Kod przedmiotu/modułu K2-06/27/2012 K2-16/2013. Analiza dzieła muzycznego / Analiza współczesnego dzieła muzycznego.

Transkrypt

1 Kod przedmiotu/modułu Nazwa przedmiotu Kierunek Specjalność Typ studiów Wymagania wstępne Wymagania końcowe K2-06/27/2012 K2-16/2013 Analiza dzieła muzycznego / Analiza współczesnego dzieła muzycznego Kompozycja i Teoria Muzyki Kompozycja II stopnia Zdany egzamin wstępny na studia II stopnia, specjalność Kompozycja. Wymagania zostały określone w Informatorze dla kandydatów na studia stacjonarne II stopnia. zdany egzamin końcowy z zakresu całości materiału Cele przedmiotu/modułu kształtowanie umiejętności świadomego odbioru muzyki połączone z rozwojem wrażliwości estetycznej pobudzanie zainteresowań dziełami muzyki XX i XXI wieku z głównym naciskiem na polską muzykę współczesną znajomość różnych metod analizy i technik badań utworów muzycznych wraz z praktycznym ich zastosowaniem umiejętność przeprowadzenia analizy formalnej i harmonicznej dzieł muzycznych, przede wszystkim instrumentalnych znajomość literatury naukowej, dotyczącej przedmiotu oraz wybranej literatury muzycznej znajomość najważniejszych zjawisk artystycznych, stylów, kierunków i dzieł sztuki ze szczególnym uwzględnieniem muzyki współczesnej przygotowanie studentów do samodzielnej analizy Treści kształcenia Struktura wymagań programowych na 2-letnich uzupełniających studiach magisterskich w ramach przedmiotu Analiza dzieła muzycznego powinna umożliwić studentom specjalności: kompozycja, zapoznanie się z najważniejszymi zagadnieniami poprzez zgłębianie następujących kwestii: Cele analizy i interpretacji dzieła muzycznego, Przedmioty analizy muzycznej, Analiza wybranych utworów, m.in: o Witold Lutosławski Pięć pieśni do słów Iłłakowiczówny, Trzy postludia (fragment), Trzy poematy Henri Michaux (fragment), II Symfonia (fragment), Mi-Parti (fragment), III Symfonia (fragment), Łańcuch I, Interludium, IV Symfonia, o York Höller Pensées, Fanal, Tagträume przedstawienie techniki Klanggestalt i Zeitgestalt. o Cezary Duchnowski 10 1, 8 2, 6 3, 4 4 na kwartet 1

2 Zamierzone efekty kształcenia smyczkowy, o Henryk Mikołaj Górecki I Symfonia, III Symfonia, o Krzysztof Penderecki Tren ofiarom Hiroszimy przedstawienie metody sonograficznej, o Paweł Szymański Partita IV, Dwie etiudy. Po ukończeniu kursu studenci specjalności kompozycja powinni na bazie doświadczeń związanych ze studiami I stopnia, móc poznawać obszerny repertuar, pogłębiać wiedzę w obszarze swoich największych zainteresowań. Powinni ponadto posiadać umiejętność tworzenia rozbudowanych prezentacji słownych w formie pisemnej bądź ustnej na temat wybranych zagadnień analitycznych oraz umieć swobodnie i samodzielnie interpretować utwory muzyczne. Poprzez indywidualną pracę i poszukiwania, winni osiągnąć gruntowną znajomość analizowanych dzieł muzycznych oraz umieć zastosować swoją wiedzę do tworzenia własnych koncepcji analitycznych, a także podejmować działania naukowe nawet w warunkach ograniczonego dostępu do potrzebnych informacji. w zakresie wiedzy: ma gruntowną znajomość literatury muzycznej związanej ze studiowanym kierunkiem i specjalnością w wymiarze teoretycznym i praktycznym umie zastosować wiedzę dotyczącą analizy i interpretacji dzieła muzycznego, elementów dzieła muzycznego oraz rozumie ich wzajemne relacje w oparciu o formy nowoczesne ma rozszerzoną wiedzę na temat kontekstu historycznego muzyki i jej związków z innymi dziedzinami współczesnego życia samodzielnie rozwija wiedzę na temat kontekstu historycznego muzyki i jej związków z innymi dziedzinami współczesnego życia w sposób odpowiadający studiowanemu kierunkowi i specjalności posiada wiedzę dotyczącą swobodnego korzystania z różnorodnych mediów (książki, nagrania, materiały nutowe, Internet, nagrania archiwalne itp.) oraz umiejętność samodzielnego poszerzania i rozwijania wiedzy dotyczącej swej specjalności ma podstawą wiedzę o stylach muzycznych, technikach kompozytorskich oraz tradycjach wykonawczych i umie je odnieść do pracy twórczej posiada poszerzoną wiedzę na temat muzyki XX i XXI wieku oraz umie samodzielnie rozwijać tę wiedzę w sposób odpowiadający studiowanemu kierunkowi i specjalności wykazuje zrozumienie wzajemnych relacji pomiędzy teoretycznymi i praktycznymi aspektami studiowanego kierunku studiów oraz wykorzystuje tę wiedzę dla dalszego rozwoju artystycznego zna powiązania i zależności pomiędzy teoretycznymi i praktycznymi elementami studiowanego kierunku studiów 2

