Pismo dedykowane ukochanemu Bhagawanowi Śri Sathya Sai Babie Kochaj wszystkich, wszystkim służ Stowarzyszenie Sathya Sai w Polsce
SAI RAM jest oficjalnym biuletynem Organizacji Sathya Sai w Polsce. Ukazuje się cztery razy wroku jako kwartalnik. Ze względu nakonieczność utrzymania poprawności językowej pisma, a także zpowodów technicznych zastrzegamy sobie prawo dokonywania zmian iskrótów wnadsyłanych tekstach. Wszelkie listy iartykuły prosimy kierować naadres redakcji: e-mail: sairam.gdansk@wp.pl Wpłaty naprenumeratę należy dokonywać nakonto wydawcy: Stowarzyszenie Sathya Sai ul. Osadników 29 a, 72 020 Trzebież PEKAO S.A. 58 1240 4432 1111 0000 4734 2235 Adres sekretariatu Organizacji Sathya Sai w Polsce oraz Stowarzyszenia Sathya Sai: Stowarzyszenie Sathya Sai ul. Osadników 29a, 72-020 Trzebież tel. (091) 480 86 19 Oficjalna strona internetowa Organizacji Sathya Sai w Polsce www.sathyasai.org.pl Cena 1 egz. Sai Ram 8,00 zł (wraz zkosztami wysyłki) Magazyn redagują: Izabela Szaniawska, Bogusław Posmyk, Jarosław Karwowski. Stała współpraca: Anna Dobosz, Marta Dobosz, Maria Quoos, Ewa Serwańska.
Spis treści Od Redakcji................... 4 Jestem Ja, jestem atmą dyskurs.......... 6 Bądź dobry, czyń dobro i dostrzegaj tylko dobro dyskurs. 12 Obowiązkiem studentów jest promowanie jedności dyskurs. 21 Współczujące serce jest świątynią Boga dyskurs.... 29 Jestem tobą, ty jesteś mną dyskursy........ 36 Satjopaniszad A. Kumar............. 43 Girlanda boskich imion prof. Kasturi........ 49 Sathya Sai Gita Sathya Sai Baba.......... 53 Serce Boga jest miękkie jak masło prof. S. Sandweiss.. 58 Ręka w rękę ze Swamim dr J. Hislop......... 67 Dharma właściwe postępowanie R. i S. Farmer.... 74 Leki ze świętej apteki fragm............ 83 Dom dla Gracjana bez rączek relacja........ 86 Zdarzyło się w Prasanthi.............. 91 Zosia i jelonek J. Marczak............. 95 Jak Satja został Sai Babą komiks.......... 98 3
Słowo wstępne 4 Od Redakcji 2010 rok to 84. rok pobytu awatara Sathya Sai na ziemi. Jego zwieńczeniem będą 85. urodziny tej fizycznej postaci Bhagawana (bo w Indiach świętuje się początek, a nie koniec kolejnego roku życia). To święto 23 listopada połączone będzie ze Światową Konferencją Sai, do której przygotowują się teraz wszystkie organizacje Sathya Sai na całym świecie w 114. krajach. Wszędzie, w grupach i w ośrodkach prowadzi się kółka studyjne i przygotowuje się programy, prezentacje, spektakle na krajowe pre-konferencje. Temat pre-konferencji dla wszystkich regionów na całym świecie jest jeden: Ideał Sai: Bóg jest, Ja jestem Ja, Kochaj wszystkich, służ wszystkim. 20 marca mieliśmy w Krakowie pre-konferencję krajową, 3-5 kwietnia w Mediolanie: europejską młodzieżową a 7-9 maja w Kolonii, w Niemczech europejska pre-konferencja. A potem mamy najważniejsze wydarzenia Organizacji Sai w Polsce: 3-6 czerwca Zjazd Ogólnopolski, znów w Gdańsku-Sobieszewie, po raz pierwszy międzynarodowy z udziałem gości z czterech krajów naszego regionu, a na przełomie czerwca i lipca, ponownie na Suwalszczyźnie kolejny międzynarodowy obóz medyczny albo raczej charytatywny, bo tylko część uczestników to lekarze i masażyści. Druga z najważniejszych form pomocy to prace budowlano-remontowe, które, jak napisała Polityka w artykule Łańcuch Gracjana, są też przedmiotem sewy grupy z Grudziądza, budujacej, wraz z innymi osobami dom dla bardzo biednej rodziny. Piszemy o tym w artykule Dom dla Gracjana bez rączek. Ale większość numeru to duchowe nauki Sai. Obok dyskursów i odpowiedzi Baby na pytania (Satjopaniszad, Sai Gita) mamy wielkie teksty wielkich wielbicieli Baby: Johna Hislopa, Samuela Sandweissa, Kasturiego. Ale też lżejsze formy opowiadanie i...leki ze świętej apteki. Zapraszam do lektury. Boguś Posmyk
Sai Ram, Kochani! Jesteśmy w szoku pod wpływem tragedii, która dzisiaj miała miejsce. Mamy świadomość czasów w jakich żyjemy. Zmiany zachodzą na całym świecie. Tym razem dotykają wszystkich Polaków, jako całego narodu. Łączymy się z wyrazami współczucia z rodzinami ofiar. Czujemy potrzebę bycia razem. To, co poprzednio dzieliło, teraz zamienia się w poczucie jedności. Pamiętajmy jednak, że jedyne co możemy zrobić, to opanować negatywne emocje! Nasze myśli mają niezwykłą moc. Mogą stwarzać rzeczywistość. Właśnie teraz naszym zadaniem jest myśleć pozytywnie! Wysyłajmy światło, wiele miłości i ufajmy, że wszystko dobrze się ułoży... twoja wola Panie. Wiele miłości Ania Dobosz 10 kwietnia 2010 r. Statek Pokoju we Wrocławiu Kochaj wszystkich, służ wszystkim 8 maja 2010, 12:00-16:00 W imieniu Wrocławskiego Ośrodka Organizacji Sathya Sai w Polsce zapraszamy serdecznie wszystkich chętnych do Wrocławia w dniu 8 maja. W programie rejs statkiem po Odrze połączony ze śpiewaniem w intencji pokoju i harmonii w Polsce, Europie i na świecie. Wypływamy o godz. 12:00 z Przystani Zwierzynieckiej, powrót planujemy na godz. 16:00. Trasa rejsu obejmuje zwiedzenie Ostrowa Tumskiego od strony wody, kolejno popłyniemy w stronę wyspy Opatowickiej pod śluzę Opatowice oraz w stronę Jazu Psie Pole. Statek w dniu rejsu będzie do naszej dyspozycji od godz. 11:30 koszt uczestnictwa to 35zł od osoby 100 miejsc na statku. Podczas rejsu oferujemy wodę kawę, herbatę, słodkości... Spotkanie organizuje: Ośrodek Wrocławski, Organizacja Sathya Sai w Polsce Stowarzyszenie Sathya Sai (siedziba) ul. Osadników 29a, 72-020 Trzebież www.sathyasai.org.pl e-mail (w sprawie spotkania): d_hebisz@hdp.com.pl 5
Dyskurs Jestem Ja, jestem atmą Dyskurs Bhagawana Śri Sathya Sai Baby wygłoszony 25 grudnia 2009 roku w Sai Kulwant Hall z okazji Bożego Narodzenia Słońce zdaje się ciche i spokojne Dni stają się krótsze Wieje chłodny wiatr. Ten świąteczny okres przynosi wszelką pomyślność ludziom, którzy wypełniają spichlerze nowo zebranym, bogatym plonem. Cieszą się nie tylko rolnicy, lecz wszyscy, a swoje szczęście i pomyślność przypisują Bogu. Gdzie przebywa Bóg? Bóg jest wszędzie, jest wszechobecny przebywa w tobie, ponad tobą, pod tobą i wokół ciebie. Nie posiada żadnej szczególnej postaci ani imienia. Nie dotyczą Go ani narodziny ani śmierć. Gdzie mają miejsce narodziny, istnieje również śmierć! Dlatego Bóg nie podlega narodzinom ani śmierci! Jest On obecny w każdej żywej istocie jako atmaswarupa (ucieleśnienie boskiej atmy). Dziś człowiek nie jest w stanie urzeczywistnić atmatattwy (zasady atmy). Bharat jest świętym krajem. Wydał wiele szlachetnych dusz i cnotliwych kobiet. Kraj Bharatu wydał na świat wiele szlachetnych niewiast, takich jak Sawitri, która przywróciła życie swojemu zmarłemu mężowi; Czandramati, która poskromiła nieokiełznany ogień mocą prawdy; Sita, która dowiodła swojej czystości wychodząc nietknięta z płomieni, Damajanti, która obróciła złego myśliwego w popiół mocą swojej cnoty. 6
