ROGRAM NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK TELEKOMUNIKAJI, 352203 O STRUKTURZE RZEDMIOTOWEJ wersja przed recenzją (wersja robocza) z dn. 30.06.2012 Warszawa 2012 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
SIS TREŚI 1. TY ROGRAMU: RZEDMIOTOWY... 2 2. RODZAJ ROGRAMU: SIRALNY... 2 3. AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA:... 2 4. ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO... 2 5. ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO... 2 6. RZEDMIOTY ROZSZERZONE W TEHNIKUM... 3 7. KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK TELEKOMUNIKAJI Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO... 3 8. INFORMAJA O ZAWODZIE TEHNIK TELEKOMUNIKAJI... 4 9. UZASADNIENIE OTRZEY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK TELEKOMUNIKAJI... 4 10. OWIĄZANIA ZAWODU TEHNIK TELEKOMUNIKAJI Z INNYMI ZAWODAMI... 5 11. ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK TELEKOMUNIKAJI... 5 12. LAN NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK TELEKOMUNIKAJI... 6 13. ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW... 9 1. Elektrotechnika i elektronika... 10 2. Urządzenia telekomunikacyjne... 18 3. Język obcy w branży telekomunikacyjnej... 25 4. Transmisja cyfrowa... 29 5. Działalność gospodarcza w branży telekomunikacyjnej... 36 6. Sieci transmisyjne... 42 7. omiary elektryczne i elektroniczne... 50 8. Montaż i utrzymanie urządzeń telekomunikacyjnych... 63 9. Eksploatacja cyfrowych łączy transmisyjnych... 72 10. Eksploatacja sieci transmisyjnych... 83 11. raktyki zawodowe... 95 ZAŁĄZNIKI... 103 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 1
TY SZKOŁY: TEHNIKUM Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego 1. TY ROGRAMU: RZEDMIOTOWY 2. RODZAJ ROGRAMU: SIRALNY 3. AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: Autorzy: mgr inż. Grażyna Mrozińska-Hotloś,, mgr inż. Sławomir Torbus, mgr Lesław Zabłocki Recenzenci: Konsultanci: mgr Sławomir Duch 4. ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO rogram nauczania dla zawodu TEHNIK TELEKOMUNIKAJI opracowany jest zgodnie z poniższymi aktami prawnymi: Ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw Rozporządzeniem w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego z dnia 23 grudnia 2011 r. Rozporządzeniem w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach z dnia 7 lutego 2012 r. Rozporządzeniem w sprawie ramowych planów nauczania z dnia 7 lutego 2012 r. Rozporządzeniem w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników z dnia 8 czerwca 2009 r. Rozporządzeniem w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych z dnia 30 kwietnia 2007 ze zmianami. Rozporządzeniem w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach z dnia 17 listopada 2010 r. Rozporządzeniem w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach z dnia 31 grudnia 2002 r. ze zmianami 5. ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO Opracowany program nauczania pozwoli na osiągnięcie co najmniej następujących celów ogólnych kształcenia zawodowego: elem kształcenia zawodowego jest przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 2
Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników. W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy. W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki. Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego 6. RZEDMIOTY ROZSZERZONE W TEHNIKUM W programie nauczania dla zawodu technik telekomunikacji uwzględniono przedmioty ogólnokształcące: fizyka i matematyka, których nauka odbywać się będzie na poziomie rozszerzonym oraz uwzględniono przedmiot historia i społeczeństwo, jako przedmiot uzupełniający. 7. KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK TELEKOMUNIKAJI Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO rogram nauczania dla zawodu technik telekomunikacji uwzględnia aktualny stan wiedzy o zawodzie ze szczególnym zwróceniem uwagi na nowe technologie i najnowsze koncepcje nauczania. rogram uwzględnia także zapisy zadań ogólnych szkoły i umiejętności zdobywanych w trakcie kształcenia w szkole ponadgimnazjalnej umieszczonych w podstawach programowych kształcenia ogólnego, w tym: 1) umiejętność zrozumienia, wykorzystania i refleksyjnego przetworzenia tekstów, prowadząca do osiągnięcia własnych celów, rozwoju osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa; 2) umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym; 3) umiejętność wykorzystania wiedzy o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody lub społeczeństwa; 4) umiejętność komunikowania się w języku ojczystym i w językach obcych; 5) umiejętność sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi; rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 3
6) umiejętność wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji; 7) umiejętność rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz uczenia się; 8) umiejętność pracy zespołowej. W programie nauczania dla zawodu technik telekomunikacji uwzględniono powiązania z kształceniem ogólnym polegające na wcześniejszym osiąganiu efektów kształcenia w zakresie przedmiotów ogólnokształcących stanowiących podbudowę dla kształcenia w zawodzie. Dotyczy to przede wszystkim takich przedmiotów jak: 1) matematyka: liczby rzeczywiste w różnych postaciach (np. ułamka zwykłego, ułamka dziesiętnego okresowego, z użyciem symboli pierwiastków, potęg), oblicza błąd bezwzględny i błąd względny przybliżenia, oblicza ze wzoru wartość funkcji dla danego argumentu, rysuje wykres funkcji liniowej korzystając z jej wzoru, szkicuje wykres funkcji kwadratowej korzystając z jej wzoru, wartość najmniejsza i największa funkcji, korzysta z definicji logarytmu (binarnego, dziesiętnego), oblicza wartość funkcji logarytmicznej, korzysta z twierdzenia o zamianie podstawy logarytmu oraz o logarytmie iloczynu i ilorazu, wartości funkcji sinus, cosinus i tangens, 2) podstawy przedsiębiorczości: przedsiębiorstwo w gospodarce (cele działania, formy organizacyjno-prawne, zasady etyczne), podstawy prawne działalności gospodarczej (wybór podstawowych zagadnień, w tym regulacji antykorupcyjnych) i procedury jej poznawania, planowanie własnego przedsięwzięcia gospodarczego, biznesplan, koszty i przychody przedsiębiorstwa, określanie wyniku finansowego. 