~lftl ~abacil disleryl

~lftl ~abacil disleryl

Disteryl jest alkoholowo-wodnym roztworem zawierającym 1,5% dwuglukonianu chloroheksydyny i 15% bromku benzalkoniowego z dodatkiem środka zapachowego i barwnika. Dwuglu'konian chloroheksydyny odznacza się wysoką aktywnością przeciwdrobnoustrojową oraz wyjątkowo niską toksycznością. Bromek benzalkoniowy jest si'lnym środkiem bakteriobójczym i powierrchn'iowo czynnym. Dzięki skojarzeniu tych dwóch substancji Disteryl posiada szereg cennych zalet. Wykazuje szczególnie wysoką aktywność i szeroki zakres działania przeciw wiel'u d,robnou stroj'om. Nisl'czy fmmy wegetatywne balkterii Grom-dodatnich i Gmm-'ujemnych, drożdże, drożdża'ki, wi'rusy. Zmniejsza szanse powstawania form opornych drobnoustrojów. W roztworoch 'Wodnych ljmniej'sza napię cie powierijchniowe, pomagając 'Usuwać brud i zanieczyszczenia zarówno z tkanek, jak i z przedmiotów dzięki czemu ma zdolność czyszczenia i odkażania. Zachowuje wysoki stopień aktywności bakteriobójczej również w obecności płynów ustrojowych. W zalecanych rozoieńczeniach nie drażjni ~kóry. Reokcje uczuleniowe są bardzo rzadkie. Pozwala na Slporządza'nie dowolnych rozcień-c.zeń,n awet prozy użyciu twardej wody. Jest łatwy w stosowaniu, ekonomi,cz'ny w użyciu, ma przyjemny zapach i nie plami odkażanych powierzchni. Odkażanie pola zabiegowego. Oczyszczanie i odkażanie zabrudzonych ran i oparzeń. Odkażanie pomieszczeń szpitalnych i ambulatoryjnych, sprzętu medycznego i urządzeń sanitarnych. Oczyszczanie i odkażanie sprzętu medycznego bezpośrednio po użyciu zabrudzonego surowicą, krwią, kałem, resztkami tkanek, ropą. Preparat systematycznie stosowany redukuje znacznie florę bakteryjną przeciwdziałając zakażeniom wewnątrzszpitalnym.

OISTIRYl Sposób rozclenczanio Zo<stosowaoie prepo.rotu Sposób użycia (w cz. obj.) r I 1 : 20 Odkażanie pola w 70% alkoholu ety- Zmywać przez 5 minut zabiegowego lowym 1 : 30 Oczyszczanie i odka- w wodzie swlezo Przemywać nasączonymi żanie zabrudzonych ran przegotowanej i ostu- gazikami dzonej Myć I'ub zanurzyć, po.zo- Wstępne odkażanie stowiając pod dzia/asprzętu medycznego niem roztworu odkażają- 1 : 30 w wadzie bezpośrednio po użyciu cego w czasie 20-30 minut Dorażne narzędzi odkażanie oczyszczonych Zanurzyć na okres co najmniej 5 minut na- 1 : 30 stępnie spłukać ja/ową w 70% alkoholu wodą destylowaną. etylowym Uwaga: zabieg nie gwarantuje wyjałowienia narzędzi Odkażanie pomieszczeń sprzętu, urządzeń sanitarnych itp. Myć, szorować. przeciea) profilaktyczne 1 : 50 rać, zanurzyć lub zalać. w gorącej wodzie Pozostawić pod dzia/a- (ok. 50 C) niem roztworu odkażającego w czasie co najb) ostre w przypadku 1 : 15 mniej 30 minut epidemii Ps. aerugi- w gorącej wodzie nosa i Proteus sp. (ok. 50 C) Disterylu nie należy używać do odkażania narzędzi medycznych zawiera jących elementy szklane łączone z metalowymi. Do tego celu można uży wać roztworów "Ohlorhexidinum gluconicu.m 20%." Bielizna. która zetknęła się z Disterylem nie może być bielona z dodatkiem podchlorynów, gdyż wtedy występujq brunatne plamy.

