Spis treści 1. Wstęp... 2 2. Mikroarchitektura Sandy Bridge... 3 3. Turbo Boost 2.0... 7 4. Nowe chipsety: P67 i H67... 9 5. Platforma testowa... 11 6. Sposób testowania.... 14 7. Podkręcanie. Pobór mocy i temperatury.... 16 8. Testy syntetyczne... 24 9. Grafika 3D i 2D... 27 10. Aplikacje... 30 11. Kompresja wideo... 33 12. Szyfrowanie... 35 13. Gry... 38 14. Zintegrowany procesor graficzny.... 40 15. Podsumowanie.... 46 - Koniec spisu treści -
1. Wstęp Kiedy dwa lata temu Intel triumfalnie wprowadzał na rynek nową mikroarchitekturę Nehalem, gdzieś daleko na roadmapie można było dostrzec nazwę Sandy Bridge - jako przyszłego następcę nowej wówczas technologii. Przyszłość stała się teraźniejszością, następca dorósł i nadszedł czas na jego rządy. Oczekiwania wobec nowych konstrukcji są spore, wszak układy spod znaku Nehalema, w większości przypadków, pod względem wydajności zostawiały konkurencję w tyle. W naszym teście spróbujemy ocenić, czy Sandy Bridge ma szansę odnieść równie spektakularny sukces, jak poprzednik. 2
2. Mikroarchitektura Sandy Bridge Mikroarchitektura Sandy Bridge - co nowego. Nowa mikroarchitektura to efekt przyjętej przez Intel strategii rozwoju zwanej Tick-Tock. Krok Tick to wprowadzenie nowego, niższego wymiaru technologicznego. Przypomnijmy - ostatni taki krok miał miejsce rok temu, kiedy zaprezentowane zostały pierwsze układy Westmere wykonane w procesie technologicznym 32 nm. Krok Tock to nowa mikroarchitektura, bazująca na procesie technologicznym z poprzedniego kroku. Z tym etapem mamy do czynienia właśnie teraz - mikroarchitekturę Nehalem zastępuje nowa - Sandy Bridge, a pierwsze układy z tej rodziny będą 32 nanometrowe. Kolejny planowany Tick to procesory wykonane w wymiarze 22 nm o nazwie Ivo Bridge, bazujące na architekturze Sandy Bridge. Zostawmy jednak przyszłość i zajmijmy się tym co tu i teraz. Kliknij by powiększyć Nowa rodzina zapowiada się dość licznie, łącznie będzie to 29 procesorów, w tym piętnaście przeznaczonych do platform mobilnych oraz czternaście do komputerów stacjonarnych. Komputery stacjonarne: i7-2600k i7-2600s i7-2600 i5-2500k i5-2500s i5-2500t i5-2500 i5-2400 i5-2400s 3
i5-2390t i5-2300 Komputery przenośne: i7-2920xm i7-2820qm i7-2720qm i7-2630qm i7-2635qm i7-2620m i7-2649m i7-2629m i7-2657m i7-2617m i5-2540m i5-2520m i5-2410m i5-2537m i3-2310m W procesie udoskonalania architektury Intel dużą część uwagi poświęcił na pobór energii, dążąc do jego zmniejszenia. W efekcie dostajemy nowe procesory z maksymalnym TDP wynoszącym 95 W. Dotyczy to układów przeznaczonych dla komputerów stacjonarnych, procesory dla platform mobilnych będą zużywały mniej energii. Budowa rdzeni została zoptymalizowana pod kątem zastosowań multimedialnych. Najważniejsza zmiana dotyczy wprowadzenia nowego zestawu instrukcji AVX (Advanced Vector Extensions), przyspieszających działania na liczbach zmiennoprzecinkowych i wektorach. Znaczące zmiany zaszły również w budowie samego procesora. 4
Kliknij by powiększyć Jak widać procesory z rodziny Sandy Bridge zostały wyposażone w procesor graficzny. Pierwsze takie procesory pojawiły się wraz z 32 nanometrowymi układami z serii Westmere. Wówczas jednak rdzeń graficzny był wykonany w procesie 45 nm i stanowił odrębną strukturę, umieszczoną w tej samej obudowie co procesor. W przypadku Sandy Bridge procesor graficzny stanowi jedność z jądrem procesora i wykonany jest w tym samym wymiarze technologicznym. W tym samym kawałku krzemu znajdziemy ponadto pamięć podręczną trzeciego poziomu, współdzieloną przez wszystkie rdzenie, kontroler pamięci oraz jednostkę System Agent. Dzięki takiej