3) edukacja dla bezpieczeństwa: pierwsza pomoc w nagłych wypadkach. 8. INFORMAJA O ZAWODZIE TEHNIK TELEKOMUNIKAJI Technik telekomunikacji świadczy usługi ukierunkowane na montowanie, uruchamianie, konfigurowanie i utrzymanie urządzeń sieci telekomunikacyjnych, transmisję danych i inżynierię ruchu w sieciach cyfrowych. Umiejętności praktyczne są wzbogacone wiedzą ogólną z zakresu elektroniki analogowej i cyfrowej oraz wiedzą szczegółową z zakresu optoelektroniki światłowodowej, łączy radiowych i satelitarnych, cyfrowych systemów transmisyjnych oraz protokołów sieciowych. Osoba posiadająca wykształcenie w tym zawodzie może pracować w przedsiębiorstwach i organizacjach eksploatujących systemy telekomunikacyjne oraz firmach świadczących usługi telekomunikacyjne (budowa, eksploatacja i utrzymanie systemów i sieci telekomunikacyjnych). 9. UZASADNIENIE OTRZEY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK TELEKOMUNIKAJI Technik telekomunikacji należy do grupy poszukiwanych pracowników. Może znaleźć zatrudnienie w wielu obszarach rynku pracy, takich jak: świadczenie usług z zakresu montażu, uruchamiania, konfigurowania i utrzymania urządzeń sieci telekomunikacyjnych, transmisji danych i inżynierii ruchu w sieciach cyfrowych oraz produkcji elementów linii i urządzeń telekomunikacyjnych. Rozmowy z pracodawcami jak również analiza internetowych ofert pracy, prowadzona m.in. w oparciu o portale www.pracuj.pl oraz www.praca.com, wykazały, że koniecznym jest kształcenie w zawodzie technik telekomunikacji. Najwięcej ofert pracy skierowanych było do: serwisantów sprzętu telekomunikacyjnego, testerów okablowania sieciowego, instalatorów sieci telekomunikacyjnych oraz sprzedawców rozwiązań teleinformatycznych i telekomunikacyjnych, architektów systemów rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 4
telekomunikacyjnych, administratorów sieci i systemów telekomunikacyjnych, specjalistów do spraw wsparcia technicznego sprzedaży, specjalistów do spraw sieci rozległych. 10. OWIĄZANIA ZAWODU TEHNIK TELEKOMUNIKAJI Z INNYMI ZAWODAMI odział zawodów na kwalifikacje czyni system kształcenia elastycznym, umożliwiającym uczącemu się uzupełnianie kwalifikacji stosownie do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i ambicji. Analizując podstawę programową można stwierdzić, że wspólne kwalifikacje mają zawody kształcone na poziomie zasadniczej szkoły zawodowej i technikum. Technik telekomunikacji jest powiązany z zawodem monter sieci i urządzeń telekomunikacyjnych kwalifikacją E.2. Montaż, konfiguracja i utrzymanie urządzeń sieci telekomunikacyjnych. Inną grupą wspólnych efektów dotyczących obszaru zawodowego są efekty stanowiące podbudowę kształcenia w zawodach (na poziomie zasadniczej szkoły zawodowej i technikum) określone kodami KZ(E.a), KZ(E.c) oraz efekty właściwe dla zawodów nauczanych jedynie na poziomie technikum określone kodem OMZ. Kwalifikacja Symbol Zawód zawodu E.2. Montaż, konfiguracja i utrzymanie urządzeń sieci 742202 Monter sieci i urządzeń telekomunikacyjnych telekomunikacyjnych 352203 Technik telekomunikacji KZ(E.a): monter sieci i urządzeń telekomunikacyjnych, monter mechatronik, monter-elektronik, elektromechanik pojazdów samochodowych, elektromechanik, elektryk, technik telekomunikacji, technik teleinformatyk, technik elektronik, technik awionik, technik mechatronik, technik elektryk, technik elektroniki i informatyki medycznej, mechanik pojazdów samochodowych, technik pojazdów samochodowych, technik automatyk sterowania ruchem kolejowym, technik elektroenergetyk transportu szynowego. KZ(E.c): technik elektronik, technik elektryk, technik mechatronik, technik telekomunikacji, technik teleinformatyk. 11. ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK TELEKOMUNIKAJI Zgodnie z Rozporządzeniem MEN w sprawie ramowych planów nauczania w technikum minimalny wymiar godzin na kształcenie zawodowe wynosi 1500 godzin, z czego zarówno na kształcenie zawodowe teoretyczne jak i praktyczne przypada minimum 750 godzin. W podstawie programowej kształcenia w zawodzie technik teleinformatyk minimalna liczba godzin na kształcenie zawodowe została określona dla efektów kształcenia i wynosi: efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów oraz efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru elektryczno-elektronicznego stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie lub grupie zawodów - 400 godzin. E.2. Montaż, konfiguracja i utrzymanie urządzeń sieci telekomunikacyjnych - 300 godzin, E.9. Uruchamianie oraz utrzymanie linii i urządzeń transmisji cyfrowej 300 godzin, E.10. Montaż, uruchamianie i utrzymanie sieci transmisyjnych - 350 godz. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 5
