KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 29.9.2017 r. C(2017) 6464 final ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 29.9.2017 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 poprzez doprecyzowanie sposobu szacowania wartości nominalnej instrumentów finansowych innych niż pochodne, wartości nominalnej instrumentów pochodnych i wartości aktywów netto funduszy inwestycyjnych (Tekst mający znaczenie dla EOG) PL PL
UZASADNIENIE 1. KONTEKST AKTU DELEGOWANEGO Rozporządzenie (UE) 2016/1011 w sprawie indeksów stosowanych jako wskaźniki referencyjne w instrumentach finansowych i umowach finansowych lub do pomiaru wyników funduszy inwestycyjnych (rozporządzenie w sprawie wskaźników referencyjnych) wprowadza wspólne ramy mające na celu zapewnienie dokładności i rzetelności wskaźników referencyjnych stosowanych jako odniesienie w instrumentach finansowych, umowach finansowych lub funduszach inwestycyjnych w Unii Europejskiej. Dzięki temu ma na celu przyczynienie się do prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego, zapewniając jednocześnie wysoki poziom ochrony konsumentów i inwestorów. Podstawę niniejszego rozporządzenia delegowanego stanowi upoważnienie, którego wykonanie pozostaje w gestii Komisji, o którym mowa w rozporządzeniu w sprawie wskaźników referencyjnych. Kwestia subsydiarności została uwzględniona w ocenie skutków rozporządzenia w sprawie wskaźników referencyjnych. 2. KONSULTACJE PRZEPROWADZONE PRZED PRZYJĘCIEM AKTU Komisja upoważniła Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) do wydania opinii technicznej w sprawie ewentualnych aktów delegowanych dotyczących rozporządzenia w sprawie wskaźników referencyjnych. Opinię tę ESMA dostarczył Komisji dnia 10 listopada 2016 r. W trakcie przygotowywania swojej opinii technicznej ESMA przeprowadził dwie konsultacje społeczne pierwszą w okresie od lutego do marca 2016 r. (51 opublikowanych odpowiedzi 1 ) i drugą w czerwcu 2016 r. (33 opublikowane odpowiedzi 2 ). W dniu 29 lutego 2016 r. zorganizował także publiczne wysłuchanie. Komisja uczestniczyła w spotkaniach grupy zadaniowej wyznaczonej przez ESMA do sporządzenia opinii oraz zorganizowania publicznego wysłuchania oraz uwzględniła odpowiedzi udzielone w ramach konsultacji podczas przygotowywania rozporządzenia delegowanego. Respondenci biorący udział w konsultacjach ESMA dotyczących projektu opinii technicznej byli zasadniczo zadowoleni z proponowanych przez ESMA przepisów, które będą miały zastosowanie w przypadku braku dostępnych danych ze źródeł danych. Kilku respondentów zwróciło się o wyjaśnienie, czy wykorzystanie dostępnych danych nie oznacza, że administratorzy wskaźników referencyjnych będą musieli nabywać dostępne dane za opłatą. Inną propozycją było również udostępnienie przez właściwe organy krajowe oraz ESMA swoich odpowiednich źródeł danych. Ostatnie pytanie zadane przez ESMA dotyczyło tego, czy stosowanie umów licencyjnych na potrzeby identyfikacji instrumentów finansowych, które stosują wskaźniki referencyjne jako odniesienie, byłoby przydatne w szczególności dla funduszy inwestycyjnych. Większość respondentów udzieliła negatywnej odpowiedzi na to pytanie. Stwierdzili oni, że jakiekolwiek obowiązkowe stosowanie umów licencyjnych byłoby bardzo uciążliwe, zwłaszcza że użytkownicy wskaźników referencyjnych nie byli prawnie zobowiązani do udzielenia odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszach. Respondenci wyrazili również wątpliwości, czy takie podejście doprowadzi do uzyskania pełnego obrazu dotyczącego poziomu stosowania danego wskaźnika referencyjnego. W związku z tym ESMA zdecydował 1 2 https://www.esma.europa.eu/press-news/consultations/discussion-paper-benchmarks-regulation#todo https://www.esma.europa.eu/press-news/consultations/consultation-paper-esma-technical-advicebenchmarks-regulation#todo PL 2 PL
o nieumieszczaniu odniesienia do stosowania umów licencyjnych w swojej opinii, co nie zostało również wymienione w niniejszym akcje delegowanym. Ze swojej strony Komisja w 2016 r. i w pierwszym kwartale 2017 r. zorganizowała spotkania dwustronne z różnymi zainteresowanymi stronami w celu omówienia aktów delegowanych. Odbyła również dwa spotkania z odpowiednią grupą ekspertów, podczas których eksperci z ministerstw finansów i organów nadzoru państw członkowskich omawiali środki delegowane z udziałem obserwatorów z Parlamentu Europejskiego i ESMA. Po wewnętrznych konsultacjach między służbami Komisji, które odbyły się w dniach 22 czerwca 20 lipca 2017 r., obywatele zostali poproszeni o wyrażenie opinii na temat projektu rozporządzenia delegowanego Komisji. Jeden z respondentów zauważył, że stosowanie alternatywnych kwot i wartości zdefiniowane w art. 4 może wymagać dalszych wytycznych ESMA. Inny respondent zasugerował, że odniesienie do dołożenia wszelkich starań i zachowania należytej staranności w art. 4 powinno zostać również wprowadzone w art. 1, 2 i 3. Art. 1, 2 i 3 zawierają jednak wyraźnie zdefiniowane odniesienia. Administratorzy wskaźników referencyjnych powinni być w stanie się do nich zastosować. Wybór rodzaju źródła danych, z którego korzystają, pozostawiono w ich gestii, ale obowiązkiem ich jest również zapewnienie prawidłowości tych danych. 