budowie, procesor graficzny nie musi korzystać z zewnętrznej pamięci RAM, lecz operuje na całym cache'u. Eliminuje to opóźnienia związane z czasem dostępu do pamięci. Komunikacja odbywa się za pomocą magistrali typu pierścień, która oprócz rdzenia graficznego i pamięci podręcznej ostatniego (w tym wypadku trzeciego) poziomu, obejmuje również rdzenie procesora i agenta systemowego. To jednak nie koniec różnic. Taktowanie rdzenia graficznego zależy od jego obciążenia i nie jest zależne od obciążenia CPU. Kojarzy się z Turbo Boost? Całkiem słusznie, jednak o tym nieco później. Układy graficzne mogą pracować z zegarem o częstotliwości do 1350 MHz. Procesory z rodziny Sandy Bridge zostały wyposażone w jeden z dwóch rdzeni 5
graficznych - HD2000 lub HD3000. HD3000 jako wydajniejszy układ, posiada 12 jednostek wykonawczych, HD2000 ma ich połowę mniej. Oba układy obsługują DX10.1, OpenGL 3.0, Shader Model 4.1, HDMI (w wersji 1.4) oraz pozwalają na dynamiczną zmianę częstotliwości zegara taktującego rdzeń graficzny, co przypomnijmy, w przypadku zintegrowanych układów starszej generacji było możliwe tylko w wersjach dla platform przenośnych. Kliknij by powiększyć Kolejna nowość to sprzętowe kodowanie i dekodowanie materiału wideo przez zintegrowany procesor graficzny. W przypadku procesorów Clarkdale i Arrandale, część operacji obsługiwana była programowo. W Sandy Bridge całość procesu odbywa się sprzętowo. Kliknij by powiększyć 6
3. Turbo Boost 2.0 Turbo Boost 2.0 Pora na wspomnianą już wyżej technologię Turbo Boost, tym razem w odświeżonej wersji. Wprowadzony wraz z procesorami Nehalem tryb Turbo pozwalał na automatyczne zwiększanie taktowania rdzeni i tym samym na zwiększenie wydajności procesora. Zasada działania jest prosta - gdy aplikacja wykorzystuje tylko jeden lub dwa z czterech rdzeni, pozostałe są przełączane w tryb uśpienia, a zaoszczędzona w ten sposób moc przekazywana jest do pracujących rdzeni. Kliknij by powiększyć Skoro wszystko jest znane, gdzie tkwi element nowości? Otóż po pierwsze - w nowej wersji tryb Turbo zadziała przy pracujących trzech rdzeniach, natomiast druga nowość to określenie Dynamic Range Turbo Frequency. W poprzedniej wersji trybu Turbo, maksymalny wzrost taktowania rdzeni był uzależniony od założonego z góry TDP, czyli np. dla procesorów o TDP 95W częstotliwość zegara ustawiana była tak, by łączna ilość wydzielonego przez CPU ciepła nie przekroczyła 95W. W wersji dynamicznej wartość taktowania zależy od bieżącej wartości ilości wydzielanego ciepła. Oznacza to, że gdy jakaś aplikacja zostanie uruchomiona na zimnym procesorze, tryb Turbo ustawi taktowanie odpowiednie dla aktualnej (chwilowej) wartości TDP. Oczywiście w trakcie pracy procesor się rozgrzewa, więc stałe utrzymywanie takiej wartości zegara groziłoby przekroczeniem dopuszczalnego limitu wydzielanego przez procesor ciepła. Aby do tego nie dopuścić, taktowanie jest dynamicznie obniżane, aż do osiągnięcia limitu TDP. Szkopuł tkwi w tym, że procesor nagrzewa się bardzo szybko, więc skok wydajności potrwa zaledwie kilka sekund. Trudno zatem spodziewać się, że owa dynamika znacząco wpłynie na przyspieszenie długotrwale, ciągle działających programów. Jednak procesy, które wykonują się w krótkim czasie (np. przeglądanie zdjęć), powinny już wzrost wydajności odczuć. Tryb Turbo obejmuje również procesor graficzny, wspomniana już dynamiczna zmiana taktowania zegara, niezależna od obciążenia CPU, nosi nazwę Graphics 7