12. LAN NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK TELEKOMUNIKAJI Tabela 3. lan nauczania dla programu o strukturze przedmiotowej rzedmioty w kształceniu zawodowym teoretycznym 1 Elektrotechnika i elektronika 5 5 5 150 2 Urządzenia telekomunikacyjne 4 4 3 3 7 210 3 Język obcy w branży telekomunikacyjnej 1 1 1 30 4 Transmisja cyfrowa 4 4 2 2 6 180 5 Działalność gospodarcza w branży telekomunikacyjnej 1 1 1 30 6 Sieci transmisyjne 3 3 4 5 150 Łączna liczba godzin kształcenia zawodowego teoretycznego 9 9 8 8 6 6 4 0 25 750 rzedmioty w kształceniu zawodowym praktycznym* 7 omiary elektryczne i elektroniczne w telekomunikacji 5 5 5 150 8 Montaż i utrzymanie urządzeń telekomunikacyjnych 6 6 6 180 9 Eksploatacja cyfrowych łączy teletransmisyjnych 6 6 6 180 10 Eksploatacja sieci transmisyjnych 3 3 10 8 240 Łączna liczba godzin kształcenia zawodowego praktycznego 0 0 11 11 9 9 10 0 25 750 Łączna liczba godzin kształcenia zawodowego 9 9 19 19 15 15 14 0 50 1500 raktyki zawodowe 160 *zajęcia odbywają się w pracowniach szkolnych, warsztatach szkolnych, centrach kształcenia praktycznego oraz u pracodawcy. EGZAMIN OTWIERDZAJĄY IERWSZĄ KWALIFIKAJĘ (E.2.) ODYWA SIĘ OD KONIE SEMESTRU II KLASY II EGZAMIN OTWIERDZAJĄY DRUGĄ KWALIFIKAJĘ (E.9.) ODYWA SIĘ OD KONIE II SEMESTRU KLASY III EGZAMIN OTWIERDZAJĄY TRZEIĄ KWALIFIKAJĘ (E.10.) ODYWA SIĘ OD KONIE I SEMESTRU KLASY IV rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 6
Wykaz działów programowych dla zawodu technik telekomunikacji Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Nazwa przedmiotu Nazwa działu Liczba godzin przewidziana na dział 1. Elektrotechnika i elektronika 1.1. Wprowadzenie do elektrotechniki 20 1.2. Obwody elektryczne prądu stałego i przemiennego 60 1.3. Elementy i układy elektroniczne 70 2. Urządzenia telekomunikacyjne 2.1. Media transmisyjne i osprzęt telekomunikacyjny 30 2.2. Urządzenia zasilające i sygnalizacja alarmowa stanów awaryjnych w sieciach telekomunikacyjnych 45 2.3. Sieci abonenckie 135 3. Język obcy w branży telekomunikacyjnej 3.1. orozumiewanie się ze zleceniodawcą w języku obcym 15 3.2. Informacja o sprzęcie i urządzeniach 15 4. Transmisja cyfrowa 4.1. ezpieczeństwo i higiena pracy podczas montażu i pomiarów urządzeń i łączy transmisyjnych 6 4.2. odstawy systemów teletransmisyjnych 72 4.3. Urządzenia teletransmisyjne 60 4.4. omiary w systemach teletransmisyjnych 42 5. Działalność gospodarcza w branży telekomunikacyjnej 5.1. odstawy formalno-prawne działalności gospodarczej 6 5.2. lanowanie i zakładanie działalności gospodarczej 10 5.3. rowadzenie działalności gospodarczej 14 6. Sieci transmisyjne 6.1. odstawy sieci transmisyjnych oraz systemów współpracujących z sieciami 60 6.2. odstawy sieci komputerowych 45 6.3. Aspekty zarządzania, uruchamiania i utrzymania sieci transmisyjnych 45 7. omiary elektryczne i elektroniczne w telekomunikacji 7.1. omiary elementów i układów elektrycznych 60 7.2. omiary elementów i układów elektronicznych 90 8. Montaż i utrzymanie urządzeń telekomunikacyjnych 8.1. Montaż urządzeń telekomunikacyjnego 60 8.2. Utrzymanie urządzeń telekomunikacyjnych 120 9. Eksploatacja cyfrowych łączy teletransmisyjnych 9.1. ezpieczeństwo i organizacja pracy podczas eksploatacji cyfrowych 12 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 7
łączy teletransmisyjnych 9.2. Montaż i pomiary łączy teletransmisyjnych 78 9.3. Instalowanie i pomiary urządzeń teletransmisyjnych 48 9.4. Konfiguracja urządzeń teletransmisyjnych 42 10. Eksploatacja sieci transmisyjnych 10.1. Montaż i instalacja okablowania sieciowego oraz urządzeń sieci transmisyjnych 30 10.2. omiary w sieciach transmisyjnych 150 10.3. Utrzymanie sieci transmisyjnych 60 11. raktyki zawodowe 11.1. raktyki zawodowe 160 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 8
13. ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW W programie nauczania dla zawodu technik teleinformatyk zastosowano taksonomię celów A. Niemierko. 1. Elektrotechnika i elektronika 150 godzin 2. Urządzenia telekomunikacyjne 210 godzin 3. Język obcy w branży telekomunikacyjnej 30 godzin 4. Transmisja cyfrowa 180 godzin 5. Działalność gospodarcza w branży telekomunikacyjnej 30 godzin 6. Sieci transmisyjne 150 godzin 7. omiary elektryczne i elektroniczne w telekomunikacji 150 godzin 8. Montaż i utrzymanie urządzeń telekomunikacyjnych 180 godzin 9. Eksploatacja cyfrowych łączy teletransmisyjnych 180 godzin 10. Eksploatacja sieci transmisyjnych 240 godzin 11. raktyki zawodowe 160 godzin rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 9
1. Elektrotechnika i elektronika 1.1. Wprowadzenie do elektrotechniki 1.2. Obwody elektryczne prądu stałego i przemiennego 1.3. Elementy i układy elektroniczne 1.1 Wprowadzenie do elektrotechniki Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(E.a)(1)1. osługiwać się wielkościami fizycznymi stosowanymi w elektrotechnice; KZ(E.a)(1)2. Stosować podstawowe pojęcia z dziedziny elektrotechniki; KZ(E.a)(1)3. Stosować podstawowe pojęcia z dziedziny elektroniki; KZ(E.a)(1)4. Rozpoznać i dobrać materiały stosowane w elektrotechnice; KZ(E.a)(1)5. Rozpoznać i dobrać materiały stosowane w elektronice; KZ(E.a)(2)1. Określić zjawiska zachodzące w polu elektrycznym, magnetycznym i elektromagnetycznym; KZ(E.a)(2)2. Rozróżniać źródła i rodzaje prądu elektrycznego; KZ(E.a)(2)3. Określić rodzaje zjawisk zachodzących przy przepływie prądu stałego i zmiennego; KZ(E.a)(2)5. Określić podstawowe zjawiska zachodzące w polu elektrycznym, magnetycznym i elektromagnetycznym; KZ(E.a.)(3)1. Określić warunki przepływu prądu elektrycznego w obwodzie elektrycznym; KZ(E.a.)(3)2. Określić wartości wielkości w obwodach prądu zmiennego; - Układ SI. - odstawowe pojęcia elektryczne. - rawa elektrotechniki. - Własności elektryczne materii. - Rodzaje prądu elektrycznego. - Źródła energii elektrycznej. - ole elektryczne. - ole magnetyczne i elektromagnetyzm. - Obwody magnetyczne. - Indukcyjność własna i wzajemna. - Silniki elektryczne prądu stałego. - Elementy i budowa obwodów prądu stałego. - rawa dotyczące obwodów prądu stałego. - Rezystancja, przewodność przewodnika. - Moc i energia prądu elektrycznego. - Stany pracy źródeł napięcia. - Kondensator, pojemność elektryczna. - Łączenie kondensatorów. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 10
