Republika Włoska państwo położone w Europie Południowej, na Półwyspie Apenińskim, składa się z 20 regionów; ok. 60 mln mieszkańców; Włochy należą do ośmiu najbardziej uprzemysłowionych i bogatych państw świata, są członkiem m.in.: UE, NATO; Na czele republiki stoi Prezydent (wybierany na 7-letnią kadencję przez Zgromadzenie Narodowe), który dysponuje prawem desygnowania premiera, który rzeczywiście sprawuje władzę wykonawczą; System polityczny od lat określa się jako mało stabilny, obecny rząd to 63 po zakończeniu II wojny światowej.

A na początku? Kultura Renesansu (Florencja, Rzym, Wenecja) 1645 r. pierwszy włoski periodyk Sinerco 1876 r. - władzę przejęli lewicowi radykalni liberałowie (A. Depretis): ujednolicono system administracji, prawa oraz edukacji, ogłoszono wolność prasy.

A jeszcze wcześniej? Acta Diurna, 59 r. p.n.e. Scripta mercatorum - średniowiecze

Zatem początki prasy Mediolan, Turyn I długo, długo nic

A dziś i jeszcze B. Mussolini: Kolaboracja Propaganda Szpiegostwo Ukryte finansowanie no a potem: Dopłaty do prasy Limity reklamowe Paralelizm polityczny

Rynek prasowy ok. 150 tytułów dzienników o różnym zasięgu; Najważniejsze tytuły ogólnokrajowe: L'Avvenire, Il Corriere della Sera, Il Giornale, Italia Oggi, Libero, Il Manifesto, Il Messaggero, La Repubblica, Il Sole 24 ore, La Stampa

Koncentracja Grupa L'Espresso największa i najważniejsza grupa w segmencie prasowym i czasopism; właściciel m.in. La Repubblica, 3 czasopism L'Espresso (lewicowy tytuł), 15 lokalnych dzienników; RCS Media - właścisiel m.in. Il Corriere della sera, La Gazzetta dello Sport, oraz bezpłatnego dziennika City i dwóch magazynów. Caltagirone Editore właściel Il Messaggero i 4 lokalnych dzienników oraz bezpłatnego Leggo. Mondadori (Silvio Berlusconi), właściciel ok. 40 magazynów, m.in. Panorama (prawicowy polityczny magazyn);

Corriere della Sera zajmuje pierwsze miejsce wśród włoskich gazet ogolnoinformacyjnych, mając nakład ok. 621.000 egz. Dziennik należy do grupy pism poważnych i opiniotwórczych, wypełniony jest analizami społecznymi, politycznymi, kulturalnymi i gospodarczymi Ukazuje się od 1876 roku (centrolewicowy); jego leyout jest wyważony i dopiero od niedawna stosuje się kolory, infografikę i zdjęcia. RCS Pubblicita

La Gazzetta dello Sport ma prawie 3,7 mln. czytelników i jest najpopularniejszą gazetą we Włoszech. Dziennik ukazuje się od 1896 r., ma nakład ok. 384,000 egz. Dziennik zawiera głównie sprawozdania z imprez sportowych, zwłaszcza piłki nożnej. Gazeta została niedawno odnowiony co doprowadziło do zwiększenia sprzedaży.

W sumie grupa ta posiada ponad 40 tytułów pism.

Espresso Grupa Gazeta wydawana (od 1976, lewicowa) przez Espresso Grupa, która wydaje także tygodnik "L'Espresso", piętnaście lokalnych gazet (plus dwa tygodniki), jest właścicielem trzech krajowych stacji radiowych, w tym Radio DeeJay i telewizji krajowej, Deejay TV. To drugi pod względem sprzedaży dziennik ogólnokrajowy (ok. 96 stron, w kolorze). Gazeta ma także 9 wydań regionalnych (Rzym, Mediolan, Turyn, Bolonia, Genua, Florencja, Neapol, Palermo i Bari). Wraz z gazetą ukazują się następujące dodatki: - Affari&Finanza (tygodnik) - D - La Repubblica delle Donne (tygodnik) - XL (miesięcznik)

Espresso został założony w 1955 roku, od tytułu tygodnika pochodzi nazwa wydawnictwa Espresso Grupa. Espresso jest tygodnikiem kultury i polityki, odnosi się do dużych i ważnych wydarzeń społecznych. Espresso Grupa wydaje również włoską edycję NG.