Ten kraj pobożności i cnoty osiągnął dobrobyt i pomyślność i stał się nauczycielem wszystkich narodów świata, ponieważ posiadał kobiety o takich pięknych cnotach. Śri Rama uwolnił Sitę z niewoli demona Rawany, który więził ją na Lance przez dziesięć miesięcy. Rama zabrał ją do domu poddawszy próbie ognia. Bóg ognia oddał ją Ramie mówiąc: Ramo, Sita jest wspaniałą kobietą wszelkich cnót. Jest tak oddana mężowi, że nie spojrzała w twarz żadnemu mężczyźnie przez te długie dziesięć miesięcy. Sita wyszła z próby ognia nietknięta, a sam bóg ognia zaświadczył o jej czystości. Można sobie wyobrazić, jak wspaniała i szlachetna była to kobieta! Czy można znaleźć podobne kobiety w jakimkolwiek innym kraju na świecie? Kraj Bharatu (Indie) leży pośrodku siedmiu mórz. W tym kraju każdy mężczyzna powinien zachowywać się jak puruszottama (szlachetna dusza), a każda kobieta powinna zachowywać się jak patiwratha (kobieta cnotliwa). Nic dziwnego, że wielu awatarów urodziło się w tym świętym kraju. Wielcy ludzie i szlachetne dusze mogą rodzić się w każdym kraju, lecz awatarzy rodzą się tylko w Indiach. Obecnie ludzie poszukują w świecie wszystkiego, tylko nie Boga. Porzucają nawet swoją ojczyznę w poszukiwaniu bogactwa i pieniędzy. To nie jest pozytywny aspekt rozwoju, szczególnie dla Bharatijów, mieszkańców Indii, gdyż powinni oni wznieść się ponad pragnienie zdobywania pieniędzy. Tylko Bóg zawsze daje, nigdy nie bierze. Bóg pragnie od nas tylko miłości, niczego poza tym. Kraj Bharatu jest szlachetny i święty, ale jego mieszkańcy wyjeżdżają w poszukiwaniu bardziej zielonych łąk. Jednak ci z czystym i nieskalanym sercem pozostają w swym rodzinnym kraju. Czego Bóg oczekuje od swoich wielbicieli? Jedynie czystego i świętego serca. Ludzie nadają Bogu rozmaite imiona i postaci. W rzeczywistości Bóg jest jeden i pozostaje poza wszelkimi imionami i formami. Przybiera imię i postać wedle życzeń i dążeń wielbiciela. Kiedy kontemplujesz postać Jezusa i pragniesz zobaczyć Go w tej postaci, On pojawia się przed tobą jako Jezus. 7
Sarwatah panipadam tat sarwathokszi siromukham, sarwatah sruthimalloke sarwamawruthja tiszthati mając wszędzie swoje ręce, stopy, oczy, głowę, usta i uszy, przenika On cały kosmos. Bóg jest obecny w każdym człowieku, nawet w każdym żywym stworzeniu. Dajwam manusza rupena Bóg przebywa w człowieku. Dlatego wartości ludzkie uważa się za ważne i święte. Nie wystarczy posiadać ludzkie ciało. Wraz z jego posiadaniem człowiek powinien kultywować ludzkie wartości: prawdę satja, prawość dharma, pokój śanti, miłość prema i niekrzywdzenie ahimsa. Nie powinno się kłamać pod żadnym pozorem. Jeśli będziesz trzymał się prawdy, to pojawi się prawość. Gdzie prawda i prawość idą w parze, pojawia się pokój. Gdzie panuje pokój, będzie też miłość. Gdzie panuje miłość, nie ma miejsca na krzywdzenie. Niestety, z powodu braku miłości wśród ludzi, wszędzie króluje przemoc. Obecnie na kogo się nie natkniesz, wszędzie panuje niepokój i zamieszki. Ludzie odprawiają dżapę (intonowanie imienia Boga) i tapas (pokutę), aby osiągnąć pokój, lecz pokoju nie ma. Gdziekolwiek nie spojrzysz, wszędzie tylko broń, broń, broń! [ang.: peace pokój, pieces tu: broń]. Człowiek musi rozbudzić w sobie miłość, aby osiągnąć pokój. Miłość jest Bogiem, Bóg jest miłością. Prawda jest Bogiem, Bóg jest prawdą. Prawda i miłość są ucieleśnieniami Boga. Mimo że Bóg jest jeden, ludzie przypisują mu rozmaite imiona, takie jak Rama, Kriszna, Gowinda czy Narajana. Różne imiona i formy przypisywane Bogu to wynik wyobraźni poetów i malarzy. Na przykład, Rawi Warma przedstawiał Boga w rozmaitych postaciach dzięki swej wyobraźni. Ale Boga nie można ograniczyć do konkretnej postaci i imienia. Wszystkie imiona i postaci są Jego, lecz On jest ponad nimi. Bóg jest mieszkańcem wnętrza żywych istot, również człowieka. Całe stworzenie jest przejawem Boga. Bóg nie posiada żadnych pragnień ani aspiracji. Jest bezinteresowny. Wszystko w zewnętrznym świecie jest reakcją, odbiciem i oddźwiękiem twojej wewnętrznej istoty. To jest materiał (Swami pokazał chusteczkę). Właściwie to nie jest materiał, tylko splot nici. Nici utkane razem przybrały formę materiału. Podobnie, 8
myśli i pragnienia człowieka tworzą jego umysł. Myśli z kolei wyrażają się w postaci mowy. Słowa prowadzą do czynów podejmowanych przez organy zmysłów. W tym procesie człowiek miewa złe myśli i uczucia. W jakim celu Bóg dał człowiekowi oczy? Tylko po to, żeby widział dobro. I podobnie, otrzymał uszy, by mógł słyszeć tylko dobre rzeczy, a język po to, by wymawiał tylko dobre słowa. Słowa, które mówicie, muszą być zawsze miłe i łagodne, nigdy ostre. Dlatego musicie uważać każdy narząd swojego ciała dany wam przez Boga za święty oraz powinniście właściwie go używać. To święte ciało powinno zostać ofiarowane Bogu i nikomu innemu. Bóg daje ci wszystko, co jest ci potrzebne w twojej ziemskiej podróży, dlatego powinieneś umieścić Boga na ołtarzu swego czystego i świętego serca. Bóg jest wszechobecny. Niebo jest Bogiem i ziemia jest Bogiem. Wszyscy ludzie są ucieleśnieniami Boga. Bóg istnieje w każdym człowieku w postaci oddechu (soham). Ludzie powinni sobie to uświadomić. Tylko wtedy, gdy zrozumiecie prawdziwą naturę Boga, będziecie mogli uważać, że zdobyliście dżnianę, mądrość. Dżniana nie jest tylko wiedzą książkową. Wielu wykształconych ludzi zdobyło obszerną wiedzę z książek, lecz kim jest dżnianin (zrealizowana dusza) w prawdziwym znaczeniu tego słowa? Tylko ktoś, kto zrozumiał znaczenie słów: Nie jestem tym ciałem, nie jestem tym umysłem, zaprawdę jestem Bogiem, jest prawdziwym mędrcem (dżnianinem). Kim jesteś, kiedy mówisz: To jest moje ciało? Do kogo odnosisz to powiedzenie? Powiedzenie moje ciało znaczy, że jesteś kimś innym, niż ciało. Kiedy mówisz: To jest mój umysł, masz na myśli to, że jesteś kimś innym niż twój umysł. I podobnie, kiedy mówisz: To jest mój intelekt, znaczy to, że ty jesteś kimś innym niż twój intelekt. Czym jest moje w tych wszystkich stwierdzeniach? To moje to jest ja. Ja oznacza to, do czego Jezus Chrystus odnosił się jako do ego i właśnie ono musi zostać ukrzyżowane. To jest prawdziwe znaczenie symbolu krzyża. Ukrzyżowujesz swoje ego. 9