KZ(E.a.)(3)3. Obliczać wartości wielkości w obwodach prądu zmiennego; - Łączenie źródeł napięcia. - Sposoby oznaczania zwrotów napięć, prądów. lanowane zadania Źródła prądu Wymień i opisz źródła energii elektrycznej w centrali telefonicznej. Wykonaną pracę należy porównać z otrzymanym wzorcem i dokonać samooceny prawidłowości wykonania zadania. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne powinny być prowadzone w pracowni elektrotechniki i elektroniki wyposażonej w rzutnik multimedialny, rzutnik pisma, wizualizer (opcjonalnie), komputer multimedialny z dostępem do Internetu i drukarką, stanowisko do demonstracji. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów, układy demonstracyjne, foliogramy i fazogramy, plansze poglądowe, filmy dydaktyczne i prezentacje multimedialne związane z treściami kształcenia w zawodach elektronicznych. zasopisma branżowe, katalogi, normy ISO i N. Zalecane metody dydaktyczne Nauczyciel dobierając metodę kształcenia powinien na zajęciach zwrócić uwagę na kształtowanie umiejętności rozróżniania wielkości elektrycznych i ich jednostek, poprawnego posługiwania się terminologią techniczną dla zawodu technik telekomunikacji. Dominującymi metodami powinny być metody podające, problemowe i eksponujące. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form nauczania. Zajęcia teoretyczne odbywać się mogą w dużej grupie (klasie), zgodnie z zasadami metod aktywizujących. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów proponuje się przeprowadzenie testów mieszanych, obserwację aktywności ucznia podczas pracy w grupie, wykonanie projektów. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 11
1.2 Obwody elektryczne prądu stałego i przemiennego Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(E.a.)(4)1. obliczyć wartości wielkości opisujących przebiegi sinusoidalne; - Łączenie rezystorów. KZ(E.a.)(4)2. wyznaczyć wartości przesunięcia fazowego przebiegów sinusoidalnych prądu i napięcia; D KZ(E.a.)(4)3. obliczać wielkości charakteryzujące przebiegi sinusoidalne; KZ(E.a) (5)1. dobierać wielkości fizyczne i przelicza w systemie SI jednostki używane w elektrotechnice; D KZ(E.a.)(5)2. obliczać i szacować wartości wielkości elektrycznych z wykorzystaniem praw elektrotechniki; D KZ(E.a.)(6)1. określać elementy obwodów elektrycznych i elektronicznych; KZ(E.a.)(6)2. określać funkcję elementów w obwodzie elektronicznym i elektrycznym; KZ(E.a.)(6)3. analizować obwody elektryczne. D - Rozpatrywania obwodu. - Moc w obwodach prądu stałego. - Metody obliczania obwodów elektrycznych z jednym i kilkoma źródłami napięcia. - Obwody nieliniowe prądu stałego. - Silniki elektryczne prądu stałego. - Wielkości i parametry charakteryzujące przebiegi prądu przemiennego. - Wytwarzanie napięcia przemiennego. - Działania na liczbach zespolonych. - Elementy RL w obwodach prądu sinusoidalnego. - raktyczne zastosowanie zjawiska rezonansu elektrycznego. - Energia i moc prądu sinusoidalnego. - Obliczanie parametrów obwodu prądu przemiennego jednofazowego. - Transformatory jednofazowe i trójfazowe. - Elektromagnesy i sprzęgła elektromagnetyczne. - Silniki elektryczne prądu przemiennego. - Elementy stykowe układów sterowania elektrycznego. - Układy łącznikowe i stycznikowo-przekaźnikowe. - zujniki i przetworniki w układach elektrycznych. - Symulacja komputerowa obwodów prądu stałego i przemiennego. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 12
lanowane zadania Napięcia na dzielniku Dzielnik napięć składający się z trzech rezystorów zasilono napięciem 100 V. Rezystancje oporników R 1 =20 Ω R 2 =30 Ω R 3 =50 Ω. Ile i jakie napięcia można uzyskać z tego dzielnika? Wykonaną pracę należy porównać z otrzymanym wzorcem i dokonać samooceny prawidłowości wykonania zadania. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne powinny być prowadzone w pracowni elektrotechniki i elektroniki wyposażonej w rzutnik multimedialny, rzutnik pisma, wizualizer (opcjonalnie), komputer multimedialny z dostępem do internetu i drukarką, stanowisko do demonstracji. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów, katalogi podzespołów elektrycznych, układy demonstracyjne, foliogramy i fazogramy, plansze poglądowe, filmy dydaktyczne i prezentacje multimedialne związane z treściami kształcenia w zawodzie technik awionik, czasopisma branżowe, katalogi, normy ISO i N.Zalecane metody dydaktyczne Nauczyciel dobierając metodę kształcenia powinien zwrócić uwagę na kształtowanie umiejętności rozróżniania wielkości elektrycznych i ich jednostek, poprawnego posługiwania się terminologią techniczną dla zawodu technik telekomunikacji. Ważne jest również kształtowanie umiejętności wykorzystywania praw fizycznych i zależności matematycznych do obliczania parametrów obwodów oraz do analizowania zjawisk występujących w obwodach prądu stałego. Dominującymi metodami powinny być metody podające, problemowe i eksponujące. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form nauczania. Zajęcia teoretyczne odbywać się mogą w dużej grupie (klasie), zgodnie z zasadami metod aktywizujących. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów proponuje się przeprowadzenie testów mieszanych, obserwację aktywności ucznia podczas pracy w grupie, wykonanie projektów. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 13
