Warszawa, dnia 23 maja 2006 r. KIGEiT/467/05/2006 Pani Anna Streżyńska Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej ul. Kasprzaka 18/20 01 211 Warszawa STANOWISKO W nawiązaniu do rozpraw administracyjnych oraz stanowisk Strony postępowania oraz innych uczestników postępowania dotyczącego zmiany oferty ramowej TP w zakresie połączenia sieci, wskazujemy na poniższe kwestie: I. Flat fee Na drugiej rozprawie administracyjnej oraz w pismach wskazaliśmy konsekwentnie na konieczności implementacji do RIO płaskich stawek interkonektowych. Przedstawiona propozycja opierała się na założeniach ruchowych. Po analizie problemu przedstawiamy alternatywne rozwiązania opierające się na danych i założeniach prezentowanych przez samą TP. Alternatywny model rozliczeń za usługi międzyoperatorskie w oparciu o stałą (ryczałtową) opłatę za usługi międzyoperatorskie (flat rate fee) do którego wprowadzenia powinna być zobowiązana TP Propozycja postanowień: 1. TP zobowiązuje się świadczyć usługi międzysieciowe z zastosowaniem kalkulacji stawek w oparciu o płaskie stawki interkonektowe (flat rate inteconnections). 2. Powyższa metoda kalkulacji stawek opiera się na wydzieleniu w wiązce międzysieciowej (o przepływności 2 Mbit/s; łączu E1) kanałów 64 kbit/s. Usługi oparte o płaskie stawki interkonektowe mogą być świadczone w poziomów LPSS-1, 2 i 3. 3. Operator wskazuje samodzielnie listę abonentów, odsługiwanych w oparciu o płaskie stawki interkonektowe. ul. Stępińska 22/30, 00-739 Warszawa, tel.:+48 22 8510309, 48 22 8406522, fax:+48 22 8510300, e-mail:kigeit@kigeit.org.pl http://www.kigeit.org.pl; NIP 526-00-29-121 Konto: BPH S.A. Oddział Warszawa nr 35 10600076 0000401040117879
Uzasadnienie powyższej metodologii Punktem wyjścia jest założenie średniej ruchu obsługiwanego przez ten kanał w okresie miesięcznym, z uwzględnieniem rocznej obserwacji. Następnie tak otrzymaną wielkość należy pomnożyć przez średnią ważoną stawki interkonektowej wynikającej z RIO. Metoda ta jest metodą kosztową, bowiem znajduje odniesienie do stawki interkonektowej, która jest (zgodnie z prawem) zorientowana kosztowo. Zgodnie z podstawowymi zasadami inżynierii wiązka 2 Mbit/s (E1) podzielona jest na 32 kanały o przepływności 64 kbit/s każdy (32*64 kbit/s=2048 kbit/s=2 Mbit/s). W przypadku łącza strukturalnego 2 Mbit/s 30 z 32 kanałów wykorzystywanych jest do realizacji połączeń [pozostałe są wykorzystywane do innych celów (przesyłanie sygnalizacji, synchronizacja)] Teoretycznie jedno łącze/kanał ( łącze dotyczy łączy miedzianych [kablowych], a kanał łączy cyfrowych) należący do wiązki łączy przy maksymalnym wykorzystaniu jest w stanie zrealizować ruch na poziomie 1 Erl, co zgodnie z definicją oznacza, że w godzinnym okresie czasu łącze jest zajęte dla realizacji połączenia przez 1 godzinę (odniesienie wprost do definicji jednostki natężenia ruchu [Erl]). Przy przełożeniu tego na minuty ruchu jedno łącze/kanał jest w stanie załatwić /obsłużyć 60 minut ruchu. W oparciu o powyższe, wiązka łączy obsługiwanych przez 30 kanałów jest w stanie zrealizować 30 Erlangów ruchu w ciągu jednej godziny, co daje 60 minut na łącze/kanał pomnożone przez 30 kanałów. Przy takim założeniu (zajętości wiązki 100%) w ciągu miesiąca wiązka jest w stanie obsłużyć: 30 łączy/kanałów * 60 minut (maksymalne obciążenie pojedynczego łącza w ciągu godziny) * 24 (godziny w ciągu doby) * 30 (dni w miesiącu - średnio) = 1.296.000 minut ruchu. Wyliczona wielkość ruchu jest jednak teoretyczna, bo w praktyce wiązka 30 łączy/kanałów nie jest w stanie obsłużyć tak wielkiej ilości ruchu. W tym zakresie w inżynierii wyodrębnia się parametry wiązki i ruchu ograniczające tą potencję. Powyższe