90-lecie Prof. zw. dr hab. inż. Zbigniew Kikiewicz
Kariera naukowa
Prof. Zbigniew Kikiewicz urodził się 21 lutego 1924 roku w Białymstoku. W 1945 roku rozpoczął studia na Politechnice Łódzkiej jako jeden z pierwszych studentów tej uczelni. W 1950 roku ukończył studia na Wydziale Mechanicznym. Na tym samym wydziale otrzymał tytuł doktora (1961) i doktora habilitowanego (1964). W czasie pracy na Politechnice Łódzkiej był między innymi Kierownikiem Katedry Papiernictwa i Maszyn Papierniczych (1964 1971) oraz zastępcą dyrektora Instytutu Papiernictwa i Maszyn Papierniczych w Łodzi (1971 1973). Od 1973 roku jest związany z Wydziałem Mechanicznym Akademii Techniczno Rolniczej w Bydgoszczy, gdzie w 1975 roku otrzymuje tytuł profesora nadzwyczajnego a w roku 1983 tytuł profesora zwyczajnego nauk technicznych w zakresie budowy i eksploatacji maszyn oraz specjalności maszyn papierniczych i spożywczych.
Pracując na ATR Bydgoszcz/UTP w Bydgoszcz był między innymi Kierownikiem Zakładu Eksploatacji Maszyn (1973 1983), Kierownikiem Katedry Eksploatacji Maszyn (1985 1995) oraz Kierownikiem Zakładu Maszyn Ochrony Środowiska (1994 1995). W czasie dwóch kadencji był dziekanem Wydziału Mechanicznego (1980 1981 oraz 1987 1990). W latach 1983 1885 pracował jako visiting professor w University of Technology in Yola w Nigerii, gdzie prowadził wykłady z dziedziny maszyn papierniczych.
Zainteresowania naukowe prof. Zbigniewa Kikiewicza generalnie dotyczą problematyki intensyfikacji procesów zachodzących w urządzeniach przemysłu celulozowopapierniczego oraz spożywczego. W swej pracy naukowo badawczej zajmuje się udoskonalaniem konstrukcji tych urządzeń, optymalizacją oraz doborem parametrów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych. Jego prace naukowobadawcze były często wykorzystywane w przemyśle polskim i miały wybitnie pionierski charakter. W ich wyniku uruchomiono produkcję nowych maszyn w Polsce, takich jak: rozczyniacze wirowe, młyny stożkowe, młyny tarczowe, termorozwłókniacze, hydrocyklony, młyny Hauga oraz zmodernizowano szereg działów przygotowania masy w fabrykach papieru.
W czasie pracy naukowo-badawczej odbył szereg staży krajowych i zagranicznych. Między innymi: Royal Institute of Technology w Sztokholmie - Szwecja (1965), Walmslay w Bury - Anglia (1969), Machine Building Works-Metex w Helsinkach - Finlandia (1970), LAMB Company w Zurichu - Szwajcaria, w Bostonie, Nowym Orleanie i Chicago - USA (1977), Leśno-Techniczna Akademia i Instytut Przemysłu Papierniczego w Leningradzie - Rosja, Yola University - Nigeria (1983-1985). Był członkiem Sekcji Maszyn Papierniczych RWPG (1967-1973), Komisji Rzeczoznawców do Oceny Jakości Przetworów Papierowych (1963-1969), Rady Naukowej Instytutu Celulozowo-Papierniczego (1969-1990) oraz Komitetu Techniki Rolniczej PAN. Był także ekspertem ONZ-UNIDO (1987 1992) oraz członkiem szeregu stowarzyszeń naukowoprzemysłowych i komitetów naukowo-technicznych. Obecnie jest członkiem New York Academy of Sciences (od 1997).
Opublikował blisko 250 prac, w tym 13 książek i skryptów oraz 160 artykułów dotyczących papiernictwa. Ważniejsze tytuły: Wpływ zjawiska splatania i przędzenia włókien na proces obróbki masy celulozowej, długowłóknistej w młynach stożkowych (praca habilitacyjna) - 1964; Teoria i budowa maszyn papierniczych (podręcznik), cz. I - 1973, cz. II - 1982; Technologia ścieru drzewnego - 1971; Podstawy obliczeń urządzeń papierniczych (podręcznik) - 1966 i 1968; Basic Calculations of Paper Mill Equipments 1972; Urządzenia do obróbki mas włóknistych (skrypt) - 1980. Jest twórcą 15 patentów z dziedziny budowy i eksploatacji maszyn przemysłu papierniczego i spożywczego. Profesor Kikiewicz w czasie pracy dydaktyczno-naukowej wypromował ponad 360 magistrów i inżynierów oraz 8 doktorów. Zrecenzował 10 prac doktorskich i 7 habilitacyjnych oraz dokonał oceny dorobku naukowego 8 kandydatów do tytułu profesora.
W czasie swej pracy został wielokrotnie odznaczany i wyróżniany Nagrodami Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1974, 1978, 1980), nagrodami rektorów Politechniki Łódzkiej (1956, 1957, 1964, 1967, 1968, 1970, 1971) i Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy (1975, 1976, 1979, 1993). Dodatkowo był wielokrotnie odznaczany za udział w II wojnie światowej między innymi: Krzyż Srebrny Orderu VIRTUTI MILITARI, Srebrny Medal Zasłużony na Polu Chwały pod Lenino, Medal za Warszawę 1939-1945, Medal za Odrę, Nysę i Bałtyk, Medal za udział w walkach o Berlin, Medal Zwycięstwa i Wolności 1945r. oraz innymi odznaczeniami państwowymi: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi.
Ałtajski Kraj Bijsk
Sztandar 1 Warszawskiej DP z dewizą: "Za naszą wolność i waszą"
Krzyż Lenino