próbowała nadążyć cała polska scena jazzowa. Wyznacznikiem muzyki Zbigniewa Namysłowskiego zawsze bez względu na dekadę była oryginalność i nowoczesność. Artysta wyznaczał mody w polskim jazzie, jak z formacją Air Condition w latach 80. czy nagrywając z bardzo młodym Leszkiem Możdżerem w następnej dekadzie. Zbigniew Namysłowski nigdy nie oglądał się za siebie. Nie musiał. Wrodzona innowacyjność nieodmiennie pchała go naprzód. Gdy to jednak uczynił, rezultat był olśniewający album STANDARDS (2003) ukazuje mistrza kompozycji interpretującego kompozycje innych mistrzów. Wymieniając tak rozliczne związki artystyczne Zbigniewa Namysłowskiego nie sposób pominąć... poczucia humoru tego muzyka. Jego dowodem były występy i nagrania w parodystycznej formacji gwiazd polskiego jazzu, SPPT Chałturnik. Przypomnę rozwinięcie tajemniczego skrótu: SPPT to Stowarzyszenie Popierania Prawdziwej Twórczości. A twórczość Namysłowskiego zawsze była prawdziwa. Prawdziwa i pionierska, chociaż nie ograniczało się to do kategorii artystycznych. Namysłowski jest swoistym rekordzistą pierwszych kroków w polskim jazzie: Należał do pierwszego składu polskich muzyków jazzowych występujących po wojnie poza granicami kraju (z Jerzym Matuszkiewiczem w Danii w 1958roku). Wyjechał na pierwsze koncerty polskich muzyków do USA w 1962 roku. Jako pierwszy polski muzyk jazzowy nagrał płytę za granicą (LOLA, Decca 1967). Imponująca otwartość na nowe brzmienia jakże wyraźna w kolejnych odsłonach autorskiego dorobku Zbigniewa Namysłowskiego i jego niezaspokojona ciekawość artystyczna popychały 2 / 7
go ku licznym romansom z innymi niż jazz rodzajami muzyki. Przez kilka lat był stałym członkiem zespołu Niemen Enigmatic mistrz saksofonu nie tylko koncertował z tą awangardową, art-rockową formacją (m.in. we Włoszech), ale zapisał się na trwałe grą na obu legendarnych albumach NIEMEN ENIGMATIC: Bema pamięci żałobny rapsod (1969) i Człowiek jam niewdzięczny (1971). To na płycie Niemena właśnie znalazła się oryginalnie kompozycja Namysłowskiego (ze słowami R. M. Grońskiego), która nadała tytuł naszej kolekcji. Po dłuższej przerwie saksofonista ponownie spotkał się w studio z Niemenem nagrywającym album IDEE FIXE (1978). Artysta wzbogacił swą grą na saksofonie i na flecie kultowy w owym czasie projekt Niebiesko-Czarnych, ROCK OPERA NAGA (1973), gdzie znalazły się również jego kompozycje oraz album MAANAM (1981). W kolejnych dekadach dał wyraz pogłębionemu zainteresowaniu folklorem Tatr, nagrywając i występując z muzykami specjalizującymi się dotychczas w muzyce góralskiej, m.in. ZAKOPANE HIGHLANDERS BAND (1996). Obok projektów z kręgu jazz i folk Namysłowski zaczął ostatnio realizować swoje śmiałe koncepcje wokół muzyki Mozarta, w czym towarzyszyli mu najlepsi polscy kameraliści MOZART GOES JAZZ (1999). Oto prawdziwy pionier muzycznego postmodernizmu! I to już od czterech dekad! Nasza kolekcja wierzchołek góry lodowej w przypadku artysty o takim dorobku obrazuje rozwój sztuki Zbigniewa Namysłowskiego na przestrzeni lat i ukazuje jego grę na wielu instrumentach (oczywiście najważniejszym z nich jest saksofon altowy) w licznych składach instrumentalnych. Postaraliśmy się odsłonić liczne twarze (a przy okazji także i maski ) tego niepowtarzalnego, oryginalnego muzyka saksofonisty, flecisty, wiolonczelisty, puzonisty i kompozytora. Artysty nieustannie poszukującego, ale też co o wiele rzadsze znajdującego. Zawsze znajdującego własną muzykę i własny język w każdym składzie, w każdym gatunku, w każdym wcieleniu. Daniel Wyszogrodzki WAŻNIEJSZA DYSKOGRAFIA Płyty autorskie: Zbigniew Namysłowski Quartet Polskie Nagrania, 1963 (Polish Jazz, Vol. 6) Zbigniew Namysłowski Modern Jazz Quartet, Lola Decca, 1964 Zbigniew Namysłowski, Winobranie Polskie Nagrania, 1973 (Polish Jazz, Vol. 33) 3 / 7
