Spis treści. Realitynet.pl - przystępnie o komputerach

Transkrypt

1 Spis treści 1. Idzie nowe Intel Core trzeciej generacji - nowa rodzina układów Tranzystory Tri-Gate Ivy Bridge od środka Nowe chipsety Platforma testowa Sposób testowania Testy syntetyczne - Sandra Testy syntetyczne - grafika 3D Testy rzeczywiste - renderowanie, ray-tracing Testy rzeczywiste - szachy, szyfrowanie Testy rzeczywiste - kodowanie wideo,kompresja plików Testy rzeczywiste - obliczenia Testy praktyczne - aplikacje Testy rzeczywiste - gry Temperatury, podkręcanie. Pobór mocy Zintegrowany układ graficzny Testy zegar w zegar Ivy Bridge vs Sandy Bridge Podsumowanie Koniec spisu treści -

2 1. Idzie nowe... O nowych układach Intela 22 nanometrowych Ivy Bridge, słychać było niemal zaraz po premierze Sandy Bridge. W sieci co jakiś czas pojawiały się przecieki o kolejnych terminach ukazania się nowych procesorów, część z nich mówiła nawet o końcu 2011 roku. Im bliżej faktycznej daty premiery Ivy Bridge, tym bardziej wrzało od wszelkiej maści doniesień na temat przypuszczalnej wydajności, możliwości OC, czy właściwości termicznych nowych układów. Pora zweryfikować te doniesienia. Panie i Panowie pozwólcie, że przedstawię: oto nowy układ Ivy Bridge i7-3770k, przedstawiciel nowej rodziny procesorów Intel Core trzeciej generacji. A teraz poznajmy go bliżej... 2

3 2. Intel Core trzeciej generacji - nowa rodzina układów Intel konsekwentnie realizuje swoją strategię Tick-Tock. Pisaliśmy o niej wielokrotnie, ale przypomnijmy jeszcze raz krok Tock to nowa mikroarchitektura. Ostatni raz taki krok miał miejsce na początku stycznia 2011 roku, kiedy Intel zaprezentował układy Sandy Bridge, które okazały się niemałym sukcesem. Po kilkunastu miesiącach nadszedł czas na krok Tick, czyli zmianę rozmiaru technologicznego. Debiutujące dzisiaj procesory bazują na architekturze Sandy Bridge, ale zostały wykonane w 22 nm procesie technologicznym. Kliknij by powiększyć Nowa rodzinka Ivy Bridge ma liczyć, przynajmniej na początek, czternaście różnych modeli procesorów, poczynając od modeli ekstremalnych po układy mobilne. Do obsługi procesorów przeznaczono osiem nowych chipsetów: po cztery dla komputerów stacjonarnych i urządzeń mobilnych (laptopy i ultrabooki). Do rodziny należy również dodatkowo pięć kart do łączności bezprzewodowej. 3

4 Kliknij by powiększyć 4

5 3. Tranzystory Tri-Gate Tranzystory Tri-Gate Nowy rozmiar technologiczny procesora to tak naprawdę rozmiar tranzystora, stanowiącego podstawową cegiełkę w jego budowie. Wraz ze zmniejszeniem rozmiaru Intel proponuje zupełnie nową konstrukcję tranzystora, zwaną przez producenta Tri-Gate lub 3-D. Poniżej poglądowy schemat nowego tranzystora. Kliknij by powiększyć Intel w nowym tranzystorze MOSFET dodał trzeci wymiar. Potrójna bramka (kolor zielony) położona jest na kanale dren-źródło (ciemny szary). Ów kanał, do tej pory płaski, zyskał wysokość, czyli właśnie trzeci wymiar. Co to daje w praktyce? Gdy tranzystor jest załączony (wysterowany tak, by był w stanie przewodzenia), wówczas większa powierzchnia pozwala na przepływ większego prądu. Natomiast gdy tranzystor jest zatkany - nie przewodzi, większa bariera pozwala ograniczyć prąd upływu, czyli elektrony, które uciekają mimo wyłączenia tranzystora. Intel szacuje, że dzięki nowej budowie, prędkość przełączania tranzystora (przejścia ze stanu przewodzenia do zatkania) została zwiększona o 35%, a pobór mocy ograniczony nawet do 50%. W rzeczywistości dren i źródło zostały zwielokrotnione, więc tak naprawdę 5

6 mamy trzy kanały. A tak wyglądają tranzystory 3-D w dużym powiększeniu: Kliknij by powiększyć Nieco odbiega od schematu, prawda? 6

7 4. Ivy Bridge od środka Skoro poznaliśmy już podstawową cegiełkę, zobaczmy jak zbudowany jest cały procesor. Kliknij by powiększyć Jak już wspomnieliśmy, procesory Ivy Bridge bazują na mikroarchitekturze Sandy Bridge, więc ciężko spodziewać się rewolucyjnych zmian w budowie układu. Wszystkie procesory zostały wyposażone w zintegrowany układ graficzny dla wszystkich i7 i wybranych modeli i5/i3 będzie to HD4000, dla pozostałych HD2500. Istotne jest, że mają one obsługiwać DirectX 11. Układy i7 oraz i5 są czterordzeniowe, natomiast i3 mają mieć tylko dwa rdzenie. Wszystkie rdzenie dzielą między siebie pamięć podręczną trzeciego poziomu, której rozmiar zależy od modelu. W skład jądra wchodzi również pozostała część uncore, czyli System Agent oraz dwukanałowy kontroler pamięci RAM. Poniższy rysunek przedstawia porównanie poszczególnych modeli z rodziny Ivy Bridge. Kliknij by powiększyć Jak widać modele i5 nie posiadają technologii Hyper-Threading odpowiedzialnej za obsługę wielu wątków, za to i3 nie zostały wyposażone w mechanizm Turbo. 7

