MIEJSCOWEGO PLANU ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO MIASTA PRUSZKOWA OBSZAR TARGOWA

PROGNOZA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO MIEJSCOWEGO PLANU ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO MIASTA PRUSZKOWA OBSZAR TARGOWA OPRACOWAŁ: mgr inŝ. Mateusz Wielgat mgr Agnieszka Samsel Otrębusy 2010

SPIS TREŚCI 1. WIADOMOŚCI OGÓLNE... 3 1.1 Wstęp... 3 1.2 Przedmiot i zakres opracowania... 3 1.3 Materiały wejściowe... 4 1.4 Metodyka opracowania... 5 1.5 Cele ochrony środowiska ustanowione na szczeblu międzynarodowym, wspólnotowym i krajowym istotne z punktu widzenia niniejszego opracowania... 6 2. PROPOZYCJE DOTYCZĄCE PRZEWIDYWANYCH METOD ANALIZY SKUTKÓW REALIZACJI POSTANOWIEŃ PROJEKTOWANEGO DOKUMENTU... 7 3. INFORMACJE O MOśLIWYM TRANSGRANICZNYM ODDZIAŁYWANIU NA ŚRODOWISKO ORAZ ODDZIAŁYWANIU NA OBSZARY SIECI NATURA 2000... 8 4. KRÓTKA CHARAKTERYSTYKA ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO REJONU OBJĘTEGO PROJEKTEM ZMIANY PLANU... 8 5. POTENCJALNE ZMIANY STANU ŚRODOWISKA W PRZYPADKU BRAKU REALIZACJI POSTANOWIEŃ PLANU... 11 6. STAN, FUNKCJONOWANIE ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO... 11 7. PODSTAWOWE UWARUNKOWANIA DLA ZAGOSPODAROWANIA WYNIKAJĄCE Z OPRACOWANIA EKOFIZJOGRAFICZNEGO... 13 8. USTALENIA PROJEKTU PLANU ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO... 14 9. PRZEWIDYWANE SKUTKI WPŁYWU USTALEŃ PLANU NA ŚRODOWISKO PRZYRODNICZE... 23 9.1 Środowisko wodno-gruntowe, wody powierzchniowe... 23 9.2 Fauna, flora - bioróŝnorodność... 23 9.3 Krajobraz... 24 9.4 Atmosfera i klimat akustyczny... 25 9.5 Ludzie... 25 9.6 Obszary i obiekty chronione... 26 9.7 Powierzchnia ziemi... 26 10. ZGODNOŚĆ PROJEKTU ZMIANY PLANU ZE STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO... 26 11. PODSUMOWANIE PROGNOZY... 27 12. STRESZCZENIE...28 2

1. WIADOMOŚCI OGÓLNE 1.1 Wstęp Zgodnie z ustawą z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. nr 199 poz. 1227) projekty miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego wymagają przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko (art. 46 ust. 1). Przedstawiona tu prognoza jest integralną częścią procedury oceny oddziaływania na środowisko, a jej zakres merytoryczny określony został w art. 51 ww. ustawy. Opracowanie takie pozwala na zidentyfikowanie zagroŝeń jakie potencjalnie mogą zaistnieć w wyniku realizacji ustaleń projektu panu oraz określić działania mające na celu ograniczenie lub wyeliminowanie ewentualnych negatywnych skutków dla funkcjonowania środowiska. Analiza ustaleń dokumentów planistycznych na etapie ich powstawania jest w pełni zgodna z zasadą eliminacji zagroŝeń u źródła, co przynosi pozytywne efekty społeczne, gospodarcze, ekonomiczne, a przede wszystkim środowiskowe. Zmiany zagospodarowania przestrzeni zazwyczaj odbywają się kosztem środowiska. Aby nie dopuścić do jego degradacji powstające dokumenty planistyczne muszą spełniać wymagania z zakresu ochrony środowiska, jednocześnie pozwalając na realizację potrzeby społeczno-gospodarczych. Stąd wynika konieczność wdraŝania koncepcji zrównowaŝonego rozwoju, która na stałe wpisana jest w politykę planistyczną i gospodarczą państwa. Zachowanie przedmiotowej zasady gwarantuje ochronę cennych zasobów przyrodniczych, tworzących struktury o zasięgu ponadkrajowym, krajowym i regionalnym. 1.2 Przedmiot i zakres opracowania Obszar objęty zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego połoŝony jest w południowej części miasta Pruszkowa. Obejmuje teren o powierzchni ok. 8 ha, wyodrębniony ulicami: Bolesława Prusa, Ceramiczną i Komorowską. Obszar ten jest dobrze skomunikowany. Wewnętrznie przecina go ulica Targowa, w bliskim sąsiedztwie przebiega fragment tranzytowej drogi wojewódzkiej nr 719 (ul. Wojska Polskiego) łączącej Grodzisk Mazowiecki z Warszawą. Tereny objęte opracowaniem są w znacznej części zainwestowane. PrzewaŜającą funkcją obszaru jest funkcja usługowo-mieszkaniowa, zabudowę mieszkaniową stanowią budynki wielorodzinne o wysokości czterech kondygnacji bez usług w parterach wykonane w technologii tradycyjnej. Jedynym budynkiem jednorodzinnym jest dom mieszkalny w bardzo złym stanie technicznym połoŝony przy ulicy Prusa. Na obszarze planu lokalizowane są dwa targowiska miejskie o łącznej powierzchni ok. 1,8 ha. 3

Lokalizacja obszaru opracowania (źródło: www.zumi.pl) 1.3 Materiały wejściowe Przy opracowywaniu posłuŝono się następującymi materiałami: tekst i rysunek projektu planu, Uchwała Nr XXXII/292/09 Rady Miejskiej w Pruszkowie z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie przystąpienia do sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Pruszkowa obszar Targowa, Uchwała Nr XXVI/278/2000 Rady Miejskiej w Pruszkowie z dnia 14 września 2000 r. w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Pruszkowa etap I połączenie ulicy Bolesława Prusa z ulicą Komorowską, Uchwała Nr XV/138/07 Rady Miejskiej w Pruszkowie z dnia 25 października 2007 r. w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części miasta Pruszkowa uchwalonego uchwałą nr XXVI/288/04 Rady Miejskiej w Pruszkowie z dnia 25 listopada 2004 r. Uchwała Nr XXVI/288/04 Rady Miejskiej w Pruszkowie z dnia 25 listopada 2004 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części miasta Pruszkowa, Opracowanie ekofizjograficzne dla miasta Pruszkowa, Łódź 2004 rok, Program ochrony środowiska dla miasta Pruszkowa, Falenty 2004 r., Roczna ocena jakości powietrza w województwie Mazowieckim za 2008 rok, Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Warszawie, Warszawa marzec 2009 r., Raport stan środowiska w województwie Mazowieckim, Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Warszawie, Warszawa 2008 r., Koncepcja przestrzennego zagospodarowania kraju, Warszawa październik 2005 r.,, 4

