Mam aparat cyfrowy i co dalej? Czyli z miłości do cyfrówki. Ewelina Langer Miejska Biblioteka Publiczna w Chrzanowie
Zakochanie czyli pierwszy kontakt z aparatem cyfrowym, często bywa przypadkowy, może być efektem mody na cyfrówki, motywem może się stać chęć nadążenia za nowymi technikami, nie ma to jednak większego znaczenia. Bo od tego pierwszego razu zaczyna się przygoda z fotografią cyfrową.
Oko ludzkie jako aparat fotograficzny Oko ludzkie jest w przybliżeniu kulą o średnicy 25 milimetrów. Sześć mięśni pozwala oku poruszać się w każdą stronę. Z pozoru aparat fotograficzny przypomina oko - posiada soczewkę rzucającą pomniejszony, odwrócony obraz oddalonego przedmiotu (obiektu) na wrażliwą na światło tylną, wewnętrzną jego powierzchnię zwaną siatkówką.
Świat do góry nogami Obraz przedmiotu na siatkówce jest odwrócony "do góry nogami", co wynika z fizycznej budowy oka (soczewka odwraca obraz). W pierwszych dniach życia mózg człowieka uczy się widzieć prawidłowy obraz obracając go, by w późniejszym życiu robić to automatycznie. Oznacza to, że niemowlę widzi świat "postawiony na głowie" i dopiero po pewnym czasie zaczyna widzieć normalnie.
celownik optyczny grupy soczewek migawka przesłona film soczewka
Historia 1826 r. - pierwsza fotografia stworzona przez Josepha Nicephore a 1839 r. - oficjalne narodziny fotografii (Dominique Arago) 1963 r. - natychmiastowy materiał kolorowy (Polaroid)
Pierwsza trwała fotografia Nicephore Niepce'a, ''Widok z okna'', 1826 r
Podobieństwa aparatu cyfrowego i analogowego układ optyczny układ pomiaru oświetlenia obudowa i elementy sterujące zasilanie lampa błyskowa
Różnice między aparatem cyfrowym a analogowym matryca CCD lub CMOS i karta pamięci oprogramowanie służące do obróbki ekran LCD układy do zapisu wideo, dźwięku, połączenia z komputerem klisze (brak pozostałych elementów wyróżnionych)
Kolory w aparacie Matryca światłoczuła jest czarno biała! Kolory tworzy: odpowiednio zaprogramowany procesor układ filtrów : czerwonych, zielonych, niebieskich
Układ filtrów optycznych 1kolor = 1piksel
Piksele obrazu są to najmniejsze elementy tworzące plik graficzny. Każdy plik stworzony jest z pewnej liczby bardzo małych kwadracików (pikseli), których łączną liczbę często nazywa się "liczbą punktów obrazu". Im więcej tych punktów, tym lepszej jakości i rozdzielczości obraz otrzymujemy. Każdy piksel w obrazku, ma przypisane swoje współrzędne (w podobny sposób jak podaje się współrzędne statku na morzu, by go zlokalizować) oraz kolor.
Romantyczne początki często mówi się, że ta faza miłości jest bardzo krótkotrwała, myślę, że to zależy od nas. Jednym z jej przejawów jest dążenie do zwiększania częstotliwości i pogłębiania kontaktów z naszą cyfrówką. Zwiększa się nasze zaufanie i przywiązanie, które owocuje ogromną liczbą zdjęć.
Sprzęt fotograficzny Aparaty Obiektywy Lampy błyskowe Wyposażenie dodatkowe
Zdjęcia w postaci cyfrowej są przechowywane w pamięci aparatu. Często pamięć ta jest rozszerzana dzięki wymiennym kartom pamięci, które przypominają nieco karty sim z telefonów komórkowych. To, jak dużo zdjęć może pomieścić jedna karta pamięci, zależy przede wszystkim od tego, w jakim formacie i jak dobrej jakości zdjęcia mają być przechowywane. Całe szczęście większość aparatów wykonuje zdjęcia w dużej rozdzielczości, by zdjęcia przypominały te wykonane w sposób tradycyjny.
Zależnie od ustawienia pracy aparatu i od programu obsługującego nasz aparat, czyli programu zapisanego w pamięci zintegrowanej z procesorem, zapisywane są pliki różnych typów. Ich ogólne nazwy to: Pliki JPEG Pliki TIF Pliki RAW
Format plików JPEG Format plików JPEG (Joint Photographic Experts Group) jest najpopularniejszym formatem, rozpoznawalnym przez praktycznie wszystkie programy graficzne. Pliki w formacie JPEG mogą być kompresowane niestety jest to kompresja stratna. Kompresja oznacza zmniejszanie, ściskanie i termin odnosi się do wielu procesów.
Format plików TIFF TIFF (Tagged Image File Format) jest uniwersalnym formatem zapisu plików obrazowych, rozpoznawalnym przez znakomitą większość komputerowych programów graficznych. Pliki zapisane w tym formacie mogą być kompresowane bezstratnie.
Format plików RAW Plik typu RAW to jak by naświetlony ale jeszcze nie wywołany negatyw. Jeżeli mamy taki plik zapisany w pamięci aparatu, to przenosimy go do komputera i teraz możemy go "obrabiać" odpowiednimi programami. Ten proces obróbki jest pełną analogią do wywoływania filmu i robienia odbitek.
Bardzo ciekawą zaletą aparatów cyfrowych jest to, że w każdej chwili możemy przejrzeć wszystkie zdjęcia aktualnie znajdujące się na karcie pamięci aparatu. Jest to możliwe dzięki zamontowanemu w aparatach cyfrowych ekranowi ciekłokrystalicznemu. Dzięki temu zawsze szybko możemy zweryfikować jakość zdjęcia i ewentualnie usunąć nieudane z pamięci. W ten sposób łatwiej jest robić lepsze zdjęcia, zwłaszcza początkującym fotografom.