8 Te ostatnie nie posiadają również nowych instrukcji AES-NI, wykorzystywanych między innymi w szyfrowaniu. Największy "smaczek" zostawiliśmy na koniec. Nowy procesor zazwyczaj oznaczał nową podstawkę. Nie tym razem - procesory Ivy Bridge przeznaczone są na podstawkę znaną z Sandy Bridge, czyli LGA

9 5. Nowe chipsety Do współpracy z procesorami Ivy Bridge przeznaczone są nowe chipsety z serii 7 (nazwa kodowa Panther Point). Do platform stacjonarnych przewidziano cztery chipsety: Z77, Z75, H77 oraz B75. Kliknij by powiększyć Chyba najbardziej wyczekiwaną cechą nowych chipsetów jest natywna obsługa USB do czterech portów. Oczywiście zapewniają również obsługę USB 2.0, PCI Express 2.0, SATA 3 (6Gb/s) oraz sieci LAN. Nowe układy zapewniają wyświetlanie obrazu na trzech urządzeniach jednocześnie oraz wspierają na razie mało popularny interfejs Thunderbolt. Właściwości poszczególnych układów mogą rzecz jasna się różnić, zerknijmy zatem na schematy poszczególnych modeli. Dla procesorów i7 rekomendowany jest układ Z77. 9

10 Kliknij by powiększyć Podobnie jak w poprzedniej serii mostków, Z77 posiada 16 linii PCI Express. Mogą one być wykorzystane w konfiguracji 1 16, 2 8 lub - i to nowość PCI Express linii dla interfejsu Thunderbolt. Oznacza to, ze tylko jedna zewnętrzna karta grafiki może pracować z pełna prędkością przy wykorzystaniu wszystkich dostępnych linii. Dla konfiguracji multi-gpu do dyspozycji pozostaje jedynie po 8 linii dla każdej z kart, chyba że producent płyty głównej zdecyduje się na wykorzystanie układu powielającego. Z77 pozwala na wyświetlenie obrazu na trzech niezależnych urządzeniach, pozwala na wyprowadzenie czterech portów USB 3.0 oraz dziesięciu USB

11 Właściwości pozostałych dwóch układów są mocno zbliżone. Najistotniejsze różnice tkwią w konfiguracji linii PCI Express - chipset H77 obsługuje jedynie 1 16, natomiast Z i 2 8. Żaden z nich jak widać nie wspiera interfejsu Thunderbolt. Tylko dwa mostki pozwalają na podkręcenie procesora Z77 oraz Z75. Porównanie wszystkich układów przedstawia poniższa tabela: 11

12 Kliknij by powiększyć Wszystkie mostki łączą się z procesorem za pomocą interfejsu DMI 2.0, natomiast magistrala FDI służy do komunikacji chipsetu ze zintegrowanym układem graficznym. Osoby posiadające procesory drugiej generacji zapewne ucieszy fakt, że platformy 7x współpracują również ze starszymi modelami, można zatem wymienić płytę główną bez konieczności zmiany procesora. 12

13 6. Platforma testowa. Do testów zostały wykorzystane następujące modele procesorów Intela. Jądro i7-3770k i7-3960x i7-990x i7-2600k i7-920 egdirb Ivy Sandy Bridge-E Gulftown Sandy egdirb Bloomfield Proces ynzcigolonhcet 22 nm Taktowanie nominalne/turbo (max) 3,5/3,9 GHz 3,3/3,9 GHz 3,46/3,73 GHz 3,4/3,8 GHz 2,66/2,93 GHz wóktąw/inezdr 4/8 6/12 6/12 4/8 4/8 Ilość pamięci podręcznej L3 8 MB 15 MB 12 MB 8 MB 8 MB Kontroler pamięci 45 nm 2-kanałowy 4-kanałowy 3-kanałowy 2-kanałowy 3-kanałowy Maksymalne TDP Podstawka 32 nm 77 W 130 W 130 W 95 W 130 W LGA1155 LGA2011 LGA1366 LGA1155 LGA1366 Platforma testowa. Sprzęt: Dostarczyła firma: Procesor Intel Ivy Bridge i7-3770k Procesory Intel i7-3960x, i7-2600k, i7-990x, i

14 Płyta główna DZ77GA-70K Gasper Płyta główna LGA1155 Gigabyte Z68X-UD5 Płyta główna Intel 1366 Asus Rampage II Gene Karta graficzna Gigabyte_HD5850 Pamięci Kingston HyperX 4x4 GB 1600 MHz Zasilacz Topower Powerbird 1000W 14

15 Chłodzenie procesora Noctua NH-D14 Pasta termoprzewodząca Noctua NT-H1 Dysk twardy WD 1TB System operacyjny Windows 7 64bit Pro Obudowa testowa CoolerMaster TestBench Monitor Iiyama ProLite X2472HD 15