parametry to: wskaźnik połączeń niedoszłych do skutku (współczynnik strat), współczynnik koncentracji ruchu w GNR (Godzina Największego Ruchu: 60 minut całodobowego okresu obserwacji, w czasie których wartość średnia natężenia ruchu jest największa). Jeśli chodzi o wskaźnik połączeń niedoszłych do skutku, to parametr powyższy w sieci TP wynosi 0,5%. Z uwagi na fakt, że płaskie stawki interkonektowe dotyczą połączeń wychodzących z sieci TP, to wskaźnik ten w ramach współpracy międzyoperatorskiej posiada przynajmniej taką wielkość (skoro część połączenia realizowana jest z wykorzystaniem sieci TP rozpoczęcie połączenia). Z wzoru B Erlanga [najpowszechniej używanego modelu ruchowego, aby ustalić ile kanałów jest koniecznych dla obsługi ruchu (w Erlangach) w czasie GNR] wynika, że 30 2
kanałów (przy założeniu współczynnika stron 0,5%) jest w stanie obsłużyć 19,0 Erlanga ruchu, co daje współczynnik zajętości 63,3%. Tabela nr 2. Ilość Erlangów ruchu obsługiwanego przez łącza strukturalne E1 Liczba kanałów Intensywność ruchu 30 19,0 63,3 Wskaźnik zajętości Minuty kierowane (w GNR) na łączu E1 1.139,4 (30*60*63,3%) Aby skalkulować całkowitą liczbę minut kierowanych w okresie miesięcznym należy dokonać poniższej kalkulacji: MM (minuty miesięcznie) = Minuty kierowane (w GNR)/Współczynnik Koncentracji Ruchu w GNR (WKRwG)*Liczba Dni Roboczych (LDR)*Wskaźnik Roczny (WR) 1. WKRwG Zgodnie z RIO współczynnik koncentracji ruchu w GNR k (stosunek ładunku ruchu w GNR do dobowego ładunku ruchu) wynosi 8% k 20% Wskaźnik ten dotyczy każdej wiązki, ale może zostać uśredniony do jednego kanału. Można zatem przyjąć te wielkości. Obliczając średnie całodobowe natężenie ruchu przyjęto współczynnik na poziomie k=15% (średnia arytmetyczna wartości współczynnika k z RIO). 2. LDR Celem kalkulacji powyższego parametru wzięto pod uwagę okres obserwacji roczny. Chodzi o rok 2004/2005. Tabela nr 3. Liczba dni roboczych w miesiącu 1 Miesiąc Dni robocze Październik 2004 21 Listopad 2004 20 Grudzień 2004 23 Styczeń 2005 21 Luty 2005 20 Marzec 22 Kwiecień 19 Maj 21 Czerwiec 21 Lipiec 21 1 Za dzień roboczy przyjęto każdy dzień tygodnia z wyjątkiem sobót, niedziel oraz dni ustawowo wolnych od pracy w RP 3
Sierpień 22 Wrzesień 21 Średnia 21 3. WR W tym zakresie należy uwzględnić, że jeden miesiąc należy wyłączyć z uwagi na okres wakacyjny. Tabela nr 4. Kalkulacja liczby minut kierowanych przez łącze E1 w rocznym okresie obserwacji Minuty kierowane (w GNR) Liczba minut dziennie WKRwG LDR WR Minuty kierowane w jednym miesiącu 1.139,4 7596 15% 21 11/12 146.223 Daje to 4874,1 minuty na jeden kanał. Poniższa tabela określa średnie ważone stawek interkonektowych, przy przyjęciu, że ruch w GRN wynosi 15%, a pozostały ruch rozkłada się równomiernie na pozostałe godziny w ciągu doby Tabela nr 5. Średnie jednolite stawki interkonektowe na różnych poziomach dostępu LPSS- 1 Średnia ważona O1 0,01800 0,01305 O2 0,01350 O3 0,00900 O1 10 45% O3 14 55% 24 LPSS-2 Średnia ważona O1 0,02760 0,02001 O2 0,02070 O3 0,01380 O1 10 45% 4
O3 14 55% 24 LPSS-3 Średnia ważona O1 0,03490 0,025275 O2 0,02610 O3 0,01740 O1 10 45% O3 14 55% 24 Z wszystkiego powyższego wynika, że zalecane stawki to: 63,61 złote na poziomie LPSS-1 za jeden kanał, 97,53 złote na poziomie LPSS-2 za jeden kanał, 123,19 złote na poziomie LPSS-3 za jeden kanał, Jednocześnie, zgodnie z zobowiązaniem nałożonym podczas rozprawy, KIGEiT przedstawia zakres danych niezbędnych do wyliczenia stawki flat fee dla pojedynczego abonenta. Dane niezbędne do wyliczenia takiej stawki to: a) Średnia miesięczna wielkość ruchu (dane z okresu jednego pełnego roku kalendarzowego) dla abonentów (średniego abonenta) dla następujących