Disterylu nie wolno wprowadzać do kanału kręgowego oni stosować przy zabiegach operacyjnych w obrębie centralnego układ~ nerwowego. Ze względu no zawartość substancji dodatkowych nie należy używać Disterylu w okulistyce, do przepłukiwania pęcherza oni jam ciało podczas operacji. Nadwrażliwość osobniczo. Disteryl należy przechowywać w temperaturze nie niższej niż 15. Chronić przed nasłonecznieniem. Roztwory Disterylu należy przechowywać w butelkach z zamknięciem szklonym, gumowym lub z tworzywo sztucznego. Korek naturalny może osłaniać pewne szczepy Grom-ujemne przed działaniem środka. Wodne roztwory Disterylu przygotowane do zabiegów odkażających powinny być zużyte w ciągu jednego tfgodnia.

OISTIRYl ZAKŁAD MIKROBIOLOGII FARMACEUTYCZNEJ INSTYTUTU ibiologiczno-farmaceutycznego AM W POZNANIU Kierownik: prof. dr hab. Włodzimierz Kędzia z prac n.t. "Ocena działonia i stosowania prepo ratów z chloroheksydytnq" Stęienie w % preparatu bokteriosta- ba kle riobó j- bakteriobój- Drobnoustrój wzorcony tyczne cze metodą cze metodq zowiesinowq nośnikowq MIC MBC Stężenie użytkowe Wspó/czynni k aktywności w stosunku do fenolu Staphylococcus aureus NCTC 4163 0,00025 0,021 1,0 33,1 Escherichia coli NCTC 8196 0,0009 0,015 nie badano Proteus vulgaris NCTC 4635 0,047 0,031 5,0 Pseudomonas aeruginosa NCTC 6749 0,015 0,015 4,0 33.3 Candida albicans nie badano 0,2 1,5 I Badania wykonano wg "Metod badania aktywności bakteriobójczej prepare.tów dezynfelkcyj,nych". Wydawnictwa metodyczne PZH 1974, 1(48), zeszyt 5. Podane wyniki są wartościami średnimi z minimum trzech pomiarów.

Uderzające są rolnice: wartości MIC, MBC i stężenia użytkowego. Preparat już w dużych rozcieńczeniach działa bakteriostatycznie, w nieco wyższych stężeniach działa bakteriobójczo. Stężenia użytkowe są wielo'kmtnie wyż'sze. Z danych powyższych można wnio'skować, że za'stasowonie Di'Sterylu w stężen iu 0.05% do oczys.zczania zabrudzonych ran i za'każonych tka.nek spowod'uje zana.mawa'nie wzrostu bakterii. pazwala,jące mechanizmom obronnym gospodarza na opanowanie zakażenia. Natomiast do zniszczenia drobnoustrojów potrzebne są wyższe stężenia preparatu. uzależnione od rodzaju drobnoustroj'u. oharolkteru środowiska. natury powierzchni i radza1ju dezynfelkolwanegomateriału. Nielktóre szorstkie względ-.nie parowa te powierzchnie zaniecz)"szczone drobnoustrojami są szczególnie trudne da dezynfekoj1i.ta;kie warun'ki imituje tzw. sposób nośni'kowy 'polegający na zbadaniu działania preparatów na drobnou'stroje wy s'uszonena powierzchniach cyli'ndefków metalowych I'ub,szamotowych. tstężenie preporatu.niszczące wszystkie komórki w tym ibaclani'u przyjmuje się za stężen'ie użytkowe. Do dezynfe<koji ogólnej zaleca lsię stosowanie preparatów w stężeni u równym l'ub wyż'szymod stężenia użytikowego dla naj,bardz1iej opornego ze szczepów wzorcowych. Sprawdzono skuteczność roztworów wodnych Disterylu w dezynfekcji pomieszczeń klinicznych zmywając nimi powierzchnię (podłóg, ścian, stołów) przez 5 minut i kontrolując liczbę drobnoustrojów przed i po zabiegu. Wyniki przedstawia poniższa tabela: Roztwór badany Czas działania Sredni procent obniżelicrtla ".ia liczby d robnoustro prób jów na powierzchni ufytkawej Disteryl 5% 5 minut 58 90.0 Disteryl 10% 5 minut 48 93,8 Przydatność 6% roztworu Disterylu do dezynfekcji ogólnej badano ponadto niszcząc szczepy S. aureus. Proteus sp. i Pseudomonas na powierzchni podłóg. sprzętów, apa'ratów, basenów, lwanien, umywalek itp. 'Prace te oojęły 432 bodoniej. Wytni,ki,tych bodoń poda'je poniższa tobe:la:

