Zbiorowiska segetalne miasta Wroc³awia

Transkrypt

1 5 Zbiorowiska-segetalne-miasta-Wroc³awia 5 Zbiorowiska segetalne miasta Wroc³awia Segetal communities of Wroc³aw city JADWIGA ANIO -KWIATKOWSKA J. Anio³-Kwiatkowska, Zak³ad Bioró norodnoœci i Ochrony Szaty Roœlinnej, Instytut Biologii Roœlin Uniwersytetu Wroc³awskiego, ul. Kanonia 6/8, Wroc³aw; aniolj@biol.uni.wroc.pl ABSTRACT: The paper presents the results of the research on plant communities in arable fields in Wroc³aw city (a capital of Lower Silesia, in the south-west of Poland). The investigations were carried on applying the commonly accepted Braun- Blanquet method. Two plant associations have been identified in cereal fields of the investigated area: Vicietum tetraspermae and Aphano-Matricarietum. The first of the mentioned associations developed worse than the second one which is its geographical substitute. Two other associations have been identified in fields containing root crops: Galinsogo-Setarietum and Echinochloo-Setarietum. All of these associations occur in surrounding areas of the city in specific habitats which indicate particular soil reaction, moisture content and nitrogen reserves. KEY WORDS: segetal communities, phytosociological characteristic, habitat conditions, plant associations, root crop communities, cereal communities, Wroc³aw city, Poland Wstêp Celem opracowania by³o opisanie zbiorowisk segetalnych rozwiniêtych w uprawach roœlin okopowych i zbo owych znajduj¹cych siê na obszarze miasta Wroc³awia w jego administracyjnych granicach. Opracowanie to stanowi kontynuacjê prac badawczych realizowanych w Zak³adzie Bioró norodnoœci i Ochrony Szaty Roœlinnej Instytutu Biologii Roœlin Uniwersytetu Wroc³awskiego w ramach tematu statutowego Synteza badañ roœlinnoœci segetalnej Dolnego Œl¹ska. Badania terenowe w uprawach rolniczych po³udniowo-zachodniej Polski w celu zgromadzenia materia³ów dokumentacyjnych prowadzê od kilkunastu lat, jednak dopiero w trzech ostatnich latach ( ) zebrano je na terenie Wroc³awia, zarówno w uprawach rolniczych, jak i na polach od³ogowanych. ANIO -KWIATKOWSKA J Segetal communities of Wroc³aw city. Acta Botanica Silesiaca 3: 5 26.

2 6 Jadwiga-Anio³-Kwiatkowska 6 W poni szej pracy uwzglêdnione s¹ jedynie te pierwsze, natomiast roœlinnoœæ od³ogów oraz czêœæ dotycz¹ca flory segetalnej Wroc³awia bêd¹ przedmiotem innego opracowania. Wszystkie zdjêcia fitosocjologiczne wykonane dotychczas na siedliskach segetalnych Dolnego Œl¹ska znajduj¹ siê w Bazie Danych Fitosocjologicznych SynBiotSilesiae. I. Obszar badañ Wroc³aw po³o ony jest w centrum Dolnego Œl¹ska, Niziny Œl¹skiej i Równiny Wroc³awskiej, rozciêtej dolin¹ Odry. Od pó³nocy miasto otoczone jest Wzgórzami Trzebnickimi, od po³udnia i po³udniowego zachodu krawêdzi¹ Przedgórza Sudeckiego. Powierzchnia miasta liczy 292,8 km 2, w tym: u ytki rolne 132 km 2, lasy i zadrzewienia 16,5 km 2, wody 9,6 km 2, tereny komunikacyjne 28,5 km 2, tereny osiedlowe 85,1 km 2, nieu ytki 3,9 km 2 (Rocznik Statystyczny Wroc³awia 2002). Na sposób wykorzystania przestrzeni miejskiej ogromny wp³yw ma rzeka Odra oraz jej dop³ywy: Widawa, O³awa, Œlêza i Bystrzyca. Klimat Wroc³awia posiada cechy typowe dla klimatu przejœciowego strefy umiarkowanej, co przejawia siê du ¹ zmiennoœci¹ stanów pogodowych spowodowanych nap³ywem suchych mas powietrza znad Azji i jednoczeœnie wilgotnych znad Oceanu Atlantyckiego. Przewa aj¹ tu wiatry z zachodu i po³udnia, co zwi¹zane jest z nap³ywem mas powietrza polarno-morskiego. Œrednia roczna temperatura dla Wroc³awia wynosi 9,0 C. Wœród obszarów nizinnej czêœci Polski odznacza siê najni szymi wielkoœciami wskaÿnika kontynentalizmu (19,2 C). Wroc³aw posiada szeœæ termicznych pór roku; wœród nich najd³u sz¹ jest lato (92 dni). Z tego wzglêdu miasto odznacza siê najd³u szym okresem wegetacyjnym w Polsce przeciêtnie trwa on 226 dni. Wroc³aw nale y do miast o niskich opadach atmosferycznych. Œrednia roczna suma opadu w latach wynios³a 583 mm. Od koñca XX wieku obserwuje siê malej¹cy trend opadów atmosferycznych z ka dym rokiem staj¹ siê one coraz ni sze, natomiast coraz czêœciej wystêpuj¹ burze i ulewne deszcze, którym towarzysz¹ silne wiatry oraz wy³adowania atmosferyczne (Dubicki i in. 2002). Utwory trzeciorzêdowe na terenie Wroc³awia ods³aniaj¹ siê w jego zachodniej czêœci (rejon Pilczyc, Stab³owic i ernik w wyrobiskach po by³ych cegielniach). W nich spotyka siê mu³ki, piaski i i³y zastoiskowe, a tak e utwory eoliczne o charakterze wydmowym. Utwory czwartorzêdowe w rejonie Wroc³awia to g³ównie osady wysoczyzn morenowych w postaci glin zwa³owych rozdzielonych nieci¹g³ymi przewarstwieniami piasków i wirów wodnolodowcowych. Pradolina Odry, bêd¹ca szerokim obni eniem wype³nionym osadami fluwioglacjalnymi powsta³a pod koniec epoki lodowcowej. Wówczas te ostatecznie uformowa³a siê wspó³czesna dolina Odry wraz z tarasami nadzalewowymi wykszta³conymi w postaci wirów, piasków oraz namu³ów. Liczne starorzecza Odry powsta³y