frakcji ruchu: krajowe w sieci stacjonarnej (obejmującej połączenia miejscowe, strefowe, międzystrefowe oraz na numery NDSI), połączenia do sieci ruchomych oraz połączenia międzynarodowe. Dane te powinny dotyczyć zarówno abonentów indywidualnych jak i biznesowych (zgodnie z definicjami zaproponowanymi przez KIGEiT w poprzednim stanowisku); b) Rozkład ruchu w poszczególnych okresach rozliczeniowych z podziałem na klientów indywidualnych i biznesowych dla ruchu o którym mowa w pkt a; c) Dla wyliczenia stawki za zakończenie połączeń konieczne jest także określenie rozkładu ruchu dla poszczególnych poziomów dostępu jakie operator współpracujący z TP wykorzystuje we współpracy z TP (LPSS-1, LPPS-2, LPSS-3). Dodatkowo KIGEiT pragnie uzupełnić argumentację dotyczącą wprowadzenia rozliczeń opartych na flat-fee. Podczas rozprawy administracyjnej przedstawiciele TP wskazali na znikome zastosowanie tego typu rozliczeń w Europie. KIGEiT pragnie zauważyć, iż w najnowszym, przeznaczonym do konsultacji projekcie stanowiska ERG (zrzeszającego regulatorów z poszczególnych krajów europejskich) Revised Draft ERG Common Position on the approach to Appropriate remedies in the ECNS regulatory framework, ERG wskazując na problem ofert wiązanych wprowadzanych przez operatorów zasiedziałych rekomenduje zastosowanie jako remedium na takie problemy wprowadzanie WLR oraz 5
właśnie ofert hurtowych typu flat-fee (str. 113 projektu stanowiska ERG). Jak widać, podejście KIGEiT do problemu ofert wiązanych i propozycje przedstawiane w tym zakresie są zbieżne z podejściem ciała zrzeszającego organy regulacyjne, w tym Prezesa UKE. Stąd też, zdaniem KIGEiT, propozycja wdrożenia tego typu rozliczeń jest w pełni uzasadniona aktualną sytuacją rynkową i stanowi znaczący wkład w poprawę równoprawnych warunków konkurowania na rynku detalicznym. II. Tranzyt dla usług sieci inteligentnych Naszym zdaniem usługa tranzytu do sieci inteligentnych jakościowo nie różni się od tranzytu innych rodzajów połączeń. W takim przypadku Przedsiębiorca telekomunikacyjny będzie zobowiązany jedynie do poniesienia wyższej stawki za zakończenie połączenia. III. Oferty komercyjne VoIP W załączeniu przekazujemy obowiązujące oferty TP. W tym zakresie pragniemy również wskazać, że proponowana przez TP oferta zawiera dwa niekonkurencyjne mankamenty, tj.: nie jest zachowana symetria stawek za połączenia oraz zupełnie niezrozumiałe jest funkcjonowanie ograniczenia jednego łącza E1 w LPSS-3. IV. Przenośność numerów Nasze stanowisko zaprezentowaliśmy w piśmie z dnia 6 marca 2006 r. V. Stawki za łącza STM-1 Odnosząc się do cen łączy 155 Mbit/s (STM-1), pragniemy zaznaczyć, że łącza te zostały ujęte w Zaleceniach KE z dnia 29 marca 2005 r. w sprawie udostępniania łączy dzierżawionych w Unii Europejskiej. Część 2 aspekty cenowe oferowanych hurtowo układów częściowych łączy dzierżawionych (zwane dalej Zaleceniami albo Rekomendacjami ). Powyższy dokument został opublikowany w Dz. Urz. UE z dnia 1 kwietnia 2005 r. L 83/52 55). Poniższa tabela określa górne pułapy cenowe (w EUR): 6
Pułap dla Pułap dla Pułap dla Pułap dla sumy opłaty sumy opłaty sumy opłaty sumy opłaty miesięcznej miesięcznej miesięcznej miesięcznej Pułap dla 1 1/24 1 1/24 1 1/24 1 1/24 jednorazow Przepustowo jednorazow jednorazow jednorazow jednorazow ej opłaty za ść ej opłaty za ej opłaty za ej opłaty za ej opłaty za przyłączeni przyłączeni przyłączeni przyłączeni przyłączeni e e dla łącza o e dla łącza o e dla łącza o e dla łącza o długości do długości do długości do długości do 2 km 5 km 15 km 50 km 155 Mbit/s 1206 1332 1991 4144 3144 Podobnie jak w poprzednim naszym stanowisku wnosimy o ustalenie kursu EUR w okresie