Data wydania: 21.08.2006 Data aktualizacji: Strona/stron 1/8 1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI, PRODUCENTA I DYSTRYBUTORA Nazwa produktu: Wzór chemiczny: Producent: Dystrybutor: Fluor F2 2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH Składnik stwarzający zagroŝenie: Nazwa chemiczna % wag. Nr CAS Nr WE Symbole ostrzegawcze Zwroty zagroŝenia (R)* fluor 100 7782-41-4 231-954-8 C, T+ 7-26-35 Objaśnienie: T + = bardzo toksyczny, T = toksyczny, C = Ŝrący, Xn = szkodliwy, Xi = draŝniący, E = wybuchowy, O = utleniający, F + = skrajnie łatwopalny, F = wysoce łatwopalny, N = niebezpieczny dla środowiska 3. IDENTYFIKACJA ZAGROśEŃ Substancja została zaklasyfikowana jako niebezpieczna zgodnie z obowiązującym prawem. C T+ ZagroŜenie poŝarowe: Gaz nie palny. Gaz cięŝszy do powietrza - gromadzi się przy powierzchni i w dolnych partiach pomieszczeń. MoŜe spowodować poŝar. ZagroŜenie toksykologiczne: Działa bardzo toksycznie przez drogi oddechowe. Powoduje powaŝne oparzenia. Fluor jest gazem silnie toksycznym i silnie Ŝrącym. Fluor jest jednym z niebezpieczniejszych zagroŝeń przemysłowych, ze względu na duŝy zakres stosowania i intensywność przewoŝenia róŝnymi środkami ZagroŜenie ekotoksykologiczne: 4. PIERWSZA POMOC transportu. Fluor działa silnie toksycznie na organizmy Ŝywe, lądowe i wodne. Uwaga: W pierwszej kolejności naleŝy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skaŝonego fluorem środowiska. UłoŜyć na lewym boku z głową skierowaną w dół. Skontaktować się z lekarzem (ratujący muszą być bezwzględnie wyposaŝeni w kombinezony gazowe oraz ochrony dróg oddechowych zapewniające dopływ świeŝego powietrza, a takŝe powinni być połączeni liną. Następstwa wdychania: 1. Wyprowadzić poszkodowana osobę na świeŝe powietrze. 2. Utrzymywać droŝność dróg oddechowych. W cięŝkich zatruciach natychmiast podawać tlen. Zaleca się równieŝ wdychanie par alkoholu lub mieszaniny pary wodnej i alkoholu. Wiele źródeł zaleca (w razie groŝącego obrzęku płuc) upust 400-700 cm³ krwi, ale moŝna do tego zabiegu przystąpić po wyprowadzeniu zatrutego z szoku. 3 Bezwzględnie zapewnić pomoc lekarską. Kontakt z oczami: 1. Przemywać skaŝone oczy większą ilością letniej wody przez 15 minut lub 0,9% roztworem soli kuchennej (najlepiej wyjałowionej), przy wywiniętych powiekach. 2. Zapewnić pomoc okulisty. Kontakt ze skórą: 1. Zdjąć skaŝone ubranie. Oczyścić mechanicznie skaŝoną skórę, odkazić polietylenem glikolu 400, nałoŝyć Ŝel z glukonianu wapnia. 2. Udać się do lekarza dermatologa.
