Ostrowiec Św., dnia 18 czerwca 2012 r. Jarosław Rusiecki Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość PANI EWA KOPACZ MARSZAŁEK SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Na podstawie art. 191 i 192 Regulaminu Sejmu RP składam na ręce Pani Marszałek interpelację, w sprawie propozycji szczegółowych rozwiązań systemowych redukujących koszty wynikające z polityki fiskalnej i energetycznej w grupie przedsiębiorstw energochłonnych, skierowaną do Ministra Gospodarki. Z poważaniem Jarosław Rusiecki
Ostrowiec Św., dnia 18 czerwca 2012 r. Jarosław Rusiecki Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość Szanowny Pan Waldemar Pawlak Minister Gospodarki Warszawa INTERPELACJA Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz. U. z 1996 r., nr 73, poz. 350 ze zm.), oraz art. 191 ust. 1 i art. 192 Regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 1998 r., nr 44, poz. 618 ze. zm.) składam interpelację poselską, w sprawie propozycji szczegółowych rozwiązań systemowych redukujących koszty wynikające z polityki fiskalnej i energetycznej w grupie przedsiębiorstw energochłonnych. Skierowaną: do Ministra Gospodarki Szanowny Panie Ministrze Do mojego biura poselskiego wpłynął apel Zakładowego Związku Zawodowego Solidarność przy CELSIE HUTA OSTROWIEC w sprawie propozycji szczegółowych rozwiązań systemowych redukujących koszty 2
wynikające z polityki fiskalnej i energetycznej w grupie przedsiębiorstw energochłonnych. W ostatnich latach koszty związane z energią elektryczną stały się jednym z głównych czynników decydujących o konkurencyjności polskiego przemysłu i atrakcyjności inwestycyjnej Polski. Od 2006r. gwałtowny wzrost cen produkowanej w kraju energii elektrycznej czarnej doprowadził do ich zrównania z poziomem notowanym w UE-15. Równocześnie rosły koszty generowane przez systemy wspierania rozwoju energetyki odnawialnej i skojarzonej powiększane o jedną z najwyższych w UE akcyzę od energii elektrycznej. W tej sytuacji o zróżnicowaniu kosztów produkcji w obrębie UE zaczęła decydować polityka energetyczna i fiskalna. W zakresie opodatkowania energii elektrycznej podatkiem akcyzowym dyrektywy unijne określają minimalną jego stawkę w wysokości 0,5 euro/mwh dla zastosowań gospodarczych. Polska stosuje stawkę akcyzy wynoszącą 20zł/MWh a jej wysokość przekracza stawkę minimalną określoną w przepisach unijnych dziesięciokrotnie. Z kolei systemy wsparcia rozwoju energetyki odnawialnej i skojarzonej w obecnym kształcie nie biorą pod uwagę destrukcyjnego wpływu rosnących kosztów energii na konkurencyjność polskich producentów. Realizacja polskiej polityki energetycznej środkami pochodzącymi z zakładów przemysłowych w sytuacji gdy w innych krajach UE branże energochłonne kosztów polityki energetycznej i fiskalnej nie ponoszą prowadzi do utraty konkurencyjności polskiego przemysłu. Już obecnie obserwujemy proces wypierania krajowych przedsiębiorstw, które opanowały i z powodzeniem stosują zaawansowane technologie produkcji i zatrudniają na uczciwych warunkach polskich obywateli przez nadmierne wspieranie poprzez zielone certyfikaty firmy produkujące energię odnawialną w oparciu o importowane technologie i urządzenia. Dlatego tak istotne jest wyłączenie z obowiązku finansowania systemów wsparcia bądź zredukowanie ich kosztów w grupie najbardziej zagrożonych utratą konkurencyjności polskich energochłonnych 3