16 Miernik poboru mocy 16

17 7. Sposób testowania. Nasza redakcja do testów otrzymała procesor i7-3770k, czyli model z odblokowanym mnożnikiem. Nowy proces technologiczny to obniżone napięcie zasilania, co widać na zrzutach z programu CPU-Z. 17

18 Procesor i7-3770k wyposażony jest w zintegrowany układ graficzny HD4000, ale niestety ani najnowsza wersja CPU-Z, ani GPU-Z nie są w stanie poprawnie odczytać wartości taktowania rdzeni i pamięci grafiki. 18

19 19

20 Procedura testowa jest identyczna jak w przypadku procesora Sandy Bridge-E. Krótki opis poszczególnych aplikacji oraz ewentualną konfigurację użytą podczas testów, umieściliśmy przy wynikach. Podczas badania zintegrowanego układu graficznego HD4000, do porównania wykorzystaliśmy wyniki testów układu HD3000 z testu procesorów Sandy Bridge, dlatego musieliśmy wrócić do starszych wersji benchmarków (np. 3Dmark06). Czas przyjrzeć się wynikom testów. 20

21 8. Testy syntetyczne - Sandra Sandra to znany i popularny benchmark syntetyczny. Za jego pomocą zbadaliśmy wydajność procesora w operacjach stało- i zmiennoprzecinkowych (testy Dhrystone, Whetstone), multimedialnych wykorzystujących pakiet instrukcji AVX (Sandra Multimedia) oraz wydajność podsystemu pamięci: przepustowość (Sandra Memory Bandwidth) oraz opóźnienia pamięci operacyjnej i podręcznej (Sandra Memory&Cache Latency). Do testów wykorzystaliśmy wersję 2012 (18.30). Wydajność nowego układu w operacjach stało- i zmiennoprzecinkowych jest 21

22 nieco większa niż Sandy Bridge, jednak różnice mogą wynikać z podwyższonego w stosunku do poprzednika taktowania. W tym teście zdecydowanie wygrywają układy sześciordzeniowe. 22

23 Sytuacja zmienia się podczas wykonywania operacji multimedialnych. I7-3770K wykorzystujący nowy zestaw instrukcji AVX uzyskuje sporą przewagę nad starzejącym się Gulftownem, natomiast w stosunku do Sandy Bridge różnica dalej jest niewielka. 23

24 Dwukanałowy kontroler pamięci RAM sprawuje się całkiem nieźle. Wprawdzie przepustowością nie może równać do czterokanałowego kontrolera w Sandy Bridge-E, jednak przegania - chociaż niewiele - swojego poprzednika. Opóźnienia tylko o włos mniejsze niż dla SBE, ogólem wynik tego testu jest bardzo wyrównany. 24

25 9. Testy syntetyczne - grafika 3D Tradycyjnie do sprawdzenia właściwości procesora w grafice 3D wykorzystaliśmy popularne benchmarki 3DMark Vantage oraz 3DMark11 - test Performance (rozdzielczość 1920x1080). 25

26 W 3DMark Vantage przewaga Ivy nad Sandy jest już bardziej widoczna, szczególnie w teście CPU. 26

27 27

28 W 3Dmark11 wciąż króluje stary dobry "piaskowiec" - wyjątkiem jest test Physics, gdzie wynik zależy od wydajności procesora. Nowemu układowi i7-3770k wprawdzie daleko do SBE, ale nad 2600K notuje już bardzo duża przewagę. 28

29 10. Testy rzeczywiste - renderowanie, ray-tracing Do sprawdzenia wydajności procesorów podczas renderowania grafiki dwuwymiarowej wykorzystaliśmy sprawdzony benchmark Cinebench w wersji Test wykonaliśmy dwukrotnie - dla jednego i wszystkich rdzeni. Przy wykorzystaniu wszystkich wątków układu sześciordzeniowe są nie do pokonania. Zaszczytne trzecie miejsce na podium zajmuje Ivy Bridge z 29

30 przewagą w stosunku do Sandy Bridge rzędu 8%. Wyniki dla jednego rdzenia są zaskakujące. Przypomnijmy - wszystkie testy wykonujemy na ustawieniach fabrycznych z włączonym trybem Turbo. W przypadku i7-3770k oraz i7-3960x mnożnik przy wykorzystaniu jednego rdzenia jest taki sam - 39, co oznacza że jest on taktowany zegarem 3,9 GHz. Nowy układ pokonał tu dotychczasowego króla wydajności! Nie jest to wprawdzie nokaut, zdajemy sobie sprawę z tego, że SBE w zastosowaniach jednowątkowych jest słabszy, jednak zwycięstwo Ivy Bridge było niespodzianką. POV-Ray pozwala nam zbadać wydajność procesora podczas renderowania grafiki trójwymiarowej techniką śledzenia promieni. Tu również wykonaliśmy test dla jednego i wszystkich rdzeni. 30

31 W przypadku POV-Ray sytuacja się powtarza, przy wykorzystaniu wielu wątków królują procesory sześciordzeniowe, natomiast zwiększa się przewaga Ivy Bridge nad Sandy Bridge. Test wykonany z wykorzystaniem jednego rdzenia ponownie wykazuje przewagę 3770K nad SBE, tym razem już bardziej widoczną. 31