1.3 Elementy i układy elektroniczne Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(E.a)(7)1. dobierać symbole stosowane na schematach ideowych i montażowych układów elektrycznych i elektronicznych; KZ(E.a.)(7)2. objaśniać schematy elektryczne i mechaniczne, stosowane w dokumentacji technicznej; KZ(E.a.)(7)3. sporządzić schematy ideowe i montażowe układów elektrycznych i elektronicznych; KZ(E.a.)(12).1. - określić funkcje elementów elektronicznych w układach analogowych na podstawie dokumentacji technicznej ; KZ(E.a.)(12).2. - określić funkcje elementów elektronicznych w układach cyfrowych kombinacyjnych i sekwencyjnych, na podstawie dokumentacji technicznej ; KZ(E.a)(17) 1. dokonać analizy treści dokumentacji technicznej, katalogów i instrukcji obsługi; KZ(E.a)(17) 2. stosować treści znajdujące się w dokumentacji technicznej, katalogach i instrukcjach obsługi; KZ(E.a)(17) 3. wnioskować na podstawie dokumentacji technicznej, katalogów i instrukcji obsługi; H (1)1. określać pojęcia związane z bezpieczeństwem i higieną pracy, ochroną przeciwpożarową, ochroną środowiska i ergonomią; H (1)2. stosować pojęcia związane z bezpieczeństwem i higieną pracy, ochroną przeciwpożarową, ochroną środowiska i ergonomią; H (1)3. wyjaśniać zasady ochrony przeciwpożarowej na stanowisku pracy. H(2)1. wymienić instytucje oraz służby działające w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w olsce; H((2)2.charakteryzować zadania i uprawnienia instytucji oraz służb Diody i tranzystory. Obwody rezonansowe i wzmacniacze. Obwody drukowane. Generacja sygnałów. Układy wielostopniowe. rzetworniki i przekaźniki. Wzmacniacze magnetyczne. Selsyny. Elementy sumujące i różniczkujące. rawna ochrona pracy. zynniki szkodliwe dla zdrowia, uciążliwe i niebezpieczne występujące w procesie pracy. Ergonomia w kształtowaniu warunków pracy. Wymagania dotyczące pomieszczeń pracy. Wymagania dotyczące pomieszczeń higienicznosanitarnych. Wymagania bezpieczeństwa dotyczące stanowisk pracy. Wymagania bezpieczeństwa dotyczące procesów pracy. ezpieczna praca z urządzeniami elektrycznymi. Ochrona przeciwporażeniowa. Zagrożenia dotyczące urządzeń elektrycznych, Zagrożenia pożarowe, Zasady ochrony przeciwpożarowej, rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 14
działających w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w olsce; rzepisy dotyczące ochrony środowiska, ierwsza pomoc w przypadku porażenia prądem H(2)3. zidentyfikować podstawowe przepisy dotyczące prawnej ochrony elektrycznym. pracy; ierwsza pomoc w przypadku urazów H(3)1. rozpoznać prawa i obowiązki pracownika w zakresie bezpieczeństwa i mechanicznych. higieny pracy; H (3)2. rozpoznać obowiązki pracodawcy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy; H(3)3. opracować procedurę postępowania w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowisku pracy; lanowane zadania harakterystyki obwodów Narysuj przebiegi U R =f(t) jakie zaobserwujesz na obciążeniu R po podłączeniu oscyloskopu. Transformator zasilany jest napięciem sinusoidalnym. 1. 2. 3. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 15
Wykonaną pracę należy porównać z otrzymanym wzorcem i dokonać samooceny prawidłowości wykonania zadania. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne powinny być prowadzone w pracowni elektrotechniki i elektroniki wyposażonej w rzutnik multimedialny, rzutnik pisma, wizualizer (opcjonalnie), komputer multimedialny z dostępem do internetu i drukarką, stanowiska komputerowe (jedno stanowisko dla dwóch uczniów) z oprogramowaniem umożliwiającym symulację pracy układów elektrycznych i elektronicznych. Środki dydaktyczne Szkoła powinna posiadać pracownię elektrotechniki wyposażoną w: stanowiska pomiarowe (jedno stanowisko dla dwóch uczniów) zasilane napięciem 230/400 V prądu przemiennego, zabezpieczone ochroną przeciwporażeniową, wyposażone w wyłączniki awaryjne i wyłącznik awaryjny centralny, zasilacze stabilizowane napięcia stałego, autotransformatory, przyrządy pomiarowe analogowe i cyfrowe, mierniki uniwersalne, analogowe i cyfrowe oscyloskopy, zestawy elementów elektrycznych, przewody i kable elektryczne, trenażery z układami elektrycznymi i elektronicznymi przystosowane do pomiarów parametrów, transformatory jednofazowe, silniki elektryczne małej mocy, opornice dekadowe, opornice suwakowe, przekaźniki i styczniki, łączniki, wskaźniki, sygnalizatory, zadajniki stanów logicznych, generatory funkcyjne, mostki elektronicznych RL i stacje lutownicze. Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów i prezentacje multimedialne związane z treściami kształcenia zawartymi w przedmiocie pracownia elektryczna i elektroniczna, czasopisma branżowe, katalogi, normy ISO i N Zalecane metody dydaktyczne racownia elektryczna i elektroniczna odgrywa bardzo istotną rolę w kształceniu technika telekomunikacji. odczas wprowadzania nowych treści oprócz metod aktywizujących wskazana jest demonstracja z wyjaśnieniem. odczas zajęć należy szczególną uwagę zwracać na przestrzeganie przez uczniów przepisów bhp, aby wyrobić nawyk dbałości o bezpieczeństwo własne i osób pracujących w grupie. Istotne jest również zwrócenie uwagi na pracę w grupach jako pracę zespołów. W miarę nabywania przez uczniów umiejętności w łączeniu obwodów elektrycznych i elektronicznych oraz kształtowania nawyków można wprowadzać metodę tekstu przewodniego, gdzie wymagana jest samodzielność uczniów. Istotne podczas wykonywania ćwiczeń jest zwrócenie uwagi na właściwy dobór metod pomiarowych, poprawne przeprowadzenie pomiarów, zapisywanie wyników oraz ich analizowanie. Należy zwrócić uwagę również na korzystanie z norm i katalogów. Dominującą metodą powinna być metoda praktyczna. Formy organizacyjne Zajęcia powinny odbywać się w grupach do 16 osób, z podziałem na zespoły 2-3 osobowe. Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form. Najczęściej będzie to mała grupa, rzadziej duża grupa. Można również w zależności od potrzeb i warunków zastosować formę nauczania jeden na jednego. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów proponuje się przeprowadzenie testu praktycznego, obserwację pracy ucznia oraz ocenę poprawności wykonania sprawozdania z wykonanych pomiarów. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 16
Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia. dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 17
2. Urządzenia telekomunikacyjne 2.1. Media transmisyjne i osprzęt telekomunikacyjny 2.2. Urządzenia zasilające i sygnalizacja alarmowa w sieciach telekomunikacyjnych 2.3. Sieci abonenckie 2.1 Media transmisyjne i osprzęt telekomunikacyjny Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia H(4)1. przewidywać zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka oraz mienia i środowiska związane z montażem urządzeń telekomunikacyjnych H(6)1. określać skutki oddziaływania czynników szkodliwych na organizm człowieka podczas montażu urządzeń telekomunikacyjnych KZ(E.a)(6)1. rozpoznać elementy oraz układy elektryczne i elektroniczne do montażu urządzeń telekomunikacyjnych KZ(E.a)(7)1. sporządzić schematy ideowe i montażowe układów elektrycznych i elektronicznych do montażu urządzeń telekomunikacyjnych KZ(E.a)(8)1. rozróżniać parametry elementów oraz układów elektrycznych i elektronicznych do montażu urządzeń telekomunikacyjnych KZ(E.a)(17)1. posługiwać się dokumentacją techniczną, katalogami i instrukcjami obsługi oraz przestrzega norm w zakresie montażu urządzeń telekomunikacyjnych E.2.1(1)1. rozpoznać kable telekomunikacyjne na podstawie oznaczeń i opisu E.2.1(1)2. rozróżniać elementy osprzętu telekomunikacyjnego na podstawie oznaczeń i opisu E.2.1(1)3. określać zastosowanie kabli i osprzętu telekomunikacyjny E.2.1(1)4. określić na podstawie projektu lub szkicu instalacji sieci telekomunikacyjnej ilość potrzebnych elementów, podzespołów i materiałów do montażu sieci telekomunikacyjnych Zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka oraz mienia i środowiska związane z montażem urządzeń telekomunikacyjnych. Skutki oddziaływania czynników szkodliwych na organizm człowieka podczas montażu urządzeń telekomunikacyjnych. Elementy oraz układy elektryczne i elektroniczne do montażu urządzeń telekomunikacyjnych. Schematy ideowe i montażowe układów elektrycznych i elektronicznych do montażu urządzeń telekomunikacyjnych. arametry elementów oraz układów elektrycznych i elektronicznych do montażu urządzeń telekomunikacyjnych. Dokumentacją techniczną, katalogami i instrukcjami obsługi oraz przestrzega norm w zakresie montażu urządzeń telekomunikacyjnych. Media transmisyjne bezprzewodowe i przewodowe budowa, właściwości, obszary zastosowań. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 18
lanowane zadania (ćwiczenia) Identyfikowanie znaczenia niektórych symboli określających budowę kabla telekomunikacyjnego W oznaczeniu kabla YTKSYekw 30 2 0,5 liczba 0,5 oznacza, że Osprzętu telekomunikacyjnego do stosowania w sieciach przewodowych i bezprzewodowych Dobór na podstawie projektu lub szkicu instalacji sieci telekomunikacyjnej ilość potrzebnych elementów, podzespołów i materiałów do montażu sieci telekomunikacyjnych. A. odstęp między żyłami w kablu wynosi 0,5 mm. przekrój żyły przewodu wynosi 0,5 mm 2. średnica żyły przewodu wynosi 0,5 mm D. grubość izolacji żyły wynosi 0,5 mm Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Środki dydaktyczne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w sali lekcyjnej. W sali lekcyjnej, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: plansze ze zdjęciami mediów transmisyjnych i anten. plansze z osprzętem telekomunikacyjnym, katalogi kabli i osprzętu telekomunikacyjnego, normy. Dodatkowo w sali lekcyjnej powinien się znajdować komputer z dostępem do Internetu oraz urządzenia multimedialne. Zalecane metody dydaktyczne Nauczyciel dobierając metodę kształcenia powinien przede wszystkim odpowiedzieć sobie na następujące pytania: jakie chce osiągnąć efekty? Jakie metody będą najbardziej odpowiednie dla danej grupy wiekowej, możliwości percepcyjnych uczących się? Jakie problemy (o jakim stopniu trudności i złożoności) powinny być przez uczniów rozwiązane? Jak motywować uczniów i zapewnić ich zaangażowanie. Wymaga się stosowania aktywizujących metod kształcenia, ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń, dyskusji dydaktycznej. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone w formie grupowej jednolitej ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się sprawdzian bądź test wielokrotnego wyboru z jedną poprawną odpowiedzią. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 19
2.2 Urządzenia zasilające i sygnalizacja alarmowa w sieciach telekomunikacyjnych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia H(4)2. przewidywać zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka oraz mienia i środowiska związane z montażem urządzeń zasilających i zabezpieczających sieci telekomunikacyjne H(4)3. przewidywać zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka oraz mienia i środowiska związane z montażem sygnalizacji alarmowej urządzeń sieci telekomunikacyjnych H(6)2. określać skutki oddziaływania czynników szkodliwych na organizm człowieka podczas montażu urządzeń zasilających i zabezpieczających sieci telekomunikacyjne KZ(E.a)(6)2. rozpoznać elementy oraz układy elektroniczne i elektroniczne do montażu urządzeń zasilających i zabezpieczających sieci telekomunikacyjne KZ(E.a)(6)3. rozpoznać elementy oraz układy elektroniczne i elektroniczne do montażu sygnalizacji alarmowej urządzeń sieci telekomunikacyjnych KZ(E.a)(7)2. sporządzić schematy ideowe i montażowe układów elektronicznych i elektronicznych wykorzystywanych podczas montażu urządzeń zasilających i zabezpieczających sieci telekomunikacyjne KZ(E.a)(7)3. sporządzić schematy ideowe i