firm. Jak wskazują wnioskodawcy brak takich rozwiązań stawia w bardzo trudnej sytuacji polskie branże energochłonne gdyż kraje UE-15 redukują obciążenia najbardziej energochłonnych producentów chroniąc w ten sposób własne miejsca pracy. Fakt, iż Polska tego nie robi już obecnie powoduje ponad 5% różnice w kosztach produkcji na niekorzyść polskich firm. Ponadto wnioskodawcy wskazują, że polskie firmy od 2002r. ponoszą pełne koszty polityki fiskalnej i co najmniej od 2004r. wszystkie koszty generowane przez politykę energetyczną (wspieranie rozwoju energetyki odnawialnej, skojarzonej). Pokrywają również koszty osierocone powstałe w efekcie likwidacji kontraktów długoterminowych. Ponadto od 2013r. będą również ponosić koszty wspierania poprawy efektywności energetycznej i polityki klimatycznej. Do 2012r. polskie firmy zużywające rocznie więcej niż 10 GWh energii elektrycznej, o udziale kosztów energii w wartości produkcji nie mniejszym niż 3%, odprowadziły do Skarbu Państwa z tytułu podatku akcyzowego od energii elektrycznej 7 miliardów zł. Jeśli w Polsce nie zostaną wprowadzone redukcje kosztów podatku akcyzowego dla przedsiębiorstw energochłonnych, to w latach 2013 2021 podatek akcyzowy będzie kosztował producentów kolejne 6 miliardów zł. Ponadto ostateczny koszt kolorowych certyfikatów w perspektywie roku 2021 w znacznej mierze jest uzależniony od rozwiązań wprowadzonych ustawą o odnawialnych źródłach energii. A zatem polskie firmy zużywające rocznie więcej niż 10 GWh energii elektrycznej o udziale kosztów energii w wartości produkcji powyżej 3% zapłaciły z tytułu wspierania rozwoju energetyki odnawialnej 5 miliardów zł do 2012r. Wsparcie dla kogeneracji kosztowało je 1,8 miliarda zł. W latach 2013 2021 koszty wynikające z polskiej polityki energetycznej wyniosą dla tej grupy odbiorców przemysłowych 25 lub 28,6 miliarda zł. Jak podkreślają zainteresowani, w sytuacji gdy głównym celem unijnej i polskiej polityki energetycznej stała się ochrona klimatu, gdy wprowadzono Europejski System Handlu Uprawnieniami 4
do Emisji a Polska poprzez politykę energetyczną konsekwentnie realizuje zaplanowany wzrost produkcji kosztownej energii elektrycznej pochodzącej z odnawialnych źródeł energii, gdy skumulowane w cenie energii elektrycznej koszty tej polityki już obecnie osiągają poziom 20 euro/mwh, problemów firm energochłonnych nie można dalej ignorować. Realizacja w/w celów bez wprowadzenia rozwiązań systemowych redukujących koszty polityki energetycznej i klimatycznej oznacza zgodę na likwidację energochłonnych branż polskiego przemysłu, które zatrudniają obecnie ponad 500tys. pracowników. Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, grupa przemysłowych odbiorców energii elektrycznej zaproponowała by redukcja kosztów polityki energetycznej i fiskalnej dotyczyła przedsiębiorstw, które : zużywają rocznie nie mniej niż 1000GWh energii elektrycznej lub dla, której koszty zużywanych produktów energetycznych i energii elektrycznej stanowią nie mniej niż 3% wartości produkcji a roczne zużycie energii elektrycznej jest nie mniejsze niż 10GWh. Tak dokonana parametryzacja uwzględnia zarówno definicję zakładu energochłonnego (określoną w art.17 pkt 1a Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dn. 27.10.2003r.) jak i warunek wolumenowy (10GWh). Jak wskazują wnioskodawcy, tematykę podatku akcyzowego od energii elektrycznej FOEEiG podnosi od 5 lat. Powinna ona zostać załatwiona najpóźniej w 2010r. zgodnie z ustaleniami Rady Ministrów z dn. 23 marca 2010r. Odbiorcy przemysłowi zaakceptowali sugerowane przez przedstawicieli Ministerstwa Finansów tzw. stopniowe dochodzenie do rozwiązania docelowego przyjmując argumenty o ograniczonych w tym momencie możliwościach budżetowych. Nie może to jednak opóźniać znaczącej redukcji kosztów akcyzy dla firm najbardziej zagrożonych. W zakresie redukcji kosztów podatku akcyzowego od energii elektrycznej oczekiwane przez FOEEiG rozwiązanie przewiduje: - dochodzenie do rozwiązanie docelowego przez okres 3 lat, 5