32 11. Testy rzeczywiste - szachy, szyfrowanie Kolejny benchmark sprawdzający wydajność, tym razem w rozgrywkach szachowych to Fritz Chess. Program wykorzystuje wielowatkowość, ale do maksymalnie 8 wątków. Zachowanie procesorów podczas szyfrowania sprawdziliśmy za pomocą darmowej aplikacji TrueCrypt w wersji 7.0. Skorzystaliśmy z wbudowanego benchmarku wykonanego na próbce 500 MB. Procesory sześciordzeniowe zostały tu "obcięte" do czterech rdzeni (ośmiu wątków), stąd dość wyrównane wyniki dla wszystkich konstrukcji - nieco odstaje tylko leciwy i7-920, najwolniejszy z całej piątki. 32

33 33

34 Podczas szyfrowania "gołym" algorytmem AES nowy procesor potrafił wyprzedzić sześciordzeniowego Gulftowna. Jednak przy kombinacji dwóch lub trzech algorytmów szyfrujących przewaga sześciu rdzeni nad czterema jest już mocno widoczna. W obu kombinacjach algorytmów Ivy Bridge jest lepszy od Sandy Bridge. O ile wynik testu AES-Twofish wykazuje niewielką przewagę, która może być efektem różnic w taktowaniu, to przy trzech algorytmach przewaga "bluszcza" nad "piaskowcem" sięga już 15%. 34

35 12. Testy rzeczywiste - kodowanie wideo,kompresja plików X264 benchmark to test mierzący jak szybko dany procesor przekoduje krótki klip MPEG-2 o jakości DVD w klip x264. Aplikacja efektywnie wykorzystuje wielordzeniowe procesory. Wynik podawany jest w ilości klatek na sekundę. W pierwszym obiegu Ivy Bridge podjął wyrównaną walkę z Sandy Bridge-E, a to już niemały sukces. W drugim obiegu ustąpił sześciordzeniowemu "Gulfowi", wciąż zachowując lekka przewagę nas Sandy Bridge 2600K. 35

36 Do sprawdzenia sprawności kompresji użyliśmy aplikacji 7zip 9.20 w wersji 64-bitowej. Wykorzystaliśmy test wydajności, który wykonaliśmy przy użyciu wszystkich wątków ze słownikiem 32 MB. Jako wynik podana jest ogólna ocena łącząca wynik kompresji i dekompresji. Następnie zmierzyliśmy czas, jaki każdy z procesorów potrzebował na spakowanie dużego pliku o rozmiarze 1,16 GB oraz paczki plików o łącznym rozmiarze 305 MB. Format - zip, stopień kompresji - normalna, metoda kompresji LZMA, słownik 32MB. 36

37 Wbudowany benchmark wykazuje znaczącą przewagę sześciu rdzeni nad czterema. Jednak podczas kompresji dużego pliku nowy układ nie miał już sobie równych, a podczas pakowania dużej ilości plików ustąpił jedynie SBE. 37

38 13. Testy rzeczywiste - obliczenia Kolejny etap testów to sprawdzenie wydajności procesorów podczas obliczeń. Wykorzystaliśmy do tego znane i popularne benchmarki: Paint.NET, Super Pi (próbka 32M) oraz wprime (testy 32M oraz 1024M) Paint.NET wykorzystuje wszystkie rdzenie, więc tu przewaga układów 3960X oraz 990X nie powinna nikogo zaskoczyć. Z układow czterordzeniowych najlepszy okazuje się Ivy Bridge. 38

39 Kolejny w zastosowaniach jednordzeniowych nowy układ wykazuje przewagę nad dotychczasowym królem wydajności. Przypomnijmy jeszcze raz - przy wykorzystaniu tylko jednego rdzenia w obu układach mamy to samo taktowanie - 3,9 GHz. Wyniki w wprime, dla obu próbek, to powrót do scenariusza z Paint.NET wykorzystanie wszystkich rdzeni daje przewagę układom sześciordzeniowym. 3770K znów w przewadze nad 2600K, jednak nie powalającej - niespełna 10%. 39

40 14. Testy praktyczne - aplikacje Pora na najciekawszą część testu - jak procesory poradzą sobie w praktycznych zadaniach. Zaczniemy od lame - enkodera mp3, gdzie dokonamy konwersji pliku WAV 44,1 khz stereo o długości 68 minut do mp3 (160 kb/s), mierząc czas jej trwania. Następnie sprawdzimy pracę poszczególnych układów w programie ABBYY Fine Reader 11 - za jego pomocą dokonaliśmy konwersji 141 stron pliku PDF do Worda. Mierzyliśmy czas od otworzenia pliku do zakończenia konwersji. Ostatnia aplikacja to Adobe Photoshop CS5 trial i czas nakładania 15 różnych filtrów na obraz o rozmiarze 10000x8000 px, zgodnie z benchmarkiem DrivenheavenBench v3. Więcej o samym benchmarku możecie przeczytać tu. Niestety do kompletu nie mogliśmy dołączyć AutoCADa - podczas testów program zawieszał się i wymagany był restart komputera. 40

41 Nowy układ poradził sobie doskonale podczas konwersji pliku wav do mp3, w pozostałych dwóch testach depcze SBE po piętach. 41

