UZASADNIENIE. znacząco oddziaływać na środowisko, a także przypadki, gdy zmiany dokonywane w obiektach

Transkrypt

1 UZASADNIENIE Głównymi celami projektu rozporządzenia są: l) wprowadzenie zmian mających na celu zapewnienie pełnej transpozycji załącznika I i II dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz. Urz. UE L 26 z , str. 1), zwanej dalej "dyrektywą 20 ll/92/ue", a także dostosowanie rozporządzenia do zmian w polskim prawodawstwie wynikających z dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/31/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie geologicznego składowania dwutlenku węgla oraz zmieniającej dyrektywę Rady 85/337/EWG, dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/60/WE, 2001/80/WE, 2004/35/WE, 2006/12/WE, /WE i rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 (Dz. Urz. UE L 14 z , str. 114), zwanej dalej "dyrektywą2009 /3l/WE ", 2) doprecyzowanie przedsięwzięć zawartych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213, poz. 1397). Obecnie rodzaje przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, wydane na podstawie art. 60 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227, z późn zm.), zwaną dalej " ustawą ooś ", który stanowi, że Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia rodzaje przedsięwzięć mogących zawsze oraz potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, a także przypadki, gdy zmiany dokonywane w obiektach są kwalifikowane jako przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko. W l pkt l projektu rozporządzenia określono zakres zmian katalogu przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, które wymagają przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko zgodnie z art. 59 ust. l pkt l ustawy ooś. Znalazły się tu przedsięwzięcia wymienione w załączniku l dyrektywy /UE. W l pkt 2 projektu rozporządzenia określono zakres zmian katalogu przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, dla których obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko stwierdza organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Ponadto wskazano pozostałe przedsięwzięcia, które kwalifikują się do mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Przypadki, gdy zmiany dokonywane w obiektach są kwalifikowane jako przedsięwzięcia mogące potencjalnie oddziaływać na środowisko, zostały ujęte w l pkt 2 lit. b projektu rozporządzenia. Głównym powodem zmiany obowiązującego rozporządzenia są przepisy dyrektywy 2009/31/WE zmieniające m.in. treść załączników dyrektywy Rady 85/337/EWG (obecnie dyrektywy 20 11/92/UE). W załączniku l dyrektywy Rady 85/337/EWG dodano pkt 16 lit. b, 22 i 23, którym odpowiada odpowiednio l pkt l lit. d i lit. l projektu rozporządzenia. Natomiast w załączniku II dyrektywy Rady 85/337/EWG dodano pkt 3 lit. j i zmodyfikowano pkt l O lit. i - którym odpowiada l pkt 2 lit. a tiret 4 i 8 projektu rozporządzenia.

2 Wprowadzone propozycje zmian dotyczą następujących przedsięwzięć: Przedsięwzięcia mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko : l) zmiana 2 ust. l pkt 4 rozporządzenia ma na celu zapewnienie pełnej transpozycji dyrektywy /UE w zakresie dotyczącym likwidacji obiektów jądrowych, 2) uchylono 2 ust. l pkt 16 rozporządzenia - przedsięwzięcia tego typu (powierzchniowa obróbka substancji z użyciem rozpuszczalników organicznych) zostały wymienione tylko w załączniku II dyrektywy /UE, w związku z czym pozostawiono je tylko w 3 rozporządzenia, 3) w 2 ust. pkt 21 rozporządzenia doprecyzowano