Dynamics Frequency and Power Sharing. Gdy grafika zostanie obciążona, a w tym czasie procesor zostawi pewien zapas mocy, taktowanie rdzenia graficznego zostanie podniesione. Podobnie jak w przypadku CPU, również tu działa Dynamic Range, czyli szybki wzrost taktowania i stopniowe jego obniżanie, gdy wartość TDP zacznie zbliżać się do założonego limitu. Kliknij by powiększyć 8
4. Nowe chipsety: P67 i H67 Nowe procesory to również nowa podstawka (niestety!), a co za tym idzie nowe chipsety. W chwili obecnej dostępne są dwa chipsety - P67 oraz H67. Kliknij by powiększyć Jak wynika ze schematu, chipset P67 ma obsługiwać jedno złącze PCI-Express 2.0 x16 lub dwa w trybie x8, czternaście portów USB 2.0 - wciąż brak jest wsparcia dla USB 3.0, sześć portów SATA z obsługą macierzy dyskowych, zintegrowana kartę sieciową oraz - co może nieco dziwić, obsługę pamięci DDR3 1333 MHz. Właściciele szybszych pamięci mają do dyspozycji mnożniki zwiększające taktowanie kości. Prędkość komunikacji między chipsetem, a CPU została zwiększona do 20 Gb/s. Płyty z P67 NIE umożliwiają wykorzystania zintegrowanej karty graficznej w procesorach. Chipset P67 wspiera również oprogramowanie Intel Extreme Tuning, służące do podkręcania procesorów K (z odblokowanym mnożnikiem) z poziomu systemu operacyjnego. Wszystko wskazuje, że płyty wyposażone w ten właśnie chipset, będą przeznaczone dla bardziej wymagających użytkowników i overclockerów. 9
Kliknij by powiększyć Osoby chcące wykorzystać zintegrowaną grafikę muszą sięgnąć po płyty główne z chipsetem H67, umożliwia to obecność magistrali FDI, której brakuje w P67. Chipset H67 wspiera HDMI 1.4, DVI oraz Display Port, dodatkowo obsługuje jedno złącze PCI-Express x16. Chipset H67 nie pozwala również na wykorzystanie możliwości układów z odblokowanym mnożnikiem dla CPU, oferując jedynie odblokowany mnożnik GPU. Entuzjaści podkręcania skazani są zatem na płyty z P67. Pozostałe właściwości chipsetów są takie same. Na koniec nowe procesory w liczbach: CPU Powierzchnia rdzenia Ilość tranzystorów w [mm2] mln Lynnfield 296 774 Westmere 2C (32nm) 81 383 Westmere 6C (32nm) 248 1168 Sandy Bridge 4C, GT2 (32nm) 216 995 Sandy Bridge 2C, GT2 (32nm) 149 624 Sandy Bridge 2C, GT1 (32nm) 131 504 10
5. Platforma testowa Platforma testowa. Sprzęt: Dostarczyła firma: Procesory Intel i7-2600k oraz i5-2500k Procesor Intel QX9650, i5-750, i5-760, i7-870 oraz i7-920 Płyty główne Intel DP67BG i DH67BL Płyta główna Intel 1156, 775 MSI P55-GD65, MSI P45 MOA Płyta główna Intel 1366 Asus Rampage II Gene 11
Karta graficzna Gigabyte_HD5850 Pamięci GoodRam PRO DDR3 3x2GB 1333MHz Zasilacz Topower Powerbird 1000W Chłodzenie procesora Noctua NH-D14 Pasta termoprzewodząca Noctua NT-H1 Dysk twardy WD 1TB 12
System operacyjny Windows 7 64bit Pro Monitor Benq VW2420H Miernik poboru mocy 13
6. Sposób testowania. Do sprawdzenia wydajności procesora wykorzystaliśmy następujące programy: Sandra 2011 - za pomocą tego programu przetestowaliśmy operacje stało- i zmiennoprzecinkowe, instrukcje multimedialne (stało- i zmiennoprzecinkowe oraz podwójnej precyzji) oraz instrukcje wspomagające szyfrowanie 3D Mark 06 (Basic) - wydajność procesora oraz karty graficznej; 3D Mark Vantage - testy CPU; Super PI próbka 1M oraz 16M test polega na obliczaniu liczby PI, wynik podawany jest jako czas (im krócej tym lepiej); wprime próbka 32M i 1024M - test polega na obliczaniu pierwiastków kwadratowych pierwszych 32/1024 milionów liczb całkowitych, wykorzystuje wszystkie rdzenie procesora, wynik podawany jest jako czas (im krócej tym lepiej); Paint.NET - testuje szybkość wykonywania operacji graficznych; Fritz Chess Benchmark - program obliczający o ile dany procesor jest szybszy od Pentium III 1GHz; 7-Zip x64 test wydajności podczas pakowania