OISTIRYl Materiał odka.iany l Liczba prób Szczepy S. aureus Proleus sp. I I przed I pa I I I przed po Ps. aeruglnosa przed I po Podłogi 96 22 O 4 O 6 O Powierzchnie sprzętów 117 23 O 6 O 8 O Aparatura 26 5 O O O 1 O Baseny 37 4 O 3 O 7 1 Wanny, umywalki 156 5 O 9 1 26 2 Spośród badanych szczepów nie przeżył dezynfekcji ani jeden szczep gronkowca. Roztwory Disterylu są doskonałym środkiem do zwalczania szczepów gronkowców. Do tego celu mogą być użyte już 1% roztwory preparatu tj. w stężeniu odpowiadającym stężeniu użytkowemu dla tego drobnoustroju. Najbardziej oporne spośród bakterii - Proteus sp. i Ps. aeruginosa by/y niszczone na powierzchni podłóg, sprzętów i aparatury" przez 6% wodny roztwór Disterylu. Natomiast no powierzchni umywalek, wanien i basenów pa- /eczki te mogą niekiedy przeżyć dezynfekcję, chociaż zdarza się to rzadko. Użycie gorących roztworów Disterylu (50 C) intensyfikuje działonie bakteriobójcze preporatu i niszczy ws.zyst kiepalecz,ki Gram- ujemne. W dalszych procach badano zjawisko nabywania oporności drobnoustrojów na dzialanie Disterylu. Wielokrotne przesiewanie szczepów Pseudomonos aeruginosa przez podłoża bulionowe zawierające wzrastające stężenie Disterylu, prowadzi/o do niewiel'kiego wz ros1u opornqści. Po 20 przesiewach, 6 spośród 10 badanych szczepów wykazywało oporność rzędu od 1,25 do 2,5 razy wyższą w po równan iu z wrażliwością szczepów macierzystych. Żaden z badanych szczepów nie osiągnął oporności 4-krotnie wyższej w stosunku do wrażliwości szczepów macierzystych. Badania przeprowadzone nad trwa/ością oporności nabytej w waru.nkach laboratoryjnych wykazały jej niestabilność. Op.orność macierzystych szczepów no Distery( wynosiło średnio 0.02% preparatu. Najwyższa osiągnięto oporność wynosiło średnio 0,04% preparatu tj. nastąpił dwukrotny wzrost oporności.

