EUROPEJSKIE CENTRUM EDUKACJI FILMOWEJ

Transkrypt

1 EUROPEJSKIE CENTRUM EDUKACJI FILMOWEJ Eeuropean Education Film Center EEFC Wnioskodawcą projektu jest Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. L. Schillera w Łodzi. Projekt nie będzie realizowany we współpracy z innymi partnerami. Tablica: Podstawowe dane o wnioskodawcy Wyszczególnienie Informacje Forma prawna Nazwa Województwo Powiat Gmina Ulica Publiczna szkoła wyższa Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. L. Schillera w Łodzi łódzkie miasto na prawach powiatu Łódź Numer budynku 61/63 ul. Targowa Kod pocztowy Tel./fax Strona internetowa tel faks rektorat@filmschool.lodz.pl NIP REGON Osoby kontaktowe Robert Gliński REKTOR Andrzej Sołtysik - Kanclerz Agnieszka Orankiewicz specjalista tel , fax

2 Historia Szkoły Od momentu swojego powstania w 1948 roku Szkoła Filmowa w Łodzi była spełnieniem marzeń filmowców o placówce, która pełniłaby funkcje edukacyjne, a jednocześnie była centrum życia filmowego. Nie bez znaczenia dla jej powstania był także fakt, iż to właśnie w Łodzi działało pierwsze w Polsce centrum produkcji filmowej, które z czasem przekształciło się w prężnie działającą wytwórnię filmów fabularnych. Wraz z Filmówką rozpoczęła swą działalność Wyższa Szkoła Aktorska, a obie uczelnie poprzez ożywione kontakty zawodowe i towarzyskie pozostawały w stałej współpracy. Powojenna Łódź, wraz z jej teatrami, operą, wydawnictwami i redakcjami prasy stała się wówczas kulturalnym centrum Polski. Pierwszymi wykładowcami Szkoły byli Jerzy Bossak, Jerzy Toeplitz, Wanda Jakubowska, Stanisław Wohl i Antonii Bohdziewicz, związani z przedwojennym kinem artystycznym. Oni też podjęli się stworzenia pierwszych programów nauczania na dwóch kierunkach, obejmujących reżyserię filmową i sztukę operatorską. Największy nacisk kładziono w nich na połączenie treści humanistycznych, w tym historii sztuki i literatury z praktycznymi ćwiczeniami filmowymi. Dzięki współpracy z centrum filmowym Szkoła od początku mogła zaoferować swoim studentom pracę na profesjonalnym sprzęcie i taśmie filmowej 35 mm. Wśród studentów, którzy rozpoczynali wówczas naukę znaleźli się późniejsi reżyserzy: Andrzej Munk, Andrzej Wajda, Janusz Morgerstern, Kazimierz Kutz, Kazimierz Karabasz czy Andrzej Brzozowski oraz operatorzy: Jerzy Wójcik, Witold Sobociński, Mieczysław Jahoda i Wiesław Zdort. Pokolenie to przeszło do historii kinematografii jako najbardziej wyrazisty nurt estetyczny i ideowy w polskim kinie powojennym zwany polską szkołą filmową. Szkoła Aktorska w początkowych latach swojej działalności kierowana przez Kazimierza Dejmka mogła poszczycić się tak utytułowanymi dziś absolwentami, jak Jadwiga Barańska, Jerzy Antczak czy Jan Machulski. Rok 1956 przyniósł zauważalne zmiany w życiu Szkoły. Pewna doza swobód politycznych pozwoliła na stworzenie nowoczesnych programów kształcenia uwzględniających cały światowy dorobek sztuki filmowej bez oglądania się na poprawność ideologiczną. Szkoła szczyciła się zwłaszcza swoją salą kinową, w której dzięki osobistym kontaktom wykładowców pokazywane były kopie filmów niedostępnych w dystrybucji oficjalnej. Triumfy święciło wówczas kino amerykańskie i zachodnioeuropejskie. Filmówka stała się prawdziwym centrum życia filmowego kraju. Stefania Skwarczyńska, Bolesław Lewicki, czy ówczesny rektor Jerzy Toeplitz dzięki swoim autorytetom zawodowym i walorom osobistym tworzyli i wspierali atmosferę intelektualnego fermentu i otwartości we wszystkich sferach życia i sztuki. Filmówka stawała się modna, a jej studenci rozpoznawalni poprzez swój nieskrępowany styl bycia i nonszalancję wobec utartych standardów zachowania czy robienia filmów. Na fali popularności muzyki jazzowej pojawił się w Szkole także zespół muzyczny, w którym prym wiedli operatorzy: Witold Sobociński i Jerzy Matuszkiewicz. Symbolem tego okresu było zdobycie przez Romana Polańskiego nagrody na festiwalu filmowym podczas Wystawy Światowej EXPO 1958 za film Dwaj ludzie z szafą. To wówczas ugruntowała się