Espresso Grupa jest właścicielem także: 15 gazet lokalnych, oraz 2 tygodniki lokalne Rynek radiowy - 3 krajowe stacje radiowe Radio Deejay, (1989 r.) skierowane jest do młodych odbiorców. Radio Capital, (1997 r.) ogólne odbiorców dzieci - dorośli. m2o, (2002 r.) odnosi się do grona nastolatków i młodzieży. Rynek telewizyjny - krajowy nadawca Deejay TV, TV satelitarną i mydeejay Onda Latina, telewizja internetowa / naziemna telewizja cyfrowa Republiki

Editrice La Stampa S.p.A. w 2006 r. zmienił format na Berliner i ukazuje się w pełnym kolorze, i z większą czcionką. Zmienił także objętość tematyczną: polityka wewnętrzna przeszła od 6 do 10 stron, międzynarodowa od 2 do 5. La Stampa, (od 1867, 1895) opiniotwórczy dziennik wydawany w Turynie, początkowo o zabarwieniu skrajnie lewicowym (socjalistycznym), z czasem bardziej centrowa. Głównym akcjonariuszem jest firma FIAT.

Nadawca publiczny Radio Audizioni Italiane, a od 1954 r Radiotelevisione Italiana czyli włoski nadawca publiczny, kontrolowany przez parlament. Rai to przede wszystkim telewizja i radio analogowe (do 2013 całkowite przejście na cyfrowy przekaz). RAI jest jedną z 23 organizacji nadawczych, które założyły Europejską Unię Nadawców w 1950 roku. Działalność RAI finansowana jest zarówno z opłat abonamentowych, jak i z reklamy. RAI ma relatywnie wysoką oglądalność 42,3% dla głównych kanałów: Rai Uno, Rai Due i Rai Tre.

Regulacja Rada ds. Komunikacji - Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni Ustawy 1980 i 1990

Mediaset Mediaset Group działa od 1978 roku, zaczęła od stacji Telemilano, w Mediolanie (lokalna stacja), 2 lata później przekształciła się w Canale 5, stację o zasięgu krajowym. W 1982 Berlusconi kupił kolejną stację Italia 1 (od grupy wydawniczej Rusconi ), a następnie Retequattro (nabyte od Arnoldo Mondadori Editore w 1984 r.). 1997 Mediaset wychodzi poza Włochy, przejmuje 25% udziałów w hiszpańskim Telecinco. 1999 rozszerza swoją internetową działalność (Mediaset.it, portal poświęcony telewizji Canale 5, Italia, Retequattro, TGCOM - codzienny serwis informacyjny). 2003 Mediaset zwiększa swoje udziały w Telecinco i staje się głównym udziałowcem - 50,1% akcji. W następnym roku hiszpańska firma TV jest notowana na giełdzie w Madrycie.

2004 zadebiutowała we Włoszech naziemna telewizja cyfrowa, Mediaset wprowadza Boing, specjalny kanał dla dzieci i Mediashopping, kanał zakupy nadziei. 2005 platforma Mediaset Premium - płatna naziemna telewizja cyfrowa. 2006 Mediaset buduje pierwszą cyfrową w Europie sieci naziemnej telewizji komórkowej przy użyciu standardu DVB-H (Digital Video Broadcast Handheld) technologii. 2007 to był rok przejęć i ekspansji międzynarodowej grupy Mediaset w Europie

Programy Mediaset Canale 5 klasyczny ogólny program, skierowany do masowego odbiorcy rodzinnego (różnorodność oferty, od rozrywki po dramat i aktualności). W 2008 roku Canale 5 osiągnął średni udział 20,7% audytorium Italia 1 od muzyki i sportu po najnowsze trendy audiowizualne (innowacyjne programy i formaty) Od maja 2002 r. Italia 1 jest prowadzona przez Luca Tiraboschi. W 2008 roku, Italia 1 potwierdziła swoją pozycję jako jeden z najpopularniejszych włoskich kanałów zwłaszcza wśród młodszej widowni (27,3%). Ogólny udział w audytorium to 12,5%.

