Wymagania edukacyjne w technikum SIECI KOMPUTEROWE kl. 2c Wiadomości Umiejętności Lp. Temat konieczne podstawowe rozszerzające dopełniające Zapamiętanie Rozumienie W sytuacjach typowych W sytuacjach problemowych Podstawy lokalnych komputerowych. 1 Podstawowe pojęcia dotyczące lokalnej - identyfikuje w serwery 2 Jednostki miar w ach komputerowych oraz parametry techniczne 3 Rodzaje oraz charakterystyka medium transmisyjnego 4 Rodzaje, budowa i funkcje urządzeń owych 5 Symbole graficzne urządzeń owych - definiuje pojęcie - definiuje pojecie adresu owego - wymienia elementy składowe - wymienia typy ze względu na zasięg - wymienia jednostki miar stosowane w ach komputerowych mediów transmisyjnych - wymienia kategorie skrętki urządzeń stosowanych do budowy urządzeń stosowanych do budowy typów łączy stosowanych w ach - wyjaśnia różnicę miedzy klientem a serwerem - opisuje rolę urządzeń i protokołów owych - przedstawia rozmiar pliku w różnych jednostkach - opisuje wady i zalety mediów transmisyjnych - opisuje rolę urządzeń do budowy - opisuje symbole urządzeń do budowy - opisuje symbole łączy stosowanych w ach - oblicza czas pobierania pliku na podstawie jego rozmiaru i prędkości łącza - określa medium transmisyjne na podstawie opisu na kablu - rozpoznaje urządzenia owe na podstawie rysunku - rozpoznaje urządzenia owe na podstawie symbolu - rozpoznaje typy łączy owych na podstawie symbolu - wykonuje schematyczne rysunki - dobiera przepustowość łącza od dostawcy internetowego - dobiera rodzaj medium transmisyjnego do - dobiera urządzenia do budowy - dobiera urządzenia do budowy - dobiera typy łączy do budowy 6 Dokumentacja techniczna - wymienia informacje, które - rozpoznaje i interpretuje - wyszukuje - dobiera urządzenia owe
urządzeń owych 7 Topologie owe (logiczna i fizyczna) 8 Rodzaje metod dostępu do 9 Rodzaje środowisk owych (klient-serwer i peer-to-peer) muszą być umieszczone w dokumentacji urządzenia - definiuje pojecie topologii - wymienia topologie fizyczne - definiuje pojęcie kanału komunikacyjnego - wymienia typy transmisji metod dostępu do nośnika - definiuje pojecie równorzędnej (peer-to-peer) i klient-serwer 10 Komunikacja w - definiuje pojęcie protokołu komunikacyjnego - wymienia tryby transmisji protokołów internetowych 11 Model ISO-OSI oraz TCP/IP warstw w modelu OSI i TCP/IP - definiuje pojęcie jednostki w warstwie 12 Protokoły warstwy łącza - wymienia technologie Ethernet pól w nagłówku ramki Ethernet - definiuje pojęcie domeny informacje z dokumentacji - opisuje różnice miedzy topologią fizyczną i logiczną - wymienia wady i zalety poszczególnych topologii - opisuje metody dostępu do nośnika - opisuje wady i zalety peer-to-peer i klient-serwer - charakteryzuje tryby transmisji - opisuje różnice w transmisji w trybie połączeniowym i bezpołączeniowym - opisuje zadania warstw w modelu OSI i TCP/IP - opisuje proces enkapsulacji i dekapsulacji - opisuje zawartość pól w nagłówku ramki Ethernet - opisuje zjawisko kolizji ramek w - identyfikuje urządzenia dokumentacje urządzeń w Internet - wyszukuje informacje w dokumentacji - rozpoznaje topologie na schematach - identyfikuje metodę dostępu stosowaną w - identyfikuje architekturę używaną w - określa warstwę, w której pracują urządzenia owe - wyświetla zawartość tablicy arp komputera - wykonuje kabel Ethernetowy prosty i skrosowany - oblicza liczbę domen kolizyjnych i na podstawie specyfikacji - dobiera rodzaj topologii do - projektuje sieć tak, aby zmniejszyć liczbę kolizji - dobiera architekturę w zależności od wymagań użytkownika - korzystając z tablicy arp ustala adresy fizyczne komputerów w - projektuje sieć tak, aby zminimalizować rozmiar domen kolizyjnych i rozgłoszeniowych