ostatnich trzech miesięcy. Przyjęcie takiego kursu jest uzasadnione tym, iż jest to kurs w sposób najbardziej realny oddający zachowanie złotówki w ostatnim okresie, a tym samym najlepszy do wyznaczenia stawek, które maja obowiązywać w przyszłości (w założeniu KIGEiT do końca roku lub przez okres roku od zatwierdzenia lub wprowadzenia oferty ramowej). Jednocześnie w ocenie KIGEiT kurs ten jest bardziej zbliżony do kursów prognozowanych przez ekspertów makroekonomicznych, którzy prognozują umocnienie złotego w okresie najbliższych lat (co jest związane także z koniecznością spełnienia wymogów UE co do wprowadzenia w Polsce EUR). Pragniemy również wskazać, że Rekomendacje stanowią w pkt 2 lit. a, że krajowe organy regulacyjne powinny zapewnić, aby przestrzegano wszelkich wymienionych w załączniku I pułapów cenowych dla układów częściowych łączy dzierżawionych, opartych na danych cenowych i metodologii określonej w dokumencie roboczym służb Komisji, chyba że istnieje wiarygodny dowód pochodzący z analizy kalkulacji kosztów zatwierdzonej przez krajowy organ regulacyjny, potwierdzający, że zalecane pułapy cenowe spowodowałyby, że poziom ceny byłby niższy niż efektywne koszty wykorzystywanych elementów sieci i zamówionych usług z uwzględnieniem rozsądnej stopy zwrotu. Odnosząc się do powyższego należy wskazać, co następuje: 1) przyjęta przez Komisję Europejską metodologia (tzw. best current practice) została przejęta przez KIGEiT w uzasadnieniu cenowym, 2) brak dowodu pochodzącego z analizy kalkulacji kosztów zatwierdzonej przez krajowy organ regulacyjny, potwierdzającego, że zalecane pułapy cenowe spowodowałyby, że poziom ceny byłby niższy niż efektywne koszty wykorzystywanych elementów sieci i zamówionych usług z uwzględnieniem rozsądnej stopy zwrotu powoduje, że Regulator jest związany Rekomendacjami. Powyższe oznacza, że obowiązują górne pułapy cenowe, a Prezes URTiP jest władny (ściśle powinien) ustalić stawki niższe niż rekomendowane. Ponadto wnosimy o ustalenie stawek za łącza 2Mbit/s również na bazie Zaleceń Komisji Europejskiej. 7
VI. Definicja powierzchni kolokacyjnej Zgodnie z naszą wcześniejszą propozycją wnosimy o implementację następujących definicji: Powierzchnia kolokacyjna określona powierzchnia w Miejscu Kolokacji, oddana przez TP do używania Przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu na warunkach określonych w umowie, w ramach stosunku najmu, w celu instalacji Szafy telekomunikacyjnej i Urządzeń telekomunikacyjnych ; Miejsce Kolokacji Sala Kolokacyjna albo inne wyznaczone przez TP pomieszczenie celem świadczenia przez nią Kolokacji ; VII. Ponoszenie kosztów budowy sal kolokacyjnych W tym zakresie wyjaśniamy, że wzór: Z = POK+U; gdzie : Z miesięczna kwota kompensująca nakłady finansowe Przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, POK opłata abonamentowa wynikająca z liczby stojaków dla Przedsiębiorcy telekomunikacyjnego na zaadaptowanej powierzchni, U miesięczne należności do TP wynikające z Umowy o połączeniu sieci. wyraża zasadę, aby koszty mogły być potrącane nie tylko z opłat abonamentowych (z tytułu świadczenia przez TP kolokacji), ale także z należnościami z tytułu Umowy o połączeniu sieci. Abstrahując od przedstawionej propozycji pragniemy wskazać na rozwiązanie alternatywne sformułowane przez Izbę po raz pierwszy w postępowaniu w sprawie zobowiązania TP do zmiany RUO oraz na ostatniej rozprawie administracyjnej. Rozwiązanie to (które zaprezentujemy poniżej) naszym zdaniem w znacznym stopniu przyspieszy proces budowy Sal kolokacyjnych. Jest to o tyle istotne, że jak podaje TP na 110 lokalizacji jedynie w 37 lokalizacjach możliwa jest realizacja FPSS w trybie kolokacji. Izba odnosząc się do powyższego pragnie wyrazić wątpliwość co do prawdziwości tych danych. Niemniej jednak porównując okres obowiązywania RIO (praktycznie od listopada 2004 r. TP proponowała Przedsiębiorcom telekomunikacyjnym warunki określone w RIO2004, jeszcze przed zatwierdzeniem tego dokumentu przez Prezesa UKE) należy 8
