Dziecko w cyberprzestrzeni cd.

Dziecko w cyberprzestrzeni cd. Rodzice powinni wiedzieć w jakie gry grają ich dzieci. Powinni sprawdzać jakie gry znajdują się w domowym komputerze i w jakie gry grają dzieci u kolegi czy koleżanki. Przed podjęciem decyzji o kupnie gry komputerowej ważne jest, aby rodzice uzyskali rzetelną informację na jej temat. Nieświadomy rodzic może bez wahania kupić którąś z najbardziej brutalnych gier komputerowych, kiedy dziecko powie, że są to pop prostu wyścigi samochodowe. Należy uważnie oglądać pudełka- czasem można znaleźć napisy drobną czcionką w mało widocznym miejscu. Rodzice powinni ustalić z jakich gier dzieci mogą korzystać, a które są niedozwolone i dlaczego. Sam zakaz nie wystarczy - ważne jest, aby rozmawiać z dziećmi o oddziaływaniu gier na ich psychikę. Dziecko powinno korzystać z gier komputerowych tylko wtedy, kiedy rodzice są w domu. Należy stosować zasadę, ze dziecko zawsze pyta rodziców o możliwość korzystania z gier komputerowych. Rodzice powinni bezwzględnie ograniczyć czas spędzany przez dziecko przy komputerze do (0,5 h - uczeń klasy I-III, 1-2h - uczeń klas starszych, w przypadku przedszkolaków właściwie nie ma uzasadnienie do korzystania z komputera). Konsekwentnie stosować zasadę: najpierw obowiązki, potem komputer. Częściej zapraszać do domu koleżanki i kolegów dziecka. Pokazywać inne formy spędzania wolnego czasu. Samemu spędzać z dzieckiem więcej czasu. Korzystanie z gier ma oczywiście także dobre strony. Podkreślić można edukacyjne i terapeutyczne walory gier komputerowych, związane ze specyfiką używania komputera, która wymaga sprawności koordynacji wzrokowo- ruchowej,

procesów myślowych i decyzyjnych, refleksu. Nie chodzi o to, by gry wykluczyć, ale rozsądnie je kontrolować. Uzależnienie od Internetu Internet jest najbardziej popularnym medium wśród dzieci i młodzieży. Użytkowników jest coraz więcej, a ich liczba zwiększa się w niezwykłym tempie. W przypadku mediów cyfrowych o uzależnieniu mówi się dopiero, gdy korzystanie z nich zakłóca dotychczasowy porządek życia. Jest to nowe zjawisko, rozwijające się bardzo szybko. Interpretować je można dwojako. Po pierwsze jako uzależnienie od przedmiotów i czynności, po drugieuzależnienie od treści, jakie są przekazywane przez media. Takie uzależnienie jest często konsekwencją nieradzenia sobie z problemami, zwłaszcza takimi, których ludzie nie potrafią sobie uświadomić i nazwać. Nowe media stanowią odskocznię od codzienności, a często stają się receptą na problemy, rozterki i porażki życia realnego i niepowodzenia szkolne. Źródła uzależnień Źródła uzależnień można rozpatrywać w dwóch obszarach. Pierwszy z nich bierze pod uwagę czynniki wewnętrzne, dotyczące problemów dzieci i młodzieży z osobowością. Młodzi ludzie często są zagubieni w świecie, poszukują sensu bycia, wartości przewodnich, które mogliby uznać za swoje. Przeżywając wiele konfliktów wewnętrznych w stosunku do samego siebie, do własnej rodziny, w kontaktach z rówieśnikami. Odczuwają silne napięcie emocjonalne, bywają często samotni i nieufni w stosunku do innych osób.