3 7 Zbiorowiska-segetalne-miasta-Wroc³awia 7 na skutek procesów naturalnych, jakim podlega³a rzeka, a tak e pod wp³ywem prac regulacyjnych cz³owieka (M¹drala 2002). Gleby wroc³awskie odznaczaj¹ siê wysokim stopniem yznoœci. S¹ wœród nich: mady rzeczne, gleby gruntowo-glejowe, czarne ziemie, gleby brunatne i p³owe oraz specyficzne gleby antropogeniczne (ryc. 1). Mady rzeczne i gleby gruntowo-glejowe zajmuj¹ centraln¹ czêœæ miasta. S¹ pod sta³ym wp³ywem wysokiego zwierciad³a wód gruntowych. Gleby te, wytworzone z ró nowiekowych utworów aluwialnych posiadaj¹ doœæ zwiêz³e uziarnienie o charakterze glin œrednich i ciê kich, najczêœciej pylastych, a tak e py³ów. Choæ zaliczane do gleb yznych, ich nadmierne sta³e lub okresowe uwilgotnienie powoduje, e s¹ wykorzystywane g³ównie jako trwa³e u ytki zielone, rzadziej jako grunty orne (wy sze terasy). Obecnie mady podlegaj¹ procesowi starzenia, który objawia siê w ich profilu rozwojem procesu brunatnienia, akumulacj¹ próchnicy oraz zacieraniem naturalnego warstwowania. Czarne ziemie zlokalizowane g³ównie na po³udniowych obrze ach miasta, s¹ glebami yznymi, odznaczaj¹ siê g³êbokim poziomem próchnicznym oraz nadmiernym uwilgotnieniem dolnej czêœci profilu. Gleby brunatne i p³owe, w przeciwieñstwie do czarnych ziem powsta³y w wy szych po³o eniach utworów polodowcowych i tym samym w mniej wilgotnych warunkach. Gleby p³owe wystêpuj¹ szczególnie w pó³nocnowschodniej czêœci miasta (rejony Psiego Pola i Zakrzowa). W zachodniej czêœci miasta gleby brunatne i p³owe tworz¹ skomplikowan¹ mozaikê przestrzenn¹ i czêsto odznaczaj¹ siê oglejeniem, czyli przebarwieniem dolnej lub œrodkowej czêœci profilu, spowodowanym nadmiarem wody (gruntowej lub stagnuj¹cej wody opadowej). Specyficznymi glebami Wroc³awia s¹ tzw. gleby antropogeniczne, tj. nasypowe, hortisole i rigosole. Gleby nasypowe charakteryzuj¹ siê sztucznie ukszta³towanym profilem, który powsta³ w trakcie likwidacji powojennych gruzowisk. Hortisole i rigosole s¹ ukszta³towane pod wp³ywem wieloletniej intensywnej uprawy ogrodniczej lub rolniczej. Ich poziom próchniczny odznacza siê znaczn¹ g³êbokoœci¹, zasobnoœci¹ w próchnicê i sk³adniki nawozowe (szczególnie fosfor). S¹ typowe dla starszych ogródków dzia³kowych, przydomowych, niektórych gospodarstw rolniczych oraz ogrodniczych. Wroc³aw jest miastem, w którym gleby u ytkuje siê rolniczo. Grunty rolne zajmuj¹ oko³o 43% powierzchni miasta i przewy szaj¹ tym samym ogóln¹ powierzchniê terenów zabudowanych. Blisko % gleb wykorzystywanych rolniczo to œrednio zwiêz³e i zwiêz³e gleby gliniaste i py³owe, co wp³ywa na ich wysok¹ wartoœæ rolnicz¹. Tylko 31% gleb u ytków rolnych (pó³nocna i zachodnia czêœæ miasta) posiada uziarnienie piasków, w tym tylko 6% najubo szych piasków s³abo gliniastych. Piaski luÿne nie wystêpuj¹ na obszarze miasta. Wœród gleb Wroc³awia u ytkowanych rolniczo 39% posiada kwaœny i silnie kwaœny odczyn, a 33% ma odczyn lekko kwaœny. Jedynie 28% gleb odznacza siê odczynem obojêtnym lub alkalicznym. Oko³o 58% gleb nale y do naj yÿniejszych kompleksów

4 Dominuj¹cy.typ.gleby Dominant type of soil Gleby p³owe Lessivé soils Gleby brunatne Browns soils Czarne ziemie Black earths a Mady rzeczne i gleby gruntowo-glejowe River aluvial soils & gley soils Hortisole i rigosole (wiêksze kontury) Hortisols & rigosols (major contours) Tereny zabudowane oraz gleby urbanoziemne Built-up terrain and urban soils Ryc. 1. Mapa gleb Wroc³awia (Ÿród³o: Informator 2002) Fig. 1. Soil map of Wroc³aw (source: Informator 2002) 8 Jadwiga-Anio³-Kwiatkowska 8

5 9 Zbiorowiska-segetalne-miasta-Wroc³awia 9 pszennych, 41% do kompleksów ytnich, a oko³o 1% zajmuj¹ kompleksy zbo owopastewne, nadmiernie uwilgotnione (Kaba³a, Chodak 2002). Szata roœlinna Wroc³awia kszta³towana jest pod wp³ywem dynamicznie rozwijaj¹cej siê aglomeracji miejskiej oraz sieci rzecznej (Odra wraz z dop³ywami); ta ostatnia stwarza nie tylko nowe siedliska dla ycia roœlin, ale pe³ni rolê korytarzy ekologicznych. Na obszarze Wroc³awia istnieje rozbudowany system terenów zielonych, jak parki (m.in. Park Zachodni, Szczytnicki, Po³udniowy), lasy (m.in. Las Mokrzañski, Leœnicki, Osobowicki), ³¹ki, pola, skwery, aleje, a tak e mnogoœæ starorzeczy i oczek wodnych. Wroc³aw nie ma charakteru zwartej i jednorodnej aglomeracji, dlatego poszczególne dzielnice ró ni¹ siê pod wzglêdem istniej¹cych zasobów przyrodniczych. Szata roœlinna Wroc³awia jest dobrze rozwiniêta jedynie na jego obrze ach i na obszarach o ma³o zwartej zabudowie, natomiast jego centrum jest ubogie przyrodniczo. Elementy szaty roœlinnej szczególnie cenne na terenie miasta to: resztki lasów ³êgowych i gr¹dowych, ³¹ki zmiennowilgotne, selernicowe i rajgrasowe, a tak e sztucznie utworzone pola irygacyjne. W granicach administracyjnych miasta odnotowano szereg stanowisk gatunków roœlin rzadkich w skali Dolnego Œl¹ska i kraju. Wroc³aw to tak e miejsce wystêpowania wielu obcych gatunków synantropijnych, niejednokrotnie inwazyjnych, stanowi¹cych zagro enie dla naturalnej roœlinnoœci. II. Metody badañ Zdjêcia fitosocjologiczne wykonywano metod¹ Braun-Blanqueta (Paw³owski 1972), na powierzchniach najczêœciej 20 lub 50 m 2, w optymalnych okresach sezonu wegetacyjnego ka dego roku badañ. Badania terenowe przeprowadzono we wszystkich typach upraw rolniczych realizowanych w granicach administracyjnych badanego miasta, uwzglêdniaj¹c w oparciu o mapy glebowo-rolnicze zró nicowanie siedliskowe obszaru badañ. Wykonano ³¹cznie oko³o 150 zdjêæ fitosocjologicznych, z czego 75 ujêtych zosta³o w prezentowanej pracy. Badania odczynu (ph) powierzchniowych warstw gleby dokonywano kwasomierzem Helliga. Zgromadzony materia³ zdjêciowy zarchiwizowano w bazie danych programu TURBOVEG (Hennekens, Schaminée 2001). Tabele fitosocjologiczne sporz¹dzono w oparciu o wyniki analiz zgodnie z procedur¹ klasyfikacyjn¹ wykonan¹ w programie Juice (Tichý 2002). Grupy syntaksonomiczne oraz ich gatunki charakterystyczne przyjêto za Matuszkiewiczem (2001). Nomenklaturê gatunków przyjêto za Krytyczn¹ list¹ roœlin naczyniowych Polski (Mirek i in. 2002). Przy ustalaniu statusu roœliny pos³u ono siê wykazami archeofitów (Zaj¹c 1979) i kenofitów (Zaj¹c i in. 1998) stwierdzonymi w Polsce. W pracy zamieszczono mapê rozmieszczenia zidentyfikowanych zespo³ów segetalnych wraz z ich lokalizacj¹ w terenie badañ.