Jesteś związany dwoma więzami ja i moje. Na tym polega uwiązanie człowieka. Jeśli uwolnisz się od tych dwóch więzów, pozostanie jedynie ty. Teraz jesteś ty i twoje ciało. Przypuśćmy, że musisz je jutro opuścić. Kim wtedy będziesz i gdzie się znajdziesz? Nie wiesz! Ciało jest jak ubranie, jak szata. Gdy się pozbędziesz przywiązania do tej szaty, odkryje się twoja prawdziwa natura. Ta sama prawda została objaśniona w stwierdzeniu: Jesteś tym, za kogo się sam uważasz, tym, za kogo uważają cię inni i tym, kim naprawdę jesteś. To jest sedno natury człowieka. Gdy ktoś pyta, kim jesteś, odpowiesz z pewnością: Jestem tym a tym podając swoje imię i nazwisko. Lecz tak naprawdę imię nadali ci rodzice przy narodzinach, a nie Bóg. Przypuśćmy, że pytasz Boga: Kim jesteś?. On odpowie ci: Aham brahmasmi jestem brahmanem. Każdy człowiek powinien sobie uświadamiać i powtarzać: Jestem brahmanem, nie mam innego imienia. Jeśli ktoś zapyta, jak masz na imię, powinieneś odpowiedzieć Moje imię to brahman. Jeśli będziesz bezustannie świadomy swojej prawdziwej natury, będziesz świadomy atma tattwy. Nie musisz kontemplować niczego innego. Kiedy spotykasz przyjaciół czy znajomych, witasz ich gestem namaskar. To znaczy, że właściwie oddajesz hołd Bogu obecnemu w każdym człowieku. Więc nie upieraj się przy tym swoim ja, ja, ja. Wszystkie fizyczne ciała są jak role odgrywane w przedstawieniu; zmieniają się. Sam świat jest kosmicznym przedstawieniem. Musisz ciągle przypominać sobie, że odgrywasz rolę w kosmicznym dramacie, a twoją prawdziwą naturą jest to, że jesteś uosobieniem boskiej jaźni (atma swarupa). Czy macie jakieś wątpliwości w związku z tym? (Swami zwrócił się do zgromadzonych). Jeśli będziecie mieć jakiekolwiek wątpliwości, będziecie zdezorientowani. Niestety, w dzisiejszych czasach człowiek nie wie nic o swojej prawdziwej naturze. Jak więc miałby wiedzieć cokolwiek o Bogu? Więc przede wszystkim poznaj siebie! Dociekaj swojej wewnętrznej natury Kim jestem? Kim jestem?, a uświadomisz sobie Ja jestem Ja, jestem atmą, Ja jestem Ja, jestem 10
atmą, Ja jestem Ja, jestem atmą. Jeśli zapomnisz o boskiej jaźni, pozostanie tylko mocne wino [ang.: divine boski, deep wine mocne wino]. Więc powinieneś stać się boski. Rama, Kriszna, Gowinda i inne imiona odnoszą się w mowie potocznej tylko do Boga. Człowieka nazywa się różnie, w zależności od jego relacji z innymi na poziomie fizycznym. Jednego można nazwać zięciem, innego synem, jeszcze innego bratem. Im głębsze są te związki, tym bardziej pogłębia się ludzka niewola. Skąd wzięły się te więzy? To wy je stworzyliście. Żenisz się z dziewczyną i mówisz: To jest moja żona. Ale kim była dla ciebie przed ślubem? Nie wiesz. Po kilku latach, kiedy w końcu od ciebie odchodzi, nadal nic o niej nie wiesz. Tak więc, nic o niej nie wiesz zarówno przed ślubem, jak i wtedy, kiedy cię już opuści. Relacja mąż-żona istnieje tylko pomiędzy tymi dwoma wydarzeniami. Dlatego nie martw się przeszłością. Przeszłość to przeszłość, a przyszłość jest niepewna. Nie wiesz nic ani o przeszłości, ani o przyszłości. Jesteś świadom jedynie teraźniejszości. Dlatego żyj w teraźniejszości, to jest jedyna rzeczywistość. Bhagawan zakończył swój dyskurs bhadżanem Hari bhadżana bina sukha santi nahin. tłum.: Iwona Piotrowska źródło: www.sathyasai.org.pl Sri Sathya Sai Books & Publications Trust, Prasanthi Nilayam 11
Dyskurs Bądź dobry, czyń dobro i dostrzegaj tylko dobro Dyskurs Bhagawana Śri Sathya Sai Baby wygłoszony 22 listopada 2009 r. z okazji XVIII Konwokacji Uniwersytetu Śri Sathya Sai Wartość całej waszej edukacji bez prawdy, prawości, pokoju i miłości jest równa zeru. Wszystkie wasze charytatywne czyny mające na celu dobro i życzliwość pozbawione prawdy prawości, pokoju i miłości są warte zero. Korzyści ze wszystkich waszych stanowisk, jakie zdobyliście bez prawdy, prawości, pokoju i miłości są równe zeru. Efekty waszych dobrych uczynków w których nie ma prawdy, prawości, pokoju i miłości są warte zero. Prawda, prawość, pokój i miłość są prawdziwymi filarami domu Sanathana Dharmy. Cóż innego mógłbym przekazać temu zgromadzeniu szlachetnych dusz? Pomimo swego wykształcenia i inteligencji głupiec nie pozna swojej boskiej natury, a nikczemnik nie porzuci swych złych skłonności. Jaki pożytek ze zdobywania wykształcenia, które nie może zaprowadzić cię do nieśmiertelności? Zdobądź wiedzę, która obdarzy cię nieśmiertelnością. Ludzie szukają wykształcenia i zdobywają wysokie stopnie naukowe w różnych dziedzinach, lecz ich zachowanie w codziennym życiu pozostaje w całkowitej sprzeczności z zasadami, których się uczyli. Pomimo wysokich akademickich kwalifikacji 12
wykazują katastrofalny brak wiedzy o istocie wykształcenia. Zdobywają jedynie wykształcenie świeckie nietrwałe i nieprawdziwe. Na świecie są miliony studentów i wysoko wykształconych ludzi. Otrzymują rozmaite stopnie, począwszy od A do Z. Ale jaki pożytek z ich stopni naukowych? Jaki jest ich wkład w pomyślność świata? Czy przynajmniej w niewielkim stopniu pomagają biednym i porzuconym? Zarabiają setki tysięcy rupii, ale nie dają nawet jednego grosza na cele dobroczynne. Są zbyt samolubni i w ogóle nie kontrolują swoich pragnień. Ktoś, kto panuje nad swoimi pragnieniami, może w świecie zdziałać cuda. Ludzie nie są zadowoleni ze swoich zarobków. Gromadzą ogromne ilości bogactwa i ciągle chcą zarabiać więcej. Wedy przekazują taką oto mądrość: Na karmana na pradżaja dhanena thjagenaike amrutatthwamanasu, co znaczy nieśmiertelności nie osiągnie się działaniem, spłodzeniem potomstwa czy gromadzeniem bogactwa; nieśmiertelność zdobywa się jedynie dzięki poświęceniu. Ludzie wcale nie starają się osiągnąć nieśmiertelności. Gdziekolwiek nie spojrzysz, na kogokolwiek się nie natkniesz, wszędzie tylko egoizm, egoizm i egoizm. Więc jaki jest pożytek z kształcenia takich samolubnych ludzi? Bez wątpienia, wykształcenie należy zdobywać i podejmować pewne działania w świecie, by móc prowadzić wygodne życie. Należy też dbać o ziemskie potrzeby, swoje i swojej rodziny, takie jak zapewnienie jedzenia, ubrania i dachu nad głową. Ale do jakiego stopnia? Wszystko to są działania, których nie podejmuje się dla innych, a w imię zaspokojenia swoich potrzeb i potrzeb swojej rodziny. Współczesne wykształcenie podsyca egoizm. Zdobywa się je dla własnej wygody, po to, by korzystać z dóbr i usług. To są ziemskie przyjemności. Cechy takie jak kama, krodha, lobha, moha, mada i matsarja, czyli pragnienie, gniew, żądza, oszukiwanie, duma i zawiść, każą człowiekowi uganiać się za ziemskimi przyjemnościami. Bez wątpienia, ziemskie wykształcenie pomaga zapewnić człowiekowi komfort i radość w świecie fizycznym, ale wcale nie przyczynia się do uzyskania przez niego wewnętrznej błogości. 13