montażowe układów elektronicznych i elektronicznych wykorzystywanych podczas montażu sygnalizacji alarmowej urządzeń sieci telekomunikacyjnych KZ(E.a)(8)2. rozróżniać parametry elementów oraz układów elektrycznych i elektronicznych do montażu urządzeń zasilających i zabezpieczających sieci telekomunikacyjne KZ(E.a)(8)3. rozróżniać parametry elementów oraz układów elektrycznych i elektronicznych do montażu sygnalizacji alarmowej urządzeń sieci telekomunikacyjnych KZ(E.a)(12) rozróżniać funkcje elementów i układów elektrycznych i elektronicznych na podstawie dokumentacji technicznej KZ(E.a)(17)2. posługiwać się dokumentacją techniczną, katalogami i instrukcjami obsługi oraz przestrzega norm w zakresie urządzeń zasilających Zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka oraz mienia i środowiska związane z montażem z montażem urządzeń zasilających i zabezpieczających sieci telekomunikacyjne. Zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka oraz mienia i środowiska związane z montażem sygnalizacji alarmowej urządzeń sieci telekomunikacyjnych. Skutki oddziaływania czynników szkodliwych na organizm człowieka podczas montażu urządzeń zasilających i zabezpieczających sieci telekomunikacyjne. Elementy oraz układy elektryczne i elektroniczne do montażu urządzeń zasilających i zabezpieczających sieci telekomunikacyjne. Szkice instalacji, schematy ideowe, montażowe układów elektrycznych i elektronicznych do montażu urządzeń zasilających i zabezpieczających sieci telekomunikacyjne. arametry elementów oraz układów elektrycznych i elektronicznych do montażu urządzeń zasilających i zabezpieczających sieci telekomunikacyjne. Dokumentacją techniczną, katalogami i instrukcjami obsługi oraz przestrzega norm w zakresie montażu urządzeń zasilających i zabezpieczających sieci telekomunikacyjne. Zasilanie urządzeń i obiektów telekomunikacyjnych: zasilanie prądem stałym, rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 20
i zabezpieczających sieci telekomunikacyjne Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego KZ(E.a)(17)2. posługiwać się dokumentacją techniczną, katalogami i instrukcjami obsługi oraz przestrzega norm w zakresie montażu sygnalizacji alarmowej urządzeń sieci telekomunikacyjnych E.2.1(5)1. scharakteryzować sposoby zasilania urządzeń i obiektów telekomunikacyjnych E.2.1(5)2. scharakteryzować elementy zabezpieczające sieci telekomunikacyjne zasilanie prądem zmiennym, agregat prądotwórczy, prostowniki, siłownia, US, rezerwowe źródła, praca buforowa, akumulatorownia. Elementy zabezpieczające sieci telekomunikacyjne. Montaż urządzeń zasilających i zabezpieczających sieci telekomunikacyjne. Sygnalizacja alarmowa pracy normalnej i stanów awaryjnych, sygnalizacja świetlna i dźwiękowa, testy sygnalizacji, systemy monitoringu. Montaż sygnalizacji alarmowej urządzeń sieci telekomunikacyjnych. E.2.1(5)3. określić czynności dotyczące montażu urządzeń zasilających i zabezpieczających sieci telekomunikacyjne E.2.1(6)1. scharakteryzować sygnalizację alarmową pracy normalnej urządzeń sieci telekomunikacyjnych E.2.1(6)2. scharakteryzować sygnalizację alarmową stanów awaryjnych urządzeń sieci telekomunikacyjnych E.2.1(6)3. określić czynności dotyczące montażu, sygnalizacji alarmowej urządzeń sieci telekomunikacyjnych lanowane zadania (ćwiczenia) 1. Wskazanie sposobu i wartości źródła zasilania urządzeń teletransmisyjnych W systemach telekomunikacyjnych jako podstawowe źródło zasilania urządzeń teletransmisyjnych przewiduje się: A. stałoprądowy standard zasilania -48V.. zmiennoprądowy standard zasilania 48V.. stałoprądowy standard zasilania +12V. D. zmiennoprądowy standard zasilania 60V. 2. Rozróżnianie funkcji stabilizatora napięcia Funkcją stabilizatora napięcia w zasilaczu, jest A. ograniczanie prądu jałowego transformatora.. filtrowanie napięcia przemiennego z transformatora.. prostowanie pełno okresowe i stabilizacja częstotliwości. D. zapewnienie niezmienności wartości napięcia wyjściowego. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Środki dydaktyczne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w sali lekcyjnej. W sali lekcyjnej, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować plansze ze schematem siłowni oraz plansze przedstawiające sygnalizację alarmową pracy normalnej i stanów awaryjnych w urządzeniach i sieciach telekomunikacyjnych. Dodatkowo w sali lekcyjnej powinien się znajdować komputer z dostępem do Internetu oraz urządzenia multimedialne. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 21
Zalecane metody dydaktyczne Nauczyciel dobierając metodę kształcenia powinien przede wszystkim odpowiedzieć sobie na następujące pytania: jakie chce osiągnąć efekty? Jakie metody będą najbardziej odpowiednie dla danej grupy wiekowej, możliwości percepcyjnych uczących się? Jakie problemy (o jakim stopniu trudności i złożoności) powinny być przez uczniów rozwiązane? Jak motywować uczniów i zapewnić ich zaangażowanie. Rzetelna odpowiedź na te pytania pozwoli na trafne dobranie metod, które pozwolą na osiągnięcie zamierzonych efektów. Wymaga się stosowania aktywizujących metod kształcenia, ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone w formie grupowej jednolitej. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się sprawdzian, testy otwarte lub testy wielokrotnego wyboru z jedną poprawną odpowiedzią. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. 