Polityka Ekologiczna Państwa w latach 2009-2012 z perspektywą do roku 2016, Warszawa 2008 r., Program monitoringu środowiska województwa Mazowieckiego na lata 2007 2009, Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Warszawie, Warszawa grudzień 2006 r., literatura przedmiotu 1.4 Metodyka opracowania Szkielet metodyki prognozy narzucony jest przez ustawę o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Przy przedmiotowej analizie przyjmuje się załoŝenie, Ŝe ustalenia zapisane w planie zostaną w pełni zrealizowane. Oznacza to z jednej strony maksymalizację oddziaływań powstałych na skutek realizacji planu, w tym tych negatywnych, a z drugiej realizację wszystkich ustaleń zapewniających utrzymanie dobrego stanu środowiska i ochronę przyrody. Analiza oddziaływań na poszczególne elementy środowiska jest zasadniczym etapem prognozy i wymaga rzetelnej oceny moŝliwości wystąpienia danych skutków środowiskowych. Specyfika planu polega na jego częściowo porządkowym charakterze. Obszar opracowania jest juŝ zainwestowany i występują tu antropogeniczne presje, które mogą ulegać modyfikacji, ale nie zanikną. Zaproponowane w projekcie planu zmiany nie prowadzą bowiem do znacznych przekształceń funkcji tylko generalnie inaczej określają obecnie obowiązujące wskaźniki zabudowy. PoniŜej przedstawiono w sposób uproszczony schemat prac nad niniejszym opracowaniem. Charakterystyka środowiska Stan środowiska i jego funkcjonowanie Zdefiniowanie problemów ochrony środowiska Zmiany w środowisku w przypadku braku realizacji ustaleń planu Ustalenie skutków realizacji planu w odniesieniu do poszczególnych komponentów środowiska Skutki pozytywne Skutki negatywne Działania zmniejszające negatywne oddziaływania WNIOSKI DO PLANU 5

W pierwszej kolejności prac przystępuje się do ogólnej analizy obszaru, opartej głównie na materiałach archiwalnych oraz wizjach terenowych. Wynikiem jej jest diagnoza aktualnego stanu środowiska oraz kierunków zmian, mogących zajść przy zachowaniu dotychczasowych form uŝytkowania terenu. Przyjęty w projekcie planu rodzaj zagospodarowania i jego intensywność decydują o skutkach oraz sile przewidywanych oddziaływań. NajwaŜniejszym etapem prognozy jest określenie potencjalnego wpływu przyjętych zapisów na poszczególne komponenty środowiska, w tym między innymi na środowisko wodno-gruntowe, faunę, florę, ludzi, obszary chronione i powietrze, co pozwoli na identyfikację nowych oraz moŝliwości nasilenia lub osłabienia istniejących oddziaływań. Końcowym etapem opracowania jest sformułowanie wniosków czyli ustalenie ewentualnych zmian w planie, których wprowadzenie moŝe negatywne skutki środowiskowe ograniczyć lub wyeliminować. 1.5 Cele ochrony środowiska ustanowione na szczeblu międzynarodowym, wspólnotowym i krajowym istotne z punktu widzenia niniejszego opracowania Ochrona środowiska na szczeblu międzynarodowym i wspólnotowym realizowana jest w Polsce poprzez odpowiednie akty prawne. Za jeden z najwaŝniejszych z nich naleŝy uznać wspominaną ustawę z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko na podstawie, której sporządzona została niniejsza prognoza. NaleŜy mieć tu na uwadze, Ŝe ustawa ta częściowo jest wynikiem wcześniejszych ustaleń na szczeblu międzynarodowym, juŝ Konwencja o RóŜnorodności Biologicznej sporządzona w 1992 r. w Rio de Janeiro, w Artykule 14 wprowadza odpowiednie procedury wymagające wykonania oceny oddziaływania na środowisko projektów, które mogą mieć znaczenie dla róŝnorodności biologicznej. Obecnie coraz większej wagi nabiera aspekt ekologiczny w planowaniu przestrzennym, co zostało ujęte w Polityce Ekologicznej Państwa w latach 2009-2012 z perspektywą do roku 2016. Według niej plan miejscowy powinien kształtować ład przestrzenny, pozwalając przy tym na prowadzenie racjonalnej gospodarki. Przez ład przestrzenny naleŝy rozumieć sposób ukształtowania przestrzeni tworzący harmonijną całość. Nie moŝna równieŝ zapominać o zasadzie zrównowaŝonego rozwoju, o której mówi Konstytucja RP w art. 5 Rzeczpospolita Polska (...) zapewnia ochronę środowiska, kierując się zasadą zrównowaŝonego rozwoju. Generalnie zasada zrównowaŝonego rozwoju powinna przejawiać się takim zagospodarowaniem, które z jednej strony ochroni zasoby środowiska, a z drugiej zapewni rozwój społeczno-gospodarczy danego obszaru. Nie zawsze pełna realizacja tej idei jest moŝliwa. Niekiedy wyŝszość nad aspektami środowiskowymi biorą potrzeby społeczno-gospodarcze. RównieŜ w Koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju nacisk połoŝony jest na ideę zrównowaŝonego rozwoju, definiowaną tu jako integracja działań społecznych i gospodarczych w układach przestrzennych, w nawiązaniu do ich naturalnych predyspozycji, z zachowaniem trwałości podstawowych procesów przyrodniczych i związanych z nimi stanami równowagi ekologicznej w celu zaspokajania potrzeb bieŝącego pokolenia oraz gwarantowania tego zaspokajania przyszłym pokoleniom. Koncepcja przestrzennego zagospodarowania kraju przyjmuje takie rozumienie przyrody, które polega na stopniowym ograniczaniu tempa tworzenia nowych obszarów chronionych oraz upowszechnianiu rozwoju form ochrony przyrody, związanych z uŝytkowaniem terenu zgodnym z celami ekologicznymi, uwzględniających róŝne formy własności ziemi i róŝne metody zarządzania. Przedmiotowa koncepcja wywodzi się z dokumentu ustalonego na 6

szczeblu unijnym - ze ZrównowaŜonej Europy dla lepszego świata: Strategii zrównowaŝonego rozwoju dla Unii Europejskiej, który został przyjęty na szczycie Rady Europy w czerwcu 2001 r. NajwaŜniejszymi ustaleniami w zakresie ochrony środowiska na szczeblu państw członkowskich są dyrektywy, wśród których naleŝy wymienić: dyrektywę Rady 79/40/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikich ptaków ze zmianami (Dyrektywa Ptasia); dyrektywę Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dyrektywa Siedliskowa). Dyrektywy te są podstawą tworzenia sieci NATURA 2000, której celem jest zachowanie zagroŝonych w skali Europy siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt. Ustalenia zawarte w analizowanym projekcie planu, ze względu na swój charakter oraz jego połoŝenia nie będą oddziaływać negatywnie na obszary NATURA 2000. Oprócz ww. aktów prawnych na uwagę zasługują takŝe: dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/42/WE z 27 czerwca 2001 r. w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko; dyrektywa Rady nr 85/337/EWG z 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne. Cele ochrony środowiska określane na wszystkich szczeblach, takŝe tych lokalnych winny być bezwzględnie uwzględniane w projektowanych dokumentach planistycznych. Dla analizowanego obszaru określono funkcje w planach wcześniej przyjętych. Rejon ulicy Targowej jest stosunkowo intensywnie zagospodarowany co wywołuje negatywne skutki środowiskowe. Trzeba mieć na uwadze fakt iŝ jest to obszar typowo miejski, przeznaczony na mieszkania czy usługi. Dlatego trudno jest mówić o równowadze ekologicznej w przekształconym środowisku. MoŜna natomiast stwierdzić, Ŝe w związku z połoŝeniem na terenie miasta zaproponowane w poprzednich dokumentach planistycznych funkcje poszczególnych terenów zgodne są z zasadą zrównowaŝonego rozwoju. Zainwestowanie nie ingeruje w ekosystemy cenne z biologicznego punktu widzenia. 2. PROPOZYCJE DOTYCZĄCE PRZEWIDYWANYCH METOD ANALIZY SKUTKÓW REALIZACJI POSTANOWIEŃ PROJEKTOWANEGO DOKUMENTU Analizę skutków realizacji postanowień planu moŝna wykonać w ramach oceny aktualności studium i planów sporządzanych przez Prezydenta Miasta Pruszkowa. Opracowania takie opierają się m.in. na analizie obowiązujących planów miejscowych, stopniu ich realizacji oraz analizie decyzji o pozwoleniu na budowę. W ramach takich prac bada się równieŝ aktualne funkcjonowanie środowiska przyrodniczego na danym obszarze. Obowiązek wykonywania analiz wynika z ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 z późn. zmianami). Przy tworzeniu tego typu opracowań naleŝy zwrócić szczególną uwagę na realizację zapisów planu w zakresie urządzania zieleni, krajobrazu i zachowania powierzchni biologicznie czynnej w nim ustalonej. Ocenę aktualności studium i planów sporządza się co najmniej raz w czasie kadencji rady. Z tą samą częstotliwością wykonywana byłaby analiza skutków realizacji postanowień planu. 7