Tylko pięć wartości, które cechują prawdziwego człowieka, czyli satja (prawda), dharma (prawość), śanti (pokój), prema (miłość) i ahimsa (niekrzywdzenie), obdarza wewnętrznym szczęściem. Ktoś, kto kultywuje tych pięć prawdziwie ludzkich wartości, będzie zawsze szczęśliwy. Pięć zmysłów działania zapewnia przyjemności zewnętrzne, lecz pięć ludzkich wartości daje duchową błogość. Edukacja daje rozmaite udogodnienia pomagające uzyskać zewnętrzne przyjemności, natomiast wewnętrznej błogości możemy doznać jedynie dzięki Educare. Istnieje znaczna różnica pomiędzy zwykłym wykształceniem a Educare. Zwykłe wykształcenie polega na czytaniu książek napisanych przez kogoś innego i słuchaniu wykładów wygłaszanych przez kogoś innego. Jednak Educare nie ma nic wspólnego z książkami. Właściwie nie ma żadnej formy! To prawda nie posiadająca formy! Upaniszady zalecają: Satjam wada, dharmam czara mów prawdę, kieruj się prawością. Powinno się mówić prawdę i zachowywać prawość. Lecz obecnie ludzie wygłaszają wykłady na temat tych wartości, a nie zachowują ich w swoim życiu. To nie jest właściwe. Miłość jest jedną zasadą wspólną dla wszystkich ludzi. Nie, również dla zwierząt, ptaków, a nawet owadów. Każde stworzenie kocha swoje potomstwo. Miłość jest boska; Bóg przejawia się w każdym, kto odczuwa miłość. Jedynie boska zasada miłości może uratować nas od smutku, trudności i nieszczęść. Niestety, ludzie nie kultywują w sobie miłości, zamiast tego uganiają się za przemijającymi rzeczami. Miłość jest Bogiem, żyj w miłości. Ziemskie rzeczy dają chwilową przyjemność, natomiast miłość obdarza wieczną błogością. Prawdziwa miłość przejawia się z głębi serca. Powinniście zdobyć taką boską miłość. Gdziekolwiek idziecie, cokolwiek robicie, niech wasze serca będą przepełnione miłością. Taki człowiek, gdziekolwiek się znajdzie, czy to w mieście, czy w lesie, czy na niebie, czy w morskich głębinach, będzie z pewnością zawsze chroniony. Boska miłość ani nie rośnie, ani się nie zmniejsza. Zawsze pozostaje taka sama. Ekamewa adwitijam brahma Bóg jest jeden bez drugiego. To, że nadajecie Bogu rozmaite imiona, takie jak Rama, Kriszna czy Gowinda, to tylko kwestia waszej wyobraźni. Ten, który się 14
nie rodzi ani nie umiera, jest jeden i tylko jeden. Nie ma początku ani końca. To brahman. Więc jeśli ktoś zapyta: Kim jesteś? Jak się nazywasz?, odpowiedz: Aham brahmasmi jestem brahmanem. Nie istnieje nic oprócz brahmana. Więc nie marnuj czasu w poszukiwaniu ulotnych rzeczy. Jaki pożytek płynie ze zdobywania takich przedmiotów? Niewątpliwie, ziemskie wykształcenie jest potrzebne. Jednak zawsze pamiętaj o tym, że to wszystko jest krótkotrwałe. Brahman to jeden bez drugiego. Zero nabiera wartości dopiero wtedy, gdy postawimy je po cyfrze jeden. I podobnie, zero ziemskiej egzystencji (samsary) będzie cokolwiek warte dopiero wtedy, gdy jest związane z Jedynym, którym jest brahman. Biegamy za nietrwałymi i przemijającymi rzeczami zapominając o Jedynym. Uważamy, że cechy takie jak gniew, zawiść, zazdrość, duma i tym podobne są dane nam od Boga, ale to nieprawda. Bóg nie czyni różnicy między ludźmi nadając jednym pozytywne, a drugim negatywne cechy. Wszystkie te różnice tworzy sam człowiek. Bóg nie ma z nimi nic wspólnego. Gdy nasze pragnienia spełniają się, wychwalamy Boga, a gdy coś idzie nie po naszej myśli, przypisujemy porażkę Bogu i winimy Go za to. Bóg jest tylko świadkiem wszystkiego, co ma miejsce na świecie, czy jest to dobre, czy złe. Nie daje ani nie otrzymuje niczego. Wszystkie nasze smutki i kłopoty wynikają z naszego własnego działania. Myśli płynące z naszego umysłu wyrażają się w słowach. Stąd wniosek, że umysł jest źródłem naszej mowy. Umysł ma swój początek w naszym oddychaniu (wdechu i wydechu). Proces wdechu i wydechu (soham) to brahman, a umysł reprezentuje Wisznu. Mówi się: Manomulam idam dżagat świat jest projekcją umysłu. Nasza mowa reprezentuje Śiwę. Więc nie musimy udawać się w jakieś odległe miejsce w poszukiwaniu trójcy Brahmy, Wisznu i Maheśwary, gdyż Bóg jest w nas, z nami, ponad nami, pod nami i wokół nas. Właściwie to wy jesteście Bogiem. To wasz umysł jest odpowiedzialny za wasze smutki i radości. Uważamy, że narzuca je nam ktoś z zewnątrz. Nie, wszystkie te doświadczenia płyną z waszego wnętrza. To wy jesteście za 15
16 Sai Ram zima 2009 wszystko odpowiedzialni. Jeśli uświadomicie sobie, że wszystkie te doznania płyną z waszego umysłu i przyjmiecie, że jesteście Bogiem, wtedy staniecie się Bogiem. Jednak gdy utożsamicie się ze światem i przyjmiecie, że jesteście jakąś konkretną osobą, pozostaniecie oddzieleni od Boga. Nie miejcie zbyt wielu pragnień. Mniejszy bagaż to większa wygoda, sprawia, że podróż staje się przyjemnością. Więc zredukujcie bagaż swoich pragnień. To naturalne, że ludzie mają pewne pragnienia, ale należy dochodzić, które z nich są właściwe, a które mogą zaszkodzić. Niestety, w dzisiejszych czasach ten zmysł rozróżniania został utracony. Wszystkie pragnienia, które są rezultatem gniewu, żądzy, oszustwa, dumy i zawiści, mają swoje źródło w umyśle. Gdy żenisz się z dziewczyną, na początku odczuwasz do niej miłość. Po jakimś czasie, jeśli z jakiegoś powodu zrobi coś nie po twojej myśli, zaczynasz ją nienawidzić. Twój gniew i nienawiść sprawią, że w końcu wpadniesz w kłopoty. Jeśli zmniejszysz swoje pragnienia i oczekiwania, będziesz prowadzić szczęśliwe życie w małżeństwie. Studenci zachowują się podobnie. Jeśli już zaczną zdobywać tytuły naukowe, tracą spokój z powodu nieograniczonej liczby pragnień. Bez względu na to, jakie masz oczekiwania w związku z wyższym wykształceniem, musisz stosować w praktyce to, czego nauczyłeś się w koledżu czy na uniwersytecie. Zdobycie wielu tytułów bez wcielania w życie tego, czego się nauczyłeś w procesie edukacji, jest stratą czasu. Nie pomoże ci to w żaden sposób. Edukacja bez praktykowania zasad edukacji prowadzi do strat i zmartwień. Więc praktyka (abhjasa) ma ogromne znaczenie. Na przykład, bierzecie udział w przedstawieniu. Zanim wystawicie sztukę na scenie przeprowadzacie wiele prób. Praktyka czyni mistrza. Więc konieczna jest we wszystkich waszych przedsięwzięciach czytaniu, pisaniu, w medycynie, chirurgii, itd. W Gicie napisano: Od praktyki lepsza jest wiedza. Od wiedzy lepsza jest medytacja o Bogu. Lecz od medytacji lepsze jest porzucenie pragnienia rezultatów swoich poczynań. Wtedy natychmiast pojawia się wewnętrzny spokój.