Głównymi predyspozycjami charakterologicznymi, które mogą sprzyjać uzależnieniom są m.in.: niska samoocena, brak dojrzałości emocjonalnej nieumiejętność radzenia sobie w sytuacjach stresowych negatywny wizerunek samego siebie nieumiejętność nawiązywania kontaktów interpersonalnych Do czynników zewnętrznych możemy zaliczyć: wpływ środowiska rodzinnego, szkolnego i rówieśniczego. O funkcjonowaniu jednostki de4cyduje wychowani i wpływ rodziny. To w rodzinie od najmłodszych lat kształtujemy swoją psychikę i zachowanie. Rodzina stanowi wzorzec do naśladowania. Dziecko nawiązuje w niej pierwsze relacje z dorosłymi i uczy się współdziałać w grupie. Szkoła/ przedszkole jest drugim obok rodziny środowiskiem społecznym, w którym uczestniczy dziecko. Ma ogromny wpływ na rozwój jednostki. Środowisko szkolne powinno rozbudzać każdą sferę rozwoju dziecka, zaczynając od poznawczej poprzez ruchową, a kończąc na emocjonalnej. Jaskość relacji szkolnych dziecka przekłada się na podejmowanie przez nie różnych aktywności. Na kształtowanie psychiki dziecka wpływ ma również środowisko rówieśników, wśród których przebywa. Dzięki nawiązywaniu z nimi relacji, dziecko nabywa umiejętności niezbędnych do współdziałania w grupie. Środowisko rówieśnicze ma wpływ na kształtowanie się światopoglądu dziecka poprzez wzajemne oddziaływanie na siebie różnych jednostek.

Przyjaciele Tygryska w grudniu poznają: Hymn Narodowy Najważniejszych królów Polski Stolice Polski ich położenie na mapie Legendy warszawskie Adwent nowy okres liturgiczny Postać Świętego Mikołaja Sposoby czynienia dobra Zwyczaje i tradycje bożonarodzeniowe Mazurek Dąbrowskiego, Jeszcze Polska nie zginęła, Kiedy my żyjemy Co nam obca przemoc wzięła, Szablą odbierzemy Marsz, marsz, Dąbrowski Z ziemi włoskiej do Polski Za twoim przewodem Złączym się z narodem Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę, Będziem Polakami Dał nam przykład Bonaparte Jak zwyciężać mamy Marsz, marsz, Dąbrowski Z ziemi włoskiej do Polski Za twoim przewodem Złączym się z narodem Marsz, marsz, Dąbrowski Z ziemi włoskiej do Polski Za twoim przewodem Złączym się z narodem Już tam ojciec do swej Basi Mówi zapłakany: Słuchaj jeno pono nasi Biją w tarabany! Marsz, marsz, Dąbrowski Z ziemi włoskiej do Polski Za twoim przewodem Złączym się z narodem

Przyjaciele Kubusia Puchatka w grudniu: Klasyfikują przedmioty według przeznaczenia. Dostrzegają zmiany zachodzące w przyrodzie w zależności od pory roku. Posługują się określeniami: długi, krótki. Znają niektóre tradycje związane ze świętami Bożego Narodzenia. Śpiewają kolędę, recytują wiersz. Składają świąteczne życzenia. Piosenka Mikołaj Mikołaj, Mikołaj jedzie samochodem, bo gdzieś zgubił saneczki w tę mroźną pogodę. Ref. Hu, hu,ha - tra, la,la, Co to za Mikołaj. Mikołaj, Mikołaj Lat ma już bez liku, A prezenty dziś wiezie Dzieciom w bagażniku. Ref. Hu, hu. Przyszła zima Ach jak dobrze, przyszła zima! Już śnieg pada i mróz trzyma, jest też zdrowo i wesoło, bo śmiech dzieci słychać wkoło! Gdy się ziemia śniegiem bieli, Wszystkim serca rozweseli. Już niedługo ciemna nocka Mikołaja w drodze spotka. Przy obrusie śnieżnobiałym W krąg usiądzie grono całe. Gdy kolęda płynie z serca W te zimowe Boże Święta!

przedszkolne nowinki dla całej rodzinki Nr 4. GRUDZIEŃ 2012

Przyjaciele Kłapouchego w grudniu poznają: Postać i życie Świętego Mikołaja Piosenkę o Św. Mikołaju Wydarzenie Zwiastowania Słowo Adwent jako czas oczekiwania na Pana Jezusa Słowa i melodię kolęd Zwyczaje i tradycje Świąt Bożego Narodzenia (choinka, kolędy, wigilia, pasterka, opłatek, sianko, potrawy, obdarowywanie się prezentami ). Zasady dobrego zachowania przy stole, w czasie zabawy i na spacerze Piosenki: Mój kochany Mikołaju Puk, puk, puk do drzwi stuka ktoś. Klik, klik, klik, radośnie dzwoni gość. Otwieram drzwi, to jesteś ty. Czekałem tyle dni, więc usiądź tu i ogrzej się. A ja zaśpiewam Ci. REF. Mój kochany Mikołaju cały rok czekałem. Byłem bardzo, bardzo grzeczny, bardzo się starałem. Ha, ha, ha Twój śmiech miło brzmi Hi, hi, hi radośnie dzisiaj mi. Otwierasz wór prezentów sznur, przyniosłeś wiele mi. Ja cieszę się tak miło jest Zaśpiewam znowu Ci. REF. Mój kochany Mikołaju cały rok czekałem. Byłem bardzo, bardzo grzeczny, bardzo się starałem.