6 10 Jadwiga-Anio³-Kwiatkowska 10 III. Wyniki badañ III. 1. Zbiorowiska chwastów upraw okopowych 1. Zespó³ Galinsogo-Setarietum (R.Tx. et Beck. 1942) R.Tx tab. 1 Na badanym obszarze zespó³ jest reprezentowany przez 25 zdjêæ fitosocjologicznych, wykonanych w uprawach ziemniaków w obrêbie dzielnic: Zakrzów i Jerzmanowa (ryc. 2), na glebach brunatnych w³aœciwych, rzadziej madach, zró nicowanych pod wzglêdem sk³adu mechanicznego (piaski gliniaste mocne lub lekkie, wiry gliniaste, gliny œrednie lub lekkie). Odczyn gleb waha³ siê miêdzy s³abo kwaœnym a obojêtnym (ph=6,2 7,0). Pod wzglêdem przydatnoœci rolniczej gleby te nale ¹ do kompleksu pszennego dobrego, ytniego dobrego i s³abego (gleby brunatne w³aœciwe) oraz ytniego bardzo dobrego i ytniego s³abego (mady). W zdjêciach fitososcjologicznych zanotowano od 4 do 23 gatunków chwastów, wœród których znalaz³y siê tylko dwa gatunki charakterystyczne zespo³u: Galinoga parviflora (V klasa sta³oœci) i G. ciliata (II). Nie pojawi³a siê natomiast Euphorbia peplus. Wœród innych gatunków chwastów wysoki stopieñ sta³oœci mia³y tu: Setaria pumila (V), Chenopodium album (V), Viola arvensis (IV), Echinochloa crus-galli (III) i Lamium amplexicaule (III). Bardzo liczn¹ grupê stanowi³y gatunki osi¹gaj¹ce II (18 gat.) lub I klasê sta³oœci (25 gat.). Analiza sk³adu gatunkowego pod k¹tem udzia³u typów synantropijnych wykaza³a zdecydowan¹ przewagê archeofitów (53%) nad apofitami (37%) i kenofitami (10%) tab. 5. Wœród archeofitów interesuj¹cymi taksonami s¹: Geranium dissectum, Lamium amplexicaule i Misopates orontium (Anio³-Kwiatkowska 1988), z których ostatni nale y w po³udniowo-zachodniej Polsce do taksonów nara onych na wyginiêcie (VU Anio³-Kwiatkowska 2003). W grupie kenofitów zaznaczy³ siê wyraÿny udzia³ gatunków pochodzenia amerykañskiego (4 gat. Zaj¹c i in. 1998). W sk³adzie florystycznym zespo³u brak wielu gatunków ruderalnych, np. Malva neglecta, Urtica urens czy Sisymbrium officinale podawanych dla tego zespo³u przez Warcholiñsk¹ ze Wzniesieñ ódzkich (Warcholiñska 1990); œwiadczy to o stosunkowo niskim stopniu ruderalizacji badanych siedlisk polnych. W p³atach zespo³u pojawiaj¹ siê natomiast, choæ sporadycznie chwasty upraw zbo owych np. Centaurea cyanus czy Matricaria maritima subsp. inodora. Ryc. 2. Lokalizacja zidentyfikowanych zespo³ów na polach uprawnych Wroc³awia (Ÿród³o: Fig. 2. Location of identified plant associations in cereal fields in Wroc³aw (source: Legenda/Legend: prowiz./prov.; granica miasta/city border

7 11 Zbiorowiska-segetalne-miasta-Wroc³awia 11

8 Tab. 1. Zespó³/Association of Galinsogo-Setarietum (R.Tx. et Beck. 1942) R.Tx Numer kolejny zdjêcia Succesive number of relevé Numer zdjêcia w terenie Field number of relevé Dzieñ Day Miesi¹c Month Rok Year ¹czne pokrycie r. uprawnej + chwastów [%] Total cover weeds + cult. species [%] Powierzchnia zdjêcia w m Area of relevé [m 2 ] Liczba gatunków w zdjêciu Number of species in relevé Roœlina uprawna Cultivated plant Solanum tuberosum ChAss. Galinsogo-Setarietum Galinsoga parviflora V Galinsoga ciliata II ChAll. et DAll.* Polygono-Chenopodion Lamium amplexicaule III Matricaria maritima subsp. inodora* II Veronica persica II Fumaria officinalis II Euphorbia helioscopia II Sporadyczne Sporadic species: Lamium purpureum 5(+), Oxalis europaea 24(+) ChAll. Panico-Setarion Setaria pumila V Sta³oœæ / Constancy 12 Jadwiga-Anio³-Kwiatkowska 12

9 13 Zbiorowiska-segetalne-miasta-Wroc³awia 13 Numer kolejny zdjêcia 1 Succesive number of relevé ChO. et DO*. Polygono-Chenopodietalia Chenopodium album V Echinochloa crus-galli III Polygonum aviculare s.l II Geranium pusillum II Capsella bursa-pastoris* II ChCl. Stellarietea mediae Viola arvensis IV Anchusa arvensis II Fallopia convolvulus II Myosotis arvensis II Stellaria media II Thlaspi arvense II Centaurea cyanus I Sporadyczne Sporadic species: Anagallis arvensis 1(+), Avena fatua 25(+), Galeopsis tetrahit 25(+), Geranium dissectum 13(+), Lapsana communis 25(+), Misopates orontium 25(+), Raphanus raphanistrum 25(+), Sinapis arvensis 25(+), Spergula arvensis 25(+) Towarzysz¹ce Accompanying species Cirsium arvense II Equisetum arvense II Convolvulus arvensis II Senecio vulgaris II Erodium cicutarium II Artemisia vulgaris I Amaranthus retroflexus I Erysimum cheiranthoides I Vicia sativa subsp. nigra I Polygonum lapathifolium I Taraxacum sp I Anthemis arvensis I Rumex acetosella I Sporadyczne Sporadic species: Calystegia sepium 25(+), Chenopodium bonus-henricus 3(+), Polygonum persicaria 25(+), Silene alba 10(+), Stachys palustris 25(+).