Obecnie najczęściej używa się złączy USB 2.0 do komunikacji pomiędzy komputerem a aparatem cyfrowym. Na wyposażeniu aparatu cyfrowego zwykle znajduje się kabel komunikacyjny, a często także kabel szeregowy do komunikacji pomiędzy aparatem a zwykłym odbiornikiem telewizyjnym.
Po przesłaniu zdjęć z aparatu do komputera zaczyna się cała zabawa. Dzięki rozbudowanym programom graficznym możliwa jest obróbka zdjęć, retusz cyfrowy i korekta graficzna. Najczęstszym efektem wymagającym poprawienia jest tak zwany efekt czerwonych oczu. Możliwości domowego studia fotograficznego nie kończą się na komputerze. Obecne drukarki atramentowe, wykorzystując specjalny rodzaj papieru, potrafią "wywoływać", czyli drukować zdjęcia zapisane na komputerze w postaci cyfrowej dzięki zestawowi aparat cyfrowy - komputer - drukarka jesteśmy w stanie być samowystarczalni, jeżeli chodzi o wywoływanie zdjęć.
Związek kompletny warunkiem powstania tego związku jest ogromne zaangażowanie. Może się ono przejawiać na różne sposoby: chęcią zdobycia większej wiedzy na temat fotografii cyfrowej, eksperymentowaniem z fotografią, pragnieniem wymiany starej cyfrówki na nową, i wiele, wiele innych
Komputerowa edycja zdjęć Każdy amator fotografii cyfrowej, prędzej czy później, zechce swoje zdjęcia opracowywać za pomocą odpowiednich programów komputerowych. Kupując fotograficzny aparat cyfrowy otrzymujemy zazwyczaj proste oprogramowanie do edycji zdjęć. Naukę obróbki komputerowej zdjęć warto zacząć posługując się tymi właśnie programami. Są bardzo proste w obsłudze, a to powoduje, że nie zniechęcimy się zaraz na wstępie do korzystania z komputerowej edycji zdjęć. Jest to szczególnie ważne dla osób mało obeznanych z komputerem.
Programy Człowiek w związku kompletnym z cyfrówką szybko jednak zechce opracowywać swoje zdjęcia w sposób bardziej zaawansowany. Jest wiele programów darmowych, które to umożliwiają. Są też, rzecz jasna, programy dla profesjonalistów lub bardzo wymagających amatorów. Są to: Adobe Photoshop CS3, wersja PL Corel Paint Shop Pro Photo, wersja PL obydwa, jak wynika to z treści linku, dostępne w wersji polskiej. Problem w tym, że każdy z nich kosztuje tyle co średniej klasy lustrzanka cyfrowa i dla przeciętnego amatora jest zdecydowanie za drogi.
Jest wiele darmowych programów pozwalających na prostą edycję zdjęć. Można je łatwo znaleźć w Internecie. Ja, ze swej strony polecam doskonały program Picasa-google który zawiera podstawowe funkcje edycji zdjęć, takie jak: kadrowanie, czyli wycinanie z całego zdjęcia interesującego nas fragmentu, redukcję efektu "czerwonych oczu", rozjaśnianie zbyt ciemnych obszarów zdjęcia, zaciemnianie prześwietlonych obszarów, ustawianie temperatury koloru zrobienie zdjęcia czarno-białym, lub sepia oraz wiele innych funkcji poprawiających wygląd zdjęcia lub całkiem go modyfikujących.
Program ten obok możliwości edytowania zdjęć pozwala na ich katalogowanie, wyszukiwanie, robienie albumów, przesyłanie do znajomych pocztą elektroniczną. Program umożliwia też, po założeniu sobie odpowiedniego konta, na udostępnianie zdjęć w Internecie. Podsumowując, jest to doskonały program dla amatorów fotografii, których nie stać na wydanie kilku tysięcy złotych na program dla profesjonalistów.
Zdrada? Jest to oczywiście zdrada człowieka wobec cyfrówki. Photoshop, najpopularniejszy program do obróbki zdjęć, kończy 20 lat. Zafałszowane za jego pomocą obrazy są dziś dowodami w sądach i pracach naukowych. A upiększone cyfrowo modelki w magazynach mody to codzienność.
Według specjalistów od etyki dziennikarskiej jakakolwiek znacząca obróbka zdjęć powinna pozbawiać gazety miana informacyjnej. Wszyscy zgodnie twierdzą, że jeśli chce ona zachować swoją powagę, wiarygodność oraz szacunek dla czytelników, pod każdą publikowaną fotografią powstałą w wyniku jakiejkolwiek manipulacji należy dodawać podpis: fotomontaż na potrzeby redakcji.
Praktycznie każde zdjęcie jakie widzimy w prasie, lub innych publikacjach wysokonakładowych, przeszło komputerową obróbkę. Retusz fotografii może być delikatny i polegać na zmianie tak podstawowych parametrów jak jasność, kontrast, czy kadr. Jednak nierzadko przybiera dużo bardziej drastyczną formę, zacierając granice między fotografią a grafiką komputerową.
Czy to co powstało po wielogodzinnej pracy z komputerem nadal można nazwać zdjęciem? Na ile mamy do czynienia z fotografią, a na ile z grafiką, czy jak ktoś woli - kolażem? Jak daleko można się posunąć w obróbce fotografii by nadal fotografią pozostała? Taka granica jest zapewne trudna do nakreślenia i staje się coraz bardziej płynna wraz z rozwojem technik przetwarzania obrazu.
Czym możemy się wspomóc: 1.
2.
3.
4.
5.