Zbigniew Namysłowski Quintet, Kujaviak Goes Funky Polskie Nagrania, 1975 (Polish Jazz, Vol. 46) Zbigniew Namysłowski Quintet, Jazz Jamboree 1975, Vol. 2 Polskie Nagrania, 1975 Zbigniew Namysłowski, Zbigniew Namysłowski Polskie Nagrania, 1977 Zbigniew Namysłowski Quartet, Live in der Balver Höhle J.G.Record, 1977 Zbigniew Namysłowski Quartet, Jasmin Lady View, 1978 Zbigniew Namysłowski Quartet, 1. 2. 3. 4... Dire, 1978 Zbigniew Namysłowski, Namyslovski Inner City, 1978 Namyslowski Air Condition, Air Condition Follow You Kite Polskie Nagrania, 1980 Zbigniew Namysłowski, Air Condition Polskie Nagrania, 1981 Zbigniew Namysłowski, Air Condition Plaka Nights, 1984 Namysłowski The Q, Open Polskie Nagrania, 1987 (Polish Jazz, Vol. 74) Zbigniew Namysłowski The Q, Cy to blues, cy nie blues Poljazz Records, 1987 Zbigniew Namysłowski, Songs Of Innocence Eastwind Records, 1987 Zbigniew Namysłowski/Deborah Brown, Double Trouble Poljazz Records, 1989 Zbigniew Namysłowski Quartet, Without A Talk P&J Music, 1991 Zbigniew Namysłowski Quartet, The Last Concert Polonia Records, 1992 Zbigniew Namysłowski Quartet & Zakopane Highlanders Band Koch Int., 1995 Zbigniew Namysłowski, Dances Polonia Records, 1997 Zbigniew Namysłowski, Mozart Goes Jazz Jazz Forum Records, 1999 Zbigniew Namysłowski, 3 Nights Polonia Records, 1999 Zbigniew Namysłowski, Jazz & Folk - Namyslowski Quartet & Górale TPSA CEBIT, 2000 Zbigniew Namysłowski, Standards BKQ, 2003 Nagrania gościnne: Krzysztof Komeda Quintet, Astigmatic Polskie Nagrania, 1965 (Polish Jazz, Vol. 5) Niemen Enigmatic, Bema pamięci żałobny rapsod Polskie Nagrania, 1969 Niemen Enigmatic, Człowiek jam niewdzięczny Polskie Nagrania, 1971 Niebiesko-Czarni, Rock-opera Naga Polskie Nagrania, 1973 Michał Urbaniak Fusion III, Columbia 1975 SPPT Chałturnik - Polskie Nagrania, 1975 DYSK 1 4 / 7
01. Winobranie/ Jak nie ma szmalu... 2 50 1973 PN (PJ Vol. 33) 02. DNO [live] 8 30 1998 Polonia 03. Sprzedaj mnie wiatrowi [live] 7 00 1998 Polonia 04. 1, 2, 3, 4... 7 30 1993 Koch Int. 05. 3 x Spagetti 7 45 1987 PN (PJ Vol. 74) 06. The Tree Of Fear 9 40 Namysłowski 1984 07. S(z)amba p. Szambelana 7 15 1997 Polonia 08. Double Trouble Blues 3 45 Poljazz Rec. 1989 09. How Long Has This Been Going On 6 05 2003 BKQ 10. Kujaviak Goes Funky 14 15 1975 PN (PJ Vol. 46) Muzyka: Zbigniew Namysłowski, oprócz (9) George Gershwin Czas ok. 73 30 5 / 7
DYSK 2 01. Der Schmalz Tango 9 25 Namyslovski 1978 02. Dilemma 6 25 1981 Poljazz 03. Gdy zakwitnie miesiąc maj 6 25 PN SX 1493 1977 04. Seven/Eleven 5 25 PN SX 2303 1980 05. All The Stinks UR 8 00 2003 BKQ 06. Szafa 7 15 1966 PN (PJ Vol. 6) 07. Specific Situation 6 30 1991 P&J Music (PP) 08. Zakręcony walczyk 6 00 1997 Polonia 09. Variazione Caribiense [live] 6 10 Jazz Forum 1999 10. Skarga Podhala 6 30 1995 Koch Int. 6 / 7
11. Taj Mahal/ Winobranie 4 40 1973 PN (PJ Vol. 33) Muzyka: Zbigniew Namysłowski Czas ok. 73 30 Redakcja: Daniel Wyszogrodzki Mastering: Kasina Studio Zbigniew Namysłowski Sprzedaj mnie wiatrowi. Złota Kolekcja Polskiego Jazzu. (P) 2004 POMATON EMI 7 / 7