Po 10 przesiewach przez podłoża bez Disterylu wrażliwość opornych wariantów stawała się taka sama jak wrażliwość szczepów macierzystycb. Na podstawie badań oporności drobnoustrojów na różne preparaty zawierające dwuglukonian chloroheksydyny stwierdzono. że kombinacjo dwuglukonianu chloroheksydyny z bromkiem benzolkoniowym zmniejsza szanse powstawania form opornych. Nie udało się dotychczas w naszym kroju wyizolować w warunkach noturalnych form opornych na taką kombinację. KLINIKA CHIRURGII GASTROENTEROLOGICZNEJ INSTYTUTU CHIRURGII AM W ŁODZI Kierownik: prof. dr hab. med. Andrzej AHchniewicz ZAKŁAD MIKROBIOLOGII LEKARSKIEJINSTYTUTU PATOLOGII AM W ŁODZI Kierownik: doc. dr hab. med. Alfred Ganczarski z pracy n.t. "KHniczna,j ba1kteriologiczlna,ocena prepa1ratu dezynfekcyj,nego Disteryl" Przeprowadzono badania bakteriologiczne rozmazów pobieranych ze skóry brzucha pacjentów. odkażanej wodnymi i alkoholowymi roztworami Disterylu o różnych rozcieńczeniach i w różnym czasie działania. Wyjałowienie skóry we wszystkich badanych przypadkach stwierdzono stosując wodny roztwór Disterylu (1: 20) w ciągu co najmniej 3,5 min. bqdż alkoholowe roztwory Disterylu (1 : 25) i (1 : 20) w ciągu co najmniej 2 minut. Ja,ko najdogodniej'szy w pra1kty'ce klinicznej wybrano al.koholowy roztwór Disterylu (1 : 20) i ta,ki zasto'sowano do 'odkażan1ia pola operacyjnego u chorych przed operacjami trwojącymi 30-90 minut (wycięcie wyrostka robaczkowego, pęcherzyka żółciowego, resekcję żołądka i inne). Skórę zmywano za pomocą 6 gazików zanurzanych w przygotowanym w/w roztworze. Po zakończeniu zabiegu operacyjnego skórę przemywano ponownie roztworem Disterylu. Ranę pc;;krywano suchym' opatrunkiem jałowym. który usuwano w drugiej dobie po operacji. nie stosując następnie żadnych opatrunków. Antyseptyków i antybiotyków nie stosowano ani miejscowo ani ogólnie. Stwierdzono. że alkoholowy roztwór Disterylu (1 : 20) jest skutecznym i bezpiecznym środkiem do odkażania pola operacyjnego. Pozwala na skrócenie czasu przygotowania polo operacyjnego i zmniejsza częstotliwość ropienia ran (o ok. 60% w stosunku do wyników w grupie porównawczej chorych przy odkażaniu tradycyjnym tj. bemyną. spirytusem i jodyną).

DISTIRYl Nie spostrzegano odczynów no skórze operowanych charych. Zbadano ponadto przydatność Disterylu do dezynfekcji drenów i przechowywania drenów odkażonych. Na podstawie badań bakteriologicznych wymazów z drenów. jak również płynów. w którycr. dreny przechowywano stwierdzono. że wyjałowienie drenów gumowych można uzyskać działając na nie w ciągu co najmniej 2 minut roztworami wodnymi Disterylu (1 : 25) bqdź roztworami alkoholowymi Disterylu (1 : 50). Do długotrwołego przechowywania (3 dni) odkażonych drenów wytypowano wodne roztwory Disterylu (1 : 200). -Zbadano przydatność roztworów Disterylu da dezynfekcji pomieszczeń bloku operacyjnego w porównaniu z dotychczasowym sposobem odkażania 1% wodnym roztworem Sterinolu. Stwierdzono, źe wodny roztwór Disterylu (1: 100) jest skutecznym środkiem do systematycznie prowadzonej dezynfekcji bloku operacyjnego. Zmniejszo on bowiem w sposób znamienny liczbę drobnoustrojów w powietrzu sol operocyjnych' o 23,9% i 33.6% w stosunku do wyników uzyskanych po dezynfekcji 1% Sterinolem. Zastosowanie wodnego roztworu Disterylu (1: 200) w jednej z dezynfekowanych sol spowodowało spodek liczby drobnoustrojów w powietrzu o 13,7% w porównaniu z dezynfekcjq 1% Sterinolem, natomiast w drugiej soli istotnych różnic nie stwierdzono. KLINIKA UROLOGICZNA INSTYTUTU CHIRURGII WAM W ŁODZI Kierownik: prof. dr med. Jan Leńko ZAKŁAD ANALITYKI lekarskiej INSTYTUTU MEDYCYNY WEWNĘTRZNEJ WAM Kierownik: dr med. Kazimierz Mądry z pracy n.t. "Ocena kliniczna i bakteriologiczna preparatu Disteryl" Zbadano przydatność roztworów Disterylu do odkażania narzędzi urologicznych takich jak: cystoskopy bez optyki, ewokuotory, rozszerzadła. pincety oraz cewniki gumowe i z tworzyw sztucznych Nelotona Tiemanno i Pezzero. Stwierdzono, że do uzyskania jałowości ww narzędzi i cewników wystarcza