Dodatkowym instrumentem analizy skutków realizacji projektowanego dokumentu jest monitoring środowiska prowadzony przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska. Organ ten wykonuje zadania wynikające z Państwowego Programu Monitoringu Środowiska. Wyniki oceny stanu środowiska wykonywane przez WIOŚ mogą być jedną z metod analizy skutków realizacji postanowień projektowanego planu zachodzących w Pruszkowie, obrazującą zmiany parametrów jakościowych stanu wód, powietrza, gleb, fauny, flory itp. 3. INFORMACJE O MOśLIWYM TRANSGRANICZNYM ODDZIAŁYWANIU NA ŚRODOWISKO ORAZ ODDZIAŁYWANIU NA OBSZARY SIECI NATURA 2000 Ze względu na zaproponowane w miejscowym planie niewielkie zmiany zagospodarowania, nie prognozuje się zauwaŝalnych oddziaływań transgranicznych ani negatywnego wpływu na sieć NATURA 2000, w tym szczególnie na najbliŝej połoŝone obszary: Dolina Środkowej Wisły PLB140004 obszar zlokalizowany w odległości około 15 km od Pruszkowa. Jest to obszar Specjalnej Ochrony Ptaków stanowiący fragment Europejskiej Sieci Ekologicznej, która ma na celu ochronę przyrodniczego dziedzictwa Europy. Występuje tu co najmniej 22 gat. ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej oraz 9 gat. z Polskiej Czerwonek Księgi. Jest to bardzo waŝna ostoja ptaków wodno-błotnych (gniazdujących 40-50 gat.) i niezmiernie istotny teren dla ptaków zimujących i migrujących - o wyznaczeniu obszaru Natura 2000 zdecydowała ogólna liczba gatunków ptaków wędrownych regularnie występujących w tym rejonie. Puszcza Kampinoska PLC140001 połoŝona w odległości około 15 km od Pruszkowa (obrzeŝa Warszawy). Jest to obszar Specjalnej Ochrony Ptaków o ogromnym znaczeniu dla zachowania róŝnorodności biologicznej centralnej Polski. Występuje tu 14 typów siedlisk oraz 48 gatunków ptaków wymienionych w Załączniku I Dyrektywy Rady w sprawie ochrony dzikich ptaków 79/409/EWG. Ostoja obejmuje duŝy kompleks leśny z unikatowymi na skalę Europejską wydmami śródlądowymi. Ww. obszary nie są powiązane z terenami opracowania. Realizacja dokumentu planistycznego nie wpłynie na ekosystemy istniejących obszarów wchodzących w skład sieci NATURA 2000. 4. KRÓTKA CHARAKTERYSTYKA ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO REJONU OBJĘTEGO PROJEKTEM ZMIANY PLANU Fauna i flora Fauna i flora omawianego rejonu jest charakterystyczna dla obszarów miejskich. Zieleń wysoka występuje tylko w postaci szpalerów lub pojedynczych drzew. Rosną tu między innymi wiązy, brzozy. Skład gatunkowy determinowany jest przez człowieka w związku z tym spotyka się tu takŝe gatunki obce nasadzone w celach ozdobnych. Przedstawicielami dzikiej fauny są ptaki, gatunki pospolicie występujące w miastach tj. sroka, kawka, bogatka, modraszka i wiele innych. 8

Budowa geologiczna Analizowany rejon znajduje się w obszarze niecki mazowieckiej, stanowiącej zagłębienie w utworach kredy, wypełnione osadami trzeciorzędu o miąŝszości ok. 250 m. Na osady trzeciorzędu składają się piaszczyste i pylaste osady oligocenu o miąŝszości ponad 60 m, naleŝące do miocenu piaszczyste, pylaste i ilaste osady z wkładkami węgla brunatnego o miąŝszości ok. 50 m oraz budujące stropową część trzeciorzędu ilaste osady pliocenu o miąŝszości ponad 100 m. Strop pliocenu wykazuje na omawianym obszarze znaczne deniwelacje dochodzące nawet do 70-80m. Są one wynikiem duŝej intensywności procesów erozji i glacitektoniki zachodzących w okresie lodowcowym. Na analizowanym obszarze zasadniczą część profilu utworów czwartorzędowych stanowią osady piaszczyste, rozdzielone glinami zwałowymi lub zastoiskowymi. Górna warstwa osadów piaszczystych o miąŝszości około 1,5 4,0 m zaliczana jest do utworów wodnolodowcowych górnych, a niŝej leŝąca, o miąŝszości do 5 m, do piasków wodnolodowcowych dolnych stadiału mazowiecko podlaskiego. Rozdzielający je poziom glin zwałowych występuje w sposób fragmentaryczny osiągając miąŝszość kilku metrów. Teren opracowania zlokalizowany jest na obszarze tarasu warszawsko-błońskiego, połoŝonego w centralnej i południowo-zachodniej części Kotliny Warszawskiej. Teren w granicach opracowania jest całkowicie płaski. Wody powierzchniowe i podziemne. Rejon charakteryzuje się występowaniem jednego ciągłego poziomu wodonośnego, leŝącego w obrębie osadów wodnolodowcowych zlodowacenia środkowopolskiego. W zaleŝności od występowania lub braku w jego nadkładzie glin zwałowych, charakteryzuje się napiętym bądź swobodnym zwierciadłem wody występującym na głębokości od 1,5 do 3,5 m p.p.t. Budujące ten poziom piaski osiągają znaczne miąŝszości od 5,5 do ponad 28 m. Na terenie opracowania brak jest naturalnych cieków wodnych. NajbliŜej, w odległości około 1,0 km na północny wschód od omawianego obszaru przepływa rzeka Utrata. Ponad to, w nieco bliŝszej odległości znajdują się stawy w Parku Potulickich. Klimat Omawiany rejon naleŝy do środkowomazowieckiego regionu klimatycznego. Średnia roczna temperatura wynosi 7,9 C, średnia temperatura stycznia, najchłodniejszego miesiąca 3,6 C, pokrywa śnieŝna zalega około 58 dni, a okres wegetacji trwa 200 210 dni w ciągu roku. Dominują wiatry z kierunków zachodniego i wschodnio-zachodniego. PrzewaŜają wiatry słabe i bardzo słabe. Jest to obszar o jednym z najmniejszych w Polsce opadów rocznych, który nie przekracza 518 mm. Obszary chronione Na terenie zmiany plany nie występują obszary ani obiekty objęte formami ochrony przyrody. NajbliŜej połoŝone obszary objęte ochroną to: Ornitologiczny rezerwat przyrody Stawy Raszyńskie Rezerwat leśny im. B. Hryniewieckiego Rezerwat leśny Wolica Kampinoski Park Narodowy 9