2.3 Sieci abonenckie Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(E.a)(14)1. dobierać metody i przyrządy do pomiaru parametrów urządzeń telekomunikacyjnych KZ(E.a)(14)2. dobierać metody i przyrządy do pomiaru parametrów linii abonenckich KZ(E.a)(17)4. posługiwać się dokumentacją techniczną urządzeń sieci abonenckiej KZ(E.a)(17)5. przestrzegać norm w zakresie wyników pomiarów parametrów urządzeń i parametrów linii abonenckiej E.2.2(1)1. scharakteryzować sieć telekomunikacyjną oraz jej elementy E.2.2(1)2. rozpoznać na podstawie projektu lub szkicu instalacji rodzaj sieci abonenckiej i określić jej parametry E.2.2(2)1. scharakteryzować sieć telefoniczną oraz jej elementy E.2.2(2)2. rozpoznać funkcje central abonenckich analogowych i cyfrowych na podstawie schematów konfiguracyjnych, opisu, użytych symboli nazw Metody i przyrządy do pomiaru parametrów urządzeń telekomunikacyjnych. Metody i przyrządy do pomiaru parametrów linii abonenckich. Dokumentacja techniczna urządzeń sieci abonenckiej. Normy w zakresie wyników pomiarów parametrów urządzeń i parametrów linii abonenckiej. Sieć telekomunikacyjna: elementy i obszary sieci. Komutacja kanałów (łączy, obwodów), pakietów (wiadomości), komórek: definicja, właściwości, obszary zastosowań. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 22
E.2.2(3)1. scharakteryzować rodzaje i typy sygnalizacji Sieci STN, ISDN: elementy składowe, struktura E.2.2(3).2 rozróżnić na schematach obwody sygnałowe i obwody zasilające sieci telefonicznej, łącze abonenckie, urządzenia końcowe. E.2.2(4)1. scharakteryzować parametry wybranych urządzeń analogowych Funkcje i rodzaje sygnalizacji. i cyfrowych sieci telekomunikacyjnych Sygnalizacja abonencka w analogowym i E.2.2(4)2. dobrać mierniki do pomiarów parametrów wybranych urządzeń cyfrowym łączu: definicja, rodzaje, obszary telekomunikacyjnych zastosowań, przykłady obsługi połączeń. E.2.2(5)1. zdefiniować linię abonencką i jej parametry A unkt dostępu do sieci STN, parametry sieci E.2.2(5)2. dobrać mierniki do pomiarów parametrów linii abonenckiej STN w punkcie NT. Styki użytkownika z siecią ISDN. arametry liniowe urządzeń abonenckich. Sygnały w łączu abonenckim: opis, właściwości, przebiegi czasowe. Systemy, HDSL, SHDSL, SDSL, ADSL, VDSL: model odniesienia podstawowych wersji, pasmo, szybkość transmisji, zasięg. lanowane zadania Obliczenie i wskazanie miejsca dla sygnalizacji przenoszonej w cyfrowych traktach M Sygnalizacja dla kanału 18 w systemie M 30/32 jest przenoszona w A. 0 szczelinie ramki 2, na ostatnich 4 bitach.. 0 szczelinie ramki 18, na pierwszych 4 bitach.. 16 szczelinie ramki 2, na ostatnich 4 bitach. D. 16 szczelinie ramki 18, na pierwszych 4 bitach. 2. Rozróżnianie styków użytkownika z siecią ISDN Na rysunku przedstawiono strukturę sieci ISDN. Do którego styku można podłączyć urządzenie końcowe ISDN? A. R. S. T D. U rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 23
Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Środki dydaktyczne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w sali lekcyjnej. W sali lekcyjnej, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować plansze przedstawiające: schemat blokowy centrali, strukturę dostępu do sieci ISDN, elementy składowe toru abonenckiego, schemat blokowy aparatu telefonicznego, schematy do pomiarów parametrów linii abonenckiej. Dodatkowo w sali lekcyjnej powinien się znajdować komputer z dostępem do Internetu oraz urządzenia multimedialne. Zalecane metody dydaktyczne Nauczyciel dobierając metodę kształcenia powinien przede wszystkim odpowiedzieć sobie na następujące pytania: jakie chce osiągnąć efekty? Jakie metody będą najbardziej odpowiednie dla danej grupy wiekowej, możliwości percepcyjnych uczących się? Jakie problemy (o jakim stopniu trudności i złożoności) powinny być przez uczniów rozwiązane? Jak motywować uczniów i zapewnić ich zaangażowanie. Rzetelna odpowiedź na te pytania pozwoli na trafne dobranie metod, które pozwolą na osiągnięcie zamierzonych efektów. Wymaga się stosowania aktywizujących metod kształcenia, ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń, dyskusji dydaktycznej. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone w formie grupowej jednolitej. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się sprawdzian, testy otwarte lub testy wielokrotnego wyboru z jedną poprawną odpowiedzią. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 24
3. Język obcy w branży telekomunikacyjnej 3.1. orozumiewanie się ze zleceniodawcą w języku obcym 3.2. Informacja o sprzęcie i urządzeniach 3.1. orozumiewanie się ze zleceniodawcą w języku obcym Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia JOZ(1)1. posłużyć się poprawnie kontekstem w zrozumieniu wypowiedzi z użyciem specjalistycznego słownictwa stosowanego w branży telekomunikacyjnej; JOZ(1)2. obsłużyć klienta w języku obcym zgodnie z jego oczekiwaniami; JOZ(1)3. przeczytać i prawidłowo przetłumaczyć ofertę handlową dotyczącą informatycznych systemów telekomunikacyjnych; JOZ(1)4. prawidłowo zredagować w języku obcym korespondencję wysyłaną za pomocą poczty elektronicznej; JOZ(2)1. zaplanować poprawnie przeprowadzoną rozmowę kontrahencką w języku obcym zawodowym z uwzględnieniem wypowiedzi projektantawykonawcy D oraz kontrahenta; JOZ(2)2. przeprowadzić rozmowę kontrahencką z klientem w języku obcym z uwzględnieniem rodzaju proponowanych usług; D JOZ(2)3. zastosować w prawidłowy sposób zwroty grzecznościowe w rozmowach kontrahenckich; JOZ(2)4. posłużyć się językiem obcym w zakresie wspomagającym wykonywane zadań zawodowych technika teleinformatyka z zastosowaniem poprawnej terminologii; JOZ(2)5. zinterpretować poprawnie typowe pytania stawiane przez klientów w języku obcym; Słownictwo związane z wykonywaniem zadań zawodowych, szczególnie dotyczące planowania pracy. Obsługa klientów w języku obcym. Rozmowa kontrahencka. Zastosowanie zwrotów grzecznościowych. Wydawanie poleceń. Negocjowanie warunków zakupu. orozumienie o współpracy. Organizacja stanowiska pracy. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 25