3 sława szkolnych schodów, wiodących do sali projekcyjnej, a będących miejscem niekończących się sporów i dyskusji. Lata sześćdziesiąte to okres stabilizacji pozycji Szkoły. Studiują wówczas na wydziale reżyserii: Jerzy Skolimowski, Krzysztof Zanussi, Edward Żebrowski, Krzysztof Kieślowski, Marek Piwowski, Witold Leszczyński, Grzegorz Królikiewicz, Wojciech Marczewski i Marcel Łoziński, zaś na wydziale operatorskim: Adam Hollender, Sławomir Idziak, Andrzej Jaroszewicz czy Edward Kłosiński. To nowe pokolenie twórców filmowych zaistnieje w kinematografii nurtem zwanym kinem moralnego niepokoju, w którym, w odróżnieniu od swoich wybitnych poprzedników, uwaga twórcy skupi się na zagadnieniach współczesnych i pogłębionym portrecie psychologicznym bohaterów. Absolwenci łódzkiej Szkoły Filmowej zaczynają być rozpoznawalni w świecie. Niektórzy, jak Polański, Skolimowski czy Hollender wybierają emigrację i pracują na Zachodzie. Wydział Aktorski, będący od roku 1958 integralną częścią Filmówki, może poszczycić się wówczas takimi absolwentami jak: Janusz Gajos, Zygmunt Malanowicz czy Barbara Brylska. Przełomem w życiu Szkoły stał się pamiętny i haniebny rok 1968, kiedy to w wyniku prześladowań politycznych odszedł ze stanowiska rektora Jerzy Toeplitz, a wraz z nim pokaźne grono wykładowców. Lata siedemdziesiąte przynoszą jednak swojego rodzaju stabilizację i do Szkoły wracają niektórzy jej ojcowie założyciele, jak Jakubowska czy Bossak. Wykładowcą, a później rektorem zostaje Wojciech Jerzy Has, który swoim autorytetem artystycznym zapewnia Szkole poczucie niezależności. Uczelnia wychowuje kolejne pokolenia studentów, studiują m.in.: Ryszard Bugajski, Feliks Falk, Filip Bajon, Piotr Szulkin, Wojciech Wiszniewski, Juliusz Machulski, Janusz Kijowski, Zbigniew Rybczyński, Krzysztof Ptak, Bronisław Wrocławski, Mariusz Benoit i Krzysztof Stroiński. W tym okresie Szkoła zaczyna brać udział we wszystkich liczących się festiwalach filmowych na całym świecie. Filmy studentów Filmówki pokazywane są m.in.: w Cannes, Monachium, Nowym Jorku, Oberhausen, Mannheim czy Poitiers. Przełom lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych przyniósł uczelni tak utalentowanych studentów jak Robert Gliński, Piotr Sobociński, Jan Jakub Kolski, Dorota Kędzierzawska, Władysław Pasikowski, Mariusz Grzegorzek czy Paweł Edelman, ale dopiero przełom ustrojowy pozwolił Szkole Filmowej na rozwinięcie skrzydeł - rozpoczęła się rozbudowa, zainwestowano w najnowocześniejszy sprzęt filmowy. Także wydział aktorski przekształca się dziś pod wpływem nowych czasów i nowych mediów, zaś aktorzy

4 przygotowywani są w równym stopniu do pracy w teatrze, jak i w kinie czy telewizji. Zbigniew Zamachowski, Cezary Pazura, Wojciech Malajkat, Edyta Olszówka czy Gabriela Muskała to także nasi absolwenci. Proces przemian trwa. Produkcja filmowa, montaż, scenariusz, fotografia, media cyfrowe, dziennikarstwo telewizyjne nowo otwarte kierunki najlepiej świadczą o tym, jak bardzo zmieniła się sztuka filmowa. Szkoła Filmowa w Łodzi stara się bowiem nieustannie pozostawać w centrum tych zmian i odpowiadać na zapotrzebowanie rynku medialnego. ZAŁOŻENIA ; Miejsce realizacji ; Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa Telewizyjna i Teatralna im Leona Schillera, ul. Targowa 61/63, Łódź, PL Działka oznaczona numerem 28/5 w obrębie W 25 Wpis w Księdze Wieczystej KW LD 1M/ /4 Instytucja beneficjenta ; Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa Telewizyjna i Teatralna im Leona Schillera, ul. Targowa 61/63, Łódź, PL publiczna wyższa uczelnia artystyczna