3. ASPEKTY PRAWNE AKTU DELEGOWANEGO W art. 1 określono podejście do dokonywania obliczeń w początkowej fazie, jeśli wymagane dane opisane w art. 2 4 nie są dostępne w momencie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia delegowanego. W art. 2 4 określono sposób, w jaki powinno obliczać się kwoty nominalne, wartości nominalne i wartości aktywów netto w celu ustalenia, czy dany wskaźnik referencyjny należałoby uznać za kluczowy. W art. 5 określono, jak należy dokonać obliczenia w przypadku pośredniego odniesienia do wskaźnika referencyjnego. PL 3 PL
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 29.9.2017 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 poprzez doprecyzowanie sposobu szacowania wartości nominalnej instrumentów finansowych innych niż pochodne, wartości nominalnej instrumentów pochodnych i wartości aktywów netto funduszy inwestycyjnych (Tekst mający znaczenie dla EOG) KOMISJA EUROPEJSKA, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie indeksów stosowanych jako wskaźniki referencyjne w instrumentach finansowych i umowach finansowych lub do pomiaru wyników funduszy inwestycyjnych i zmieniające dyrektywy 2008/48/WE i 2014/17/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 596/2014 1, w szczególności jego art. 20 ust. 6 lit. a), a także mając na uwadze, co następuje: (1) Całkowita wartość instrumentów finansowych, umów finansowych lub funduszy inwestycyjnych stosujących wskaźnik referencyjny jako odniesienie jest kluczowym kryterium uznania tego wskaźnika referencyjnego zgodnie z przepisami rozporządzenia (UE) 2016/1011 za kluczowy, istotny lub pozaistotny. Konieczne jest zatem obliczanie wartości nominalnej instrumentów finansowych innych niż instrumenty pochodne, wartości nominalnej instrumentów pochodnych oraz wartości aktywów netto funduszy inwestycyjnych w taki sam sposób w całej Unii, tak aby zapewnić spójną kategoryzację wskaźników referencyjnych w państwach członkowskich i jednolite stosowanie rozporządzenia (UE) 2016/1011. (2) W związku z tym aby zapewnić wiarygodność wskaźników referencyjnych, przy obliczaniu wartości nominalnej instrumentów finansowych, wartości nominalnej instrumentów pochodnych oraz wartości aktywów netto funduszy inwestycyjnych należy wykorzystać dane regulacyjne, jeśli są one dostępne. (3) Całkowita wartość instrumentów finansowych, umów finansowych lub funduszy inwestycyjnych powinna być obliczana z uwzględnieniem zarówno bezpośrednich odniesień do tych instrumentów finansowych, umów finansowych lub funduszy inwestycyjnych, jak i pośrednich odniesień do danego wskaźnika referencyjnego w zestawie wskaźników referencyjnych. Jeżeli instrument finansowy, umowa finansowa lub fundusz inwestycyjny stosują szereg wskaźników referencyjnych jako odniesienie, przy obliczaniu całkowitej wartości instrumentów finansowych, umów finansowych i funduszy inwestycyjnych, które stosują wskaźnik referencyjny jako odniesienie, należy uwzględnić fakt odniesienia do szeregu wskaźników, gdyż te produkty finansowe nie zależą wyłącznie od pojedynczego wskaźnika referencyjnego. W przypadku pośrednich odniesień należy zatem doprecyzować sposób obliczania 1 Dz.U. L 171 z 29.6.2016, s. 1. PL 4 PL
całkowitej wartości, tak aby sposób ten był bezpośrednio stosowany, a wspomniana wartość spójnie mierzona w całej Unii. PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: Artykuł 1 Wartość nominalna instrumentów finansowych innych niż instrumenty pochodne i jednostki uczestnictwa w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania Wartość nominalna instrumentów finansowych innych niż instrumenty pochodne i jednostki uczestnictwa w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania to całkowita wyemitowana kwota nominalna w wartości pieniężnej, o której mowa w tabeli 3 pole 14 w załączniku do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/585 2. Artykuł 2 Wartość nominalna instrumentów pochodnych Wartość nominalna instrumentów pochodnych, o której mowa w art. 20 ust. 6 lit. a) rozporządzenia (UE) 2016/1011, to kwota referencyjna wskazana w tabeli 2 pole 20 w załączniku do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/104 3. Jeśli wartość nominalna jest jednak ujemna, wartość nominalna jest równa wartości bezwzględnej. W przypadku transakcji opartych na indeksie kredytowych instrumentów pochodnych, do wartości referencyjnej stosuje się współczynnik indeksu z tabeli 2 pole 89 w załączniku do rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/104. Artykuł 3 