stwierdzić, że statystycznie będzie istniała możliwość kolokacji we wszystkich z 110 LPSS dopiero w roku 2010!!! Dla obliczenia zryczałtowanych kosztów jednorazowych opłat za kolokację warto zastosować kilka modeli umożliwiających obliczenie tych kosztów. Dlatego też KIGEiT proponuje zastosowanie trzech rozwiązań pozwalających na obliczenie przeciętnych, zryczałtowanych kosztów związanych z kolokacją: a) w oparciu o kosztorys TP przygotowany dla jednego z operatorów; b) w oparciu o model bottom-up przygotowanych przez UKE i konsultowany publicznie; c) w oparciu o koszty operatora alternatywnego związane z przygotowanie powierzchni kolokacyjnej ustalone zgodnie z cenami rynkowymi. Na podstawie tak ustalonych kosztów możliwe jest ustalenie średniej zryczałtowanej opłaty dla każdej z kategorii kosztów jednorazowych związanych z kolokacją. Ad. a) ustalenie opłat za kolokację w oparciu o kosztorys TP W bieżącej współpracy jeden z Przedsiębiorców telekomunikacyjnych wystąpił z Zamówieniem na kolokację (w zakresie LLU) w kilku lokalizacjach. Jest to o tyle istotne, że informacje uzyskane w ramach tego procesu mogą zostać wykorzystane dla potrzeb ustalenia opłat z tytułu kolokacji przy połączeniu sieci, co wynika z identyczności działań TP przy przygotowywaniu i wyposażeniu PDK dla potrzeb połączenia sieci oraz potrzeb uwolnienia pętli lokalnej. Jedną z nich był Płock. W przekazanym przez TP kosztorysie wyodrębniono następujące pozycje: 1. doprowadzenie zasilania, budowa tablic prądu stałego i przemiennego: materiały 21.000; robocizna + pomiary 9.000 2. Budowa lub rozbudowa systemów (wentylacji, klimatyzacji, ogrzewania) klimatyzacja typu Split (2x5kW) 30.000 3. Przygotowanie PDK montaż drabinek kablowych w sali 3,500 wybicie kanałów w ścianach dla potrzeb drabinek kablowych 0,5x0,3m 500 instalacja drabinek kablowych w sali, na korytarzu i na sali PG 10000. Z powyższych pozycji wynika, że przygotowanie oraz wyposażenie Sali kolokacyjnej zostało opomiarowane na 10 Przedsiębiorców telekomunikacyjnych (przy założeniu 1 stojak dla 1 przedsiębiorcy, na co wskazywali Przedstawiciele TP na drugiej rozprawie administracyjnej) i koszt całkowity to 74.000 złotych. Oznacza to, że koszt dla jednego Przedsiębiorcy telekomunikacyjnego z tego tytułu wynosi 7.400 złotych. Z uwagi na fakt, że należy powyższe poddać korekcie z uwagi na różne lokalizacje koszt ten nie powinien być wyższy niż 5.000 złotych. Ad. b) ustalenie opłat w oparciu o model bottom-up przygotowany przez UKE 9
W ostatnim czasie Prezes UKE przeprowadzał konsultacje modelu bottom-up dla potrzeb budowy punktów styku sieci w poszczególnych trybach połączenia sieci. Ad. c) ustalenie opłat w oparciu o koszty operatora alternatywnego związane z przygotowanie powierzchni kolokacyjnej ustalone zgodnie z cenami rynkowymi; Dla potrzeb przygotowania stanowiska w zakresie jednorazowych opłat za kolokację KIGEiT zwrócił się do jednego z operatorów zrzeszonych w KIGEiT o wskazanie kosztów związanych z przygotowaniem powierzchni kolokacyjnej oraz jej utrzymaniem, ponoszonych przez tego operatora. Ponieważ operator ten jest uważany za operatora efektywnego kosztowo, koszty podane przez tego operatora można uznać za odpowiadające wymogom określonym w Pt, gdzie wśród przesłanek nałożenia obowiązku prowadzenia rachunkowości regulacyjnej wskazano promocję