Obszary sieci Natura 2000: Obszar Specjalnej Ochrony ptaków Dolina Środkowej Wisły PLB 140004, obejmujący odcinek Wisły pomiędzy Dęblinem a Płockiem o charakterze rzeki roztokowej, z licznymi wyspami. Stanowi ostoję ptasia o randze europejskiej E 46. Występują tu co najmniej 22 gatunki ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej, 9 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi (PCK). Bardzo waŝna ostoja ptaków wodno-błotnych - gniazduje 40-50 gatunków. W okresie lęgowym obszar zasiedla co najmniej 1% populacji krajowej takich ptaków jak: brodziec piskliwy, krwawodziób, mewa czarnogłowa, mewa pospolita, ostrygojad (PCK), płaskonos, podgorzałka (PCK), podróŝniczek (PCK), rybitwa białoczelna (PCK), rybitwa rzeczna, sieweczka obroŝna (PCK), sieweczka rzeczna (PCK), śmieszka, zimorodek; w stosunkowo wysokim zagęszczeniu występuje bocian czarny, czajka i rycyk, a w okresie wędrówek w bocian czarny (do 245 osobników). W okresie zimy występuje co najmniej 1% populacji szlaku wędrówkowego czapli siwej i krzyŝówki; w stosunkowo wysokim zagęszczeniu zimuje gągoł i bielczek; ptaki wodno-błotne występują zimą w koncentracjach powyŝej 20 000 osobników. Obszar bardzo waŝny dla ptaków zimujących i migrujących; Obszar Specjalnej Ochrony i Specjalny Obszar Ochrony Puszcza Kampinowska PLC140001 znajduje się w całości na terenie Kampinoskiego Parku Narodowego i zajmuje pow. 37 640,5 ha. Jest to ostoja ptasia o randze europejskiej E 45, występuje tu co najmniej 43 gatunki ptaków z załącznika I Dyrektywy Rady 79/409/EWG, 3 gat. z Polskiej Czerwonej Księgi (PCK). Obszar waŝny jako ostoja derkacza. Stwierdzono ponad 150 lęgowych gat. ptaków, w tym rzadkie drapieŝne. W okresie lęgowym obszar zasiedla dzierzba rudogłowa (PCK)- co najmniej 10% populacji krajowej, bocian czarny, sowa błotna (PCK), świerszczak i trzmielojad - co najmniej 1% populacji krajowej, bączek (PCK), kropiatka, lelek i muchołówka mała ok. 1% populacji krajowej. W stosunkowo duŝym zagęszczeniu występują: bocian biały, derkacz, gąsiorek, lerka i srokosz. Obszar ma duŝe znaczenie dla zachowania bioróŝnorodności w centralnej Polsce. Zidentyfikowano tu 14 typów siedlisk z załącznika I Dyrektywy rady 92/43/EWG, z priorytetowymi lasami łęgowymi i ponad 10 gatunkami z Załącznika II tej Dyrektywy. Bardzo bogata jest flora Puszczy, opisano dotąd 100 gatunków mchów, 150 gat. porostów, ok. 1250 gat. roślin naczyniowych, w tym relikty postglacjalne, gatunki pontyjskie oraz endemit Polski brzozę czarną Betula obscura. Występuje tu 69 gatunków roślin naczyniowych ściśle chronionych. Dobrze poznana fauna szacowana jest na około 16 000 gatunków. Wśród bezkręgowców opisano m.in. 180 gatunków pszczołowatych, 172 gat. biegaczowatych, 30 gat. komarów. Wśród kręgowców występuje 13 gat. płazów, 6 gat. gadów, 50 gat. ssaków, w tym trzy po udanej reintrodukcji (łoś, bóbr, ryś). W odległości kilkuset metrów od obszaru opracowania przebiega granica Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Granica przebiega wzdłuŝ Utraty obejmując Park Potulickich. W obrębie granic miasta Pruszkowa został wytyczony obszar strefy szczególnej ochrony ekologicznej o znaczeniu regionalnym, obejmujący tereny miasta o zwiększonej wartości przyrodniczej. Strefa o szerokości 100 metrów obejmuje tereny od koryta rzeki Utraty wraz z przylegającym ekosystemem łąkowym. Ponad to, strefą szczególnej ochrony ekologicznej objęte są takie obiekty jak: Ogród Szpitala Specjalistycznego w Tworkach, zabytkowy obszar Parku Potulickich, Park Anielin oraz Ogrody Pałacowe na śbikowie rozciągające się w widłach rzek Utraty i śbikówki. 10

5. POTENCJALNE ZMIANY STANU ŚRODOWISKA W PRZYPADKU BRAKU REALIZACJI POSTANOWIEŃ PLANU W przypadku zaprzestania dalszego inwestowania na tym terenie nie powinny wystąpić nowe niekorzystne zmiany. Jednak pozostawienie zagospodarowania według zasad ustalonych w obowiązujących dokumentach kształtujących przestrzeń rejonu Targowej nie zmieni istniejących uciąŝliwości takich jak: emisjia pyłów i gazów (głównie SO2, CO, CO2), emisja zanieczyszczeń i produkcji odpadów związanych z gospodarką komunalną, przemysłem, hałas, którego głównym źródłem jest komunikacja oraz działalność przemysłowo-usługowa, ogromna presji na przyrodę oŝywioną gospodarka ludzka nie pozwala na otworzenie naturalnych systemów przyrodniczych, bariery w postaci tras komunikacyjnych, zwiększająca się powierzchnia terenów zabudowanych, powodować będą utrzymywanie się juŝ zaistniałych zmian w funkcjonowaniu ekosystemów, zaśmiecanie terenów, bezpośrednia dewastacja miejskich terenów zieleni wydeptywanie trawników, niekontrolowane cięcia krzewów i drzew itp. utrzymanie infrastruktury na dotychczasowym poziomie rozwoju. 6. STAN, FUNKCJONOWANIE ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO Stan środowiska jest charaktery dla obszarów miejskich odznaczających się wysokim stopniem zurbanizowania i stale wywieraną presją na poszczególne komponenty środowiska. Jakość środowiska oceniana jest przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Warszawie w ramach monitoringu środowiska. Szczególnie waŝne są tu wyniki pomiarów jakości powietrza. To właśnie stan sanitarny powietrza ma najwaŝniejszy wpływ na stan zdrowotny ludzi. Dlatego teŝ słusznym jest ocena przedmiotowego komponentu środowiska. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 6 marca 2008 roku w sprawie stref, w których dokonuje się oceny jakości powietrza (Dz.U. Nr 52, poz. 310) Pruszków znajduje się w strefie pruszkowsko-ŝyrardowskiej. Kryteriami do oceny rocznej są wartości dopuszczalne, docelowe oraz celu długoterminowego, określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 3 marca 2008 r. w sprawie poziomów niektórych substancji w powietrzu (Dz. U. Nr 47, poz. 281). Dla potrzeb klasyfikacji, w zaleŝności od analizy stęŝeń w danej strefie wydzielono: klasę C stęŝenia zanieczyszczeń na terenie strefy przekraczają poziomy dopuszczalne powiększone o margines tolerancji, a w przypadku gdy margines tolerancji nie jest określony poziomy dopuszczalne, docelowe, poziomy celów długoterminowych, klasę B stęŝenia zanieczyszczeń na terenie strefy przekraczają poziomy dopuszczalne lecz nie przekraczają poziomów dopuszczalnych powiększonych o margines tolerancji, klasę A stęŝenia zanieczyszczeń na terenie danej strefy nie przekraczają poziomów dopuszczalnych, poziomów docelowych, poziomów celów długoterminowych. 11