oraz rozpakowywania plików, wykonywany był na próbkach 12MB i 32MB z użyciem maksymalnej ilości wątków procesora; Cinebench 11 x64 program do renderowania grafiki 2D. Dwa przebiegi testu, jeden dla jednego rdzenia, drugi wykorzystujący wszystkie rdzenie procesorów.; True Crypt 7.0 - darmowy program do szyfrowania danych wykorzystujący różne algorytmy szyfrowania. Skorzystaliśmy z wbudowanego benchmarka, wielkość próbki 500MB; Videora - program do konwersji wideo. W teście dokonaliśmy konwersji pliku AVI do formatu H.264; X264 Benchmark v3 - podobnie jak wyżej, konwersja do formatu x264; Stalker ClearSky Benchmark - benchmark oparty o popularną grę o tym samym tytule; Stalker Call of Prypiat Benchmark - benchmark oparty o popularną grę o tym samym tytule; FarCry 2, Crysis skorzystaliśmy z dedykowanych benchmarków sprawdzających wydajność procesora w grach; Call of Duty 4, Wiedźmin, StarCraft2 - popularne gry o wysokich wymaganiach. W każdym teście przechodziliśmy tę samą część gry mierząc średnią ilość klatek na sekundę; OCCT - program obciążający procesor w 100%. Korzystaliśmy z niego przy pomiarze maksymalnego poboru mocy, temperatury podczas obciążenia oraz do sprawdzenia stabilności podkręconego procesora; Fraps - program pozwalający na pomiar ilości klatek na sekundę w grach; Moc pobierana przez zestaw komputerowy mierzyliśmy i notowaliśmy moc 14
pobieraną z gniazdka. Pomiar mocy w spoczynku był dokonywany kilka minut po załadowaniu systemu operacyjnego, pomiar w czasie obciążenia był dokonywany po 20 minutach działania programu OCCT obciążającego procesor w 100%. Podane wartości dotyczą poboru mocy przez całą platformę, bez monitora. Do porównania wykorzystaliśmy następujące procesory: QX9650-3GHz i5-750 - 2,66@3,2 GHz i5-760 - 2,8@3,33 GHz i7-870 - 2,93@3,6 GHz i7-920 - 2,66@2,93 GHz. W przypadku układu i7-920 przeznaczonego na podstawkę LGA1366, który obsługuje trzy kanały pamięci RAM, testy przeprowadzaliśmy z użyciem dwóch kości, łącznie 4 GB, podobnie jak dla pozostałych procesorów. 15
7. Podkręcanie. Pobór mocy i temperatury. Podkręcanie. Jeszcze przed premierą procesorów, pojawiły się przecieki, że Intel uniemożliwi podkręcanie przed zwiększanie taktowania BCLK, pozostałoby tylko podkręcanie za pomocą mnożnika. Faktycznie, zmiana architektury spowodowała, że BCLK jest teraz zegarem bazowym nie tylko dla rdzeni, ale również PCH, modułu System Agent, procesora graficznego i magistrali łączącej procesor z mostkiem południowym - DMI. Zmiana częstotliwości ma wpływ nie tylko na pracę CPU, ale również magistrali PCI-Express, czyli dyskretnej karty graficznej, urządzeń SATA, USB, których prawidłowa praca jest uzależniona od stabilności zegara. W praktyce oznacza to, że taktowanie tego zegara da się zwiększyć zaledwie o kilka MHz. Pozostaje jedynie zwiększanie mnożnika i tu możemy dopatrzeć się i dobrych, i tych nieco mniej korzystnych stron takiego rozwiązania. Zacznijmy od tych dobrych - podkręcanie procesora jest dużo prostsze. Wystarczy ustawić napięcia zasilające, maksymalny limit prądowy i zwiększać mnożnik. Tu niestety kończą się dobre wiadomości, gdyż z opisanej powyżej wygody podkręcania skorzystają tylko posiadacze układów oznaczonych przyrostkiem "K". Tylko te procesory mają w pełni odblokowany mnożnik, pozwalający osiągać wysokie wyniki OC. Co zatem z pozostałymi modelami? Układy z serii i7 i i5 bez przyrostka "K", wyposażone w technologie Turbo 2.0, producent zaliczył do grupy procesorów z częściowo odblokowanym mnożnikiem. Oznacza to, że podkręcenie będzie możliwe, ale w ograniczonym zakresie. 16