42 15. Testy rzeczywiste - gry Sandy Bridge zdobył uznanie w środowisku graczy, czy młodszy konkurent dorówna mu wydajnością w grach? Do testów wykorzystaliśmy dwa benchmarki - S.T.A.L.K.E.R. Clear Sky oraz FarCry 2 oparte o gry o tych samych tytułach, benchmarku wbudowanego w grę Mafia II oraz gier Star Craft 2 oraz Wiedźmin 2, gdzie ilość klatek mierzyliśmy za pomocą programu fraps. Za każdym razem przechodziliśmy ten sam fragment gry. Ustawienia w benchmarkach i grach podane są pod każdym wykresem. Ustawienia: 1920x1080, DX 10.1, AAx4, preset: Ultra 42

43 Ustawienia: 1920x1080, DX10, AAx8, Quality Very High Ustawienia: 1920x1080, DX10, AA on, AF x16, APEX Off Ustawienia: 1920x1080, jakość Ultra 43

44 Ustawienia: 1920x1080, jakość Ultra,uberpróbkowanie wyłączone W grach pierwsze skrzypce gra karta grafiki, a nie procesor, stąd wyniki są dość wyrównane. Różnice między pierwszym a ostatnim miejscem to zaledwie kilka klatek. Patrząc jednak na wyniki można stwierdzić, że nowy układ jednak ustępuje nieco "piaskowcowi", chociaż podczas gry nieco mniejsza wydajność nie jest odczuwalna. 44

45 16. Temperatury, podkręcanie. Pobór mocy. Producent w swoich materiałach twierdził, ze zastosowanie nowej technologii pozwoli obniżyć temperaturę pracy procesora. Faktycznie, dla układu pracującego na ustawieniach fabrycznych zanotowaliśmy całkiem przyjemne temperatury: 30 stopni dla spoczynku oraz maksymalnie 58 stopni podczas obciążenia programem OCCT Pierestrojka w wersji 4.0 (test CPU). Zupełnie inaczej sprawa ma się po podkręceniu, ale o tym nieco dalej. Zasady podkręcania procesorów Ivy Bridge są identyczne jak w przypadku Sandy Bridge - manipulujemy jedynie mnożnikiem przy stałym zegarze bazowym BCLK wynoszącym 100 MHz. I tak samo jak w przypadku Sandy Bridge możliwości zmiany taktowania BCLK są niemal żadne, zegar można zwiększyć zaledwie o kilka MHz. Ze względu na mniejszy rozmiar technologiczny, niższe jest maksymalne bezpieczne napięcie zasilania procesora. W przypadku układów 32-nanometrowych wynosiło ono 1,4 V, chociaż podczas podkręcania zdarzało nam się je przekraczać bez większych konsekwencji dla temperatury - Sandy Bridge były wręcz legendarnie "chłodne". Sugerując się wskazówkami z mini przewodnika podkręcania, dostarczonego przez Intela, postanowiliśmy nie przekraczać 1,3 V napięcia zasilania procesora, zwracając jednocześnie uwagę na temperaturę. W rezultacie uzyskaliśmy stabilne taktowanie na poziomie nieco ponad 4,7 GHz (47x101) przy napięciu zasilającym 1,28 V. 45

46 Nie napisaliśmy "maksymalne" ponieważ sądzimy, że można było uzyskać wyższy wynik, niestety temperatura podkręconego procesora po obciążeniu go, niebezpiecznie zbliżyła się do 90 C - tak przynajmniej pokazywały czujniki w aplikacjach OCCT oraz Core Temp. O dziwo, sam cooler nie był wcale aż tak gorący. Kliknij, by powiększyć Nie chcąc uszkodzić procesora, na wszelki wypadek zakończyliśmy podkręcanie na wspomnianych wyżej wartościach i przy takich właśnie ustawieniach zostały przeprowadzone testy wydajności po OC. Postaramy się jednak dokładniej zbadać właściwości OC Ivy Bridge korzystając z bardziej wydajnego chłodzenia. Dla podkręconego procesora w stanie spoczynku zanotowaliśmy temperaturę 39 C. Poniżej wykres z wynikami testów przed i po OC. (kliknięcie ikonki w prawym górnym rogu powiększa obraz do maksymalnego rozmiaru) 46

47 47

48 Kliknij, by powiększyć (kliknięcie ikonki w prawym górnym rogu powiększa obraz do maksymalnego rozmiaru) Dla każdej aplikacji testowej obliczyliśmy procentowy przyrost wydajności. (kliknięcie ikonki w prawym górnym rogu powiększa obraz do maksymalnego rozmiaru) 48

49 49

50 Kliknij, by powiększyć (kliknięcie ikonki w prawym górnym rogu powiększa obraz do maksymalnego rozmiaru) Nowy proces technologiczny miał zapewnić również niższy pobór mocy - nie omieszkaliśmy tego sprawdzić. Dla platformy Z77 pobieraną moc zmierzyliśmy dla dwóch przypadków - z zainstalowaną dyskretną kartą grafiki (Radeon HD 5850) oraz bez niej - korzystaliśmy jedynie z wbudowanego układu graficznego HD4000. Wynik był łatwy do przewidzenia, bez zewnętrznej grafiki pobór energii jest zauważalnie mniejszy, zarówno w spoczynku, jak i podczas obciążenia. Trzeba zaznaczyć, że wynik to pobór mocy całej platformy - bez monitora. Moc w spoczynku mierzyliśmy po kilku minutach od włączenia komputera, gdy nie została uruchomiona żadna aplikacja. Moc obciążenia mierzyliśmy podczas wykonywania testu CPU w programie OCCT Pierestrojka. 50