A ja czekam na Ciebie mój Jezu A ja czekam na Ciebie mój Jezu Tak jak kiedyś inni czekali A ja czekam na Ciebie mój Jezu Tam w ciemności światełko się pali ref. Jezu przyjdź wołam Cię Jezu przyjdź A ja czekam na Ciebie mój Jezu Abyś przyszedł pomiędzy ludzi A ja czekam na Ciebie mój Jezu Byś drzemiące serca obudził

Przyjaciel Królika: Opowiada o biblijnym wydarzeniu Zwiastowania Maryi. Wykonuje drobne prace użyteczne na rzecz innych, dla sprawienia najbliższym radości. Nazywa i wyjaśnia znaczenie wieńca adwentowego i lampionu. Wie, co to są roraty. Śpiewa piosenki o tematyce adwentowej i o tematyce mikołajowej. Opowiada krótką historię życia św. Mikołaja. Wie, że ludzie naśladują dobroć św. Mikołaja przez robienie sobie nawzajem miłych niespodzianek. Określa wysokość przedmiotów / wysoki, niski/ ich grubość / gruby, chudy, szeroki, wąski/. Kochany Mikołaju Kochany Mikołaju wiem że to nie łatwo Lecz przynieś niewidomym dzieciom takie światło Co pozwoli im ujrzeć wszystkie dary Boskie I drzewa w czapach śniegu i Obraz Częstochowski Ale byłaby radość Mikołaju Święty Ale by to były wspaniałe prezenty Przynieś anielskie skrzydła Mikołaju drogi Dla dzieci które mają chore nogi Na skrzydłach wnet wylecą ze smutnych szpitali I dotrą do swych domów w błękitnej oddali Ale byłaby radość Mikołaju Święty Ale by to były wspaniałe prezenty Przynieś dzieciom głuchym piosenkę anioła By zagrała im cisza która trwa dokoła By szept ten usłyszały i dzwoneczków trele Żegnamy ich kolędą w grudniowym Kościele

Ogłoszenia przedszkolne W każdy piątek Adwentu o g.7.45 ZAPRASZAMY NA RORATY DO NASZEJ KAPLICY lampiony dzieci przynoszą z domu (prosimy, aby lampiony były oświetlane żarówką) *************************************************** We czwartek, 6.12 Spotkanie ze Św. Mikołajem 14.00 Przyjaciele Kłapouchego 15.00 Przyjaciele Kubusia 16.00 Przyjaciele Królika 17.00 Przyjaciele Tygryska ************************************************** Serdecznie zapraszamy wszystkie rodziny na SKUPIENIE ADWENTOWE Stowarzyszenia Najświętszej Rodziny, które odbędzie się w sobotę, 8. grudnia w domu Sióstr Nazaretanek, Olsztyn, ul. Ogrodowa 1 9.00 spotkanie 9.30 konferencja: Macierzyńska obecność Maryi ks. dr Tomasz Knop Adoracja Najświętszego Sakramentu dzielenie się Słowem Bożym 11.30 EUCHARYSTIA obiad zgłoszenia prosimy kierować do s.gabrieli lub na e-mail:s.gabriela@wp.pl *********************************************************** Wigilia dla naszych przedszkolaków odbędzie się w piątek, 21. grudnia ********************************************************* Przerwa świąteczna w naszym przedszkolu będzie trwała od 24.12 do 1.01.2013r.

Drodzy Rodzice W tym roku początek grudnia idealnie pokrywa się początkiem adwentu. Pamiętając, że wychowanie religijne swój początek bierze w rodzinie, wykorzystajmy nadchodzący czas na rozmowy dzieckiem o zbliżającym się Bożym Narodzeniu. Jednak w miarę możliwości nie wchodźmy w komercyjnie błyszczący czas supermarketów i list prezentów. Oczywiście, te ostatnie także są ważne, szczególnie dla małego człowieka, ale przecież nie warto prowadzić go w duchu czekania na prezenty, nie one są istotą Narodzenia. Wspólne rodzinne spotkanie przy wieńcu adwentowym, modlitwa, czytanie Pisma Świętego, przygotowywanie zabawek i ciastek na Choinkę, tradycje bożonarodzeniowe Dużo jest do zrobienia. Redakcja