Częściowo odblokowane układy oferują możliwość zwiększenia mnożnika o cztery jednostki. Do tego dochodzi tryb Turbo, który w zależności od ilości aktywnych rdzeni dodatkowo podniesie mnożnik o 1-4 jednostki. Jeżeli częstotliwość bazowa procesora wynosi 3,3 GHz, to przy wszystkich aktywnych rdzeniach maksymalna częstotliwość pracy procesora wyniesie 3,8 GHz, natomiast dla jednego aktywnego rdzenia - 4,1 GHz. Natomiast najtańsze procesory i3 nie będą oferowały żadnych możliwości podkręcania. Oczywiście nie bez znaczenia jest chipset, w jaki wyposażony jest płyta główna. Spójrzmy na poniższy diagram. 17
Tylko płyty wyposażone w chipset P67 pozwolą korzystać z odblokowanych (całkowicie lub częściowo) mnożników, limitów TDP czy pamięci. Nie obsługują natomiast zintegrowanej z procesorem grafiki. Zapewniają to płyty z chipsetem H67, wtedy jednak możemy zapomnieć o podkręcaniu procesora, tylko i wyłącznie rdzenia graficznego. Czas przedstawić w praktyce, jak faktycznie kręcą się Sandy Bridge. Do naszej redakcji dotarły modele i5-2500k oraz i7-2600k, mogliśmy zatem sprawdzić pełnię możliwości OC nowych procesorów. Oba układy podkręcaliśmy na płycie Intela DP67BG z 4 GB pamięci RAM. 18
Zaczęliśmy od i5-2500k. Do pierwszego procesora podeszliśmy z dużą dozą ostrożności i postanowiliśmy nie przekraczać maksymalnego dopuszczalnego napięcia dla układów 32 nm, czyli 1,4 V. Przy tej wartości napięcia udało nam się stabilnie podkręcić procesor do wartości 4,6 GHz. 19
Ustawienia standardowe Ustawienia po OC Zachęceni wynikiem i niewysoką jak na taką częstotliwość temperaturą, przy 20
kolejnym układzie i7-2600k postanowiliśmy podnieść napięcie zasilania procesora. Efekt - stabilne 4,8 GHz. Ustawienia standardowe Ustawienia po OC 21
Dotychczas takie częstotliwości przy chłodzeniu powietrzem były nieosiągalne. Dodajmy do tego zaskakująco niskie temperatury. Dla i5-2500k wynoszą: 25-27 C 40-43 C 31-37 C 52-60 C w w w w spoczynku na ustawieniach standardowych obciążeniu na ustawieniach standardowych spoczynku - OC obciążeniu - OC Dla i7-2600k wynoszą: 29-31 C 45-49 C 33-39 C 63-68 C w w w w spoczynku na ustawieniach standardowych obciążeniu na ustawieniach standardowych spoczynku - OC obciążeniu - OC Przypuszczamy, że bardziej wydajne chłodzenie sprawi, że granica 6 GHz stanie się osiągalna łatwiej niż kiedykolwiek. Pobór mocy. 22
Zabiegi Intela zmierzające do zmniejszenie poboru mocy można uznać za udane. O ile w spoczynku procesory poprzedniej generacji (i5-750, i5-760, i7-870) mogą jeszcze konkurować z Sandy Bridge, tak podczas obciążenia różnica w poborze mocy jest już widoczna. Nawet po podkręceniu wzrost zużycia energii jest stosunkowo niewielki - Sandy pobiera w zasadzie tyle samo mocy co stary Q9650 i sporo mniej niż i7-920 (chociaż tu nie bez znaczenia pozostaje obecność energożernego NF200 w płycie, więc te wyniki traktujemy z pewnym dystansem). 23
8. Testy syntetyczne Na początek testy syntetyczne, wykonane przy użyciu programu Sandra 2011. Arytmetyka stało- i zmiennoprzecinkowa. Na prowadzeniu i7-2600k, dość daleko za nim przedstawiciel poprzedniej generacji, czyli i7-870. Wprawdzie 870 jest niżej taktowana, niż 2600K, jednak różnica jest na tyle duża, że zapracował na nią nie tylko zegar. Na trzecim miejscu i5-2500k walczy z i7-920. Podkręcona 2500 wyprzedza 870, ale wciąż nie jest w stanie dogonić 2600 na standardowych ustawieniach. Przypomnijmy, że 2500K nie ma HT, stąd zaskakujące dla niektórych trzecie miejsce. Pozostała kolejność nie zaskakuje. Instrukcje multimedialne. 24