Gdzie jest spokój? Spokój jest tylko w nas. Szukanie spokoju gdzieś w zewnętrznym świecie jest całkowicie bezsensowne. Jeśli chcesz uzyskać wewnętrzny spokój, szukaj go w sobie. Zdobyliście całą wiedzę z podręczników i od swoich nauczycieli. To jest książkowa wiedza. Jeśli zaczniecie ją wprowadzać w praktykę codziennego życia, stanie się wiedzą praktyczną, która pozostanie z wami na zawsze. Woda deszczowa jest czysta. Gdy podstawisz naczynie, gdy pada deszcz, możesz zebrać czystą wodę. Jest jak woda destylowana. Pijąc taką wodę nie rozchorujesz się. Gdy jednak pomieszasz tę czystą wodę z jakąkolwiek inną substancją, zanieczyścisz ją. W taki sam sposób umysł, który jest zawsze czysty, zanieczyszcza się pragnieniami. Dlatego nie zanieczyszczajcie swojego umysłu mnożąc pragnienia. Utrzymujcie umysł w czystości. Jeśli kiedykolwiek pojawi się w twoim umyśle pragnienie, odsuń je, ratując umysł przed zabrudzeniem. Poza czytaniem podręczników i nabywaniem wiedzy, utrzymujcie też umysł w czystości. Właśnie tego powinniście się dzisiaj nauczyć. Możecie wielbić Boga lub nie, ale musicie szanować matkę i ojca, którzy dali wam życie. Szanuj swą matkę. Uszczęśliwiaj ją. Nikt nie jest w stanie docenić ani opisać miłości matki. Nikt nie może jej skalać. Gdybyś tylko potrafił zasłużyć na miłość matki, wystarczyłoby ci to za wszystkie tytuły naukowe. Nasze pisma święte gorąco zalecają, byśmy szanowali matkę, ojca, nauczyciela i Boga w takiej właśnie kolejności. Przede wszystkim matka, która cię urodziła. Ojciec cię wychowuje i wprowadza na drogę rozwoju duchowego. Matka jest fundamentem gmachu życia, ojciec reprezentuje ściany, a nauczyciel jest jak dach. Bóg jest twoim życiem. Więc ci, którzy tęsknią za Bogiem, muszą najpierw kochać matkę. Jeśli tylko uda ci się ją uszczęśliwić, wszystkie pozostałe rzeczy, które mogą z kolei uszczęśliwić ciebie, zostaną ci dodane. Dzisiaj ludzie oddają swoich wiekowych rodziców do domu opieki społecznej. To nie jest właściwe. Upaniszady uczą: Matrudewo bhawa! Pitrudewo bhawa! Aćarjadewo bhawa! Ktoś, kto 17
zapomina o matce, nie jest w ogóle człowiekiem! To twoja matka przywiodła cię do tego etapu życia, dlatego kochaj matkę i służ jej, kiedy zachoruje. Musicie wzbudzić w sobie uczucie, że to, co powie matka, jest tylko dla waszego dobra. Nie złośćcie się, gdy was strofuje. Nawet jej złość jest dla waszego dobra. Pewnego razu Kuczela, biedny bramin, poszedł spotkać się ze swoim przyjacielem z dzieciństwa, Kriszną. Obawiał się, że strażnicy stojący u bram pałacu Kriszny nie wpuszczą go do środka. Ale Bóg ma tak wielkie współczucie, że nie zostawi w potrzebie żadnego człowieka. Sam Pan Kriszna podszedł do niego i zapytał: Kuczelo, drogi przyjacielu, czego chcesz?. Kuczela odparł: Swami, niczego nie chcę. Będę szczęśliwy mając twoją miłość i łaskę. To wszystko, o Panie. Kiedy pożegnawszy się z Kriszną Kuczela wrócił do swego domu, zupełnie go nie poznał. W miejsce jego ubogiej chaty stał wspaniały pałac. Jego żona i dzieci miały na sobie przepiękne ubrania i drogocenne klejnoty. To był prezent miłości od Boga. Więc jeśli tylko zdołamy uzyskać miłość Boga, wszystko inne przyjdzie samo. Dlatego mocno wierzcie w Boga. Nie osiągniecie sukcesu w życiu, jeśli nie pozbędziecie się złych skłonności. Nawet jeśli zgromadziliście bogactwa i zdobyliście władzę, nie zatrzymacie ich na długo. To nie bogactwo, ale szlachetne cechy charakteru są ważne dla istoty ludzkiej. Dlatego rozwijajcie w sobie prawdziwie ludzkie cechy. Nazywasz siebie ludzką istotą, lecz dopóki nie posiadasz w sobie wartości naprawdę ludzkich, jak możesz się tak zwać? Tylko wtedy, gdy rozwiniesz w sobie szlachetne cechy charakteru, masz prawo nazywać siebie człowiekiem. Bóg będzie chronił człowieka żyjącego ludzkimi wartościami bezustannie opiekując się nim i prowadząc go. Dlatego rozwijajcie w sobie prawdziwie ludzkie cechy i nie pragnijcie pieniędzy. Często napotykamy ludzi zmieniających pracę w nadziei otrzymania wysokiej pensji. Nie szalejcie tak za pieniędzmi. Pieniądze przychodzą i odchodzą, a moralność przychodzi i wzrasta. Rozwijajcie w sobie poczucie moralności i miłość do Boga. Kiedy poczujesz miłość do Boga, demoniczne cechy w tobie 18
znikną. Kiedy ludzie pozbywają się swych demonicznych cech, społeczeństwo zmienia się na lepsze. Gdy zdobędziesz dobre imię, ludzie będą cię chwalić: Taki a taki jest dobrym człowiekiem. Musimy mieć takich ludzi jak on. Jeśli chcesz zdobyć dobre imię, musisz całkowicie zaangażować się w modlitwę do Boga. Modlitwa ta musi bezustannie rozbrzmiewać w twoim sercu. Miłość do Boga, strach przed grzechem i moralność w społeczeństwie, oto cechy, które powinniście nabywać. Dopiero wtedy będziecie mieli prawo nazywać się dobrymi ludźmi. Bądźcie dobrzy, czyńcie dobro i dostrzegajcie dobro. Nigdy nie miejcie złych myśli. To całkiem normalne mieć złe myśli w waszym wieku, ale nie dawajcie im miejsca w swoim sercu. Po prostu je wyrzucajcie. Teraz jesteś młodym chłopcem, ale po pewnym czasie zmienisz się w starszego człowieka. Dziecko, chłopiec, mężczyzna, dziadek to tylko różne etapy w życiu człowieka. Wszystkie one należą do tej samej osoby. Tylko imiona i ciało ulegają zmianom, ale człowiek pozostaje ten sam. Podobnie i Bóg jest jeden, bez względu na to, jakim imieniem i pod jaką postacią Go wielbią. Imiona i postaci przypisane Bogu mogą być rozmaite, ale Bóg jest zawsze ten sam, tak jak w powiedzeniu: Ekam sat wiprah bahudha wadanthi. Uwierz głęboko w tę maksymę. Gdziekolwiek przebywasz i cokolwiek robisz, ciągle rozmyślaj o Bogu. Tylko wtedy twoje życie będzie owocne. Obyście rozwijali w sobie dobre cechy, oby wasze zachowanie było nienaganne, obyście żywili dobre myśli i dobre uczucia Bądźcie szczęśliwi. Nasi chłopcy są zawsze dobrzy. Dzisiaj, gdziekolwiek spojrzysz, znajdziesz ludzi, którzy spędzają czas oglądając telewizję, chodząc do kina i słuchając muzyki filmowej z magnetofonów. W dodatku prawie każdy, bez względu na płeć i status społeczny, używa telefonu komórkowego. Ludzie tracą mnóstwo czasu rozmawiając przez komórkę. Nawet z nieznajomymi. Z powodu rozpowszechnienia rozrywek, mediów i niewłaściwego korzystania z komórek, ludzie tracą swoją wartość. Bardzo często, z powodu nadmiernego używania telefonów komórkowych, ludzie, szczególnie młode pokolenie, 19
