Parlament Europejski 2014-2019 Komisja Petycji 30.6.2015 KOMUNIKAT DLA POSŁÓW Przedmiot: Petycja nr 1253/2012, którą złożył F. T. (Włochy), w sprawie naruszania przepisów UE w stosunku do szeregu kurzych ferm we Włoszech 1. Streszczenie petycji Składający petycję jest zdania, że Grupa Novelli, będąca właścicielem licznych ferm kurzych, dopuściła się nieuczciwej konkurencji w zakresie produkcji jaj do spożycia przez ludzi, stosując klatkowe metody intensywnego chowu kur zakazane od dnia 1 stycznia 2012 r. na mocy dyrektywy 1997/74/WE, której przepisy zostały przetransponowane do prawa włoskiego. Zwraca on również uwagę, że odpady organiczne z fermy kurzej w Terni są poddawane recyklingowi w zakładzie produkcji energii z odpadów, który wytwarza ogromne ilości zanieczyszczeń. 2. Dopuszczalność Petycja uznana została za dopuszczalną dnia 28 stycznia 2013 r. Zwrócono się do Komisji o przekazanie informacji (art. 216 ust. 6 Regulaminu). 3. Odpowiedź Komisji otrzymana dnia 31 maja 2013 r. Od dnia 1 stycznia 2012 r. na mocy art. 5 dyrektywy 1999/74/WE1 obowiązuje zakaz hodowli kur niosek w nieulepszonych klatkach. Wdrożenie i egzekwowanie prawa unijnego leży głównie w kompetencjach państw członkowskich. Dlatego też po wejściu w życie tego zakazu muszą one dopilnować, by hodowcy, którzy nie spełniają norm, podjęli niezbędne działania naprawcze w celu zapewnienia zgodności z prawem. Ponadto w koniecznych przypadkach państwa członkowskie muszą zgodnie z art. 54 i 55 rozporządzenia 1 Dyrektywa Rady 1999/74/WE z dnia 19 lipca 1999 r. ustanawiająca minimalne normy dotyczące ochrony kur niosek; Dz.U. L 203 z 3.8.1999, s. 53. CM\1067561.doc PE514.907v02-00 Zjednoczona w różnorodności
882/2004/WE1 nałożyć skuteczne, proporcjonalne i odstraszające sankcje na hodowców nieprzestrzegających prawa. Takie środki krajowe mogą obejmować częściowe zamknięcie danego przedsiębiorstwa oraz ograniczenie wprowadzania do obrotu zwierząt lub produktów pochodzących od danego hodowcy niespełniającego wymogów. Jaja znoszone przez kury trzymane w nieulepszonych klatkach są produkowane w warunkach niezgodnych z prawem. Państwa członkowskie są odpowiedzialne za dopilnowanie za pomocą skutecznych kontroli krajowych i systemów identyfikowalności, by nie dochodziło do zakłóceń rynku z powodu wprowadzania do obrotu jaj produkowanych w sposób niezgodny z obowiązującym prawem. Komisja zastosowała wszystkie dostępne narzędzia nacisku na państwa członkowskie, aby skłonić je do dotrzymania terminu wyznaczonego w przepisach. Pomimo tych wysiłków kilka państw członkowskich nie wywiązało się w pełni z zobowiązań i w dniu 27 stycznia 2012 r. wszczęto postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom wobec 13 państw członkowskich, które nie przestrzegały przepisów, w tym Włoch. W dniu 21 czerwca 2012 r. do dziesięciu z tych państw wysłano uzasadnioną opinię w związku z uporczywym nieprzestrzeganiem przepisów. Od tego czasu zakończono kilka postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. Jednak postępowanie przeciwko Włochom jest nadal w toku. Obornik drobiowy jest ogólnie uważany za odpad i jako taki podlega przepisom o spalaniu odpadów (dyrektywa w sprawie spalania odpadów 2000/76/WE2 i dyrektywa dotycząca zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli 2008/1/WE3, które w dniu 7 stycznia 2014 r. zostaną zastąpione dyrektywą w sprawie emisji przemysłowych 2010/75/UE)4. Właściwe władze krajowe mogą w poszczególnych przypadkach uznać, że obornik drobiowy jest produktem ubocznym, który można wykorzystać do wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych zgodnie z przepisami art. 5 ust. 1 dyrektywy ramowej w sprawie odpadów)5. Musiałyby jednak wówczas udowodnić, że wszystkie warunki ustanowione w tym artykule są spełnione, w tym dowieść, że emisje z wykorzystywania obornika drobiowego jako paliwa nie są wyższe niż w przypadku spalania tego obornika w zakładzie spełniającym wymogi prawodawstwa w sprawie spalania odpadów. W takim przypadku można stosować przepisy art. 13 lit. h) rozporządzenia (WE) 1 Rozporządzenie (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt; Dz.U. L 165 z 30.4.2004, s. 1. 2 Dyrektywa 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów, Dz.U. L 332 z 28.12.2000, s. 91-111. 3 Dyrektywa 2008/1/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 stycznia 2008 r. dotycząca zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli (wersja skodyfikowana); Dz.U. L 24 z 29.1.2008, s. 8-29. 4 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli); Dz.U. L 334 z 17.12.2010, s. 17-119. 5 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy, Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3-30. PE514.907v02-00 2/5 CM\1067561.doc