efektywności i zrównoważonej konkurencji, zapewnienie maksymalnej korzyści dla użytkowników końcowych. Standard i jakość wykonania PDK przez tego operatora nie odbiega od jakości i standardu gwarantowanego przez TP w ramach ofert ramowych, a w konsekwencji można uznać, iż koszty ponoszone przez TP nie powinny być wyższe. Jednocześnie, ze względu na fakt, iż uzyskane dane stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa wykorzystanie danych jak i ich zaprezentowanie pozostałym stronom postępowania musi nastąpić bez podania nazwy tego operatora oraz bez szczegółowego podania sposobu jej wyliczenia. Obliczenia, które wskazano poniżej dotyczą sali kolokacyjnej o powierzchni 40 m 2 i przy założeniu, że operator dla swoich celów wykorzysta maksymalnie 3 m 2 (w przypadku konieczności instalacji dwóch szaf kolokacyjnych). Niemniej jednak obliczenie stawki za PDK powinno odnosić się do najmniejszej jednostki, jaką jest powierzchnia 1,5 m 2 niezbędna do instalacji jednej szafy kolokacyjnej. Prace związane z przygotowaniem pomieszczenia kolokacyjnego obejmują w ocenie KIGEiT przygotowanie samej sali kolokacyjnej (całkowity remont pomieszczenia, odpowiednie uziemienie, kable zasilające oraz rozdzielnię elektryczną) oraz koszty wyposażenia powierzchni kolokacyjnej (system zasilania 48VDC, klimatyzacja, szachty kablowe, okablowanie strukturalne, ramy DDF, przełącznica ODF). Całkowite koszty przygotowania sali kolokacyjnej wynoszą ok. 35 000 złotych (KIGEiT opiera się na kosztach ponoszonych przez Operator przy budowaniu sal kolokacyjnych dla własnych potrzeb). Przy przeliczeniu tego kosztu na 1 m 2, średni koszt dla Operatora B powinien wynosić 880 złotych/m 2. Całkowite koszty wyposażenia wynoszą natomiast ok. 1060 złotych/m 2. Biorąc powyższe pod uwagę koszt przygotowania oraz wyposażenia Sali kolokacyjnej dla posadowienia jednej szafy kolokacyjnej powinien wynosić w sumie 2910 zł). Jednocześnie należy pamiętać, iż jest to kalkulacja dla budowy zupełnie nowej sali kolokacyjnej. Dlatego też należy pamiętać, iż, w przypadku TP a) TP ma już powierzchnie kolokacyjne i musi je co najwyżej odpowiednio doposażyć, 10
b) pomieszczenia TP nie wymagają generalnych remontów. Podsumowanie Biorąc powyższe metody pod uwagę, otrzymane zostaną trzy odrębne wyniki w wysokości a. średni koszt w oparciu o kosztorys tp (ad a) = 7.400 (skorygowany 5.000 zł) b. średni koszt w oparciu o model bottom-up = XXX c. średni koszt w oparciu o koszty rynkowe (ponoszone przez operatora alternatywnego) = 2.910 zł W oparciu o te 3 analizy, KIGEiT rekomenduje przyjęcie ceny w wysokości 3.500 5.000 zł za stojak (1,5 m 2 ), co powinno umożliwić TP pełne odzyskanie kosztów inwestycyjnych związanych z przygotowywaniem i wyposażeniem Sali kolokacyjnej, szczególnie wziąwszy pod uwagę fakt, iż większość sal wymaga jedynie adaptacji, a nie jest budowana i wyposażana od nowa. Dodatkowo taka metoda niejako wymusza na TP efektywność, a jednocześnie TP w przypadku zwiększenia swojej efektywności może przygotowywać i wyposażać Salę kolokacyjną po niższych kosztach i uzyskiwać dzięki temu wyższą stopę zwrotu z inwestycji. Pragniemy również wskazać, że bardzo ciekawym dokumentem jest również Stanowisko TP z dnia 24 kwietnia 2006 r., w którym wskazano na średnie czasy związanych z wykonaniem trybu kolokacji. W zakresie czynności związanych bezpośrednio z czynnościami inżynieryjnymi wyodrębniono: przygotowanie studni kablowej (8,5 godziny); roboty inżynieryjne pomiędzy studnią kablową a komora kablową TP (37 godzin); okablowanie światłowodowe (24,5 godziny); przygotowanie pomieszczenia do instalacji urządzeń operatora (53 godziny); przygotowanie stanowiska do