wpadają w poważne kłopoty. Częściej komórek używa się niewłaściwie niż właściwie. Radziłbym wam, szczególnie chłopcom i dziewczętom, nie dawać nikomu numeru swojej komórki. Czyniąc to narażacie się na niebezpieczeństwo. Unikajcie korzystania z komórki. Nawet jeśli już ją kupicie, nie dawajcie innym swojego numeru bez zastanowienia. Są ludzie, którzy rozmawiają przez komórkę godzinami. To bardzo źle. Czyniąc tak popełniacie grzech. Gdy dasz komuś swój numer, on oddzwoni. Na początku będziesz zadowolony, ale później będzie dzwonić często i nawiążesz niepożądany kontakt. W końcu ten ktoś cię oszuka i zrujnuje ci życie. Na początku powie ci, że jest twoim przyjacielem. Przyjaźń doprowadzi do zacieśnienia związku. Aż zostaniesz oszukany i skończysz w poważnych tarapatach. Dlatego zrezygnuj z takich niepotrzebnych kontaktów. Zawsze spędzaj czas kontemplując boskie imię lub czytając dobre książki. Dzisiaj mamy dzień konwokacji. Niektórzy z was, zdobywszy stopień naukowy, wejdą w świat zewnętrzny. Niech wasze kontakty ze światem będą dobre. Możliwe, że od dzisiaj zajdą ważne zmiany w życiu większości studentów. Życzę wam, żebyście zdobyli dobre imię dla siebie, dla swoich rodziców i dla instytucji, w której studiowaliście. Samuel Sandweiss powiedział wam to samo w swoim wystąpieniu. Mówił o swoich doświadczeniach z Bogiem. Rady tych starszych osób powinny się wyryć w waszych sercach. Ich słowa są zawsze pouczające. Jestem bardzo szczęśliwy. Nie mogę rozmawiać z wami indywidualnie, dlatego wygłosiłem dyskurs, który odnosi się do wszystkich. Wszyscy nasi studenci są dobrzy, w porównaniu z tymi w innych uczelniach. Niech to dobre imię pozostanie. Jestem bardzo szczęśliwy. (Bhagawan chciał, żeby studenci zaśpiewali jakąś piosenkę. Zaśpiewali chórem Hum ko tum se pjar kitna.) Wasza pieśń napełniła mnie ogromnym szczęściem. tłum.: Iwona Piotrowska Źródło: www.sathyasai.org.pl Sri Sathya Sai Books & Publications Trust, Prasanthi Nilayam 20
Dyskurs Obowiązkiem studentów jest promowanie jedności Dyskurs Śri Sathya Sai Baby wygłoszony w Prasanthi Nilajam 14 stycznia 1998 r. Zanim czegokolwiek zapragniesz, stań się tego godny. Dobroczynność przynosi ludziom dobre imię. Trzymanie się prawdy umożliwia im osiągnięcie nieba. Charakter przygotowuje ich do radowania się szczęściem. Aby na świecie cokolwiek zrobić, trzeba mieć kompetencje (jogjathę). Kompetencji wymaga też praktykowanie prawości (dharmy). Człowiek podejmuje prawe działania, bo nakazuje mu to przyzwoitość. Chcąc zyskać sławę, musi na nią zasłużyć dzięki kwalifikacjom. Dzięki szczodrości (danam) zyskuje dobre imię. Niebo osiąga wyłącznie dzięki prawdzie. A szczęście dzięki charakterowi. Stąd, aby zdobyć szczęście, trafić do nieba lub zyskać dobrą reputację, człowiek musi mieć odpowiednie zasługi. Znaczenie święta Sankranti Obchodzimy to święto od niepamiętnych czasów jako dzień spełnienia i radości. Każde święto jest wydarzeniem społecznym, pojawiającym się w społeczeństwie, rozkwitającym w społeczeństwie i promującym pomyślność społeczeństwa. Święta zostały powołane po to, by wspierać pomyślność społeczeństwa. Wraz ze zmianami społecznymi, zmieniły się również święta. Dzisiejsze święto jest ogromnie ważne dla Hindusów. Celebruje ono chwałę Boga Słońca. Słońce przesuwa się co miesiąc z jednego znaku zodiaku do następnego. Sankranti, oznaczające świętą przemianę, przypada w każdym miesiącu, ponieważ słońce przechodzi z jednego domu zodiakalnego do drugiego. Jednak szczególną świętość przypisujemy ruchowi słońca w stronę Koziorożca (Makara Sankranti) 21
Słońce wydaje się chłodne Dzień jest krótszy I przyjemny dzięki chłodnej bryzie. Na polach zalanych poświatą księżyca Wrony kraczą na kopcach ziarna, A farmerzy śpiewają z zachwytu Nad złocistymi zbiorami. Kwiaty wyrażają swoją radość Rozchylając płatki. A we wszystkich domach wypełnionych ziarnem Ludzie witają z wdzięcznością nadejście Sankranti. W dzień Sankranti farmerzy radują się w swoich domach z obfitości nowo zebranych zbiorów. Słońce, wstępując w znak Koziorożca, zaczyna przemieszczać się na północ. Słońce jaśnieje w każdym ludzkim ciele, iluminując sześć czakr ( centrów duchowych). Najważniejszymi z nich są czakra serca (hridaja czakra) i czakra korony (sahaśrara czakra). Czakra serca ma osiem płatków. Bóg jest władcą ośmiopłatkowej czakry serca. Tych osiem płatków uważa się za osiem małżonek Pana. W tym kontekście, adorujemy Go pod postacią słońca. Bez słońca świat by nie przetrwał. Słońce zrodziło system słoneczny. Dlatego jest czczone jak bóstwo. Czakra korony reprezentuje 16 000 pasterek Starożytni mędrcy adorowali ośmiopłatkowe centrum serca. Poprzez nie osiągali czakrę korony i cieszyli się najwyższą błogością. Czakra korony ma tysiąc płatków. Każdy płatek składa się z 16 fragmentów (kalas). Dlatego mówimy, że czakra korony reprezentuje 16 000 pasterek (gopik), natomiast osiem płatków czakry serca adorujemy jako osiem małżonek Kriszny. Sylaba go w słowie gopikas posiada cztery znaczenia: Weda, krowa, ziemia oraz umiejętność mówienia (wak). Gopiki czerpały swoje cechy z owych różnorodnych znaczeń. Śpiewały Wedy, opiekowały się krowami, nawoziły ziemię i głosiły chwałę Pana. Składając ofiarę Krisznie śpiewamy mantrę Klim Krisznaja Gowindaja Gopidżanawallabhaja Swaha. Poznanie pełnego 22
