LIBIA Flaga Libii w latach 1951-1969, używana przez protestujących jako symbol rewolucji. Przyjęta przez Narodową Radę Tymczasową. Paostwo położone w Afryce Północnej, nad zatoką Wielka Syrta na Morzu Śródziemnym. Graniczy z Egiptem (1115 km), Sudanem (383 km), Czadem (1055 km), Nigerią (354 km), Algierią (982 km) i Tunezją (459 km). Długośd wybrzeża morskiego: 1770 km. Powierzchnia 1,8 mln km 2. Stolicą jest Trypolis (1,2 mln mieszkaoców), drugim największym miastem Benghazi (640 tys.)
Libia w pigułce Oficjalna nazwa: Libia Stolica: Trypolis Ludność: 6 310 434 Powierzchnia: 1 759 540 km Język: arabski Waluta: 1 dinar libijski (LD) = 1000 dirhemów Największe miasta: Benghazi, Misrata, Sabha
Mapa Libii LIBIA
Warunki naturalne Ponad 90% kraju zajmują pustynie (Sahara, Pustynia Libijska) i półpustynie, stanowiące płaskowyż wzniesiony 300-600 m n.p.m. z rozległymi kotlinami i obniżeniami. Ponad jego powierzchnią wznoszą się masywy wulkaniczne (Dżabal as- Sauda, Al-Harudż al-aswad). W głębi kraju panuje suchy klimat zwrotnikowy, który na wybrzeżach przechodzi w śródziemnomorski. W miejscowości Al-Azizija13 września 1922 roku zanotowano najwyższą temperaturę powietrza w Afryce, wynoszącą +57,8 C. Według wielu źródeł była to najwyższa temperatura na Ziemi. Opady rzadkie, zwłaszcza wewnątrz kraju. Kraj jest pozbawiony stałych rzek. Najniższy punkt to depresja Sabchat Ghuzajjil -47 m p.p.m., najwyższy to Bikku Bitti 2267 m n.p.m. w górach Tibasti położonych na granicy z Czadem. Roślinnośd jest uboga. Na wybrzeżach rośnie makia, sosna-pinia i eukaliptusy, a w oazach palma daktylowa. Na pustyniach nie ma roślinności. Zwierzęta to: zające pustynne, lisy, szakale, gazele, hieny, orły, jastrzębie, sępy, kuropatwy i skorupiaki.
Historia Obecna Libia zajmuje trzy odrębne krainy historyczne: Trypolitanię, Cyrenajkę i Fezzan. W okresie najwcześniejszym krainy te zamieszkiwały koczownicze plemiona berberyjskie, następnie od VIII w. p.n.e. Trypolitania i Cyrenajka stały się terenami kolonizacji Greków i Fenicjan. Od II w. p.n.e. tereny dzisiejszej Libii należały do imperium rzymskiego (Rzym starożytny), w V w. opanowali je Wandalowie, wyparci następnie przez Bizancjum. Od VII w. tereny obecnej Libii dostały się pod panowanie Arabów, od XVI w. należały do tureckiego imperium osmaoskiego. W wyniku wojny turecko-włoskiej (1911-1912) terytoria te przeszły pod panowanie Włochów, którzy doprowadzili do zjednoczenia wszystkich trzech krain i utworzenia kolonii o nazwie Libia. W 1969 grupa młodych oficerów kierowana przez M. al-kadafiego dokonała przewrotu wojskowego i proklamowała utworzenie Libijskiej Republiki Arabskiej. Wkrótce zlikwidowano wojskowe bazy brytyjskie i amerykaoskie, przeprowadzono nacjonalizację wydobycia i przetwórstwa ropy naftowej. M. Kadafi stworzył paostwo totalitarne, oparte na ortodoksyjnym islamie, zarządzane przez Kongresy Ludowe, wspierające międzynarodowy terroryzm. Flaga Libii Włoskiej w latach 1934-1943 Flaga Libii w latach 1969-1972 Flaga Libii w latach 1972-1977 Flaga Libii w latach 1977-2011
Pozostałości po kolonizacji przez Greków i Rzymian
Libia gospodarka Bydło, owce, kozy Palma daktylowa Owoce cytrusowe Przemysł przetwórczy Przemysł spożywczy Przemysł chemiczny Przemysł włókienniczy Przemysł wydobywczy Ropa naftowa Gaz ziemny Elektrownie cieplne Porty morskie Lotniska
Gospodarka (w tym przemysł i rolnictwo): Głównym bogactwem Libii są ropa naftowa i gaz ziemny. Libia posiada największe udokumentowane złoża ropy naftowej w Afryce, które stanowią 3,3% złóż światowych. Złoża gazu ziemnego stanowią 0,8% światowych zasobów. Na atrakcyjnośd złóż libijskich wpływa ich stosunkowo łatwa dostępnośd i niskie koszty produkcji. Paostwo wypracowuje z tego sektora 98% dochodów eksportowych, 90% dochodów budżetowych i 70% PKB. Libia posiada również złoża sody, potasu, gipsu i węgla brunatnego. Cała energia elektryczna paostwa pochodzi z elektrowni opalanych ropą naftową. Libia rozwinęła przemysł petrochemicznym, hutniczy (huty żelaza i stali w Misracie), włókienniczy, odzieżowy, obuwniczy, produkcji dywanów i spożywczy (przetwórstwo owoców i warzyw). Główne porty morskie i lotnicze znajdują się w Trypolisie i Benghazi. Struktura zatrudnienia: usługi 54%, przemysł 29%, rolnictwo 17%. Rolnictwo oparte jest na uprawie jęczmienia, prosa, pszenicy, tytoniu, oliwek i winorośli. W północnej części kraju rozwinęła się hodowla owiec, kóz i bydła. Produkcja żywności jest jednak zbyt mała i obecnie Libia importuje ok. 75% żywności. Sankcje gospodarcze nałożone przez ONZ w 1992 spowodowały znaczne opóźnienie w rozwoju technologicznym kraju. Odkąd zostały zniesione w 2003 roku Libia zaczęła zabiegad o przyciągnięcie inwestorów zagranicznych.