instalacji urządzeń operatora (24 godziny); okablowanie teletransmisyjne dla sygnałów elektrycznych (21,5 godziny). Daje to łącznie 168,5 roboczogodziny, czyli w sumie (przyjmując ośmiogodzinny czas pracy) nieco ponad 21 dni roboczych. W tym kontekście wskazany przez TP termin realizacji trybu kolokacji (8 miesięcy) jest terminem dość dziwnym. VIII. Mechanizm zmniejszania zabezpieczeń Naszym zdaniem TP w piśmie z dnia 5 maja 2006 r. słusznie uznała za uzasadnione wprowadzenie mechanizmu obniżania wysokości gwarancji w przypadku zmniejszania ruchu. Jednak zdaniem Izby przeliczenie zabezpieczeń winno następować nie w odstępach 6 miesięcy (jak proponuje TP), ale 3 miesięcy. Powyższe wynika z faktu, że forcastowanie ruchu przez nowego przedsiębiorcę zawsze uzależnione jest od planów i założeń biznesowych, które niestety często nie są realizowane. M.in. stąd naszym zdaniem należy zwiększyć częstości przeliczeń do 3 miesięcy. 11
IX. Czas trwania umowy kolokacji Naszym zdaniem (co wskazywaliśmy już na rozprawie administracyjnej) czas trwania umowy kolokacji winien odpowiadać czasowi trwania umowy o połączeniu sieci. Zatem umowa taka winna być zawierana na czas nieokreślony. Co więcej, w naszej opinii co do obowiązywania tych umów winny być w zakresie identyczne (z uwzględnieniem specyfiki umowy dotyczącej najmu powierzchni). X. Jakość obsługi ruchu Odnosząc się do Jakości obsługi ruchu pragniemy wskazać, co następuje: 1. Średni czas trwania połączenia. Przedsiębiorcy telekomunikacyjni nie są w stanie zagwarantować, że średni czas połączenia na LPSS będzie dłuższy niż 60 sec. 2. Współczynnik wykorzystania wiązki Yw. Proponowana zasada, aby przystąpić do rozbudowy wiązki, gdy współczynnik wykorzystania przekroczy 97%, przy przyjętym czasie rozbudowy wiązki równym 3 miesiące, stanowi poważne i nieakceptowalne ryzyko biznesowe. Jesteśmy w stanie zaproponować kompromisowe podejście w celu wyznaczenie progu rozbudowy wiązki w oparciu o wzór Haywarda, przedstawione w tabeli poniżej: Licz Ruch ba Haywar łączy d [erl] / B=0,5% Z=2,3 Z Rozbud owa Ruch Erlang Zapas [erl] / B=0,5% Hay 62 39,5 2 31 46,5 7,0 93 65,0 2 31 74,5 9,5 124 84,5 3 31 103,0 18,5 155 111,0 3 62 132,0 21,0 186 138,0 3 62 161,0 23,0 217 165,0 3 62 190,0 25,0 248 192,0 3 62 220,0 28,0 279 222,0 3 62 250,0 28,0 310 249,0 3 62 280,0 31,0 341 279,0 3 62 310,0 31,0 372 306,0 3 62 340,0 34,0 Erl- 12
403 336,0 3 62 370,0 34,0 434 366,0 3 62 400,0 34,0 465 393,0 3 62 430,0 37,0 496 423,0 3 62 460,0 37,0 527 453,0 3 62 490,0 37,0 558 483,0 3 62 521,0 38,0 589 513,0 3 62 551,0 38,0 620 540,0 3 62 581,0 41,0 651 570,0 3 62 612,0 42,0 682 600,0 3 62 642,0 42,0 713 630,0 3 62 673,0 43,0 744 660,0 3 62 703,0 43,0 775 690,0 3 62 734,0 44,0 806 720,0 3 62 764,0 44,0 837 750,0 3 62 795,0 45,0 868 780,0 3 62 825,0 45,0 899 810,0 3 62 856,0 46,0 930 840,0 3 62 886,0 46,0 961 870,0 3 62 917,0 47,0 992 900,0 3 62 948,0 48,0 1023 930,0 3 62 978,0 48,0 1054 960,0 3 62 1009,0 49,0 3. Wariancja ruchu oferowanego, współczynnik koncentracji ruchu w GNR oraz współczynnik S24 Przedsiębiorcy telekomunikacyjni nie mają możliwości kontroli generowanego przez swoich Abonentów ruchu tak, aby zagwarantować dotrzymanie takich parametrów. Powyższe może stanowić ograniczenie we wprowadzaniu nowych usług lub planów taryfowych. 4. Dodatkowym problemem, który nie znalazł jeszcze swojego rozwiązania jest wymiarowanie wiązki jednokierunkowej w kierunki A->B w przypadku, gdy zostało złożone zamówienie na rozbudowę jednokierunkowej wiązki B->A. Podobny przypadek występuje w przypadku budowy nowego punktu styku: dla ruchu telefonicznego, wymiana ruchu musi być w obu kierunkach. Proponujemy przyjęcie następujących ustaleń: Dla rozbudowy wiązek w LPSS: jeżeli w kierunku A-> B rozbudowa daje możliwość obsługi dodatkowego ruchu A->B, to w kierunku B->A rozbudowa powinna być równa A->B x proporcje ruchu w GNR, zaokrąglona w górę z dokładnością do łącza E1; Dla budowy nowego PSS strefowego: jeżeli w kierunku A-> B pojemność wiązki wynosi A--->B, to w kierunku B-->-A pojemność powinna zostać wyliczona jako A--- >B x proporcje ruchu strefowego w (strefie numeracyjnej, jeżeli budowany LPSS jest kolejnym w SN) lub (na wszystkich strefowych LPSS) 13