pojęcte "substancji" oraz wyłączono z katalogu przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko realizację lub przebudowę stacji redukcyjnych i tłoczni przy istniejących instalacjach do przesyłu, 4) w 2 ust. l po pkt 21 rozporządzenia dodano pkt 21 a dotyczący instalacji do przesyłu dwutlenku węgla celem podziemnego składowania, w związku z przepisami wprowadzonymi dyrektywą2009 /31/WE do załącznika I dyrektywy Rady 85/337/EWG (obecnie dyrektywy 2011/92/UE), 5) w 2 ust. l pkt 22 rozporządzenia doprecyzowano pojęcie "substancji oraz zmieniono próg na ten wskazany w dyrektywie 2011/92/UE"; 6) w 2 ust. l pkt 24 rozporządzenia uporządkowano progi dotyczące przerobu kopalin oraz pozostawiono niezmienioną część przepisu dotyczącego wydobycia i przerobu kopalin na obszarach morskich (w dyrektywie 2011/92/UE wydobycie ropy naftowej, gazu ziemnego i produktów naftowych, zarówno na ladzie jak i na morzu, podlega tym samym progom). Z dostępnej literatury na temat ekosystemów morskich wynika, że są one nieporównywalnie bardziej wrażliwe na wszelkiego rodzaju ingerencje, niż środowiska lądowe. Jak pokazuje dotychczasowa praktyka w zakresie wydobycia surowców kopalnych na morzu (wiążącego się zawsze z koniecznością budowy platform wiertniczych) konsekwencje nieprzemyślanych, bądź niewłaściwie zrealizowanych przedsięwzięć tego typu pociąga za sobą poważne skutki środowiskowe. Stąd też pozostawienie przepisu w proponowanym brzmieniu pozwoli na zapewnienie właściwej ochrony tego rodzaju środowisk, 7) w 2 ust. l pkt 26 rozporządzenia dostosowano próg dotyczący przerobu gazu ziemnego do krajowych uwarurtkowań technologicznych dla tego typu instalacji. Ponadto, w związku z brzmieniem załącznika I pkt 19 dyrektywy 2011/92/UE, gdzie zostały wymienione kamieniołomy i kopalnie odkrywkowe o określonych parametrach wielkościowych wyrażonych w ha, wprowadzono analogiczne kryteria do projektu rozporządzenia. W związku z faktem, że na terenie kopalni i kamieniołomów mogą zachodzić równolegle procesy wydobywania i przerobu zdecydowano o włączeniu do przepisów rozporządzenia instalacji do przerobu kopalin zlokalizowanych na terenach kopalin i kamieniołomów o powierzchni co najmniej 25 ha, 8) w 2 ust. l pkt 29 rozporządzenia dostosowano przepis do nomenklatury obowiązującej w krajowym porządku prawnym, 9) w 2 ust. l pkt 32 rozporządzenia doprecyzowano brzmienie przepisu, wskazując że dotyczy on pojedynczego odcinka drogi o długości l O km; dostosowano również treść przepisu do zawartości załącznika I dyrektywy 2011/92/UE. 10) w 2 ust. l pkt 43 rozporządzenia doprecyzowano przepis, poprzez wskazanie jakiego rodzaju pojazdów dotyczy, 11) w 2 ust. l pkt 45 rozporządzenia sformułowanie "preparaty niebezpieczne" zastąpiono wyrażeniem "mieszaniny niebezpieczne" w celu ujednolicenia z nomenklaturą używaną w prawodawstwie unijnym i przepisach krajowych, 2

3 12 w 2 ust. l pkt 46 rozporządzenia dostosowano przepis do nomenklatury obowiązującej w krajowym porządku prawnym oraz wprowadzono próg, o którym mowa w załączniku I dyrektywy 2011/92/UE, 13) w 2 ust. l pkt 50 rozporządzenia dostosowano przepis do regulacji wskazanych w dyrektywie 2011/92/UE, 14) w 2 ust. l pkt 51 rozporządzenia zdefiniowano pojecie dużych jednostek przeliczeniowych inwentarza (DJP) które będą rozumiane jako maksymalnamożliwa obsada inwentarza, 15) w 2 ust. l po pkt 51 rozporządzenia dodano pkt 52 i 53 dotyczące instalacji do składowania dwutlenku węgla oraz wychwytywania strumienia dwutlenku węgla celem