3 oraz potrafi je twórczo wykorzystywać w zakresie umiejętności: posiada rozwiniętą osobowość naukowo-artystyczną, umożliwiającą tworzenie, realizowanie i wyrażanie własnych koncepcji artystycznych i naukowych o dużym stopniu oryginalności potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje z różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy jest przygotowany do przeprowadzenia własnych zamierzeń twórczych, w ramach przedsięwzięć artystycznych i naukowych posiada swobodę w analizowaniu i interpretowaniu utworów reprezentujących różne style muzyczne, ze szczególnym uwzględnieniem metod współczesnych wykazuje wysoce zaawansowaną biegłość w analizie harmonicznej utworów muzycznych rozwija znane techniki kompozytorskie i metody naukowe poszerzające zdolności do tworzenia, realizowania i wyrażania własnych koncepcji artystycznych i naukowych kreuje własne techniki kompozytorskie i metody naukowe poszerzające zdolności do tworzenia, realizowania i wyrażania własnych koncepcji artystycznych i naukowych ma podstawowe umiejętności w zakresie pracy nad notacją menzuralną, tabulaturami lutniowymi i organowymi oraz ich edycją muzyczną posiada umiejętność analitycznego słuchania materiału muzycznego, zapamiętywania go i wykorzystywania efektów analizy pod kątem twórczym oraz naukowo-artystycznym potrafi uwzględnić elementy improwizacji w analizie i interpretacji muzyki różnych epok posiada umiejętność przygotowywania rozbudowanych prac pisemnych dotyczących zagadnień szczegółowych związanych ze studiowanym kierunkiem studiów i specjalnością, z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł posiada umiejętność przygotowywania rozbudowanych wystąpień ustnych, z wykorzystaniem technik multimedialnych dotyczących zagadnień szczegółowych związanych ze studiowanym kierunkiem studiów i specjalnością, z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł w zakresie kompetencji społecznych: rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób i posiada umiejętność selekcji doświadczeń i ich 3

4 transformacji na potrzeby pracy twórczej ma pogłębioną świadomość swojej wiedzy i umiejętności, umiejętnie dobiera doświadczenia oraz je przeobraża na potrzeby pracy naukowo-badawczej oraz artystycznej jest zdolny do samodzielnego integrowania nabytej wiedzy posiada umiejętność krytycznej oceny prowadzącej do doskonalenia własnych dokonań twórczych, w pracy naukowo-badawczej i artystycznej inicjuje pracę z innymi osobami w ramach wspólnych projektów i działań przewodniczy działaniom, pracy zespołowej prowadzeniu negocjacji i właściwej organizacji działań posiada umiejętność współpracy z innymi osobami w ramach różnych przedsięwzięć kulturalnych o charakterze integracyjnym posiada umiejętność prezentowania w przystępnej formie skomplikowanych zadań Formy kształcenia (np. wykład/ćwiczenia/inne) Punkty ECTS (nakład pracy studenta niezbędny do osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia) wykład Rok I II Semestr Punkty ECTS Tok Ilość godzin w tygodniu Tok Rodzaj zaliczenia Tok 2012 zal zst zal egz zal zst Legenda zal zaliczenie; zst zaliczenie ze stopniem; egz egzamin; ekm egzamin komisyjny Kryteria oceny Literatura Student powinien wykazać się dobrą znajomością zrealizowanego na zajęciach materiału. Ocena uwzględnia również aktywność studenta w trakcie zajęć. Raz w roku student przedstawia samodzielną analizę utworu powstałego po roku Baculewski, K. Polska twórczość kompozytorska Kraków

5 Język wykładowy Prowadzący polski Chomiński, J. Wielkie formy instrumentalne. Warszawa 1987 Chomiński, J. Małe formy instrumentalne. Warszawa 1987 Pociej, B. Idea, dźwięk, forma. Kraków 1972 Analiza interpretacja recepcja: w stronę rozumienia muzyki. A. Gronau-Osińska (red.), Warszawa 2001 Gołąb, M. Studia nad teorią i kompozycją pierwszej połowy XX wieku. Bydgoszcz 1987 Gołąb, M. Spór o granice poznania dzieła muzycznego. Wrocław 2003 Helman, Z. Neoklasycyzm w muzyce polskiej. Kraków 1985 Introductio musicae 4. Analiza i interpretacja dzieła muzycznego. Wybór metod. Gdańsk 1990 Jarzębska, A. Z dziejów myśli o muzyce. Wybrane zagadnienia teorii i analizy muzyki tonalnej i posttonalnej. Kraków 2002 Kisielewski, S. Muzyka i mózg. Kraków 1974 Kolanek, M. Dzieło muzyczne: przedmiot i metody analizy muzyki instrumentalnej. Warszawa 1993 Malecka, T. Analiza i interpretacja dzieła muzycznego. Wybór metod. Kraków 1990 Rae, Ch. B. Muzyka Lutosławskiego. Warszawa 1996 Skowron, Z. Teoria i estetyka awangardy drugiej połowy XX wieku. Warszawa 1989 dr P. Hendrich Uwagi 5