XI. Koszty testów Odnosząc się to kwestii testów, to pragniemy wskazać, że testy są niezbędne do uruchomienia PSS. Niemniej jednak koszty przyjęte przez TP są nieakceptowalne i trudne do oszacowania. W pozycji 7 tabeli 3. Opłata za uruchomienie połączenia sieci z wykorzystaniem Trybu Kolokacji oraz w pozycji 6 w tabeli nr 4. Opłaty za uruchomienie połączenia sieci z wykorzystaniem Trybu Połączenia Liniowego wskazano, że Przedsiębiorca telekomunikacyjny ma obowiązek poniesienia opłaty za Uruchomienie połączenia sieci, pomiary i przekazanie do eksploatacji w wysokości 8.497,00 złotych. Dodatkowo w pozycji 7 w tabeli nr 4. Opłaty za uruchomienie połączenia sieci z wykorzystaniem Trybu Połączenia Liniowego oferta określa, że Przedsiębiorca ponosi opłatę za Testy kompatybilności w wysokości 5.173,00 złotych. Niestety TP na ostatniej rozprawie administracyjnej nie była w stanie określić i uzasadnić zakresu tych czynności. Ponadto warto dodać, że w przypadku testów PSS teoretycznie te same koszty ponoszą Przedsiębiorcy telekomunikacyjni. Połączenie sieci jest czynnością wzajemną, która przynosi korzyści zarówno dla TP, jak i Przedsiębiorcy telekomunikacyjnego. Z takiego punktu widzenia sens ponoszenia opłat jedynie przez Przedsiębiorcę telekomunikacyjnego jest wątpliwy (mamy tu do czynienia z symetrycznością zarówno czynności, jak i korzyści). Niemniej jednak wskazujemy, że np. koszty testów kompatybilności po obu stronach realnie powinny wynosić około 1.000 złotych. Powyższe wynika z faktu, że np. koszt rynkowy nabycia miernika to 20.000 25.000 EUR. Uwzględniając 3 letni okres amortyzacji daje to koszt miesięczny 3.846 złotych. Testy powinny trwać koło 2 dni, czyli koszt sprzętu to około 256 złotych. Z kolei, dzienny koszt osobowy to około 350 złotych. Razem koszty tych testów powinny kształtować się realizmie na poziomie około 1000 złotych. Ponadto pragniemy również zwrócić uwagę, że Oferta nie wskazuje na odrębny koszt testów np. w przypadku Trybu Łącza Dedykowanego czy w Trybie Sieci Szkieletowej. Jak się wydaje w takim przypadku testy są zawarte w opłacie za uruchomienie łącza (obejmującej również np. zestawienie łącza). Jeżeli tak (bo trudno znaleźć jakieś inne racjonalne uzasadnienie) to opłaty za Uruchomienie połączenia sieci, pomiary i przekazanie do eksploatacji w wysokości 8.497,00 złotych są przynajmniej 4 krotnie przekalibrowane, skoro opłata za uruchomienie (2.852,00) stanowi trzecią część tej kwoty. W konsekwencji, oferta w tym zakresie jest niekonsekwentna/nielogiczna, a koszty testów, o których mowa w pkt 4.5 (które powinny być identyczne w każdym trybie połączenia sieci) powinny zostać wyłączone (ze względu na symetryczność połączenia) albo (z ostrożności) mogą wynosić około 1.500 złotych. 14
Ponadto jeszcze raz wskazujemy, że oferta RIO winna opierać się na dwóch modelach współpracy: nabywaniu przez Przedsiębiorców telekomunikacyjnych rozpoczęć połączeń międzysieciowych z jednoczesnym świadczeniem przez TP bilingu, fakturowania i windykacji oraz nabywaniu przez TP zakończeń połączeń międzysieciowych w celu zafakturowania Abonentów. Prezes KIGEiT Stefan Kamiński 15