podziemnego składowania, w związku z przepisami wprowadzonymi dyrektywą 2009/31 /WE do załącznika I dyrektywy Rady 85/337/EWG (obecnie dyrektywy /UE). Przedsięwzięcia mogące potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko: 16) w 3 ust. l pkt 6 rozporządzenia wyłączono z przepisu instalacje wykorzystujące do wytwarzania energii elektrycznej energię wiatru zasilające wyłącznie znaki drogowe i kolejowe, urządzenia sterujące lub monitorujące ruch drogowy lub kolejowy, znaki nawigacyjne, urządzenia oświetleniowe, billboardy i tablice reklamowe lokalizowane na obszarach objętych formami ochrony przyrody,.o których mowa w art. 6 ust. l pkt 1-5, 8 i 9 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220, z późn. zm.), 17) w 3 ust. l pkt 14 rozporządzenia dokonano zmian redakcyjnych związanych z uchyleniem 2 ust. l pkt 16 rozporządzenia oraz wyłączono z przepisu zmiany instalacji polegające na wprowadzeniu do ciągu technologicznego urządzeń służących do odzysku zużytych rozpuszczalników, 18) w 3 ust. l pkt 32 rozporządzenia doprecyzowano pojęcie "substancji", 19) w 3 ust. l pkt 33 rozporządzenia wyłączno z katalogu przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko realizację lub przebudowę stacji redukcyjnych i tłoczni przy istniejących instalacjach do przesyłu, 20) w 3 ust. l rozporządzenia dodano pkt 34a dotyczący niewymienionych w 2 ust. l projektu rozporządzenia instalacji do wychwytywania strumienia dwutlenku węgla celem podziemnego składowania, w związku z przepisami wprowadzonymi dyrektywą 2009/31/WE do załącznika I dyrektywy Rady 85/337/EWG (obecnie dyrektywy 2011/92/UE), 21) w 3 ust. l pkt 35 rozporządzenia pozostawiono wyłącznie instalacje związane z dystrybucją ropy naftowej, produktów naftowych lub substancji i mieszanin, natomiast instalacje związane z magazynowaniem zostały przeniesione do punktów kolejnych. Ponadto doprecyzowano pojęcie "substancji", 22) 3 ust. l pkt 36 i 37 rozporządzenia przeredagowano, ze względu na możliwość różnorodnego interpretowania zmienianych przepisów w powiązaniu z pkt 35 obowiązującego rozporządzenia. Wprowadzono rówmez wyłączenie skutkujące brakiem konieczności uzyskiwania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przydomowych instalacji do magazynowania paliw, a także niezwiązanych z dystrybucją instalacji do magazynowania stałych surowców energetycznych, dokonano również korekty odwołań do przepisów rozporządzenia, w związku ze zmianami wprowadzonymi projektem rozporządzenia w 2 ust. l pkt 50 i dodaniem 3 ust. l pkt 36a, 23) w 3 ust. l rozporządzenia dodano pkt 36a, w którym znalazły się przedsięwzięcia wymienione wcześniej w 2 ust. l pkt 50 rozporządzenia - w związku ze zmianą opisaną w pkt 12 uzasadnienia, 24) w 3 ust. l pkt 40 lit. a tiret drugie rozporządzenia zamieniono wyrażenie "na obszarach bezpośredniego lub potencjalnego zagrożenia powodzią'' na "na obszarach narażonych na 3

4 niebezpieczeństwo powodzi" w celu dostosowania nomenklatury używanej w rozporządzeniu do tej zdefiniowanej w ustawie z dnia 18 lipca 2001 r.- Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r. poz. 145), 25) w 3 ust. l pkt 43 rozporządzenia zmieniono progi dotyczące głębokości dla wierceń różnicując je w zależności od położenia planowanego otworu oraz wykreślono z katalogu poszukiwanie łub rozpoznawanie złóż kopalin połączone z robotami geologicznymi wykonywanymi przy użyciu materiałów wybuchowych, ze względu na fakt, że tego typu prace nie zostały ujęte w załączniku II dyrektywy 2011/92!UE. Szczególnie w odniesieniu do określenia głębokości wierceń, których przekroczenie mogłoby skutkować naruszeniem postanowień Dyrektywy, należy stwierdzić, że załączrik nr II do Dyrektywy posługuje się pojęciem " głębokich wierceń " i w żaden sposób nie jest określone, jakie wiercenie należy traktować jako głębokie. W związku z powyższym, wprowadzone w projekcie rozporządzenia zmiany wynikają z faktu, że struktury geologiczne Polski do głębokości 5000 m są ogólnie dobrze rozpoznane i istnieje możliwość wiarygodnego określenia przewidywanego profilu wiercenia. Dotychczasowa wiedza nie dostarcza żadnych przesłanek do zakładania istnienia innych, nieznanych dotychczas zagrożeń związanych z wykonywaniem otworów wiertniczych do głębokości 5000 m. Obecnie znane i możliwe do przewidzenia potencjalne zagrożenia związane z wykonywaniem otworów wiertniczych są takie same w całym interwale do 5000 m i dotyczą całego obszaru Połski. Natomiast inaczej przestawia się sprawa w przypadku wierceń o głębokości większej niż 5000 m. Poniżej tej głębokości wiedza dotycząca budowy geologicznej, właściwości mechanicznych skał czy też nadciśnień jest dość fragmentaryczna. Z tego względu, przy stosunkowo małym rozpoznaniu, należy uznać, że przegłębianie otworów poniżej 5000 m jest obarczone zwiększonym ryzykiem związanym zarówno z technologią wiertniczą, jak i ochroną środowiska naturalnego. Przy projektowaniu i wykonywaniu otworów wiertniczych o głębokości większej niż 5000 m powinno się położyć duży nacisk na kwestie związane z rozpoznaniem potencjalnych zagrożeń. Do tego czasu ocena oddziaływania na ś rodowisko i decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach powinna obowiązywać w dotychczasowym zakresie. Różnice litologiczne występujące w obrębie basenów sedymentacyjnych Polski na głębokości 1000 m i 5000 m nie wpływająznacząco na technologię głębienia otworów wiertniczych, przede wszystkim na obszarze znacznej części Niżu Polskiego, a także na obrzeżach kratonu wschodnioeuropejskiego. Generalnie technologia głębienia otworów wiertniczych jest podobna zarówno dla głębokości l 000 m, jak i poniżej, ze względu na to, że najczęściej przewiercanymi w Polsce są skały osadowe mezozoiku i paleozoiku, których miąższość wynosi od kilkuset metrów do przypuszczalnie około lo km. Jedynym obszarem, gdzie zmiany litologiczne- w obrębie skał osadowych - przewiercanego profilu mają większe znaczenie, jest obszar tzw. wału kujawskopomorskiego, gdzie występują wysady soli cechsztyńskich. 26) w 3 ust. l rozporządzenia dodano pkt 43a dotycząc y poszukiwania lub rozpoznawania kompleksów podziemnego składowania dwutlenku węgla, ze względu na potrzebę objęcia poszukiwania lub rozpoznawania kompleksów podziemnego składowania dwutlenku węgla przepisami rozporządzenia zgodnie z założeniami do projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo geologiczne i górnicze oraz innych ustaw, przyjętymi przez Radę Ministrów w dniu r., 27) uchylono 3 ust. l pkt 47 rozporządzenia - przedsięwzięcia tego typu (instalacje do wyrobu płyt pilśniowych, płyt wiórowych, sklejek lub mebli) nie zostały wymienione w załączniku II dyrektywy 2011/92!UE, w związku z czym zostały one wykreślone spośród przedsięwzięć wymienionych w rozporządzeniu, 28) w 3 ust. l pkt 52 rozporządzenia uszczegółowiono przepis wymieniając zabudowę systemami fotowoltaicznymi ze względu na zbliżony potencjalny wpływ na środowisko do przedsięwzięć wymienionych w przepisie obecnie obowiązującego rozporządzenia, 4

