W Imię Boga Miłosiernego, Litościwego. Prowadź nas drogą prostą Streszczenie Kazania Piątkowego Wygłoszonego przez Jego Świątobliwość Mirza Masroor Ahmad(aba), Przywódcę Muzułmańskiej Wspólnoty Ahmadiyya, w meczecie Bait-ul- Futuh w Londynie. 17 czerwca 2011 r. Allach okazuje wielką przychylność Ahmadi umoŝliwiając nam zaakceptowanie Imama wieku. Jeśli dogłębnie się nad tym zastanowimy, to dojdziemy do wniosku, Ŝe nie jesteśmy w stanie odpłacić się Mu za to w wystarczającym stopniu, nawet gdybyśmy całe swoje Ŝycie spędzili na okazywaniu naszej wdzięczności Allachowi. Mówi się, Ŝe na całym świecie jest obecnie około 2 bilionów muzułmanów. Oni wszyscy znają proroctwo oraz postanowienie mówiące, Ŝe Mesjasz i Mahdi pojawi się w XIV wieku ( po HiŜrah). Słowa Świętego Koranu brzmiące: ła akharina minhum lamma jalhaqu bihim (I do innych spośród nich, którzy się jeszcze do nich nie przyłączyli. (62:3)) ponownie kieruj ą naszą uwagę na to zagadnienie. Święty Prorok Muhammad (saw) dodatkowo wyjaśnił te słowa mówiąc:,,szukajcie go wśród ludzi nie będących Arabami. " Zalecił równieŝ, abyśmy poszli do niego i przekazali mu Salam, nawet jeśli musielibyśmy iść na kolanach po lodowych krach. 1/7
Wówczas Allach nauczył muzułmanów modlitwy, aby zawsze zachowywali przewodnictwo i byli prowadzeni. A i tak zaledwie 5-7% skorzystało z okazji rozpoznania Imama czasu, chociaŝ w swoich codziennych modlitwach wielokrotnie powtarzają słowa ihdinas-siratal-mustaqim (Prowadź nas drogą prostą (1:6)). Niechaj słowa modlitwy ihdinas-siratal-mustaqim (Prowadź nas drogą prostą (1:6)) staną się głosem pochodzącym z głębi serc muzułmanów. I niech lud muzułmański stanie się dziedzicem BoŜych błogosławieństw i niechaj świat postrzega ich jako ludzi honoru i godnych szacunku. Wyjaśniając werset ihdinas-siratal-mustaqim (Prowadź nas drogą prostą (1:6)) Obiecany Mesjasz (as) powiedział:,,święty Koran nakazuje zarówno rządzącym, jak i osobom duchownym kierować się poczuciem odpowiedzialności cywilnej. Ta wskazówka dotyczy tego samego, jak modlitwa, której uczy nas Allach - ihdinas-siratalmustaqim (Prowadź nas drogą prostą. (1:6), siratalladhina an amta alaihim ( Drogą tych, których obdarzyłeś dobrodziejstwami; nie zaś tych, na których jesteś zagniewany, i nie tych, którzy błądzą.(1:7). Musimy uznać, Ŝe przecieŝ ani wierzący, ani człowiek, ani zwierzę nie jest pozbawione przychylności Allacha, ale nie moŝna teŝ powiedzieć, Ŝe Allach polecił któremukolwiek z nich podąŝać za Nim. Tym samym znaczenie tego wersetu jest takie, Ŝe zostaje nam umoŝliwione podąŝanie drogami tych, na których spadł deszcz niebiańskiego poparcia. Tym samym w powyŝszym wersecie została zawarta aluzja, abyście byli z Imamem czasu." 2/7
Towarzysze Świętego Proroka Muhammada (saw) całkiem dobrze wykorzystali przychylność, jaką zostali obdarzeni przed 1400 laty. Zawsze troszczyli się o to, jak odświeŝyć swoją wiarę. Na ich językach ciągle gościły słowa ihdinassiratal-mustaqim ( Prowadź nas drogą prostą (1:6)). KaŜe słowo i modlitwa, wypowiedziane w czasie ofiarowywania modłów, pochodziły z głębi ich serc. Między nimi, a Świętym Prorokiem (saw) powstała taka więź, Ŝe nie sposób wskazać jej podobnej. Dlatego teŝ Allach pobłogosławił ich i dostąpili oni honoru bycia radiyallahu anhum ( Bóg jest zadowolony z nich...