Projekt Wielkiej Makiety Niepodległości powstał przy współfinansowaniu przez Miasto Stołeczne Warszawa. Jest realizowany w ramach Lata w Mieście. Obejmuje 20-lecia Niepodległej Polski przez pryzmat kultury i sztuki w odrodzonej i walczącej Polsce.
Budynek powstał w latach 1907 1911 według projektu Leontija Benois dla rosyjskiego Banku Państwa. Od 1926 Bank Polski Spółka Akcyjna. W latach 1940 1944, w czasie okupacji niemieckiej, siedziba warszawskiego oddziału Banku Emisyjnego. Podczas powstania warszawskiego reduta powstańcza i rejon ciężkich walk.
Budynek powstał w latach 1907 1911 według projektu Leontija Benois dla rosyjskiego Banku Państwa. Od 1926 Bank Polski Spółka Akcyjna. W latach 1940 1944, w czasie okupacji niemieckiej, siedziba warszawskiego oddziału Banku Emisyjnego. Podczas powstania warszawskiego reduta powstańcza i rejon ciężkich walk.
Fragment panoramy lewobrzeżnej Warszawy - widok z brzegu praskiego. Na pierwszym planie część zabudowy Pragi i most Kierbedzia.Po zniszczeniu w czasie II wojny światowej odbudowany jednakże bez charakterystycznej kratownicy - w roku 1949 już jako most Śląsko-Dąbrowski.
Zamek Królewski i Kolumna Zygmunta III Wazy na placu Zamkowym - w 1918 po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, Zamek był siedzibą prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Zawsze pełnił ważną rolę dla, w czasie Królestwa był siedzibą królów, w czasie zaboru rosyjskiego był siedzibą gubernatorów carskich.
Targ na Rynku Starego Miasta. Plac targowy istniał to od 1912 roku. Stare Miasto przed II wojną światową był zamieszkany przez biedną ludność, głównie drobnych rzemieślników i tanich handlarzy. Na całej Starówce nie było miejskiej kanalizacji. Mieszkańcy korzystali z rynsztoków, bezpośrednio połączonych z Wisłą.
Freta 13, lata 30-te XX wieku. Malowniczy Zakątek Nowego Miasta - charakterystyczna kamieniczka z mieszkalnym poddaszem. Ulica Mostowa. Swą nazwę ulica otrzymała od pierwszego stałego mostu na Wiśle. Fragmentem mostu jest budynek Prochowni. Most Kierbedzia. Most powstał z inicjatywy Towarzystwa Rosyjskich Kolei Żelaznych.
Rok 1927. Aleja Poniatowskiego. Już rzut oka na jej architekturę wystarczy, by zauważyć, że bliżej jej do Żoliborza niż Szmulek. Stanowi bowiem skansen modnej przed wojną architektury modernistycznej. Willa Różyckiego z 1935 roku. Zachowana oryginalnie do dziś.
Park Skaryszewski lata 1922-1925. Jego walorem - obok ciekawie skomponowanej zieleni były obiekty sportowe, zaprojektowane przez Akademicki Zespół Sportowy.. Błonia na Bielanach. Rok 1936. Przy kościele kamedułów na Bielanach organizowane były tradycyjne majówki wielopokoleniowe. Dodatkową atrakcją były popularne wówczas rejsy statkami.
Rok 1934 Wisła. Ponad 20 przystani, blisko 50 klubów wioślarskich. Sporty wodne były jedną z najpopularniejszych dyscyplin w stolicy. Wybrzeże kościuszkowskie lata 30 XX wieku. Transport rzeczny utrzymywał stałe połączenia pasażerskie i towarowe z Gdańskiem i Gdynią, a w sezonie letnim organizowane były popularne rejsy spacerowe na Wiśle.
Bulwary Wiślane lata 30-te XX wieku.
Lata 30 to rozwój rozrywki i tak mocno zakorzenionej w kulturze warszawiaków. Cyrk przy ulicy Ordynackiej z przepiękną Salą widowiskową. Był jednym z pierwszych zbombardowanych budynków w czasie nalotów Luftwafe. Filharmonia Warszawska jedna z najważniejszych instytucji życia kulturalnego.
Widok Placu Saskiego z lotu ptaka 1919 rok. Na pierwszym planie widać Ogród Saski oraz nieistniejący już Plac Saski z soborem Św, Aleksandra, wzniesionego przed I wojną światową jako symbol panowania Rosjan w Warszawie. Zupełnie obca architekturze miasta, została rozebrana wkrótce po odzyskaniu przez Polskę niepodległości.
W dniu 3 maja 1923 roku na placu Saskim odbyła się uroczystość odsłonięcia pomnika Józefa Poniatowskiego. Krakowskie Przedmieście i hotel Bristol. Lata 30-te XX wieku.
Kościół św. Anny w kierunku placu Zamkowego. W okresie międzywojennym uporządkowano teren wokół kościoła a w trakcie prac konserwatorskich odsłonięto gotyckie partie kościoła. Ulica Trębacka około 1923 roku. Dominującym elementem zabudowy była kamienica o bogatym wystroju architektonicznym stanowiąca o bogactwie jej właściciela Scheiblera.
Ulica Nowy Świat - widok w kierunku Krakowskiego Przedmieścia, rok 1935. Ta ulica świetnie oddaje klimat międzywojennej Warszawy, która w II Rzeczpospolitej, zmieniała się bardzo szybko, przekształcając w nowoczesne miasto.
Plac Inwalidów lata 30-te XX wieku. Północna dzielnica Warszawy - Żoliborz, od lat 20-tych zmieniał się intensywnie. Wokół nowo utworzonego placu powstały nowoczesne domy projektowane w duchu funkcjonalizmu. Przystanek na Placu Wilsona. Lata 30-te XX wieku.
Aleje Jerozolimskie, lata 30-te XX wieku. Na skrzyżowaniu Alei i ulicy Nowy świat wzniesiono w 1931 roku monumentalny gmach Banku Gospodarstwa Krajowego, wyraźnie kontrastujący z otoczeniem. Rok 1929, Żoliborz Oficerski i modny dla przełomu dekad styl dworkowy dla osiedli mieszkaniowych.
Dworzec Główny. Najruchliwszy punkt miasta w latach 30-tych.W okresie międzywojennym dworzec przeniesiono na ulicę Chmielną a zachodnią część dworca rozebrano. Warszawa przemysłowa, rok 1938, to zachodnia część Warszawy, przede wszystkim na Woli, w okresie międzywojennym było tu około 160 zakładów przemysłowych różnych branż.
Ulica Leszno na skrzyżowaniu z Obozową. Ulica Grójecka, tzw. wylotówka na Wiedeń. Nowoczesnością była elektryczność wprowadzona do oświetlenia domów i ulic.
Skrzyżowanie Alei Jerozolimskich z Marszałkowską. Niech taka Warszawa zostanie w naszej pamięci. Dziękuję za uwagę.
A za tydzień!?