10 14 Jadwiga-Anio³-Kwiatkowska 14 Galinsogo-Setarietum na terenie kraju wystêpuje przewa nie w ogródkach wiejskich, dzia³kowych oraz w uprawach przyzagrodowych (Matuszkiewicz 2001). Fitocenozy zespo³u s¹ wyraÿnie przywi¹zane do yznych, bogatych w azot i próchnicê gleb typu hortisole. Najprawdopodobniej zespó³ ten zwi¹zany jest z bogatymi siedliskami pogr¹dowymi (Tilio-Carpinetum Warcholiñska 1990). Zespó³ Galinsogo-Setarietum jest szeroko rozpowszechniony, nie tylko w Polsce, ale i w Europie (Fija³kowski 1978). W Polsce podawany z okolic Lublina (Fija³kowski 1978), Pomorza Zachodniego (Pawlak 1981), Wzniesieñ ódzkich (Warcholiñska 1990), Dolnego Œl¹ska (Anio³-Kwiatkowska 1974, 1990) i Opolszczyzny (Kozak 2002, Nowak 2007). Niektórzy badacze traktuj¹ fitocenozy tego zespo³u jako wariant ruderalny w ramach zespo³u Echinochloo- Setarietum (Wójcik 1973; Siciñski 2003). 2. Zespó³ Echinochloo-Setarietum Krusem. et Vlieg. (1939)1940 (=Spergulo-Echinochloëtum R. Tx. 1950) tab. 2 Obecnoœæ zespo³u na terenie Wroc³awia dokumentuje 21 zdjêæ fitosocjologicznych, wykonanych w uprawach buraków, kukurydzy oraz soi, w obrêbie dzielnic: Marszowice, Zakrzów i Paw³owice (ryc. 2). Pod wzglêdem bogactwa gatunkowego zespó³ nale y do ubo szych florystycznie zbiorowisk, gdy w poszczególnych zdjêciach notowano zaledwie 4 do 16 roœlin. Fitocenozy zespo³u rozwija³y siê na glebach bielicowych i zbielicowanych, a tak e na madach, czarnych ziemiach zdegradowanych i glebach szarych. Pod wzglêdem granulometrycznym s¹ to gliny ciê kie, œrednie i lekkie oraz piaski gliniaste mocne i piaski s³abo gliniaste. Odczyn gleb jest kwaœny i s³abo kwaœny (ph=5,8 6,6). Pod wzglêdem przydatnoœci rolniczej nale ¹ one do kompleksu pszennego wadliwego i pszennego dobrego (gleby bielicowe i pochodne), kompleksu zbo owo-pastewnego mocnego (mady) oraz kompleksu ytniego bardzo dobrego (gleby bielicowe). W p³atach zespo³u pojawi³y siê obydwa gatunki charakterystyczne: Echinochloa crus-galli i Raphanus raphanistrum (Matuszkiewicz 2001). Pierwszy z nich osi¹gn¹³ sta³oœæ V, drugi zaœ wykazywa³ zaledwie I kl.sta³oœci. Natomiast wysok¹ sta³oœæ mia³y: Geranium pusillum (IV), Chenopodium album (IV), Matricaria maritima subsp. inodora (III) i Setaria pumila (III). Ostatni z gatunków jest traktowany przez niektórych badaczy jako charakterystyczny dla tego zespo³u (Anio³-Kwiatkowska 1990). Doœæ wysok¹ sta³oœæ (III) wykazywa³ tak e Amaranthus retroflexus gatunek ruderalny, czêsto towarzysz¹cy uprawom okopowym. Pozosta³e gatunki roœlin by³y rzadziej notowane w uprawach (sta³oœæ II I). Na badanym terenie fitocenozy zespo³u reprezentuj¹ jego postaæ typow¹ (brak niektórych gatunków wyró niaj¹cych np. Digitaria ischaemum).

11 Tab. 2. Zespó³/Association of Echinochloo-Setarietum Krusem. et Vlieg. (1939) 1940 Numer kolejny zdjêcia Succesive number of relevé Numer zdjêcia w terenie Field number of relevé Dzieñ Day Miesi¹c Month Rok Year ¹czne pokrycie ³anu i chwastów [%] Total cover weeds + cult. species [%] Powierzchnia zdjêcia w m Area of relevé m 2 Liczba gatunków w zdjêciu Number species in relevé Roœliny uprawne Cultivated species Zea mays Glycine max Beta vulgaris ChAss. Echinochloo-Setarietum Echinochloa crus-galli V Raphanus raphanistrum I ChAll. Panico-Setarion Setaria pumila III ChO. et DO.* Polygono-Chenopodietalia Chenopodium album IV Geranium pusillum IV Euphorbia helioscopia II 2005 Sta³oœæ / Constancy 15 Zbiorowiska-segetalne-miasta-Wroc³awia 15

12 Numer kolejny zdjêcia Succesive number of relevé Polygonum aviculare s.l II Veronica persica I Solanum nigrum I Sporadyczne Sporadic species: Capsella bursa-pastoris* 21(+), Lamium purpureum 1(+), Oxalis europaea 14(+) ChCl. Stellarietea mediae Matricaria perforata III Viola arvensis II Fallopia convolvulus II Thlaspi arvense I Stellaria media I Anagallis arvensis I Sporadyczne Sporadic species: Avena fatua 14(1), Centaurea cyanus 14(+), Galeopsis tetrahit 14(+) Towarzysz¹ce Accompanying species Amaranthus retroflexus III Cirsium arvense II Galium aparine II Geranium dissectum II Polygonum lapathifolium I Artemisia vulgaris I Daucus carota I Equisetum arvense I Malva neglecta I Calystegia sepium I Hyoscyamus niger I Taraxacum sp I Sporadyczne Sporadic species: Convolvulus arvensis 14(+), Erysimum cheiranthoides 14(+), Polygonum amphibium f. terrestre 14(+), Solidago gigantea 12(+). 16 Jadwiga-Anio³-Kwiatkowska 16