nr 1069/20091 w sprawie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, które zezwalają na stosowanie materiałów będących produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego jako paliwa do spalania po uprzednim przetworzeniu lub bez przetworzenia. Z powyższego wynika, że spalanie obornika drobiowego w zakładzie produkcji energii z odpadów nie jest jako takie sprzeczne z prawem UE, ale podlega warunkom ustanowionym w ramowej dyrektywie w sprawie odpadów. Jak zauważył sam składający petycję, zakład produkcji energii Gruppo Novelli s.r.l. otrzymał zezwolenie w tym zakresie: Autorizzazione Integrata Ambientale (AIA), wydane w dniu 27 kwietnia 2012 r. przez lokalne właściwe władze (prowincja Terni). Składający petycję nie podał informacji umożliwiających Komisji stwierdzenie, że AIA jest niezgodne z przepisami dyrektywy 2010/75/UE2 lub że wspomniany zakład jest eksploatowany przy naruszeniu warunków ww. zezwolenia AIA. Wnioski W odniesieniu do dyrektywy 1999/74/WE Komisja podjęła niezbędne działania wobec państw członkowskich nieprzestrzegających przepisów, polegające na wszczęciu postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom. W dniu 25 kwietnia 2013 r. Komisja pozwała Włochy do Trybunału Sprawiedliwości za niedostateczne przestrzeganie zakazu stosowania nieulepszonych klatek dla kur niosek. Ponadto Włochy są odpowiedzialne za podjęcie odpowiednich działań w celu zapewnienia pełnej zgodności z wymogami UE w dziedzinie dobrostanu zwierząt oraz za dopilnowanie, by jaja produkowane w sposób niezgodny z prawem nie trafiały na rynek. Komisja nie dysponuje informacjami pozwalającymi na stwierdzenie, że właściwe władze włoskie lub przedsiębiorstwo Gruppo Novelli s.r.l. nie przestrzegają prawa UE w dziedzinie spalania obornika drobiowego jako paliwa. 4. Odpowiedź Komisji (REV) otrzymana dnia 30 czerwca 2015 r. Od dnia 1 stycznia 2012 r. na mocy art. 5 dyrektywy 1999/74/WE 3 obowiązuje zakaz hodowli kur niosek w nieulepszonych klatkach. Wdrożenie i egzekwowanie prawa unijnego leży głównie w kompetencjach państw członkowskich. Dlatego też po wejściu w życie tego zakazu muszą one dopilnować, by hodowcy, którzy nie spełniają norm, podjęli niezbędne działania naprawcze w celu zapewnienia zgodności z prawem. Ponadto w koniecznych przypadkach państwa członkowskie muszą zgodnie z art. 54 i 55 rozporządzenia 882/2004/WE 4 nałożyć 1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002, Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 1-33. 2 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola), Dz.U. L 334 z 17.12.2010, s. 17-119. 3 Dyrektywa Rady 1999/74/WE z dnia 19 lipca 1999 r. ustanawiająca minimalne normy dotyczące ochrony kur niosek; Dz.U. L 203 z 3.8.1999, s. 53. 4 Rozporządzenie (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt; Dz.U. L 165 z 30.4.2004, s. 1. CM\1067561.doc 3/5 PE514.907v02-00
skuteczne, proporcjonalne i odstraszające sankcje na hodowców nieprzestrzegających prawa. Takie środki krajowe mogą obejmować częściowe zamknięcie danego przedsiębiorstwa oraz ograniczenie wprowadzania do obrotu zwierząt lub produktów pochodzących od danego hodowcy niespełniającego wymogów. Jaja znoszone przez kury trzymane w nieulepszonych klatkach są produkowane w warunkach niezgodnych z prawem. Państwa członkowskie są odpowiedzialne za dopilnowanie za pomocą skutecznych kontroli krajowych i systemów identyfikowalności, by nie dochodziło do zakłóceń rynku z powodu wprowadzania do obrotu jaj produkowanych w sposób niezgodny z obowiązującym prawem. Komisja zastosowała wszystkie dostępne narzędzia nacisku na państwa członkowskie, aby skłonić je do dotrzymania terminu wyznaczonego w przepisach. Pomimo tych wysiłków kilka państw członkowskich nie wywiązało się w pełni z zobowiązań i w dniu 27 stycznia 2012 r. wszczęto postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom wobec 13 państw członkowskich, które nie przestrzegały przepisów, w tym Włoch. W dniu 21 czerwca 2012 r. do dziesięciu z tych państw wysłano uzasadnioną opinię w związku z uporczywym nieprzestrzeganiem przepisów. Od tego czasu zakończono kilka postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. Jednak postępowanie przeciwko Włochom jest nadal w toku. Obornik drobiowy jest ogólnie uważany za odpad i jako taki podlega przepisom o spalaniu odpadów (dyrektywa w sprawie spalania odpadów 2000/76/WE 1 i dyrektywa dotycząca zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli 2008/1/WE 2, które w dniu 7 stycznia 2014 r. zostały zastąpione dyrektywą w sprawie emisji przemysłowych 2010/75/UE 3 ). Właściwe władze krajowe mogą w poszczególnych