5 Trwałość projektu Zarządzanie projektem w trakcie realizacji i po zakończeniu 5 lat Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa Telewizyjna i Teatralna im Leona Schillera ul. Targowa 61/63, Łódź, PL publiczna wyższa uczelnia artystyczna Orientacyjny koszt Źródła finansowania Termin rozpoczęcia realizacji projektu ok ,00 PLN KOMJSJA EUROPEJSKA MINISTERSTWO KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO MINISTERSTWO NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO połowa 2013 roku Termin zakończenia realizacji projektu 2016 rok * * * CELE PROJEKTU Celem utworzenia Europejskiego Centrum Edukacji Filmowej jest zintegrowanie programów nauczania, procedur edukacyjnych oraz produkcji etiud, filmów szkolnych i dyplomowych w skali wszystkich krajów zjednoczonej Unii Europejskiej. Dynamiczny rozwój cyfrowej technologii rejestracji i emisji wymaga od publicznego szkolnictwa filmowego sprostania wyzwaniom, jakie niosą potrzeby nowoczesnego rynku nadawców telewizyjnych, technologie w rozpowszechnianiu dzieł filmowych oraz nowoczesne formy i procesy edukacji zawodów filmowych. Istotnym dla rozwoju europejskiego rynku filmowego jest wspólny wysiłek europejskiego szkolnictwa filmowego w zintegrowaniu systemu kształcenia i edukacji we wzajemnej współpracy szkół filmowych Europy. Dotychczasowy system edukacji filmowej w zindywidualizowanych programach szkół krajów Unii Europejskiej wobec wyzwań technologicznych musi zostać uzupełniony wszechstronną współpracą szkół filmowych na płaszczyźnie edukacyjnej, produkcyjnej i badań naukowych. Stworzenie zintegrowanego systemu edukacji filmowej europejskich szkół filmowych w krótszej i dalszej perspektywie czasowej umożliwi zachowanie tradycji i artystycznego dorobku europejskich twórców filmowych, rozwój europejskiego rynku filmowego.

6 Projekt ten dążyć będzie do ugruntowania pozycji i roli europejskiej produkcji filmowej na światowym rynku medialno filmowym. EFEKTY REALIZACJI PROJEKTU 1. Poprawa konkurencyjności Wspólnoty Europejskiej a/ poprawa jakości kapitału ludzkiego mierzonego poziomem wykształcenia b/ wzrost potencjału do tworzenia innowacji badawczo rozwojowych w technologiach filmowych i telewizyjnych c/ podniesienie poziomu edukacji filmowej 2. Zwiększenie dyfuzji potencjału kadry dydaktycznej do absorpcji Innowacji i nowych technologii 3 Zwiększenie możliwości rozwojowych kadry dydaktycznej w trakcie realizacji programów edukacyjnych na potrzeby europejskiego rynku filmowego i audiowizualnego 4 Ujednolicenie systemu punktacji i poziomu edukacyjnego w ramach studiów w szkołach filmowych w obszarze Wspólnoty Europejskiej EFEKTY REZULTATU 1. Rewitalizacja zabytkowego obiektu pofabrycznego 1 obiekt 2. Powstanie nowych miejsc pracy 12 miejsc 3. Zwiększenie ilości miejsc w salach kinowych 240 miejsc 4. Liczba studentów objętych projektem osób 5. Kadra dydaktyczna przy realizacji projektu 450 osób 6. Liczba krajów objętych projektem 27 państw UE * * * DANE MODERNIZOWANEGO OBIEKTU POFABRYCZNEGO Powierzchnia zabudowy 603 m ² Kubatura zabudowy m ³ Ogólna powierzchnia do zabudowy m ² 1. Założenia budowlane Podstawowym założeniem projektu jest przebudowa i rewitalizacja zabytkowego obiektu pofabrycznego dawnej Fabryki Termometrów i dostosowanie infrastruktury zmodernizowanego budynku pofabrycznego do nowoczesnych cyfrowych technologii rejestracji, przetwarzania i emisji danych ( obrazu i dźwięku ) oraz procesów dydaktycznych prowadzonych na odległość. W rewitalizowanym i modernizowanym budynku pofabrycznym planujemy zagospodarowanie powierzchni : wydawnictwa szkolne z księgarnią, sale kinowe wyposażone w techniczne równoległej projekcji filmu we wszystkich szkołach objętych projektem sale multimedialne sale do prowadzenia zajęć na odległość studia filmowo telewizyjne do zintegrowanego systemu edukacji filmowej.

7 2. Założenia technologiczne Przewiduje się zainstalowanie serwerów o dużych pojemnościach do magazynowania i przesyłu danych z jednoczesnym technicznym zwiększeniem pojemności przesyłów światłowodowych do standardów około 27 Gb/sek. WSPÓŁ - BENEFICJENCJI PROJEKTU Królewska Szkoła Filmowa w Londynie, Szkoła Filmowa w Kopenhadze, Szkoła Filmowe w Monachium, Szkoła Filmowa w Lipsku, Szkoła Filmowa w Barcelonie, Szkoła Filmowa FAMA Praga, Lista niniejsza nie obejmuje wszystkich szkół filmowych na terenie krajów Unii Europejskiej. HARMONOGRAM REALIZACJI PROJEKTU Faza projektu Zadanie Termin realizacji Opracowanie podstawowych złożeń projektu Wstępna Rozpoczęcie procedury aplikacyjnej 2011 Promesa Komisji Europejskiej 2012 Promesa Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego na dofinansowanie projektu i Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego 2012 Podpisanie umów z szkołami filmowymi w Europie Realizacja projektu Przetargi nieograniczone Rozpoczęcie prac modernizacyjnych i rewitalizacyjnych,zakończenie realizacji projektu Andrzej Sołtysik KANCLERZ PWSFTv i T Łódź, dnia 15 stycznia 2010