Podobna sytuacja dla instrukcji multimedialnych, czołówka bez zmian. Na dalszych miejscach niespodziewanie najstarszy ze wszystkich układów QX9650, wysuwa się przed nowsze i5-750 i 760. Szyfrowanie. 25
W tym teście wyraźnie wychodzi przewaga nowej architektury. Oba Sandy Bridge zostawiają konkurencję daleko w tyle. 26
9. Grafika 3D i 2D Wydajność procesora w renderowaniu grafiki 3D oraz 2D testowaliśmy na popularnych benchmarkach 3DMark06 i 3DMark Vantage oraz znanej aplikacji Cinebench R11.5. Leciwy 3DMark06 w kolejnych testach zostanie zastąpiony nowym 3DMark11, teraz pięknie poukładał procesory bez żadnych niespodzianek - najnowsze i najwydajniejsze układy na górze zestawienia. 27
W teście Vantage wpływ procesora na wynik końcowy nie jest już tak oczywisty jak w 3DMark06. Drugie miejsce zajmuje i7-870, a w punktacji CPU i5-2500k walczy na punkty z i7-920. 28
Gdy wykorzystywane są wszystkie rdzenie, i7-870 uzyskuje przewagę dzięki technologii Hyper-Threading i wyprzedza i5-2500k. Jest to jednak różnica rzędu setnych części punktu - szybsze taktowanie i ulepszona technologia Turbo dają efekt. Przy pojedynczym rdzeniu 2500K wyprzedza starszego brata. 29
10. Aplikacje Super Pi wykorzystuje tylko jeden rdzeń procesora, więc tu widoczne są korzyści wynikające z wyższego taktowania oraz poprawionego trybu Turbo. Kolejność nie zaskakuje, bez względu na to, czy liczymy małą czy dużą próbkę. 30
Wprime wykorzystuje wszystkie rdzenie, nie zaskakuje zatem fakt, że w czołówce znalazły się procesory, w których rdzenie potrafią przetwarzać dwa wątki jednocześnie. 31
Wynik FritzChess wskazuje ile razy szybszy jest badany procesor od Pentium III 1 GHz, natomiast Paint.NET Benchmark pokazuje wydajność procesora podczas wykonywania operacji graficznych. Oba programy wykorzystują wszystkie rdzenie procesora, zatem kolejność podobna jak w poprzednim teście. Warto zwrócić uwagę na niewielką różnicę dzieląca w Paint.Net i7-870 od i5-2500k, są to ułamki sekund, mieszczące się w granicach błędu pomiarowego. Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku testu prędkości kompresji plików. Skorzystaliśmy z wbudowanego w program benchmarku, wielkość słownika została ustalona na 32MB. 32
11. Kompresja wideo Test X264 polega na konwersji pliku wideo w formacie MPEG-2 do pliku w formacie X264. Program wykorzystuje wszystkie rdzenie procesora. Videora to darmowy konwerter plików wideo na format obsługiwany przez ipody. My konwertowaliśmy plik AVI do formatu H.264 VGA. 33
Tu największe brawa należą się i5-2500k. Pomimo braku HT procesor potrafił dzielnie stawiać czoła i7-870 oraz i7-920. 34
12. Szyfrowanie Do sprawdzenia wydajności procesorów użyliśmy darmowego programu TrueCrypt w wersji 7.0. Skorzystaliśmy z wbudowanego benchmarka, wielkość próbki 500MB. 35
36
Wsparcie dla szyfrowania w Sandy Bridge ujawnia się wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z algorytmem AES. Nowe układy ze wsparciem dla tego algorytmu wychodzą na prowadzenie, zaś ostatnie trzy miejsca zajmują procesory, które tego wsparcia nie posiadają. W przypadku pozostałych algorytmów do głosu dochodzi HT w układach i7-870 oraz i7-920, które wyprzedzają młodszego "piaskowca". 37
13. Gry Nie da się ukryć, że rozwój sprzętu jest w dużej mierze podyktowany rynkiem gier, więc nie mogło zabraknąć również takich testów. Częściowo wykorzystaliśmy gotowe benchmarki mierzące wydajność platformy w grach. Wszystkie gry testowaliśmy na wysokich ustawieniach i w rozdzielczości 1920x1080. 38
Sandy Bridge po prostu rządzi... We wszystkich testowanych grach okupuje czołowe miejsca. Mimo wysokich ustawień, gra jest płynna, bez zacięć. 39