Wartość aktywów netto przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania Wartość aktywów netto przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, o której mowa w art. 20 ust. 6 lit. a) rozporządzenia (UE) 2016/1011, stanowi: a) w przypadku przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, które podlegają przepisom dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE 4 : wartość aktywów netto na jednostkę uczestnictwa wykazana w ostatnim sprawozdaniu rocznym lub półrocznym, o którym mowa w art. 68 ust. 2 tej dyrektywy, pomnożona przez liczbę jednostek uczestnictwa; 2 3 4 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/585 z dnia 14 lipca 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących norm i formatów danych dla danych referencyjnych instrumentów finansowych i środków technicznych dotyczących uzgodnień, jakie zostaną dokonane pomiędzy Europejskim Urzędem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych i właściwymi organami (Dz.U. L 87 z 31.3.2017, s. 368). Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/104 z dnia 19 października 2016 r. zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 148/2013 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających minimalny poziom szczegółowości informacji podlegających zgłoszeniu repozytoriom transakcji (Dz.U. L 17 z 21.1.2017, s. 1). Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32). PL 5 PL
b) w przypadku przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, które podlegają przepisom dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE 5 : najnowsza dostępna wartość aktywów netto, o której mowa w art. 104 ust. 1 lit. c) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 231/2013 6. Artykuł 4 Stosowanie alternatywnych kwot i wartości W przypadku gdy kwoty lub wartości do celów obliczenia całkowitej wartości instrumentów finansowych, umów finansowych lub funduszy inwestycyjnych stosujących wskaźnik referencyjny jako odniesienie, o których mowa w art. 1, 2 i 3, są niedostępne lub niepełne, całkowitą wartość, o której mowa w art. 20 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2016/1011, oraz całkowitą uśrednioną wartość, o której mowa w art. 24 ust. 1 lit. a) tego rozporządzenia, oblicza się poprzez zastosowanie alternatywnych kwot lub wartości, w tym wskaźników zastępczych i kwot lub wartości zgłoszonych przez prywatnych dostawców informacji lub danych na temat otwartych pozycji wyliczonych i opublikowanych przez operatorów rynku, pod warunkiem że te wskaźniki zastępcze oraz kwoty lub wartości mają odpowiednią reputację i są wystarczająco wiarygodni. Administrator, który stosuje alternatywne kwoty lub dane, dokonuje obliczenia całkowitej wartości w oparciu o dostępne informacje, dokładając wszelkich starań i zachowując należytą staranność. Powiadamiając właściwy organ zgodnie z art. 24 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/1011, administrator, który stosuje alternatywne kwoty lub dane, przekazuje temu organowi pisemną specyfikację wykorzystanych źródeł danych. Artykuł 5 Waluta Kwoty i wartości, o których mowa w art. 1, 2 i 3, wyrażone są w euro. W razie potrzeby kwoty lub wartości przelicza się, stosując dzienny referencyjny kurs euro publikowany przez Europejski Bank Centralny. Artykuł 6 Pośrednie odniesienie do wskaźnika referencyjnego w zestawie wskaźników referencyjnych W przypadku gdy wskaźnik referencyjny jest wykorzystywany pośrednio w zestawie wskaźników referencyjnych, kwoty lub wartości do celów progów, o których mowa w art. 20 ust. 1 i art. 24 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2016/1011, stanowią: a) wyrażona w procentach waga wskaźnika referencyjnego w zestawie wskaźników referencyjnych, pomnożona, odpowiednio, przez całkowitą kwotę lub wartość lub średnią wartość danego instrumentu finansowego lub funduszu inwestycyjnego, w przypadku gdy waga ta jest wyraźnie określona lub gdy można określić ją w przybliżeniu na podstawie innych dostępnych informacji; 5 6 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 1). Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 231/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE w odniesieniu do zwolnień, ogólnych warunków dotyczących prowadzenia działalności, depozytariuszy, dźwigni finansowej, przejrzystości i nadzoru (Dz.U. L 83 z 22.3.2013, s. 1). PL 6 PL
b) odpowiednio, całkowita kwota lub wartość lub średnia wartość danego instrumentu finansowego lub funduszu inwestycyjnego podzielona przez liczbę wskaźników referencyjnych w zestawie wskaźników referencyjnych, w przypadku gdy rzeczywista waga wskaźnika referencyjnego nie jest określona lub gdy nie można określić jej w przybliżeniu. Artykuł 7 Wejście w życie Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Sporządzono w Brukseli, dnia 29.9.2017 r. W imieniu Komisji Przewodniczący Jean-Claude JUNCKER PL 7 PL