JANUSZ KORCZAK
Janusz Korczak, właściwie Henryk Goldszmit, znany też jako: Stary Doktor lub Pan doktor padoktor (ur. 22 lipca 1878 lub 1879 w Warszawie, zm. 5 sierpnia lub 6 sierpnia 1942 w Treblince) lekarz, pedagog, pisarz, publicysta, działacz społeczny pochodzenia żydowskiego. Pochodził z rodziny inteligenckiej - syn adwokata Józefa i Cecylii z domu Gębickiej. Jego siostra miała na imię Emilia, zdrobniale Mila. Z jednej strony rodzina była dobrze sytuowana, kilka razy przeprowadzali się na coraz lepsze mieszkania, w domu pracowali również służący od których dzieci uczyły się obcych języków. Z drugiej jednak strony sytuacja domowa stopniowo ulegała znacznemu pogorszeniu na wskutek zbyt wystawnego trybu życia ojca, który doprowadził swoją rodzinę do kryzysu finansowego. Po jego śmierci kilkunastoletni Henryk udzielał korepetycji, aby pomóc matce w utrzymaniu domu.
ORA ET LABORA. Był zdolnym, ambitnym uczniem, bardzo lubił czytać. Najpierw ukończył szkołę początkową, potem gimnazjum, zdał maturę Następnie były studia na Wydziale Lekarskim Cesarskiego Uniwersytetu w Warszawie, na którym studiował sześć lat. Uczęszczał też na Uniwersytet Latający. 23 marca 1905 otrzymał dyplom lekarza po wysłuchaniu pięcioletniego kursu nauk medycznych i złożeniu obowiązującego egzaminu, ale pomimo tego nie ustawał w podnoszeniu swoich umiejętności i kwalifikacji. W 1907 roku wyjechał do Berlina, aby tam słuchać wykładów za które sam płacił i odbywał praktykę w specjalistycznych zakładach wychowawczych oraz klinikach dziecięcych. W czerwcu 1905 roku Uczestniczył tez w wojnie rosyjsko-japońskiej, gdzie pełnił funkcje lekarza. Od 1906 roku, po powrocie do Warszawy rozpoczął pracę w szpitalu dla dzieci im. im. Bersonów i Baumanów. Tam korzystał z tzw. służbówki a jego pensja była bardziej niż skromna. Goldszmidt nie pobierał opłat od ubogich pacjentów. W późniejszych latach pracował również w szpitalu dywizyjnym na froncie ukraińskim. Jeszcze później jako lekarz w przytułku dla dzieci ukraińskich i domu wychowawczym dla chłopców pod Kijowem, który prowadzony był przez Marynę Falską. Pracował również w szpitalu epidemicznym w Łodzi i w Warszawie
PISARZ Aż trudno uwierzyć, że Henryk Goldszmidt znalazł jeszcze czas na szerzenie swoich publikacji, dzięki którym stał się bardzo popularny. Pseudonim Janusz Korczak wziął się z błędu zecera, który źle napisał słowo Janusz zamiast Janasz, podczas pisania informacji o konkursie na sztukę teatralną ogłoszona przez Kurier Warszawski, w którym Henryk wziął udział. Janasz to imię bohatera jednej z powieści Kraszewskiego (historia o Janaszu Korczaku i pięknej Miecznikównie). Od 1900 roku pisał felietony i powieści do gazet. Korzystał wówczas z pseudonimu Hen-Ryk. Współpracował z tygodnikiem Kolce gdzie pisał felietony zwane Koszałki- Opałki. Do 1904 roku napisał ich ponad 200 W późniejszych latach ukazała się powieść w odcinkach Dzieci ulicy - później wydawana jako książka; następne były: Dziecko salonu, Król Maciuś pierwszy, Król Maciuś na wyspie bezludnej, Bankructwo małego Dżeka, Kajtuś Czarodziej, a także dzieła takie jak : Sława, Pedagogika żartobliwa, Jak kochać dziecko, i wiele innych. W radiu prowadził również audycje Pogadanki Pana Doktora. Od 1926 roku założył tzw. Mały przegląd, który był dodatkiem do czasopisma Nasz Przegląd. Mały Przegląd był w całości pisany i redagowany przez dzieci
DWA DOMY DLA DZIECI Wraz z Stefanią Wilczyńską założył i prowadził Dom Sierot, który znajdował się przy ulicy Krochmalnej 92 Przed wojną prowadził też wraz z Maryną Falską Nasz Dom - sierociniec dla dzieci polskich mieszczący się na Bielanach przy ulicy Jana Kasprowicza 203.
STEFANIA WILCZYŃSKA
MARYNA FALSKA
OBRAZKI Z ULICY KROCHMALNEJ
GETTO 2 października 1940 roku Dom Sierot został przeniesiony do getta na ulicę Chłodną 33. W czasie przenosin Janusz Korczak został aresztowany i uwięziony na Pawiaku skąd po kilku miesiącach został zwolniony za kaucją.
Flaga króla maciusia Janusz Korczak zginął wraz z wychowankami w sierpniu 1942, w komorze gazowej w Treblince. W wymarszu uczestniczyło 192 dzieci i dziesięcioro opiekunów, m.in.: Stefania Wilczyńska. Świadkowie potwierdzają, iż w ostatnim marszu dzieci niosły flagę Króla Maciusia
W PREZENTACJI WYKORZYSTANO MATERIAŁY Olczak-Ronikier J.: Korczak- próba biografii. Warszawa 2011. ISBN: 978-83-7414-077-5 ( slajd 2,3,4,5,15) http://blondynka-wsrod-ksiazek.blogspot.com/2012/01/janusz-korczak-krol-dzieci-film-dok-czi.html ( slajd 1) http://www.korczakianum.mhw.p ( slajd 2,3) http://www.pskorczak.org.pl/strony/korczak_foto.htm ( slajd 4,8,13,14) http://www1.yadvashem.org/yv/en/exhibitions/spots_of_light/stefania_wilczynska.asp ( slajd 6) http://www.rp.pl/artykul/234652.html ( slajd 7,12) http://www.zwoje-scrolls.com/zwoje33/text24p.htm ( slajd 9) http://pl.wikipedia.org/wiki/janusz_korczak ( slajd 2,3,4,5,15) http://www.przekroj.pl/galeria/815910,1,832622.html ( slajd 10) http://web.oranim.ac.il/shner/korczak%20international%20site/default.htm ( slajd 11) http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=plik:janusz_korczak_monument_warsaw_03.jpg&filetimestamp=2010102711031 3 ( slajd 15)