umycie ich pod bieżącą wodą i odkażenie wodnymi roztworami Disterylu (1 : 15) w ciągu 20 minut lub (1 : 3) w ciągu 10 minut. Narzędzia urologiczne i cewniki można wyjałowić również bezpośrednio po ich użyciu, bez poprzedniego mycia wodą, przez zanurzenie w wodnym roztworze Disterylu (1 : 3) n~ okres 20 minut. Nie stwierdzono ujemnego wpływu wodnych roztworów Disterylu w stosowanych rozcieńczeniach na narzędzia i cewniki. Narzędzia i cewnik;' wyjęte z roztworów Disterylu przed użyciem przemywano w roztworze fizjologicznym soli. Roztwór Distery,lu zos1josowano do wvjałowiol/lia moczu (J cho.rych z grociolakiem ~tercza i z cewni'kiem założonym na stale. Ustalono. że zanurzenie zewnętrznych końców cewników założonych na stałe w wodnym roztworze Disterylu może wyeliminować lub zmniejszyć niebez pieczeństwo wstępującego zalkażenia pęcherza 'moczowego. Ponieważ spływający do naczynia mocz powoduje rozcieńczenie znajdującego się w nim środka odkażającego, nie powinno się stosować do tego celu rozcieńczeń Disteryl,u większych niż 1 : 3. Stwierdzono ponadto. że moi.na uzyskać szybkie odkażenie naczyń szklanych lub emali'owanych, stosując wodny roztwór Disterylu w rozcieńczeniu (1 : 3) w ciągu 10 minut. Zbadano również przydatność Disterylu do dezynfekcji ogólnej pomieszczeń Kliniki Urologicznej - sali endoskopowej, sali zabiegowej i sali chorych. Badania przeprowadzono przy użyciu wodnego roztworu Disterylu w rozclenczen iu (1: 30) i porównano je z konwencjonalnym odkażaniem Sterinolem i lizolem. Po zastosowaniu Disterylu stwierdzono spadek liczby kolonii drobnoustrojów w powietrzu. Świadczy to, że Disteryl jest s'~uteeznym środkiem do odkażania pomieszczeń.

PISMlENNICTWO 1. Kędzia W. Dezynfekcja w medycynie i farmacji. PZWL 1977 2. Kędzia W. Preparaty dezynfekcyjne i antyseptyczne zawierające chloroheksydynę. PZWL 1979 3. Kędzia W. i inni Pseudomonas Species. PAN-Poznań 1977,71 4. Kędzia W. i inni Pseudomonas Species. PAN-Poznań 1977, 75 5. Leńko J. i inni Terapia i Leki 1977, 10 6. Leńko J. i inni Terapia i Leki 1977, 16

pro). graficzny: Wleslaw Czapski redaktor tecnniczny: Bożenna Kostrzewo-Nowicka ~~ IIIBtm KRAJOWA AGENCJA WYDAWNICZA ODDZIAŁ W ŁODZI INFORMACJI UDZiElA: OSRODEK INFORMACJI NAUKOWEJ "POLFA" Ul. WARYŃSKIEOO 8, WARSZAWA 00-631