- wprowadzenie proponowanych wysokości podatku akcyzowego dla odbiorców o wolumenie rocznego zużycia >10 GWh i udziale kosztów zużywanej energii elektrycznej o wartości produkcji wynoszącym >7%, >3% lub o rocznym zużyciu energii elektrycznej nie mniejszym niż 1000GWh w następującej wysokości: w 1 roku dochodzenia do rozwiązania docelowego odpowiednio 10; 15; 15 zł/mwh, w 2 roku odpowiednio 5; 10; 15 zł/mwh, w 3 roku odpowiednio 0; 10; 15 zł/mwh Przewidywany docelowy uszczerbek dla budżetu państwa w 3 roku wprowadzania proponowanego rozwiązania to 568 mln zł rocznie. Odnośnie kolorowych certyfikatów, w zależności od przyjętego progu rocznego zużycia energii elektrycznej, liczba firm objętych redukcją kosztów kolorowych certyfikatów może się wahać od 8 do ponad 340. Jest ona istotna ze względu na możliwość sprawowania skutecznego nadzoru nad systemem wsparcia przez Prezesa URE. Wiąże się również z wolumenem zużycia energii elektrycznej objętym zwolnieniem z obowiązku zakupu certyfikatów a w konsekwencji z ewentualnymi dodatkowymi kosztami, które mogą obciążyć pozostałe grupy odbiorców energii elektrycznej. W trakcie spotkań Grupy roboczej ds. redukcji kosztów przedsiębiorstw energochłonnych przedstawiciele Ministerstwa Gospodarki oraz Prezesa URE zgodzili się na objęcie systemem redukcji kosztów systemów wsparcia rozwoju energetyki odnawialnej i skojarzonej nie więcej niż 60 firm określając jednocześnie możliwy ubytek w systemach wsparcia odpowiednio na: 1 TWh/rok dla zielonych certyfikatów, 0,45 TWh/rok dla żółtych certyfikatów, 3 TWh/rok dla czerwonych certyfikatów i 0,1 TWh/rok dla fioletowych certyfikatów. W zakresie redukcji kosztów kolorowych certyfikatów wnioskodawcy oczekują przyjęcia następujących rozwiązań: - dla odbiorców zużywających rocznie nie mniej niż 100 GWh energii elektrycznej o udziale kosztów energii elektrycznej w wartości produkcji wynoszącym >12%, >7% oraz >3% należy zastosować współczynniki 6
określające zredukowany poziom obowiązku zakupu kolorowych certyfikatów wynoszące odpowiednio 0,2; 0,6; 0,8 - przy takiej parametryzacji liczba firm uczestniczących w systemie wyniesie 60. Oceniając skutki wprowadzenia proponowanych zmian należy uwzględnić fakt, iż już obecnie odbiorcy przemysłowi nie kupują kolorowych certyfikatów dla energii samodzielnie wyprodukowanej i zużytej na potrzeby własne. Zgodnie z raportem rocznym PSE- Operator S.A. dotyczącym polskiego rynku energii w roku 2010, produkcja energetyki przemysłowej wyniosła 8,9 TWh. Oznacza to, iż już dzisiaj obciążenia wynikające z obowiązku zakupu kolorowych certyfikatów rozkładają się na wolumen zużycia mniejszy niż to wynika z danych o krajowym zużyciu końcowym energii elektrycznej. W zakresie przesyłu i dystrybucji propozycja wprowadzenia zmiany parametrów uprawniających przedsiębiorstwa do stosowania obniżonych stawek opłaty jakościowej poprzez zmniejszenie wolumenu rocznego zużycia energii elektrycznej z 400 do 100 GWh i udziału kosztów energii elektrycznej w wartości produkcji z 15% do 7% oraz objęcie redukcją kosztów firmy zużywające rocznie nie mniejsze niż 1000GWh energii elektrycznej spowoduje zmniejszenie kosztów przesyłu i dystrybucji w grupie najbardziej zagrożonych likwidacją energochłonnych firm o około 5,8 zł/ MWh. Koszt z tego tytułu, który poniosą pozostali użytkownicy krajowego systemu elektroenergetycznego wyniesie ok. 150 mln zł Mając na uwadze powyższe, proszę Pana Ministra o zainteresowanie się niniejszą sprawą. W związku z powyższym, zwracam się z pytaniem do Pana Ministra: 1. Czy istnieje możliwość wdrożenia proponowanych zmian dotyczących szczegółowych rozwiązań systemowych redukujących koszty 7
wynikające z polityki fiskalnej i energetycznej w grupie przedsiębiorstw energochłonnych? Z poważaniem, Jarosław Rusiecki Poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej 8