znaczenia tej mantry jest interesujące. Klim to ziemia pierwszy żywioł. Krisznaja wskazuje na wodę. Gowindaja na ogień (agni). Gopidżnanwallabhaja to powietrze (waju). Swaha to przestrzeń (akasza). A zatem mantra przedstawia pięć żywiołów kosmosu jako manifestacje boskości. Bez tych pięciu żywiołów kosmos nie mógłby istnieć. Są wszechobecne. A to implikuje, że we wszechświecie nie ma miejsca, którego nie przenikałby Bóg. Gopiki poprzez tę mantrę uczyły świat, że należy czcić Pana jako boskość obecną w całym stworzeniu. Bóg przebywa przez cały czas w każdym atomie, w każdej cząstce. Duchowy cel starożytnych mędrców Starożytni mędrcy docierali do tysiącpłatkowej czakry korony dzięki adoracji Pana w ośmiopłatkowym lotosie serca. Aby osiągnąć ten duchowy cel wykorzystywali całą otrzymaną od Pana inteligencję. Natomiast współczesny człowiek posługuje się inteligencją jedynie w celach ziemskich. Mędrcy traktowali kultywowanie cnót, dobrych cech charakteru i właściwego postępowania jako prawdziwą edukację. Co reprezentuje osiem płatków serca? Miłość (premę), prawdę (satjam), wytrwałość (sahanam), wyrzeczenie (tjagę), współczucie (daję), piękno (sundaram), błogość (anandę) i pokój (śanti). Aby zrealizować boską błogość, trzeba wzmacniać wszystkie osiem cech. Najważniejszą z nich jest poświęcenie. Dla człowieka dążącego do czystości przykładem może być ptak czakora 1. Nie pije innej wody, jak tylko krople deszczu lecące z żeglujących po niebie chmur. Widzi w ciemnych, niosących ulewę chmurach boski kształt Pana. Człowiek powinien starać się dostrzegać i doświadczać Boga w każdej rzeczy i w każdej istocie. Niechaj studenci doświadczają Boga w nauce i w sporcie. Powiedziano: Życie jest grą! Zagraj w nią! Życie musi być nasycone miłością. Dzięki miłości można zrealizować prawdę i prowadzić szlachetną egzystencję. Starożytni przywiązywali największą wagę do dobrego charakteru. Byli przekonani, że tracąc charakter, tracą wszystko. Współcześni ludzie uważają, że tracą wszystko tracąc majątek. Nie cenią charakteru. 1 czakora legendarny ptak przypominający kuropatwę 23
Człowiek powinien postępować szlachetnie. Gopiki najpiękniej pokazały, jak powinno przebiegać życie poświęcone Bogu. Epizod w Bhagawatam opisujący przyjazd Uddhawy 2 z misją do pasterek oraz reakcje, jakie w nich wywołała, wyjaśnia, czym dla pasterek było szczere, skupione oddanie dla Kriszny. Całkowicie oddały Krisznie swoje umysły i serca. Świętość uttarajany Ten dzień oznacza wstąpienie Słońca w znak Koziorożca, początek jego podróży ku północy (uttarajana). Ranny Biszmaćarja, leżąc na łożu ze strzał, czekał na rozpoczęcie uttarajany, aby oddać Panu swą duszę. Leżał na łożu ze strzał przez 56 dni. To wskazuje na świętość tego dnia. To moment gdy serce napełnia się boskimi uczuciami. Nie ma potrzeby szukania Boga w świątyni, w meczecie czy w kościele. Bóg przebywa w relikwiarzu ludzkiego serca. Niestety, ludzie wyruszają na kosztowne pielgrzymki do wszelkiego rodzaju miejsc, zapominając, że Pan jest mieszkańcem ich serc. Dlaczego hinduscy studenci wyjeżdżają z kraju, żeby studiować i pracować? Lepiej zarobić 10 rupii w Indiach niż 10 000 rupii na obczyźnie. To szaleństwo wyjazdów za granicę jest zupełnie bezsensowne. Lepiej żyć szlachetnie w Indiach niż poza domem gonić za mirażem kariery. W tym kontekście warto pamiętać nauki mędrca Narady odnoszące się do oddania. Naradę niesłusznie uważa się za człowieka znajdującego przyjemność we wzbudzaniu niezgody. To wielkie nieporozumienie. Objaśniał najwyższe prawdy o bhakti i uczył ludzi jak osiągnąć jedność z Bogiem poprzez szczere oddanie. Doskonały związek społeczeństwa z naturą Ludzie powinni dążyć do jedności w wielości. Istoty ludzkie są członkami ciała społecznego, jego integralną częścią. Społeczeństwo jest częścią natury, a natura jest częścią Boga. Dlatego trzeba właściwie rozumieć pełną i organiczną relację wiążącą człowieka z Bogiem w ramach społeczeństwa i natury. 2 Uddhawa kuzyn i przyjaciel Kriszny. Przywiózł pasterkom z Gowardhany wiadomość, że Kriszna odszedł stamtąd na zawsze 24
Ciało odgrywa istotną rolę w procesie duchowym. Gita głosi, że ciało (kszetra) i przebywający w nim Wiedzący (Kszetradżńa) stanowią jedność. Dlatego człowiek powinien angażować się w święte działania, przynoszące społeczeństwu dobro i podtrzymujące jego rangę. Żeby przekształcić społeczeństwo, trzeba najpierw zmienić siebie. Oczyśćcie serca. Wtedy społeczeństwo również stanie się czyste. Trzymajcie się prawdy i podobnie jak Hariśćandra 3 bądźcie gotowi na każde trudne doświadczenie. Nigdy nie cofajcie raz danego słowa. Studenci! Braliście udział w wielu zawodach. Nagrody w sporcie otrzymują zwycięzcy. Nie zazdrośćcie nagród przyznanych innym. Szukajcie spełnienia w zadowoleniu z siebie. Miejcie poczucie wykonanego obowiązku. Obowiązek jest Bogiem. Praca jest wielbieniem Boga. Dzisiaj podeszli do mnie opiekunowie i oznajmili, że Swami powinien wręczyć nagrody zwycięzcom w dyscyplinach sportowych. Początkowo nie chciałem tego zrobić. Nagroda to inaczej bahumathi. Bahumathi, czyli wieloznaczny. Skoro pojedynczy umysł jest zdolny do mnóstwa małpich figli, to jaki efekt przyniesie obdarzenie nagrodą wielu umysłów? Istnieje przysłowie, że kawaler przypomina stado małp. Nie chcę przyznawać nagród, które wabią w pułapkę studenckie umysły. Jaka nagroda przysługuje studentom? Jesteście dobrzy! Jesteście dobrzy! Oto nagroda, jakiej możecie oczekiwać od Swamiego. Studenci, którzy są zdobywcami wielu nagród, otrzymując nagrodę z rąk Swamiego, pragną pochylić się do Jego stóp. Wczoraj pozwoliłem wszystkim studentom złożyć padanamaskar, ponieważ pragnęli nim poprzedzić odbiór nagród. To duch poświęcenia umożliwił im otrzymanie od Bhagawana tego błogosławieństwa. Od wiary w siebie do samorealizacji Gmach duchowości wznosi się na fundamencie ufności w posiadane możliwości. Ściany wykonane są z zadowolenia z siebie. 3 Hariśćandra opisany w Mahabharacie król Ajodhii, sławiony za pobożność i sprawiedliwość. Oddał swoje bogactwa mędrcowi Wiszwamitrze i popadł w całkowitą nędzę. Wisznu ofiarował mu w niebie napowietrzny pałac. 25