51 Zapewnienia o obniżonym poborze mocy to nie czcze przechwałki, w stosunku do poprzednika nowy układ wykazuje sporo mniejszy apetyt na moc. Nawet podkręcona platforma w obciążeniu pobiera mniej energii niż 990X, 920, czy 3960X. Trzeba jednak pamiętać, że trzy wymienione układy posiadają TDP 130W, natomiast Ivy Bridge - zaledwie 77W. 51

52 17. Zintegrowany układ graficzny Testowany przez nas procesor i7-3770k został wyposażony w nowy zintegrowany układ graficzny HD4000. W stosunku do poprzednika, układu HD3000, zwiększeniu uległa ilość jednostek wykonawczych - z 12 do 16, taktowanie zostało bez zmian MHz, dodano obsługę DirectX 11 oraz OpenGL w wersji 3.1 w miejsce 3.0. Kliknij, by powiększyć W naszym teście porównaliśmy wydajność poprzedniego układu HD3000 z jego następcą, korzystając z tych samych aplikacji, co podczas testu procesorów Sandy Bridge. Wszystkie testy wykonywaliśmy w rozdzielczości , z wyłączonym filtrowaniem anizotropowym oraz antyaliasingiem, na ustawieniach średnich. Zobaczmy, czy zapewnienia producenta o znacznym wzroście wydajności zintegrowanej grafiki nie są na wyrost. 52

53 53

54 54

55 Ustawienia: , Stereo3D: OFF, Shaders: Medium, AF:1, AA: Off Ustawienia: , Detail: Balanced, AA:x2 55

56 Ustawienia: , Jakość: Medium, AA: Off, DX10 Ustawienia: , Jakość: Medium, AA: Off, DX10 56

57 Ustawienia: , Jakość: Medium, AA: Off, DX10 Ustawienia: , Jakość: Default, AA: Off, DX10 57

58 Ustawienia: , Jakość: Medium, AA: Off, DX10 Ustawienia: , Jakość: Medium, AA: Off Nie da się ukryć, że wzrost wydajności układu jest naprawdę imponujący, chwilami sięga nawet 100% (FarCry2, Crysis). O ile poprzedni układ zapewniał grywalność na granicy płynności, tak tu mamy całkiem spory zapas i możnaby się nawet pokusić o podniesienie ustawień. Trzeba przyznać, że Intel wykonał kawał dobrej roboty. Oczywiście wciąż nie jest to poziom kart graficznych używanych przez zaawansowanych graczy, ale do większości zastosowań w domowych komputerach i pogrania w mniej wymagające gry spokojnie 58

59 wystarczy. 59

60 18. Testy zegar w zegar Pierwszą część testów przeprowadzaliśmy na ustawieniach fabrycznych. Różnice w taktowaniu z pewnością miały wpływ na otrzymane wyniki. Ta część testu pozwoli nam porównać wydajność procesorów przy tym samym taktowaniu, co może być szczególnie ciekawe podczas porównania modeli 3770K oraz 2600K, opartych na tej samej architekturze. Zegar procesora ustawiliśmy na 3,7 GHz. 60

61 61

62 W przypadku instrukcji stało- i zmiennoprzecinkowych palma pierwszeństwa należy do układów sześciordzeniowych. Podczas wykonywania instrukcji multimedialnych smiennoprzecinkowych i o podwójnej długości, bardziej wydajna jest architektura Sandy Bridge, przy czym wyniki uzyskiwane przez procesory starszej i nowszej generacji są niemal identyczne. 62

63 63

64 W ogólnej punktacji lepszy wynik zyskuje starsza generacja procesorów. Ale w testach CPU/Physics zmiany wprowadzone w nowszej konstrukcji powodują, że prowadzenie obejmuje Ivy Bridge. 64

65 65

66 Wydajność w renderowaniu zależy od ilości rdzeni, przy wykorzystaniu wszystkich na czele stawki plasują się oba sześciordzeniowce. Kiedy dane przetwarza tylko jeden rdzeń - nowy układ jest bezkonkurencyjny. 66

67 67

68 68

69 Szachy to zwycięstwo Sandy Bridge i7-2600k nad nowym układem. Natomiast szyfrowanie i kodowanie wideo pokazują, że zmiany wyszły nowemu układowi na dobre i niewiele, ale jednak wyprzedza swojego starszego brata. 69

70 W ocenie ogólnej najlepiej wypadają procesory z sześcioma rdzeniami. Jednak już test praktyczny - konwersja jednego dużego lub wielu małych plików pokazuje, że Ivy Bridge może śmiało podjąć walkę nawet z diabelnie wydajnym 3960X. 70

71 71

72 Kolejne testy potwierdzają znaną już regułę - w zastosowaniach wielowątkowych królują konstrukcje z większą ilością rdzeni, natomiast w jednowątkowych przy tym samym taktowaniu, i7-3770k pozostawia wszystkie pozostałe układy w tyle. 72