(5:119)) Aby uzyskać taką przychylność, być wytrwałym w podąŝaniu za przewodnictwem, kroczyć po siratal-mustaqim (prostej drodze), zawsze przestrzegać przykazań Świętego Proroka Muhammada (saw) i akceptować Imama czasu musimy wytworzyć taką więź, jaka uczyni nas na zawsze dziedzicami przychylności Allacha. Bo przecieŝ złoŝyliśmy przyrzeczenie wierności, w którym ślubowaliśmy, iŝ ta więź będzie dla nas ponad wszystkimi innymi i Ŝe damy jej pierwszeństwo, jak zapisano w 10 punkcie inicjacji. JednakŜe samo złoŝenie Bai at nie upowaŝnia nas do zakładania, Ŝe nasza modlitwa ihdinas-siratal-mustaqim (Prowadź nas drogą prostą.1:6) została zaakceptowana, czy teŝ, Ŝe Allach zaakceptował tą modlitwę, gdy była wypowiadana przez naszych przodków i pozwolił się nam narodzić w ich domu. To, Ŝe Allach dał nam moŝliwość zaakceptowania Imama wieku samo o sobie nie wystarczy. Zgodnie z przykazaniem Świętego Proroka Muhammada (saw) musimy po zaakceptowaniu Obiecanego Mesjasza (as) iść jeszcze dalej. Bez błogosławieństwa Allacha człowiek własnymi siłami nie byłby w stanie osiągnąć stanu całkowitego posłuszeństwa i braterstwa. Trzeba zwrócić się do Boga, aby umoŝliwił nam przyjęcie Jego wsparcia. 3/7
Dlatego jeśli naprawdę chcemy dotrzymać przyrzeczenia wierności złoŝonego Obiecanemu Mesjaszowi (as), to musimy zrozumieć znaczenie ihdinassiratal-mustaqim (Prowadź nas drogą prostą. 1:6) Trzeba głęboko zastanowić się nad tymi słowami. Nasze modlitwy muszą być Ŝarliwe, bo samo przyłączenie się do Imama czasu i złoŝenie przyrzeczenia wierności nie wystarczy. NaleŜy umacniać i rozwijać więź z instytucją, która została ustanowiona przez Obiecanego Mesjasza (as), i którą szczegółowo opisał i przedstawił w swojej broszurze Al-Wasiyyat (The Will - Wola) Mowa tu o instytucji Kalifatu. Szczęśliwi są ci spośród nas, którzy akceptując Obiecanego Mesjasza (as) wytworzyli więź sympatii i wierności z drugą manifestacją. Jednak dla Ahmadi samo to nie jest ukoronowaniem ihdinas-siratal-mustaqim (Prowadź nas drogą prostą. 1:6) Zawsze powinniśmy dokładnie przyglądać się sami sobie i dokonywać samooceny. Modlitwa ihdinas-siratal-mustaqim oznacza kontynuację ciągłego rozwoju i bezustannego poszukiwania drogi przewodnictwa; cechą charakterystyczną wierzącego jest to, iŝ stale się o to modli. Zdarza się, Ŝe niektórzy spełniają wiele dobrych uczynków, regularnie ofiarowywują modlitwy, ale nie traktują dobrze swojej rodziny. Ci ludzie takŝe zboczyli z drogi przewodnictwa. Być moŝe odmawiają modlitwę ihdinassiratal-mustaqim (Prowadź nas drogą prostą. 1:6), ale ich postępowanie nie jest zgodne ze wszystkimi wynikającymi z niej zaleceniami, a przecieŝ Święty Prorok Muhammad (saw) rzekł:,,najlepszym pośród was jest ten, który jest dobry dla swojej rodziny." Zmiany, jakie doprowadzą nas do drogi przewodnictwa muszą rozpocząć się w naszym domowym Ŝyciu, a potem objąć społeczeństwo i cały świat. 4/7
Człowiek składa przyrzeczenie wierności Obiecanemu Mesjaszowi (as), a wówczas na jego podstawie uzyskuje bliską więź z Bogiem. Przewodnictwo nie oznacza jedynie zaakceptowania osoby zesłanej przez Allacha, czy przynaleŝności do Stowarzyszenia, ale podstawą jego podwalin jest kształtowanie naszego Ŝycia zgodnie z naukami Islamu oraz umacnianie się w takim postępowaniu. Tym samym w modlitwie ihdinas-siratal-mustaqim (Prowadź nas drogą prostą.1:6)nie chodzi jedynie o wypełnianie praw Stworzyciela, czy jedynie o wzmacnianie naszej wiary, ale teŝ modlimy się w niej o wypełnianie praw BoŜego stworzenia. Nikt na świecie nie posiada większego statusu duchowego niŝ Święty Prorok Muhammad (saw). Jego pisarz zapisujący otrzymane przez niego objawienia, który współcześnie byłby zapewne nazywany sekretarzem, osiągnął tak wielki stopień bliskości z Świętym Prorokiem Muhammadem (saw), iŝ ten przywoływał go zawsze, gdy trzeba było zapisać objawienia. Ukazuje to, jak bardzo mu ufał. Abdullah bin Ubay, zapisujący objawienia cieszył się wysoką pozycją takŝe wśród pozostałych Towarzyszy, bo osobiście zapisywał objawienia Świętego Proroka Muhammada (saw). I jak to się zakończyło? Potknął się i utracił swoją pozycję. Tak samo w czasach Obiecanego Mesjasza (as) Ŝyli ludzie okazujący mu wielką miłość i uczucie. Kiedy jednak spotkało ich jakieś nieszczęście stali się jego zaciekłymi wrogami i zaczęli ranić go w ohydny sposób, obwiniać o wszystko oraz wysuwać kaŝdego dnia nowe zarzuty. Dlatego modlitwa ihdinas-siratal-mustaqim (Prowadź nas drogą prostą. 1:6) jest tak waŝna w dąŝeniu do honorowego końca. Zastanówcie się nad tym i starajcie się. 5/7