Dach z samo-poświęcenia. Samorealizacja jest wywiązaniem się z zadań życia. Studenci! Wypełnijcie tymi świętymi prawdami swoje umysły i serca i ruszajcie w świat szerzyć przesłanie duchowe na każdej ulicy i alei. Współczesny świat ogarnęło skrajne zamieszanie. Opanował go niepokój i strach. Żeby je wyeliminować, wpajajcie ludziom oddanie. Obecnemu światu brakuje prawości i duchowości. Ludzie pogrążyli się w materializmie i w ziemskim życiu. Gonią za władzą i mamoną. To bardzo źle. Pieniądze pojawiają się i znikają. Moralność przychodzi i wzrasta. Wykonujcie swoje zawodowe obowiązki. I jednocześnie służcie społeczeństwu. W ludziach, którym służycie, dostrzegajcie Boga. Zdarza się, że nawet agnostycy wypowiadają imię Pana. Np. przy jakiejś okazji Jawaharlal Nehru odwiedził świątynię Minakśi 4 w Madurai. Wielbiąc boginię zauważył duży szmaragd zdobiący jej posąg. Zapytał o jego wartość. Interesowała go cena klejnotu. Lecz wyznawcy w sanktuarium medytowali nad boską formą bogini. Obchodziła ich boskość. Nehru patrzył na posąg z materialistycznego punktu widzenia. Kiedy dowiedział się, że klejnot ma wartość kilkuset tysięcy rupii, spontanicznie wykrzyknął: Mój Boże! Co sprawiło, że pomyślał o Bogu? Przecież Bóg jest w każdym. Wyrażając zdziwienie, mówimy: O mój Boże! W ten sposób, choć nieświadomie, świadczymy o wypełniającym nas Bogu. Lekcja dla Pandawów Czasami wątpliwości ogarniają nawet wiernych wyznawców. Ilustruje to zdarzenie opisane w Mahabharacie. Kiedyś, gdy Pandawowie przebywali w lesie na wygnaniu, odwiedził ich Kriszna. Powiedziano mu, że pięciu braci czuwa kolejno nocą, by zapobiec działaniom złych duchów i demonów. Pewnej nocy przed rodzeństwem Pandawów pojawił się zły duch i bracia z trudnością go pokonali. Darmaradża, najstarszy z Pandawów, 4 Minakśi jedna z form Parwati, małżonki Śiwy. Jej posąg w świątyni w Madurai został wykuty z jednego kawałka szmaragdu. 26
próbować odwieść Krisznę od udziału w czuwaniu. Kriszna nalegał jednak na przydzielenie mu obowiązków. W tym czasie zły duch się nie pojawił. Potem nadeszła kolej Ardżuny. Kriszna obserwował tę scenę z daleka. Ku zdumieniu Ardżuny, dopóki obok był Kriszna, nie przyszedł żaden zły duch. Wówczas Kriszna wyjaśnił Ardżunie, że złe duchy są jedynie odbiciem ludzkiej nienawiści i lęku i jeśli ktoś uwolni się od tych cech, to nie musi więcej oglądać złych duchów i nie uczynią mu one szkody. Kriszna wyjawił, że boskość przebywa nawet w tak zwanych złych duchach oraz. Kiedy człowiek pozbywa się wad, złe duchy nie mogą wyrządzić mu krzywdy. Jeśli rozszerzasz swą miłość, to wszystko co cię spotyka, przyjmuje formę miłości. Kriszna nauczył tej lekcji Pandawów. Studenci powinni zrezygnować ze złych cech charakteru, takich ja gniew, nienawiść i zazdrość. Okazując miłość, dostąpią błogości. Podążaj za swoją dharmą Podstawowe przesłanie Gity jest następujące: Podążaj za swoją dharmą. Wykonuj swoje obowiązki nie oczekując na ich owoce. Jeśli jesteś panem domu, czyń powinności pana domu. Bez względu na to na jakim etapie życia się znalazłeś, postępuj w zgodzie z przypisanymi do niego obowiązkami. W życiu nie ma nic większego nad to, że wszyscy wykonują swoje obowiązki. Istnieje powinność wspólna dla wszystkich etapów: obowiązki dyktowane przez serce (hridaja dharma). Napełnij serce miłością. Dzięki temu osiągniesz wszystko. Rozpocznij dzień z miłością, wypełnij dzień miłością, zakończ dzień miłością oto droga do Boga. Wręczam ten srebrny puchar wszystkim kampusom Instytutu. Przyjmijcie go jako wyraz mojej miłości, ofiarowanej każdemu studentowi. Niechaj każdy rozwija w sobie poczucie jedności ze wszystkimi. Współczesny świat cierpi z powodu podziałów. Studenci powinni ruszyć w świat i krzewić świadomość ludzkiej jedności. Niechaj to będzie ofiarą, którą możecie mi złożyć. Wszyscy do mnie należycie. A ja jestem wasz. Dzielmy się ze sobą miłością. To jest właściwa ścieżka oddania. Wielbienie 27
Boga w sposób rytualny nie jest prawdziwą oznaką czci. Istotą oddania jest poczucie tożsamości z Bogiem. Podczas ostatnich Zawodów o Zjednoczony Puchar Krykieta, pewien ceniony gracz stwierdził: Niczego nie robię sam. Wszystko traktuję jak pracę Swamiego. Ponieważ wykonuję pracę Swamiego, Swami opiekuje się moimi działaniami. Nie uważam niczego za swoją pracę. Kiedy tu przybyłem, otrzymałem telegram, który to potwierdza: Twoje zadanie zostało wykonane z sukcesem. Pan oznajmił mi, że ponieważ uważam to za pracę Swamiego, Swami tę pracę wykonał. Jeśli wy także będziecie wykonywać pracę Swamiego, Swami się nią zajmie. Dedykujcie Panu każdy czyn. Otrzymacie boską odpowiedź. Opisuje się ją jako boską wibrację. Ta wibracja wypełni i wesprze wasze życie. Kiedy wrócicie do domów, zajmijcie się służbą socjalną w wioskach. W ten sposób wykorzystacie swoje studia i wprowadzicie w życie nauki Swamiego. Wpajajcie rolnikom oddanie dla Boga. Praktykujcie to, co głosicie. Oto prawdziwa służba. Tłum. Jolanta Carko Sathya Sai Speaks tom 31 Sri Sathya Sai Books & Publications Trust, Prasanthi Nilayam 28
Dyskurs Współczujące serce jest świątynią Boga Dyskurs wygłoszony przez Bhagawana Sathya Sai Babę 27 kwietnia 1977 r. w Kodaikanal. Nie poprzez płacz, nie przez medytację, nie przez wyrzeczenie, a tylko przez współczucie, osiągniesz boskość. Ucieleśnienia Boskiej Miłości Idąc duchową ścieżką, przede wszystkim trzymaj się z dala od złego towarzystwa. Powiedz mi z kim przebywasz, a powiem ci, kim jesteś. Miej za przyjaciół tylko dobrych ludzi. W złym domu węże też stają się złe. Wąż może ukąsić tylko raz, a źli ludzie przekazują truciznę zawsze: w dzień i w nocy. Karna był wielkim bohaterem. Odważniejszym od Ardżuny. W złym towarzystwie stał się jednak złym człowiekiem. Dlaczego? Kiedy macie wszelkie siły, a brakuje wam boskiej mocy, nic wam się nie powiedzie. Prawdziwa siła jest boską siłą. W dobrym towarzystwie łatwiej prowadzić pobożne życie. Nie wystarczy jednak uciec od złego towarzystwa. Musimy trzymać się dobrego towarzystwa, porzucić wady i rozwijać zalety. Życie jest jak ocean z falami zmartwień i radości. Przywiązywanie się i odwiązywanie to procesy naturalne dla człowieka. Związawszy się z dobrym towarzystwem, a odwiązawszy od złego, człowiek pójdzie w kierunku świętości. Czym jest zasługa? Niektórzy myślą, że zasługa to przekazywanie rzeczy na cele dobroczynne i pomaganie innym. Ale prawdziwe znaczenie zasługi to paroupakara. Paro znaczy duch, upa oznacza to, co jest w bliskości Boga, a kara to 29