Data wydania: 21.08.2006 Data aktualizacji: Strona/stron 2/8 5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POśARU ZagroŜenia poŝarowe: W przypadku poŝaru sąsiednich obiektów stosować: Gaz niepalny. Butle naraŝone na działanie ognia lub wysokiej temperatury bezzwłocznie usunąć poza obszar zagroŝenia. Nagrzane butle pękają, potęgując zagroŝenie. Pod działaniem wysokich temperatur wydzielają się toksyczne gazy, pary, dymy i aerozole. Środki gaśnicze w zaleŝności od natury i rozmiarów poŝaru. Zalecenia szczegółowe: Uwaga: W ogniu wydzielają się toksyczne gazy, pary i dymy. Sprzęt ochronny Gazoszczelne kombinezony ochronne. Aparaty izolujące drogi oddechowe. straŝaków: 6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA Zalecenia ogólne: Środki ochrony osobistej: W przypadku wydostania się większej ilości fluoru do środowiska ogłosić alarm gazowy, skaŝony teren naleŝy wyizolować z otoczenia, a poza jego obręb wyprowadzić osoby postronne. W pierwszej kolejności odciąć źródło skaŝania środowiska. Wezwać ekipy ratownicze. Unikać kontaktu z uwolnionym fluorem. Stosować ubrania ochronne z tkanin odpornych na działanie fluoru, rękawice ochronne, okulary ochronne w szczelnej obudowie, ochrony dróg oddechowych przed chlorem. NaleŜy pamiętać o ograniczonym czasie działania ochronnego filtrów gazowych (filtr gazowy oznaczony kolorem szarym i literą B). Zalecenia szczegółowe: Starać się odciąć źródło skaŝenia środowiska (uszczelnić uszkodzone butle i umieścić w opakowaniu awaryjnym), odciąć dopływ z instalacji. Zabezpieczenie środowiska: Zabezpieczyć studzienki ściekowe. W przypadku skaŝenia wód powiadomić odpowiednie władze. SkaŜony grunt podlega wymianie. Metody utylizacji: Unieszkodliwianie na drodze termicznej - zgodnie z wymogami prawa krajowego. 7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE Zapobieganie zatruciom: Zagadnienia poŝarowe: Magazynowanie: Metody postępowania z odpadami: Podczas stosowania nie jeść, nie pić, unikać kontaktów z fluorem, unikać wdychania gazu i aerozoli, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzieŝ i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu. Substancja niepalna. Butle przechowywane są w pomieszczeniach zamkniętych, w budynkach parterowych o lekkiej konstrukcji dachu, przeznaczonych do magazynowania w nich gazów technicznych w butlach. Szyby w oknach magazynów malowane są na kolor niebieski lub pomarańczowy w celu ochrony pomieszczeń przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Butle ustawione są pionowo, zabezpieczone przed przewróceniem się, z dala od grzejników. Fluor naleŝy chronić przed zetknięciem z materiałami łatwo zapalającymi się i kurzącymi, jak związki organiczne, węgiel drzewny, sadza oraz z większością metali i ich soli. W zetknięciu z alkoholami, eterami, węglowodorami, a szczególnie z wodorem moŝe nastąpić wybuch. Zasady magazynowania określa norma PN-89/C-81400. Za odpad moŝna uznać fluor, który w Ŝadnej postaci nie nadaje się do zagospodarowania. Resztkowy fluor odstawiany jest do wskazanego przez słuŝbę ochrony środowiska miejsca, celem utylizacji.
Data wydania: 21.08.2006 Data aktualizacji: Strona/stron 3/8 8. KONTROLA NARAśENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ Rozwiązania techniczne: Stosowanie ścisłych rygorów bezpiecznej pracy (ochrony osobiste, wentylacja wyciągowa, brak moŝliwości skaŝenia kanalizacji i otaczającego środowiska. Wszelkie manipulacje wykonywać pod czynnym dygestorium. Odpadki umieszczać w oddzielnym, oznakowanym, szczelnym pojemniku. Osobiste wyposaŝenie ochronne: Drogi oddechowe: Ręce: Oczy: Skóra i ciało: Ogólne środki ochrony: Higiena pracy: Metody oceny naraŝenia w środowisku pracy Maski ochronne z filtrami par rozpuszczalników organicznych i cząsteczkowych (filtr gazowy oznaczony kolorem