kolizyjnej i rozgłoszeniowej 13 Protokoły warstwy pól w nagłówku pakietu protokołów routingu protokołów warstwy 3 14 Adresowanie w 15 Zasady projektowania adresacji IP - wymienia typy adresów używanych w ach - wymienia klasy adresów IP - wymienia adresy specjalne - wymienia zakresy adresów prywatnych w poszczególnych klasach - wymienia zasady nadawania adresów w 16 Adresowanie - wymienia typy adresów dzielące sieć na domeny kolizyjne i rozgłoszeniowe - opisuje zawartość pól w nagłówku pakietu - opisuje znaczenia pola TTL w nagłówku pakietu - porównuje działanie protokołów routingu - wyjaśnia przeznaczenie protokołów warstwy 3 - opisuje sposób reprezentowania adresów w - opisuje zakresy adresów IP w poszczególnych klasach - reprezentuje pod za pomocą maski i w notacji CIDR - opisuje zasady nadawania adresów w - opisuje zasady reprezentowania adresów rozgłoszeniowych w - korzysta z polecenia ping do testowania - korzysta z polecenia tracert do testowania - wyświetla informacje o adresach MAC i IP komputera - zamienia adres IP z postaci dziesiętnej na dwójkową - zamienia adres IP z postaci dwójkowej na dziesiętną - wyznacza adres i rozgłoszeniowy - oblicza ilość hostów w pod - sprawdza metodami analitycznymi możliwość komunikowania się komputerów w - określa adresy i rozgłoszeniowe w podach - określa adresy, które można przydzielić hostom - wyświetla informacje o adresach - dobiera protokół routingu działający w - wyszukuje wąskie gardła w trasach pakietów - planuje przydzielania adresów w - projektuje schemat adresowania w - stosuje skrócone formy zapisu adresów IPv
17 Protokoły warstwy transportowej - wymienia adresy specjalne protokołów pracujących w warstwie transportowej pól w nagłówku warstwy transportowej 18 Protokoły warstwy aplikacji protokołów pracujących w warstwie aplikacji 19 Inne zestawy protokołów owych innych zestawów protokołów - porównuje złożoność nagłówka protokołu TCP i UDP - opisuje proces nawiązywania połączenia w protokole TCP - opisuje działanie mechanizmu potwierdzania otrzymania - opisuje działanie systemu DNS - opisuje przeznaczenie innych protokołów owych - testuje możliwość komunikacji za pomocą protokołu - testuje system DNS poleceniem nslookup - planuje system nazw w domenie i poddomenach Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: inicjuje projekty i przewodniczy im, bezbłędnie rozwiązuje zadania, ma gruntowną i utrwaloną wiedzę oraz wykazuje się wymaganymi umiejętnościami, poszukuje nowych metod rozwiązywania zadań problemowych, startuje w konkursach, z własnej inicjatywy pomaga innym, asystuje nauczycielowi podczas zajęć. Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który: nie potrafi wykonać prostych zadań przy komputerze nawet przy pomocy nauczyciela nie osiągnął minimum wiedzy i umiejętności objętych podstawą programową w technikum rezygnuje z odpowiedzi lub wykonania zadania.
Kryteria oceny prac pisemnych i praktycznych: Ocena Zakres Celujący Wiedza wykraczająca poza zakres materiału Bardzo dobry 90% - 100% Dobry 75% - 89% Dostateczny 50% - 74% Dopuszczający 30%- 49% Niedostateczny Poniżej 30% Kryteria oceny (zaliczenia) prac egzaminacyjnych: - część teoretyczna: 50% - część praktyczna: 75%