5 29) w 3 ust. l pkt 56 rozporządzenia doprecyzowano, w których sytuacjach garaże, parkingi samochodowe lub zespoły parkingów podlegają obowiązkowi uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Zgodnie z załącznikiem II pkt lo lit. b dyrektywy /UE przedsięwzięcia inwestycyjne na terenach miejskich, w tym budowa centrów handlowych i parkingów dla samochodów należą do przedsięwzięć, które mogą wymagać oceny oddziaływania na środowisko. Interpretując zakres powyższego przepisu należy mieć na uwadze "szeroki zakres i cel" dyrektywy /UE, co zostało wielokrotnie wyrażone w wyrokach ETS. Należy również uwzględnić zasadniczy cel dyrektywy 20 11/92/UE wyrażony w art. 2 ust. l, tj. że obejmuje ona przedsięwzięcia "mogące mieć znaczący wpływ na środowisko ze względu między innymi na ich charakter, rozmiar lub lokalizację podlegają wymogowi [...] oceny pod kątem ich wpływu na stan środowiska". Na koniec, należy zauważyć, są przedsięwzięcia inwestycyjne na terenach miejskich są również wymienione pod szerokim nagłówkiem "przedsięwzięcia infrastrukturalne". W oparciu o szeroką interpretację dyrektywy /UE wymaganą przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (ETS), za przedsięwzięcia inwestycyjne na terenach miejskich należy uznać przedsięwzięcia posiadające charakter miejski niezależnie od ich lokalizacji. To ogólne kryterium powinno być uwzględnione w przypadku przedsięwzięć zlokalizowanych poza obszarami miejskimi, które należy zatem uznać za objęte załącznikiem II pkt 10 lit. b dyrektywy /UE. 30) w 3 ust. l pkt 57 rozporządzenia doprecyzowano pojęcie "parki rozrywki" oraz dodano tory wyścigowe w rozumieniu ustawy z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych (Dz. U. Nr 11, poz. 86, z późn. zm.), 31) w 3 ust. l pkt 58 rozporządzenia dodano zapis, w myśl którego obowiązkowi "screeningu" podlegać będą również bocznice z co najmniej jednym torem kolejowym o długość użytecznej powyżej l km, 32) w 3 ust. l pkt 69 wprowadzono dodatkowe wyłączenie dotyczące konserwacji brzegów morskich i ich strefy brzegowej. 33) uchylono 3 ust. l pkt 76 rozporządzenia - przedsięwzięcia tego typu (stacje obsługi lub remontowe sprzętu budowlanego, rolniczego lub środków transportu) nie zostały wymienione w załączniku II dyrektywy 2011/92/UE, w związku z czym zostały one wykreślone spośród przedsięwzięć wymienionych w rozporządzeniu, 34) w 3 ust. l pkt 79 rozporządzenia wprowadzono dodatkowe wyłączenie dotyczące sieci kanalizacji deszczowej zlokalizowanych w pasie drogowym i obszarze kolejowym. Zgodnie z załącznikiem II pkt 10 lit. b dyrektywy /UE przedsięwzięcia inwestycyjne na terenach miejskich, w tym budowa centrów handlowych i parkingów dla samochodów należą do przedsięwzięć, które mogą wymagać oceny oddziaływania na środowisko. Interpretując zakres powyższego przepisu należy mieć na uwadze "szeroki zakres i cel" dyrektywy 2011/92/UE, co zostało wielokrotnie wyrażone w wyrokach ETS. Należy również uwzględnić zasadniczy cel dyrektywy 2011/92/UE wyrażony wart. 2 ust. l, tj. że obejmuje ona przedsięwzięcia " mogące mieć znaczący wpływ na środowisko ze względu między innymi na ich charakter, rozmiar lub lokalizację podlegają wymogowi [...] oceny pod kątem ich wpływu na stan środowiska". Na koniec, należy zauważyć, są przedsięwzięcia inwestycyjne na terenach miejskich są również wymienione pod szerokim nagłówkiem "przedsięwzięcia infrastrukturalne". W oparciu o szeroką interpretację dyrektywy 2011/92/UE wymaganą przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (ETS), za przedsięwzięcia inwestycyjne na terenach miejskich należy uznać przedsięwzięcia posiadające charakter miejski niezależnie od ich lokalizacji. To ogólne kryterium powinno być uwzględnione w przypadku przedsięwzięć zlokalizowanych poza obszarami miejskimi, które należy zatem uznać za objęte załącznikiem II pkt 10 lit. b dyrektywy 2011/92/UE. 5