W zaleŝności od uzyskanych wyników dla kaŝdej ze stref podejmuje się odpowiednie działania w celu poprawy stanu. PoniŜej przedstawiono w syntetycznej formie wyniki oceny jakości powietrza w strefie pruszkowsko-ŝyrardowskiej. Klasyfikacja stref dla zanieczyszczeń mających określone poziomy dopuszczalne ochrona zdrowia: SO 2, NO 2, C 6 H 6, CO, Pb (PM10) klasa A pył PM10 klasa C Klasyfikacja stref dla zanieczyszczeń mających określone poziomy docelowe ochrona zdrowia: As (PM10), Cd(PM10), Ni(PM10) klasa A B/a/P(PM10) klasa C Klasyfikacja stref dla zanieczyszczeń mających określone poziomy docelowe, dopuszczalne i cele długoterminowe ochrona roślin: SO 2, NOx klasa A Analizując dane moŝna stwierdzić, Ŝe generalnie jakość powietrza w Pruszkowie a więc takŝe w granicach opracowania nie jest najgorsza. StęŜenia prawie wszystkich mierzonych związków chemicznych mieściły się w przedziałach dopuszczalnych. Jednak poziom dopuszczalny, docelowy i celu długoterminowego uznawane był za przekroczone jeŝeli chociaŝ w jednym punkcie strefy wystąpiło niedotrzymanie norm stąd pojawiająca się klasa C. Kolejnym elementem środowiska warunkującym przede wszystkim rozwój roślinności są gleby i wody. Niestety komponent ten został tu na tyle przekształcony, Ŝe analiza jego jakości jest tu bezzasadna. Intensywne zainwestowanie, ruch komunikacyjny, spływy zanieczyszczone substancjami olejowymi, metalami, gumami i innymi środkami chemicznymi uŝywanymi głównie w samochodach stale degradują środowisko wodno-gruntowe. Gleby na większości terenu uległy przekształceniu na skutek zainwestowania. MoŜna z całą pewnością stwierdzić iŝ nie występują tu naturalnie wykształcone struktury glebowe. Wraz ze zmianą siedlisk nastąpiła tu zamiana gatunków pierwotnie występujących na sztuczne nasadzenia. W związku z tym nie istnieją tu naturalnie wykształcone struktury przyrodnicze choćby w postaci niewielkich zardzewień. Trzeba jednak w tym miejscu zaznaczyć, iŝ przedmiotowa analiza stanu środowiska dotyczy przestrzeni zurbanizowanej, dla której nie zawsze przewidziano nawet fragmentarycznie funkcje środowiskowe. Być moŝe niewielki udział przestrzeni biologicznie aktywnych jest tu wynikiem złej polityki przestrzennej władz miasta. Generalnie stan środowiska uznaje się za zły w stosunku do stanu naturalnego. Jednak nie oznacza to Ŝe wymagana jest jego poprawa i przywrócenie wartości przyrodniczych. Z technicznego punktu widzenia nie jest to moŝliwe. Ponad to, taka właśnie ma być rola tych terenów przestrzeń intensywnie zagospodarowana (zainwestowana). Istniejące tu struktury przyrodnicze nie są powiązane z otoczeniem a ich udział w ogólnej powierzchni moŝe się zwiększyć na skutek wdroŝenia planu, w którym proponuje się między innymi nasadzenia wzdłuŝ ciągów komunikacyjnych. 12

7. PODSTAWOWE UWARUNKOWANIA DLA ZAGOSPODAROWANIA WYNIKAJĄCE Z OPRACOWANIA EKOFIZJOGRAFICZNEGO W Opracowaniu ekofizjograficznym wskazano uwarunkowania dla zagospodarowania Pruszkowa nie doprecyzowując ich dla poszczególnych dzielnic czy rejonów. Zgodnie z nimi, na terenie Pruszkowa wskazane jest: - zapewnienie trwałości podstawowych procesów przyrodniczych; - zachowanie równowagi pomiędzy planowanymi zmianami w przeznaczeniu terenu a składnikami przyrody Ŝywej i układu warunków siedliskowych, tworzonych przez składniki przyrody nieoŝywionej; - zapewnienie moŝliwości odnawiania zasobów i warunków przyrodniczych; - ograniczenie zasięgu istniejących zagroŝeń i uciąŝliwości, mogących negatywnie oddziaływać na środowisko i zdrowie ludzi. W opracowaniu ekofizjograficznym przedstawiono między innymi następujące wnioski, uwagi i wskazania dotyczące kształtowania rozwoju Pruszkowa: - wskazane jest ograniczenie wyłączeń z uŝytkowania rolnego gruntów II i IV klasy; - wskazana jest ochrona gleb organicznych przed zmianą uŝytkowania; - wskazane jest adoptowanie i ochrona zieleni, zadrzewień oraz pozostałych elementów przyrodniczo krajobrazowych; - wskazane jest wprowadzenie nowych nasadzeń drzew i krzewów w celu zwiększania powierzchni obszarów zieleni miejskiej; - wskazane jest ograniczenie zabudowy w dolinie rzeki i obniŝeniach terenowych (uŝytkach zielonych) w celu utrzymania ich walorów przyrodniczo krajobrazowych i klimatycznych, gdyŝ stanowią one układ powiązań przyrodniczych - wskazana jest ochrona terenów zmeliorowanych poprzez wykonanie odpowiednich zabezpieczeń lub przebudowy, umoŝliwiających prawidłowe funkcjonowanie systemu na terenach sąsiednich w uzgodnieniu z uŝytkownikiem tych urządzeń; Wskazane jest zabezpieczenie i poprawa stanu środowiska i Ŝycia mieszkańców poprzez działania: - rozbudowę systemu kanalizacji, - gromadzenie i selekcję odpadów na posesjach w urządzeniach przystosowanych do ich gromadzenia, - stosowanie ekologicznych nośników energii w indywidualnych źródłach ciepła; - zamykanie w granicach własnej działki uciąŝliwości działalności gospodarczej, która jest prowadzona na terenach przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową (obiekty przeznaczone pod działalność gospodarczą naleŝy dostosować do wymogów ochrony środowiska); - zakaz lokalizacji zabudowy przeznaczonej na stały pobyt ludzi w granicach stref ochronnych od linii elektroenergetycznych średniego i wysokiego napięcia (lokalizacja innych budynków w granicach stref jest dopuszczona pod warunkiem uzyskania pozytywnej opinii zakładu Energetycznego i Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego); - ochronę nowych obiektów stałego pobytu realizowanych w granicach stref uciąŝliwości i strefy zagroŝeń autostrady A-2 poprzez stosowanie rozwiązań technicznych (np. przegrody wewnętrzne i zewnętrzne, elementy budowlane o podwyŝszonej izolacyjności lub inne rozwiązania w celu ochrony przed hałasem i drganiami), ograniczających negatywne 13