Adwent. Słowo ADWENT pochodzi od łacińskiego "adventus" i oznacza przyjście. Dla starożytnych rzymian słowo to oznaczało oficjalny przyjazd cezara. Dla chrześcijan oznacza radosny czas przygotowania na przyjście Pana, a więc przygotowanie do Bożego Narodzenia, gdy wspomina się pierwsze przyjście Syna Bożego na ziemię i oznacza radosne oczekiwanie na ponowne Jego przyjścia na ziemię tzw. "Paruzję". Adwent rozpoczyna kolejny rok liturgiczny i obejmuje 4 kolejne tygodnie począwszy od pierwszej niedzieli po uroczystości Chrystusa Króla, do pierwszych nieszporów Bożego Narodzenia. Przygotowując się na przyjście Chrystusa, podejmujemy szereg działań, zwłaszcza w dziedzinie naszego ducha. Niech poniższe refleksje pomogą nam w jak najlepszym przeżyciu tego okresu. Adwent - czas radosnego i duchowego oczekiwania W czasie adwentu powinna dominować radosna nadzieja. Kościół bowiem poprzez liturgię tego okresu budzi w nas uczucia nadziei, tęsknoty i radosnego oczekiwania. Od pierwszej niedzieli Adwentu do 16 grudnia akcentowany jest eschatologiczny charakter tego okresu. Nasze spojrzenie jest skierowane na drugie przyjście Chrystusa w chwale. Druga część zaczyna się 17 grudnia i kończy w Wigilię Narodzenia Pańskiego. Tutaj główny akcent liturgii jest położony na pierwsze przyjście Pana Jezusa w Jego narodzeniu w Betlejem. Oczekiwanie na przyjście Chrystusa jest źródłem radości.

Jakkolwiek przygotowanie na przyjście Pana polega na oczekiwaniu i pokucie, stąd fioletowy kolor szat liturgicznych, to jednak pokuta jest przepełniona radością. Adwent przypomina nam, że całe nasze życie jest oczekiwaniem. Pierwsze przyjście Chrystusa budzące tyle nadziei radości jest zapowiedzą drugiego przyjścia w chwale, na końcu czasów. Ono również powinno budzić w nas nadzieję. Adwent czasem nawrócenia Adwent nie ma charakteru pokutnego w takim samym sensie jak Wielki Post. Jest jednak również czasem nawrócenia i pokuty. Teksty biblijne czytane w tym okresie wzywają nas do pokuty, nawrócenia i odnowy. "Nawróćcie się, bo bliskie jest Królestwo Niebieskie" (Mt 3, 2). "Głos się rozlega: Drogę dla Jahwe przygotujcie na pustyni. Wyrównajcie na pustkowiu gościniec naszemu Bogu! Niech się podniosą wszystkie doliny, a wszystkie góry i wzgórza obniżą; równiną niechaj się staną urwiska, a strome zbocza niziną gładką" (Iz 40,3-4). "Bracia: rozumiejcie chwilę obecną: teraz nadeszła dla was godzina powstania ze snu. Teraz bowiem zbawienie jest bliżej nas, niż wtedy, gdyśmy uwierzyli. Noc się posunęła, a przybliżył się dzień. Odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła. Żyjmy przyzwoicie, jak w jasny dzień... Przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa..."(Rz 13,11-14). Główne postacie adwentu: Najświętsza Maryja Panna, Patronka adwentowego czuwania; prorok Izajasz zapowiadający przyjście Zbawiciela i św. Jan Chrzciciel, który bezpośrednio przygotowywał lud na spotkanie Mesjasza, wzywają nas do prostowania Chrystusowi ścieżek w naszym sercu.