13 17 Zbiorowiska-segetalne-miasta-Wroc³awia 17 Analiza geograficzno-historyczna sk³adu gatunkowego zespo³u wykaza³a wartoœci liczbowe typów synantropijnych podobne, jak w zespole Galinsogo- Setarietum, tj. 51% archeofitów, 38% apofitów i 11% kenofitów (tab. 5). Poœród archeofitów na uwagê zas³uguje obecnoœæ Geranium dissectum, który na Dolnym Œl¹sku jest rzadszym taksonem (ma status gatunku ni szego ryzyka (LC Anio³- Kwiatkowska 2003). W p³atach zespo³u zanotowano wystapienia gatunków charakterystycznych dla siedlisk ruderalnych np. Hyoscyamus niger czy Malva neglecta. Na terenie naszego kraju zespó³ Echinochloo-Setarietum jest rozpowszechniony na wielkopowierzchniowych polach uprawnych, na glebach gliniasto-piaszczystych, zw³aszcza w Polsce œrodkowej i po³udniowej. Echinochloo-Setarietum nale y do zespo³ów acidofilnych spotykanych na glebach piaszczystych, s³abo urodzajnych i zakwaszonych (Siciñski 2003); odczyn gleb wykazuje najczêœciej wartoœæ 5,5 do 6,5. W zale noœci od warunków troficznych siedlisk zespó³ mo e wystêpowaæ w dwóch postaciach: E.-S. digitarietosum spotykan¹ na najubo szych siedliskach oraz E.-S. typicum na siedliskach yznych o odczynie obojêtnym (Anio³-Kwiatkowska 1990; Wójcik 1998, 2000). Fitocenozy zespo³u rozwijaj¹ siê z regu³y na siedliskach pogr¹dowych (Tilio-Carpinetum Warcholiñska 1989) lub na siedliskach borów mieszanych wilgotnych (Pino- Quercetum populetosum Matuszkiewicz 1979). W Polsce by³ notowany w Kotlinie Szczercowskiej (Siciñski 1974), na LubelszczyŸnie (Fija³kowski 1978), Pomorzu Zachodnim (Pawlak 1981), Dolnym Œl¹sku (Anio³-Kwiatkowska 1990) oraz Wzniesieniach ódzkich (Warcholiñska 1990). III. 2. Zbiorowiska chwastów upraw zbo owych 3. Zespó³ Vicietum tetraspermae (Krusem. et Vlieg. 1939) Kornaœ 1950 tab. 3 Zespó³ wyki czteronasiennej na terenie Wroc³awia nie jest czêstym zbiorowiskiem segetalnym w ³anach ozimin; jego fitocenozy notowano g³ównie w pó³nocnej i zachodniej czêœci miasta (ryc. 2), i tu reprezentuje go jedynie 6, œrednio bogatych (8 22 gat.) florystycznie zdjêæ fitosocjologicznych, wykonanych w uprawach pszenicy, yta i jêczmienia, na glebach typu mady wytworzonej z piasków luÿnych, s³abo gliniastych, gliniastych lekkich oraz glin lekkich, tak e na glebach bielicowych i pseudobielicowych o charakterze piasków gliniastych mocnych i luÿnych. Odczyn gleb jest s³abo kwaœny, miejscami obojêtny (ph=6,6 6,8 oraz 7,0). Pod wzglêdem przydatnoœci rolniczej s¹ to gleby kompleksu ytniego bardzo dobrego i ytniego s³abego. W p³atach zespo³u obecne s¹ jedynie dwa jego gatunki charakterystyczne: Vicia tetrasperma (st. III) i Vicia villosa (II), brak natomiast Bromus secalinus, Polygonum tomentosum var. pallidum oraz

14 18 Jadwiga-Anio³-Kwiatkowska 18 Tab. 3. Zespó³/Association of Vicietum tetraspermae (Krusem. et Vlieg. 1939) Kornaœ 1950 Numer kolejny zdjêcia Succesive number of relevé Numer zdjêcia w terenie Field number of relevé Dzieñ Day Miesi¹c Month Rok Year ¹czne pokrycie ³anu i chwastów [%] Total cover weeds+cult. plant [%] Powierzchnia zdjêcia w m Area of relevé [m 2 ] Liczba gatunków w zdjêciu Number species in relevé Roœlina uprawna Cultivated plant Triticum aestivum Hordeum vulgare Secale cereale ChAss. Vicietum tetraspermae Vicia tetrasperma III Vicia villosa II ChAll. Aperion spicae-venti Apera spica-venti V Vicia hirsuta III ChO. Centauretalia cyani Centaurea cyanus II Consolida regalis II Papaver rhoeas II Avena fatua II Sporadyczne Sporadic species: Euphorbia exigua 3(1), Lathyrus tuberosus 3(+) ChO. Polygono-Chenopodietalia Setaria pumila V Oxalis europaea V Sporadyczne Sporadic species: Chenopodium album 4(+), Euphorbia helioscopia 4(+), Veronica persica 3(+) ChCl. Stellarietea mediae Matricaria maritima subsp. inodora IV Anagallis arvensis III Viola arvensis III Myosotis arvensis III Lapsana communis II Sporadyczne Sporadic species: Fallopia convolvulus 5(+), Polygonum aviculare s.l. 6(+), Spergula arvensis 5(+) Towarzysz¹ce Accompanying species Elymus repens II Galium aparine II Polygonum persicaria II Veronica arvensis II Stachys palustris II Cirsium arvense II Sporadyczne Sporadic species: Artemisia vulgaris 3(+), Campanula rapunculoides 4(+), Convolvulus arvensis 3(+), Erodium cicutarium 1(+), Galeopsis angustifolia 3(+), Geranium pusillum 1(+), Juglans regia siewka 6(+), Medicago lupulina 4(+), Polygonum amphibium f. terrestre 4(+), Trifolium arvense 1(+) Sta³oœæ / Constancy