Suk w Tropilis Pola uprawne na nawadnianych glebach Pasterstwo Przemysł petrochemiczny budowa rurociągu
Ludność: Kraj liczy około 6.3 milionów mieszkaoców (2008) zamieszkuje wąski pas wybrzeża Morza Śródziemnego z czego Berberowie i Arabowie to 97%, a 3% to Grecy, Maltaoczycy, Włosi, Fellachowie, Pakistaoczycy, Turcy, Hindusi i Tunezyjczycy. Uwarunkowania kulturowe: 97% ludności Libii to wyznawcy islamu, z czego zdecydowana większośd to sunnici. Inne wspólnoty religijne to Koptowie, anglikanie i rzymscy katolicy. Średnia gęstośd zaludnienia: 3 osoby/km 2. Przyrost naturalny w 2005 wyniósł 2,33%. Analfabetyzm: 17,4% ludności. Należy przestrzegad muzułmaoskich norm zwyczajowych dotyczących ubioru. Nie toleruje się krótkich strojów kobiecych oraz męskich szortów w miejscach publicznych. Należy wystrzegad się zbyt wyzywającego zachowania. Religia: Religią paostwową jest islam (40 45% sunnici, 55-60% szyici). Wyznawcy islamu stanowią więc 85% społeczeostwa. Chrześcijanie to ok. 9% ludności tego kraju. hinduizmu, judaizmu, buddyzmu oraz chrześcijaostwa, które stanowi 6%. Średnia długośd życia: mężczyźni 74 lata, kobiety 79 lat (2005).
Meczety w Libii
Wojna domowa w Libii konflikt zbrojny rozpoczęty po wystąpieniu opozycji przeciwko złej sytuacji materialnej, bezrobociu, korupcji, ograniczaniu swobód obywatelskich oraz długoletnim rządom Muammara Kaddafiego. Protesty zapoczątkowane 15 lutego pod wpływem udanych rewolucji w Tunezji i Egipcie, przerodziły się w wojnę domową. 31 marca NATO przejęło dowództwo nad operacją międzynarodową od koalicji paostw zachodnich. W połowie września siły lojalistów kontrolowały ok. 10-15% powierzchni kraju. Na północy rebelianci odizolowali i otoczyli miasta Bani Walid oraz Syrtę. 21 września powstaocy zdobyli Sabhę, największe miasto w południowej Libii. W Fazzanie ostatnim bastionem sił Kaddafiego była gmina Ghat, ostatecznie opanowana przez rebeliantów do 9 października.
Wojna domowa w Libii-Zdjęcia
Bibliografia: 1. Libia Wikipedia, wolna encyklopedia 2. Wojna domowa w Libii (2011) 3. Libia - Świat - Gazeta Wyborcza 4. Libia - Paostwa Świata 5. Libia - WIEM, darmowa encyklopedia 6. Skarby Świata Libia 7. Libia Ministerstwo Gospodarki 8. Fotografia krajoznawcza, Galeria zdjęd Libia-Trypolis 9. Libia Wikicytaty 10. Libia - Zdjęcia Foto Forum - Fotosik.pl 11. Atak na Libię - 990px.pl fotoreportaże, galerie zdjęd, fotografia 12. [Google] Mapa Libii - Podróże do Libia, Zdjęcie satelitarne mapa 13. Zdjęcia LIBIA w Globtroter.pl 14. Zdjęcia Libia, fotki w Libii, galeria zdjęd Libii 15. Atlas geograficzny Polska, kontynenty, świat- Nowa Era 2010 Opracował: Kamil Tokarski