oddziaływania i zagroŝenia związane z budową i eksploatacją autostrady, zgodnie z przepisami techniczno budowlanymi dotyczącymi autostrad; - ochronę akustyczną terenów mieszkaniowych poprzez wprowadzenie zakazu przekraczania na terenach zabudowy mieszkaniowej i funkcji chronionych dopuszczalnego poziomu hałasu, zgodnie z obowiązującym Rozporządzeniem; - zakaz upraw sadowniczych, warzywniczych i innych przeznaczonych do konsumpcji w strefie uciąŝliwości projektowanej autostrady. 8. USTALENIA PROJEKTU PLANU ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO Ustalenia ogólne dotyczące zasad uŝytkowania, zagospodarowania i zabudowy obszaru objętego ustaleniami planu. Wyznacza się liniami rozgraniczającymi zgodnie z rysunkiem planu następujące tereny przeznaczenia oznaczone odpowiednio symbolami terenów: teren zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej z usługami wbudowanymi w budynki oznaczony symbolem MWU1, tereny zabudowy usługowej i zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej oznaczone symbolami UMW1, UMW2, tereny zabudowy usługowej oznaczone symbolami U1, U2, U3, teren obsługi komunikacji samochodowej parking oznaczony symbolem KS1, tereny dróg publicznych oznaczone symbolami: KDZ1, KDL1, KDL2, KDL3, teren drogi wewnętrznej oznaczony symbolem KDW1. Ustala się następujące zasady sytuowania i rozmieszczania reklam: reklamy w formie wolnostojących urządzeń trwale związanych z gruntem: nie mogą być umieszczane w odległości mniejszej niŝ 3 m od krawędzi jezdni, lokalizowane w liniach rozgraniczających terenów dróg publicznych naleŝy uzgadniać z zarządcą drogi i nie mogą mieć więcej niŝ 5 m wysokości, lokalizowane na terenach funkcjonalnych nie mogą mieć więcej niŝ dopuszczalna wysokość zabudowy, reklamy w formie stałych tablic i stałych urządzeń reklamowych mogą być umieszczane na elewacjach budynków jeśli ich powierzchnia ma nie więcej niŝ 0.5 m 2 lub miejsce na reklamę zostało wyznaczone w projekcie budowlanym budynku, dopuszcza się lokalizację reklam i znaków informacyjno-plastycznych w powiązaniu z elementami małej architektury. Ustalenia dotyczące zasad ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego oraz wymagań kształtowania przestrzeni publicznych. Ustala się na rysunku planu lokalizację ciągów zieleni o charakterze zieleni izolacyjno- krajobrazowej. W miejscach, w których wskazano lokalizację ciągów zieleni o charakterze izolacyjnokrajobrazowym, ustala się: następujące nakazy i zakazy: nakazuje się zachowanie istniejącego drzewostanu przy dopuszczeniu, po ocenie stanu drzewostanu, wycinki jednostek chorych lub samosiejek i uzupełnieniu ich poprzez wprowadzenie nasadzeń podnoszących walory uŝytkowe i przestrzenne skupisk zieleni, 14

zagospodarowanie terenu przy tych zespołach zieleni musi umoŝliwiać migrację drobnych zwierząt, nakazuje się uwzględnianie tych zespołów zieleni w projektach zagospodarowania nowych inwestycji poprzez uzupełnienia istniejących zespołów oraz tworzenie nowych. W celu ochrony środowiska, prawidłowego gospodarowania zasobami przyrody oraz zachowania zdrowia i bezpieczeństwa ludzi, szkodliwe oddziaływanie na środowisko wytwarzane przez inwestora winno zamykać się na terenie działki budowlanej na jakiej jest wytwarzane i do której inwestor posiada tytuł prawny. Ustala się następujące zasady ochrony środowiska przed hałasem i wibracjami: naleŝy dąŝyć do ograniczenia uciąŝliwości akustycznych pochodzących ze źródeł hałasu o natęŝeniu ponadnormatywnym, głównie na obszarach zamieszkałych, poprzez zabezpieczenia techniczne lub zmianę technologii i urządzeń, hałas i wibracje przekraczające dopuszczalne poziomy nie mogą sięgać poza obręb działki, na której są wytwarzane, W zagospodarowaniu terenów naleŝy stosować normy dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku zawarte w przepisach odrębnych. Dla terenów: MWU1, UMW1, UMW2 objętych planem ustala się dopuszczalny poziom hałasu, jak dla terenów mieszkaniowo-usługowych, według klasyfikacji rodzaju terenu zgodnie z przepisami odrębnymi. W celu kształtowania przestrzeni publicznych wyznacza się wskazane na rysunku planu zespoły zieleni i urządzeń rekreacyjnych towarzyszących zabudowie. Na terenach przestrzeni publicznych naleŝy tworzyć miejsca sprzyjające gromadzeniu się osób, poprzez zagospodarowanie terenu z wykorzystaniem elementów małej architektury oraz róŝnorodnych form nawierzchni, kompozycji roślinnych i oświetlenia podkreślającego cechy miejsca. W miejscach, w których wskazano na rysunku planu lokalizację zespołów zieleni i urządzeń rekreacyjnych towarzyszących zabudowie ustala się następujące nakazy i zakazy: nakazuje się zachowanie istniejącego drzewostanu przy dopuszczeniu, po ocenie stanu drzewostanu, wycinki jednostek chorych lub samosiejek i uzupełnieniu ich poprzez wprowadzenie nasadzeń podnoszących walory uŝytkowe i przestrzenne skupisk zieleni; zakazuje się realizacji nawierzchni związanych z obsługą komunikacji samochodowej; zakazuje się realizacji jakichkolwiek budynków. Ustalenia dotyczące zasad modernizacji, rozbudowy i budowy infrastruktury technicznej Na obszarze planu zaopatrzenie w wodę docelowo pokrywane musi być z wodociągów miejskich. W zakresie odprowadzenia ścieków bytowo-komunalnych i wód opadowych ustala się: ścieki sanitarne i poprodukcyjne odprowadzane będą siecią kanalizacji do oczyszczalni ścieków, wszystkie budynki oraz działki budowlane muszą posiadać przyłącze kanalizacyjne umoŝliwiające odprowadzenie ścieków sanitarnych oraz poprodukcyjnych w stopniu wystarczającym dla obsługi funkcji i sposobu zagospodarowania i zabudowy działki, odprowadzenie wód opadowych z nawierzchni utwardzonych, szczelnych nawierzchni terenów usługowych, podjazdów i parkingów o pow. poniŝej 50m 2 - bezpośrednio do gruntu, pod warunkiem zagospodarowania wód opadowych w granicach nieruchomości, 15

