Aparat telefoniczny POTS i łącze abonenckie Z. Serweciński 22-10-2011
Struktura łącza abonenckiego okablowanie centrali kable magistralne kable rozdzielcze kable abonenckie centrala telefoniczna przełącznica główna (PG, MDF) szafy kablowe skrzynki, puszki, słupki kablowe Wartości rezystancji jednostkowej dla kabli o różnych średnicach żył 0,4 mm: 300 Ω/km 0,5 mm: 191,8 Ω/km 0,6 mm: 133,2 Ω/km gniazda abonenckie urządzenia końcowe
Uproszczony schemat blokowy aparatu telefonicznego POTS z tarczą numerową sygnał zgłoszenia centrali (400 Hz) Uproszczony schemat blokowy aparatu POTS z tarczą numerową Wybieranie numeru przy pomocy tarczy numerowej t p = 66 ms t z = 33 ms t p / t z czas przerwy / czas zwarcia w obwodzie abonenckim
Uproszczony schemat blokowy aparatu telefonicznego POTS z klawiaturą 4
Wybieranie tonowe (w kodzie DTMF) 1. cyfra 2. cyfra 3. cyfra 4. cyfra sygnał zgłoszenia centrali (400 Hz) t c t p f [Hz] 1336 1633 1209 1437 t c min = 40 ms t p min = 70 ms 697 770 852 1 2 3 A 4 5 6 B 7 8 9 C 941 * 0 # D Sygnały A, B, C, D są niewykorzystane, w związku z tym ostatnia kolumna jest w aparatach telefonicznych pomijana. 5
Ogólny schemat modułu łączy abonenckich analogowych centrali telef.
Parametry interfejsu POTS centrali telef. maksymalna rezystancja pętli abonenckiej dla prądu stałego: 1800 Ω (wraz z urządzeniem abonenckim), minimalna rezystancja izolacji łącza mierzona miedzy przewodami łącza lub między każdym z nich a ziemią: 25 kω, maksymalna pojemność pętli: 4 µf (w tym 3 µf w urządzeniu abonenckim), maksymalny dopuszczalny prąd w łączu w stanie on hook : 1 ma, polaryzacja napięcia zasilającego: bez znaczenia dla każdego urządzenia końcowego, prąd w łączu abonenckim w stanie off hook : 17 60 ma, sygnał wywołania (dzwonienia): 75 ± 15 V (na PG); częstotliwość: 25 / 50 Hz, napięcie zasilające: 48 V DC na PG, przy aparacie niższe. 7
Funkcje dodatkowe aparatu telefonicznego POTS REDIAL przycisk powtarzania ostatnio wybranego numeru SPEAKER przycisk załączenia / wyłączenia głośnika MUTE przycisk załączenia / wyłączenia mikrofonu SET przycisk programowania LOCK przycisk zamka aparatu HIGH / LOW przyciski głośności służące do jej zwiększania / zmniejszania PULSE / TONE przełącznik wybierania impulsowego / tonowego (w kodzie DTMF) FLASH, RECALL przycisk wywołujący krótką przerwę w obwodzie zasilania aparatu (przejście do funkcji specjalnych) 8
Standardy wysyłania danych o numerze dzwoniącego W Polsce istnieją dwa standardy przesyłania (z centrali telefonicznej do aparatu) danych o numerze dzwoniącego: transmisja szeregowa z modulacją FSK (ang. Frequency Shift Keying), transmisja szeregowa DTMF (ang. Dual Tone Multi Frequency) taka sama jak wykorzystywana do wybierania tonowego numeru z klawiatury telefonu. 9
Transmisja z modulacją FSK Rodzaj transmisji: szeregowa. Szybkość transmisji: 1200 Bd (1200 symboli na sekundę). Informacje zawarte w sygnale: aktualna data, godzina, numer telefonu dzwoniącego, suma kontrolna wskazująca czy cały pakiet danych został odebrany prawidłowo, Przed wysłaniem danych o numerze, centrala telefoniczna wysyła pierwszy krótki dzwonek, informujący urządzenie odbiorcze w telefonie o tym, że będzie nadany numer abonenta. W czasie oczekiwania odbiornik jest w tryb bezczynności i pobiera minimalny prąd z układu zasilania, a po pierwszym dzwonku przełącza się w stan gotowości i może odebrać informację o numerze telefonu dzwoniącego. 10
Transmisja szeregowa DTMF Przesyłane dane są uproszczone do niezbędnego minimum zawierają tylko numer dzwoniącego (bez daty i godziny). Zaleta: do odebrania numeru nie trzeba stosować specjalizowanych układów wystarczy dekoder DTMF. Numer jest wysyłany z centrali przed pierwszym dzwonkiem; nie ma wcześniej żadnej informacji, że nastąpi transmisja danych, dlatego dekoder w telefonie przez cały czas musi być przygotowany na ich odbiór; wyklucza to przełączenie odbiornika w stan ograniczonego poboru mocy. 11
Struktura pakietu danych DTMF Format pakietu: D <numer> C Rozpoczęcie transmisji numeru zaczyna się od wysłania przez centralę sygnału D binarnie 0000. W normalnych warunkach pracy na linii telefonicznej taki kod jest niedostępny, ponieważ z klawiatury telefonu możemy wybrać cyfry 0 9 oraz * i #. Wartości binarne sygnałów kodu DTMF są inne niż wartości typowego kodu szesnastkowego (1 0001, 2 0010, 3 0011, 4 0100, 5 0101, 6 0110, 7 0111, 8 1000, 9 1001, 0 1010, * 1011, # 1100, A 1101, B 1110, C 1111, D 0000); cyfrze D w kodzie DTMF odpowiada wartość binarna 0000, a nie jak w kodzie HEX wartość 1101. Pojawienie się w linii telefonicznej znaku D informuje odbiornik, że kolejnymi danymi będzie numer telefonu osoby dzwoniącej do nas. Po wysłaniu wszystkich cyfr centrala telefoniczna wysyła literę 12 C; jest to znak końca transmisji numeru.
Struktura pakietu danych DTMF Numer może składać się maksymalnie z 18 cyfr, wliczając w to numer kierunkowy. Jeżeli dzwoniący ma numer zastrzeżony lub jest podłączony do centrali analogowej, numer nie zostanie wyświetlony. W tej sytuacji meldunek identyfikacji będzie miał postać: D 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 C Znaczniki początku i końca meldunku zostaną normalnie wysłane przez centralę, ale zamiast numeru zostanie wysłane 10 zer. Taka postać meldunku jednoznacznie informuje odbiornik, że wyświetlenie numeru jest niemożliwe. 13