Retequattro: kanał, który oferuje bardzo tradycyjne formaty i programy skierowane głównie do kobiet. Ale oferta obejmuje również programy sportowe, popularno-naukowe i publicystyczne, choć głównie są to seriale i programy rozrywkowe. Retequattro gromadzi około 8,3% włoskiego audytorium. W sumie Mediaset osiąga udział we włoskim rynku około 41,7%.

RAI RAI - Radiotelevisione Italiana, (do 1954 r., jako Radio Audizioni Italiane) - włoski nadawca publiczny, kontrolowany przez parlament. RAI do niedawna była największą firmą telewizyjną we Włoszech, z każdym rokiem tracąc przewagę na korzyść firmy Berlusconiego - Mediaset, oraz Telecom Italia Media i Sky Italia. Rai to przede wszystkim telewizja i radio analogowe (do 2013 całkowite przejście na cyfrowy przekaz). RAI jest jedną z 23 organizacji nadawczych, które założyły Europejską Unię Nadawców w 1950 roku. Połowa przychodów Rai pochodzi z opłat abonamentowych, a połowa z reklamy. RAI ma relatywnie wysoką oglądalność 42,3% dla głównych kanałów: Rai Uno, Rai Due i Rai Tre.

RAI rozpoczęła działalność jako prywatna firma Unione Radiofonica Italiana (URI) w 1924 założona przez grupę przedsiębiorców, w tym grupę Marconi. W 1927 roku URI został przemianowane na Ente Italiano Audizioni radiofoniche (EIAR). Nadawca przetrwał do 1944 roku, gdy pod naporem aliantów, odrodziła się jak Radio Audizioni Italiane - RAI. Jako prywatna firma posiadała dwa programy radiowe: Rete Rossa (czerwona siec) i Rete Azzurra (niebieska siec); Rossa grała więcej muzyki poważnej i Azzurra miała lżejszy charakter. Dopiero w 1954 r., że RAI poddano kontroli państwa i w tym samym roku zaczęła regularną działalność telewizyjną (Mediolan, Turyn i Rzymie). W październiku 2005 za sprawą nowego premiera Berlusconiego pojawił się nowy, bardzo kontrowersyjny plan częściowego sprywatyzowania RAI, poprzez sprzedaż 20% udziału. Plan został jednak zawieszony po ujawnieniu, że spółka mogłaby ponieść stratę w wys. 80 mln RAI jestkontrolowana przez 9 członków Rady Administracyjnej. 7 z 9 członków wybieranych jest przez komisję parlamentarną, pozostałych 2 (1 de facto przez prezydenta) przez największego akcjonariusza: włoskie Ministerstwo Rozwoju Gospodarczego. Rada powołuje Dyrektora Generalnego. Zarówno Dyrektor Generalny i członkowie Rady Administracyjnej są mianowani na odnawialny okres 3 lat.

RAI nadaje trzy główne kanały naziemne, dostępny również w telewizji satelitarnej. Rai Uno, główny kanał, rodzinny. Rai Due, nadawany od 4 listopada 1961 w "Secondo Programma", w ostatnich latach brakowało wyraźnego kierunku, a teraz stara się skupić na nieco młodszych odbiorców niż Rai Uno. Rai Tre (na antenie od 15 grudnia 1979 jako "TV3") jest "alternatywą", kanałem z misją publiczną. Ponadto RAI nadaje drogą satelitarną trzy podstawowe programy oraz Rai Sender Bozen: w języku niemieckim, tylko w prowincji Bolzano kilka godzin dziennie RaiNews 24: cały kanał informacyjny Rai Sport Più: kanał sportowy Rai Gulp: dzieci i młodzieży Rai Storia: edukacyjnych i kulturalnych Rai 4: rozrywka młodzieży Rai HD: kanał HDTV.