szarym i literą B). Rękawice ochronne z tworzywa powlekanego, odpornego na działanie fluoru. Okulary ochronne w szczelnej obudowie. Ubrania ochronne ze zwartej tkaniny. Fartuchy ochronne. obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Unikać bezpośredniego kontaktu powierzchni ciała i dróg oddechowych z fluorem. Nie wdychać gazu, par i aerozoli. Po pracy dokładnie wymyć powierzchnię ciała. Nie jeść, nie pić podczas pracy. Metody oceny naraŝenia opierają się na laboratoryjnym oznaczaniu fluoru na stanowisku pracy. Zalecane są metody chromatografii gazowej. Dla oznaczania stęŝenia gazu zastępczo moŝna posługiwać się odpowiednimi rurkami wskaźnikowymi. Ocena naraŝenia polega na pomiarach stęŝenia fluoru w powietrzu. Dopuszczalne stęŝenie fluoru w moczu wynosi 3-4 µg/g kreatyniny, zaś we krwi 0-1-0,4 µg/cm³. Dopuszczalne stęŝenie fluoru w powietrzu atmosferycznym i w wodzie do picia i na potrzeby gospodarcze: Dopuszczalne stęŝenie chloru w powietrzu atmosferycznym na obszarach: Obszary chronione Obszary specjalnie chronione w ciągu 30 minut średniodobowe średnioroczne w ciągu 30 minut średniodobowe średnioroczne 0,03 0,01 0,0016 0,001 0,003 0,0004 Obowiązujące w Polsce najwyŝsze dopuszczalne stęŝenie (mg/m 3 ) w środowisku pracy: Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29.11.2002 r. (Dz.U. Nr 217, poz. 1833) w sprawie najwyŝszych dopuszczalnych stęŝeń i natęŝeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy ze zmianą z dnia 1.10.2005 r. (Dz.U. 212 poz.1769). CAS Składnik NDS (mg/m 3 ) NDSCh (mg/m 3 ) 7782-41-4 fluor 0,05 0,4 9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE Masa cząsteczkowa: 38 g/mol Postać fizyczna, barwa, zapach: Fluor F2 - jest pierwiastkiem chemicznym. W warunkach normalnych jest to gaz o barwie zielonoŝółtej i ostrym, draŝniącym zapachu. Silnie trujący. Fluor reaguje (często bardzo gwałtownie) niemal ze wszystkimi pierwiastkami, nawet z cięŝkimi helowcami (Kr, Xe, Rn). Nie reaguje z azotem. Z wodorem reaguje bardzo energicznie, tworząc fluorowodór HF. Wypiera chlor, brom i jod z chlorków, bromków i jodków. Działa parząco na skórę i błony śluzowe. Temperatura topnienia: 219,63ºC
Data wydania: 21.08.2006 Data aktualizacji: Strona/stron 4/8 Temperatura wrzenia: -188,14ºC Temperatura krytyczna: -129ºC Gęstość: 1,696 g/l (0ºC) Gęstość par względem powietrza: 1,31 PręŜność par: w -129ºC 55,7 bar Rozpuszczalność w wodzie i innych rozpuszczalnikach: Fluor reaguje z wodą z wytworzeniem fluorowodoru. Inne: Fluor we wszystkich stanach skupienia występuje w postaci cząsteczki dwuatomowej. Jest najbardziej elektroujemny ze wszystkich pierwiastków występujących w przyrodzie. Fluor otrzymuje się przez elektrolizę stopionego wodorofluorku potasu. Stosowany jest do otrzymywania fluorowodoru, fluorków i fluoropochodnych związków organicznych. Fluor tworzy liczne związki z metalami i niemetalami. Jon fluorkowy F występuje jako ligand w licznych związkach kompleksowych. Z wodą fluorowodór tworzy kwas fluorowodorowy. Z metalami tworzy fluorki - waŝne ze względu na znaczenie przemysłowe i biologiczne - np. fluorki amonu, sodu, wapnia, potasu, glinu. Fluor tworzy poza kwasem fluorowodorowym liczne kwasy, np. fluoroborowy, fluorokrzemowy, których sole mają duŝe znaczenie gospodarcze. Rozpuszczalne związki fluoru są trujące. 