przypadkach uznać, że obornik drobiowy jest produktem ubocznym, który można wykorzystać do wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych zgodnie z przepisami art. 5 ust. 1 dyrektywy ramowej w sprawie odpadów 4. Musiałyby jednak wówczas udowodnić, że wszystkie warunki ustanowione w tym artykule są spełnione, w tym dowieść, że emisje z wykorzystywania obornika drobiowego jako paliwa nie są wyższe niż w przypadku spalania tego obornika w zakładzie spełniającym wymogi prawodawstwa w sprawie spalania odpadów. W takim przypadku można stosować przepisy art. 13 lit. h) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 5 w sprawie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, które zezwalają na stosowanie materiałów będących produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego jako paliwa do spalania po uprzednim przetworzeniu lub bez przetworzenia. 1 Dyrektywa 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów, Dz.U. L 332 z 28.12.2000, s. 91-111. 2 Dyrektywa 2008/1/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 stycznia 2008 r. dotycząca zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli (wersja skodyfikowana); Dz.U. L 24 z 29.1.2008, s. 8-29. 3 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli); Dz.U. L 334 z 17.12.2010, s. 17-119. 4 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy, Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3-30. 5 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002, Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 1-33. PE514.907v02-00 4/5 CM\1067561.doc
W związku z tym do prawa UE w tej dziedzinie wprowadzono uproszczone wymogi za pomocą zmiany rozporządzenia Komisji (UE) nr 142/2011 1 rozporządzeniem Komisji (UE) nr 592/2014 2 w odniesieniu do spalania obornika drobiowego w znajdujących się na terenie gospodarstwa niewielkich obiektach energetycznego spalania o całkowitej nominalnej mocy cieplnej nieprzekraczającej 5 MW. Należy również zauważyć, że rozmowy między współprawodawcami na temat przedstawionego przez Komisję w dniu 18 grudnia 2013 r. wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza ze średnich obiektów energetycznego spalania 3 są obecnie na zaawansowanym etapie, a przyjęcia tej dyrektywy można oczekiwać w najbliższych miesiącach. Z powyższego wynika, że spalanie obornika drobiowego w zakładzie produkcji energii z odpadów nie jest jako takie sprzeczne z prawem UE, ale podlega warunkom ustanowionym w ramowej dyrektywie w sprawie odpadów i dyrektywie 2010/75/UE w sprawie emisji przemysłowych. Jak zauważył sam składający petycję, zakład produkcji energii Gruppo Novelli s.r.l. otrzymał zezwolenie w tym zakresie: Autorizzazione Integrata Ambientale (AIA), wydane w dniu 27 kwietnia 2012 r. przez lokalne właściwe władze (prowincja Terni). Składający petycję nie podał informacji umożliwiających Komisji stwierdzenie, że AIA jest niezgodne z przepisami dyrektywy 2010/75/UE 4 lub że wspomniany zakład jest eksploatowany przy naruszeniu warunków ww. zezwolenia AIA. Wniosek W odniesieniu do dyrektywy 1999/74/WE Komisja podjęła niezbędne działania wobec państw członkowskich nieprzestrzegających przepisów, polegające na wszczęciu postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom. W dniu 25 kwietnia 2013 r. Komisja pozwała Włochy do Trybunału Sprawiedliwości za niedostateczne przestrzeganie zakazu stosowania nieulepszonych klatek dla kur niosek. Ponadto Włochy są odpowiedzialne za podjęcie odpowiednich działań w celu zapewnienia pełnej zgodności z wymogami UE w dziedzinie dobrostanu zwierząt oraz za dopilnowanie, by jaja produkowane w sposób niezgodny z prawem nie trafiały na rynek. Komisja nie dysponuje informacjami pozwalającymi na stwierdzenie, że właściwe władze włoskie lub przedsiębiorstwo Gruppo Novelli s.r.l. nie przestrzegają prawa UE w dziedzinie spalania obornika drobiowego jako paliwa. 1 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 142/2011 z dnia 25 lutego 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, oraz w sprawie wykonania dyrektywy Rady 97/78/WE w odniesieniu do niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych na granicach w myśl tej dyrektywy (Dz.U. L 054 z 26.2.2011, s. 1). 2 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 592/2014 z dnia 3 czerwca 2014 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 142/2011 w odniesieniu do wykorzystania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych jako paliwa w obiektach energetycznego spalania (Dz.U. L 165 z 4.6.2014, s. 33). 3 COM (2013) 919 final. 4 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola), Dz.U. L 334 z 17.12.2010, s. 17 119. CM\1067561.doc 5/5 PE514.907v02-00