Zwyczaje adwentowe Msza św. roratnia Adwent, szczególnie polski, był bogaty w zwyczaje religijne. Od XII wieku znana jest w Polsce adwentowa Msza św. ku czci Matki Bożej, zwana roratami. Podczas tej Mszy zapala się dodatkową świecę, przybraną w białą wstążkę, symbolizującą Matkę Bożą, która jako gwiazda zaranna i jutrzenka poprzedziła przyjście na świat prawdziwej Światłości - Chrystusa. Świeca roratnia Biała świeca ozdobiona białą lub niebieską wstążką, zapalana w czasie Mszy św. roratniej. Jest symbolem Maryi, która podobnie jak jutrzenka wyprzedza wschód słońca, tak Ona poprzedziła przyjście Jezusa. Wieniec adwentowy Ten niemiecki zwyczaj znany jest w Polsce od ponad 160 lat. Na zielonym wieńcu umieszcza się 4 świece. Cala rodzina gromadząc się w kolejne niedziele adwentu przy wspólnej modlitwie zapala kolejne świece jako znak czuwania i gotowości na przyjście Jezusa. Wspólna modlitwa adwentowa Dawniej Adwent starano się przeżywać we wspólnocie rodzinnej, ale i sąsiedzkiej. Gromadzono się by wspólnie odmawiać modlitwę różańcową, śpiewać pieśni adwentowe, a także pieśni o tematyce obyczajowej, które wzywały do życia Bożymi przykazaniami. Czytano Pismo Święte, żywoty świętych i książki budujące wiarę.

Przygotowanie kolędników Wiele osób w czasie adwentu przygotowuje szopki i gwiazdy do chodzenia po kolędzie. Podejmuje się próby do inscenizacji Jasełek. Warto podtrzymać te piękne zwyczaje. Dobre uczynki adwentowe Pobożni katolicy wiedzieli, że trzeba przed Panem stanąć z dobrymi uczynkami, dlatego starano się podczas Adwentu wzajemnie sobie pomagać, szczególnie ludziom starszym i biednym. Pięknym zwyczajem była na wsi tzw. szara godzina. Pod wieczór, gdy już skończono codzienne zajęcia gospodarskie, gdy robiło się szaro, coraz ciemniej, wszyscy domownicy: dziadkowie, rodzice, dzieci, zbierali się w kuchni, najlepiej w pobliżu płyty. Nie palono jeszcze lampy. Rozważano w ciszy swoje życie, zastanawiano się nad nim, nie brakowało też cichej modlitwy. Starsi, szczególnie dziadkowie, opowiadali dzieciom, wnukom, jak to było dawniej, jakie były tradycje, zwyczaje; przypominali też dzieje naszej Ojczyzny. Spowiedź adwentowa Warto w naszej polskiej tradycji kultywować piękne zwyczaje, zwłaszcza udział w roratach; trzeba skorzystać z rekolekcji adwentowych i sakramentu pokuty, przystępować do Komunii św. Możemy też we wspólnocie rodzinnej śpiewać pieśni adwentowe, razem modlić się i czytać Pismo Święte lub książki religijne i na ich temat rozmawiać. Warto też wyciszyć się, zrezygnować choć trochę ze słuchania muzyki czy oglądania telewizji i w adwencie uczynić więcej dobrego niż to zwykle czynimy.

Św. Mikołaj W pierwszej części adwentu, 6 grudnia przeżywany wspomnienie św. Mikołaja Biskupa, który zasłynął z wielkiej dobroci dla potrzebujących. Od wieków trwa tradycja obdarowania innych w tym dniu prezentami. Adwent to oczekiwanie, a nie świętowanie Następuje coraz większa komercjalizacja świąt Bożego Narodzenia. Już od początku adwentu krzyczące reklamy supermarketów i domów towarowych - wzywają nas do zakupów i troski tylko o ten jeden wymiar przygotowania do świąt. Rozlegające się kolędy ze stoisk z płytami tworzą już atmosferę świąteczną. Przyzwyczajamy się coraz bardziej do tego. Tymczasem jest to poważny problem. Bowiem często z komercjalizacją łączy się desakralizacja. Św. Mikołaj już kojarzy się raczej z Laponią, a nie z biskupem chrześcijańskim działającym na przełomie III i IV wieku w Azji Mniejszej. Duch Adwentu jest duchem nadziei i radosnego oczekiwania, ale nie świętowaniem z wyprzedzeniem. Nie jest łatwo utrzymać tego ducha w obliczu nacisków komercji, które przemieniły tygodnie przed Bożym Narodzeniem w istne szaleństwo zakupów i rozrywki. Powinniśmy przezwyciężać ten komercjalizm i lepiej rozumieć i przeżywać ten okres. Czekamy z tęsknotą na Pana Wchodzimy w nowy okres - okres Adwentu. Jest to czas wielkiego oczekiwania na Chrystusa, oczekiwania na Boże Narodzenie, na Jego wejście do naszego codziennego życia.