zrzuty wód opadowych z nawierzchni utwardzonych, szczelnych nawierzchni terenów usługowych, podjazdów i parkingów o pow. powyŝej 50 m 2 muszą być wyposaŝone w urządzenia podczyszczające na wylotach, odprowadzenie wód opadowych z nawierzchni utwardzonych dróg i placów poprzez istniejącą kanalizację deszczową lub z zastosowaniem infiltracji do gruntu z wykorzystaniem retencji terenowej lub podziemnej. Obiekty obsługi technicznej miasta mogą być realizowane na obszarze planu przy zachowaniu następujących zasad: dla obiektów obsługi technicznej miasta dopuszcza się stosowanie parametrów związanych z zagospodarowaniem i zabudową terenu innych niŝ ustalone w planie, jednak nie mogą być one wyŝsze niŝ 25 m nad poziom terenu, obiekty i urządzenia powinny być, w miarę moŝliwości technicznych, realizowane jako elementy wbudowane, razem z obiektami budowlanymi odpowiadającymi przeznaczeniu tych terenów, lokalizacje nowych stacji transformatorowych w miejscach wyznaczonych na rysunku planu, w uzasadnionych technicznie lub ekonomicznie sytuacjach dopuszcza się: a) rezygnację z lokalizacji wskazanych na rysunku planu, b) inne lokalizacje stacji na innych terenach. Stacje bazowe telefonii komórkowej, spełniające inne uwarunkowania wynikające z przepisów odrębnych i norm, moŝna realizować na obszarze planu, jeśli ich realizacja nie wymaga realizacji wieŝ lub innych konstrukcji słuŝących wyłącznie do montaŝu stacji bazowej. Sieci infrastruktury technicznej powinny być prowadzone przez tereny przeznaczone na cele publiczne, w szczególności przez tereny dróg publicznych oraz przez tereny dróg wewnętrznych i ciągów pieszo-jezdnych, w uzasadnionych przypadkach dopuszcza się realizację sieci na działkach wewnątrz innych terenów funkcjonalnych na warunkach określonych w przepisach odrębnych. Ustala się następujące zasady obsługi w zakresie infrastruktury technicznej działek budowlanych i budynków: wszystkie działki budowlane muszą posiadać przyłącze elektroenergetyczne umoŝliwiające pobór energii elektrycznej w stopniu wystarczającym dla obsługi funkcji i sposobu zagospodarowania i zabudowy działki, sieć elektroenergetyczna szczególnie średniego i niskiego napięcia powinna być, w miarę moŝliwości technicznych i ekonomicznych, realizowana jako podziemna, wszystkie budynki muszą posiadać przyłącze wodociągowe umoŝliwiające pobór wody zgodny z funkcją i sposobem zagospodarowania, wszystkie budynki z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi muszą posiadać przyłącze kanalizacyjne umoŝliwiające odprowadzenie ścieków sanitarnych w stopniu wystarczającym dla obsługi funkcji budynku, wszystkie budynki muszą posiadać źródła dostarczania ciepła w stopniu wystarczającym dla prawidłowego uŝytkowania zgodnego z funkcją. Gospodarka odpadami komunalnymi na terenie planu musi odbywać się ramach zorganizowanego i o powszechnej dostępności komunalnego systemu zbierania i usuwania odpadów stałych, 16

Zasady postępowania z odpadami powstałymi w wyniku prowadzonej działalności usługowej muszą być zgodne z przepisami odrębnymi. Nakazuje się wyznaczenie na kaŝdej działce budowlanej miejsca do gromadzenia odpadów, Dopuszcza się moŝliwość realizacji zbiorczych miejsc na pojemniki umoŝliwiające selektywną zbiórkę odpadów obsługujących kilka działek budowlanych, Nakazuje się wyznaczenie, na terenach MWU1, UMW1, UMW2 dla wydzielonych lokali usługowych, miejsca do selektywnej zbiórki odpadów niezaleŝnie od miejsc zbiórki odpadów dla funkcji mieszkaniowych. Przeznaczanie, zagospodarowanie i zabudowa terenu zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej z usługami oznaczonego symbolem MWU1. Teren oznaczony symbolem MWU1 przeznacza się na realizację i utrzymanie zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej z usługami wbudowanymi w budynki. Dopuszcza się na terenie MWU1 realizację funkcji towarzyszącej takiej jak: garaŝe, miejsca postojowe, infrastruktura techniczna, dojścia i dojazdy, ogrodzenia i mała architektura. Na terenie oznaczonym symbolem MWU1 obowiązuje zakaz: lokalizacji zabudowy jednorodzinnej, lokalizacji usług, które mogą zostać zakwalifikowane zgodnie z przepisami odrębnymi do przedsięwzięć, które mogą potencjalnie lub zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, lokalizowania obiektów mogących powodować stałe lub czasowe ponadnormatywne uciąŝliwości spowodowane wytwarzaniem hałasu i zanieczyszczaniem powietrza, gleby, wód gruntowych oraz powierzchniowych, lokalizowania usług z zakresu handlu o powierzchni sprzedaŝy większej niŝ 300m 2, tymczasowego zagospodarowania, urządzania i uŝytkowania terenów, za wyjątkiem tymczasowego zagospodarowania w formie terenów zieleni lub jako terenów rolnych do czasu wykorzystania terenu zgodnie z planem, lokalizowania wszelkiej działalności hurtowej, składowej, magazynowej, wytwórczej lub produkcyjnej, a w szczególności zabrania się dystrybucji takich towarów jak: gaz, paliwa płynne i inne substancje niebezpieczne za wyjątkiem gazu rozprowadzanego podziemną siecią gazową bezpośrednio do odbiorców, budowy ogrodzeń pełnych oraz z prefabrykowanych elementów Ŝelbetowych, składowania jakichkolwiek odpadów. Na terenie oznaczonym symbolem MWU1 w celu wydzielenia działki budowlanej nakazuje się spełnienie następujących warunków zagospodarowania terenu: zapewnić dostęp do drogi publicznej, zapewnić moŝliwość wykonania prawidłowych dojść i dojazdów do budynków, zapewnić moŝliwość wydzielenia miejsc do właściwego gromadzenia odpadów, zapewnić moŝliwość przyłączenia do sieci infrastruktury technicznej, w wyniku podziału nie moŝe powstać działka mniejsza niŝ: 1500 m 2, minimalny kąt połoŝenia granic działek budowlanych w stosunku do pasa drogowego od 60 o do 90 o, minimalna szerokość frontu działki budowlanej 20m, 17

dopuszcza się mniejszą powierzchnię działek oraz inny kąt połoŝenia granic działek i inną szerokość frontu działek niŝ określone powyŝej dla działek istniejących przed wejściem w Ŝycie planu lub wydzielanych dla istniejących budynków lub wydzielanych zgodnie z liniami rozgraniczającymi ustalonymi w planie pod warunkiem zachowania pozostałych wymogów planu, dopuszcza się dla działek nie przylegających bezpośrednio do drogi publicznej stosowanie innego kąta połoŝenia granic działek i innej szerokości frontu działek niŝ ustalone powyŝej, ograniczenia wielkości wydzielanych działek nie dotyczą wydzieleń pod urządzenia infrastruktury technicznej oraz wydzielenie dojazdów i dróg wewnętrznych. Na terenie oznaczonym symbolem MWU1 ustala się następujące szczegółowe warunki, zasady i standardy kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu: cały teren ustala się jako teren zabudowy śródmiejskiej, funkcja usługowa moŝe być realizowana wyłącznie jako wbudowana w budynek mieszkalny i nie moŝe stanowić więcej niŝ 30% powierzchni całkowitej całego budynku, budynki naleŝy lokalizować zgodnie z liniami zabudowy określonymi na rysunku planu, dopuszcza się realizację zabudowy bezpośrednio na granicy działki, dopuszcza się remonty, przebudowy oraz nadbudowy nie obejmujące powiększenia powierzchni zabudowy istniejących budynków usytuowanych w pasie terenu między liniami rozgraniczającymi dróg, a liniami zabudowy, dopuszcza się realizację wbudowanych w budynki garaŝy podziemnych lub wielopoziomowych garaŝy nadziemnych, nakazuje się realizację pasaŝu zgodnie z rysunkiem planu, połacie dachu na jednym obiekcie budowlanym muszą mieć jednakowy spadek o pochyleniu od 0 do 25, nakazuje się stonowaną, pastelową kolorystykę elewacji i dachów. Na terenie oznaczonym symbolem MWU1 ustala się następujące wskaźniki liczbowe dotyczące warunków, zasad i standardów kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu dla kaŝdej działki budowlanej: maksymalna powierzchnia zabudowy 50%, minimalna powierzchnia biologicznie czynna 35%, maksymalna wysokość zabudowy od poziomu terenu do najwyŝej połoŝonego elementu dachu 15m, maksymalna ilość kondygnacji nadziemnych zabudowy 4, maksymalna wysokość ogrodzenia 160 cm. Przeznaczenie, zagospodarowanie i zabudowa terenów zabudowy usługowej i zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej oznaczonych symbolami UMW1, UMW2. Tereny oznaczone symbolami UMW1, UMW2 przeznacza się na realizację i utrzymanie zabudowy usługowej i zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej. Dopuszcza się na terenach oznaczonych symbolami UMW1, UMW2 realizację funkcji towarzyszącej takiej jak: garaŝe, miejsca postojowe, infrastruktura techniczna, dojścia i dojazdy, ogrodzenia i mała architektura. Na terenach oznaczonych symbolami UMW1, UMW2 obowiązuje zakaz: 18