15 19 Zbiorowiska-segetalne-miasta-Wroc³awia 19 gatunku wyró niaj¹cego zespó³ Veronica hederifolia. Wysok¹ sta³oœæ wykaza³y: Apera spica-venti (V) i Matricaria maritima subsp. inodora (IV); czêste wystêpowanie tego ostatniego gatunku wskazuje na tendencjê do przechodzenie fitocenoz Vicietum tetraspermae w Aphano-Matricarietum. W sk³adzie florystycznym zespo³u, poza Apera spica-venti, mia³y udzia³ tak e inne gatunki ze zwi¹zku Aperion spicae-venti jak: Spergula arvensis, Vicia hirsuta i Vicia angustifolia. Zanotowano tak e obecnoœæ taksonów charakterystycznych dla rzêdu Centauretalia cyani jak: Papaver rhoeas (II), Agrostemma githago (I) czy Consolida regalis (II). W p³atach pojawia³y siê tak e chwasty okopowe, np. Setaria pumila, Chenopodium album, Euphorbia helioscopia, Oxalis stricta, Geranium pusillum, Veronica persica. Obecnoœæ chwastów okopowych w zespole zbo owym wynika z faktu wzajemnego nastêpstwa tych zespo³ów w cyklu p³odozmianowym (Anio³-Kwiatkowska 1990), a tak e pochodzi z glebowego banku nasion (Ratyñska 2003). W niektórych p³atach opisywanego zespo³u na glebach o odczynie zbli onym do obojêtnego (ph 6,8 7,0) wyst¹pi³y gatunki ze zwi¹zku Caucalidion, np.: Lathyrus tuberosus, Avena fatua, Euphorbia exigua, co mog³oby byæ wskazaniem do wydzielenia na obszarze badañ podzespo³u V.t. lathyretosum ryc. 2. W p³atach badanego zespo³u wiêkszoœæ stanowi³y archeofity (54%) tab. 5. Wœród nich znalaz³y siê gatunki chwastów, jak Agrostemma githago, Euphorbia exigua, Lathyrus tuberosus obecnie rzadziej spotykane na Dolnym Œl¹sku. Apofity w p³atach zespo³u stanowily 38% wszystkich chwastów, natomiast kenofity zaledwie 8% sk³adu gatunkowego zespo³u; widaæ wyraÿn¹ dominacjê archeofitów nad kenofitami, co uwarunkowane jest okresem kszta³towania siê tego zespo³u przypadaj¹cego na wczesne Œredniowiecze (Lityñska-Zaj¹c 2005). Vicietum tetraspermae jest szeroko rozpowszechnionym zespo³em zbo owym w Polsce (Anio³-Kwiatkowska 1990; Siciñski 2003). Uznaje siê ten zespó³ za najbardziej pospolite zbiorowisko ze zwi¹zku Aperion spicae-venti w Polsce. Typowa postaæ zespo³u wystêpuje w œrodkowej i wschodniej Polsce, w pó³nocnowschodniej Wielkopolsce oraz na przedgórzu Sudetów i Karpat. Na pozosta³ym terenie kraju zespó³ jest zastêpowany na analogicznych siedliskach przez Aphano- Matricarietum (Matuszkiewicz 2001). Na Dolnym Œl¹sku zespó³ ten wystêpuje pospolicie na Wale Trzebnickim (Anio³-Kwiatkowska 1990). 4. Zespó³ Aphano-Matricarietum R.Tx tab. 4 Jest zespo³em zachodnio-œrodkowoeuropejskim z wyraÿn¹ predylekcj¹ suboceaniczn¹ i wschodni¹ u nas granic¹ zasiêgu, st¹d czêstsze lub jedyne wyst¹pienia zespo³u na wiêkszoœci obszaru Polski zachodniej (Pomorze, Ziemia Lubuska, wiêksza czêœæ Œl¹ska i Kotliny Oœwiêcimskiej), gdzie jest wikariantem geograficznym Vicietum tetraspermae na takich samych siedliskach (Matusz-

16 Tab. 4. Zespó³/Association of Aphano-Matricarietum R. Tx Numer kolejny zdjêcia Succesive number of relevé Numer zdjêcia w terenie Field number of relevé Dzieñ Day Miesi¹c Month Rok Year ¹czne pokrycie ³anu i chwastów [%] Total cover weeds+cult.plant [%] Powierzchnia zdjêcia w m Area of relevé [m 2 ] Liczba gatunków w zdjêciu Number species in relevé Roœlina uprawna Cultivated plant Triticum aestivum Avena sativa Brassica napus Triticosecale ChAss. Aphano-Matricarietum Matricaria maritima subsp. inodora IV Veronica hederifolia I ChAll. Aperion spicae-venti Apera spica-venti IV Vicia hirsuta I Sporadyczne Sporadic species: Arabidopsis thaliana 17(+), Vicia sativa subsp. nigra 12(+), Vicia tetrasperma 12(+) Sta³oœæ / Constancy 20 Jadwiga-Anio³-Kwiatkowska 20

17 Numer kolejny zdjêcia Succesive number of relevé ChO. Centauretalia cyani Papaver rhoeas II Centaurea cyanus II Consolida regalis I Geranium dissectum I Sporadyczne Sporadic speciese: Avena fatua 13(+), Agrostemma githago 6(+) ChCl. Stellarietea mediae Viola arvensis V Fallopia convolvulus III Chenopodium album II Polygonum aviculare s.l II Stellaria media II Euphorbia helioscopia I Myosotis arvensis I Anchusa arvensis I Echinochloa crus-galli I Fumaria officinalis I Sporadyczne Sporadic species: Anagallis arvensis 6(+), Lamium amplexicaule 18(1), Lamium purpureum 18(+), Oxalis europaea 7(+), Setaria pumila 12(+), Veronica persica 18(+) Towarzysz¹ce Accompanying species Galium aparine IV Artemisia vulgaris III Cirsium arvense II Equisetum arvense I Amaranthus retroflexus I Polygonum lapathifolium I Convolvulus arvensis I Sporadyczne Sporadic species: Conyza canadensis 12(+), Elymus repens 12(+), Erysimum cheiranthoides 22(+), Galeopsis angustifolia 22(+), Juglans regiasiewka 14(+), Lactuca serriola 12(+), Plantago maior 3(+), Senecio vulgaris 18(+), Tanacetum vulgare 12(+), Trifolium repens 13(+), Vicia villosa 6(+). 21 Zbiorowiska-segetalne-miasta-Wroc³awia 21