73 73

74 Wyniki testów na aplikacjach to kolejny tryumf Ivy Bridge. Przy przetwarzaniu pliku PDF do Worda (Fine Reader) Ivy o włos ustępuje sporo wydajniejszemu Sandy Bridge-E, w pozostałych testach przewaga nad 2600K jest bardzo widoczna. 74

75 75

76 W grach Ivy Bridge generalnie nieco ustępuje starszemu Sandy Bridge, chociaż różnice w wynikach są rzędu zaledwie ułamków lub 1-2 klatek. 76

77 19. Ivy Bridge vs Sandy Bridge Przed premierą nowego układu największą ciekawość budziło, czy Ivy Bridge faktycznie będzie dużo bardziej wydajny niż poprzednik - Sandy Bridge. Pokusiliśmy się o porównanie - policzyliśmy przyrost wydajności Ivy Bridge i7-3770k w stosunku do Sandy Bridge i7-2600k. (kliknięcie ikonki w prawym górnym rogu powiększa obraz do maksymalnego rozmiaru) 77

78 78

79 Kliknij, by powiększyć (kliknięcie ikonki w prawym górnym rogu powiększa obraz do maksymalnego rozmiaru) Patrząc na wyniki dalecy jesteśmy od entuzjazmu. Owszem, zdarzają się aplikacje, gdzie przyrost sięga 15-20%, jednak średni przyrost wydajności to niespełna 9%. Szum wzbudzony przed premierą nowych układów zaostrzył apetyt, więc rozczarowanie jest tym większe. 79

80 20. Podsumowanie Wyjątkowo nasze podsumowanie zaczniemy od minusów nowego układu. Nowy proces technologiczny budził spore oczekiwania co do możliwości podkręcania, tym bardziej, że Sandy Bridge pod względem łatwości OC postawił poprzeczkę bardzo wysoko. Tymczasem nowy układ nie dość, że z niejakim trudem osiągał wartości zegara niższe, niż poprzednik, to jeszcze groziło mu przegrzanie. Z drugiej strony jest to nowy proces technologiczny, który "zaliczy" zapewne jeszcze kilka poprawek, więc może się okazać, że w kolejnych egzemplarzach właściwości OC ulegną poprawie. Tymczasem overclockerzy mogą potraktować znalezienie najlepszej metody na podkręcenie Ivy Bridge jako wyzwanie. Osoby oczekujące gwałtownego skoku wydajności mogą poczuć się rozczarowane - Ivy Bridge w niektórych zastosowaniach faktycznie sporo przewyższał poprzednika, ale średni przyrost jest na poziomie niespełna 9%. Logicznie rzecz ujmując, nowe układy bazują na tej samej architekturze, jedynie udoskonalonej, więc oczekiwanie spektakularnego wzrostu wydajności jest nieuzasadnione, prędzej należy tego oczekiwać po nowej architekturze Haswell. Nie zmienia to jednak faktu, że dla posiadaczy Sandy Bridge nowy układ nie jest specjalnie atrakcyjny. Czy zatem Ivy Bridge to porażka? Jesteśmy absolutnie dalecy od takiego stwierdzenia! Olbrzymim plusem Ivy Bridge jest nowy zintegrowany układ graficzny. W platformach stacjonarnych HD4000 zapewni wystarczającą wydajność do codziennych zadań, multimediów i rozrywki. Trzeba pamiętać, że adresatem procesorów nowej generacji są nie tylko gracze czy ekstremalni overclockerzy - dla nich tak istnieje odrębny segment układów, ale również przeciętny Kowalski, który 80% czasu przed komputerem spędza przy przeglądarce, komunikatorze, edytorze, ewentualnie filmach. Dodajmy do tego fakt, że jest to jednak najwydajniejszy układ na LGA1155 i energooszczędność nowych procesorów i wychodzi nam, że Ivy Bridge stanowi całkiem łakomy kąsek dla posiadacza starszego sprzętu, zastanawiającego się nad modernizacją platformy. A że tu i ówdzie trzeba go poprawić - nikt nie rodzi się doskonały... Nie bez znaczenia jest również fakt, że procesor bardzo dobrze wypada w testach zegar w zegar. Oznacza to, że poprawiona architektura wykonana w nowym procesie technologicznym ma całkiem niezły potencjał i być może zmiany w sterownikach lub lekka kosmetyka układu spowoduje, że Ivy Bridge okaże się naprawdę godnym następcą osławionych Sandy Bridge. Przy okazji modernizacji platformy zwykle pojawia się pytanie o opłacalność. Cena testowanego układu wynosi około 1300 zł, jest więc nieco wyższa niż i7-2600k czy i7-2700k, jednak różnica nie jest aż tak duża, by z góry skreślać pomysł zakupu 3770K. Od firmy Intel otrzymaliśmy informację, że cena układu i7-3770k dla dystrybutorów wynosi 313$ i jest o około 20$ niższa niż konkurencyjnego i7-2700k. To oznacza, że gdy odpadnie podatek od nowości, ceny obu układów zrównają się, a z czasem Ivy może być nawet tańszy niż poprzednik. Reasumując - oprócz nielicznych wad, które istotne będą dla wybranej grupy 80