14. Zintegrowany procesor graficzny. Jak już wspomnieliśmy we stępie, wszystkie procesory z rodziny Sandy Bridge zostały wyposażone w procesor graficzny HD3000 lub HD2000. Oba testowane przez nas układy posiadały mocniejszą wersję GPU. Trzeba przyznać, że w przypadku GPU tok myślenia producenta jest co najmniej zastanawiający. Najwydajniejsze układy, które mają duży potencjał OC, zostały wyposażone w mocniejszy procesor graficzny. Niby logiczne, ale żeby z niego skorzystać, trzeba korzystać z płyty z chipsetem H67, który nie pozwala w najmniejszym stopniu korzystać z dobrodziejstw OC dla CPU, jedynie dla GPU. Poza tym użytkownicy najbardziej zainteresowani podkręcaniem - overclokerzy i gracze, zazwyczaj korzystają z dyskretnych, wydajnych kart grafiki, zamiast wbudowanych. Tymczasem słabsze modele, z ograniczonymi możliwościami OC lub całkiem bez nich, zostały wyposażone w słabszą wersję GPU, podczas, gdy będą one użytkowane najczęściej w średnim i mniej wymagającym segmencie rynku lub w zastosowaniach mobilnych. Aż prosi się o to, by właśnie tu umieścić wydajniejsza grafikę. Nie nam jednak osądzać jakie cele przyświecały Intelowi przy podejmowaniu decyzji, czas na wyniki testów zintegrowanych układów graficznych w procesorach i5-2500k oraz i7-2600k. Wydajność układu HD3000 porównaliśmy z niezbyt mocną kartą Asus HD4550. Układ HD3000 - GPUZ nie rozpoznaje go prawidłowo 40
Asus HD4550 Wszystkie testy były przeprowadzone w rozdzielczości 1280x720, z wyłączonym antyaliasingiem i na średnich ustawieniach. 41
42
43
44
Układ HD3000 poparty mocnym procesorem nie najgorzej daje sobie radę. Nie ma się co łudzić, że można na nim grać w najbardziej wymagające tytuły, tym bardziej na wysokich detalach. Płynność gier pozostawia czasem co nieco do życzenia, a rodzimy Wiedźmin w ogóle nie uruchomił się na zintegrowanym GPU. Jednak porównując HD3000 do poprzednio stosowanych układów widać bardzo duży postęp. Oglądanie filmów w wysokiej jakości odbywa się płynnie i bez większych zacięć. Jednym słowem - miłośnicy starszych gier lub mniej wymagający użytkownicy nie parający się zaawansowaną grafiką, z pewnością będą zadowoleni z jakości, jaką zapewnia HD3000. 45
15. Podsumowanie. Odpowiadając na pytanie, które zadaliśmy we wstępie, czy Sandy Bridge ma szansę odnieść równie wielki sukces jak poprzednik, bez wahania odpowiemy tak! Niski pobór mocy, niższe temperatury pracy, wyższa wydajność oraz znakomite możliwości i prostota podkręcania stanowią duży krok naprzód w porównaniu do poprzedniej generacji procesorów. Do tego dochodzi udoskonalony tryb Turbo, który pozwala na wzrost wydajności również w układach bez oznaczenia "K". Użytkownicy nie zainteresowani podkręcaniem, ale wymagający wydajności, w grupie procesorów i5 i i7 z pewnością znajdą coś dla siebie. Nie sposób pominąć zintegrowanego układu graficznego, który w przetestowanych przez nas modelach radził sobie całkiem dobrze. Zaawansowani gracze raczej nie będą z niego korzystali, ale do większości zastosowań domowych, czy biurowych tej jakości GPU powinno w zupełności wystarczyć. Byłoby jeszcze lepiej, gdyby również układy z częściowo odblokowanym i zablokowanym mnożnikiem zostały wyposażone w wydajniejszy układ graficzny, gdyż przewidujemy, że to właśnie tam znalazłby najlepsze zastosowanie. Przeszkodą w pochodzie Sandy Bridge może stać się nowa podstawka LGA 1155, co przy wymianie procesora, pociąga za sobą konieczność kupna nowej płyty głównej. Sukces nowej rodziny Intela zależy zatem również od cen płyt głównych. Powyższe mankamenty jednak nie przeszkadzają nam twierdzić, że przetestowane przez nas procesory to nadzwyczaj udane układy, szczególnie i7-2600k, który