10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ Stabilność i reaktywność: Właściwości korozyjne: Fluor jest silnym związkiem utleniającym. Gwałtownie reaguje z wieloma metalami, często z zapłonem. Gaz silnie Ŝrący 11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE Drogi naraŝenia człowieka: Wdychanie, kontakt ze skórą, kontakt z oczami. Informacje ogólne: Fluor jest toksyczny w stosunku do całego organizmu. W przyrodzie fluor występuje głównie w minerałach. W wodach znajduje się w wyniku wietrzenia skał i ługowania, a takŝe opadów atmosferycznych. Stanowi zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego na skutek działalności róŝnych gałęzi przemysłu. Fluor, pomimo znacznej toksyczności, nie stanowi zagroŝenia dla organizmów Ŝywych, poniewaŝ dzięki duŝej aktywności chemicznej, praktycznie nie występuje w stanie wolnym. Zatrucia ostre i przewlekłe zdarzają się głównie w przemyśle. Fluor dostaje się do organizmu poprzez drogi oddechowe i przewód pokarmowy. Fluor przenika przez barierę krew-łoŝysko. Dane toksykologiczne: LC50 (inhalacyjnie, szczur) = 185 ppm/ 1 godz. LC50 (inhalacyjnie, mysz) = 150 ppm/ 1 godz. Działanie miejscowe (skóra, oczy, błony śluzowe): Wdychanie gazu: Wystąpi skrócenie oddechu z kaszlem i pobolewanie w klatce piersiowej. MoŜe rozwinąć się zapalenie oskrzeli. W groźniejszych przypadkach moŝe powstać bezdech z pieniącą się śliną (obrzęk płuc). Pojawią się zaburzenia widzenia i spazmatyczny skurcz mięśni z "drapiącymi" rękami (szponowate wygięcie). Kontakt ze skórą: Wystąpi ostry ból i zaczerwienienie. Skóra moŝe być natychmiast uszkodzona jak po poparzeniu termicznym. W innych przypadkach powstanie utrzymujący się ból i zaczerwienienie w miejscu kontaktu wskazujące na uszkodzenie tkanki podskórnej. Dlatego przez wiele dni powierzchnia skóry nie wykazuje objawów uszkodzenia. Kontakt z oczami: Wystąpi ostre zaczerwienienie i podraŝnienie. MoŜe rozwinąć się rumień skóry z małymi septycznymi pęcherzami i wrzodami. MoŜe powstać chemiczne poparzenie. Zatrucia ostre: Przy wyŝszych stęŝeniach, pojawia się ból pod mostkiem, niedomogi krąŝenia poprzedzają wystąpienie obrzęku płuc i śmierć w ciągu kilku godzin. StęŜenia te mogą spowodować natychmiastowy zgon wskutek obrzęku głośni. Przy wysokich stęŝeniach fluoru zatrucie moŝe
Data wydania: 21.08.2006 Data aktualizacji: Strona/stron 5/8 prowadzić do tzw. błyskawicznej śmierci, która następuje po kilku minutach wdychania gazu. Przestaje wówczas funkcjonować ośrodek oddechowy. Zatrucie wyraŝa się konwulsyjnym wydechem, znaczną dusznością, pobudzeniem ruchowym, sinicą, utratą przytomności, tętno staje się przyśpieszone, a następnie nitkowate. Zatrucia przewlekłe: Bardzo róŝna jest wraŝliwość osobnicza na działanie fluoru. Przy obecnym stanie wiedzy trudno jest w sposób jednoznaczny przedstawić okoliczności powstawania zatruć przewlekłych fluorem. Obserwowano brunatne centkowanie zębów, próchnicę oraz zapalenie kręgów. Inne źródła podają, Ŝe fluor działa leczniczo w niektórych postaciach chorób kości (osteoporozie). W niektórych publikacjach podnoszone są obawy, Ŝe fluor sprzyja chorobom nowotworowym i niektórym postaciom wad wrodzonych. Nie sprawdziły się obawy, Ŝe fluor moŝe uszkodzić nerki. Powikłania: Jako następstwa zatrucia fluorem występują odoskrzelowe zapalenie płuc, obrzęk płuc, schorzenia oskrzeli oraz predyspozycje do zachorowań na gruźlicę. Z innych powikłań występuje marskość płuc, dychawica oskrzelowa oraz niedomoga krąŝenia. Obserwowane są równieŝ zapalenia i owrzodzenia dziąseł oraz błony śluzowej nosa, a przy dłuŝszym stykaniu się z fluorem próchnica zębów. Rokowania: Rokowanie przy cięŝkim zatruciu jest złe. JeŜeli zatrute osoby przeŝyją, nierzadko pozostają u nich trwałe następstwa, szczególnie w układzie nerwowym i psychicznym. Fluorzyca: Zmiany na stałych zębach (utrata połysku szkliwa), rozpoczynające się u dzieci. Występuje tam, gdzie woda do picia zawiera więcej niŝ 1 mg/dm3 F; 3 do 3 mg/dm³ wywołują juŝ powaŝne zmiany. 12. INFORMACJE EKOLOGICZNE Działanie na organizmy wskaźnikowe związków fluoru: Rośliny: Fluorowodór przy stęŝeniach 0,00033% po 3 4 tygodniowym działaniu na rośliny (sosna, dąb, klon pospolity) wywołuje zmianę zabarwienia. Fluorowodór okazał się bardziej szkodliwy niŝ fluorek. 