Pale Atlas
Pale Omega
Pale TUBEX
Pale wbijane z rur stalowych zamkniętych
Pale wbijane z rur stalowych otwartych
Pale wbijane z rur stalowych otwartych
Mikropale Mikropale są przydatne do wzmacniania fundamentów, konstrukcji i podłoża. Podział: wiercone o średnicy trzonu do 300 mm oraz przemieszczeniowe (wbijane, wciskane, wwibrowywane) do 150 mm. Zawierają element nośny przenoszący obciążenie i ograniczający odkształcenia (stalowy pręt, wiązka prętów, rura lub kształtownik). Nosność może być powiększona przez iniekcję pobocznicy i podstawy Długość nawet do 30 m. Zastosowanie mikropali: - nośne przenoszące siły osiowe ściskające i wyciągające, stosowane wzmacniania fundamentów, budowli i konstrukcji oporowych oraz posadowienia nowych obiektów. - zaporowe (stabilizujące) pracujące na zginanie i ścinanie, używane do stabilizacji osuwisk, zabezpieczenia wykopów. Łatwe wykonanie mikropali ukośnych o dużym pochyleniu, można rozmieszczać tak, by pracowały głownie na siły poziome.
Mikropale Większe siły poprzeczne mogą przenosić mikropale o średnicach 200 do 300 mm, zbrojone grubościenną rurą lub teownikiem. Mikropale wiercone są w sposób zmechanizowany, praktycznie w każdych warunkach podłoża, także o dużym pochyleniu. Najczęściej formowane ciśnieniowo (jak kotwy gruntowe) Mikropale typu IW mają buławę formowaną metodą zastrzyk strefowego o ciśnieniu 1 do 6 MPa, mikropale typu BJ są betonowane lub formowane metodą zastrzyku jednokrotnego o ciśnieniu co najmniej 0,5 MPa. Podział pod względem konstrukcyjnym: - mikropale żelbetowe, D> 150 mm, zbrojenie 4-12 prętów o Ø =>12 mm, połączonych uzwojeniem lub obręczami (strzemionami) - mikropale zespolone, D>100 mm, element nośny osiowo umieszczony element stalowy: pojedynczy pręt, kilka prętów, rura, dwuteownik itp.. Długość mikropala powinna wynosić co najmniej 4 m. Długość buławy nie mniej niż 3 m gruncie, 0,5-1,0 m w skale. Miropale są zbrojone na całej długości.
Mikropale Mikropale przemieszczeniowe są wykonywane z wbijanych lub wciskanych prefabrykatów, niekiedy wkręcanych rur stalowych, a także formowane w otworach uzyskanych przez wbicie rury formującej. Mikropale z rur stalowych o średnicy 76 170 mm sięgają w bardzo słabych gruntach do głębokości 30 m. Mikropale te mogą mieć pochylenie do 30 0.
Inne zastosowanie: kotwy Mikropale iniekcyjne
Pale jet-grouting
Pale jet-grouting
Badania nośności pali
Obliczenia statyczne układów palowych Obliczenia statyczne wykonuje się dla określenia sił wewnętrznych w palach oraz oczepie, przemieszczeń całego układu palowego. Metody obliczeniowe: metody klasyczne, metody numeryczne Metody klasyczne wprowadzają uproszczenia w schemacie konstrukcji palowej: oczep - sztywna bryła, pale jako wahacze (obustronnie przegubowe) lub pręty na podporach sprężystych. (metoda sztywnego oczepu).
Obliczenia statyczne układów palowych Metody numeryczne: - programy komputerowe do obliczania (metodą przemieszczeń) układów ramowych, rusztów belkowych, ramowo-płytowych - programy MES do obliczania układów płytowych, płytowo-prętowych, powłokowo-prętowych.
Metoda klasyczna- sztywnego oczepu
Metoda klasyczna- sztywnego oczepu s osiadanie całkowite na podstawie próbnych obciążeń lub obliczeń osiadania. sb osiadanie w gruncie (bez skrócenia pala) W układach statycznie wyznaczalnych EA oraz Kz nie mają znaczenia w obliczeniach.
Metoda klasyczna- sztywnego oczepu- układy dwupalowe, trójpalowe, płaskie
Metoda klasyczna- sztywnego oczepu
Metoda klasyczna- sztywnego oczepu Metoda nie powinna być stosowana do układów z palami ukośnymi obciążonymi siłami poziomymi i pionowymi.