81 użytkowników, procesor ma więcej plusów niż minusów. Dochodzi do tego potencjalnie atrakcyjna w przyszłości cena, co czyni go dobrym kandydatem do wyróżnienia znaczkiem rekomendacji Realitynet.pl. Procesor Plusy Minusy Niski pobór energii; Kompatybilny z podstawką LGA1155; Bardzo dobry zintegrowany układ graficzny; Potencjalnie Ivy Bridge atrakcyjna cena w i7-3770k przyszłości; najwydajniejszy układ na LGA jednak wzrost wydajności w stosunku do poprzedniej generacji może nieco rozczarować; OC nieco poniżej oczekiwań; wysoka temperatura po podkręceniu na chłodzeniu powietrzem Za dostarczenie sprzętu do testów dziękujemy firmie Intel Wyjątkowo nasze podsumowanie zaczniemy od minusów nowego układu. Nowy proces technologiczny budził spore oczekiwania co do możliwości podkręcania, tym bardziej, że Sandy Bridge pod względem łatwości OC postawił poprzeczkę bardzo wysoko. Tymczasem nowy układ nie dość, że z niejakim trudem osiągał wartości zegara niższe, niż poprzednik, to jeszcze groziło mu przegrzanie. Z drugiej strony jest to nowy proces technologiczny, który "zaliczy" zapewne jeszcze kilka poprawek, więc może się okazać, że w kolejnych egzemplarzach właściwości OC ulegną poprawie. Tymczasem overclockerzy mogą potraktować znalezienie najlepszej metody na podkręcenie Ivy Bridge jako wyzwanie. Osoby oczekujące gwałtownego skoku wydajności mogą poczuć się rozczarowane - Ivy Bridge w niektórych zastosowaniach faktycznie sporo przewyższał poprzednika, ale średni przyrost jest na poziomie niespełna 9%. Logicznie rzecz ujmując, nowe układy bazują na tej samej architekturze, jedynie udoskonalonej, więc oczekiwanie spektakularnego wzrostu wydajności jest nieuzasadnione, prędzej należy tego oczekiwać po nowej architekturze Haswell. Nie zmienia to jednak faktu, że dla posiadaczy Sandy Bridge nowy układ nie jest specjalnie atrakcyjny. 81

82 Czy zatem Ivy Bridge to porażka? Jesteśmy absolutnie dalecy od takiego stwierdzenia! Olbrzymim plusem Ivy Bridge jest nowy zintegrowany układ graficzny. W platformach stacjonarnych HD4000 zapewni wystarczającą wydajność do codziennych zadań, multimediów i rozrywki. Trzeba pamiętać, że adresatem procesorów nowej generacji są nie tylko gracze czy ekstremalni overclockerzy - dla nich tak istnieje odrębny segment układów, ale również przeciętny Kowalski, który 80% czasu przed komputerem spędza przy przeglądarce, komunikatorze, edytorze, ewentualnie filmach. Dodajmy do tego fakt, że jest to jednak najwydajniejszy układ na LGA1155 i energooszczędność nowych procesorów i wychodzi nam, że Ivy Bridge stanowi całkiem łakomy kąsek dla posiadacza starszego sprzętu, zastanawiającego się nad modernizacją platformy. A że tu i ówdzie trzeba go poprawić - nikt nie rodzi się doskonały... Nie bez znaczenia jest również fakt, że procesor bardzo dobrze wypada w testach zegar w zegar. Oznacza to, że poprawiona architektura wykonana w nowym procesie technologicznym ma całkiem niezły potencjał i być może zmiany w sterownikach lub lekka kosmetyka układu spowoduje, że Ivy Bridge okaże się naprawdę godnym następcą osławionych Sandy Bridge. Przy okazji modernizacji platformy zwykle pojawia się pytanie o opłacalność. Cena testowanego układu wynosi około 1300 zł, jest więc nieco wyższa niż i7-2600k czy i7-2700k, jednak różnica nie jest aż tak duża, by z góry skreślać pomysł zakupu 3770K. Od firmy Intel otrzymaliśmy informację, że cena układu i7-3770k dla dystrybutorów wynosi 313$ i jest o około 20$ niższa niż konkurencyjnego i7-2700k. To oznacza, że gdy odpadnie podatek od nowości, ceny obu układów zrównają się, a z czasem Ivy może być nawet tańszy niż poprzednik. Reasumując - oprócz nielicznych wad, które istotne będą dla wybranej grupy użytkowników, procesor ma więcej plusów niż minusów. Dochodzi do tego potencjalnie atrakcyjna w przyszłości cena, co czyni go dobrym kandydatem do wyróżnienia znaczkiem rekomendacji Realitynet.pl. Procesor Plusy Minusy Niski pobór energii; Kompatybilny z podstawką LGA1155; Bardzo dobry zintegrowany układ graficzny; Potencjalnie Ivy Bridge atrakcyjna cena w i7-3770k przyszłości; najwydajniejszy układ na LGA jednak wzrost wydajności w stosunku do poprzedniej generacji może nieco rozczarować; OC nieco poniżej oczekiwań; wysoka temperatura po podkręceniu na chłodzeniu powietrzem Za dostarczenie sprzętu do testów dziękujemy firmie Intel 82

83 83