18 22 Jadwiga-Anio³-Kwiatkowska 22 kiewicz 2001). Charakterystycznymi wyznacznikami zespo³u s¹: Matricaria recutita i Aphanes arvensis (Anio³-Kwiatkowska 1990) oraz Matricaria maritima subsp. inodora i wyró niaj¹ca zespó³ Veronica hederifolia (Matuszkiewicz 2001). Na obszarze badañ zespó³ wyraÿnie charakteryzuj¹ 23 zdjêcia fitosocjologiczne, zidentyfikowane w uprawach rzepaku, pszenicy, jêczmienia i owsa, w zachodniej i pó³nocnej czêœci miasta, na ró nych typach gleb (mady, czarne ziemie zdegradowane, szare, brunatne w³aœciwe, bielicowe i pseudobielicowe), zró nicowanych pod wzglêdem sk³adu mechanicznego (piaski s³abo gliniaste, piaski gliniaste mocne, piaski luÿne, gliny lekkie i œrednie oraz wiry gliniaste). Pod wzglêdem przydatnoœci rolniczej gleby te zalicza siê do kompleksu ytniego bardzo dobrego i dobrego, pszennego dobrego i wadliwego. Gatunki zespo³u preferuj¹ s³abo kwaœny lub obojêtny odczyn gleby (ph=6,6 7,0).W p³atach zespo³u notowano tylko jeden gatunek charakterystyczny: Matricaria maritima subsp. inodora w V klasie sta³oœci. Podawany przez Matuszkiewicza (2001) gatunek wyró niaj¹cy Veronica hederifolia notowano tu rzadko. Wysoki stopieñ przywi¹zania do zespo³u wykaza³y: Apera spica-venti (IV), Galium aparine (IV) i Viola arvensis (V). Pozosta³e gatunki pojawia³y siê w p³atach zespo³u z nisk¹ sta³oœci¹: z II klas¹ sta³oœci 5 gat. i a 30 z I st. sta³oœci. W sk³adzie florystycznym zespo³u maj¹ udzia³ równie chwasty okopowe (5 gat.) oraz sporadycznie pojawiaj¹ce siê sk³adniki zespo³u Vicietum tetraspermae (2 gat.), tak e gatunki neutro- i bazyfilne (Consolida regalis i Avena fatua). W opisywanym zespole wiêkszoœæ taksonów stanowi¹ archeofity (56%), apofitów jest 33%, natomiast kenofitów 13% (tab. 5). We Wroc³awiu zespó³ ten wyst¹pi³ na polach w Z³otnikach, Jerzmanowie, Praczach Odrzañskich i Ratyniu. Na Dolnym Œl¹sku zespó³ ten by³ notowany z Wa³u Trzebnickiego (Anio³-Kwiatkowska 1990). Tab. 5. Udzia³ grup syngenetycznych w zespo³ach segetalnych Wroc³awia Tab. 5. Participation of syngenetic groups within the segetal associations of Wroc³aw Zespó³ Association Liczba zdjêæ Number of relevés Archeofity Archeophytes Kenofity Kenophytes Apofity Apophytes Galinsogo-Setarietum Echinochloo-Setarietum Vicietum tetraspermae Aphano-Matricarietum Zespó³ Aphano-Matricarietum by³ podawany z Pomorza Zachodniego (Pawlak 1981; Kutyna 1988), okolic odzi (Warcholiñska 1990), Lubelszczyzny (Fija³kowski 1978), Opolszczyzny (Nowak 2007).

19 23 Zbiorowiska-segetalne-miasta-Wroc³awia 23 IV. Podsumowanie i wnioski Na terenie Wroc³awia stwierdzi³am na polach uprawnych wystêpowanie 4 typów zbiorowisk segetalnych, po dwa na polach zbo owych i polach okopowych. Stwierdzone na badanym obszarze zbiorowiska zbo owe nale ¹ do zwi¹zku Aperion spicae venti (zespo³y: Aphano-Matricarietum i Vicietum tetraspermae), z kolei z dwu zespo³ów chwastów okopowych jeden nale y do zwi¹zku Panico-Setarion (zespó³ Echinochloo-Setarietum), a drugi do Polygono-Chenopodion (zespó³ Galinsogo-Setarietum). Vicietum tetraspermae na terenie Wroc³awia reprezentowany jest skromnie, bo zaledwie 6 zdjêæ dokumentuje jego obecnoœæ, poza tym p³aty tego zespo³u s¹ ubogie florystycznie niewielka liczba chwastów i brak wiêkszoœci gatunków charakterystycznych zespo³u, zaœ wyró niaj¹ca Veronica hederifolia bêd¹c terofitem wiosennym nie zosta³a odnotowana w optymalnym okresie wykonywania zdjêæ w fitocenozach zespo³u. Pojawianie siê w p³atach kilku gatunków bazy- i neutrofilnych jest pewnym wskazaniem, przy dalszych analizach na wiêkszym materiale zdjêciowym, do uwzglêdnienia zró nicowania wewnêtrznego tej jednostki i wydzielenia ni szych syntaksonów w obrêbie zespo³u. Aphano-Matricarietum we Wroc³awiu jest dominuj¹cym i pe³niej wykszta³conym zespo³em chwastów upraw zbo owych, co uwarunkowane jest zarówno edaficznie, jak i klimatycznie. Dominacja tego zespo³u jest w pewnym stopniu zbie na z pogl¹dami Hilbiga (1965) i KuŸniewskiego (1976) uznaj¹cymi ten zespó³ za najpospolitszy syntakson zbo owy w po³udniowo-zachodniej Polsce. Obydwa opisane z terenu Wroc³awia zespo³y okopowe (Galinsogo- Setarietum i Echinochloo-Setarietum) s¹ dobrze reprezentowane w materiale zdjêciowym i w³aœciwie oddaj¹ charakter zajmowanych siedlisk oraz strukturê upraw na tym terenie. Do zbiorowisk upraw okopowych czêœciej ni do upraw zbo owych wnika³y gatunki ruderalne. Jeœli chodzi o pochodzenie gatunków chwastów we wszystkich opisanych zbiorowiskach segetalnych na terenie Wroc³awia zauwa a siê zdecydowan¹ przewagê archeofitów nad kenofitami i apofitami. Pojawianie siê niektórych rzadszych chwastów w ró nych fitocenozach segetalnych tego obszaru badañ wskazuje na potrzebê ochrony roœlinnoœci segetalnej, ukszta³towanej przez cz³owieka i towarzysz¹cej mu od zarania rolnictwa na naszych ziemiach. Jednak przemiany gospodarcze naszego kraju powoduj¹ drastyczne zmniejszanie powierzchni upraw w wyniku od³ogowania pól przeznaczanych pod uprawy roœlin energetycznych (Anio³- Kwiatkowska i in. 2008). Fakt ten stanowi istotne zagro enie dla ró norodnoœci zbiorowisk segetalnych, zw³aszcza zachowania agroekosystemów o wysokich walorach przyrodniczych, starych odmian uprawnych gatunków roœlin i rzadkich elementów flory segetalnej.