0,0008% roztwór (=8 mg/dm3) jest szkodliwy dla Eloden densa. Fluor jest w połączeniu z wodorem trucizną szczególnie szkodliwie działającą na rośliny. Kwas heksafluorokrzemowy: 17-krotne spryskiwanie 0,01 n roztworem kwasu heksafluorokrzemowego wywołuje u roślin widoczne uszkodzenia. NiŜsze organizmy: Fluorki są wybitną trucizną komórkową; działają równieŝ na proste, bezwapniowe mikroorganizmy. Przy stęŝeniach do 125 mg/dm³ mają jednak tylko mineralny wpływ na szybkość biochemicznych procesów utleniania. Fluorek sodu o stęŝeniu 0,001% ogranicza zdolność fermentacji bakterii kwasu mlekowego. Fluorek amonu o stęŝeniu nawet 0,1% nie zapobiega gniciu. 0,03% roztwór fluorku wapnia po 5 dniach nie wykazał śladów rozkładu gnilnego. Stopień zagroŝenia wód: skrajny 13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI Metody unieszkodliwiania: Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U.62 poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz. 1206) Zawartość opakowania wg: rodzaju 06 01 99 inne nie wymienione odpady. Opakowania wg: rodzaju 15 01 04 opakowania z metalu Sposób likwidacji (D10) - termiczne przekształcanie odpadów w instalacjach lub urządzeniach zlokalizowanych na lądzie. ZuŜyte opakowania dostarczać do uprawnionych do ich przerabiania przedsiębiorstw. Opakowania opróŝnić całkowicie. 14. INFORMACJE O TRANSPORCIE Numer UN (ONZ): 1045 Nazwa w transporcie: SPRĘśONY
Data wydania: 21.08.2006 Data aktualizacji: Strona/stron 6/8 Klasa RID/ADR/IMO: 2 Kod klasyfikacyjny: 1TOC Ilości ograniczone: LQ0 Nalepki ostrzegawcze wg ADR/RID Nr 2.3 + 5.1 + 8 15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH Substancja została zaklasyfikowana jako niebezpieczna zgodnie z obowiązującym prawem. Na etykietach naleŝy umieścić następujące informacje: Symbole ostrzegawcze na opakowaniach jednostkowych Napis ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych R 7 R 26 R 35 S 1/2 S 9 S 26 S 36/37/39 S 45 Kartę wykonano zgodnie z: Zwroty wskazujące rodzaj zagroŝenia MoŜe spowodować poŝar. Działa bardzo toksycznie przez drogi oddechowe. Powoduje powaŝne oparzenia. C T+ Produkt Ŝrący. Bardzo toksyczny. Zwroty określające warunki bezpiecznego stosowania Przechowywać pod zamknięciem i chronić przed dziećmi. Przechowywać pojemnik w miejscu dobrze wentylowanym. Zanieczyszczone oczy przemyć natychmiast duŝą ilością wody i zasięgnąć porady lekarza. Nosić odpowiednią odzieŝ ochronną, odpowiednie rękawice ochronne i okulary lub ochronę twarzy. W przypadku awarii lub jeŝeli źle się poczujesz niezwłocznie zasięgnij porady lekarza - jeŝeli to moŝliwe, pokaŝ etykietę. Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11.01.2001 r. (Dz.U.11 poz.84; z późniejszymi zmianami). Rozporządzeniem w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. (Dz. U. Nr 140, poz. 1171) ze zmianą z dnia 14.12.2004 r. (Dz.U. 2 z 2005r. poz.2). Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 28.09.2005 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem - ZAŁĄCZNIK (Dz.U.201 poz.1674), (29ATP). Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 2.09.2003 r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 173, poz. 1679 z późniejszymi zmianami). Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 2.09.2003 r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych (Dz. U. Nr 171, poz. 1666 z późniejszymi zmianami). Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29.11.2002r. (Dz.U. Nr 217, poz. 1833) w sprawie najwyŝszych dopuszczalnych stęŝeń i natęŝeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy ze zmianą z dnia 1.10.2005 r. (Dz.U. 212 poz.1769). Ustawą z dnia 27.04.2001 r. o odpadach (Dz.U.62 poz.628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27.09.2001r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz.1206).