lokalizowania zabudowy jednorodzinnej, lokalizacji usług, które mogą zostać zakwalifikowane zgodnie z przepisami odrębnymi do przedsięwzięć, które mogą potencjalnie lub zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, lokalizowania budynków gospodarczych, lokalizowania obiektów mogących powodować stałe lub czasowe uciąŝliwości spowodowane wytwarzaniem hałasu i zanieczyszczaniem powietrza, gleby, wód gruntowych oraz powierzchniowych, tymczasowego zagospodarowania, urządzania i uŝytkowania terenów, za wyjątkiem tymczasowego zagospodarowania w formie terenów zieleni do czasu wykorzystania terenu zgodnie z planem, lokalizowania wszelkiej działalności hurtowej, składowej, magazynowej, wytwórczej lub produkcyjnej, a w szczególności zabrania się dystrybucji takich towarów jak: gaz, paliwa płynne i inne substancje niebezpieczne za wyjątkiem gazu rozprowadzanego podziemną siecią gazową bezpośrednio do odbiorców, budowy ogrodzeń pełnych oraz z prefabrykowanych elementów Ŝelbetowych, składowania jakichkolwiek odpadów. Na terenach oznaczonych symbolami UMW1, UMW2 w celu wydzielenia działki budowlanej nakazuje się spełnienie następujących warunków zagospodarowania terenu: zapewnić bezpośredni dostęp do drogi publicznej lub drogi wewnętrznej, zapewnić moŝliwość wykonania prawidłowych dojść i dojazdów do budynków, zapewnić moŝliwość wydzielenia miejsc do właściwego gromadzenia odpadów, zapewnić moŝliwość przyłączenia do sieci infrastruktury technicznej, w wyniku podziału nie moŝe powstać działka mniejsza niŝ: 2000m 2, minimalny kąt połoŝenia granic działek budowlanych w stosunku do pasa drogowego od 60 o do 90 o, minimalna szerokość frontu działki budowlanej 15m, dopuszcza się mniejszą powierzchnię działek oraz inny kąt połoŝenia granic działek i inną szerokość frontu działek niŝ określone powyŝej dla działek istniejących przed wejściem w Ŝycie planu lub wydzielanych dla istniejących budynków lub wydzielanych zgodnie z liniami rozgraniczającymi ustalonymi w planie pod warunkiem zachowania pozostałych wymogów planu, dopuszcza się dla działek nie przylegających bezpośrednio do drogi publicznej stosowanie innego kąta połoŝenia granic działek i innej szerokości frontu działek niŝ ustalone powyŝej, ograniczenia wielkości wydzielanych działek nie dotyczą wydzieleń pod urządzenia infrastruktury technicznej oraz wydzielenie dojazdów i dróg wewnętrznych. Na terenach oznaczonych symbolami UMW1, UMW2 ustala się następujące szczegółowe warunki, zasady i standardy kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu: tereny UMW1, UMW2 ustala się jako tereny zabudowy śródmiejskiej, funkcja mieszkaniowa nie moŝe przekroczyć 50% powierzchni uŝytkowej wszystkich budynków zlokalizowanych na danej działce budowlanej, dopuszcza się realizację parkingów podziemnych, budynki naleŝy lokalizować zgodnie z liniami zabudowy określonymi na rysunku planu, 19

dopuszcza się remonty, przebudowy oraz nadbudowy nie obejmujące powiększenia powierzchni zabudowy istniejących budynków usytuowanych w pasie terenu między liniami rozgraniczającymi dróg, a liniami zabudowy, dopuszcza się realizację zabudowy bezpośrednio na granicy działki, połacie dachu na jednym obiekcie budowlanym muszą mieć jednakowy spadek o pochyleniu od 0 do 25, nakazuje się stonowaną, pastelową kolorystykę elewacji i dachów, na terenie UMW1 nakazuje się realizację pasaŝu zgodnie z rysunkiem planu, nakazuje się stonowaną, pastelową kolorystykę elewacji i dachów, na terenie UMW1 w miejscu wyznaczonym na rysunku planu nakazuje się realizację zespołów zieleni i urządzeń rekreacyjnych towarzyszących zabudowie, w miejscach oznaczonych na rysunku planu symbolem dominanty przestrzennej dopuszcza się realizację dominanty przestrzennej; lokalizacja dominanty przestrzennej na rysunku planu ma charakter orientacyjny, nakazuje się realizację dominanty przestrzennej w strefie dopuszczalnej lokalizacji dominanty oznaczonej na rysunku planu, teren nie moŝe być ogrodzony. Na terenach oznaczonych symbolami UMW1, UMW2 ustala się następujące wskaźniki liczbowe dotyczące warunków, zasad i standardów kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu dla kaŝdej działki budowlanej: maksymalna powierzchnia zabudowy 95%, minimalna powierzchnia biologicznie czynna 5%, minimalna liczba kondygnacji na terenie UMW1 3, maksymalna wysokość zabudowy od poziomu terenu do najwyŝej połoŝonego elementu dachu: a) na terenie UMW1 22m b) na terenie UMW1 16m w miejscach wskazanych na rysunku planu jako dominanty przestrzenne dopuszcza się maksymalną wysokość zabudowy od poziomu terenu do najwyŝej połoŝonego elementu dachu: a) na terenie UMW1 28m, b) na terenie UMW2 24m. Przeznaczanie, zagospodarowanie i zabudowa terenów zabudowy usług oznaczonych symbolami terenów U1, U2, U3. Tereny oznaczone symbolami U1, U2, U3 przeznacza się na realizację i utrzymanie usług. Dopuszcza się na terenach oznaczonych symbolami U1, U2, U3 realizację funkcji towarzyszącej takiej jak: garaŝe, miejsca postojowe, infrastruktura techniczna, dojścia i dojazdy, ogrodzenia i mała architektura. Na terenach oznaczonych symbolami U1, U2, U3 wprowadza się zakaz: lokalizacji usług, które mogą zostać zakwalifikowane zgodnie z przepisami odrębnymi do przedsięwzięć, które mogą potencjalnie lub zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, lokalizowania usług z zakresu handlu o powierzchni sprzedaŝy powyŝej 300m 2, lokalizowania budynków gospodarczych, 20