20 24 Jadwiga-Anio³-Kwiatkowska 24 Literatura ANIO -KWIATKOWSKA J Flora i zbiorowiska synantropijne Legnicy, Lubina i Polkowic. Acta Univ. Wrat. Prace Botaniczne 19: za³., Wroc³aw. ANIO -KWIATKOWSKA J Rozmieszczenie niektórych interesuj¹cych chwastów segetalnych na Œl¹sku. Acta Univ. Wrat. Prace Botaniczne 40: 7 35 ANIO -KWIATKOWSKA J Zbiorowiska segetalne Wa³u Trzebnickiego. Florystyczno-ekologiczne studium porównawcze. Acta Univ. Wrat. Prace Botaniczne 46: ANIO -KWIATKOWSKA J Zagro enia flory synantropijnej Dolnego Œl¹ska - problem wymierania archeofitów. W: K CKI Z. (red.), Zagro one gatunki flory naczyniowej Dolnego Œl¹ska. Instytut Biologii Roœlin Uniwersytet Wroc³awski, PTPP ProNatura, Wroc³aw, s ANIO -KWIATKOWSKA J., K CKI Z., ŒLIWIÑSKI M Porównanie kompozycji gatunkowej trzech upraw wierzby energetycznej. Pamiêtnik Pu³awski (w druku). DUBICKI A., DUBICKA M., SZYMANOWSKI M Klimat Wroc³awia. Œrodowisko. W: Informator Wroc³aw. FIJA KOWSKI D Synantropy roœlinne Lubelszczyzny. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa. HENNEKENS S.M., SCHAMINÉE J.H.J TURBOVEG, a comprehensive data base management system for vegetation data. J. Veg. Sci. 12: HILBIG W Zur Gliederung und Verbreitung des Aphano-Matricarietum Tx in Niederschlesien. Wiss. Z. Univ. Halle 14(6): INFORMATOR Œrodowisko Wroc³awia. Wyd. Dolnoœl¹ska Fundacja Ekorozwoju, Wroc³aw, 221 ss. KABA A C., CHODAK T Gleby. Œrodowisko Wroc³awia. W: Informator 2002, Wroc³aw. KOZAK M Zbiorowiska segetalne gminy Rudniki (województwo opolskie). Fragm. Flor. Geobot. Polonica 9: , Kraków. KUTYNA I Zachwaszczenie roœlin uprawnych oraz zbiorowiska segetalne zachodniej czêœci Kotliny Gorzowskiej i terenów przyleg³ych. Rozprawy 116: 1 107, Akademia Rolnicza w Szczecinie, Szczecin. KU NIEWSKI E Badania nad zbiorowiskami chwastów segetalnych w po- ³udniowo-zachodniej czêœci Polski oraz próba ich wykorzystania w rolnictwie. IUNG Pu³awy 109: LITYÑSKA-ZAJ C M Chwasty w uprawach roœlinnych w pradziejach i wczesnym Œredniowieczu. Wyd. Instytut Archeologii i Etnologii PAN, Kraków. MATUSZKIEWICZ W Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roœlinnych Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 537 ss. M DRALA M Geologia. Œrodowisko Wroc³awia (artyku³ na CD). W: Informator 2002, Wroc³aw. MIREK Z., PIÊKOŒ-MIRKOWA H., ZAJ C A., ZAJ C M Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist Biodiversity of Poland, Vol.1 Wyd. Inst. Botaniki im. W Szafera, PAN, Kraków, 442 ss.

21 25 Zbiorowiska-segetalne-miasta-Wroc³awia 25 NOWAK S Zró nicowanie agrofitocenoz obszaru wystêpowania wychodni ska³ wêglanowych na Œl¹sku Opolskim. Studia i Monografie 394: za³., Wyd. Uniwersytet Opolski, Opolskie Tow. Przyj. Nauk, Opole. PAWLAK G Roœlinnoœæ obszaru wybitnie rolniczego na przyk³adzie okolic wsi K³odzino w województwie szczeciñskim. PTPN, Prace Kom. Biol. 56: 1 80, Poznañ. PAW OWSKI B Sk³ad i budowa zbiorowisk roœlinnych oraz metody ich badania. W: SZAFER W., ZARZYCKI K. (red.), Szata roœlinna Polski 1: , Wyd. 3. Pañstwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa. RATYÑSKA H Zanim zgin¹ maki i k¹kole Wyd. Klubu Przyrodników, Œwiebodzin. SICIÑSKI J.T Zbiorowiska segetalne Kotliny Szczercowskiej (Widawskiej). Acta Agrobot. 27(1): SICIÑSKI J. T Agrofitocenozy dorzecza œrodkowej Warty i Bzury - stan, dynamika i zagro enia. Wyd. Uniwersytetu ódzkiego, 71 ss., ódÿ. TICHÝ L JUICE, software for vegetation classification. J. Veg Sci. 13: WARCHOLIÑSKA A.U Klasyfikacja numeryczna zbiorowisk segetalnych Wzniesieñ ódzkich. Acta Univ. Lodz., Wyd. U, ódÿ. WÓJCIK Z The plant communities of root-crop fields in lowlands and highlands of Poland: floristic, ecologic and regional differentation. Feddes Repert. Beih. 84: WÓJCIK Z Zbiorowiska segetalne Pogórza Przemyskiego i jego najbli szego otoczenia. Fragm. Flor. Geobot. Ser. Polonica 5: WÓJCIK Z Zbiorowiska segetalne Pojezierza Suwalskiego. Fragm. Flor. Geobot. Polonica 7: ZAJ C A., ZAJ C M., TOKARSKA-GUZIK B Kenophytes in the flora of Poland: List, status and origin. Phytocoenosis Vol. 10, Supplementum cartographiae geobotanicae 9: ZAJ C A Pochodzenie antropofitów wystêpuj¹cych w Polsce. Rozprawy habilitacyjne, Uniwersytet Jagielloñski 29: 3 219, Kraków. Urz¹d Statystyczny we Wroc³awiu, Rocznik Statystyczny Wroc³awia,. portal kartograficzny.

22 26 Jadwiga-Anio³-Kwiatkowska 26 Summary During my research, I confirmed the presence of 4 types of segetal communities within Wroc³aw administrative borders two in cereal crops and two in vegetable crops. Two communities which were found in cereal crops, belong to Aperion spicae-venti alliance (Aphano-Matricarietum and Vicietum tetraspermae associations). Of two associations found in vegetable crops, the first belongs to Panico-Setarion alliance (Echinochloo-Setarietum), the second to Polygono-Chenopodion alliance (Galinsogo-Setarietum). Within Wroc³aw administrative borders Vicietum tetraspermae is poorly represented with only 6 phytosociological relevés. Its patches are floristically scarce with a low number of weeds and absence of characteristic species, and distinguishing Veronica hederifolia (spring terophyte) has not been found in the optimal time of vegetation. Occurrence of baso- and neutrophilic plants in the same phytocoenoses suggests that the position of Vicietum tetraspermae should be revised. Aphano-Matricarietum is a dominant and better recognized association of cereal crop weeds within the area of Wroc³aw, which is determined by edaphic and climate factors. The numerous occurrence of this community is compatible with the opinion of Hilbig (1965) and KuŸniewski (1976), who have described it as the most common syntaxon of cereal crops in south-western Poland. Both associations of vegetable crops, known from the Wroc³aw area within its administrative borders (Galinsogo-Setarietum and Echinochloo-Setarietum), are well documented with relevés, which exactly represent the habitat and the structure of these crops. The vegetable crops are likely penetrated by species coming from ruderal communities. The group of all segetal weeds, described from the Wroc³aw area, could be divided considering the time of their settlement of Poland. In such division archeophytes dominate over kenophytes and apophytes. The appearance of rare weeds in different segetal phytocoenoses is a good reason to start thinking about its protection. The segetal flora has been creating by human activities and accompanies the man since the beginning of farming history. Nowadays, economical transformations of Poland cause disapearance of agricultural fields, which become transformed into plantations of energy plants (Anio³-Kwiatkowska et al. 2008). This activity is a serious threat to species diversity of segetal communities, especially the destruction of agrocoenoses with significant natural values, old varieties of cultivated plants and rare elements of segetal flora.