6 35) w 3 ust. l pkt 81 rozporządzenia pozostawiono jedynie punktu zbierania złomu, dostosowują przepis do brzemienia załącznika II dyrektywy 2011/92/UE, 36) w 3 ust. l pkt 88 lit. e rozporządzenia doprecyzowano przepis w celu uniknięcia niejednoznacznej jego interpretacji, 37) 3 ust. l pkt 99 rozporządzenia wprowadzono zapis wyłączający konieczność przeprowadzenia "screeningu" dla browarów łub słodowni, o zdolności produkcyjnej mniejszej niż 50 t na rok, 38) w 3 ust. 2 pkt 1-3 rozporządzenia uszczegółowiono przepis wskazujący, które z przedsięwzięć polegających na rozbudowie, przebudowie łub montażu przedsięwzięć wymienionych w 2 ust. l i 3 ust. l należą do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływujących na środowisko, 39) w 3 rozporządzenia dodano ust. 3 dotyczący przedsięwzięć niezwiązanych z przebudową, rozbudową lub montażem realizowanego lub zrealizowanego przedsięwzięcia, powodujących potrzebę zmiany uwarunkowań określonych w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach (np. zmiana warunku polegająca na zwiększeniu godzin pracy instalacji, zmianie paliwa używanego do produkcji energii). Przepis będzie stosowany, o ile ustawa ooś nie wyłącza konieczności uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Przepis ten będzie miał zastosowanie głownie do tych warunków określonych w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, w stosunku do których zachodzi ryzyko, że nie są następnie uwzględniane decyzjach następujących po decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach (lub konieczność wydania takich decyzji w ogóle nie zachodzi). Przepis ten nie będzie miał zastosowania w sytuacji zwiększenia dopuszczalnej prędkości na drogach i liniach kolejowych wynikającej z odrębnych regulacji oraz w przypadku zmian w zrealizowanym przedsięwzięciu będących skutkiem ustaleń zawartych w analizie poreałizacyjnej, przeglądzie ekologicznym łub podsumowaniu wyników monitoringu oddziaływania na środowisko zrealizowanego przedsięwzięcia. Ponadto, w projekcie rozporządzenia wprowadzono przepis przejsciowy wskazujący, że z wyjątkiem przepisów l pkt l lit. d i lit. n oraz l pkt 2 lit. a tiret czwarte i tiret dziesiąte, rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jego ogłoszenia. Przepisy l pkt l lit. d i lit. n oraz l pkt 2 lit. a tiret czwarte i tiret dziesiąte wchodzą w życie w dniu wejścia w życie ustawy dotyczącej sekwestracji dwutlenku węgla. Zaniechanie wprowadzenia zmian w treści rozporządzenia doprowadzi do sytuacji, w której nie zostanie spełniony jeden z warunków wstępnych ex-ante dla 5 funduszy Wspólnych Ram Strategicznych (WRS), czego konsekwencją może być zawieszenie przez Komisję Europejską płatności dla danego programu aż do momentu spełnienia warunków albo do momentu przesunięcia środków do tych programów, dla których wszystkie odpowiednie warunki wstępne zostały spełnione. Projekt rozporządzenia nie zawiera przepisów technicznych w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039, z późn. zm.) i nie podlega notyfikacji Komisji Europejskiej. Przedmiotowe rozporządzenie jest zgodne z prawem Unii Europejskiej, m.in. z dyrektywą 2011/92/UE. 6