Data wydania: 21.08.2006 Data aktualizacji: Strona/stron 7/8 Ustawą z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych. (Dz.U. 2001 nr 63 poz. 638) Klasyfikacją towarów niebezpiecznych zgodnie z Umową Europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR). Ustawą z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych. (Dz. U. 2002 nr 199 poz. 1671) z późniejszymi zmianami. Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26.09.1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. 2003 nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami. Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 30.12.2004 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych. (Dz. U. z 2005r. Nr 11, poz. 86). Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21.12.2005r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków ochrony indywidualnej (Dz. U. Nr 259, poz. 2173). Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26.09.1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. 2003 nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 30.12.2004 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych. (Dz. U. z 2005r. Nr 11, poz. 86). Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21.12.2005r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków ochrony indywidualnej (Dz. U. Nr 259, poz. 2173). 16. INNE INFORMACJE Chemiczne określenie produktu: Fluor Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych C Produkt Ŝrący. T+ Produkt bardzo toksyczny. R 7 MoŜe spowodować poŝar. R 26 Działa bardzo toksycznie przez drogi oddechowe. R 35 Powoduje powaŝne oparzenia. Normy na sprzęt ochronny: PN-EN 141:2002 PN-EN 344:1996 PN-EN 166:2002 (U) PN-EN 374-3:2004 (U) PN-EN 466:1998 Powietrze na stanowiskach pracy PN-EN 1540:2004 PN-EN 689:2002 Sprzęt ochrony układu oddechowego. Pochłaniacze i filtropochłaniacze, wymagania, badanie, znakowanie; Wymagania i metody badania obuwia bezpiecznego, ochronnego i zawodowego do uŝytku w pracy. Zmiana A1; Ochrona indywidualna oczu. Wymagania; Rękawice chroniące przed chemikaliami i mikroorganizmami. Wyznaczanie odporności na przenikanie chemikaliów; OdzieŜ ochronna. Ochrona przed ciekłymi chemikaliami. Wymagania dotyczące odzieŝy chroniącej przed chemikaliami z połączeniami nieprzepuszczającymi cieczy (typ 3); Powietrze na stanowiskach pracy. Terminologia Powietrze na stanowiskach pracy. Wytyczne oceny naraŝenia inhalacyjnego na czynniki chemiczne przez porównanie z wartościami dopuszczalnymi i strategia pomiarowa. Uwaga: UŜytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacja zawarta w powyŝszej karcie stanowi opis wymogów bezpieczeństwa uŝytkowania preparatu. UŜytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do określonych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy uŝytkownika. Karta charakterystyki nie moŝe być traktowana jako gwarancja właściwości preparatu. Produkt nie moŝe być uŝywany bez pisemnej zgody w Ŝadnym innym celu aniŝeli podanym w p.1 karty charakterystyki. Karta charakterystyki jest bezpośrednio przekazywana dystrybutorowi produktu, bez zapewnień lub gwarancji
Data wydania: 21.08.2006 Data aktualizacji: Strona/stron 8/8 co do kompletności bądź szczegółowości wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych. Kartę wykonano w Przedsiębiorstwie EKOS S.C. 80-266 Gdańsk, al. Grunwaldzka 209, tel/fax: (0-58)305-37- 46, www.ekos.gda.pl e-mail: ekos@ekos.gda.pl na podstawie informacji i konsultacji uzyskanych od Zamawiającego oraz materiałów z własnej bazy danych. Informacje zawarte w niniejszej karcie charakterystyki są zgodne z aktualnym stanem naszej wiedzy i spełniają warunki prawa krajowego oraz Unii Europejskiej. Informacje zawarte w niniejszej karcie charakterystyki nie są gwarancją parametrów technicznych czy przydatności do określonych zastosowań. * * * * *