Metoda klasyczna- sztywnego oczepu układy wielopalowe
Metoda klasyczna - sztywnego oczepu płaski układ wielopalowy, płaski
Metoda klasyczna - sztywnego oczepu płaski układ wielopalowy, płaski
Metoda klasyczna - sztywnego oczepu układ wielopalowy, przestrzenny
Metody numeryczne Metody numeryczne: - dokładniejsza analiza układów i stosowanie schematów bardziej zbliżonych do rzeczywistości Metody statyki prętowej (numeryczne) - schematy statyczne: płyty, belki na podporach sprężystych, układy ramowe, układy płytowe z palami jako prętami współpracującymi ze sprężystym lub sprężysto-plastycznym podłożem gruntowym Metody MES, większość programów do zagadnień płaskich (płaski stan odkształcenia), do zagadnień pali potrzebne raczej programy 3D (przestrzenne, nie osiowo symetryczne)
Metoda sprężystego oczepu na podporach sprężystych
Metoda sprężystego oczepu na podporach sprężystych Nie ma tablic dla rozwiązań belek na podporach sprężystych, istnieją tablice do rozwiązań belek na podporach stałych (tablice Winklera) Modelowanie belek na podporach stałych palach jest obarczone błędem w przypadku złożonego obciążenia (obciążenie równomiernie rozłożone por. ćwiczenia może być w ten sposób rozwiązywane) Rozwiązanie dla podpór liniowo sprężystych lub podpór nieliniowo-sprężystych Można uwzględnić technologię pala w Kz
Metoda sprężystego oczepu na podporach sprężystych Jednakowe charakterystyki dla podpór sprężystych - - sztywności pali są stałe
Sztywność podpory palowej
Metoda sprężystego oczepu na podporach sprężystych
Metoda sprężystego oczepu na podporach sprężystych z uwzględnieniem nierównomiernej sztywności osiowej pali Metoda uwzględnia oddziaływanie wzajemne pali w grupie: pale skrajne osiadają mniej, pale środkowe (wewnętrzne) osiadają więcej. Sztywności pali określone wzorem: kz = Q/s ulegają zmianie.
Metoda sprężystego oczepu na podporach sprężystych z uwzględnieniem nierównomiernej sztywności osiowej pali
Metoda sprężystego oczepu na podporach sprężystych z uwzględnieniem nierównomiernej sztywności osiowej pali
Metoda sprężystego oczepu na podporach sprężystych z uwzględnieniem nierównomiernej sztywności osiowej pali W metodzie sprężystego oczepu oraz w metodzie z uwzględnieniem nierównomiernej sztywności osiowej pali otrzymuje się tylko siły osiowe w palach, brak wartości momentów zginających.
Obliczanie ustrojów palowych metodą współpracy pali ze sprężysto-plastycznym ośrodkiem gruntowym Metoda pozwala wyznaczyć siły osiowe oraz momenty zginające w palach. Podpory sprężyste wzdłuż osi pala oraz prostopadłe do osi pala Skomplikowane algorytmy wyznaczania sztywności podpór sprężystych. Metoda przydatna w przypadku działania obciążeń poziomych. Metoda najbardziej uniwersalna.
Obliczanie ustrojów palowych metodą współpracy pali ze sprężysto-plastycznym ośrodkiem gruntowym
Obliczanie ustrojów palowych metodą współpracy pali ze sprężysto-plastycznym ośrodkiem gruntowym
Badania nośności pali
Próbne obciążenia pali
Próbne obciążenia pali
Próbne obciążenia pali
Próbne obciążenia pali stanowisko kotwione
Próbne obciążenia pali stanowisko kotwione
Próbne obciążenia pali stanowisko balastowe
Próbne obciążenia pali stanowisko balastowe-kotwione
Próbne obciążenia pali stanowisko kotwione
Próbne obciążenia pali
Próbne obciążenia pali interpretacja wyników
Próbne obciążenia pali interpretacja wyników
Zbrojenie pali ustrojów palowych - połączenia
Zastosowania pali fundamentowych w obiektach mostowych
Most w ciągu autostradowej obwodnicy Wrocławia
Q r = 7400 kn; Q max = 11000 kn
Wiadukt Millau
Most III Tysiąclecia w Gdańsku
Most podwieszony im. Solidarności w Płocku (prze Wisłę)
Fundamenty podpór zostały posadowione na wierconych palach wielkośrednicowych o średnicy 150 cm, których podstawy oparto w warstwie iłów twardoplastycznych
Most drogowy przez Bug w Wyszkowie
Wszystkie podpory na terenie zalewowym składają się z dwóch niezależnych filarów opartych na niezależnych płytach fundamentowych zwieńczających pale wiercone o średnicy 150 cm, z wyciąganą rurą obsadową.