królował na szczycie wszystkich testów - i na standardowych ustawieniach, i podkręcony. O wydajności pozostałych modeli mamy nadzieję przekonać się w kolejnych testach. Ile przyjdzie zapłacić za nowe układy? Ku zaskoczeniu nie tak wiele, jak można było się spodziewać. Układ i7-2600k ma kosztować niespełna 1200 zł, i5-2500k - około 300 zł mniej. Układy bez oznaczenia "K" będą oczywiście tańsze, jednak różnica pomiędzy tymi z "K", a bez "K" nie będzie aż tak duża jak niegdyś różnica między zwykłymi procesorami, a ich wersjami extreme. Wygląda na to, że dla dotychczasowego króla rankingów - układu 980X skończyło się rumakowanie, a zaczęła naprawdę ciężka konkurencja. Produkt Plusy Minusy 46
Doskonała wydajność; Niskie temperatury pracy; Niski pobór mocy; tryb Turbo Boost; Doskonałe właściwości OC; Intel i7-2600k Dodatkowe chłodzenie w komplecie. nie stwierdzono Bardzo dobra wydajność; Niskie temperatury pracy; Niski pobór mocy; brak HT tryb Turbo Boost; Doskonałe właściwości Intel i5-2500k OC. Za dostarczenie sprzętu do testów dziękujemy firmie Intel Odpowiadając na pytanie, które zadaliśmy we wstępie, czy Sandy Bridge ma szansę odnieść równie wielki sukces jak poprzednik, bez wahania odpowiemy tak! Niski pobór mocy, niższe temperatury pracy, wyższa wydajność oraz znakomite możliwości i prostota podkręcania stanowią duży krok naprzód w porównaniu do poprzedniej generacji procesorów. Do tego dochodzi udoskonalony tryb Turbo, który pozwala na wzrost wydajności również w układach bez oznaczenia "K". Użytkownicy nie zainteresowani podkręcaniem, ale wymagający wydajności, w grupie procesorów i5 i i7 z pewnością znajdą coś dla siebie. 47
Nie sposób pominąć zintegrowanego układu graficznego, który w przetestowanych przez nas modelach radził sobie całkiem dobrze. Zaawansowani gracze raczej nie będą z niego korzystali, ale do większości zastosowań domowych, czy biurowych tej jakości GPU powinno w zupełności wystarczyć. Byłoby jeszcze lepiej, gdyby również układy z częściowo odblokowanym i zablokowanym mnożnikiem zostały wyposażone w wydajniejszy układ graficzny, gdyż przewidujemy, że to właśnie tam znalazłby najlepsze zastosowanie. Przeszkodą w pochodzie Sandy Bridge może stać się nowa podstawka LGA 1155, co przy wymianie procesora, pociąga za sobą konieczność kupna nowej płyty głównej. Sukces nowej rodziny Intela zależy zatem również od cen płyt głównych. Powyższe mankamenty jednak nie przeszkadzają nam twierdzić, że przetestowane przez nas procesory to nadzwyczaj udane układy, szczególnie i7-2600k, który królował na szczycie wszystkich testów - i na standardowych ustawieniach, i podkręcony. O wydajności pozostałych modeli mamy nadzieję przekonać się w kolejnych testach. Ile przyjdzie zapłacić za nowe układy? Ku zaskoczeniu nie tak wiele, jak można było się spodziewać. Układ i7-2600k ma kosztować niespełna 1200 zł, i5-2500k - około 300 zł mniej. Układy bez oznaczenia "K" będą oczywiście tańsze, jednak różnica pomiędzy tymi z "K", a bez "K" nie będzie aż tak duża jak niegdyś różnica między zwykłymi procesorami, a ich wersjami extreme. Wygląda na to, że dla dotychczasowego króla rankingów - układu 980X skończyło się rumakowanie, a zaczęła naprawdę ciężka konkurencja. Produkt Plusy Minusy Doskonała wydajność; Niskie temperatury pracy; Niski pobór mocy; tryb Turbo Boost; Doskonałe właściwości OC; Intel i7-2600k Dodatkowe chłodzenie w komplecie. nie stwierdzono 48
Bardzo dobra wydajność; Niskie temperatury pracy; Niski pobór mocy; brak HT tryb Turbo Boost; Doskonałe właściwości Intel i5-2500k OC. Za dostarczenie sprzętu do testów dziękujemy firmie Intel 49