Obiecany Mesjasz (as) powiedział kiedyś udzielając nam rady:,,jeśli w obcowaniu z Allachem pojawią się jakieś braki, to tego samego moŝemy oczekiwać z drugiej strony." Hudhur wyjaśnił, Ŝe jeśli nasz kontakt z Allachem jest niewystarczający, to chociaŝ On nie poświęca uwagi kłamstwom, to jednak je widzi i z ich powodu nie moŝemy wówczas oczekiwać nagrody. Allach wie wszystko. Koniecznie musimy rozliczyć sami siebie. Na świecie jest bilion muzułmanów, którzy odmawiają modlitwę ihdinas-siratal-mustaqim (Prowadź nas drogą prostą. 1:6), poniewaŝ jednak jest to jedynie powtarzanie jak papuga zapamiętanych słów, to po modlitwie ich uwaga kieruje się ponownie ku złu i wywoływaniu niepokoju. Z ust niektórych ludzi wychodzi jedynie plugastwo. Wypowiadają je nawet stojąc w meczecie. Względnie są pogrąŝeni we wzajemnej niezgodzie. Czy to jest sirat mustaqim (prosta droga) dla osiągnięcia której nauczono nas tej modlitwy? Oczywiście, Ŝe nie. Przed nami jest wiele dróg. Sirat mustaqim (prosta droga) została ustalona, aby po odrzuceniu cech zwierzęcych powstali z nas ludzie, a potem aby zmienić nas w ludzi ucywilizowanych. Ostatecznie ma ona pozwolić cywilizowanemu człowiekowi stać się człowiekiem BoŜym. Obiecany Mesjasz (as) mówi:,,tym, co chcę zobaczyć w swoim Stowarzyszeniu jest zmiana w ocenie wewnętrznej." To dokonywanie samooceny pozwoli, aby nasza uwaga była stale skierowana na złoŝone przez nas przyrzeczenie wierności i na wypełnianie przez nas naszych zobowiązań. 6/7
Obiecany Mesjasz (as) powiedział teŝ:,,dopóki człowiek nie posiada skarbu prawdziwych dobrych uczynków ( i to nie jednego, czy dwóch), dopóty nie jest wierzący. Dlatego Allach nauczył nas modlitwy ihdinas-siratal-mustaqim (Prowadź nas drogą prostą. 1:6) zapisanej w Surze Fatiha, abyśmy nie sądzili, Ŝe zaletą jest samo nie popełnianie grzechów śmiertelnych, jak kradzieŝ, czy cudzołóstwo, itp.; wyjaśniają to słowa siratalladhina an amta alaihim ( Drogą tych, których obdarzyłeś dobrodziejstwami...1:7) mówiące, iŝ nagroda jest osobną sprawą. Dopóki człowiek tego nie osiągnie nie moŝe być uznany za dobrego i poboŝnego. ZauwaŜcie, Ŝe Allach nie nauczył nas modlitwy,,nie zaliczaj mnie do grzesznych i występnych, ale nauczył nas modlitwy,,zalicz mnie do tych, którzy są błogosławieni." W innym miejscu Obiecany Mesjasz (as) mówi:,,zauwaŝcie, Ŝe korzeń wszystkiego co dobre pochodzi z wiary w Boga. Na ile wiara człowieka w Boga jest słaba, tyle słabości i lenistwa pojawia się w wypełnianiu przez niego dobrych uczynków. Ale kiedy wiara jest silna a Allach, ze wszystkimi Swoimi perfekcyjnymi atrybutami jest zawsze obecny w Ŝyciu człowieka, to w jego postępowaniu pojawiają się szczególne zmiany. Ten, kto wierzy w Boga nie moŝe grzeszyć." Nie wystarczy jedynie zaakceptować. Hudhur modlił się, abyśmy byli tymi, którzy stale rozwijają swój bliski związek z Allachem. Abyśmy nigdy nie osłabli w naszych staraniach i modlitwach, aby zapewnić kontynuację nagrody Ahmadiyyatu naszym dalszym pokoleniom. Aby doczesne wygody, z jakimi spotykamy się w tych krajach, nie odwróciły naszej uwagi od dąŝenia do osiągnięcia wyznaczonych nam celów. 7/7